Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken of speel Virtual Popstar op Facebook:

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Tuurlijk, alsof heel dit gedoe mijn schuld is, wees blij dat ik je niet zomaar op straat heb laten liggen," zei Matthew toen ze meteen begon dat ze zich niet veilig voelde bij hem. Hij had zijn roedel op het spel gezet en wat kreeg hij er voor terug? Niks. Zelfs geen simpel bedankje kon er vanaf. Hij zou het echter onthouden. Bovendien moest ze tevreden zijn dat hij moeite deed voor haar terwijl ze eigenlijk een vampier was en hij een weerwolf. Hij zette alles op het spel voor haar terwijl ze elkaar amper kende en dat wist ook Rosalie maar al te goed. "Je ligt niet over een aantal uren verrot op de grond, ik ben opzoek naar een oplossing," vertelde hij. Het kon nog een tijdje duren voordat hij een oplossing had gevonden, dus ze moest haar energie die ze nog had zeker besparen. "Ga gewoon liggen, ik heb tijd nodig en die krijg ik niet als je je energie verspilt aan rechtop staan," zei Matthew nog. Begreep ze dan niet dat blijven liggen het beste was voor haar? Waarschijnlijk wilde ze naar haar eigen huis toe, maar aangezien hij niet wist waar het was kon hij haar niet brengen. Bovendien was ze veiliger bij hem. Vampiers moesten eerst uitgenodigd worden, maar weerwolven niet. Zijn roedel kon haar opnieuw opzoeken als ze in haar eigen huis was en gewoon naar binnen gaan, zonder zijn bescherming. Hij kon haar overigens ook niet helpen als hij niet bij haar was en dat moest ze ook begrijpen. Ze mocht hem dankbaar zijn dat hij enigszins de moeite deed voor haar.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
"Dat zeg ik toch helemaal niet?" Fronste Rosalie en keek hem aan. "Waarom heb je me niet laten liggen?" Vroeg ze dan aan hem, waarna ze maar weer op het bed ging zitten. Hij had gelijk, ze moest haar energie besparen. "We weten beide dat er maar één oplossing is." Mompelde ze en keek hem aan. Rosalie wist niet de alfa was, maar 1 ding wist ze zeker Jake of Matthew was de alfa niet. "Waarom help je me eigenlijk?" Vroeg ze dan. "Elke weerwolf zou blij zijn als er één vampier minder was." Begon ze en keek hem opnieuw aan. Rosalie was gewoon benieuwd of het waar was wat Jake had gezegd. "Jake zei dat je een oogje op me had." - "Maar volgens mij kraamt hij wel meer onzin uit." Voegde ze eraan toe. Straks was het helemaal niet waar en dan stond Rosalie best wel voorschud. Niet dat het erger kon. Waarschijnlijk zag ze er nu niet uit, maar dat boeide haar en hem waarschijnlijk ook niet. Als Rosalie de duizeligheid weer naar boven voelt komen en zich dit keer beroerder voelde dan eerst, ging ze liggen. Ze had gehoord dat je ook dingen ging hallicuneren, maar dat wilde ze gewoon echt niet. Dan zou Matthew van alles mee kunnen genieten.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Maar dat denk je wel," ging Matthew tegen haar in. Hij wist precies hoe hij erover dacht, hetzelfde als hijzelf. Had hij haar niet aangesproken, was ze ook niet gebeten geweest. Hij had een zeer aardige persoonlijkheid, maar hij verwachtte toch wel wat dankbaarheid en als hij die niet kreeg, kon hij wel eens geïrriteerd zijn. Hij kon er niets aan doen, Rosalie had zijn humeur verpest. Niet hijzelf. Oké, misschien wel een beetje, maar hij deed zijn best om haar leven te redden. Was een bedankje dan echt zoveel gevraagd? Hij hield er echter over op, hij had geen zin om een discussie te starten. "Waarom zou ik je wel laten liggen?" vroeg hij weer aan haar aangezien hij geen antwoord op haar vraag wist. Hij wilde haar helpen, maar waarom?
"Jep, maar aangezien mijn eigen alfa geen bloed wil afstaan, ben ik opzoek naar een andere en dat kan een tijdje duren," vertelde Matthew. Hij vertelde liever niet over het feit dat hij uit zijn roedel was gestapt, maar ze moest weten hoe ver hij stond met de oplossing. Zodra hij een nieuwe alfa had gevonden, moest hij hem nog overtuigen om bloed te geven, natuurlijk zonder te vertellen waarvoor hij het bloed nodig had. "Maar ik ben niet zoals elke weerwolf, dat is het verschil," zei Matthew. Waarom zou hij haar laten sterven terwijl hij het evengoed gezellig met haar kon hebben? Zijn keuze was al snel gemaakt, hoewel ze hem ook kon irriteren. Hij beet even op de binnenkant van zijn wang toen ze vertelde wat Jake had verteld. Zelfs hij wist het antwoord er niet op, had hij een oogje op haar. Hij kon het niet toegeven, maar nee zeggen kon hij ook niet. "Jake kraamt alleen maar onzin uit, ik word niet verliefd," antwoordde Matthew simpel, hoewel het aanvoelde als een leugen. Hij was er altijd van overtuigd dat hij niet verliefd kon worden, maar waarom voelde hij zich dan zo? Het was onverklaarbaar.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
''Is ook mijn eigen schuld.'' Knikte Rosalie dan maar en probeerde hem aankijken, maar doordat ze zo duizelig was wist ze niet precies waar hij stond. Kort zuchtte ze en legde even een hand op haar gezicht. Ze voelde warm aan, maar warm had ze het niet. Rosalie had het zelfs koud en kou dat had ze in een lange tijd niet meer gevoelt. Het kwam zeker doordat al haar krachten weg waren gehaald door die Jake en daarom kon ze haar snelheid ook niet meer gebruiken.
''Weet ik niet, wil je niet nog meer in de problemen brengen.'' Mompelde ze dan maar en sloot haar ogen dan. Ze had nou medelijden gekregen met de mensen die nog meer gebeten waren. Rosalie dacht altijd dat ze zich aan het aanstellen waren maar dat was blijkbaar niet zo. ''Weet ik.'' Zei Rosalie als hij zei dat hij niet zoals elke andere weerwolf was. Gelukkig maar, anders was Rosalie nog geen eens aan de praat geraakt met hem. Dan waren ze gelijk vijanden van elkaar geworden net zoals Jake en Rosalie nu. En als Rosalie dit haalde mocht Jake zeker oppassen.
''Dat Jake onzin uitkraamt oké, maar dat je niet verliefd wordt kom op Matthew.'' Zei Rosalie dan. ''Komt vast nog wel.'' Voegde ze eraan toe.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Haar huid werd steeds bleker en waarschijnlijk wilde hij geeneens zien hoe de wonde er onderhand uit begon te zien. Een beet van een weerwolf zag er nooit prettig uit, laat staan wanneer het gif zich begon te verspreiden. "Als je pijn hebt moet je het zeggen, ik kan het weghalen, ook al is het maar voor eventjes," vertelde hij. Matthew wilde niet dat ze pijn had, zeker niet door wat zijn vrienden haar hadden aangedaan. Bovendien had hij de mogelijkheid om pijn weg te halen bij iemand, dus waarom zou hij het dan niet toepassen? Het was zeker geen prettig gevoel om iemands pijn weg te halen, hij kreeg de pijn voor even over. Maar als ze zich er beter door voelde, had hij het voor haar over. Waarom? Dat wist hij niet. Ook hijzelf vond het vreemd dat hij zo met haar inzat.
"Dat is volgens mij al te laat," mompelde hij toen ze vertelde dat ze hem niet in de problemen wilde brengen. Hij stond er helemaal alleen voor en een weerwolf zonder roedel was een stuk zwakker, ook al stond hij er meestal wel alleen voor. Misschien was zijn reactie wel overdreven, maar het was een kleine moeite om een beetje bloed af te staan. Ze was een vampier ja, maar net zoals Matthew anders was, was zij ook anders. Hij herkende zichzelf wel een beetje in haar.
"Ik hecht me liever niet aan iemand. Het is veel te gevaarlijk," zei hij dan. Een weerwolf was niet bestemd voor een relatie. Bovendien was het slecht als hij zich hechtte aan iemand. Hij had een soort van verlatingsangst sinds zijn ouders voor zijn ogen vermoord werden. Hij was te gevaarlijk voor een relatie. Wanneer de vollemaan opstond tenminste.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Door wat hij zei wilde ze eigenlijk een sarcastisch antwoord geven, natuurlijk had ze pijn. ''Hoeft niet, but thanks.'' Zei ze dan maar en met moeite kwam er een glimlachje uit. Matthew probeerde ook alleen maar aardig te doen, maar ze wist niet zo goed of ze hem moest bedanken of niet. Bedanken dat ze haar had meegenomen, deed ze later wel. Rosalie wilde niet overkomen als een highclass iemand. Zeker niet bij Matthew. Het maakte haar eigenlijk niet zo veel uit dat hij een weerwolf was, want ze wist onderhand wel dat Matthew haar niks aan zou doen. Als dat wel het geval zou zijn geweest, had hij, net zoals Jake, haar allang gebeten.
''Oh sorry dan.'' Zei Rosalie als hij al in de problemen zat. ''Wat voor problemen?'' Vroeg Rosalie dan en keek hem aan, misschien kon ze hem nog helpen daarmee. Niet dat ze veel kon doen, maar ze wilde toch wel iets doen.
Rosalie ging met haar hand naar haar schouder toe en schoof haar shirt wat naar onder toe, zodat ze de wond kon zien. Je zag dat het gif zich al langzaam aan het uitbreiden was, want het zat ook al in haar nek en dat kon ze ook wel voelen ook. Haar shirt trekt ze weer recht, net zoals haar jasje die ze dicht maakt omdat het aardig koud was. Niet dat het veel zou helpen, maar misschien iets.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij knikte maar toen ze zei dat het niet hoefde. Hij wist niet goed wat hij kon doen om haar te helpen. Het enige wat hij kon doen was opzoek gaan naar een andere alfa en dat was zeker niet simpel. Bovendien moest hij eerst zijn vertrouwen kunnen winnen, anders zou een alfa nooit zomaar bloed afstaan. Hij schaamde zich voor de daad van Jake, hoe kon hij haar bijten zonder dat ze hem iets had misdaan? Oké, de mensen die Matthew zelf had gedood, hadden hem ook niets misdaan, maar dat was iets heel anders. Ze moesten maar binnen blijven tijdens de vollemaan, dus het was eigenlijk hun eigen fout dat ze op een zeer hardhandige manier werden vermoord.
"Ik ben uit mijn roedel gestapt omdat ze me niet wilde helpen, maar dat is niet jouw schuld," vertelde hij. Het was zijn schuld, maar vooral die van zijn roedel. Een roedel hoorde elkaar te helpen en James wilde niet slechts een paar druppeltjes van zijn bloed geven, dus waarom zou Matthew dan bij ze blijven? Hij had gehoopt dat hij op ze kon rekenen, maar dat was blijkbaar niet zo. Hij kon helemaal niet op ze rekenen terwijl hijzelf wel altijd voor ze klaarstond wanneer ze hem nodig hadden. En dat had hij zijn roedel genoemd voor heel wat jaren, eigenlijk al sinds de dood van zijn ouders.
"Als ik iets voor je kan doen mag je het zeggen," zei Matthew. Hij wilde haar graag helpen, maar hij wist niet goed wat hij kon doen. Voor het eerst in een lange tijd voelde hij zichzelf machteloos, ook al was hij niet het slachtoffer. Had Jake dan toch gelijk? Had Matthew wel een oogje op haar?

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Dat had je echt niet hoeven doen.'' Zei Rosalie dan verbaasd. Dit was iets dat ze dus totaal niet had verwacht. ''En vooral niet voor mij.'' Mompelde ze zacht. Het was zo, Rosalie zou snappen dat hij er niks aan kon doen dat hij niet kon helpen. Als de alfa niet meewerkte, kon hij ook niets doen. Matthew kon namelijk niet opeens wat bloed van hem pakken en het aan haar geven, dat was niet mogelijk. Aan de ene kant voelde ze zich wel vereerd dat hij voor háár uit zijn roedel was gestapt, maar ze ging zich daardoor schuldig voelen. En schuldig was iets wat bij haar haast nooit voor kwam.
''Heb je een deken of iets?'' Vroeg ze dan maar. Rosalie wist ook wel dat ze op een dekens lag, maar het was wel zijn bed en misschien vond hij het niet zo fris als Rosalie daar plaats nam. Ondanks dat ze gewoon goed verzorgd was. Ze voelde haar gif telkens meer uitspreidde en het ademen gingen ook alleen maar moeilijker en moeilijker. Haar armen legde ze over elkaar heen en haar hoofd legde ze beter op het kussen. Rosalie had eigenlijk wel verwacht dat ze dit ongemakkelijk zou vinden, maar dat vond ze juist helemaal niet.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Ik heb niets aan een roedel die me niet wil helpen wanneer ik ze om hulp vraag, dan kan ik beter opzoek gaan naar een nieuwe," vertelde Matthew. Wat zou het later in de toekomst zijn als hij nu al niet op zijn roedel kon rekenen? Het zou vaker voorvallen dat zijn roedel hem moest helpen en als hij de zekerheid niet had dat ze hem zouden helpen, was het beter voor hem om een andere roedel te gaan zoeken die hem wel hielp wanneer het nodig was. Hijzelf had zijn roedel altijd geholpen dus hij begreep niet wat het probleem was. Hij was erg teleurgesteld en nu hij geen roedel meer had, wist hij niet goed wat hij moest doen. Hij voelde zich alleen, de mensen die hij zijn familie had genoemd hadden hem laten zitten waardoor hij niets anders kon dan weggaan.
"Ja mag wel gewoon onder mijn deken liggen," vertelde hij. Hij zou toch slapen op de bank nu Rosalie in zijn bed lag, dus ze mocht gewoon zijn dekens gebruiken om onder te liggen al ze het koud had. Tenzij ze echt een ander deken wilde hebben, dan zou hij natuurlijk een ander deken voor haar nemen, maar hijzelf vond het geen probleem als ze die van hem gebruikte. Zijn dekens lagen er namelijk voor een reden.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Dat is waar.'' Zei Rosalie dan maar. Hij had daar wel een punt, maar als dit niet voorgevallen was. Had Matthew zijn roedel waarschijnlijk ook niet verlaten en had hij nog een soort van familie. Ten minste Rosalie dacht dat hij geen familie meer had. Rosalie zelf nog wel en dat was ook niet altijd even fijn, want dierbare kunnen je kwetsen. Maar er was ook een voordeel aan, je stond sterker en je was nooit alleen.
''Hm oké, bedankt.'' Glimlachte ze zwakjes en trok de dekens dan onder zich vandaan, waarna ze eronder ging liggen. Rosalie kon nu waarschijnlijk zo in slaap vallen, maar misschien werd ze dan helemaal niet meer wakker. Dus slapen deed ze liever niet. Maar als ze in slaap zou vallen dan was het maar zo. Door de dekens had ze het gelukkig al wat warmer, dus er was toch nog een klein pluspuntje.
Na een tijdje viel Rosalie toch in slaap. Ondanks dat het gif zich verspreidde en het allemaal gewoon pijnlijk was, was het toch gelukt om te slapen. Niet dat Rosalie wilde, maar misschien was het wel handig. Dan kreeg ze misschien ook wat meer energie en kon ze het allemaal langer volhouden, totdat Matthew een oplossing had.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij begreep waar ze zich schuldig voelde omdat Matthew zijn roedel had verlaten, als het niet was gebeurd dan was hij waarschijnlijk nog bij zijn roedel geweest, maar hij vond juist dat hij haar dankbaar mocht zijn, ondanks de eenzaamheid die hij voelde. Als hij er nu niet achter gekomen was wat voor mensen hij als zijn familie had beschouwd, kwam hij er later misschien achter terwijl zijn eigen leven er vanaf hing. Dan had hij geen tijd meer gehad om een nieuwe alfa te zoeken en had hij nog meer in de problemen gezeten dan dat hij nu zat. Of ze hem echt dankbaar was wist hij niet, maar dat maakte hem niet uit. Voor de eerste keer in zijn leven vond hij het fijn om iemand te helpen, en wat het nog vreemder maakte was dat hij een vampier wilde helpen. Ze moest dan wel heel speciaal zijn, of niet soms?
Hij zag hoe ze in slaap viel, maar toch ging hij niet weg. Hij ging op de stoel zitten die in zijn kamer stond, kijkend naar hoe ze sliep. Het kon eng overkomen, maar dat was niet zijn bedoeling. Hij wilde haar gewoon in de gaten houden, anders zou hij zich ontzettend schuldig voelen als er wat zou gebeuren met haar.
Ongeveer een uurtje later hoorde hij dat haar ademhaling steeds heftiger werd. Het zweet droop van haar voorhoofd af wat hem heel erg ongerust maakte. Ook begon ze dingen te zeggen in haar slaap wat ook geen goed teken was, zeker na een weerwolvenbeet. Hij liep naar het bed toe en ging op de rand zitten waarna hij haar langzaam en voorzichtig wakker begon te schudden. Het hallucineren was een teken dat ze zeer dichtbij de dood zat en hij had nog tijd nodig om een alfa te zoeken. Hij begon zich steeds meer zorgen te maken. Hoe kon hij dit oplossen?

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Het was alweer een half uur verder en Rosalie had het warm gekregen in de tussen tijd dat ze sliep. Doordat ze handen op haar lichaam voelde schrok ze wakker en opende ze ogen. Wat deed hij hier? "Ga weg!" Was het eerste dat uit haar mond kwam en trok zijn handen van haar lichaam af. "Laat ons gewoon met rust." Zei ze en schoof de andere kant van het bed op. Hoe had hij hen kunnen vinden? En waarom precies op het moment dat Rosalie gebeten is door een wolf.
Allerlei gedachtes gingen door haar heen, maar ze bevond zich al aan de andere kanf van de kamer waar ze moeizaam tegen de muur aanleunde. Als ze voor iemand bang was, dan was het hem wel. Doordat ze zo was opgestaan werd de duizeligheid alleen nog maar erger en pakte met beide handen de stoel vast die voor haar stond. Ze moest zich ergens aan vasthouden om overeind te blijven.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij keek verward op toen Rosalie dat zei. Hoezo moest hij weggaan? Ze waren in Matthew's huis dus het leek niet dat hij moest weggaan, of bedoelde ze uit de kamer? Toen ze vertelde dat hij hen met rust moest laten, wist hij meteen wat er aan de hand was. Ze was aan het hallucineren wat wilde zeggen dat ze al erg dicht bij de dood was, het was een zeer slecht teken. Hij wist niet goed wat dat hij moest doen. Het was niet dat hij haar zomaar uit de hallucinatie kon halen, daar kwam wel meer bij kijken. Het enige wat hij kon doen was haar geruststellen en tonen dat ze veilig was bij hem, want dat was ze. Ze was veilig bij hem want hij zou niemand bij haar laten die haar wat wilde doen.
"Doe maar rustig, ik ben het maar. Ik doe je niets," vertelde hij rustig in de hoop dat ook Rosalie rustiger werd. Hij werd steeds meer bezorgd om haar. Hoe kon hij haar nog redden als ze al in die toestand zat. Hij kon weinig doen, maar wachten was ook geen optie. Haar alleen laten kon hij ook niet, maar hoe kon hij haar dan helpen? Ze moest bloed krijgen van een alfa en ondanks hij meer macht had dan de rest van zijn roedel, die ondertussen zijn roedel niet meer was, had hij niet genoeg macht om haar te genezen. Slechts James kon het doen, of Matthew moest zijn zoektocht naar een andere alfa verderzetten.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Even voelde ze op haar hoofd en voelde de hitte, Warm dat had ze, terwijl ze net nog onder een dikke deken lag. Ze wist niet waar ze zich zorgen over moest maken over het feit dat er iemand in de kamer stond die haar dood wilde hebben, maar het was ook andersom. Rosalie wilde degene het liefst zien rotten, in plaats van haar zelf. Rosalie was niet degene die het verdiende, maar Wouter die naar hen met een paar andere opzoek waren naar Rosalie.
''Rustig?'' Vroeg ze verbaasd aan hem en keek hem aan. ''Je doet me zeker niks, omdat ik toch al wegrot?'' Zei ze boos. Als ze haar krachten gewoon nog had dan was ze allang weg gegaan of hem vermoord. Maar in dit geval kon dat niet. En bang om een grote mond te geven was ze niet, ook al had ze geen krachten. Bang was Rosalie zelden. Rosalie had hem hekel aan hem, en om hem even duidelijker te maken; Wouter. Wouter had haar broer vermoord en daarvoor zou ze nog altijd wraak voornemen, maar op dit moment kon het gewoon niet.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Dit kon nog eens een zeer moeilijk iets worden sinds het ontzettend moeilijk was om een hallucinerend iemand rustig te krijgen. Hoe kon hij haar duidelijk maken dat hij het was en niet iemand die haar kwaad probeerde te doen? Haar huid zag er nog bleker uit en de vermoeidheid viel van haar gezicht te lezen, evenals de angst. Naar haar toegaan was geen optie, dus hij bleef gewoon op het bed zitten om haar zo min mogelijk bang te maken. Ze was veilig bij hem, maar zijzelf zag natuurlijk iemand anders voor haar waardoor ze dacht dat ze niet veilig was.
"Ik ben het, Matthew. Er is niets om bang voor te zijn," zei hij, proberend tot haar door te dringen dat ze echt niet bang hoefde te zijn. Hij had geen idee wie ze voor haar zag, maar dat was even niet belangrijk. Het belangrijkste was om haar gerust te stellen, anders verloor ze energie die ze duidelijk nog kon gebruiken om haar dood uit te stellen, Matthew kon namelijk wel wat extra tijd gebruiken om een oplossing te zoeken. Hij had haar beloofd een oplossing te vinden en hij kwam zijn beloften altijd na. Anders zou hij zich een lange tijd zeer slecht voelen, hij had de kans om haar te helpen, dus moest hij die ook grijpen, of niet soms?

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn.
Lees hier hoe je meer fans verdient.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld