Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken of speel Virtual Popstar op Facebook:

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Hij merkt het binnenkort wel wanneer niemand hem nog in de roedel wil, hij is niet voor niets al meermaals uit verschillende roedels gezet," vertelde hij. Jake zat pas een korte tijd in de roedel, nog geen jaar. Hij had nooit echt een vaste roedel wat door zijn gedrag kwam. Steeds probeerde hij zo dicht bij de alfa te komen om hem uiteindelijk te vermoorden om er zelf één te worden, maar tot nu toe was het hem nog niet gelukt. Gelukkig maar want Jake zou de slechtste alfa ooit worden. Niet dat Matthew de beste leider was, maar hij zou het in ieder geval beter doen dan Jake. Iedereen zou het beter doen.
"Maak je maar geen zorgen hoor, de meesten zien er erger uit na een weerwolfbeet," zei hij met een zwakke glimlach. Ze had er beter uitgezien ja, maar hij had heus wel erger gezien. Kon Rosalie überhaupt wel lelijk zijn? Het leek hem sterk. Hij voelde zich bijna nooit aangetrokken tot iemand dus dat wilde wel wat zeggen. Hij vond Rosalie ontzettend mooi, dat viel niet te ontkennen en hij was vast niet de enige die zo over haar dacht.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Kort knikte ze maar en keek hem aan. Vroeg of laat ging Jake dus uit de roedel. Gelukkig, want dan stond hij er helemaal alleen voor en dat was misschien al wraak genoeg. Er alleen voor staan en al meerdere keren uit bepaalde roedels zijn getrapt is niet bepaald goed en de kans was groot dat misschien mensen op hem afkwamen. Doordat hij wel wat vijanden had gemaakt in zijn leven, maar dat was niet Rosalie's probleem. Enigste wat Rosalie wist is dat Jake er één vijand bij had en dat wat Rosalie zelf.
Zwak glimlachte ze om wat hij zei, het was vast een compliment want anders zou ze het niet opvatten. ''Maar ik ga dan maar.'' Knikte Rosalie waarna ze opstond. De duizeligheid was helemaal weg dus snel opstaan kon nog gelukkig. Samen met Matthew liep ze naar de voordeur toe en ze draaide zich toen nog even om. ''Misschien wil je niet, maar mij lijkt het leuk als we nog een keer afspreken of iets.'' Stelde ze voor, misschien wilde hij na dit helemaal niks van haar? Het kon.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij knikte toen ze dat zei en stond ook op zodat hij mee naar de voordeur kon gaan om haar buiten te laten, dat vond hij wel beleefd. Matthew kon best beleefd zijn als hij dat wilde. Hij wist hoe hij vrouwen moest behandelen, zoals deuren openhouden en al die dingen. Hij hoorde haar nog wat voorstellen, iets wat hij zeker geen slechts plan vond aangezien hij zeker nog eens een keer met haar wilde afspreken, en niet pas wanneer het toeval het toe liet. "Ja, dat lijkt me gezellig," zei hij. Hij kon zijn nummer of zo wel geven aan haar. Dan konden ze contact met elkaar hebben wanneer ze dat wilde. "Wacht even," zei hij waarna hij terug naar de woonkamer ging en daar een papiertje en een pen nam. Hij schreef snel zijn nummer op en ging toen terug naar de hal waar Rosalie stond. Hij overhandigde het briefje aan haar. "Dat is mijn nummer, dan kan je me bereiken wanneer je wil en hoeven we niet te wachten tot we elkaar weer ergens tegen komen," vertelde hij. De afgelopen keren waren ze elkaar steeds tegengekomen en het was handiger als ze gewoon konden afspreken wanneer ze daar zin in hadden. Hij gaf zijn nummer niet snel aan een meisje, liet staan aan een vampier. Hij vertrouwde Rosalie, dus hij vond het niet zo'n probleem om zijn nummer te geven aan haar.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Als ze hoorde dat het hem wel gezellig leek moest ze toch even zwak glimlachen. Het was beter dan dat ze werd afgewezen, want dat was iets waar Rosalie niet van hield. Maar ze vroeg het echt niet zomaar, als het niet van twee kanten kwam zou ze het ook niet hebben gevraagd. Kort knikte ze als hij hoorde dat ze even moest wachten. Ze had geen idee wat hij ging doen of misschien was Rosalie iets vergeten. Waaschijnlijk niet, want veel had ze niet meegenomen. Zelfs haar mobiel niet.
''Is goed.'' Glimlachte ze dan even en nam het papiertje aan. Het was inderdaad vele fijner als ze elkaar niet telkens toevallig tegen kwamen en gewoon een keer af konden spreken. Geen idee of Rosalie het een date kon vinden. Ze dacht eigenlijk van niet, want hij zei dat hij niet verliefd zou worden en waarom zou het dan wel opeens bij Rosalie zijn? Maar Rosalie hoopte stiekem van wel, maar waarom had ze geen idee over. Meestal wilde ze zo ver mogelijk uit de buurt blijven van weerwolven, maar bij Matthew was het anders. Rosalie wilde juist bij hem zijn en geen afstand houden. Anders was ze allang vertrokken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Toen ze weg was, sloot hij de deur weer en ging hij naar de woonkamer toe. Zuchtend liet hij zichzelf op de bank zakken en sloot hij zijn ogen. Hij voelde zichzelf heel erg vreemd. Hij voelde wat, maar het voelde ontzettend onbekend waardoor hij niet wist wat het gevoel betekende. Hij hoopte niet dat hij haar leuk begon te vinden. Het begon bij simpelweg aantrekkelijk vinden, maar dat kon ook uitdraaien tot verliefdheid en ondanks hij altijd beweerde dat hij niet verliefd kon worden, kon het toch mogelijk zijn. Eigenlijk hoopte hij van niet, hoe knap hij Rosalie ook vond, ze bleef een vampier en hij was te gevaarlijk voor haar. Wanneer de volle maan aanbrak kon hij haar bijten en James zou haar vast geen tweede keer willen helpen door bloed te geven. Relaties in het algemeen waren niets voor hem. Hij had al mensen verloren waarvan hij hield en die pijn was geen fijne ervaring. Hij wilde het zichzelf niet voor nog een keer aandoen. Toch hield het hem niet tegen om toch met Rosalie om te gaan. Dat hij geen gevoelens voor haar wilde krijgen, of het niet toeliet, wilde niet zeggen dat hij het niet gezellig met haar wilde hebben. Hij vond het fijn om met haar te praten, het leek alsof ze hem begreep, iets wat bijna niemand deed.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Ts paar dagen later

Gelukkig voelde Rosalie zich weer helemaal beter en hadden de rest van de vampieren niet veel gemerkt. ''Ik ga weg, weet niet tot hoe laat ik thuis ben.'' - ''Je gaat wel veel weg de laatste tijd.'' Hoorde Rosalie één van hen nog zeggen, waardoor ze om keek. ''Wil niet net zoals jullie hier binnen blijven zitten.'' Zei ze, het was zo en wilde gewoon een eerlijk antwoord geven. Liegen deed ze eigenlijk ook niet, enigste wat ze deed was achterhouden dat ze met een weerwolf om ging. Als ze erachter zouden komen dan zouden ze gewoon echt boos worden en vertrokken ze gelijk uit het dorp.
Waarschijnlijk was Rosalie al wat later dan ze eigenlijk afgesproken hadden, want Rosalie was nou eenmaal zo. Je kon verwachten dat ze wat later was, want dat was ze bijna altijd. Uiteindelijk als ze bij de menigte aankwam liep ze gewoon weer normaal verder, haar snelheid kon ze natuurlijk niet gebruiken in deze menigte mensen. Dat zou veel te veel opvallen en opvallen was iets dat ze niet wilde. Alhoewel ze al door de weerwolven was opgevallen. Terwijl ze liep naar het terrasje waar ze afgesproken hadden, trok Rosalie haar staart wat strakker en voelde met haar handen of er geen bobbel was. Uiteindelijk liep ze het terrasje binnen en zag Micheal al zitten, wat haar even deed glimlachen.

outfit;

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Op een rustig tempo was Matthew op weg naar het terrasje waar hij had afgesproken met Rosalie. Hij keek er heel erg naar uit en de afgelopen dagen deed hij niets anders dan aan haar denken. Er was iets mis met hem, maar wat bleef na al die dagen nog steeds een groot raadsel. Toen Matthew aan kwam, zag hij dat het niet heel erg druk was wat slechts in hun voordeel werkte. Op die manier zou bijna niemand hen kunnen storen. Hij koos een leuk plekje uit en ging daar zitten. In de paar dagen tijd had hij erg veel gsms't met Rosalie, meer dan met iemand anders. Hij kon het gewoon niet laten en aan haar berichte te zien, vond ook zij het alles behalve erg.
Hij moest niet lang wachten voordat Rosalie aan kwam wandelen, want na enkele minuten zitten zag hij haar al aankomen wat hem zwak liet glimlachen. Hij was door één of andere vage manier blij haar te zien. Nu hij haar zag kon hij ook zijn ogen niet meer van haar afhouden, hoewel elke man hetzelfde probleem zou hebben in haar buurt. Ze was ontzettend knap en het was niet de eerste keer dat hij er zo over dacht. Als ze geen vampier was geweest had het misschien nog wel wat kunnen worden, alhoewel het feit dat ze een vampier was hem niet deerde. Het was zijn leven, hij koos zelf wat hij ermee deed, toch? Misschien was het toch meer dan aantrekkelijk vinden en vond hij haar toch een beetje leuk. Dat wilde niet meteen zeggen dat hij helemaal verliefd was, want zoals hij eerder zei. Hij werd niet verliefd.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Hey.'' Glimlachte ze dan maar en nam plaats tegenover hem. Ze had geen idee of hij haar misschien wilde begroeten met een knuffel of een kus op haar wang. Maar daar was het nu in ieder geval te laat voor, want Rosalie zat al tegenover hem. ''Ben je hier al lang?'' Vroeg ze dan. ''Ik kom nooit op tijd, sorry daarvoor.'' Grinnikte Rosalie dan even zwak. Het was zo en soms was het voor haar zelf ook vervelend. Als ze met de vampieren op een punt afspraken miste ze een deel van het onderwerp waar ze het over zouden hebben. Maar daar kon Matthew vast wel gewend aanraken, als ze vaker gingen afspreken.
De reden dat Rosalie zich fijn voelt bij Matthew kwam ook zeker weten, doordat hij wist wat ze was. Een vampier. En hij accepteerde het gewoon ook al was hij een weerwolf en Rosalie een vampier. Waarschijnlijk als Rosalie veel met een mens om zou gaan en het zou vertellen, zou degene echt bang worden of het doorvertellen. Maar doorvertellen was een domme keus, omdat niemand je toch geloofde.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Hey," begroette hij haar toen ze plaats nam tegenover hem. Hij kende geen andere manier waarop hij haar kon begroeten, hoewel hij vaak zag dat mensen elkaar knuffels of een kusje op de wang gaven, maar hij wist niet of het te vroeg was en al zeker niet hoe Rosalie erover dacht. Omgaan met meiden deed hij af en toe wel, maar meestal waren het gewoon pleziertjes en niets meer. Ditmaal was het anders, met Rosalie wilde hij omgaan zoals met een normaal iemand, niet iemand die hij zou gebruiken. Hij kon zichzelf zijn bij haar en daarom was hij ook zo voorzichtig. Hij wilde niets forceren of dingen verpesten.
"Dat geeft niets hoor, ik zit hier nog niet zo lang," antwoordde hij met een zwakke glimlach op haar excuses. Hij had enkele minuten op haar moeten wachten, maar dat was niet erg. Hij had zich niet verveeld in de korte tijd en eigenlijk was Rosalie het wachten wel waard. Hij had het altijd ontzettend gezellig met haar en dat was wat telde, niet waar? "Dus, hoe voel je je?" vroeg Matthew aan haar, doelend op de beet van enkele dagen geleden. Het hing van vampier tot vampier af hoelang het duurde voordat de vampier volledig genezen was, maar hij kon geen teken meer bespeuren bij Rosalie waardoor hij vermoedde dat ze zich gewoon goed voelde.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Het voelde weer goed om bij Matthew te zijn. De dagen dat ze niet bij elkaar waren geweest, had Rosalie best veel aan hem gedacht maar niet dat dat nodige informatie was om dat hem te vertellen. Misschien boeide het hem allemaal niet en zag hij dit allemaal vriendschappelijk. Rosalie zag dit ook nog wel vriendschappelijk, maar als ze meerdere keren gingen afspreken ging ze het toch anders zien. Een weerwolf en een vampier horen sowieso al niet af te spreken, dus het betekende zeker wel iets. Voor Rosalie betekende dit al wel iets, alleen zelf had ze het nog niet heel erg door. Ze wist wel dat er iets was, maar wat dat wist ze nog niet precies.
''Wel goed.'' Knikte ze dan en keek hem aan. ''Dankzij jou.'' Glimlachte ze dan zwakjes. Het was zo en dat mocht hij best horen. Rosalie had wel door dat hij het niet gewend was om mensen te helpen. En waarschijnlijk kreeg hij ook weinig bedankjes, maar Rosalie kon het ook helemaal verkeerd hebben. ''En met de roedel? Hoe gaat het daar?'' Vroeg Rosalie dan. Ze wilde ook interesse in hem tonen, dat deed hij namelijk ook bij haar.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Een zwakke glimlach ontstond op zijn gezicht door hetgeen dat Rosalie vertelde. Hij vond het vreemd om dankbaarheid aan te horen van anderen, maar het voelde wel goed. Vooral doordat de dankbaarheid afkomstig was van haar. "Ik kon je moeilijk laten sterven, dat zou jammer geweest zijn," vertelde Matthew. Ondanks zijn opmerking misschien een beetje flirterig kon overkomen, meende hij het wel. Niet alleen zou hij een schuldgevoel krijgen, het zou echt jammer zijn als de wereld iemand als Rosalie verloor. Ze was geen slechte vampier dus volgens Matthew mocht ze gewoon levend rondlopen ze verrichtte toch geen problemen, dus waarom zou hij haar laten sterven? Daarvoor vond hij het overigens te gezellig met haar. Hij vergat af en toe het feit dat hij een weerwolf en zij een vampier was. Hij voelde zich gewoon normaal.
"Ze doen heel erg afstandelijk, maar dat maakt me niet zoveel uit. Ik ben meestal toch op mezelf dus het is niet echt een verandering," antwoordde hij eerlijk. Hij ging er niet over liegen dat het geweldig ging tussen hem en zijn roedel, maar zo erg vond hij het ook niet. Het gaf weinig verandering aan zijn leven sinds hij toch altijd alleen was geweest.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Ts.
Rosalie had het echt leuk gehad samen met Matthew, leuker dan verwacht eigenlijk. Ze was bang dat ze niet wisten waar ze over moesten gaan praten, maar dat was niet het geval en er was daarom ook geen ongemakkelijk stilte. Matthew had waarschijnlijk wel in de gaten gehad, dat Rosalie een prater was en niet echt van stiltes hield. Hopelijk vond hij dat niet irritant, want soms praatte ze nog wel te veel.
Nu waren ze onderweg naar Rosalie's huis en dat was best een groot stuk lopen, maar erg vond Rosalie dat niet. Zo was ze alleen maar langer bij Matthew en daar deed ze het voor. Normaal was ze binnen no-time thuis, maar een rustige wandeling kon natuurlijk ook geen kwaad. Dat was lang geleden dat ze dat had gedaan. Kort haalde ze een hand door haar haren heen en keek even naar Matthew die naast haar liep. Verweg van elkaar liepen ze niet, soms voelde ze zijn armen wel tegen die van haar aankomen dus dichtbij elkaar liepen ze zeker wel. ''Zitten in je roedel ook wel mensen die je mag?'' Vroeg Rosalie, want het leek haar best vervelend als je in een roedel zat en je mocht niemand. Dus je had niet echt iemand om mee te praten.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
De afgelopen uurtjes die hij met Rosalie had doorgebracht waren ontzettend gezellig geweest. Het was zeker tegen zijn verwachtingen in, hij had verwacht dat het nog wel eens ongemakkelijk kon worden, maar eigenlijk was het geen enkel moment ongemakkelijk geweest. Sterker nog, het was lang geleden dat hij het nog zo gezellig had gehad en hij daardoor voelde hij zich nog beter bij het feit dat hij haar geholpen had toen ze op sterven lag. Anders had hij dit moment ook niet mee kunnen maken en had hij zich waarschijnlijk net zoals altijd de hele dag eenzaam gevoeld en zo had hij zich vandaag overduidelijk niet gevoeld. Toen ze besloten hadden naar huis te gaan, had Matthew voorgesteld om met haar mee te wandelen zodat hij er zeker van was dat ze veilig aankwam. Hij wist niet of de rest van zijn roedel ervan op de hoogte was dat alles goed ging met haar, dus hij wilde eker zijn dat ze veilig thuis kwam.
"De alfa mag ik wel, maar voor de rest heb ik weinig vrienden in de roedel," antwoordde hij op haar vraag. De alfa, James, mocht hij wel, maar dat kwam doordat hij zijn beste vriend was en hij mocht hem wel dankbaar zijn voor wat hij allemaal gedaan had. James had hem wel vaker geholpen, maar hij was dan ook de enige uit de roedel.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Heb je alleen weinig vrienden in de roedel, of in het algemeen?'' Vroeg Rosalie aan hem en keek hem even kort aan. Rosalie zelf had gewoon geen vrienden, want in de groep die ze had was eerder familie. Maar dat was ook zo. Het was haar familie. In de groep zaten een aantal van haar neven en één nicht. En er waren nog maar een aantal ouderen vampieren over. Gelukkig wel, want dan stonden ze alleen maar sterker. En dat mocht ook wel, nu ze vijanden hadden.
''Rosalie, heb je een vriendje meegenomen?'' Hoorde Rosalie opeens, waardoor ze om zich heen keek maar er was niemand te bekennen. ''Hoorde je dat niet?'' Vroeg Rosalie dan aan Matthew. Ze hadden het zelfde gehoor, dus hij zou het haast wel gehoord moeten hebben. ''Misschien kun je maar beter gaan.'' Zei ze tegen Matthew, aangezien het haar door begon te dringen wie het kon zijn. Ze wilde niet dat Matthew in gevaar liep, dan ging ze zich schuldig voelen. Zo had Matthew zich zeker ook gevoeld toen Rosalie gebeten was.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Ik heb in het algemeen niet zo veel vrienden, ik ben niet zo goed in vrienden maken denk ik," antwoordde hij op haar vraag. Hij had eigenlijk geeneens iemand nodig. Hij redde het zonder moeite in zijn eentje, dus een grote vriendengroep was onnodig voor een persoon zoals Matthew. Hij was liever niet tussen te veel mensen. Bovendien was hij gevaarlijk voor gewone mensen en weerwolven hadden het meestal ook niet zo voor hem aangezien hij meer op zichzelf was en dat geen typische eigenschap van een weerwolf hoorde te zijn.
Hij keek even op toen hij een stem hoorde, maar hij wist niet waar het vandaan kwam. Hij zag niemand staan, hoewel hij wel iemand rook. "Jawel," antwoordde Matthew toen Rosalie vroeg of hij niets gehoord had. Het was dus geen vreemde verbeelding van hem. "Nee, ik laat je hier niet alleen," antwoordde Matthew eigenwijs toen Rosalie vertelde dat het beter was als hij ging. Hij wantrouwde de situatie dus haar alleen laten was het laatste dat hij zou doen. Nog geen seconde later stond er iemand voor hen en al snel viel de dolk in zijn hand hem op. De aandacht van de vreemde man voor hen was gericht op Rosalie, alsof hij haar probeerde te doden. Net toen hij de dolk in Rosalie wilde duwen, duwde Matthew haar een beetje naar achter en ging hij voor haar staan, al dan niet zonder gevolgen. De stof van zijn witte shirt kleurde gelijk rood en er was geen teken van de persoon meer te herkennen. Slechts de wonde die zich bevond in Matthew's buik bleef ervan over.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn.
Lees hier hoe je meer fans verdient.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld