Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken of speel Virtual Popstar op Facebook:

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
De pijn werd naarmate de tijd verstreek steeds erger en erger waardoor het ook moeilijker werd om het voor Rosalie te verbergen. Hij wist hoe bezorgd ze was en hij wist niet precies of hij dat fijn of juist irritant vond. Natuurlijk was het lief van haar dat ze hem wilde helpen, maar anderzijds was hij het niet gewond en begon hij het irritant te vinden. Hij wist niet hoe hij zich moest gedragen bij iemand die bezorgd was over hem. Hij antwoorde niet toen ze verdere dat ze zo terug was, simpelweg doordat hij er te veel pijn voor had. Elk woord wat hij uitsprak of welke beweging hij ook maakte, het deed super veel pijn. Toch wilde hij weten waarheen ze ging, maar hij was te zwak om te praten.
Toen ze weg was wachtte hij dan ook maar keurig tot ze terug was. Hij kon niets anders doen dan wachten aangezien hij in zijn eentje geen kant op kon. Hij kon niet anders dan geloven dat dit wel eens zijn dood kon worden, maar hoe lang hij nog had wist hij niet. Hij wist niks van de situatie af, zelfs niet hoe hij gered kon worden. Het bijna doodzijn voelde in ieder geval niet fijn aan, dat kon hij met veel overtuiging zeggen.
Hoe lang het had geduurd wist hij niet, maar een tijd later hoorde hij wat voetstappen, ditmaal van meer personen. Twee om precies te zijn. Rosalie en een jongedame die hij niet kende. Zichzelf voorstellen kon hij echter niet. Zijn beeld werd bovendien ook steeds waziger.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Als Matthew helemaal niet terug antwoordde wist ze wat hem te wachten stond. Ten minste als Bonnie niet snel was. Haar broer kon op een gegeven moment ook niet meer praten, omdat dat gewoon zo veel pijn deed. De boeken die nodig waren legde Rosalie voor de neus van Bonnie neer. Er werden kaarsen aangestoken omdat Bonnie daar meer kracht uit kon halen en Rosalie was dan ook van plan om zoveel mogelijk kaarsen aan te steken, zodat ze er ook meer kracht uit kon halen. ''Ik heb hier niet genoeg aan.'' Hoorde Rosalie Bonnie zeggen. En daarmee bedoelde ze de kaarsen. Gelukkig maar, want Rosalie dacht even wat in het boek stond niet goed genoeg was. ''Jou kracht heb ik ook nodig.'' Kort knikte Rosalie. Het enigste wat ze moest doen was haar hand vast houden, maar het kon vast wel pijn doen. Want deze spreuk was niet zomaar iets.
Een korte zucht verliet Rosalie's lippen en keek even naar Matthew die op de bank lag. Veel kracht had hij in ieder geval niet meer. Het komt goed, dacht Rosalie in zich zelf en keek even naar Bonnie die begon met de spreuk hardop zeggen. De spreuk was lang en het ging zeker even duren. Rosalie kon ook wel voelen dat al haar energie uit haar werd getrokken, omdat Bonnie die moest gebruiken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Van alles wat er gebeurde kreeg hij slechts de helft mee. Hij kon wel horen dat een vrouwenstem, vermoedelijk de stem van de heks die erbij was, vertelde at ze er niet genoeg bij had, maar wat ermee bedoeld werd wist hij niet. Matthew was te vermoeid om na te denken dus dat deed hij ook niet. Zolang hij maar beter werd vond hij alles goed. Het liefst wilde hij zo snel mogelijk van de pijn verlost zijn en hij hoopte dus dat hij er zo snel mogelijk van verlost was. Hij stierf nog liever dan dat hij zo lang met pijn moest blijven zitten. Hij hoorde dat er een spreuk hardop werd gezegd, hij zou bijna van de pijn verlost zijn, dat hoopte hij tenminste. Nog steeds voelde hij hoe de pijn uit zijn wonde stroomde en dat was een zeer onprettig gevoel. Hij wilde niet weten hoeveel bloed hij verloren was ondertussen, zijn hele shirt hing onder, ook al had Rosalie hem verzorgd. Zelfs het hele verband was doordrongen met bloed.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Na een aantal minuten was de spreuk klaar en wat Rosalie niet had verwacht is dat ze zich nu erg zwak voelde. Niet zo zwak als Matthew, nee gelukkig niet anders lagen ze hier allebei te vergaan van de pijn. Rosalie liet Bonnie even uit, maar plofte dan neer op de grote stoel in de woonkamer. Rosalie was van plan om nog niks te vragen aan Matthew, omdat hij nog even op adem moest komen en de spreuk moest nog wel gaan werken. Dat werkte niet zomaar één twee drie, dus een kwartier wachten en dan kijken of de spreuk gelukt is.
''Voel je je al wat beter of helemaal niet?'' Vroeg Rosalie na een half uur, omdat hij er na een kwartier nog niet bepaald goed uitzag. De wond zou nu weg moeten zijn, omdat weerwolven ook heel snel helen en aangezien door de spreuk de 'vloek' weg is, moet de wond wel weg zijn. Ten minste dat hoopte Rosalie en ze hoopte ook dat hij nu weer gewoon normale dingen konden doen. Een paar uur geleden hadden ze nog een leuke date, ten minste als ze het wel een date kon noemen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het duurde enkele minuten voordat de spreuk gedaan was. Minuten die wil uren leken te duren voor hem. Op en gegeven moment werd de pijn nog ergen en toen opeens leek het alsof de energie in hem werd geduwd waardoor hij wat hoofdpijn kreeg, maar die pijn was wel veel minder erg dan de pijn die de dolk veroorzaakte. Hij hoorde enkele voetstappen naar de voordeur gaan, maar al snel kwam er weer iemand terug. Het viel niet moeilijk te raden wie het was. Namelijk Rosalie, al begreep hij niet waarom ze bleef. Ze had hetgeen wat ze wilde, hij was nog levend en de pijn was heel erg verminderd. Hij voelde zich nog steeds een beetje zwak, maar het was al minder. "Het gaat wel," mompelde hij. Hij klonk misschien een beetje onvriendelijk, maar hij wist niet goed hoe hij zich moest gedragen nu. Rosalie had zijn leven gered, wat moest hij doen? Hij was het niet gewoon om geholpen te worden. Hij was altijd op zichzelf, hij had niemand nodig. "Ik wist niet dat er vampiers achter je aan zaten," zei hij. Ze had hem wel op de hoogte mogen stellen aangezien hij van niks afwist.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Gelukkig.'' Zei Rosalie al snel en keek hem dan aan. Ergens voelde Rosalie zich wel schuldig, niet schuldig tegenover hem maar schuldig tegenover haar broer. Haar broer had precies het zelfde en hem had ze niet kunnen redden, terwijl ze een jongen red die ze nog net een maand kent ongeveer. Kort zuchtte Rosalie en sloeg haar armen dan over elkaar heen.
''Sorry hoor.'' Mompelde ze zacht. ''Nu wel en had nog niet echt de tijd gehad om het je te vertellen.'' Oké, misschien hadden ze wel de tijd gehad maar een geschikt moment hadden ze zeker niet. Rosalie had eigenlijk wel een bedankje verwacht, maar dat kon ook later. Het beste was dat hij gewoon eerst helemaal beter was. ''Maar gelukkig had ik een spreuk gevonden, die je kon helpen.'' Het was zo, zonder Rosalie was hij nu misschien wel dood. En als ze helemaal niet op die date waren dan was hij helemaal niet gestoken met die dolk en was dit nu allemaal niet gebeurt. Maar dit is precies het zelfde geval als toen Rosalie werd gebeten.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij had eigenlijk niet zoveel zin om haar in zijn buurt te hebben, vooral omdat hij niet wist hoe hij zichzelf moest gedragen nu ze eigenlijk zijn leven had gered. Dat ze er nooit echt de tijd had voor gehad om hem te vertellen over de vampiers die achter haar aanzaten was onzin, ze had het bijvoorbeeld kunnen vertellen tijdens hun afspraak bij het terrasje enkele uren geleden. Nee, hij moest er zelf achter komen en uiteindelijk neergestoken worden. Oké, het was ook een beetje zijn schuld omdat hij voor haar sprong om haar te redden en hij wist nog steeds niet zo goed waarom hij dat deed.
"Waarom ben je hier eigenlijk nog?" vroeg hij na een stilte die enkele minuten duurde. "Ik heb niemand nodig, dus jou ook niet," vertelde hij nadien nog. Het was wel daadwerkelijk zo. Alles veranderde sinds hij Rosalie kende. Hij had eerst haar leven gered terwijl hij anders nooit andere hielp, daarna had zij hem geholpen wat hij ook helemaal niet gewoon was aangezien hij altijd zelf oplossingen op zijn problemen moest bedenken en alles moest oplossen.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Als ze hoorde wat hij te zeggen had, werd haar gezichtsuitdrukking toch wel even anders. Een frons stond op haar gezicht, doordat wat hij zei. ''Je hebt mij niet nodig?'' Vroeg ze dan. Ze wist nou niet of ze het verkeerd hoorde of goed. Rustig stond ze op, waarna ze hem aankeek. Weg ging ze niet, maar de spullen opruimen die van haar waren deed ze wel. Alle boeken stopte ze terug in de tas en legde de tas naast de stoel neer, waarna ze nog bleef staan. ''Vind lullig dat je dit nu zegt Matthew..'' Vervolgde ze. Ze zei gewoon waar het opstond en ze vond het maar raar hoe ze zich opeens gedroeg, maar zelf wist hij ook wel dat hij raar bezig was.
''En ik ben er nog, omdat ik hier wil zijn.'' - ''Met jou.'' Voegde ze er dan aan toe en keek hem aan. Ze gaf het eerlijk toe. Het was gewoon fijn om bij hem te zijn, op welke manier dan ook. Ook al was hij net zoals nu boos aan het doen tegen haar. Het maakte haar niet uit in welke situatie hij was. Rosalie wilde gewoon bij hem zijn en daar was ze vandaag wel achtergekomen. Ze ging geen moeite doen voor iemand, waar ze niet bij wilde zijn.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het was anders uit zijn mond gekomen dan had gewild, maar spijt had hij er ook niet van. Aan haar gezichtsuitdrukking te merken vond ze zijn uitspraak niet bepaald fijn, maar dat boeide hem niets. Hij wilde niet dat ze bij hem was, oké, eigenlijk wel, maar hij wist gewoon niet hoe hij zich moest gedragen nu ze zoiets voor hem had gedaan. "Nee," antwoorde hij nog op haar vraag als verduidelijking. Begreep ze het nou echt niet? Hij was een weerwolf en hij leefde al sinds hij erg jong was alleen, hij zorgde al erg lang voor zichzelf dus waarom zou hij nu opeens iemand nodig hebben? Het was gewoon raar allemaal. Niet veel later stond ook hij op. Hij hoopte dat ze de boodschap begreep en naar de deur wandelde om weg te gaan, dan kon hij haar tenminste nog even uitlaten. Volgens hem had ze het begrepen, ze ruimde haar spullen in ieder geval op. Het feit dat ze het lullig vond maakte hem niet uit, waarom zou het hem uitmaken? Hij dacht nooit aan andere, waarom zou hij dat nu opeens wel doen?
Hij keek even verward op toen ze vertelde dat ze hier, bij hem, wilde zijn. "Waarom zou je dat willen? Ik ben een weerwolf, Rosalie. Als ik wil, kan ik je gewoon bijten en dat zou je dood kunnen betekenen. Ik zie niet in waarom je bij me zou willen zijn," zei hij. Hij was misschien een beetje aan het overdrijven en erg moeilijk aan het doen, maar het was beter voor beiden als hij zo deed.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Ze snapte niet waar hij dit allemaal vandaan haalde. Rosalie had niks gezegd wat vervelend kon aankomen, of misschien voor hem wel? Het enigste wat ze gedaan had voor hem was dat hij levend bleef en dat is wat hij ook wou. En ook al wilde hij het niet, Rosalie had gezorgd dat hij levend bleef. Het voelde gewoon zo vertrouwd met hem. Het was wel vervelend dat ze allebei erg eigenwijs waren. Dat kon soms voor problemen zorgen, maar dit keer ging het niet om eigenwijsheid.. Matthew deed gewoon raar nu en misschien bedoelde hij het helemaal niet zo, maar dit was nergens voor nodig.
''Wat boeit het dat je een weerwolf bent?'' Vroeg ze verbaasd en liep dan naar hem toe als hij bij de deuropening was. ''Bijt me dan.'' Zei Rosalie en keek hem aan. ''Je wilt me niet weg hebben, je weet gewoon niet hoe je met je gevoelens om moet gaan.'' Waarom zou hij anders zo doen?

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij hoorde wat ze zei terwijl ze naar hem toe stapte. Hij vond het gek dat ze zo luchtig deed over het feit dat hij een weerwolf en zij een vampier. Hij kon haar dood worden wanneer hij bijvoorbeeld doordraaide bij een volle maan, wat wel vaker voorkwam. "Besef je wel wat je zegt? Je bent pasgeleden nog gebeten door een weerwolf, een weerwolf uit mijn roedel. Hoe kan je zo zeker weten dat ik je niet zou bijten? Misschien ben ik helemaal niet anders dan hen? Wie weet kan ik mezelf opeens niet inhouden en bijt ik je alsnog,' vertelde hij. "Ik wil niet de reden van je dood worden," voegde hij er nog aan toe, hoewel hij niet precies wist waarom hij dat zei. Hij floepte het er eigenlijk uit zonder er verder nog over na te denken.
"Ik ga je niet bijten," zuchtte hij toen ze dat zei. Ze maakte de situatie ontzettend moeilijk voor hem. Het enige wat ze moest doen was weggaan. "Gevoelens? Er zijn helemaal geen gevoelens," zei hij. Het enige wat hij voelde was irritatie. Nou ja, daar was hij van overtuigd tenminste.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
''Ik weet dat je niet zo bent Matthew.'' Zuchtte ze dan even en keek hem aan. ''Ik vertrouw je.'' Zei ze dan. Als ze hem niet vertrouwde dan was ze hier nog geen eens en had ze hem niet geholpen. Ze was liever niet in de buurt bij mensen die ze niet vertrouwde. ''Ik wil niet de reden van je dood worden.'' Hoorde ze hem zeggen, waarna ze even zuchtte. Alweer. Matthew werd ook niet de reden van haar dood, de vampiers die haar achterna zaten zouden vast de reden zijn van Rosalie's dood.
''Geen gevoelens?'' Kort schudde ze haar hoofd en keek hem aan. ''Ik weet niet echt waar jij met je hoofd zit, maar je praat echt allemaal bullshit.'' Mompelde ze en keek hem aan, waarna ze een stap naar voren zette. ''Bewijs dan dat je geen gevoelens voor me hebt.'' En voordat Rosalie het wist had ze haar lippen op die van hem gedrukt. Er ging een gevoel door haar buik dat ze nog nooit eerder had gevoeld en het voelde zeker goed.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het had allemaal geen zin, hij kon zijn best doen om haar te laten geloven dat hij helemaal niet goed was, dat was hij ook niet aangezien hij best veel mensen had vermoord tijdens zijn levensjaren, maar toch bleef ze ervan overtuigd dat hij anders was. Iets wat hij overduidelijk niet was. Hij was een monster, een moordenaar, zo zag elke vampier een weerwolf, alleen Rosalie niet. Zij vertrouwde hem en hij had niet eens de moeite gedaan om haar vertrouwen te winnen, dat had hij niet eens gewild.
Een beetje wantrouwend keek hij haar aan toen ze een stap naar voren zetten. Net toen hij wilde antwoorden nadat ze vertelde dat hij moest bewijzen dat hij geen gevoelens voor haar had, voelde ze haar lippen tegen de zijne. Zijn hoofd vertelde hem dat hij er niet aan mocht toegeven, dat hij moest terugtrekken, maar toch deed hij het niet. Iets in hem, wilde niet dat dit zou stoppen. Hij sloot zijn ogen en zoende uiteindelijk gewoon met haar mee, hij wist niet waarom, hij deed het gewoon.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Als hij mee zoende had ze toch wat meer vertrouwen gekregen hierin, want stel hij meende wel al die dingen dan stond ze nu wel mooi voor schudt. En voor schudt staan was iets wat Rosalie liever niet had. Ze wilde die schaamte besparen en gelukkig deed ze dat nu ook. Haar hand ging naar zijn wang toe waar ze zachtjes overheen streelde. Rosalie zoende rustig met hem mee. Het voelde fijn en het was lang geleden dat Rosalie iemand had gezoend. Heel lang geleden eigenlijk. Rosalie voelde in haar onderbuik een gevoel dat ze wel vaker wilde, het voelde fijn. Maar gewend was iets dat ze het niet was.
Na een tijdje liet ze los en keek hem toen aan, waardoor ze toch even moest glimlachen. ''Geen gevoelens? Sure.'' Mompelde ze dan even en liet haar hand van zijn wang afglijden. Matthew kon nu niet zeggen dat hij geen gevoelens voor haar had, want dat zou hard aankomen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het was al te laat om nog terug te trekken, maar wilde hij dat wel? Zijn verstand vertelde hem dat het beter was om dit allemaal niet te doen en haar grofweg weg te sturen, maar was dat wat hij wel echt wilde? Beter gezegd, was dat wel wat zijn hart wilde? Misschien wilde hij dit allemaal wel, misschien wilde hij wel echt bij haar zijn, maar durfde hij dat gewoon niet toe te geven? Rosalie had gelijk. Hij wilde haar niet weghebben, hij durfde gewoon niet toe te geven aan zijn gevoelens, ook al kon het hem misschien vele malen gelukkiger maken.
Een zacht zuchtje verliet zijn lippen waarna hij even naar beneden keek. Dit alles was verkeerd, hoe goed het ook mocht aanvoelen. Ze konden niet samenzijn zoals ze misschien wel wilde, het zou slechts problemen opleveren. Wanneer Matthew's roedel erachter kwam zouden ze achter haar aangaan en had ze meer bedreigingen dan alleen die vampiers die achter haar aanzaten. Hij keek haar na enkele tellen weer aan. "Je weet dat dit niet kan," mompelde hij. Ditmaal was het oprecht niet zijn bedoeling om moeilijk te doen, maar ze wist even goed als hem dat ze helemaal niet samen konden zijn. Ook al was het in het geheim, er zou iemand achter komen en dan was hij alsnog de reden achter haar dood.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn.
Lees hier hoe je meer fans verdient.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld