Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken of speel Virtual Popstar op Facebook:

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

RPG ~ Save Our Planet ~ Schrijf topic

Sansa
Popster

Sansa schreef:
Amara voelde hoe ze weer terug in het zand werd gegooid volgende keer zingen dacht ze. Meestal konden de andere wezens beter tegen haar normale hypnose omdat die nog niet zo sterk was. Maar als ze nu ging zingen werd meteen iedereen gehypnotiseerd. "Jongen je werkt jezelf in de problemen" Snauwde ze de jongen toe. Ze zag dat er een witte tijger snel weg rende en dat het meisje die haar het hemd had gegeven achter hem aan ging. "Nou veel succes in je eentje" Vervolgde ze. Amara keek verbaasd toen er een meisje aan gelopen kwam. “I come in Peace” hoorde ze het meisje die haarzelf als Yuna had voorgesteld zeggen. "Hoi ik ben Amara" Zei Amara terwijl ze haar hand uit stak. Ze keek de jongen die alleen verder wilde gaan met opgetrokken wenkbrauw aan en schraapte haar keel "Nou jongens we kunnen haar niet vertellen dat we van een andere planeet komen om hem te redden. Dat we allemaal een gave hebben en dat we in oorlog zijn met de aarde" Er verscheen een gemene glimlach op haar gezicht. "Was er nou maar iemand die haar kon hypnotiseren, maar helaas..." Ze haalde haar schouders op. Ze beet even op haar lip en rolde het water in. Ze voelde dat ze haar staart weer terug kreeg. "Spreek jullie vast wel weer als jullie onze planeet hebben gered." Zei ze. Vlak daarna dook ze onder water en zwom ze zo diep als ze kon. Ze sloot haar ogen en dacht aan de plek waar ze heen wilde. Ze opende haar ogen en zwom naar boven.

Ze zag dat ze in de grot was en dat Lianda aan het rondzwemmen was. "Ze hadden mijn hulp niet nodig" Zei Amara kortaf. Lianda draaide met een ruk om "Waarom ben je terug gekomen?" vroeg ze.
"Ik zei net dat ze mijn hulp niet nodig hadden."
"Jij gaat terug of anders ben je niet meer welkom in de groep." Lianda leek erg kwaad.
"Ik kan niet eens terug" Amara deed de ring af en gaf hem aan Lianda. "Die stomme ring werkte maar twee keer. Toch?" Lianda zuchtte en keek naar de lucht. De maan stond te stralen aan de hemel. Amara volgde Lianda haar blik. "Lever je ketting in... Jij hoort niet meer in deze groep." Zei Lianda streng. Amara zag al snel dat er meer Sirenes aan kwamen zwemmen. Amara wilde onder water duiken, maar werd weer omhoog getrokken een vast gehouden aan haar armen. "Mary als jij zo aardig wilt zijn om haar ketting te pakken" Zei Lianda met een verschrikkelijke lach. Amara zag Mary naar voren zwemmen en ze trok met een ruk de ketting van Amara haar nek. Mary zwom terug naar Lianda en gaf de ketting aan haar. Lianda zwom naar voren en pakte Amara bij haar keel vast. "Jij gaat terug naar de aarde. Het is geen keuze" Lianda wees naar een bepaalde plek in de grot en de Sirenes die Amara bij haar armen vast hadden trokken haar mee. Amara stribbelde tegen en liet haar tanden zien. Amara kreeg een flinke klap op haar hoofd waardoor ze bewusteloos raakte. Lianda mompelde een paar spreuken, waarvan niemand van de groep iets af wist.

Amara voelde dat ze weer bij bewust zijn kwam en in zand lag. Ze had het hemd nog steeds aan. Ze lag nu niet op dezelfde plek, maar naast een enorme palmboom. Ze pakte de boom vast en trok haarzelf omhoog. "Ik kan dit sprak ze haarzelf toe." Ze stond. Ze stond eindelijk! Ze liet de boom los en verloor haar evenwicht, maar wist hem weer terug te vinden. Ze probeerde een paar stapjes te zetten, maar viel na het 5e stapje weer op de grond. Ze zag in de verte het groepje staan. Ik vertel ze nooit dat ik verbannen ben dacht ze. Ze probeerde op te staan zonder boom en het lukte. Ze keek met haar armen over elkaar heen geslagen naar het groepje.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Niemand wilde hem volgen, goed voor hen en vooral voor hem. Dan hoefde hij geen rekening te houden met een stel onbekwame wezens. Ondertussen was er ook een witte tijger op het eiland geland, die niet veel later een menselijke gedaante aannam. De jongen was poedelnaakt. Enye die toch al van plan was kleding te zoeken die meer binnen deze planeet paste gooide hem zijn mantel toe gemaakt van een berenvel. De Cheveyo kleden zich voornamelijk met dierenhuiden. Soms vonden ze andere stoffen bij het plunderen van stammen, die lieten ze natuurlijk niet verloren gaan. Het was altijd wat wennen aan de manier waarop ze gehanteerd moesten worden, maar de Cheveyo konden zich makkelijk aanpassen. Dit merkte je niet meteen aan Enye. Hij was heus niet altijd zo'n irritante klootzak. Vroeger had hij immers stemmen in zijn hoofd, stemmen van zijn stamleden. Stemmen die hem erover aanspraken wanneer hij dingen ging zeggen die hij beter voor zichzelf kon houden.
Alsof deze situatie nog niet erg genoeg was, kwam er net op dat moment een inwoner van de aarde naar hen toe gelopen. Enye was nog niet klaar, niemand was klaar. Ze zager en vreemd uit, pasten niet in het plaatje van aardbewoners. Echter dat maakte niet uit, want als ze het zo al hadden verpest moest het zeemonster het nog duizend keer erger maken. Wat ze zei vormde op zich geen probleem. Wie zou er de aardling geloven, niemand. Alleen dat ze daarna wegzwom, haar staart aan iedereen tonend. "We hebben jou en je hypnose absoluut niet nodig." Riep Enye haar kwaad na. Waarschijnlijk had de aardbewoner ook al de tijger in een mens zien veranderen. Hij moest met een verklaring komen, iets wat een aardling zou geloven. Enye had zijn huiswerk gedaan. Er was weinig bekend over de aarde, maar hij wist dat magie er niet thuishoorde. Zijn eerste idee was om te zeggen dat dit niet meer dan een droom was, al zou het meisje makkelijk kunnen realiseren dat ze klaar wakker was. Hij moest het over een andere boeg gooien.
"Wat vond je er van?" zei hij plots opgewekt tegen haar. "Ja ik moet toegeven hier en daar is nog wat oefening nodig en we moeten echt zorgen dat hij zich meteen kan omkleden." Hij knikte naar de tijgerjongen. "Je hebt geluk. Je bent de eerste om een voorproefje van onze nieuwste show te zien. Wil je alsjeblieft niets verder vertellen. Wij zijn Uskuani een rondreizende circusgroep, gespecialiseerd is zinsbegoocheling. De gekke kleding is voor onze nieuwste show. Je moet zeker komen kijken!" Nu enkel nog hopen dat ze hem zou geloven.

Anoniem
YouTube-ster

Taemin schreef:
Su-Bin bekeek de hele gebeurtenis van een afstand. Haar zenuwen werden bij de minuut erger en ze slikte. Ze nam een grote hap adem en ze baande een weg naar de groep toe. Er was al iemand het water weer in gegaan en weer teruggekomen, wat was er allemaal aan de hand? De groep kwam aardig dichtbij, ze vouwde haar handen in elkaar. "H-hey i-ik ben S-Su-bin", zei ze stotterend en ze keek naar de grond. Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan, wat zouden ze wel niet van haar denken. Ze begon met haar voeten te stampen om rustig te worden, maar de zenuwen kwamen in erge vlagen terugkomen. Su-Bin deed haar hoofd omhoog en keek om zich heen. Bij een boom stond een meisje met haar armen over elkaar naar het groepje te kijken. Lag zij net niet in het zand? Ze voelde dat haar oren begonnen te bewegen en ze sloeg snel haar handen voor haar oren. Als ze een beetje enthousiast werd begonnen haar oren als een gek te bewegen. Een kreun verliet haar mond en beet op haar liep. "Stop met bewegen", mompelde ze tegen haar oren die steeds erger begonnen te bewegen.

Tim
Minister of Pop

Tim schreef:
Mystique

Ik voelde mij in mijn element. Terwijl ik tussen de bomen doorloop, voel ik een positieve aura. Op een gegeven moment kom ik aan bij een boom die me mentaal naar zich toe trok. Toen wist ik dat ik me moest linken met deze boom. Voor dryaden is het altijd belangrijk een goed gevoel te hebben met je boom, anders gaat de samenwerking nogal stroef verlopen.
Ik leg mijn handpalm tegen de boom en sluit mijn ogen. Ik adem diep in via mijn neus en blaas het uit via mijn mond. Ik open mijn ogen weer en ben beland in de boom. Van binnen ziet het er erg mooi uit en wanneer ik het midden van de boom heb gevonden leg ik er mijn staart op. Langzaam wordt deze naar beneden getrokken en maak ik een connectie met de natuur. Nadat de boom hem weer loslaat is de link compleet. Tevreden loop ik weer naar de zijkant en een aantal acties later sta ik weer buiten.
De boom ziet er stralender uit nu ik hem een deel van mijn energie heb gegeven. In ruil daarvoor heb ik weer genoeg water voor de komende periode. Ik zet mijn tocht voort naar het strand en net voor mijn voeten het zand raken zie ik een meisje aan een zijde van de boom zitten. Ze lijkt boos en keek geërgerd met haar handen over elkaar naar een groepje.
"Kan ik je ergens mee helpen?" Vraag ik het meisje als ik mijn hand uitsteek.

Kimmi
Karaoke-ster

kimmi schreef:
“Je moet zeker komen kijken!” dat is wat deze vreemde jongeman als laatste tegen mij zei nadat hij een of ander dom verhaaltje verzon over een
circus. “HAHAHAHA!” lach ik keihard, “dat is een goeie, een circus!” “HAHAHAHA!”
De jongeman kijkt me verbaasd aan. “ Je dacht toch niet dat ik daar in trapte
of wel?” vraag ik aan de jongen. “ehhhh, m m m mmaar….”stamelt de jongen. “laat
maar ik leg het wel uit.” Zeg ik. “ mijn vader is de baas van VDA, Vernietig De
Andersoortigen, dus ja, ik weet dat er ook andere wezens bestaan dan alleen
mensen”. Dat is waarom ik niet in jouw circus-smoes trapte. Maar hoe zijn
jullie hier dan gekomen?” “En waarom hebben jullie zo weinig kleding aan?” “
want dat is niet toegestaan hier in dit dorp.” “en zoiezo, er komt nooit iemand
op dit strand, eigenlijk is het zelfs verboden gebied”. “Ik ben eigenlijk de
enige die ooit op dit strand komt, dus dat we hier met z’n allen staan valt
misschien een beetje op”. “Maar ja, wie kan ons hier nou zien?” “Maar goed,
laten we het over wat anders hebben, en ik wil straks wel wat antwoorden op
mijn vragen.” “Ik heb me al voorgesteld, dus nu jullie”. “En vertel ook gelijk
wat voor Andersoortige je bent.” De mensen kijken angstig om zich heen. De
jongen en het meisje die verderop bij de bomen stonden, komen deze kant op. Ze
vragen wie ik ben en waarom de rest zo angstig om zich heen kijkt. “dit is Yuna
Ylva”, zegt een dun meisje, “en haar vader is de baas van VDA”. “oh en ze weet
van het bestaan van de Andersoortigen af en ze vraagt hoe wij heten en wat voor
soort we zijn.” Voegt een jongen toe. “Oh jeetje”, zegt het meisje. Waarom
heeft ze alleen een BH en een kort broekje aan? Denk ik bij mezelf. “Nou”? Vraag
ik aan hun allemaal, “krijg ik nog antwoord op de vragen die ik heb gesteld en
hoe zit het?” “oh en ff een ding, mochten jullie straks met mij mee het dorp in
gaan, in deze kleren kunnen jullie echt niet mee.” “ ik zou wel wat kleren voor
jullie kunnen regelen, maar dan wil ik eerst antwoorden. “Oke,” zegt de jongen “
je krijgt antwoorden.”

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
In de verte zag Enya het zeemonster samen met nog een ander persoon. Wat ze deden maakte hem weinig uit, als had hij uit haar eerdere gedrag geconcludeerd dat het hem waarschijnlijk problemen zou opleveren. Wat de aardling betrof die geloofde hem niet. Daarbij kwam nog eens dat een ander meisje op van de zenuwen leek te zijn en haar oren als een gek heen en weer bewogen. Kortom het was één grote chaos.
"Jij kalmeer, paniek leidt nergens toe." gebood hij het meisje met de wiebelende oren.
"Wat jou betreft." Nu richtte hij zich tot de mens. "Denk je nu werkelijk dat we gaan vertellen wie of wat we zijn aan iemand die in een groep zit genaamd 'Vernietig De Anderssoortigen'? Wel ik beslis niet wat de rest doet, maar zelf pas ik. Daarbij denk je mij echt te kunnen intimideren omdat je vader ons zo graag dood wilt. Het spijt me, maar dat werkt niet echt bij mij. Meer nog, misschien moeten we hem een teken geven, dat hij zich best niet teveel met onze zaken moeit." Enye deed enkele stappen in haar richting, tot ze oog in oog met elkaar stonden. "Wat is nu een beter teken dan zijn eigen dochter te doden. Ze was alleszins dom genoeg om alleen naar dit strand te komen omringd door een groep van wat zij beschouwt als haar vijanden. Ik weet niet hoe er op de aarde met vijanden wordt omgegaan, maar waar ik vandaan kom schakelen we ze uit. " Op dit moment zou het zeemonster en haar hypnose inderdaad handig van pas komen. Niet dat Enye er zoveel mee zat om haar werkelijk te doden. Het was alleen jammer. Ze hadden haar immer perfect kunnen gebruiken om verder tot die organisatie door te dringen. Ach er waren heus nog wel andere manieren. Vliegensvlug haalde hij een dolk uit zijn riem en haalde naar haar uit.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn.
Lees hier hoe je meer fans verdient.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld