Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

O// Mob gone mad

Anoniem
Internationale ster

Writings schreef:
Michael Johnson

Traveller
Popster

Traveller schreef:

Hailey Miller

Traveller
Popster

Traveller schreef:
Voor de vijfentwintigjarige vrouw die een universitaire studie cum laude had afgerond en al twee jaren een goede baan had, voelde wat zij moest gaan doen toch als een stap terug. Niet dat dit minderwaardig was, maar ze wist wel dat deze 'nieuwe baan' ver onder haar niveau lag. Daarentegen zou het ook iets kunnen worden wat zij achteraf als heel gezellig zou hebben ervaren en met die gedachte was ze zichzelf aan het klaarmaken voor haar eerste avond als bartender en serveerster in een shady bar. Bovendien was het een opdracht geweest vanuit haar leidinggevende en ze wist dat deze opdracht uiteindelijk veel spanning en adrenaline met zich zou meebrengen. Om die reden had ze dus ook ja hiertegen gezegd. Niet dat ze bepaald een keuze had, maar het maakte het allemaal net iets spannender dan dat het in eerst instantie zou zijn.
Haar nieuwe, tweede werkgever had haar verteld dat haar shift om 8 uur 's avonds zou beginnen en het was niet bekend hoe laat ze weer naar huis mocht. Ze zou moeten blijven totdat de laatste klant het pand had verlaten en die gedachte maakte haar niet al te vrolijk wetende dat ze de volgende ochtend gewoon om negen uur 's ochtends op het bureau werd verwacht.
Gelukkig gingen de eerste paar uren op haar nieuwe werk aardig snel voorbij. Sterker nog, de uren vlogen voorbij, maar dat was met name omdat ze lekker aan het kletsen was. Tot haar verbazing waren haar nieuwe collega's best gezellig en de klanten vielen haar tot dan toe ook nog mee. Dat kwam dan ook met name vanwege het feit dat haar 'doelwit' er nog niet was, waardoor ze niet heel erg op haar hoede hoefde te zijn en hoefde op te letten. Dat doelwit zou later vanavond nog wel komen; het was immers vrijdagavond en dan waren zij er altijd. Om de paar minuten keek ze dan ook naar de deur van het gebouw om te checken wie er naar binnen liepen.
Haar avond bestond tot nu toe met name uit drankjes inschenken en deze vervolgens serveren aan de gasten. Velen zaten aan de bar, maar sommigen ook aan een tafel. Het scheelde dat ze in haar studententijd al in de horeca had gewerkt, waardoor inwerken nauwelijks nodig was. Dit was dan ook waar ze flink over had verteld tijdens haar sollicitatiegesprek hier, al kon je het nauwelijks een sollicitatiegesprek noemen. Tevens had ze veel over zichzelf achtergehouden. Zo zou ze niet de studie hebben gevolgd die ze eigenlijk had gevolgd en had ze absoluut nooit bij de politie gewerkt, ook al was ze daar nog steeds werkzaam. Ze was dus flink aan het liegen geweest, maar gelukkig was dat iets waar ze altijd aardig goed in was.
Iets anders waar ze zichzelf een professional in kon noemen was small talk. Zo was ze ook flink aan de klets met een aantal klanten, al hadden die andere bedoelingen bij het gesprek dan dat zij had. Het waren over het algemeen mannen van middelbare leeftijd en dat was niet echt het type man waar zij graag achteraan wilde gaan.

Anoniem
Internationale ster

Writings schreef:
Een avond zoals een andere, zo voelde het in ieder geval aan voor Michael. Met een tevreden glimlach om zijn lippen stapte hij uit zijn wagen en de rest volgde al snel zijn voorbeeld. Vanavond waren ze maar met een groep van 5 hier, vaak kwamen ze met de hele bende maar dat was nu dus niet het geval. Er was vandaag dan ook niet echt iets speciaals gebeurd. Hij had wat zaken afgehandeld die nog moesten gebeuren maar echt grote deals zaten er vandaag niet bij. Dan ook niet echt iets om te vieren, maar hij beloonde zichzelf graag na een goede werkdag, en dat kon hij het beste doen met een drankje en wat gezelschap aan de bar. Zijn vrienden, overigens ook bendeleden, hielden er meer van om op de dansvloer wat te staan dansen. Meiden versieren, kijken of ze het nog kunnen, indruk maken. Michael was daar minder voor. Hij was een stuk gereserveerder, wat niet weg nam dat hij er ook wel eens van hield om in vrouwelijk gezelschap te zijn. Een danser was hij niet, en hij hield er dan ook meer van om de avond uit te zitten aan de bar met een drankje, toekijkend hoe de rest zich belachelijk maakte op de dansvloer, om dan bij sluitingstijd allemaal samen weer in groep te vertrekken. Zo zag een ideale avond voor hem eruit. Het was ook niet alsof hij zijn avond alleen spendeerde. Hij vond altijd wel een gesprekspartner, meestal werd hij aangesproken, want dat deed hij zelf niet snel. Er kwamen op sommige momenten zelfs goede gesprekken uit, al kon hij nooit volledig over zichzelf vertellen. Zijn levensstijl en zijn partners, daar sprak hij liever niet over. Er was wel algemeen geweten dat hij in een bende zat, maar concrete bewijzen tegen hem waren er niet en hij ging er dan ook niet openlijk mee te koop lopen wat hij zoal deed en met wie hij optrok. De gesprekken waren vaker een stuk luchtiger. Over interesses, een beetje over zijn persoonlijk leven, maar nooit zo ver dat hij iets zou lossen wat hij beter voor zichzelf kon houden. Hij had zo wel een goede balans gevonden vond hij zelf, en hij was ook van plan dat te houden vanavond. Rustig liep hij naar de ingang toe, waar hij de man aan de deur begroette met een hand, en vrijwel meteen werd doorgelaten. Ze kenden hem hier inmiddels wel, moest ook wel aangezien dit zijn vaste stek was waar hij ooit avonden per week kon vertoeven. Het was niet het soort chique club in de stad waar hij zo een hekel aan had. Hier kwamen de gewone mens, in hoeverre je hem normaal kon noemen. Hij moest er zich in ieder geval niet bekeken voelen, want er liepen hier wel meer mensen uit zijn wereld rond, en hij kon hier dan ook perfect zichzelf zijn en ontspannen. Hij begroet enkele mensen aan de ingang van de bar, alvorens hij verder naar binnen gaat, rechtstreeks naar de bar waar hij en de rest wat zouden bestellen, waarna hun wegen konden splitsen voor de rest van de avond.

Traveller
Popster

Traveller schreef:
Langzamerhand begon de tent toch aardig vol te raken. Het zorgde ervoor dat het er gezellig druk werd, maar het zorgde er uiteraard ook voor dat zij minder tijd had om een praatje te maken met één van de klanten of de collega's. Er was immers werk aan de winkel. De eigenaar leek zich hier echter vrij weinig van aan te trekken. Hij was nog steeds druk aan de praat met een groepje mannen die al aan hun tiende sigaret zaten terwijl ze er, volgens haar, nog geen uur waren. Ze kon daar helaas niets van zeggen en zeker niet op haar eerste dag. Er een grapje over maken ging haar dan ook nog wel iets te ver.
Tegen een uur of elf had ze een korte pauze die ongeveer vijf minuten mocht duren. In die tijd at ze snel een koekje waardoor ze een grote hoeveelheid suiker binnen zou krijgen. Iets in haar zei haar dat het nog wel een tijd zou gaan duren voordat ze naar huis kon gaan en aangezien haar stappenteller aangaf dat ze toch flink wat kilometers had gemaakt, wist ze dat ze de avond zonder wat extra energie niet door kon komen. Tot haar teleurstelling ging haar pauze weer veel te snel voorbij, dus al snel bevond ze zich weer achter de bar.
"There you go," had ze met een glimlach uitgebracht naar een klant die een biertje had besteld. Hierbij overhandigde ze het glas, waarna de man het drankje aanpakte en zijn weg terug maakte naar de tafel waar hij zich al de hele avond bevond. Ze keek de man kort na, waarna haar aandacht opnieuw naar de deur ging, omdat er een groepje mannen binnen liepen. Haar hart ging er direct sneller van kloppen, want dit waren mensen die ze kende. Dit waren dé mensen die zij vanavond in haar vizier moest hebben, net zoals op alle andere avonden wanneer ze hier zouden zijn.
Ze wilde eigenlijk niet staren, maar deed dit toch enigszins. Ze zag hoe het groepje zich een weg baande door de mensen en de tafeltjes heen om zo bij de bar uit te komen. En tot haar geluk, of ongeluk, belandde het groepje ook nog eens vlak voor haar neus. Het kon ook niet anders, omdat zij de enige beschikbare medewerker was, maar toch had het haar enigszins overrompeld. Ze had niet verwacht dat zij degene zou zijn die hen een drankje moest serveren en al meteen een praatje moest maken. Ze had verwacht dat iemand anders dit deed en dat zij hen slechts een beetje zou gaan observeren. Toch wist ze dat dit nog beter was; zo was het ook minder raar als ze er later vanavond nog eens op af zou stappen om zogenaamd een gezellig praatje te maken.
"Hey, how are y'all?" bracht ze met een glimlach uit, net zoals ze alle andere klanten hier begroetten. Ze had wel gemerkt dat ze zich vrolijker gedroeg dan alle andere medewerkers, maar dit paste wel bij haar. In haar studententijd gedroeg ze zich ook als een vrolijke serveerster in dat restaurant, dus hier zou ze zich precies hetzelfde gedragen. Dat kwam immers het meest geloofwaardig over. "Can I get you guys something to drink?"

Anoniem
Internationale ster

Writings schreef:
Met enige moeite raakten ze bij de bar. Het was druk, maar dat was meestal wel het geval hier, zeker op vrijdagavond. Het was alsof iedereen dan opeens uit wou gaan, en dit was dan de ideale plek. Het was niet zo een plek waar je al je geld moest uitgeven aan veel te dure drank, integendeel. Hier kon je gewoon uren gezellig zitten, genieten van goede muziek en goed gezelschap. Eenmaal bij de bar aangekomen keek Michael wat verbaasd toen hij zag dat er een nieuwe dame achter de bar stond. Normaal namen ze hier niet snel nieuwe mensen aan, dus het verbaasde hem wel. Er kwamen hier veel mensen uit zijn milieu en wereld, en dus was de baas voorzichtig met wie hij aannam, maar zij was er dus toch binnen geraakt, dat zou wel met een goede reden geweest zijn. Hij keek op toen ze vroeg wat ze wouden drinken, en met een bevestigend knikje van de rest weet hij al wat hij moet bestellen. '5 beers please', zei hij met een knikje, en de jongens knikte instemmend. Die zouden zo vast de dansvloer opgaan met hun bier, Michael niet. Hij was al van plan om aan de bar te blijven, zeker nu hij zag dat er iemand nieuw achter de bar stond. Dat trok altijd zijn interesse wel. Hij wou weten bij wie hij was, en door wie hij bediend zou worden, en hij zou dus beslist proberen achter wat nieuws te komen. 'You're new', zei hij, niet als een vraag, maar meer als een vaststelling waartoe hij was gekomen. Hij kwam hier zo vaak dat hij perfect wist als er hier iemand nieuw rondliep, en hij was er van overtuigd dat hij haar nog nooit had gezien, anders had hij het echt wel onthouden. Ze was geen lelijke dame, integendeel, en hij kon dus ook wel inzien waarom ze hier aangenomen zou zijn. Het was wel bekend dat er hier veel mannen kwamen, vooral uit het crimineel milieu, en de beste manier om ze tevreden te houden en geld te laten uitgeven was een knappe dame achter de bar. Dat was zij zeker, daar was geen discussie over mogelijk. Hij had door dat de rest van de jongens dit ook allang hadden gezien aan de manier hoe ze er stil bij stonden. Hij moest er even om lachen, en lichtjes schudde hij zijn hoofd alvorens hij plaatsnam op een barkruk. 'Your first night here?'

Traveller
Popster

Traveller schreef:
Het waren er slechts vijf. Vijf stuks die ze vanavond in de gaten moest houden, terwijl er normaal gesproken veel meer van hen hier rond liepen. Ze was hier zelf nooit eerder binnen geweest, maar dat was haar verteld. Dit was gewoon niet meer het type bar waar zij normaal gesproken in haar vrije tijd naar toe zou gaan. Ze zou zich hier gewoonweg niet volledig op haar gemak voelen, al was ze niet bang. Ze zocht dat soort aandacht gewoon liever niet op. Als aan haar de keuze was, zou ze naar een rooftopbar gaan tijdens happy hour. Hier leek het echter de hele avond al happy hour te zijn, want er werden nog steeds veel drankjes besteld. Ook 'haar' groepje bestelde vijf stuks.
"Five beers it is." Aan de ene kant hoopte ze heel erg dat deze gasten vanavond zo ontzettend dronken werden, zodat ze meteen informatie uit hen kon halen. Echter wist ze ook dat dat geen slimme zet was en dat was ook helemaal niet wat haar leidinggevende van haar had gevraagd. Het zou echt een tijd moeten duren. Ze moest ervoor zorgen dat deze mannen haar vertrouwden en pas als dat was gelukt, mocht ze wat vragen gaan stellen. Daar was het nu simpelweg te vroeg voor.
Terwijl ze met hun bestelling bezig was werd er opgemerkt dat ze nieuw was. Het zorgde ervoor dat ze voor een moment opkeek van haar werkzaamheden. "You're right," knikte ze. "And I'm hoping to stay." Natuurlijk wist hij dat ze nieuw was. Die jongens kwamen hier zo vaak dat ze waarschijnlijk iedereen bij naam kenden. Gelukkig had Hailey een simpele naam; het was een naam die enorm vaak voorkwam. Als ze dus om haar naam zouden vragen, zou ze zich ook gewoon zo voorstellen. Haar achternaam was een ander verhaal. Als ze die ook nog eens wisten, dan was het makkelijker om uit te zoeken wie zij precies was. Daarom dacht haar nieuwe werkgever ook dat zij Hailey Eldridge heette en geen Hailey Miller.
"Yeah, actually it is! So I'm guessing this is not your first time coming here." Hij had anders niet kunnen weten dat zij nieuw was en dat dit haar eerste avond hier was. Ze hoopte niet dat ze eruit zag als een kluns die niet wist hoe ze een drankje moest maken of serveren, maar zolang daar geen opmerkingen over kwamen zou ze er niet over beginnen.
Ze overhandigde de drankjes door ze op de bar te zetten, zodat de vijf mannen ze konden pakken. "Cheers guys. Enjoy." Hierbij gaf ze weer een glimlach, zoals ze eigenlijk de hele avond al had gedaan. "Hey, if you're down for shots then I'm down too. They're on the house and the occasion is my first night here," stelde ze voor, al zag ze dat een aantal van de mannen de bar al hadden verlaten met hun koude biertje in hun handen geklemd. Er zou dus waarschijnlijk niet veel met haar voorstel gedaan worden.

Anoniem
Internationale ster

Writings schreef:
Hij keek toe hoe ze aan de drankjes begon. Ze leek te weten wat ze moest doen, maar dat kon natuurlijk ook geluk zijn. Hij was hier nooit echt slecht bediend geweest, al waren er wel werknemers die hij hier liever niet zag, en dat liet hij dan ook aan de werkgever weten. Zo was er hier een dame die altijd dronken achter de bar had gestaan en probeerde alle klanten te versieren. Hij had er zich mateloos aan geërgerd hoe ze keer op keer bijna over de bar sprong als hij hier zat, en hij had het dan ook gemeld, waarna de dame in kwestie al snel haar ontslag had gekregen. Hij kon niet ontkennen dat hij haar buiten haar uren hier had gezien, maar dat vond hij ook niet raar. Echter als hij hier een avond zat wou hij niet lastiggevallen worden, en dan zou hij ook ingrijpen. 'It's not hard to stay here. You just have to know how to handle your clients. Be nice to the ladies, but not too nice. The types who come here want to seduce guys so as long as you don't come in the way of that, they're nice. The type of guys over there. They like to be entertained. Don't entertain them to much or they wait for you after your shift, and you don't want that', zei hij, doelend op de groep oudere mannen aan de andere kant van de bar. Het waren dat soort types die hier vaak voor de meeste problemen zorgden, doordat ze zowel het vrouwelijk personeel als cliënteel niet met rust konden laten. Er werd dan wel gezegd dat de jonge gasten voor de problemen zouden zorgen, maar daar rekende Michael zichzelf niet bij. Hij moest op dagelijkse basis al genoeg geweld gebruiken, en als hij hier kwam hield hij zich dan ook weg van de drama. Hij kwam hier om te ontspannen, en dat liet hij dan ook niet verknoeien door dat type vechtersbazen die gewoon met iedereen op de vuist wilden gaan. 'I come here way too often', zei hij lichtjes lachend. Het was de realiteit. Iedereen die hier werkte wist dat hij hier bijna elke avond te vinden was. Hij had ook gewoonweg niets anders om zijn gedachten te verzetten van wat hij overdag deed. Hij had wel wat dames waar hij mee optrok, maar het was niet alsof hij met hen gezellig een avond bij hem thuis wou spenderen. Hij nam ze gewoonweg niet mee naar zijn huis. Enkel zijn bendeleden wisten waar hij woonde, en voor de rest hadden mensen daar geen zaken mee. Daarom zat hij veel liever hier, in plaats van alleen thuis of met zijn collega's, waar het dan weer over de zaken zou gaan, waar hij juist afstand van wou in de latere uren. Hij nam zijn biertje aan, waarna hij een slok nam en tevreden knikte. Een biertje kon er altijd wel in, zeker op een warme avond als deze. 'Don't mind them. They just come here to dance and seduce girls on the dancefloor, so they won't stay at the bar for long', zei hij, en vanuit zijn ooghoek zag hij hoe zijn uitspraak meteen werd bevestigd, terwijl de jongens gelijk het vrouwelijk gezelschap opzochten. Typisch. 'Your first night, we should celebrate that. Take a drink from me, your boss won't mind. What's your name?', vroeg hij, waarna hij nog een slok van zijn biertje nam.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld