Na de lange, maar o zo saaie schooldag fietsen we samen naar huis. Bij een afslag ga ik rechts en zij links. Ik wou met Luna meegaan maar ze zei; 'Het gaat wel weer.' Ik haat die David zo, die arme Luna die altijd maar een hand boven het hoofd hield. Ze moest beter weten. Vorig jaar betrapte ik hem met een ander meisje. Ik durfde het niet aan Luna te vertellen, bang dat het haar hart in stukjes brak. Ik zet mijn fiets in de schuur, en loop naar binnen toe. Ik pak een roze koek, mijn moeder is nog niet thuis. Ik loop met de roze koek en een cola naar de bank. Ik plof neer. Ik kijk op mijn mobiel. Luna's status is verandert, van 'In love' naar 'Singel' Ik grijns. Mijn mobiel gaat ineens af. Ik neem meteen op, ik zie dat het mijn moeder is. 'Hoi schat' Zegt ze door de telefoon. 'Hoi mam, Whats up?' Vraag ik nieuwsgierig, mijn moeder belt me zowat nooit. 'Hoe vind jij Parijs?' 'Vraagt ze. 'Uhmm.. Hoezo? Gave stad hoor, niet daarvan.' Zeg ik nuchter. 'We gaan daar wonen!!' Gilt ze door de telefoon. 'Echt?! Te gek, maar alles hier dan? Enne.. Hoe kan dat zo snel?' Ik ben blij, maar juist ook weer niet. Het is zo anders dan hier. Ik heb hier mijn vriendinnen, Luna. 'Vanmorgen had ik een solicitatie. Het was een man, die ik op internet had ontmoet. Die sollicitatie bedacht ik maar, het kon ook niks worden. We verkopen dat oude, rot huis. Hoe vind je het?' Vraagt ze. Ik grijns als ik het hele verhaal hoor, dat is typisch mijn moeder. Eerst liegt ze maar wat, en daarna is het weer wat nieuws. 'Uhmm.. Wel leuk, denk ik. En mijn vriendinnen dan?' 'Ze mogen komen logeren, zo vaak ze willen. Ik weet zeker dat je Lucas aardig zult vinden!' Gilt ze weer hysterisch. 'Hij heet dus Lucas, maar wanneer wil je dan daarheen?' Vraag ik stammelend wenend aan het nieuwe idee. 'Over een paar weken, je hebt nog genoeg tijd om afscheid te nemen. Het word super, we gaan ook nog leuke meubels uitkiezen voor je nieuwe kamer. Het wordt echt te gek!" Zegt mijn moeder vrolijk. 'Okee, dan maar.' Zeg ik. Zal ik geen heimwee krijgen? Ik zal Luna zo erg missen. 'Schat, ik hang op, mijn beltegoed is bijna op. Dag!" Mijn moeder hangt op. Ik blijf een tijdje zitten, en druk dan snel het gesprek weg. Ik bel snel Luna. 'Luna, kom hierheen. Het is belangerijk.' Zeg ik meteen. 'Oke' Zegt ze. Ik hoor aan haar stem dat ze heeft gehuild. 'Lieverd huil niet om die piepp' Zeg ik. Ik hoor haar grinniken. 'Ik kom eraan!' Zegt ze snel. Ik hang op en ijsbeer door de kamer. Als ik de deurbel hoor, ren ik er snel heen. Ik open de deur. Luna's mascara is een beetje uitgelopen. Ik trek haar naar binnen toe en vertel het nieuws. 'Echt?!" Vraagt ze ongelovig. 'Wat cool zeg, ik wou ook dat ik hier weg kan. Ontzettend cool!!' Ik merk dat ze alleen maar blij voor me is. 'Maar ik moet jou dan missen.' Stammel ik. Is ze niet iets te blij, als haar vriendin naar Parijs gaat.