MeldenNaamloos blog over onweer boven je huis |
Het is alsof je een vloek over iets afroept door erover te schrijven. Eergisteren zei ik in mijn eerste blog hoe verschrikkelijk warm het was in Nederland. Daarbij had ik niet verwacht dat ik twee dagen later (of anderhalve dag, om precies te zijn), woelend in mijn bed lag, terwijl bliksem en donder boven mijn hoofd een eng en gevaarlijk spelletje met elkaar aan het spelen waren. Ik ben niet bang voor onweer, maar ben dat wel ooit geweest. Een half jaar ofzo. Ik was heel klein, en had nog niet door dat de kans dat je door een auto wordt overreden groter is dan dat je door de bliksem wordt getroffen. Of ja, misschien is zelfs de kans dat je over een bananenschil uitglijdt en je nek breekt zelfs nog wel groter. Nu vraag ik me toch wel af hoeveel mensen er jaarlijks wereldwijd over bananenschillen uitglijden en hun nek breken. Zou je dat ergens kunnen vinden? Ik zie het al voor me, zo'n sarcastische, ongeschoren papzak die eens lekker gaat bijhouden hoeveel mensen er zijn overleden door bananenschillen en andere doodsoorzaken waarvan je denkt dat ze écht alleen in stripboeken voorkomen. Toen ik daar in mijn bed lag, en de donder over het landschap rolde als een trommel met een te strak gespannen vel (ze maken de bovenkant van zo'n trommel van geitenhuis, ja, échte geitenhuid, en als je die te strak spant dan scheurt 'ie in), dacht ik aan heel andere dingen dan vadzige dikke mensen of bananenschillen. Ik dacht zelfs niet aan de HEMA, hoewel ik er die dag voor de tweede maal op rij geweest was. Ik dacht aan de archeopteryx. Nu krab je je waarschijnlijk op je hoofd en vraag je je af wat dat in godensnaam voor onbeest moet zijn. Of onding. De archeopteryx was de allereerste vogel. Maar hij kon nog niet zover vliegen. Kleine eindjes maar. Lijkt me ook lullig zeg. Ben je eindelijk blij dat je kan vliegen, kwak je om de vijftig meter weer neer. Maar de archeopteryx was eigenlijk nog een soort raptor (je weet wel, zo'n dino die niet alleen klauwen heeft waarmee hij in één houw je darmen eruit kan lepelen, maar die ook nog eens verontrustend slim is - voor een dinosaurus dan). Hij had klauwen aan zijn 'vleugels', en daarmee klom hij vermoedelijk in een boom, om zich vanaf daar naar beneden te laten vallen en weg te zweven. Het moet er nogal mallotig uit hebben gezien. En terwijl het onweer uren en uren aaneen aanhoudt, en ik te uitgeput ben om in slaap te kunnen vallen, denk ik dus aan de archeopteryx. Van de duizenden núttige dingen waar ik over had kunnen nadenken, denk ik aan een mislukte halfdino. Maar er zijn ergere dingen om je voor de geest te halen. Zeker. BH's kopen in de HEMA bijvoorbeeld.
Een vermoeide groet van Rosalba. |