Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
'Verschrikkelijk, maar je houdt wel van me,' lachte hij. Als ze het hem nooit geleerd had, had hij het ook niet kunnen gebruiken. In werkelijkheid vond ze het helemaal niet zo verschrikkelijk. Hij knikte toen ze zei dat zij het beter kon, dat klopte wel. Ivy had talent voor acteren. Hij keek er tegenwoordig dwars doorheen, maar iemand die haar niet zo goed kende, zou haar zo geloven.
'Ik denk niet dat het mogelijk is om nog meer van je te houden, maar je mag toch mijn ijs halen,' zei hij met een grijns. Hij hield al van haar. Het was onmogelijk om nog meer van haar te houden. Als hij van iemand hield, was dat onvoorwaardelijk. Hoe graag hij de afgelopen tijd ook had gewild dat dat anders geweest was. Het was moeilijk om van iemand te houden die je niet kon hebben, het sloopte hem. Niet alleen mentaal, maar ook fysiek. Hij mompelde instemmend en streelde door haar haren. Hij keek ook uit naar het samenwonen. Hij keek al uit naar het samenwonen toen ze nog maar een paar maanden bij elkaar waren geweest.
'Kijk er niet te veel naar uit, je moet me er een paar uur mee zien rondlopen hè.' Hij stak plagerig zijn tong naar haar uit. Oh, hij begreep wel dat ze er naar uitkeek, dat deed hij namelijk ook. Ivy in een jurk was een combinatie die moeilijk te weerstaan was.
'Dus eigenlijk hadden we beter meteen diezelfde avond al een date moeten hebben.' Hij was direct dol op haar geweest en zij op hem. Het had hen wel een paar maanden gescheeld als ze dat meteen toegegeven hadden. Hij luisterde geïnteresseerd naar haar en fronste toen. Hij wist niet dat ze zo bang was om iets te verpesten. Hij was er nog geen seconde bang voor geweest.
'Je moet niet zo denken, Iv. Je gaat het niet verpesten en ik ben al helemaal niet te goed voor je,' sprak hij haar tegen. Als er iemand te goed was, wat zij dat. Hij wilde het nu echter niet hebben over het zijn van een goed mens. Hij was niet van mening dat hij altijd een goed mens geweest was. Nu misschien, maar toen niet. Hij had er vrede mee, maar hij zou nooit ontkennen dat hij een zwart deel in zijn verleden had zitten. Hij leunde even met zijn kin op zijn hand toen ze begon te vertellen, waarna hij in de lach schoot. Na twee jaar kon ze zich nog steeds voor dingen schamen. Hij drukte een kus tegen haar wang.
'Dat vind je fysiek gezien fijn of vind je het fijn dat ik zo duidelijk de jouwe ben?' vroeg hij geamuseerd. Het kon allebei, toch? Hij vond het wel leuk, maar hij had altijd gedacht dat Ivy zich daar misschien niet zo gemakkelijk bij voelde. Wel dus. En grijns verscheen op zijn gezicht, nu had ze toch echt iets veranderd.
'We kunnen nog altijd de auto gebruiken als je niet stil kan zijn.' Ze moesten er wel iets eerder voor opstaan, maar ze zouden er zonder problemen heen kunnen. Hij kon haar wel meenemen door de muren, niemand die het zou horen. De auto stond in de garage, dat was te ver om het te horen. Hij schudde met een grijns zijn hoofd toen ze zei dat hij nog stil moest zijn. Hij kon het vast wel, maar wat was daar nu leuk aan? Het kostte alleen maar energie.
'Koop ze dan opnieuw,' stelde hij voor. Hij vond het wel schattig. Het was niet alsof hij nu echt veel aandacht besteedde aan haar lingerie. Als hij het te zien kreeg, was dat vaak als hij het zo snel mogelijk uit zag. Hij keek even op toen Ivy vloekte, tot zo ver dus het stil zijn. Hij drukte een kusje tegen haar heup en haakte zijn vingers in de stof. Hij keek kort naar Ivy voor hij het laatste stukje stof over haar benen liet glijden. Dat was tot ze besloot iets te zeggen. Hij hield zijn hoofd iets schuin terwijl hij nadacht.
'Als jij meedoet. En als we verder zijn dan dit, want ik denk dat we nu gaan lachen,' gaf hij toe. Hij was nog niet zo ver dat hij al zijn gedachten zo maar zou vertellen. Voor haar gold waarschijnlijk hetzelfde. Hij glimlachte even en drukte toen enkele kusjes tegen de binnenkant van haar dijen terwijl hij haar zachtjes streelde.

Account verwijderd

schreef:
"Okey, dat is waar, en dat weet je maar al te best" lachte Ivy hoofdschuddend. Ze zou niet eens proberen te ontkennen wat waar was. Ze kon niet liegen tegen hem en dat wou ze ook niet. Ze had nog nooit iets heel erg belangrijks voor hem achtergehouden. Ivy lachte haar tanden bloot toen ze zijn woorden hoorde en keek hem vrolijk aan. Ze was zo veel gelukkiger met hem, het was echt ongelooflijk hoe hij haar constant opvrolijkte, voor haar zorgde en haar beminde. Hij was alles wat ze nodig had en nodig zou hebben, voor de rest van haar leven, hun leven. Ze glimlachge en sloot even bedenkelijk haar ogen. Alles klonk enorm goed. Ivy streelde zijn gespierde armen toen hij instemmend mompelde en volgde met haar vingers de aders die door zijn gebruinde huid heen te zien waren. Het was mooi, dat moest ze toegeven. Ze had wel een zwak voor aders waarvan de vorm en ligging op de armen te zien waren. Het was wel sexy. Zeker bij Oliver. Toen Oliver zijn ting uitstak, besloot Ivy in nog geen vierde van een seconde om hem te plagen. Ze schoot in de lach om zijn gezicht toen ze zijn tong tussen haar wijsvinger en duim zachtjes vasthield en ze een wenkbrauw optrok. "Zeg je dat nog eens?" Plaagde ze hem, waarna ze hem grijzend losliet en haar vingers afveegde aan zijn jeansbroek. Lachend keek ze hem aan en drukte een kus op zijn lippen. "En als jij mij zo plaagt, dan doe ik de meest sexy trouwjurk aan in heel de winkel, je bent hierbij gewaarschuwd" grapte ze. Ze zou heus wel gaan voor een klassieke, stijlvolle en toch sexy jurk gaan. Wel zou ze gaan voor wit, aangezien Ivy nu eenmaal vond dat het zo hoorde. En ze wist dat Oliver wit ook mooier vond. Ze vond het gewoon beter zo. En je kon niet veel verkeerd doen met een witte jurk. Ivy schudde haar hoofd. "Nee, ik denk het eerlijk gezegd niet, we hebben het misschien een beetje langzaam gedaan in het begin, maar misschien hadden we allebei wel de tijd nodig, I mean, jij kwam net in het instituut, en ik zat nog verveeld met de hele Joel situatie remember?" Ze keek hem vragend aan. Ze vroeg zich af en toe nog wel eens af of hij nog vaak met Adelaide in zijn hoofd zat, maar ze probeerde zich er niet te veel druk over te maken. Dat kon ze gewoon niet, dat mocht ze niet. Ze beet op haar onderlip. Ze maakte zich heus geen zorgen, ze wist maar al te goed dat hij altijd van Adelaide had gehouden, en ze kon daar niets aan veranderen. Het was okey. Ze knikte bij zijn woorden en glimlachte. "Geen zorgen, ik denk niet slecht, he, ik ga d emood die hier hangt niet verpesten hoor" zei ze met een grijns. Ze keek hem geamuseerd aan en drukte een paar kussen op zijn lippen. Ivy pruillipte toen hij in de lach schoot. "Beide" gaf ze toe met een lach. Ah ja, erger kon ze het niet maken. En Okiver leek het ook niet zo erg te vinden. "De auto.." Herhaalde ze met een lach. "En kom op, je doet alsof ik de enige ben die luid is, jij bent ook luid" klaagde ze. Ja, zij was misschien wel de luidste, en het was over het algemeen bekender dat vrouwen luider waren dan mannen. Zij kon er niet aan doen dat hij er zo goed in was. Ze keek hem zielig aan en schudde haar hoofd. "Ik heb ze verkocht in een uitverkoop en online kopen, vind ik maar saai" grapte ze. Ze haalde haar schouders op. "Ik hou me wel bij kant" Plagerig wiebelde ze met haar wenkbrauwen naar hem. "Zo, die enkele leuke setjes die ik speciaal heb hekocht voor jou, remember?" Ze grijnste breed naar hem. Ivy hief zich wat op zodat hij de stof makkelijk van haar benen kon schuiven en haakte haar vingers rond zijn broek. Nu hij nog. Ze grijnste breed om zijn woorden. "Deal" gaf ze toe met een grijns. Zij mocht zo ook wel haar pleziertjes hebben... Ivy zuchtte zachtjes tien hij de binnenkant van haar dijen kustte en ze trok zijn broek volledig uit.

Account verwijderd

schreef:
'Dat weet ik inderdaad,' gaf hij toe. Hij wist wel dat ze van hem hield. Zij wist ook dat hij van haar hield. Als hij dat nog niet bewezen had, had hij dat nu toch wel gedaan. Als hij niet van haar gehouden had, had hij haar nooit ten huwelijk gevraagd. Dan was hij nooit naar haar teruggegaan nadat ze het verbroken had.
Toen ze zijn tong zachtjes vasthield, deed hij een poging zijn woorden te herhalen. Woorden kwamen er echter niet uit, het was meer een vaag gebrabbel. Het klonk stom en hij moest er zelf om lachen. Misschien was het niet het slimste plan om zonder tong te praten. Hij schudde even lachend zijn hoofd en streelde opnieuw door haar haren.
'Ik denk dat we dan eindigen in een wc-hokje,' merkte hij op. Hij zou het dus echt niet de hele dag volhouden als ze besloot in de meest sexy jurk rond te lopen die ze kon vinden. Ze wisten allebei wat er gebeurde als ze iets aantrok waarvan ze wist dat hij het leuk vond.
'Ik wil helemaal niet over Joel praten,' klaagde hij. Hoewel hij Joel niet zo haatte als Claire, had hij toch een hekel aan Joel. Hij was een vreselijke ex. Een ex waar ze ooit van gehouden had. Hij kon zich er niets bij voorstellen. Hoewel hij heus wel begreep waarom Joel zo graag aan Ivy zat, vond hij niet dat Joel respectvol met haar omging. Hij ging respectvol met haar om, ondanks dat hij ontzettend graag aan haar zat.
'Is dat zo? Je weet dat ik er nu expres meer aan ga zitten, hè?' vroeg hij met een grijns. Als hij wist dat ze het wel leuk vond, zou niets hem nog tegenhouden. Eerder had hij gedacht dat ze het niet zo leuk vond, maar nu hij wist dat dat wel zo was..
'We hebben nog nooit seks gehad in een auto. Dat wil ik nog eens doen,' gaf hij toe. Er waren wel plekken waar hij het graag eens zou willen proberen. Als het niets was, dan was het niets en zouden ze het niet nog eens doen. Hij lachte toen ze zei dat hij ook luid was. Dat was hij ook, maar niet zo luid als zij. Hij was vroeger veel ingetogener geweest, veel rustiger. Ze haalde het hem gewoon in hem naar boven.
'Je hebt ze verkocht?' Verbaasd keek hij naar haar. Ze had ze verkocht? Was er iemand die gebruikt ondergoed kocht? Wisten ze niet wat daar allemaal mee gebeurde? Hij schudde even zijn hoofd, het was niet belangrijk. Hij glimlachte toen ze zei dat ze het bij kant zou houden.
'Oh, die zal ik me voor altijd kunnen herinneren,' merkte hij met een grijns op. Hij kon zich precies herinneren hoe ze eruit gezien had, dat zou nooit meer verdwijnen. Alleen eraan denken was al genoeg voor hem om met een probleem te zitten. Maar goed, Ivy in het algemeen was al genoeg. Hij knikte toen ze een deal met hem sloot en glimlachte even toen zijn broek ook op de grond terecht kwam. Zij was naakt, maar hij had nog iets aan. Met een grijns bekeek hij haar, van top tot teen. Hij drukte zijn lippen tegen haar heup en keek toen kort op naar haar, waarna hij zijn lippen tegen haar onderbuik zette en zachtjes aan een stukje huid zoog.
'Weet je waar ik ook eens seks wil hebben? In de lift,' gaf hij toe. Hij zag het in films regelmatig, het zag er komisch uit. Hij vroeg zich af of hoe dat zou zijn. Hij streelde even over het plekje en ging toen over naar een ander stukje huid.
'En op de keukentafel.' Hij kon net zo goed al zijn vreemde plaatsen opnoemen, toch? Hij verplaatste zijn lippen opnieuw en schuurde zacht tegen haar aan.
'Zou je het ooit eens in het openbaar doen? Niet waar anderen bij zijn, maar in een openbaar gebouw?' vroeg hij. Hij streelde met zijn vingers over haar lichaam en veroorzaakte meerdere plekken op haar lichaam. Zo lang het bedekt was, was dat niet erg.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte bij zijn woorden en bestudeerde de topjes van zijn haren even kort. Ze waren lichter geworden door de zon, het was wel nog mooi. Ze kon er niet aan doen dat ze in de lach schoot van het gemompel dat Oliver produceerde. Ze had geen idee wat hij zelf maar probeerde te zeggen maar het amuseerde haar alleszins wel. Ze grijnste breed. Die momenten had ze dus niet als hij er niet was, ze lachte heel wat minder. Ze had geen reden gehad om te lachen. Ze was niet gelukkig. En hij ook niet. Ze had het geweten, maar Bertha had haar tegengehouden. Ze had haar leven op een stop gezet door Oliver te dumpen, dat wist ze maar al te goed. Ze stak haar tong zelf naar hem uit toen hij even lachend zijn.hoofd schudde. "Good try babe" plaagde ze hem. "Zo erg gaat het heus.niet zijn" lachte ze. "Je kan je toch wel inhouden" Ze schoot in de lach toen ze zijn gezicht zag. "Niet?" Gniffelde ze geamuseerd. Ze schudde lachend haar hoofd en kreunde zachtjes. "Sorry, sorry sorry, ik wou niet beginnen over...ehhh" Ze maakte een gefrustreerd geluidje. Ze kon er niets aan doen. Ze wou ook niet denken aan haar ex, maar het was gewoon in haar gedachten gekomen. "Geen Joel in mijn leven, ik heb de belangrijkste persoon hier mooi voor me" glimlachte ze, waarna ze zijn nek streelde. Ze wist nog steeds niet wat ze moest denken van de tijd met Joel. Het was geen liefde geweest, dat wist ze.nu ook wel. Maar ze wad te lief geweest, te naïef. En daar had ze uit geleerd. En nu had ze een verloofde.. Verdorie, ze wist dat ze al te veel geluk had. Ivy schudde haar hoofd met een lachend gezicht. "Oliver Marrek, jij bent me er eentje hoor" gniffelde ze, waarna ze de man naar haar toe trok. "Je hebt weer eens de dingen gehoord die je wou horen he?" Grapte ze. Ze drukte een kusje op zijn lippen en luisterde glimlachend naar zijn woorden. "Een auto"' herhaalde ze met een grijns. Ze drukte een paar kussen op zijn schouders en liet haar handen glijden over zijn rug. "Awh, dat zet ik wel op onze to do list" zei ze met een grijns. Ze keek hem heel serieus aan. "Wel, Jason wou dolgraag mijn ondergoed zien.." Ze schoot in de lach om Olivers gezicht en drukte een kus op zijn lippen. "Nee, ze liggen waarschijnlijk ergens op een vuilnisbelt, ik heb ze weg gesmeten" gaf ze lachend toe. Ze maakte een geluidje toen Oliver haar kort kietelen en schudde haar hoofd grijnzend. "Niet doen" jammerde ze met een pruillip. Ze raakte zijn borstkas aan toen hij grijnzend antwoord gaf en ze lachte. "Ik ben.niet verwonderd" gniffelde ze. Ze drukte een kus op zijn sleutelbeen en hals. Ze trok een glimlachende wenkbrauw op toen hij haar van kop tot teen bekeek en gafhem een por. "He, jij mag ook je boxer uitdoen hoor" lachte ze. Ze kreunde lichtjes toen hij haar onderbuik kuste. Het geen geluid moment was duidelijk afgelopen. Morgen zou ze wel vol plekjes staan, da was ze zeker. Ze kreunde zacht en knikte. "Works for me, ik heb mijn gave" mompelde ze moeilijk. Ze beet op haar onderlip en duwde haar heupen tegen hem aan. "Dan doen we..dat in ons nieuwe huis" beloofde ze hem. Haar vingers trokken zijn boxer iets gretiger omlaag, en hij belandde snel op de grond. Ivy maakte een smekend geluidje. "Fuck Ollie, je bent zo goed, please neem me, ik heb je nu nodig" fluisterde ze zachtjes terwijl ze haar hoofd verborg in zijn haren. Ze merkte al snel dat het schuren ook voor haar werkte. "Ik wil jou, waar dan ook" mompelde ze waarna haar lippen al snel weer de zijne vonden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte weer. Hun relatie was misschien anders, maar Ivy was niet anders. Ze was nog steeds vrolijk. Vrolijk, lief en ontzettend sexy. Hij kon niet ontkennen dat ze het allemaal had en hij er dagelijks versteld van had gestaan dat ze de zijne was. Alleen de zijne. Zij was de zijne en hij de hare, zo zou het de rest van hun levens zijn. De tijd van alleen zijn was afgelopen en hij kon er niet blijer mee zijn.
'Als jij besluit de meest sexy jurk te dragen die je kan vinden op onze bruiloft? Nee, waarschijnlijk niet. Maar daar hebben ze de huwelijksnacht dan ook voor uitgevonden,' lachte hij. De huwelijksnacht was een goed excuus voor hem om zich niet in te houden, want dat hoefde niet. Tenzij er een reden was om dat wel te doen, natuurlijk. Hij glimlachte even toen ze zich verontschuldigde, waarna hij zijn hoofd schudde. Het gaf niet, maar Joel was niet iemand waar hij nu graag aan dacht. Hetzelfde gold voor Claire. Hen wilde hij voor eeuwig uit zijn leven verbannen. Dat ging nog lukken ook, als ze straks niet meer op het instituut woonden en een zelfstandig leven opbouwden. Er was niets waar hij meer naar uitkeek dan een eigen leven opbouwen met Ivy. Hij kon niet zeggen dat ze de enige liefde van zijn leven was, maar hij geloofde er sterk in dat ze bestemd waren om samen te zijn. Ze was de liefde van zijn leven, maar wel de tweede. Hij had een tweede kans gekregen.
'Bij jou hoor ik altijd dingen die ik wil horen.' Hij drukte een kus tegen haar lippen. Ivy verraste hem zo vaak positief. Gisteren nog, met haar liefdesverklaring. Hij had het zeker niet gedaan. Hij hield wel van haar, maar zij was degene die het verbroken had. Iedereen wist dat hij niet zomaar had kunnen stoppen met het houden van Ivy, dat wist Ivy vast ook. Hij keek Ivy even vreemd aan toen ze zei dat Jason ze graag wilde zien, maar hij schoot al snel in de lach. Natuurlijk had ze ze niet echt verkocht.
'Ik weet wel dat ik hem uit mag doen,' zei hij. Hij had simpelweg gewoon nog niet de tijd gehad, hij was te druk met Ivy. Hij bewonderde haar graag. Al snel besefte hij dat ze toch niet stil zou zijn en dat de auto een feit was, waardoor een grijns op zijn gezicht verscheen. De auto was niet zo vreselijk, het was een vrij groot ding. Een beetje lomp zelf. Zijn grijns werd nog groter toen ze instemde met de lift. En vervolgens ook met de keukentafel. Misschien moest hij maar vaker met plekken komen. Hij keek kort naar Ivy toen ze gretig zijn boxer omlaag duwde. Misschien moest hij maar vaker dergelijke dingen tegen haar zeggen, ze leek er aardig op te reageren. Dat werd alleen maar bevestigd toen ze bijna smeekte. Het was sexy.
'We hebben nog genoeg tijd voor een tweede en derde ronde, geen zorgen,' mompelde hij. Hij gaf haar echter niet direct wat ze wilde, hij wilde dat het langer duurde, dat ze nog meer verlangde dan ze al deed. Hij liet zijn hand naar beneden glijden en streelde haar terwijl hij nog altijd zachtjes schuurde.
'Vertel me waar,' mompelde hij. Hun lippen raakten elkaar al snel weer, maar het duurde niet lang. Zijn ademhaling was sneller, hij moest sneller naar lucht happen. Hij drukte zijn lippen in haar hals. Hij had er moeite mee om geen plekjes te veroorzaken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaf Oliver eem mepje toen hij zei dat daarvoor de huwelijksnacht was uitgevonden. "Ik hoop voor jou dat je daar niets over zegt tegen je ouders" dreigde ze. Straks kregen ze nog een verkeerd beeld over Ivy. Bye goede imago. Bye bye normale dineetjes. Het feit dat ze veel seks hadden, betekende niet dat ze bij elkaar waren voor de seks. Verre van, als ze seks moest opgeven om bij Oliver te zijn, zou ze geen moment twijfelen. Ja, het zou moeilijk zijn, maar ze zou het wel doen. Na lang nadenken. Ze beet kort op haar onderlip en keek hem aan, waarna ze breed grijnste. "Wel ik denk dat de huwelijksnacht meer is uitgevonden om de vrouw vrolijk te maken" grapte ze. Ze vond hem er nog steeds fantastisch uitzien in smoking. En ze zou niet veranderen van gedacht, oh nee. Ivy dacht in de liaatste twee maanden vaak na over waar ze zouden staan mocht ze het niet verbroken hebben. Het brak haar als het ware. Ze had nooit gewild dat alles zo verkeerd liep. Ze moest toegeven, ze wist niet zeker of ze het litteken dat de vrouw had achtergelaten, wel zou wegkrijgen. Ze voelde zich er slecht door, wetende dat ze had toegelaten dat Claire iets had veranderd aan haar. En ze maakte zich zorgen, bang dat ze dat weer Oliver zou aandoen, ook al wist ze dat ze nu in feite immuun was. Ivy nam zijn kusje maar al te graag in ontvangst. "Same" mompelde ze zachtjes. Ze streelde zijn gezicht en drukte nog een kusje op zijn lippen. "Na alle dingen die je eruit flapt, vertel je wel eens de diepere zin van het leven" plaagde ze hem, waarna ze haar vingers verder liet glijden over zijn schouders en hals. Hij vertelde vaak meteen wat hij dacht, ook al vond ze momenten zoals deze maar al te leuk. Ze drukte nog een paar lieve kussen op zijn mondhoek, wang, hals, schouders. Ze keek hem even bedenkelijk aan. Ze schoot zachtjes in de lach toen Oliver haar enorm vreemd aankeek en maakte een geluidje. "Ollie, je dacht toch niet echt dat ik ze verkocht had he? Wie weet zit er wel een oude vent dan rond te lopen met mijn ondergoed, no thanks, dat sla ik dan toch wel af" lachte ze. Ze keek hem grijnzend aan en schudde even haar hoofd. Dat gezicht zou ze nooit vergeten. Ivy lachte toen hij zei dat hij wel wist dat hij hem uit mocht doen. "Hmmmhmmm" mompelde ze zachtjes. Ze kreunde bij zijn aanrakingen, hij was haar aan het opstoken, dat wist ze maar al te goed. Ze knikte bij zijn woorden, bijna wanhopig. Een tweede rond zou er zonder twijfel komen, en een derde ronde zag ze ook maar al te graag zitten. Owh shit. Ze beet op haar onderlip en maakte geluidjes toen hij zich tegen haar aanschuurde. "Ollie, je bent zo hard" fluisterde ze in zijn oor. Ze drukte een kusje op zijn oorlel en gleed weer naar zijn hals. Ze beet op haar onderlip en drukte haar lippen weer op de zijne, maar niet voor lang. Ze krulde haar lichaam tegen hem op. "Ik ...dacht wel aan een pashokje in een winkel, hoe klinkt dat?" Ze drukte haar lippen weer tegen de zijne. "Dat je me neemt, wetende dat ik de jouwe ben en dat je me kan doen wanneer je wilt" zei ze terwijl haar handen over zijn rug gleden. Ze drukte haar lippen weer opnieuwe tegen de zijne. Hij smaakte naar mint, waarschijnlijk had hij een pepermuntje genomen tijdens het lopen. Het smaakte goed, Oliver smaakte altijd goed. "Ik wil dat je me neemt in ons nieuwe huis, telkens opnieuw" voegde ze aan haar eerdere woorden toe. Ze kreunde bij zijn aanrakingen. "Ollie, please, ik ben zo nat, ik wil je zo graag voelen" Ze zou het niet lang volhouden als hij het zo deed. "Ik wil je zo graag, alsjeblieft Ollie" smeekte ze.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaf hem een zachte mep en hij schoot in de lach. Tegen zijn ouders zou hij dat niet zeggen, maar ze wisten het heus wel. Ze bespraken het alleen niet hardop. Het was geen taboe, maar hij vond het niet nodig dat ze wisten waar en hoe vaak ze het deden. Hun huwelijksnacht zou zeer zeker een plezierige avond worden, als er niets mis ging. Hij had al zo lang met haar willen trouwen, dat hij er enorm naar uitkeek.
'Uitgevonden om een vrouw vrolijk te maken? En waarom is dat?' vroeg hij met een grijns. Hij wist waarom hij de huwelijksnacht leuk vond, maar hij vroeg zich af wat vrouwen er nu precies in zagen. Misschien hadden ze wel een totaal ander beeld. Daar zouden ze wel uit komen. Ze zouden overal wel uitkomen. Claire had een hoop verpest en daar waren ze uitgekomen, dus er was nog maar weinig over waar ze niet uit zouden komen. Hij streelde enkele haren uit haar gezicht en drukte een kusje tegen haar lippen. Het was misschien niet de meest slimme optie geweest om direct terug te keren naar Ivy, maar achteraf was het de beste optie geweest. Ivy had nog steeds onder invloed van Claire kunnen staan, ze had hem kunnen breken, maar toch had hij ervoor gekozen dat te negeren. Als hij nog eenmaal met Ivy kon zijn als afsluiten, was dat oké geweest. Dat het Claire niet geweest was en ze nu weer samen waren, maakte het alleen maar beter.
'Diepere zin van het leven hè,' lachte hij. Hij had zo zijn momenten, maar over het algemeen dacht hij er niet zo over na. Hij wilde gewoon graag gelukkig zijn, dat was alles. Hij glimlachte toen ze hem verschillende kusjes gaf. Hij was er misschien niet zo gevoelig voor, maar hij vond het wel degelijk fijn. Hij hief lachend zijn schouders op toen ze hem vroeg of hij echt dacht dat ze ze verkocht had. Het kon toch? Hij zou wel een stel nieuwe voor haar kopen. Hij glimlachte toen ze mompelde en kreunde. Het hotel was een goed plan geweest. Hij wist niet hoe goed de muren geïsoleerd waren in het huis, maar als ze nu al zo klonk, konden de muren haar niet aan als ze verder waren.
'Dat is wat je met me doet, Iv.' mompelde hij. Nu en al zo vaak eerder. Het was een kwestie van seconden af en toe. et was zo gemakkelijk voor haar. Hij drukte een paar kusjes in haar hals voor hun lippen elkaar weer raakten. Nooit voor lang, niet als ze bezig waren. Daar hadden ze nooit genoeg lucht voor. Hij bromde en knikte toen ze het pashokje voorstelde. Uiteindelijk leken ze altijd voor de veilige opties te gaan, maar ze wilden andere dingen. Zijn handen gleden naar haar heupen, drukte haar tegen zich aan.
'Wanneer ik wil betekent heel vaak,' gaf hij toe. Als hij het voor het zeggen had, gebeurde het vaker dan eerder. Haar woorden wonden hem op, als dat al mogelijk was. Hij was al zo ver. Hij knikte toen het had over hun nieuwe huis.
'Telkens opnieuw,' herhaalde hij instemmend. Daar kon hij wel mee leven. De eerste paar weken zou dat sowieso wel gebeuren. Ze hadden nog nooit zo veel privacy gehad als daar. Nog nooit zo veel privacy en tijd. Niet veel later begon ze opnieuw te smeken, maar deze keer zou hij het niet langer rekken.
'Ik wil me vandaag helemaal niet inhouden,' gromde hij. Hij hield zich altijd in voor haar, maar zijn lichaam wilde heel iets anders. Hij drukte haar heupen tegen zich aan, waarna hij in eerste instantie langzaam ging. Langzaam, om haar voor een laatste keer te plagen. Zijn ademhaling stopte kort uit verlangen. Hij wilde haar zo graag, maar hij had het voor zichzelf ook een hele tijd uitgesteld. Het tempo bleef echter niet lang langzaam, maar hij bouwde het rustig op. Uiteindelijk wilde hij haar geen pijn doen en hij zou haar wel pijn doen als hij in één keer zijn tempo aanpaste.

Account verwijderd

schreef:
Ze trok een wenkbrauw op bij zijn vraag. "He, wij zijn degene die constant ongemakkelijk heen en weer moeten lopen en iedereen veel te enthousiast moeten glimlachen, ik denk dat de vrouw het moeilijk heeft dan de man op die dag, behalve als jij dan in een jurk wilt rondlopen, dat mag je wel voor mijn part, ik houd je niet tegen" grapte Ivy Ze glimlachte. "Net zoals vroeger he? Praten over de toekomst, alleen gebeurt het nu wel echt" beloofde ze hem. Ze genoot van zijn aanraking toen hij de haren uit haar gezicht streek en ze glimlachte bij zijn kusje, waarna ze een kus terugdrukte. "Ik zou willen dat je meehielp met het uitzoeken van een jurk, je weet dat ik graag wil dat je hem echt heel erg mooi vindt" gaf ze toe. "En ik weet niet of Suze me wel vergeeft nadat ik haar heb verteld over Claire, en heel de situatie, ik ben bang dat ze me de schuld geeft, wat kinda wel zo is" gaf ze toe. Het luchtte op dat ze het eindelijk kon vertellen tegen Oliver, wat er op haar hart lag. Hij was de enige waar ze altijd alles tegen kon zeggen, zonder dat hij haar veroordeelde. Op die man was ze verliefd geworden. "Diepere zin van het leven" herhaalde ze met een glimlach. Ze beet op haar onderlip en grijnste. "Soms zeg je veel te slimme dingen" grapte ze. Ivy grinnikte toen hij lachend zijn schouders ophief. "Nee Ollie, ik heb ze heus niet verkocht, geen zorgen daarover" grinnikte ze. Ze raakte zijn schouder aan en drukte een kusje op zijn hals. Ivy beet op haar onderlip toen hij zei dat dat was wat ze met hem deed. Shit... Ze liet haar hand naar beneden glijden, waar ze hem zacht streelde. "Je weet dat ik het geweldig vindt als ik dat kan doen met je he?" plaagde ze hem moeilijk ademend. Ze genoot van elke aanraking, zelfs de korte kussen die ze gaven terwijl ze druk bezig waren. Ze voelde het door haar lichaam toen hij bromde, een geweldig geluid waardoor ze even huiverde. Misschien moesten ze die dingen maar eens uitproberen, aangezien ze er allebei niets op tegen hadden. "Heel vaak klinkt goed" gaf ze toe. "Heel goed Ollie, en we kunnen het nog vaker doen als we alleen wonen, geen rekening houden met het team, onze eigen schema's" fluisterde ze. Ze beet op haar onderlip en lreunde zachtjes. Zijn woorden klonken geweldig. Ze keek hem aan toen hij zei dat hij zich niet wou inhouden, ze zou hem nooit tegenhouden als hij zich eens niet wou inhouden, dat wist hij. Ze wou dat hij helemaal genoot, ze wist dat hij haar geen pijn zou doen. Ivy kreunde hard toen hij in haar gleed. Ze hapte naar adem bij de eerste stoten en ze drukte haar lippen op de zijne toen ze merkte dat zijn adem stopte. "Oh Oliver" kreunde ze toen ze voelde hoe hij vertelde. "Come on babe" mompelde ze bijna onhoorbaar.

Account verwijderd

schreef:
'Ik denk niet dat je dat gaat doen de hele dag. Ik ga je dwingen om de hele dag bij mij te zijn,' zei hij. Mooi niet dat ze de hele dag op en neer zou rennen om met mensen te praten, dan was er toch niets aan trouwen? Het was hun dag, ze konden hen op een ander moment ook wel feliciteren. Hij schudde zijn hoofd, een jurk zou hij niet dragen.
'Je blijft gewoon bij mij, tenzij je echt heel graag iedereen wil zien en veel te enthousiast wil zijn,' besliste hij. Hij zou het haar niet verbieden als ze het graag wilde, maar het leek niet alsof ze er veel zin in had. In dat geval zou hij gewoon tegen mensen zeggen dat hij niet de hele dag van zijn bruid gescheiden wilde zijn. Ze mocht hem altijd de schuld geven, daar gaf hij niets om. Hij glimlachte toen ze zei dat het nu echt zou gebeuren. Deze keer zouden ze het echt doen. De eerste stap was al gezet.
'Je gelooft toch niet echt dat het ongeluk brengt als ik je jurk zie voor het huwelijk, toch? Als je graag wil dat ik meega, doe ik dat.' Hij was niet gelovig en al helemaal niet bijgelovig. Hij vond het wel leuk om haar in bruidsjurken rond te zien lopen, het zou het echter maken. Hij luisterde aandachtig naar Ivy en fronste toen.
'Niet doen, Iv. Het is niet jouw schuld, als Joel iemand verlamd, is het toch ook niet de schuld van het slachtoffer? Je moet het niet zo zwaar maken voor jezelf. Het was een rotte tijd, maar dat zijn we nu voorbij. Suzan zal je begrijpen.' Hij had haar ook begrepen en uiteindelijk was hij het hardst geraakt. Als er iemand was die haar de schuld zou moeten geven, was hij het. Hij deed dat niet en dus hoorden anderen dat ook niet te doen. Hij streelde over haar wang en schudde haar hoofd, ze maakte zich te druk. Hij hief zijn schouders met een grijns op toen ze zei dat hij slimme dingen zei. Iedereen deed dat wel eens. Hij knikte toen ze zei dat ze ze heus niet verkocht had. Dat was een beetje raar geweest. Hij drukte nog een kusje op haar lippen toen ze op haar onderlip beet en maakte een geluid toen ze haar hand naar beneden liet glijden.
'Dan moet je je de hele dag toch geweldig voelen, want dat kun je de hele dag, elke dag,' bracht hij uit. Als ze haar zinnen erop zette, had ze het in no time voor elkaar. Het was niet altijd even handig dat het zo gemakkelijk was, maar blijkbaar vond zij het wel leuk.
'Heel vaak,' herhaalde hij met een grijns. Nog vaker als ze samen woonden. De eerste weken zou dat misschien zo zijn, maar hij wist dat dat wel zou afzwakken na een poos. Ze konden niet alleen maar seks hebben op een dag. Hij beet zacht op haar oorlel en drukte zijn lippen kort tegen haar schouder. Zijn handen gleden van haar lichaam naar het matras, waarna ze naar de hoofdsteun van het bed gleden. Hij had meer grip op de manier. Hij kon het niet helpen dat hij zijn tempo versnelde toen ze zijn naam uitsprak. Elke keer dat ze bewogen, hoorde je een bonk van de hoofdsteun tegen de muur en hij hoopte dat ze geen buren hadden. Voor die buren dan, want hem kon het niets schelen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn woorden. "True that, en ik verlies jou ook geen moment uit het oog hoor" lachte ze. Ze gaf hem een knuffel. "En wie zegt er dat ik je niet ga meesleuren naar iedereen? Niet dat er veel mensen zullen zijn" gaf ze toe. Ze trok een wenkbrauw op. Ze had geen familie en ze was nu niet bepaald van plan het volledige team uit te nodigen. Gewoon de echte goeie vrienden. "Elise en Derek, Ryan en Raven, Jason, Jules & Suzan, Dante, Claire niet, Joel niet, Alex?" Ivy trok een wenkbrauw op naar hem. Oliver mocht haar ex wel, ze hadden elkaar ontmoet in de tijd dat ze samen waren. Het leek wel of ze elkaar mochten, maar ze wou toch nog wel kort checken of het wel goed was. Ivy was wel van mening dat Alex mocht komen, hij had nooit iets verkeerds gedaan en hij was een goeie vriend. "Sean?" Ivy wist niet zeker wat ze moest doen met de man. Het voelde alsof ze beleefd moest doen, maar ze voelde zich nogal schuldig door wat er was gebeurd. Was het wel verstandig om de man uit te nodigen? Ivy lachte om wat hij zei en schudde haar hoofd. "Hmmm, nee, maar ik wil dat je verrast wordt als je me ziet in mijn jurk, dus ik sta niet toe dat je mee helpt" gaf ze toe met een lachje. "Okey, je mag mee voor de eerste pasbeurt, maar als ik de perfecte jurk heb gevonden, hou ik hem lekker voor je verborgen" plaagde ze hem. Ze wou toch wel een klein suprise effect, dat maakte het wel leuker. "Ehmm Oliver, ik ben trouwens nooit gedoopt" gaf ze toe. Ze dacht wel dat hij het wist, maar ze was het niet zeker. Als Ollie echt wou trouwen in zijn kerk, dan zou ze haar wel laten dopen, het maakte haar niet zo veel uit, zolang hij het maar leuk vond. Ze streelde zijn wang en lachte. "Ik hoef niet iedereen te zien" gaf ze toe. "Alleen maar jou" voegde ze er bedenkelijk aan toe. Ivy dacht even na toen hij zei dat het niet haar schuld was. "I know, maar ehhhh" gefrustreerd keek ze hem aan en knikte. "Okey, je hebt gelijk" gaf ze toe. Ze drukte een kus op zijn lippen. "Dankje Oliver" mompelde ze zachtjes terwijl hij haar wang streelde. Hij stelde haar altijd op haar gemak, hij was haar held. Ivy glimlachte bij het geluidje dat hij maakte en kuste hem bij zijn woorden. "Eigenlijk wel" plaagde ze hem geamuseerd. Ze nam zijn handen in haar handen en legde die op haar rug. Ze kreunde toen hij op haar oorlel beet. "Mhhh" kreunde ze zachtjes. Ze sloot haar ogen toen zijn lippen weer naar haar schouder gleden en zijn handen naar het hoofdsteun van het bed gleden. "Oh fuck, ja Oliver, mhh" kreunde ze. Ze moest toegeven, Oliver was niet klein geschapen, en het voelde goed. Ivy bewoog haar lichaam mee met hem en trok zich niets aan van het gebonk tegen de muur. "Dit voelt zo goed Ollie, ik wil niet dat je stopt" fluisterde ze hijgend in zijn oor. Dit kon ze inderdaad wel een paar keer doen.

Account verwijderd

schreef:
Hun bruiloft zou een fijne dag worden. Hij had een prima reden om de hele dag naar haar te staren, niemand die daar iets van zou zeggen. Hij zou gaan trouwen met de vrouw van wie hij hield, hij kon niet gelukkiger zijn momenteel. Ze hadden een rotte tijd achter de rug, maar momenteel vond hij het niet eens belangrijk. Het belangrijkste was dat zijn leven weer verderging. Het was alsof zijn leven op pauze stond en hij niet voor- of achteruit bewoog. Hij stond stil in het moment.
'Denk je dat ik daar aandacht voor heb?' vroeg hij geamuseerd. Hij gaf niets om de felicitaties, hij gaf alleen maar om Ivy. Ivy, die er zeker mooier uit zou zien dan ooit tevoren. Zelfs als haar jurk niet mooi was, zou ze er mooier uitzien dan ooit. De gedachte dat die dag hun leven samen officieel maakte, was al genoeg. Hij knikte toen ze verschillende namen opnoemde. Ze hoefden geen grote bruiloft, ze konden alleen de mensen uitnodigen waar ze ook daadwerkelijk iets mee hadden.
'Je mag Alex uitnodigen als je hem er graag bij wilt hebben,' zei hij schouderophalend. Hij had in principe niets tegen haar exen. Alleen aan Joel had hij een hekel, maar daar had hij het zelf naar gemaakt. Hij had geen hekel aan hem gehad als hij zich had kunnen gedragen. Hij fronste even toen ze vroeg of Sean kon komen. Hij had geen hekel aan Sean.
'Als je hem er ook graag bij wilt hebben.' Hij gaf er niet zo veel om. Hij had niets met Sean en hij nam de man ook niets kwalijk. Hij wilde dat Ivy het fijn had en als Ivy Sean daarvoor nodig had, vond hij het prima. Zo lang de man maar van haar af zou blijven, want daar had hij het na het gala niet meer zo op. Hij knikte met een grijns toen ze zei dat hij mee mocht naar de eerste pas beurt, dat zou vast leuk zijn.
'Ik wil niet trouwen in de kerk,' zei hij, toen ze toegaf dat ze niet gedoopt was. Hij was wel gedoopt, maar totaal niet gelovig. Hij had niets met de kerk en wilde er ook niet trouwen. Het liefst zou hij op een mooie plaats trouwen. Zoals het bos of het strand. Ze zouden wel zien. Hij glimlachte toen ze zei dat ze alleen maar hem hoefde te zien. Hij hoefde haar alleen maar te zien. Wat dat betreft was de hele bruiloft overbodig, maar hij wilde het gewoon eens meegemaakt hebben. Bovendien gaf het een echter gevoel.
'Je moet je niet zo druk maken, Iv. Het is nergens voor nodig,' mompelde hij. Het was soms maar goed dat hij er was, want hij begreep niet hoe ze met zo veel zorgen kon leven. Ze maakte zich druk over zo veel dingen. Hij lachte toen ze toegaf dat ze zich vaak geweldig voelde.
Oké, nu wisten ze zeker dat ze het nooit stil konden doen. Het was gewoon niets voor hen. Vroeger wel voor hem, maar nu niet meer. Hij hoorde niemand roepen, dus hij ging er vanuit dat ze geen buren hadden. Of in elk geval geen buren die thuis waren. Dat scheelde weer wat ongemakkelijke momenten. Het gebonk hield niet op, maar hij gaf er niets om.
'We gaan niet stoppen,' gromde hij, waarna hij voor een laatste keer het tempo opvoerde. Hij wist dat hij een grens zou bereiken als hij hardhandiger werd dan dit, dus dit was wat het maximale wat ze kon krijgen. Wat er ook gebeurde, hoe hij zich ook voelde, hij kon haar geen pijn doen. Dat wilde hij niet.

Account verwijderd

schreef:
"Misschien?" lachte ze. "Okey nee dus" gniffelde ze toen ze zijn blik zag. Ivy schudde lachend haar hoofd. Blijkbaar niet, niet dat het haar el kon schelen, al vond ze het el fijn. Al hun vrienden zouden er zijn, en ze zouden het goed hebben. Het zou geweldig worden. Ivy glimlachte en knikte. "Alex kan komen, Sean hoeft niet echt te komen, meer is hij niet dan mijn tatoeerder, en ik ben nou niet zo'n goede vrienden met hem" gaf ze toe. Sean dartelde zowat achter haar aan sinds hij wist dat het uit was tussen haar en Oliver. Ze had hem niet nodig om een goede bruiloft te hebben. "Nah, het is niet nodig, wie nodig jij uit? Heb jij nog ideeën voor mensen die we moeten uitnodigen?" vroeg ze hem. "En getuigen?" Ze trok een wenkbrauw op en ze kreunde zachtjes terwijl ze haar hoofd verborg in een kussen. "En denk je dat Alistair met me naar het altaar wilt lopen?" Ze hield haar hoofd schuin en dacht na. "Oh god Oliver, je gaat me moeten geruststellen, dat weet je he?" vroeg ze met een lachje. Sinds hij haar ten huwelijk had gevraagd, was ze constant erover aan het denken. Ze kon er niets aan doen, het was gewoon zo'n enorme verandering voor hen, een goede verandering. Ivy keek hem aan met een glimlach en gaf hem een kus toen hij zei enorm grijnste bij het feit dat ze hem toestemming gaf om mee te gaan naar de eerste pasbeurt. "En je blijft uit mijn pashokje" lachte ze. Het was wel een goed idee, zo wist hij nog niet wat ze zou dragen, maar had ze toch een goed idee van wat hij mooi vond en wat helemaal niet. Dan stelde haar toch een beetje gerust, en ze wist dat ze zou doodgaan van de zenuwen op de grote dag. Ivy keek hem aan en glimlachte bij zijn bestuderende blik. "Okey, niet in de kerk" Ivy knikte en glimlachte. "Awesome, ben je zeker dat Lora niet graag zou willen dat we in de kerk trouwen?" Ze wist dat zijn moeder wel gelovig was, ze droeg niet voor niets een kruisje om haar hals aan een dunnen ketting. Ivy knikte. "Ik weet het, ik weet het, je kent me Ollie, ik ben gewoon veel te enthousiast en ook veel te bezorgd" gaf ze toe met een lachje. Ivy's handen gleden over zijn rug en maakte toch een paar rode strepen, waarna ze toch alweer haar handen naar de matras liet glijden en haar handen zich terug in dekens liet knijpen. Ze kreunde hard en merkte niet eens meer het harde gebonk en gekraak van het bed. Het kon haar niets schelen. "Goed zo" bracht ze moeilijk uit. Hij was ruwer dan anders, en ze vond het goed, het voelde heel erg goed. Bij elke stoot maakte ze bijna een geluidje, dat ze af en toe dempte met het bijten op haar onderlip. Ze sloeg haar benen om hem heen en duwde zich tegen hem aan op de momenten dat hij terug in haar ging, waardoor hij nog dieper in haar terechtkwam dan hij al deed. "Ja, Ollie, je bent zo goed" kreunde ze. Ivy beet op haar onderlip en streelde zijn nek. Haar lippen gleden vlug over de zijne en ze liet haar handen weer glijden naar zijn borstkas. "Ollie, ik ga komen" kreunde ze hard. Ze duwde zich een laatste keer tegen hem aan en kreunde hard toen ze het voelde. "Fuck" Haar lichaam huiverde en ze bleef haar lichaam tegen het zijne bewegen tot hij ook kwam.

Account verwijderd

schreef:
Hij schudde zijn hoofd. De enige voor wie hij aandacht zou hebben, was Ivy. Het was hun bruiloft, niemand anders hoorde belangrijk te zijn op hun bruiloft. Hij streelde haar haren en knikte. Alex was een prima vent, hij begreep waarom Ivy een relatie met hem had gehad. Hij was geduldig en vriendelijk. Hoewel Ivy had verteld dat ze meer beste vrienden geweest waren en dat was niet de soort relatie die je wilde hebben. Het moest zo veel meer zijn dan slechts een goede vriendschap.
'Vind je hem toch niet meer zo geweldig nu hij extra aandacht voor je heeft?' vroeg hij met een grijns. Sean had zeker een hoop aandacht voor haar gehad in hun pauze. Hij had precies hetzelfde gedaan als hij Sean was, dus hij kon het de man niet echt kwalijk nemen.
'Mijn ouders, Celeste en Lexa,' antwoordde hij. Verder hadden ze alleen maar vrienden gemeen en zij had hen al opgenoemd, dus hoefde hij dat niet opnieuw te doen. Hij streelde over haar wang terwijl ze praatte over de bruiloft. Het was nog een heel aantal maanden weg, maar ze maakte zich nu nog druk.
'Je kunt vragen wie je wilt en natuurlijk wil Alistair je naar het altaar lopen. Tenzij hij je getuigen is, dan weet ik zeker dat mijn vader het wel zal doen.' Haar vader was er niet meer om het te doen, maar de zijne wel. Zijn ouders waren dol op haar en behandelden haar als een kind van henzelf, dus zo vreemd was het niet.
'Ja. Maak je niet druk Iv. Uiteindelijk gaat het om jou en mij en niemand anders.' Hij drukte een kus tegen haar lippen. Zelfs als het allemaal mis zou lopen, zouden ze nog getrouwd zijn. Uiteindelijk maakte het niet uit.
'Mijn moeder wilt dat wij de bruiloft hebben die we willen. Denk eens niet aan wat anderen willen, maar aan wat jij wilt, Iv. Het is jouw dag.' Zijn moeder zou alles prima vinden, ze zou waarschijnlijk dolgelukkig zijn. Hij knikte, hij kende haar inderdaad. De zenuwen zouden blijven tot ze eenmaal getrouwd waren en daarna zou ze zenuwen hebben omdat ze bang was het te verpesten. Het was nu eenmaal hoe Ivy was.
Hij wist dat er rode strepen op zijn rug stonden, maar het maakte hem niets uit. Hij zou niet zonder shirt lopen. Zij was luid en hij wist zeker dat hij minstens net zo luid was, maar hij lette er niet op. Hij lette niet op het gehijg, gekreun, gebonk en gekraak. Hij was alleen maar bezig met Ivy. Hij deed zijn best om het uit te stellen, maar hij wist dat hij er een keer aan moest geloven. Hij kneep in het hoofdeinde van het bed en ging door voor zo lang dat mogelijk was. Hij was echter niet de enige. Het ging hem altijd om haar. Hij wilde dat zij er net zo van genoot als hij deed. Hij wilde ook altijd dat zij eerder kwam, gewoon omdat hij dan wist dat ze haar maximum gehaald had. Hij gromde toen hij voelde dat het bereikt had. Hoewel het regelmatig voorkwam dat zij sneller was dan hij, gaf ze nooit op. Ze ging altijd door tot hij het ook gehaald had. Dat moment kwam niet veel later.
Hij liet zich naast haar op bed vallen en hijgde. Wat was ook alweer de reden dat ze dit niet zo vaak gedaan hadden? Een beter gevoel was er niet. Hij haalde een hand door zijn haren en keek naar het plafond terwijl hij zijn ademhaling onder controle probeerde te krijgen.
'Wel, in elk geval gaan ze geloven dat ik ben gaan rennen,' hijgde hij. Hij was bezweet en zijn huid voelde warm aan. Hij zuchtte tevreden. Hij kon hier geen genoeg van krijgen, nooit.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen hij knikte. Ze was blij dat Oliver toch wel overeenkwam met Alex, want anders had ze het gvoel alsof ze echt een slechte smaak had voor mannen. En Alex was een prima vriend, maar meer dan dat zou dat nooit worden. Het was al heel erg lang geleden dat ze nog iets hadden gehad, en het was kalverliefde geweest, niets speciaals. Gewoon een vluchtig momentje. Het was leuk geweest, maar ze zocht meer in een relatie dan alleen maar leuk. Ivy zocht geluk. Ze beet op haar onderlip en keek hem aan. Ze rolde even met haar ogen toen hij zei dat ze Sean toch niet meer zo geweldig vond nu hij extra aandacht voor haar had. "Oh kom op, je weet dat ik niets voor hem voel" gaf ze toe. Ivy drukte een kus op zijn lippen. "De enige van wie ik aandacht moet hebben, ben jij" gaf ze toe. Het klonk misschien egoïstisch, maar ze hield van zijn aandacht, ze was er dol op wanneer hij haar aandacht schonk en ze kon er niets aan doen. Het was als een drug. "Hoe gaat het eigenlijk nog met Celeste?" vroeg ze met een vragende blik. Oliver had meer met Celeste gesproken dan met haar in de voorbije maanden, en ze was wel een beetje jaloers geweest ja. Maar ze wist dat Celeste viel op andere vrouwen, dat was geen probleem, en Celeste was Olivers type niet. Zolang dat zo bleef was alles in orde. Ze glimlachte toen hij haar wang streelde en likte plagerig aan zijn vinger. Ze vond het leuk om hem zo wat te plagen. "Weet je dat zeker? Je weet toch dat ik waarschijnlijk omval van de stress" Alistair zou zich waarschijnlijk zo erg ergeren aan haar nervositeit... Ze keek hem dreigend aan toen ze de glimlach zag veerschijnen op zijn gezicht. "Waag het niet om te lachen" gromde ze. Ze wist hoe nerveus ze was voor alle grote dingen. Ivy knikte. "Ik zie wel, ik denk wel dat Alistair graag papa's plaats zou innemen, hij is nog altijd mijn grote broer" gaf ze toe. Dan kon ze wel nog iemand uit het team nemen als haar getuige. Maar wie, dat wist ze nog niet. Ze veronderstelde dat Oliver wel graag Derek zou hebben als getuige, aangezien het zijn beste vriend was, maar ze was het niet zeker. ZE glimlachte toen hij zei dat ze zich niet druk moest maken. "I know, I know, het gaaan om ons" gaf ze toe. Ze glimlachte bij de kus die ze kreeg van hem. "Daarvoor heb ik jou" glimlachte ze. "Jij bent mijn rust, remember?" Ze toonde glimlachend de tatoeage aan hem en grijnste. "Dat geldt nog steeds" knikte ze. Dat zou niet veranderen, wat er ook gebeurde. Ivy maakte een protesterend gekuidje tien hij zei dat ze niets moest denken aan anderen. "Het is ònze dag Ollie, niet mijn dag" glimlachte ze. Ze drukte een kus op aijn mond. "Waag het niet me te dumpen aan het altaar, want ik ga niet Katy Perry beginnen zingen" grapte Ivy. Nu ze haar punt al had bereikt, had ze meer tijd om hem kussen te geven en zijn rug te strelen, wat ze dan ook deed. Ze wou dat hij ook zijn punte bereikte, dat hij ook genoot. Ivy werkte goed mee, totdat hij okk zijn toppunt had bereikt. Ze voelde zijn lichaam sidderen op haar lichaam en kreunde zachtjes toen hij zich van haar losmaakte en liet vallen op het bed. Ivy lachte even hijgerig om zijn woorden en kroop weer op hem om een kus op zijn lippen te drukken en hem te bestuderen. Zijn lichaam was warm en zweterig, net zoals het haar. Ze wreef wat haren uit zijn gezicht. "Wel, ik denk dat dat niet voor mij werkt, behalve als ik het met de dokter heb gedaan" grapte ze, waarna nog een kusje volgde.

Account verwijderd

schreef:
Haar glimlach maakte zijn dag altijd een beetje beter. Hij liet zijn duim even over haar onderlip glijden en glimlachte toen zelf ook. Die glimlach zou hij voor de rest van zijn leven zien.
'Ik mag toch hopen dat je niets voor hem voelt, anders gaat dit heel erg snel ongemakkelijk worden,' zei hij met een grijns. Hij deed toch echt niet aan open relaties. Hij drukte een kus tegen haar lippen toen ze zei dat ze alleen aandacht van hem nodig had. Dat was maar goed ook, want meer kon hij haar niet bieden. Hij streelde haar haren en knikte. Hij had ook alleen aandacht van haar nodig. Als dat anders geweest was, had hij dat de afgelopen twee maanden al wel bewezen. Hij was geen aandacht tekort gekomen.
'Prima. Ze heeft zo haar problemen met Leya, maar daar houd ik me buiten.' Leya en Celeste waren een leuk stel, maar ze hadden constant ups en downs. Hun relatie was net een achtbaan waar geen constante lijn in zat. Ivy en hij hadden een vrij constante lijn. De afgelopen tijd niet meer, maar daarvoor wel. Ze hadden nooit extreem slechte momenten, het ging altijd goed tussen hen.
'Niet doen,' bromde hij toen ze aan zijn vinger likte. Hij schudde zijn hoofd. Hij glimlachte toen ze begon over stress. Het was maar goed dat hij geen stress had, want zij had stress voor twee. Hij knikte begrijpend. Hij mocht Alistair graag, waarschijnlijk zou hij Ivy graag naar het altaar lopen. Het zou hoe dan ook wel goed komen, ze had genoeg opties.
'Ik kan me heel goed herinneren waar je tatoeage voor staat.' Hij zou het nooit vergeten. Het was een permanente herinnering voor hem. Als ze nooit meer samen zouden komen, zou hij voor altijd op haar lichaam staan. Hij vond het mooi.
'Maar je weet dat ik met een hoop tevreden ben. Zo lang ik jou heb, maakt het me niet zo heel veel meer uit,' gaf hij toe. Ivy was het belangrijkst. Hij schudde zijn hoofd, natuurlijk zou hij haar niet dumpen voor het altaar. Hij zou haar sowieso niet dumpen.
'Als jij mij niet dumpt, dump ik jou niet.' Hij drukte een kus tegen haar voorhoofd en knikte toen bevestigend. Als zij bij hem bleef, bleef hij bij haar. Hij was er zo zeker van dat hij de rest van zijn leven bij haar wilde zijn, dat hij nog geen seconde zou twijfelen.
Toen ze bovenop hem kroop, glimlachte hij. Hij beantwoordde haar kus en streelde met zijn vingers over haar rug. Ze waren allebei warm en zweterig, maar daar gaf hij bijzonder weinig om. Daar hadden ze nu een douche voor.
'Misschien had je wel een hele sexy dokter,' lachte hij. Hij drukte een paar kusjes tegen haar lippen en tekende met de toppen van zijn vingers figuurtjes op haar rug, tot hij zich iets herinnerde. Hij drukte even plagerig een kusje tegen haar hals en verplaatste toen één hand naar haar beneden, waarna hij zijn hand liet liggen op haar achterwerk.
'Ik wist niet dat je dirty talk leuk vond,' zei hij met een opgetrokken wenkbrauw.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld