schreef:
'Oh, ik vind het niet erg. Ik vind het wel leuk als je eens niet alleen maar denkt,' gaf hij toe. Hij was veel opener dan zij was op dat vlak. Hij wist zeker dat ze erover dacht, maar ze zei het vrijwel nooit. Als ze dat eens wel deed, amuseerde hij zich zeker. Hij vond het wel interessant om te weten wat ze wilde. Heel avontuurlijk waren ze nooit geweest, als ze eens met iets kwam, probeerde hij het maar al te graag uit. Nou ja, zo lang het hem niet te ver ging. Dat was echter nog nooit gebeurd. Hij glimlachte even bij die gedachte en bestudeerde Ivy. Oh, hij kon een hele hoop dingen bedenken als hij haar zo zag, maar hij besloot zichzelf daar maar van te weerhouden. Ze hadden nog tijd genoeg, ze hoefden zich niet te haasten, hoewel hij dat wel graag wilde als hij zo naar haar keek.
'De bank komt aan het einde van de week. Samen met de keukentafel en nog wat andere spullen.' Hij kon voelen dat er een grijns op zijn gezicht verscheen, maar hij deed niet de moeite om die te verhullen. Waarom zou hij ook? Hij was graag eerlijk tegen haar, ook om dat soort dingen.
'Jij besloot er iets onder te dragen waar ik onmogelijk iets tegen kon doen,' protesteerde hij. De jurk was één ding, maar haar lingerie had hem al helemaal over de streep getrokken. Hij kon er niets aan doen, zijn onderbewustzijn regelde dat soort dingen. Hij fronste even toen ze het over mensen in de supermarkt had en hief toen zijn schouders op. Hij praatte nooit tegen mensen in de supermarkt, maar als zij dat leuk vond, vond hij het niet erg. Hij drukte een kusje tegen har lippen en schudde zijn hoofd.
'Iv, er past niet nog een hond bij. Het is toch ook sneu om één hond wel bij ons in bed te laten slapen en de ander niet?' vroeg hij. Hij streelde door haar haren terwijl hij haar aankeek. Hij vond het niet erg dat Baylor bij hen sliep, maar hij zou het wel vervelend vinden als ze de ene hond meer gaven dan de ander. Hij keek even naar Baylor en lachte toen, schattig was het inderdaad. Hij lachte nog harder toen Ivy hem zacht tegen zijn borstkas mepte en hem Marrek noemde. Ivy kon ontzettend grappig zijn. Hij knikte toen ze zei dat ze wilde dat hij het goed maakte. Dat wist hij heus wel, maar het ging prima.
'Zo lang je je alleen druk maakt over je kleren, zal ik er niet van zeggen,' beloofde hij. Over kleding mocht ze zich druk maken, maar niet over zijn ouders. Hij geloofde niet dat zijn ouders Ivy niet meer zo graag mochten. Hij glimlachte even bemoedigend en volgde Ivy naar de boekenkast. Hij bekeek de verschillende foto's en glimlachte even toen hij de bekende schaatsbaan foto zag.
'Dat blijft mijn favoriete foto,' gaf hij toe. Ivy bloosde en hij lachte wat ongemakkelijk. Hij had wel een risico genomen door haar zomaar te kussen, maar nu kon hij er niet gelukkiger mee zijn. Ivy had het duidelijk niet verwacht en hij was nog een beetje bang voor afwijzing geweest.