Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy liet zijn lippen los en bleef met haar gezicht dicht bij het zijne hangen. "Het komt allemaal in orde he?" Ze keek hem aan met een glimlachje. Het was niet eens een echte vraag, het was meer om haarzelf gerust te stellen. Het zou wel goed komen, wat kon er verkeerd gaan? Ze moest echter wel nog wennen aan het rustigere leven. Het was niet slecht, maar momenteel wou ze het nog niet helemaal aanvaarden dat ze niet constant gestresseerd naar ene planning moest kijken of dat ze haar gave om de haverklap moest gebruiken om niet te laat te komen op een training. Het was anders. Ivy grinnikte toen hij haar aha herhaalde en ze drukte een kusje op zijn lippen. Het was wel handig om dat soort dingen te weten, ze wou graag gebruikmaken van die trucjes, het kon wel handig zijn als ze Oliver eens moest overhalen. Misschien om voorbeeld een hond in bed te laten slapen. Ha. Ze kon er niet aan doen dat ze vrolijk keek. Ivy gniffelde om zijn woorden. "Makkelijker voor jou, ik vind het fijn om je te plagen" klaagde ze. Ze keek hem vrolijk aan en haalde een hand door haar haren en prustste aan de toppen van zijn haren. Ze konden echter wel eens direct zijn, ze zou er geen probleem mee hebben'. Ivy lachte toen hij een ksuje tegen haar buik duwde en ging wat recer gaan zitten, zodat ze hem beter aan kon kijken. Ivy glimlachte toen hij zijn armen om haar benen sloeg. "I know, maar ik kijk toch ook niet?" Klaagde ze. "Ik dacht dat je nu al wist hoe ik eruitzag" mopperde ze. Ivy keek een beetje verward op bij zijn woorden en schudde haar hoofd. "Shit, mijn hele schema in mijn hoofd is perfect, ik ben al mijn gevoel van tijd kwijt" gromde ze met rode wangen. Ze dacht dat het al later was, en dan had ze wafels willen bakken. Ivy maakte een geluidje.

Account verwijderd

schreef:
Toen ze zijn lippen losliet, nam hij de tijd om haar gezicht te bestuderen. Hun lippen raakten elkaar niet meer, maar ze was niet steeds ontzettend dichtbij. Hij streek met de toppen van zijn vingers langs haar wangen, neus en wenkbrauwen. Hij volgde de welvingen van haar gezicht terwijl hij met een glimlach naar haar keek. Hij knikte toen ze hem vroeg of het allemaal in orde zou komen.
'Ja, Ivy, het gaat allemaal goed komen.' Hij knikte bij zijn woorden. Zijn eerste verloving was niet goed gegaan, maar het leven leek hem nu beter gestemd te zijn dan ooit. Hij woonde samen, hij had een prachtige verloofde, hij had zijn ouders en een volledig team dat achter hem stond. Hij mocht er niet vanuit gaan dat er ook iets mis zou gaan bij Ivy. Ivy was getraind en sneller dan wie dan ook, ze kon er zelf wel voor zorgen dat ze veilig was. Ivy had hem niet nodig om haar veilig te houden. Hij glimlachte opnieuw toen ze een kusje tegen zijn lippen duwde, waarna hij haar lippen zacht kuste. Zijn vingers gleden langs haar heup en hij duwde haar wat dichter naar zich toe.
'Ik weet dat je het fijn vindt om me te plagen, maar ik twijfel altijd of je er nu iets mee wilt bereiken of niet,' klaagde hij. Haar geplaag had vrijwel altijd resultaat en hij moest toegeven dat dat niet handig was als dat haar plan niet was. Hoewel ze hem er nooit mee liet zitten, was het toch fijn om te weten wat ze precies wilde. Hoewel hij het geplaag achteraf wel leuk vond.
'Je mag wel kijken,' lachte hij. Hij vond het niet erg. Ten slotte vond zij het ook niet erg als hij keek. En hij droeg al geen shirt meer, dus wat dat betreft viel er genoeg te zijn. Hij drukte nog een kusje tegen haar buik en hij lachte opnieuw toen ze begon te mopperen. Ja, hij wist heel goed hoe ze eruit zag, maar dat betekende niet dat hij er ooit genoeg van zou krijgen om naar haar te kijken.
'We kunnen heus wel eten als je dat graag wilt, maar ik denk gewoon dat ik nog niet zo veel weg krijg,' gaf hij toe. Hij vond het wel lief, daar niet van, maar ze moesten gewoon nog aan een nieuw ritme beginnen. Hij liet zijn handen op haar heupen liggen terwijl hij naar haar keek.
'Nu kunnen we nog beslissen hoe we het gaan doen. Als jij liever in de middag warm eet, kan dat ook.' Hij hief zijn schouders op. Hij was het niet gewend, maar het kon heus wel. Hij was geen zeikerd, hij kon er heus wel aan wennen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy bloosde lichtjes toen hij de welvingen van haar gezicht zacht streelde en glimlachte terug. Ze drukte nog een kusje op zijn lippen toen hij er haar van verzekerde dat alles goed zou komen. Ze hoopte het maar, alles liep geweldig nu, maar tot nu toe had ze nog nooit echt oprecht gelukkig kunnen zijn voor een lange tijd. En ze hoopte maar dat dit hierbij dan de eerste keer zou zijn. Ivy hield haar hoofd schuin en duwde haar lichaam zacht tegen hem aan. Ze voelde zijn vingers langs haar heup glijden en ze dacht kort na. "Oh kom op, je weet toch dat ik er altijd iets mee wil bereiken" lachte ze. Ze keek hem geamuseerd aan. "Heb ik je ooit al eens een tijd geplaagd zonder seks te hebben na afloop?" grapte ze. Ze keek hem vrolijk aan en grinnikte toen hij zei dat ze wel mocht kijken. "Ollie, dat bedoelde ik niet, ook al kijk ik enorm graag" gniffelde ze geamuseerd. Ze bedoelde maar dat hij heus niet moest kijken om te weten waar haar tatoeage moest komen. ZE liet haar vingers glijden over zijn borstkas en glimlachte. "Dusssssss" lachte Ivy met een grijns. "Je hoeft heus niet te kijken" gniffelde ze. Ze grijnste toen hij nog een kusje op haar onderbuik drukte en ze keek hem aan. Ze schudde haar hoofd toen hij zei dat ze wel konden eten. "Nah, ik dacht eerlijk gezegd dat jij honger had, aangezien je bijna altijd honger hebt" Geamuseerd keek ze hem aan en ze bewoog kort toen hij zijn handen op haar heupen liet liggen. "Oh god, we moeten onze eigen planning maken" Ivy grinnikte kort. Het was zo bizar. "Ik eet wel liever in de avond warm, dat is ook gemakkelijker als één van ons een job heeft" gaf ze toe. Ze streelde zijn schouders kort en gaapte. "Ben jij ook zo moe?" vroeg ze met een slaperig gezicht. "Ik heb nochtans meer geslapen dan anders, en nu voelt het alsof ik net terug ben van een missie" gromde Ivy, waarna ze haar hoofd op zijn schoot legde en haar ogen kort sloot.

Account verwijderd

schreef:
'Je bent zo gemakkelijk aan het blozen te krijgen,' merkte hij op toen hij de rode blos op haar wangen opmerkte. Het gebeurde regelmatig dat ze rood werd nadat hij een opmerking had gemaakt. Vaak had hij pas door dat het niet zo onschuldig was als ze begon te blozen. Bij Ivy dacht hij minder na, zei hij vaker direct wat hij dacht. Bij anderen was hij daar iets voorzichtiger mee. Hij glimlachte toen ze haar lichaam zacht tegen het zijne duwde en hij drukte een kusje tegen haar lippen. Hij dacht van na over haar vraag. Hoe vaak was het daar niet op uitgelopen? Hij wist het eigenlijk niet, hij kon het zich niet herinneren.
'Nooit, denk ik. Zie je hoe makkelijk het voor jou is,' klaagde hij. Haar geplaag was altijd genoeg, eerlijk was dat niet te noemen. Hij keek een beetje zielig naar haar. Als hij haar plaagde, had hij een stuk minder vaak succes. Nu moest hij ook toegeven dat hij haar vaker plaagde dan andersom.
'En wat nu als ik graag wil kijken?' vroeg hij, waarna er toch een grijns op zijn gezicht verscheen. Hij hoefde inderdaad niet te kijken, maar wat als hij dat wilde? Hij streelde over haar heupen en schudde zijn hoofd. Hij had inderdaad vaak honger, maar momenteel had hij er geen last van. Waarschijnlijk omdat hij helemaal niet actief was vandaag. De trainingen waren zwaar, waardoor hij ook vaker honger had. Hij lachte om haar opmerking. Ivy was het niet gewend om een eigen planning te maken, voor haar was het alweer ontzettend lang geleden. Voor hem viel dat wel mee. Hij had in elk geval tot zijn twintigste een eigen planning gemaakt. Hij knikte toen ze zei dat je liever in de avond warm at. Het maakte hem niet zo veel uit. Als zij liever in de middag warm at, zou hij zich daar gewoon aan aanpassen, geen probleem.
'Chronisch slaapgebrek,' plaagde hij haar. Ze moest gewoon een tijdje bijslapen en dan zou het allemaal goed komen, maar voorlopig zouden ze nog wel vermoeid zijn. Hij glimlachte toen ze haar hoofd op zijn schoot legde en hij streelde zachtjes door haar haren. Hij gaapte even terwijl hij haar bestudeerde. Ze zag er lief uit als ze vermoeid was. Onschuldig en klein. Hij boog voorover om een kus tegen haar wang te drukken en ging toen weer normaal zitten.
'Misschien is het een beter idee als we de film een andere keer kijken,' zei hij. Hij keek even naar de laptop en klapte het ding toen dicht. Hij had maar een paar minuten gezien en de film was zeker al op de helft. Een andere keer beter. Ze hadden in elk geval nog meer dan genoeg dagen om wel een film te kijken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een grommend geluidje toen hij haar plaagde met het feit dat ze snel bloosde. "Alleen jij kan dat" verbeterde ze hem. Alleen hij kreeg haar zo snel aan het blozen. Ze haalde een hand door haar haren. Ze was gewoon extreem gevoelig voor zijn opmerkingen en woorden. Ivy leunde met haar kin op zijn borstkas en keek hem vragend aan toen hij even nadacht. Ze lachte om zijn woorden. "Ik maak jou daar beneden wat ongemakkelijker, en jij laat me veel te vaak blozen, volgens mij is dat wel eerlijk" lachte Ivy. Ze keek hem vrolijk aan en gaf hem een zachte por. Ze drukte een kusje op zijn onderlip toen hij wat zielig naar haar keek en ze schudde haar hoofd geamuseerd. Ze hield van zijn zielige gezicht, en ze was er best wel vattelijk voor. "Voor jou is het ook wel makkelijk hoor, soms" grapte ze. Ze zou haar zwaktes niet zo snel meer blootgeven, ook al wist hij de meeste toch al. Ze gaapte kort en likte om hem te plagen kort aan zijn oorlel. Ze schoot in de lach om zijn gezicht en ging weer gaan liggen op haar rug. Ivy schudde haar hoofd toen hij vroeg wat er zou gebeuren als hij graag wou kijken. "Dan mag je niet, pech" plaagde ze hem. Ze keek hem vrolijk aan en trok haar knieeën op tegen haar lichaam. Ivy tintelde kort bij aijn aanraking en trok een wenkbrauw op toen hij begon te lachen. "Je weet dat ik gelijk heb, jij en Derek zijn twee vraatzuchtige varkens" gromde ze. En dan zat zij daar met haar kleine bord dat ze nog niet eens op kreeg. Grrrrrr. Ivy bestudeerde zijn gezicht en glimlachte. Ze zuchtte dramatisch bij zijn woorden en lachte. "Gelukkig heb ik jou, slaapkopje van me" machte Ivy, waarna ze onder wat dekens kroop en haar hoofd op een kussen legde. Ze gaapte opnieuw en glimlachte bij de kus op haar wang, waarna ze haar ogen kort sloot. Boos keek ze op toen hij weer normaal ging zitten en glimlachte toen ze zag dat hij de laptop uitzette. Ah, het was nu niet alsof ze keken naar de film. "Kom naast me liggen" mompelde ze zielig, waarna ze zijn arm kort aanraakte.

Account verwijderd

schreef:
Zeer geamuseerd keek hij naar haar toen ze zei dat alleen hij dat kon. Misschien zat daar wel iets in, bij anderen bloosde ze niet zo vaak. Tot hij ter sprak kwam, dan kwam het nog regelmatig voor. Vooral in hun begin van hun relatie, toen het team geen genoeg kon krijgen van alle details in hun relatie. Hij was blij dat hij daar nu geen last meer van had.
Hij drukte een kusje tegen Ivy's neus toen ze met haar kin op zijn borst leunde. Hij vond het lief als ze dat deed. Hij liet zijn handen even door haar haren gaan.
'Als het dan toch zo eerlijk is, wil ik wel ruilen,' merkte hij lachend op. Hij zou wel een paar keer per dag blozen als zij met de wat ongemakkelijke momentjes zat. Niet dat ze zo ongemakkelijk waren. Over het algemeen liet Ivy hem wel met rust als het niet gepast was en als ze hem niet met rust liet, was dat thuis in de veiligheid van een van hun kamers. Of nu hun huis. Bovendien kwam het eigenlijk nooit voor dat het echt een probleem was, meestal veroorzaakte Ivy het wel met een reden.
'Voor jou is het makkelijker,' klaagde hij. Hij sloeg zijn armen even over elkaar. Misschien was het maar goed dat het voor hem minder makkelijk was, maar soms zou het wel leuk zijn als het makkelijk was. Hoewel ze ook heus niet altijd moeilijk deed. Hij gromde even toen ze aan zijn oorlel likte, wat begreep ze nu niet aan het feit dat hij daar uiterst gevoelig voor was? Hij keek nog zieliger naar haar. Hij bromde toen ze zei dat hij dat niet mocht en keek toen maar naar het shirt dat hij op het nachtkastje gelegd had. Hij pakte het shirt van het nachtkastje en trok het over zijn hoofd, waarna hij naar Ivy keek toen ze gromde dat Derek en hij vraatzuchtige varkens waren.
'Ja, en jij gaat met zo'n vraatzuchtig varken trouwen,' plaagde hij haar. Zij at gewoon weinig, dat was het waarschijnlijk. Derek at inderdaad achterlijk veel, maar hij viel wel mee. Hij knikte en bestudeerde haar toen ze onder de dekens kroop en haar ogen sloot. Ivy was echt moe. Hij raakte haar wang even aan en schoot in de lach toen ze boos naar hem keek, waarna ze toch glimlachte. Hij trok de dekens een beetje opzij, waarna hij ook onder de dekens bij haar ging liggen. Hij liet zijn armen om haar heen glijden en streelde langzaam op en neer over haar rug. Ook hij sloot zijn ogen, ze konden nog wel even dutten voor ze naar zijn ouders gingen. Ze hadden niet echt een tijd afgesproken, hij had alleen gezegd dat hij ergens in de middag zou komen en dat hij graag wilde blijven eten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knipperde slaperig met haar ogen en draaide haar lichaam kort om, waardoor ze half op Oliver kwam te liggen. Ze opende haar ogen en glimlachte toen ze Olivers blik tegenkwam. "He"'grijnste ze met een vermoeid gezicht. Ze raakte zijn wang kort aan en drukte een kusje op zijn lippen. "Hoe lang was ik aan het slapen?" Vroeg ze terwijl ze om haar heen keek. Er ging nergens een klok, en Oliver nam daar waarschijnlijk maar al te goed gebruik van. Ze streelde zijn arm en blies wat haren weg die voor haar gezicht hingen. "Heb je ook geslapen?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze duwde zich wat overeind en keek om haar heen. Ze veronderstelde dat het al ergens middag was, dus nu zouden ze wel kunnen gaan naar zijn ouders. Ivy gaapte kort en gaf Oliver een knuffel. "Ik ga me even op gaan frissen, zodat ik er niet als een junkie uitzie als we naar je ouders gaan" glimlachte ze terwijl ze de badkamer in liep en de kraan openzette van de wastafel. Ze waste haar gezicht zorgvuldig en keek om de hoek van de deur, Oliver lag nog steeds in bed. "Kom op Ollie" lachte Ivy terwijl ze een trui over haar hoofd trok en een jeans over haar heupen. Ze controleerde even haar kleding. Ze zag er qimpel uit, maar het was hartstikke comfortabel. Dus als het toch misliep, dan zat ze er tenminste gemakkelijker bij. "Ollie, nemen we Bay mee? Ik denk dat Ray en Lora hem graag nog eens zouden zien" gaf ze toe. Misschien hielp het wel. "Verdorie, ik ben vergeten koekjes te bakken" gromde Ivy terwijl ze haar schoenen aandeed en een licht laagje makeup op haar gezicht aanbracht. Ze liep de slaapkamer weer in en sprong op zijn schoot. "Je bent zo traag" klaagde ze met een glimlach. Hoe kon hij nog slaperig zijn na een dutje?

Account verwijderd

schreef:
Heel even had hij eraan getwijfeld om haar wakker te maken, maar toen hij had gezien dat het pas twee uur was, had hij besloten dat niet te doen. Hij gaf haar tot drie uur om wakker te worden. Hij bestudeerde Ivy terwijl ze lag te slapen. Haar gezicht kon hij niet zien, maar dat was ook niet erg. Hij streelde gewoon wat afwezig over haar rug terwijl hij wachtte tot zij ook wakker zou worden. Hij dacht aan zijn ouders, die nog geen flauw idee hadden van zijn relatie met Ivy. Hij had het hen niet over de telefoon willen vertellen.
Ivy werd om half drie wakker. Hij glimlachte toen ze omdraaide en ze deels bovenop hem belandde. Hij streelde wat haar uit haar gezicht.
'Twee uur ongeveer,' antwoordde hij. Iets langer dan twee uur, maar zo precies kwam het ook niet. Hij knikte toen ze hem vroeg of hij ook geslapen had. Natuurlijk had hij geslapen, wat verwachtte ze van hem? Hij was zo vermoeid dat hij elk moment van de dag kon slapen. Hoewel dus duidelijk was dat hij niet de hele dag door kon slapen. Zijn vermoeidheid was er echter nog niet echt op achteruit gegaan.
'Je ziet er helemaal niet uit als een junkie,' merkte hij op. Ze zag er hooguit nog een beetje slaperig uit, dat was alles. Hij keek haar na toen ze het bed verliet en de badkamer in liep. Hij kon wel uren naar haar kijken als ze in lingerie door het huis liep. Het was sexy. Hij lachte toen ze om de hoek keek en begon te lachen toen ze zag dat hij nog steeds in bed lag. Hij had gewoon geen haast.
'Als jij dat graag wil,' zei hij. Het maakte hem niet zo veel uit of Baylor meeging. Zijn ouders vonden de hond leuk, maar ze zouden hem niet missen als hij niet mee was. Waarschijnlijk wilde Ivy ook alleen maar dat Baylor meeging zodat zij zich meer op haar gemak zou voelen. Hij schoot in de lach toen ze gromde dat ze de koekjes vergeten was. Alsof zijn ouders zich daar druk over zouden maken. Hij bond zijn haar bij elkaar en ging toen zitten. In principe was hij al klaar om te gaan. Hij keek op toen Ivy de kamer weer in liep en op zijn schoot sprong, waarna hij zijn armen om haar heen sloeg en hij een kusje tegen haar lippen duwde.
'Niet iedereen is gezegend met een gave die je sneller maakt,' lachte hij. Hij drukte nog een kusje tegen haar wang en tilde haar toen van zijn schoot, waarna hij overeind kwam en besloot toch maar een ander shirt aan te trekken. Hij gooide zijn shirt in de wasmand en trok een ander shirt over zijn hoofd, waarna hij met een glimlach naar Ivy keek.
'Zullen we dan maar gaan?' vroeg hij. Hij had lang niet zo veel werk als zij.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een kreunend geluidje toen hij haar zei dat ze ongeveer twee uur had geslapen. Shir, ze had nog nooit zo'n lang dutje gedaan. Ze gaapte kort en streelde zijn borstkas. Ze gkimlachte toen hij knikte en keek hem aan. "Gelukkig maar, jij hebt zo ook je slaap nodig" mompelde ze nog vermoeid. Ze leunde op hem en bestudeerde zijn ogen. Ze vond nog steeds dat hij mooie ogen had. Hij had vriendelijke ogen, en onderzoekend. Het was leuk om naar te kijken. Ze zou haar opvallende blauwe ogen graag willen inwisselen voor zijn groene ogen. Ivy drukte een kusje op zijn lippen. Ivy grinnikte bij zijn woorden. "Nee? Jij stiekem wel" plaagde ze hem. Zo erg zag hij er niet uit, ook ak had hij die 'ik ben net wakker, laat me met rust' blik op zijn gezicht. Ivy glimlachte en schudde haar hoofd toen hij lachte. Het was fijn om zijn kach te horen. Ivy knikte bij zijn woorden. "Graag" gaf Ivy eerlijk toe. Stiekem hoopte ze gewoon dat aijn ouders zoveel aandacht aouden hebben voor de hond dat ze haar niet zagen. Maar dat ging waarschijnlijk niet gebeuren. Ah, ze kon het tenminste nog proberen. Als het niet werkte, nou ja, ze had Oliver. Hij zou er voor haar zijn. Ze moest toegeven, ze had nog meer stress dan de eerste o tmoeting. Ivy zuchtte en glimlachte klein bij het kusje. "Ben je zeker dat dit wel een goed plan is?"' Ivy haalde een hand door haar en hield ze in de lucht toen ze Olivers blik zag. "I'm sorry!" Kreunde ze. "Ik maak me gewoon zorgen en ik heb afleiding nodig" gromde ze. Ze trok een priillip toen hij haar van zijn schoot tilde rn zuchtte. "Yep" mompelde ze zachtjes terwijl ze naar beneden liep en op haar vingers floot om Baylor te roepen. "Kop op Bay, ik heb je nodig als levend schild" mompelde ze kort. Ze keek naar Oliver en glimlachte. "Rijd jij? Ik ben bang dat ik rechtsomkeer maak al ik aan het stuur zit" bekende ze. Wat was ze toch een chicken op dit gebied.

Account verwijderd

schreef:
Dat hij slaap nodig had, was niet echt nieuws. Hij kon zich niet meer herinneren hoe het voelde om niet moe te zijn, zo lang was dat al geleden. Hij knikte slechte en glimlachte toen ze hem aankeek. Hij vond het leuk als ze hem aankeek, dan kon hij naar haar keek. Haar ogen had hij altijd mooi gevonden, ze waren helderblauw en opvallend. Ivy had mooie ogen. Ogen die momenteel slaperig stonden, maar dat vond hij wel leuk. Hij streelde over haar wangen toen hij de blosjes opmerkte. Ze had altijd licht roze wangen als ze net geslapen had en hij was er dol op.
'Wist je niet dat ik een junk ben dan?' vroeg hij lachend. Hij wist heus wel dat hij niet het meest charmante gezicht had als hij net wakker werd, maar Ivy leek er wel van te houden. Hij schudde zijn hoofd opnieuw. Ivy was veel te nerveus voor haar ontmoeting met zijn ouders. Ze maakte zich druk om niets. Zodra ze bij zijn ouders waren, zou ze wel zien dat er helemaal niets veranderd was. Nou ja, op het feit na dat ze samenwoonden en gingen trouwen. Aan de liefde van zijn ouders was niets veranderd. Hij zuchtte toen ze hem vroeg of hij wel zeker wist of dit een goed plan was. En hij dacht dat hij zich druk had gemaakt over het samenwonen.
'Maak je nou gewoon eens niet zo druk, Iv. Het zijn mijn ouders maar,' merkte hij op. Zijn ouders hadden weinig invloed op hun relatie. Bovendien wist hij zeker dat zijn ouders niet moeilijk zouden doen over haar terugkomst. Hij negeerde haar opmerkingen over het levend schild en knikte toen ze hem vroeg of hij wilde rijden, waarna hij toch lachte toen ze zei dat ze anders om zou draaien.
'Kom op, stresskip,' lachte hij. Hij opende de auto en ging zitten, waarna hij even lachend zijn hoofd schudde toen hij zag hoe Ivy erbij zat. Hoe was het nu mogelijk dat ze zo slecht over zijn ouders dacht? Ze waren nooit vervelend naar haar toe geweest. Hij startte de auto en reed weg. Hij had expres een huis dichtbij zijn ouders uitgezocht. Zij werden ook ouder en vroeg of laat zou hij hen bij dingen moeten helpen. Dichtbij zijn ouders betekende ook dichtbij het instituut, maar dat had hij stiekem niet erg gevonden. Dat betekende dat hij ook dichtbij Ivy was.
Tien minuten later kwamen ze al aan. Hij parkeerde de auto en keek toen naar Ivy.
'Ben je er klaar voor? Je gaat toch niet huilen hè? Ze zijn dol op je, maak je nu eens niet zo'n zorgen.' Hij streelde even over haar wang en drukte een kusje tegen haar lippen, waarna hij de auto uit stapte.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte terug en lchte toen hij haar wangen zacht streelde. "Ben ik weer aan het blozen?" Gniffelde ze hoofdschuddend. Hij zei altijd dat ze blosjes op haar wangen had als ze net wakker was, en ze had het zelfs nog niet eens gezien. Maar blijkbaar was het behoorlijk opvallend. Ze hield haar hoofd schuin en keek hem glimlachend aan. "Wat zit jij nou te staren?" Lachte ze. "Zo interessant is mijn ik ben wakker gezicht nou echt niet hoor" gniffelde ze geamuseerd. Ze keek hem aan en drukte een kus op zijn lippen. Ze gaf hem een por toen hij vroeg of ze dat nog niet wist dat hij een junk was. "Tuurlijk wel, ik weet alles over je" gniffelde ze. Ze gaf hem een por toen hij zijn hoofd schudde. "Argh, ik weet dat ik me niet moet druk maken, maar er zit geen uit knop aan mijn brein hoor" protesteerde ze verontwaardigd. Het was heus niet alsof ze kon beslissen wanneer ze zich druk maakte en wanneer niet. Ze was gewoon nerveus...een klein beetje maar. Ivy sloeg haar armen over elkaar heen en glimlachte kleintjes. "En hoezo zijn het maaaaaaar je ouders?" Vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. "Ze zijn de belangrijkste personen in je leven Ollie, en als ik dit verpest..." Ze schudde haar hoofd en gromde. Shit, ze was weer aan het denken over alle slechte uitkomsten. Ze haalde een hand door haar haren en trok de plooien van haar trui recht. Ze maakte een klagend geluidje toen hij haar een stresskip noemde en ging met haar knieeën opgetrokken op de passagiersstoel gaan zitten, met Baylor op de achterbank. "Rijd maar traag" mopperde ze, waarna ze normaal ging zitten en de gordel goed om haar heen deed. Toen ze na tien minuten al aankwamen maakte Ivy een geluidje en trok een wenkbrauw op bij zijn vraag. Vroeg hij dat nu echt? Ze pruillipte zacht en glimlachte kleintjes toen hij haar een kusje gaf, waarna ze ook uitstapte. "En wat nou als ik wel huil?" Mopperde ze, terwijl ze zijn hand nerveus vastnam.

Account verwijderd

schreef:
'Je bloost altijd als je net wakker bent,' mompelde hij terwijl hij over haar wangen streek. Nu was het wat minder dan normaal, maar dat was waarschijnlijk omdat ze niet zo lang had geslapen als normaal. Het ging snel weer weg, helaas. Hij drukte een kus tegen haar voorhoofd en gaapte.
'Ik vind het anders uiterst interessant.' Hij glimlachte even. Haar gezicht was mooi als ze net wakker was, maar daar leek ze zelf geen weet van te hebben. Bovendien vond ze haarzelf nooit zo interessant als hij haar vond, want dat zou betekenen dat ze wel heel erg dol op haarzelf was.
Hij glimlachte toen ze verontwaardigd antwoordde en hij schudde zijn hoofd. Hij wist wel dat er geen knop op zat, maar hij wilde toch graag dat ze zich minder zorgen maakte over zijn ouders. Hij keek even opzij toen ze begon te praten. Haar zenuwen hadden toch wel een toppunt bereikt. Hij kreunde even om haar woorden.
'Ivy, jij bent de belangrijkste persoon in mijn leven. Ik houd van mijn ouders, maar ik ben geen vijf meer.' Hij liet zijn hand even op haar been liggen. Zijn ouders waren belangrijk, maar Ivy was belangrijker. Ooit waren zijn ouders het belangrijkst geweest, maar hij was ouder en zelfstandig geworden, nu waren ze niet langer meer zijn wereld. Hij was dol op ze, maar Ivy was uiteindelijk degene met wie hij de rest van zijn leven door zou brengen. Hij lachte even om haar opmerking. Als hij dacht dat hij Ivy ooit zenuwachtig had gezien, had hij dat toch mis gehad. Nu was ze pas zenuwachtig. Niet dat hij zich er echt druk om maakte, want zijn ouders zouden haar heus niets aan doen.
'Als je je echt heel erg slecht voelt, gaan we naar huis,' beloofde hij haar. Niet dat dat zou gebeuren. Hij drukte een kusje tegen haar wang en liep toen naar de deur, waarna hij aanbelde en wachtte tot iemand open zou doen. Lang hoefden ze niet te wachten. Zijn moeder deed nog geen tien seconden later open en keek verbaasd van Ivy naar hem. Ja, de verbazing was goed te zien. De enorme glimlach die daarop volgde ook.
'Ik wist wel dat jullie samen zouden blijven,' merkte zijn moeder op. Hij glimlachte even, waarna hij zachtjes in Ivy's hand kneep. Het kwam heus wel goed.
'Ray! Ivy is weer terug!' riep zijn moeder naar binnen. Ze kwam uit de deuropening en sloeg haar armen om Ivy heen, wat voor hem het teken was om Ivy los te laten en zelf naar binnen te lopen. Zijn moeder was een knuffelaar, ze zou vast wel even bezig zijn. Ze hadden nog een hoop te vertellen en hij wilde het niet riskeren dat zijn moeder de koffie liet mislukken. Hij zette het apparaat aan en wachtte toen rustig tot Ivy en zijn moeder weer binnen zouden komen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn woorden en gaapte kort. "I know, je vertelt het me maar al te vaak" gromde ze. Ze schoot in de lach toen ze opnieuw gaapte en doorhad dat ze op hetzelfde moment gaapten. "Wel, wij zijn blijkbaar een veel te lui koppel" gniffelde ze. Ze gaf hem een por toen hij zei dat ze anders wel uiterst interessant was. Ze maakte een instemmend geluidje. "Ehe" Ze schoot in de lach en drukte een kus op zijn lippen. "Je hebt geluk dat ik niet de gave heb om je gedachten te veranderen, want anders dacht je wel anders over mijn slaperige gezicht" plaagde ze hem. Ze glimlachte en streelde zijn knie kort. Ze gaf hem een stomp tegen zijn schouder toen hij even kort kreunde om haar woorden. Ze zuchtte kort en knikte om wat hij zei, waarna ze haar hoofd schuin hield. "Jij bent ook de allerbelangrijkste persoon in mijn leven" zei ze met een glimlach. Ze drukte een kusje op zijn lippen. Hij had gelijk, hij was geen vijf meer. Ze was nieuwsgierig hoe ze over haar ouders zou denken als ze nog leefden. Zou Oliver ze hebben gemogen, zouden zij Oliver hebben gemogen? Het was iets waarop ze nooit een antwoord zouden krijgen, maar ze ging ervan uit dat haar ouders dol op hem zouden zijn geweest. Dat kon gewoon niet anders, zeker als ze wisten hoeveel ze hield van hem, haar verloofde. Ha... Ivy gromde toen hij lachte om haar opmerking en zoog heel zachtjes aan zijn zijn oorlel om wraak te nemen. "Die heb je verdiend" gromde ze met een klein glimlachje. Toch nog iets wat haar deed glimlachen op dat moment. Ha, hij kon nog wel meer van die kleine dingen verwachten. Hij had het haar maar niet moeten vertellen. Ivy schudde haar hoofd. "I'm fine" beloofde ze hem aarzelend. "En trouwens, als ik het uitstel ben ik de volgende keer nog nerveuzer" antwoordde ze. Ze kende haarzelf, uitstellen maakte alles erger. Net zoals het verhuizen met Oliver. Ze balanceerde op de balmen van haar voeten toen hij aanbelde en kauwde op haar onderlip. Ze beet nog harder op haar onderlip toen de deur openging en ze de verbazing zag op zijn moeders gezicht. Ze merkte het kneepje in haar hand bijna niet op, waarna ze haar mond open en dicht deed om iets te zeggen, maar ze vond de juiste woorden niet. Haar ogen sperden zich verward open toen zijn moeder haar zowat om de hals vloog. Ze keek Oliver aan met één en al verwarring en nervositeit, waarna ze een klein glimlachje op haar gezicht produceerde. Ze voelde zich nog niet helemaal op haar gemak. "Ik-ik heb Baylor mee" Verdorie, ze stotterde zelf omdat ze zoveel stress had. Lora glimlachte breed en aaide de hond die enthousiast kwispelde en af en toe blafte. Ze liepen naar binnen en Ivy trok de deur achter haar dicht, ook al zei haar instinct haar dat ze moest rennen. Niet dat vluchten zou helpen. Ze glimlachte toen Lora een kus op haar wang drukte. "Ik wist wel dat je mijn zoon niet in de steek zou laten" Ivy glimlachte verlegen en wiebelde kort heen en weer. Ze zwaaide toen ze Rays gezicht van achter een hoekje zag piepen. "He.." Haar stem klonk hees. "Ivy?"

Account verwijderd

schreef:
Hij vertelde het regelmatig. Samen met het feit dat hij haar mooi vond en dat hij haar ontzettend sexy vond. Daar zou hij nooit genoeg van krijgen. Hij glimlachte toen ze zei dat ze een lui koppel waren. Momenteel waren ze dat inderdaad wel, maar over het algemeen viel het heus wel mee. Ze hadden ontzettend lang elke dag getraind, dat noemde hij niet lui.
'Niet waar, stiekem vind je mijn complimentjes wel leuk,' protesteerde hij. Hij drukte een kusje tegen haar lippen. Ze vond het wel leuk als hij zei dat hij er dol op was en hij het graag zag, dat kon ze niet ontkennen.
Toen ze hem een stomp gaf, schoot hij in de lach. Het was niet alsof dat zeer deed, het was komisch. Hij glimlachte opnieuw toen ze hem de allerbelangrijkste persoon in haar leven noemde. Dat was maar goed ook, want hij zou dus mooi geen plaats maken voor een ander. Behalve hun kinderen. Voor hun kinderen zou hij wel plaats maken. Hij hoopte dat ze kinderen zouden krijgen, het liefst zo snel mogelijk. Nu ze samenwoonden en verloofd waren, wilde hij het allemaal. Een echt leven samen, een gezin. Hij had het altijd al gewild, maar zijn verlangen werd groter naarmate hij dichterbij kwam.
'Ivy, niet doen,' gromde hij toen hij voelde dat ze zachtjes aan zijn oorlel zoog. Hij had nooit moeten zeggen dat hij daar gevoelig voor was. Straks ging ze over zijn prikkeldrempel heen en zat hij met een probleem bij zijn ouders. Mooi niet. Dan ging ze maar alleen naar binnen. Hij schudde zijn hoofd toen ze zei dat hij dat verdiend had. Ze mocht hem niet plagen voor ze naar een openbare gelegenheid gingen.
Hij bestudeerde Ivy kort. Hij zag heus wel dat ze iets wilde zeggen, maar de woorden leken er niet uit te komen. Het was niet erg, dat zou vanzelf wel weer komen. Hij kon het niet helpen dat hij zachtjes begon te lachen toen ze over Baylor begon. Zijn ouders vonden Baylor lang niet zo belangrijk als Ivy.
Hij hoorde de deur dicht gaan en keek even om de hoek van de keuken om naar zijn moeder en Ivy te kijken. Ivy zag er nog steeds ontzettend ongemakkelijk uit. Hij schudde zijn hoofd even en verdween weer in de keuken, waarna hij de koffie in een kan schonk en een pak koekjes uit de kas viste. Ze hadden het snoepgoed nooit verplaatst. Hij zette de kan, kopjes, koekjes, melk en suiker op tafel en ging toen zitten. Zijn vader kwam als eerst bij hem zitten en schonk een kop koffie in, waarna hij geïnteresseerd naar Ivy keek.
'Dus, ik denk dat ik er wel vanuit mag gaan dat jullie nu weer samen zijn?' vroeg zijn vader. Hij knikte, samen. Verloofd. Hij vroeg zich af wanneer ze de ring op zouden merken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn opmerking en gaf hem een kus terug. Hij had gelijk, en ze moest het hem niet eens vertellen. Maar nu zou ze wel wat directer proberen te zijn, zoals ze hem hzd gezegd. "Ja ik vind het leuk" gaf ze toe met een glimlach. Wie zou het nu niet fijn vinden om een belachelijk lieve vriend te hebben die ervan hield te knuffelen, kussen en complimentjes te geven. Ze moest wel gek zijn als ze dat niet leuk vond. Ze vond het misschien wel vreemd dat hij er dol op was, maar het was ook verschrikkelijk lief. Ivy raakte zijn mondhoek aan toen hij weer glimlachte. Wat had ze die glimlach toch gemist. Het was nog steeds meuk en het zou altijd leuk blijven. Ze stak haar tong naar hem uit toen hij begon te lachen. Tuurlijk zou ze hem nooit hard stompen, ook al kon ze hem niet hard stompen. Ze zou hem nooit pijn doen, niet expres alleszins. ze keek hem geamuseerd aan en drukte nog een kusje op zijn lippen toen hij haar aankeek. "Heb ik al gezegd dat je er sexy uitziet vandaag?" Vroeg er hem grijnzend. "Ik vind het fijn als je gelukkig bent" voegde ze er vrolijk aan toe. Ze was gelukkig als hij dat was, waar ze ook waren. Het maakte niets uit. Ze grijnste om zijn woorden en gaf hem een kusje. "Okey, maar ik verwacht vanavond dan wel dat ik dat mag doen" klaagde ze. Ze zou zich wel gedragen, zoals ze altijd deed voordat ze ergens naartoe gingen. Maar ze wisten allebei dat er wel eens een moment zou komen waarop ze zich allebei niet zouden kunnen gedragen. En ze had nog steeds die seks in een lift en in een pashokje te goed. Dat zou ze niet snel vergeten. Ze grijnste toen hij zijn hoofd schudde en was braaf voor de rest van de rit. Ivy gromde toen ze Olivets zachte gelach hoorde vanuit de keuken. In plaats van haar te helpen... Ze haalde ongemakkelijk een hand door haar haren en prutste aan de ring. Het was vreemd dat zijn moeder het nog niet had gezien. Ze glimlachte kort naar Ray en knikte. "Wel...eigenlijk wat meer dan alleen samen" gaf ze toe met rode wangen. Ze keek naar Oliver die haar een bemoedigend knikje gaf. Waarom moest zij het zeggen? Ze toonde de ring en viel bijna van de bank om het geluid dat zijn moeder maakte. "Mijn jongen gaat trouwen!" Ivy schoot in de lach toen zijn moeder haar om de hals vloog en een kus op haar wang drukte.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld