Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Claire was waarschijnlijk het vervelendste hoofdstuk in hun relatie geweest. Niet eens waarschijnlijk, maar zeker. Zelfs verplicht op het instituut blijven wonen was niet zo vervelend geweest als je het vergeleek met Claire. Hoewel hij moest toegeven dat hij een stuk gelukkiger was nu hij verlost was van het instituut. Het instituut had hij toch echt helemaal niets meer gevonden op een gegeven moment. Hij glimlachte even bij haar woorden en knikte toen. Bertha, juist. Een ontzettend lelijke naam voor een nog lelijkere vrouw.
'We spannen helemaal niet samen, Lexa wil je gewoon graag ontmoeten en Erin en ik weten allebei dat jullie goed met elkaar overweg gaan kunnen,' protesteerde hij. Lexa en Ivy leken op sommige vlakken wel op elkaar. Voor een poos had hij getwijfeld of hij zijn vriendschap met Lexa kon behouden, vooral omdat Ivy redelijk onzeker was. Uiteindelijk had hij bedacht dat dat onzin was, hij was altijd loyaal geweest en dat zou hij altijd zijn. Ivy vertrouwde hem heus wel.
Zijn blik gleed even over hun familie. Terwijl anderen het huis vol hadden, hadden zij maar een hele bescheiden familie. Twee kinderen en vier volwassenen. Hij vond het niet vervelend, wetende dat ze in elk geval wel met iedereen een goede band hadden. Vervolgens gleed zijn blik over de cadeaus. Voor iedereen was er wel iets bij, gelukkig. Hij keek even naar Ivy. Hij had haar waarschijnlijk wel twintig keer verteld dat hij geen cadeau hoefde, dus hij was benieuwd of ze zich aan zijn woorden gehouden had. Hij had wel een cadeau voor haar gekocht, hij had eenzelfde jurk gekocht die Jason lang geleden aan haar gegeven had. Hij vond het nog steeds jammer dat die jurk het niet overleefd had. Het was maar voor de lol, want hij had nog meer cadeaus. Voor elke dag een nieuw cadeau.
Zijn blik gleed even naar de baby's, waarna hij naar Ivy keek en lachte. Natuurlijk zou hij de tweeling tegen haar gebruiken.
'Als de tweeling ervoor zorgt dat jij ook kinderen met mij wilt, ja,' lachte hij. Hij wilde graag kinderen, dat wist ze goed. Ze had al eens gezegd dat ze het niet wilde voor het huwelijk, maar dat was alweer lang geleden en hij kon het op zijn minst proberen. Hij speelde even met de baby's en glimlachte even toen hij haar kin op zijn schouder voelde leunen. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij haar hoorde fluisteren, waarna hij even opzij keek om haar aan te kunnen kijken. Hij moest toch peilen of ze het meende of niet.
'Dat zeg je toch niet omdat je iets te veel gedronken hebt hè? Want dat zou niet aardig zijn, je weet hoe graag ik kinderen wil,' klaagde hij, hard genoeg voor Ivy om het te horen, maar niet zo hard dat de rest het kon horen. Hij bestudeerde haar kort.
'Als in nu? Wat nou als je snel zwanger raakt en je moet trouwen met een babybuik? Ik dacht dat je dat niet wilde, ook al zou ik je ook heel mooi vinden met babybuik.' Zij was waarschijnlijk de enige die het niet mooi vond, want hij zou er dol op zijn.

Account verwijderd

schreef:
Bertha, het was een vreselijke naam, dat moest ze toegeven. Gelukkig zat er niemand op haar werk die Bertha heette, want dat zou best wel vervelend zijn. Ivy gromde kort om zijn woorden en keek hem beschuldigend aan. Ze spanden duidelijk wel samen. Erin glimlachte even schuldig en Ivy schudde kort haar hoofd. "Okey okey, ik heb al ja gezegd" klaage ze kort. Ze pruillipte en schudde haar hoofd met een glimlachje. "Ik haat jullie" kreunde ze. Ivy blies wat haar uit haar gezicht. "Komen Derek en Elise ook niet binnen een paar dagen langs?" vroeg Ivy met een vragende blik. Ze waren al begonnen met dingen te zeggen over een kerstbarbecue, maar ze was de exacte datum vergeten. Ivy volgde zijn blik en glimlachte. Ze hadden inderdaad een kleine familie, geen grootouders, een missend paar ouders, geen tantes of nonkels. Maar ze had er vrede mee, ook al was Kerst wel een moeilijke periode. Ivy glimlachte toen zijn blik weer naar de cadeaus gleed. Ze had zich inderdaad niet gehouden aan zijn woorden. Ze vond het gewoon een leuk idee, en hij kon haar niet tegenhouden eenmaal ze een idee in haar hoofd had. Ze vond het gewoon fijn. En zij had hem ook wel duizenden keren verteld dat hij niet eens mocht afkomen met een cadeau, aangezien ze hem dan uit huis zou trappen. Ze vond dat hij al genoeg had gedaan. Ivy maakte een geluidje toen hij lachend naar haar keek. "Lora, kun je alsjeblieft je zoon in toom houden?" grapte ze. Zijn moeder schudde lachend haar hoofd en tikte hem tegen zijn achterhoofd. Ivy grinnikte en verborg haar lach achte rhaar handen. "Arghhhhh" Ze bekeek de baby's opnieuw. Ze hadden allebei lichtblonde haren, net wat donkerder dan dat van haar en Alistair maar nog steeds lichtblond. De groene ogen hadden ze van Erin, dat was duidelijk. Ze lachte toen hij opzij keek om haar aan te kijken. "Ik zou het niet zeggen als ik het niet meende Ollie" zei ze doodeerlijk. "Ik zit er al over na te denken sinds deze twee hier geboren zijn" gaf ze toe. Ivy lachte om zijn gezichtsuitdrukking. "Als in nu...en het maakt me niet meer zo erg uit of ik nu met een buikje moet trouwen of niet, het belangrijkste is dat jij me dan mooi vindt" protesteerde ze. Ze bestudeerde zijn gezicht. "Dus?...Wat denk je?"

Account verwijderd

schreef:
Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Het had lang geduurd, maar Ivy had eindelijk beloofd dat ze Lexa eens zou ontmoeten. Waarschijnlijk zouden ze wel vrienden worden, dat hoopte hij in elk geval. Hij zag het wel gebeuren, gezien het feit dat zowel Ivy als Lexa erg lief was. Ze zouden waarschijnlijk binnen de kortste keren samen dingen ondernemen, Ivy kennende.
'Je haat ons helemaal niet,' lachte hij. Ivy was dol op hem en ook op Erin. Hij kon zich nog goed herinneren hoe nerveus Ivy was geweest om Erin te ontmoeten, bang dat ze niet aardig was of zelfs een hekel aan haar had. Hij was blij dat de twee goed met elkaar overweg konden.
'Geen idee, Elise schijnt een enorme familie te hebben, dus ik zou er maar niet vanuit gaan,' merkte hij op. Derek had er niet echt naar uitgekeken om de gehele familie te ontmoeten, maar een keuze had hij toch niet. Inmiddels hadden ze al een jarenlange relatie, het werd tijd. Het werd ook tijd dat Derek eens met haar zou trouwen, maar zo ver hij wist had zijn beste vriend nog geen plannen.
Hij keek op toen zijn moeder hem een zachte mep tegen zijn achterhoofd gaf. Hij keek een beetje zielig naar haar.
'Ik dacht dat je kleinkinderen wilde,' zei hij beschuldigend. Hij had alleen maar gelachen omdat hij de tweeling tegen Ivy gebruikte. Hij zag wel hoe ze naar de twee keek. Ze was dol op de tweeling, misschien waren zij wel zijn kans om haar ervan te overtuigen kinderen met hem te krijgen.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze zei dat ze het meende. Ze wilde een kind met hem, vanaf nu dan. Hij lachte even toen Rose zijn duim in haar mond stak, waarna hij weer naar Ivy keek. De rest was in gesprek, ze hadden waarschijnlijk niet eens door waar ze het over hadden.
'Vraag je me dat nu serieus?' vroeg hij geamuseerd. Hoe vaak had hij het al wel niet over kinderen gehad? Als het aan hem gelegen had, hadden ze al kinderen.
'Ik wil heel erg graag kinderen, Iv. Wat mij betreft stop je vandaag al met je pil,' gaf hij toe. Ze zou vast niet direct zwanger raken, dus hoe eerder ze begonnen, hoe beter. Hij drukte een kus tegen zijn lippen en deed niet de moeite de enorme grijns op zijn gezicht te verbergen. Ivy wilde graag kinderen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaf hem een stootje toen hij enorm breed glimlachte. Ze wist wel dat hij het fijn vond dat ze Lexa eindelijk zou ontmoeten. Dat zag ze maar al te goed. Het was niet alsof ze niet geloofde dat Lexa vriendelijk was, maar ze was gewoon wat bang. Ze wist niet wat Oliver ging doen als bleek dat Lexa en zij elkaar toch niet mochten. Ivy pruillipte toen hij zei dat ze hen niet haatte en schudde haar hoofd. Okey nee, dat deed ze inderdaad niet. Ze hield te veel van hem. En Erin was gewook een geweldige vrouw. Ivy dacht kort na bij zijn woorden. Het team kwam hen wel af en toe opzoeken, maar minder dan ze had gehoopt. Ze snapte het echter wel, zij hadden nog steeds hun trainingen en schema's. Het was vreemd. Ivy miste het team wel, haar familie. Het was haar familie geweest de voorbije jaren. Ivy zou hen wel opbellen één van de volgende dagen. Dat zeker. Ze lachte om zijn zielig gezich toen zijn moeder hem zachtjes mepte. Ze gaf Oliver zelf een zachte tik toen hij vroeg of ze wel kleinkinderen wou. "Gedraag je" plaagde ze hem lachend. "Je kan geen baby's gebruiken tegen me" lachte ze liefdevol. Ze woelde door zijn haren. Het was al te laat voor dat. Ivy leunde met haar hoofd op zijn schouder en keek hem aan. Ze schudde haar hoofd glimlachend toen hij geamuseerd vroeg of ze hem dat serieus vroeg. Ze wou het gewoon even zeker weten. Kort sloot ze haar ogen en keek naar hem op toen hij weer begon te praten. "Ik heb vanmorgen de pil niet genomen" Ivy haalde glimlachend haar schouders op. "Ik wist zeker dat ik me deze avond zou bedenken, en jou hoef ik niet meer over te halen, dus waarom zou ik de pil nog nemen?" Ze lachte om zijn verbaasfe blik en duwde een zachte kus terug. "Ik houd van je" zei ze terwijl ze zijn blik niet losliet, totdat Rose dan begon te lachen. "Wie is hier het liefste metekindje?" Ivy hief de baby op in haar armen en maakte een scheetgeluidje op haar armpje, waardoor ze nog harder lachte.

Account verwijderd

schreef:
Wanneer zijn kinderwens precies begonnen was, wist hij al niet meer. Op een dag had hij het gewoon geweten, later wilde hij ook kinderen. Hij kon zich ook al niet meer herinneren of hij toen al bij Adelaide was geweest, maar hij wist wel dat zij ook kinderen gewild had. Op hun negentiende hadden ze al besloten dat ze binnenkort aan kinderen zouden beginnen. Hij had haar ten huwelijk gevraagd toen ze twintig waren. Toen waren ze nog niet begonnen aan hun kinderwens en achteraf gezien zouden ze er dus ook nooit aan beginnen. Ze wilden eerst trouwen, dan even getrouwd en dan voor een zwangerschap gaan. Verder dan een verloving waren ze nooit gekomen, hoewel de bruiloft niet heel ver weg was geweest.
'Ik gedraag me,' protesteerde hij. Hij had alleen maar gevraagd of zijn moeder wel kleinkinderen wilde. Zijn moeder wilde ontzettend graag kleinkinderen, dat wist hij ook wel. Het liefst zo veel mogelijk. Dat was echter niet direct zijn plan, hij wilde geen zes kinderen. Een stuk of drie was genoeg.
'Waarom kan ik dat niet tegen je gebruiken?' vroeg hij verbaasd. De baby's hadden er juist voor gezorgd dat ze er voor gekozen had om aan kinderen te beginnen voor het huwelijk. Kinderen of niet, ze zouden toch wel trouwen.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze zei dat ze haar pil niet ingenomen had vanmorgen. Vanmorgen was ze al overtuigd geweest, maar ze had gewoon dat laatste zetje nodig gehad. Hij streelde even over haar wang en glimlachte toen ze hem een zachte kus gaf.
'Ik ook van jou.' Hij zei het regelmatig. Hij hield ontzettend veel van haar. Meer dan van wie of wat dan ook. Ze was de belangrijkste persoon in zijn leven.
'Weet je hoe moeilijk het voor me is om niet iedereen het huis uit te vegen nu?' kreunde hij. Nu ze eenmaal gezegd had dat ze kinderen wilde, wilde hij eigenlijk direct beginnen. Daarnaast was dit een belangrijk moment voor haar, waardoor hij de constante neiging had om aan haar te zitten en haar te kussen. Hij glimlachte toen ze Rose van zijn schoot tilde.
'Nu moet ik deze twee wel voor eeuwig dankbaar zijn,' merkte hij op. Hij bewoog zijn been wat op en neer, waardoor Jamie begon te lachen. Of nou ja, niet echt lachen, maar hij ging er vanuit dat het lachen voor moest stellen. Het was meer vrolijk brabbelen, lachen kon je het nog niet echt noemen.

Account verwijderd

schreef:
Aan kinderen had Ivy zo'n lange tijd niet meer gedacht. Je had de jeugd, waar ze met babypoppen speelde, toen haar ouders stierven dacht ze niet dat ze het aankon, moeder zijn, na Joel zeler niet...en natuurlijk gooide de man met wie ze ging trouwen en de enige man voor wie ze was weggetrokken uit het instituut alles overkop. Het was als een volledig andere beslissing. Het was en keuze die ze zelf niet zou maken, niet zonder Olivers inbreng. En zelfs hij had wel moeite moeten doen. Ivy blies wat haar uit haar gezicht en keek Oliver glimlachend aan. Ivy liet haar duim kort over zijn schouder glijden. Ze schudde glimlachend haar hoofd. Hij chanteerde zijn moeder maar lichtjes met kleinkinderen. Ivy trok haar benen op de zetel en trok een dekentje over haar schoot waarna ze naar het haardvuur keek en haar hoofd wddr op zijn schouder legde. "Omdat niemand tegen de kracht kan van baby's" protesteerde ze. Zeker zij niet. Ze kon gewoon geen nee zeggen tegen die lieve gezichtjes en graaiende handjes. Ivy wiebelde Rose even heen en weer en hief de baby speels op waarna ze kort haar neus optrok. "Wel, de Kerstsmaaltijd heeft daar ook op ingewerkt" Ivy schudde haar hoofd lichtjes en Erin lachte. "Geef haar maar" Ze nam Rose over en liep naar de kast waar ze een babymatrasje op hadden gelegd voor als ze verschoond moesten worden. Ivy lachte om de grijns op haar gezicht. Rose en Jamie waren het laatste duwtje in haar rug. Het had haar over de streep getrokken. Ivy glimlachte om zijn woorden en schudde haar hoofd. "Geen idee" grapte ze. Wel, Oliver had het altijd wel moeilijk op zo'n momenten. Ivy glimlachte toen hij speelde met Jamie. Het was zo schattig. "Jij gaat zo'n goede vader zijn" fluisterde ze zachtjes. Ivy keek de rest vrolijk aan. "Cadeautjestijd" grijnste ze dan maar.

Account verwijderd

schreef:
Zijn blik kon hij moeilijk van Ivy afhouden. Niet alleen omdat ze toegestemd had om voor kinderen te gaan, maar ook omdat ze er gewoon ontzettend sexy uitzag. Het rode jurkje was niet verhullend te noemen en het wilde ook niet echt helpen dat het overal erg strak zat. Zelfs nadat hij haar al honderden keren gezien had zonder kleding, zou hij haar altijd sexy blijven vinden. Ze had gewoon een erg mooi figuur. Het vertrek uit het instituut had daar maar weinig aan veranderd. Ze trainden nog steeds genoeg. Meestal samen, soms alleen. Ze renden vaak apart van elkaar, sinds Ivy hem er wel honderd keer uit kon lopen, maar krachttraining konden ze goed samen doen. Hij gebruikte haar voornamelijk voor motivatie en als gewicht. Ivy was niet zo zwaar, maar het werd toch een stuk zwaarder als ze op zijn rug ging zitten en hij zich op moest drukken. Hij vond het leuker als hij er kusjes voor terug kreeg.
'Alleen mensen die van kinderen houden zeggen dat,' merkte hij op. Mensen die een hekel hadden aan kinderen en ze echt niet wilden, konden tegen de kracht van baby's. Hij vond ze wel lief, ondanks al het gehuil en de vieze luiers. Hij glimlachte even toen Jamie met allebei zijn handjes zijn duim vastpakte. Zijn duim was groter dan de twee handjes bij elkaar. Schattig.
Toen hij Ivy hoorde, schoot hij in de lach. Hoe lang zou het nog duren voor ze leerden om naar het toilet te gaan? Waarschijnlijk nog wel een paar jaar. Hij drukte een vlugge kus tegen haar wang en een grijns verscheen op zijn gezicht. Ze had toch al toegezegd dat ze seks zouden hebben vanavond, dus daar kwam ze niet onderuit. Nou ja, dat was eigenlijk onzin. Hij dwong haar nooit.
Hij drukte een kus tegen haar lippen en tilde Jamie toen op in zijn armen, waarna hij de baby zachtjes tegen zijn schouder wiegde. Voor hem was het vast al laat.
'Ik wil de chocola nu wel hebben,' lachte hij. Meestal kreeg hij chocola. Tegen Ivy had hij gezegd dat hij geen cadeau wilde, wetende dat ze iets duurs zou kopen. Hij had niets nodig, alleen haar. Van zijn ouders kregen ze waarschijnlijk iets voor het huis en wat er van Alistair en Erin kwam, wist hij niet. Waarschijnlijk kreeg Ivy een cadeau van hen en zou hij het vervolgens inpikken.
'Mam, pap, jullie moeten jullie cadeaus als eerst uitpakken,' beviel hij. Voor zijn oudets hadden ze een cadeaubon gekocht. Familie was belangrijk voor voornamelijk zijn moeder, dat wisten ze allemaal. Dus hadden ze voor een cadeaubon voor een familie fotoshoot gekozen. Zo kon ze altijd naar haar familie kijken. Ivy, Erin, Alistair en de tweelingen zouden voortaan bij hen drie horen. Zijn vader was gelukkig zo lang zijn moeder gelukkig was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy trok een speelse wenkbrauw op toen hij haar bestudeerde. Ze had al gemerkt dat hij af en toe keek. En ze vroeg zich weer eens af wat hij dacht. Ivy blies wat haar uit haar gezicht. Vanavond zouden ze seks hebben, punt. Maar eerst zou ze een bad nemen, want dat had ze wel verdiend na een stresserende dag. Geurkaarsen, badschuim, wat muziek, het klobk goed. Eindelijk rust. Ivy lachte om wat Oliver zei en schudde haar hoofd. "Ik houd ook van kinderen; gaf ze eerlijk toe. Ze was wel fan van kinderen. Ze waren lief, onschuldig. Niemand werd slecht geboren. Geen enkele baby was een slecht mens. En ze waren gewoon enorm schattig, dat ook. Zelfs met het gehuil, luiers en vele werk, was Ivy nog steeds fan. Je voedde een kind op, beter kon niet. Ivy maakte een vertederd geluidje toen Jamie met beide handen Olivers duim vastnam. Het was gewoon zo schattig. Alistair keek hen kort bestuderend aan en grijnste. Ivy glimlachte toen hij een vlugge kus op haar wange drukt en nestelde zich onder het dekentje. Ze leunde kort tegen hem aan en keek naar Jamie. Ze kon niet meer wachtzn om aan kinderen te beginnen. Het liefst een meisje, maar ezn jongen zou ook enorm schattig zijn. Jamie was daar het voorbeeld van. Ivy glimlachte nog breder toen hij nog een kus tegen haar lippen drukte en de baby zacht wiegde. Yep, hij zou inderdaad een goede vader zijn. Ivy rolde lachend met haar ogen toen ze Oliver hoorde en deed de doos open waarna ze eerst alle anderen chocolade aanbood. Ze legde de doos op tafel en nam een chocolaatje voor Oliver mee. Ze glimlachte en schudde haar hoofd. Ze lachte toen hij zijn ouders beval dat ze eerst hun cadeautje open moesten doen en glimlachte breed toen ze Lora's grezicht zag.

Account verwijderd

schreef:
Hoewel Ivy in het begin volgehouden had dat ze nog niet wist of ze wel kinderen wilde, had hij haar zien veranderen. Op een gegeven moment werd het misschien, tot ze zei dat ze het wel wilde. Hij had er vaak over moeten beginnen en hij had er moeite voor moeten doen, maar nu waren ze zo ver dat Ivy er klaar voor was. Hij was er jaren geleden al klaar voor geweest. In principe had hij na een jaar al wel kinderen met haar willen hebben, maar daar was ze nog niet klaar geweest. Inmiddels waren ze in totaal al bijna drie jaar samen. Drie jaar, waarvan ook bijna een jaar verloofd. Ze hadden een hoop bereikt samen.
'Dat weet ik, Iv.' Hij glimlachte. Hij wist dat ze dol was op kinderen. Ze had eraan getwijfeld of dat ze wel een goede moeder zou zijn, maar ze had er niet aan getwijfeld of dat ze kinderen wel leuk vond. Ze was gewoon bang dat ze ze niet kon geven wat de verdienden. Hij wist zeker dat ze dat wel kon.
Hij sloeg één arm om Ivy heen terwijl hij met de andere arm Jamie zachtjes wiegde. Hij kon zich al voorstellen hoe het zou zijn om kinderen te hebben met Ivy. Waarschijnlijk zouden ze de baby de hele dag knuffelen. Jongen of meisje, het maakte hem eigenlijk niet eens iets uit. Ze hadden allebei hun leuke en minder leuke kanten. Hij wist waarschijnlijk beter hoe hij een jongen op moest voeden, maar een meisje was vast ook wel te doen.
'Al die moeite vandaag en ik krijg één chocolaatje,' lachte hij, terwijl hij het chocolaatje van haar aannam en in zijn mond duwde. Hij glimlachte even en keek naar zijn moeder. Zijn moeder was er ontzettend blij mee, ze was net zo doorzichtig als Ivy was.
'Nu moeten jullie al helemaal snel aan kinderen beginnen, want dan is de foto pas compleet,' grapte zijn moeder. Ze duwde een kus tegen zijn wang en vervolgens ook tegen Ivy's wang. Het was lief om haar zo blij te zien.
Hij keek even opzij naar Jamie, om tot de conclusie te komen dat de baby in slaap was gevallen met zijn hoofd op zijn schouder. Hij glimlachte even, lief. Hij keek even naar de cadeautjes en fronste toen. Hij herkende Ivy's handschrift uit duizenden.
'Ivy, ik zei nog dat ik geen cadeau wilde hebben,' kreunde hij. Het was maar een klein doosje, maar het was een cadeau. Hij keek even beschuldigend naar Ivy. Ze gaf hem al zo veel, al helemaal vandaag. Al helemaal nu ze gezegd had dat ze toch al aan kinderen wilde beginnen.

Account verwijderd

schreef:
Ja, hij had haar overtuigd, na een lange tijd. Hij had zijn best moeten doen, maar nu was ze er wel klaar voor. En Oliver was er altijd klaar voor geweest. Oliver was gewoon een geboren vader, geen twijfel over mogelijk. De baby zou vast dol op hem zijn. Ivy haalde een hand door haar haren en lachte toen ze zag dat Oliver zelf aan het nadenken was. Hij was diep in gedachten verzonken. Ze schudde haar hoofd geamuseerd en keek hem aan. "Okey" zei ze vrolijk toen hij zei dat hij wdat wist. Ze sloot kort haar ogen toen hij een arm om haar heen sleog en keek naar zijn gezicht. Het was lief, Oliver was ook wel de beste oom ooit. Hij was dol op de tweeling. Soms bleven ze wel eens logeren, als Erin en Alistair uit eten gingen of iets moessten doen voor het werk. En het was nog nooit verkeerd gelopen. Het was leuk om hem bezig te zien met kinderen. Haar vermoeden werd gewoon bevestigd. Oliver Marrek was een levende teddybeer. Haar levende teddybeer. Ze kon eeuwen in zijn armen blijven liggen. Ivy gaf hem een por toen hij zei dat hij maar één chocolaatje kreeg. "Oh my god Ollie" lachte ze terwijl ze nog maar een chocolaatje nam voor hem. Ze lachte en keek hem vrolijk aan. "Slokop" gniffelde ze. Ze nam zelf ook een chocolaatje en knikte. "Die zijn lekker" gaf ze toe. Het was goede chocolade. Ivy glimlachte om zijn moeders woorden. Ze wist het nog niet, ha. En als het allemaal goed liep, zouden die foto's wel nog komen. Ze drukte zelf ook nog een kus op zijn moeders wang en duwde ook nog een kusje tegen Olivers wang toen hij zo lief glimlachte. Oh oh, hij had het cadeau gespot. Ze glimlachte om zijn frons en duwde een kus tegen zijn schouder. "Ehe, maar jij hebt je ook niet gehouden aan de afspraak, ik herken je geschrift" gromde ze, gebarend naar een blauw pakje. Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. "En je weet dat ik de verassingen altijd wil weten" klaagde ze. Ze probeerde altijd te weten wat de verassing was.

Account verwijderd

schreef:
Vanuit zijn ooghoeken zag hij Ivy naar haar kijken. Ivy keek vaak naar hem als hij met Jamie of Rose bezig was, alsof ze het leuk vond om hem te zien met een baby. Hij kon het niet veroordelen, want hij was geen haar beter. Als Ivy met de kinderen bezig was, kon hij zijn blik niet van haar afhouden. Hij vond het ontzettend leuk om naar haar te kijken terwijl ze bezig was met de baby's. Het waren hun kinderen niet, maar het gaf hem toch een soort van vaderlijk gevoel. Hij was graag vader.
'Kunnen jullie binnenkort niet een weekend weg gaan? Ik wil ze houden,' klaagde hij. Ze waren eigenlijk nog te jong om een weekend gescheiden te worden van Erin, maar over een paar maanden ging het hopelijk wel. Nu voedde Erin hen voor ze wegging en direct als ze terugging, anders zaten ze met een probleem. Ze dronken blijkbaar goed, dus dat was het probleem gelukkig niet.
'Ik houd gewoon van chocolade,' mopperde hij. Hij glimlachte toen ze hem toch nog een chocolaatje gaf. Hij at het tweede chocolaatje op en keek toen tevreden naar Ivy. Ze konden ook zelf chocolade kopen, maar dat was toch een stuk minder leuk. Hij knikte instemmend toen ze zei dat het lekkere chocola was, want dat was het inderdaad.
Zijn blik gleed even van het cadeau naar Ivy, waarna hij gromde en hij zijn hoofd schudde. Ivy had ontzettend veel voor hem gedaan, ze maakte hem gelukkig. Hij hoefde daar helemaal geen cadeaus bij.
'Had je dan verwacht dat ik me aan die afspraak zou houden?' vroeg hij geamuseerd. Hij greep elke gelegenheid aan om iets voor haar te kopen. Bloemen, sieraden, maar ook huishoudelijke spullen en soms zelfs kledingstukken. Hoewel het voornamelijk kledingstukken waren waarin hij haar graag wilde zien. Net zoals de jurk die hij nu voor haar gekocht had. Hoewel er bij die jurk natuurlijk iets meer herinneringen waren. Het was niet helemaal dezelfde jurk, maar hij leek er sterk op.
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen ook Alistair en Erin hun cadeautjes uitpakten. Ivy had zich uitgeleefd voor kerst, dat was zeker. Hij gaf Jamie terug aan Alistair, want ze wilden de kleertjes natuurlijk proberen. Zijn glimlach werd iets breder toen hij zag hoe ze bezig waren met de tweeling.
'Tijd voor jou om je cadeau uit te pakken,' merkte hij op. Hij keek naar Ivy. Hij hoopte dat ze de jurk deze keer wel snel zou dragen, want in principe wachtte hij al sinds haar eerste verjaardag die ze samen gevierd hadden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen ze zag dat hij doorhad dat ze hem bestudeerde. Ze vond het gewoon dijn om naar hem te kijken. Zeker als hij bezig was met de tweeling. Hij was gewoon een vaderfiguur. En vriendje, en verloofde en man. Ivy blies glimlachend haar uit haar gezicht bij die gedachten. Als de rest er niet bij was geweest...hmmm. Ivy maakte een lachend, protesterend geluidje. "Hebben we dat dan besproken dear?" Plaagde ze hem. Ze streelde zijn wang kort en trok een wenkbrauw op waarna ze glimlachend haar hoofd weer schudde. Ze wisten allebei dat ze het niet erg vond als de twee bleven slapen. Het waren lieverdjes. En ze hadden nog nooit last gehad van de twee. Ivy lachte toen hij zei dat hij hield van chocolade. "Jij, jij hiudr gewoon van al het eten dat er bestaat" protesteerde ze lachend. Ze keek hem grijnzend aan en wiebelde met haar wenkbrauwen. Ze hadden genoeg chocolade liggen in de kast, die had ze nog voor hem gekocht, maar het was wel leuker om chocolade te krijgen op kerstmis. Ivy nam zelf subtiel ook nog een chocolaatje en liet die smelten om haar tong. Ja, ze waren inderdaad wel enorm goed. Ivy keek hem schuldig aan toen hij gromde en zijn hoofd schudde. "Oh en had je dan wel verwacht dat ik me aan die regels zou houden?" Protesteerde Ivy. Ze keek hem glimlachend aan. Hij zou haar vermoorden als hij zag wat het was. Maar zo diuur was het niet geweest, nou ja, ze had toch niet de duurste gekocht? Ze hield er gewoon voor om dingen voor hem te kopen. Net zoals hij het fijn vond om dingen voor haar te kopen. En zij hield van die dingetjes. Dus hij moest niet meer protesteren. Ivy grijnste breed toen ze Erins dankbare gezicht zag. Ivy had bij de kleermaker de kleertjes laten maken met 'Alistair = beste papa, Erin = liefste mama, Ivy = coolste meter en Ollie = grappigqte peter' En zo te aaien vonden ze het wel fijn. Ivy glimlachte opnieuw en glimlachte toen hij zei dat het tijd was om haar cadeautje open te maken waarna ze het pakketje dankbaar aannam en een kus op zijn wang drukte. "Dankje lieverd" zei ze glimlachend. Ze woog het pakketje even en dacht na met een grijns. Ze pulkte de plakband van het inpakpapier en glimlachte breed toen ze zag wat erin zat. "Genious" lachte ze. Ze duwde een kusje op zijn lippen. "Dankjewel, en deze leer draag ik hem voor jou" beloofde ze.

Account verwijderd

schreef:
'Nee, maar ik hoef het je niet te vragen om te weten dat je dat goed vindt,' merkte hij op. Hij kende Ivy goed genoeg. Hij zag haar wel met de tweeling, ze was dol op de twee kindjes. Erin en Alistair waren er al snel achter gekomen dat ze een tweeling zouden krijgen, dat kon je niet verbergen op een echo. Ze hadden het geslacht echter een geheim gehouden, ook voor henzelf. Hij had gedacht dat ze twee jongens of twee meisjes zouden krijgen, maar uiteindelijk hadden ze dus een jongen en een meisje gekregen. Jamie en Rose. Zijn blik gleed even naar Ivy, zou zij willen weten of ze een jongen of een meisje kregen? Hij zou het wel willen weten. Niet alleen omdat hij stiekem toch nieuwsgierig zou zijn, maar ook omdat het gewoon handiger was met kopen.
'Ik heb daar niets op te zeggen,' lachte hij. Hij hield inderdaad van eten. Hoe kon hij ook anders? Zijn moeder was een regelrechte ramp, dus alles wat geen ramp was, vond hij lekker. Ivy was verre van een ramp, dus als zij kookte, was hij een geweldige eter.
Geamuseerd bekeek hij haar toen hij zag dat ze vlug nog een chocolaatje in haar mond duwde. En dan was hij de chocoladeliefhebber? Mooi niet. Hij drukte een kus tegen haar wang en schudde zijn hoofd bij haar woorden, dat had hij niet verwacht. Hij hoopte maar dat het niet te duur was geweest.
Zijn blik gleed even over de cadeautjes. Ivy had hem de grappigste oom genoemd en dat terwijl hij zelf het idee had dat hij zo grappig helemaal niet was. Hij had een hoop gehoord, maar grappig viel tegen.
'Dat hoop ik maar, want anders breng ik hem gewoon terug,' dreigde hij met een grijns. De vorige keer had ze hem niet gedragen voor hem. Toen had ze besloten het ding uit de kast te pakken terwijl ze uit elkaar waren. Hij kon zich nog goed herinneren hoe slecht hij zich daarover gevoeld had. Nu vond hij het niet meer zo erg.
'Is het de bedoeling dat ik mijn cadeau nu uitpak of later?' vroeg hij, terwijl hij het pakje pakte. Hij schudde voorzichtig, maar hij werd niet veel wijzer van de klank die het gaf of het gewicht van het pakje. Een frons verscheen op zijn gezicht, normaal was hij best wel goed in raden.
'Je hebt er toch niet één chocolaatje in gestopt hè?' vroeg hij lachend. Het zou wel een actie voor Ivy zijn. Ze wist dat hij dol op chocola was, maar het liefst at hij direct een hele doos leeg. Het was wel iets voor haar om er maar één te geven.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte toen hij antwoord gaf en haalde haar schouders op. "Je hebt wel gelijk ja" laéchte ze. De tweeling was gewoon enorm schattig. "Je kan niet ontkennen dat die twee prachtige baby's zijn" gaf ze toe. Ze glimlachte opnieuw en keek naar Jamie die zijn oogjes sloot. "Awh" mompelde ze terwijl ze zacht zijn handje streelde met haar duim. Het was lief hoe hij zo snel in slaap was gevallen in zijn ooms armen. Erin en Alistair hadden het natuurlijk wel druk met de twee, maar ze deden het graag. Hmmm, ze moest echter toegeven dat ze bang was om zelf een tweeling te krijgen. Ze was zo al nerveus voor één baby, laat staan twee. Ivy glimlachte toen hij haar kort aankeek en trok een vragende wenkbrauw op. "Zeg?" vroeg ze met een grijns. Ze kon het zien dat hij iets wou vragen. Ivy grinnikte toen hij daar niets op zei. "Daar is zijn antwoord" gniffelde Erin. Ivy schudde lachend haar hoofd en liet haar hand liggen op zijn knie. Ze vond het niet erg. "Kijk niet zo, ik ben niet verslaafd " klaagde Ivy toen hij haar geamuseerd aankeek. "Jij bent hier de chocoladeliefhebber" gromde ze kort. Ivy gromde even toen hij een kus tegen haar wang drukte en gaf hem een stootje. "Niet klagen, je kan het cadeau toch niet terugbrengen" logo ze. Oh ,hij kon het wel degelijk terugbrengen. "En heel duur is het niet geweest, ik ken wat mensen" mompelde ze met een grijns. Ze had hem goedkoper kunnen kopen aangezien ze een vriend had die motors verkocht en ze nog wat tegoed had van hem. Ivy blies wat haar uit haar gezicht. "Ik had wel wat andere adjectieven in mijn hoofd, maar die waren niet zo braaf" fluisterde ze even speels in zijn hoofd, waarna ze een kus drukte op zijn wang. Het was nog altijd een babyoutfit, dusm oest ze zich gedragen. "Je gaat hem niet terugbrengen" lachte Ivy. Ze schudde haar hoofd met een opgetrokken wenkbrauw. "Tuurlijk mag je hem terugbrengen, als je wilt dat ik hem niet draag" dr"eigde ze zelf ook. "Kies jij maar, je ziet eruit alsof je niet meer kan wachten" gaf ze grijnzend toe. Ze keek hem aan en lachte om de frons op zijn gezicht. "Niet meer zo goed in raden?" plaagde ze hem. Ze drukte een speelse kus op zijn lippen toen hij zei dat hij hoopte dat ze er maar één chocolaatje in had gestoken. "Ik zeg niets...maak maar open" lachte ze.

Account verwijderd

schreef:
Hij schudde zijn hoofd. Hij kon inderdaad niet ontkennen dat Alistair en Erin erg mooie kinderen hadden gekregen. Ze waren wat blonder dan Alistair was, maar niet zo rood als het haar van Erin. Het was een beetje een kleur tussenin. Ze hadden grote ogen en een lief gezichtje. Hij kon het nog niet met zekerheid zeggen, maar hij dacht dat Jamie en Rose mooie mensen zouden worden. Zoals Ivy. Zijn blik gleed even naar zijn verloofde, waarna hij glimlachte. Ivy was een erg mooie vrouw, maar ze was ook een mooie baby geweest.
Hoewel hij haar de vraag graag stelde, deed hij dat nu niet. De rest hoefde niet te weten dat ze plannen hadden voor een zwangerschap, dus hield hij wijselijk zijn mond. Hij schudde slechts zijn hoofd met een grijns op zijn gezicht. Hij zou het haar vanavond wel vragen. Een zwangerschap was er hopelijk in een paar maanden wel.
'Jij blijkbaar ook,' lachte hij. Hij zag wel dat ze de chocolade lekker vond.
Hij bromde toen ze zei dat hij het cadeau toch niet terug kon brengen. Hij wist echter dat hij het toch niet terug zou brengen, hoe duur ook. Het was onbeleefd om een cadeau af te wijzen. Hij fronste wat verward om de woorden die volgde, maar hij vroeg er verder niet naar, hij zou er vanzelf wel achter komen.
Vanavond zou zeker een goede avond worden. Door haar gefluister keek hij geamuseerd naar haar. Ivy kon ontzettend sexy zijn als ze dat wilde. Het was jammer dat ze dat soort dingen vaak uithaalde als ze even niet alleen waren, want nu moest hij het er dus bij laten.
'Jawel, je moet het dragen,' protesteerde hij. Hij had de jurk niet voor niets gekocht, hij wilde haar er ontzettend graag in zien. Eindelijk.
'Ik ben normaal altijd goed in raden,' gromde hij. Hij schudde nogmaals voorzichtig met het pakje, maar kon er niet uitkomen wat het was, dus knikte hij maar toen ze zei dat hij het open moest maken. Hij knoopte het touwtje los en haalde toen het papier van het doosje, waarna hij het doosje openmaakte. Verward haalde hij de sleutel uit het doosje, waarna hij naar Ivy keek.
'Een sleutel van wat?' vroeg hij geamuseerd. Zijn naam stond op het label, dus het ging in elk geval om een bezit.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld