Forum

Nefeli.

Ik snapte gewoon niet waarom die Runners wel naar buiten mochten en de rest blijkbaar niet. Dat was toch raar? Als het zo gevaarlijk was, dan zou je niemand daar naar toe moeten sturen! Misschien raakten ze wel gewond en dan had je helemaal niks meer aan ze! Niet dat ik kon bepalen wat ze hier wel of niet moesten doen, maar het leek me nou niet heel erg logisch om mensen zomaar het doolhof in te sturen, terwijl het gevaarlijk was en er blijkbaar van allerlei dingen konden gebeuren. Dan leek het toch net alsof het je niet uitmaakte wat er gebeurde met die mensen? Ik probeerde de woorden van Cleo te volgen, maar het klonk gewoon niet normaal in mijn hoofd. Er misten hele woorden uit de zinnen waardoor het niet goed doorliep. Uiteindelijk kwam het er dus op neer dat de Runners wisten wat ze moesten doen en dat ze daarom daar naar binnen gingen, maar blijkbaar konden die doorgangen ook dicht en daarom moesten ze op tijd terug zijn? Waarom gingen die muren dicht? Was het zo gevaarlijk daar dat het een soort bescherming was? Dat de muren dicht gingen om al deze mensen te beschermen tegen wat er dan ook daar buiten was? ‘Dus de Runners mogen daar naar binnen, zolang ze maar weer op tijd terug komen? En de muren gaan dicht, zodat het gevaar dat daar is, niet hier kan komen?’ Ik probeerde gewoon te herhalen wat Cleo me net had verteld! Misschien had ik het wel volledig verkeerd begrepen en daar had ik dus helemaal niks aan! Ik wilde het snappen, ik wilde weten wat er aan de hand was! Cleo leek echter niet heel blij te zijn met mijn vragen, maar wat moest ik anders? Ik wist niks meer! Volgens mij had ik gewoon geheugenverlies! Dan was het echt niet zo vreemd dat ik vragen stelde om er achter te komen wat er aan de hand was! Al was er blijkbaar nog veel meer aan de hand, want ik had Heterochromia! Dat betekende dat er een hoop aan de hand kon zijn met mijn hersens, of misschien wel met iets anders in mijn lichaam! Of ik had het gewoon geërfd, wat kon betekenen dat er helemaal niks aan de hand was. Iets waar ik wel achter wilde komen, want het was heel erg gevaarlijk! Cleo ging weer verder met het verhaal en ze begon over de Medjacks. Ik vond het een vreemde naam, maar misschien hadden ze wel iets te maken met medicijnen en waren ze een soort dokters? Dat was dan wel wat ik nodig had! ‘Zijn de Medjacks dokters?’ Als ze echt dokters waren, dan wilde ik echt dat ze zouden kijken naar mijn ogen, of misschien dat ze een scan konden uitvoeren? Dan zou ik in ieder geval zeker weten dat er niks met me aan de hand was! Er kon volgens mij zelfs een hersentumor aanwezig zijn in mijn hersenen! Dat was iets wat ik echt niet wilde! ‘Soort van, niet echte dokters,’ zei Chuck en hij haalde zijn schouders op. Ze waren geen echte dokters? Waar sloeg dat nou weer op? Wat had je er dan aan? Misschien wisten ze van de meeste wonden en breuken wel niet hoe ze het moesten behandelen? Dan had je helemaal niks aan de dokters! Ik keek nog eens naar het grote, houten gebouw. Daar sliepen er een paar, maar dus niet iedereen? Het leek me ook niet groot genoeg voor iedereen! Dus waar sliep de rest dan? Ik zag nergens anders echt een gebouw! Ik zag wel een soort uitkijktoren, of een soort boomhut, maar dat was niet heel veilig? Straks rolde je om en viel je naar beneden! Dus misschien sliepen mensen wel buiten? Dat leek me echter heel erg koud als het winter werd! Al had ik geen idee wat voor seizoen het nu was. Alles was groen en het was mooi weer, dus ik gokte op lente of zomer. 

Cleo.
Ik hoopte echt dat dit zo snel mogelijk voorbij was. Ik had echt geen zin om hier te lang rond te moeten lopen en de stomme vragen van Nefeli te blijven beantwoorden. Als je iemand vertelde dat het gevaarlijk ergens was en ze daar vooral niet naar toe moest, dan ging ik er toch vanuit dat ze dat oké vond en dat ze daar niet nog tientallen andere vragen over zou gaan stellen. Alby mocht haar mooi uitleggen dat het een bloody doolhof was en dat ze verdwaald kon raken. Dan had ze nog geluk gehad. Als ze al niet eerst door Grievers op werd gegeten als ze daar naar buiten ging. Van mij mocht ze het proberen, als ze twee verschillende wegen had gehad, was ze waarschijnlijk al verdwaald. Niet dat ik meteen van haar af wilde, zo mocht ik niet denken, maar ik zou het niet erg vinden om haar even kwijt te zijn daarin. Dan zou ze daarna haar mond wel houden. Het was een gevaarlijk plaats en ik wilde haar alleen maar duidelijk maken dat ze daar echt niet naar binnen moest gaan. Ik was gewoon best wel bang geworden door hetgeen wat er met Newt was gebeurd. Ondanks dat ik nog niet echt precies wist wat het was. Newt wist er niet heel erg veel meer van. Het was gewoon niet terug gekomen en misschien was dat maar beter ook. Hij was in ieder geval niet gestoken door een Griever, want dan waren we nog verder van huis geweest! "Daar komt het op neer." Mompelde ik, ik had geen zin om er nog meer over te praten, dus ik hoopte dat Nefeli begreep dat ze er niet meer over hoefde te vragen. Het doolhof was niet goed, hier binnen hadden we het wel goed. Het was wel dubbel dat ik behoorlijk veel over het doolhof wist, maar er liever niets mee te maken wilde hebben. Mappen was echter nog niet zo heel erg. Ik zou er liever niet zomaar naar binnen gaan, alleen maar als het niet anders kon. Natuurlijk hoopte ik ook wel op een uitweg en als we die hadden gevonden, zouden we er toch echt allemaal doorheen moeten! Ik keek naar het gezicht van Nefeli dat echt heel erg verbaasd stond omdat we geen echte dokters hadden. Hoe verwachtte ze dat we die wel hadden?! "Kijk Greenie. Iedere maand komt er een nieuwe Greenie met de Box naar boven." Ik wees even naar de Box, waar ze net heel erg veel ophef bij had gemaakt, dus misschien was ze het al weer helemaal vergeten. "Iedere Shank krijgt een taak. Wordt gekeken naar wat diegene het beste kan." Ik haalde mijn schouders op. "We leren ons zelf dingen aan." Ik wist niet echt hoe dokters waren geweest hiervoor, maar volgens mij waren die heel wat ouder geweest dan Jeff en Clint. Niemand hier was zo oud, dus ik vond het raar dat ze meteen dacht dat we die dan ook wel zouden hebben. Dat was echt bloody onzin! "Ooh hier zijn trouwens ook de keukens." Dat was ik volgens mij nog vergeten te zeggen. Ik begon al weer weg te lopen van de Homestead, omdat het volgens mij niet echt nodig was om hier te lang te blijven staan. "We moeten straks iets regelen waar ze op kan slapen." Er waren vast nog wel wat slaapzakken of hangmatten vrij. Geen idee waar we haar neer zouden leggen, maar van mij mocht ze zo ver mogelijk buiten de Homestead, in ieder geval bij mijn kamer uit de buurt, wan ik hoefde haar gezeur echt niet de heel tijd aan te horen! Ik wist namelijk nu al zeker dat dit niet toevallig was omdat dit haar eerste dag was. Ik kon het gewoon aan haar gezicht zien! Ik had echt geen zin om dat de hele tijd aan te horen. Dus ik hoopte ook echt dat ze geen Slopper of Mapper werd! 

Nefeli.

Het was gewoon vreemd. Alles hier was vreemd en ik snapte niks van de hele situatie! Ik probeerde het wel te begrijpen en dat wilde ik ook echt, maar alles was zo tegenstrijdig! Ten eerste wist ik al helemaal niks van mezelf. Ik had alleen maar mijn naam geweten! Ik kon me niet eens herinneren hoe ik er uit zag en ik kon me ook niet echt iets voorstellen bij mijn ogen. Ik wist echter wel wat het kon betekenen en dat was niet heel erg goed? Het was echter raar, want als ik een ziekte had, hoorde ik dat te weten! Het ging immers over mezelf! Al was het nog veel erger dat ik niet begreep wat er hier in de Glade aan de hand was. Niemand mocht naar buiten, want daar was het gevaarlijk. Toch was er wel een groep die daar wel naar buiten mocht, want blijkbaar waren die belangrijk genoeg? Of ze wisten wat ze daar moesten doen. Ik vond het vreemd! Er was daar buiten dus iets wat niet iedereen aan kon, maar ik was toch wel heel nieuwsgierig naar wat het dan precies was! Cleo leek echter ook niet te willen praten! Ik wilde het ook wel aan iemand anders vragen, maar ik vond die jongens gewoon vreemd? Ze hadden ook heel raar gedaan, dus ik wilde liever niet iets aan hen vragen! Chuck had echter ook niet echt een antwoord gegeven waar ik echt wat aan had gehad, dus aan hem had ik op dit moment ook niet heel erg veel? Al mocht ik hem wel meer dan Cleo! Het was gewoon overduidelijk dat Cleo geen zin in me had, waardoor het nou niet echt geweldig ging tussen ons. Dat terwijl ik haar helemaal niks had gedaan? Ik kende haar pas net een paar minuten! Ik keek naar de lift waar ik net in had gezeten. Ik gokte dat ze met “Greenie” gewoon bedoelde dat er een nieuw iemand naar boven kwam. Deze maand was ik dat dus geweest! Blijkbaar kwamen er dan ook meerdere dingen mee naar boven. Iets wat wel klopte, want er waren ook een hoop dozen geweest in de lift! Ik keek naar Cleo en ik trok mijn wenkbrauwen op. ‘Dus ik krijg ook een taak?’ Daar kwam het toch op neer? Ik wist niet precies wat elk woord betekende wat ze had genoemd, maar volgens mij kreeg iedereen een taak! Ik dus ook! Ik had geen idee wat voor soort taken er waren. Ik hoefde niet met de Runners mee, wat ze dan ook precies deden. Dat vond ik gewoon niks. Als het echt gevaarlijk was, dan kon ik het maar beter over laten aan de mensen die er verstand van hadden! Ik knikte kort en volgde Cleo, aangezien die al weer ergens anders heen liep. ‘Ik wil in de Homestead slapen.’ Als de meesten buiten sliepen, dan betekende dat ook dat de meeste jongens buiten sliepen en ik had daar niet heel erg veel zin in? Dat voelde gewoon niet veilig! Dus dan wilde ik liever binnen slapen! ‘Zijn hier eigenlijk nog meer meisjes? Of ben jij de enige?’ Dat bleef ik toch ook wel heel erg vreemd vinden! Waarom was er maar één meisje? Dat hoorde toch niet?! Eén meisje was niet genoeg om een hele samenleving in stand te houden! Want volgens mij was dit wel een soort samenleving! Er waren allemaal jongens die hun eigen taak hadden, wat er voor zorgde dat dit allemaal werkte. Dan hoorden er toch ook meer meisjes te zijn? Of dachten dat ze dat ze alleen maar jongens nodig hadden? Ik wist niet hoe we hier kwamen, maar ik kon me niet herinneren dat ik vrijwillig in de lift was gestapt om hierheen te gaan! Dus dan zou iemand anders dat moeten hebben gedaan! Dat kon toch haast niet anders? Ik zou het echt wel weten als ik van plan was geweest om hier naar toe te gaan! Iets wat dus niet zo was!

Cleo.
Nog een paar minuten en dit was allemaal voorbij. Nefeli ging hier niet meer weg, dat wist ik ook wel, maar de rondleiding zou straks afgelopen zijn, dan kon ik terug naar de diertjes! Iets wat ik heel erg graag wilde, al wilde ik ook wel eventjes naar Newt! Als het kon dan werkten we toch echt wel samen. Newt kwam bij de diertjes zitten of ik hielp mee in de tuinen als hij daar ook was. Ondertussen knipte ik ook wel weer waren, al was het wel fijn dat Newt zo nu en dan kwam kijken hoe dat ging. Helemaal door alles wat er was gebeurd net Steve. We moesten niet hebben dat zoiets weer zou gaan gebeuren. Maar dat gebeurde nu niet. Iedereen wist ondertussen wel dat Newt en ik een relatie hadden. Het was echt niet zo dat we heel erg klef waren en zoende waar de rest bij was. Dat hoorde ook gewoon niet? Het was iets wat tussen ons was! Dus dat gebeurde gewoon eerder als we echt samen waren. Er waren ook wel andere dingen gebeurd, maar uiteindelijk vond ik het toch wel echt het fijnste dat ik met hem kon knuffelen! In zijn armen in slaap vallen en op precies dezelfde plaats weer wakker worden. Dat betekende namelijk veiligheid! Alles was goed als we samen waren! Iets wat niet de hele dag ging, maar in de avond wel! Iets waar ik nu echt heel erg naar uit keek! Ik had geen zin om nog langer bij Nefeli te blijven en maar naar haar gezeur te luisteren. Ik knikte "Jij krijgt ook een taak. Alby vertel daar wel over." Ik had geen zin om dat helemaal uit te leggen. Dan moest ik ook meteen alle taken uitleggen en waarschijnlijk zou ze er helemaal niet van snapte. Dat gebeurde gewoon, wat de woorden waren niet echt iets die bekend voorkwamen. Iets wat ik ook wel had gehad, maar nu was ik heel erg gewend! Ik had de woorden overgenomen en zelfs nog wel meer dan dat. Ik had het stopwoordje van Newt toch ook wel een beetje overgenomen. Maar wat wilde je anders als je zo vaak bij elkaar was? Ik vond het niet erg! Newt gelukkig ook niet. Het was ook niet iets wat je zomaar weg kreeg. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen Nefeli vond dat ze zelf een keuze had waar ze mocht slapen! Dat was dus niet zo. Ik sliep dan misschien in de Homstead, maar dat betekende niet dat ik had geëist dat ik daar moest slapen. Iets wat Nefeli nu wel deed en dat vond ik helemaal niets. Want dat zou ook nog eens betekenen dat ze bij mij op de kamer moest? Als we geen andere kamer meer konden vinden, wat zo was! "Ga ik niet over." Dat moest ze maar met Alby bespreken! Hopelijk zag hij ook in dat het helemaal niets was als iemand meteen dingen begin te eisen! Iets wat ik echt helemaal niets vond! Zoiets hoorde je hier niet te doen. Wij hadden regels en daar moest ze zich maar aan houden. Zij moest zich aan ons aanpassen, wij ons niet aan haar! Ik liep in de richting van de diertjes, omdat ik die toch ook wel even wilde laten zien! Ondanks dat Nefeli het misschien niet verdiende, ze moest alles weten. "Ik was het enige meisje totdat jij net naar boven kwam, ja." Nefeli deed net alsof het iets raars was! Ik vond het niet erg. Oké. We hadden het ook raar gevonden, maar ondertussen was het niet raar meer. Ik vond het juist heel erg fijn om de manier waarop het was geweest. Het was best wel toevallig dat Nefeli nu naar boven was gekomen. Het was precies één jaar nadat ik uit de Box was geholpen. Misschien dat we ieder jaar een meisje kregen? Dat was iets waar ik nu over na dacht, maar zeker weten konden we dat pas als we weer een jaar verder waren! Dit kon immers ook gewoon toeval zijn.

Nefeli.

Het was toch niet zo vreemd dat ik niet bij de jongens wilde slapen? Zeker niet na hoe ze net hadden gedaan! Ik had gewoon gevoeld dat hun handen ergens hadden gelegen wat niet had gehoord! Ik ging er in ieder geval vanuit dat het niet normaal was! Voor zover ik wist, was het mijn lichaam en mocht ik bepalen wie er wel aan me zat en wie niet. Ik wilde niet dat ik straks ergens lag te slapen en dat ze aan me zouden zitten terwijl ik niks door had! Volgens mij was dat best wel mogelijk! Dus dat wilde ik voorkomen. Dan sliep ik liever in de Homestead! Dat kon ook, dat had Cleo gezegd! Dus ik vond dat ik daar gewoon kon slapen. Blijkbaar zou ik dat met Alby moeten overleggen, want hij ging daar iets over. Iets wat ik nog wel wilde doen. Als het maar niet iemand anders was! Alby was net degene geweest die me uit de Slammer had geprobeerd te halen door met me te praten, wat beter was geweest dan dat hij me er gewoon weer uit had getrokken! Dus met hem wilde ik nog wel praten over waar ik precies zou kunnen slapen! Liever met hem dan met een paar anderen! ‘Dus er zijn geen andere meisjes?’ Dat was toch raar? Waarom was er maar een meisje geweest? Volgens mij was dat echt niet normaal! Ik kon me in ieder geval voorstellen hoe jongens daarop zouden reageren en dat was niet echt goed? Zeker niet als ze allemaal met haar naar bed zouden willen! Ik wist niet of dat ook echt zo was, maar als het wel zo was, dan had ik wel medelijden met haar? Ze zei het echter alsof er niets aan de hand was, dus misschien maakte ik me ook wel helemaal zorgen om niks. Het was echter wel zo dat ze me net hadden vastgepakt op plekken waar hun handen niet hadden mogen zitten! Dus ik vond het toch een beetje vreemd! We kwamen aan bij de dieren. Het waren er toch best wel veel. Schapen, koeien, zelfs kippen! ‘Gebruiken jullie de dieren voor het vlees en de melk?’ Het leek me van wel! Wat zouden ze er anders mee moeten? Ze hadden het vast niet voor de lol? Wie had nou dieren voor de lol? Misschien een huisdier, maar dan kon je beter een hond of een kat nemen dan dit! ‘Ja. Cleo verzorgt ze altijd. Soms zelfs samen met Newt,’ vertelde Chuck. ‘Daarna gaan ze naar Winston, die is Slicer.’ Dat hoefde hij voor de rest niet echt uit te leggen. Het klonk wel logisch! Slicer betekende vast dat hij degene was die de dieren slachtte. Iets wat misschien zielig was, maar het moest wel gebeuren! Zeker als ze echt het vlees wilden gebruiken! ‘Cleo vindt dat alleen niet zo leuk, toch Cleo?’ vroeg Chuck en hij keek vragend naar het meisje met de krullen. Ik trok mijn wenkbrauwen op en ik keek naar de dieren. ‘Vlees is wel heel belangrijk voor je? Vooral het ijzer dat er in zit. Dus het lijkt me nodig,’ mompelde ik. Zeker als het ging om de mensen die naar buiten gingen! Cleo had ze Runners genoemd en dat betekende dat ze vast moesten rennen! Iets waar je wel veel energie voor nodig had en dat haalde je lichaam wel uit ijzer en andere stoffen! Dus vlees was wel echt belangrijk? Ik keek nog eens goed om me heen. Het was hier wel echt heel erg groot! Groter dan dat het aan het begin had geleken. Ik zag Alby vanuit de verte weer komen, samen met de jongen die net bij Cleo had gestaan. Misschien dat ze kwamen kijken hoe het ging, of ze kwamen gewoon toevallig deze kant op. Dat kon natuurlijk ook! Als ik pas het tweede meisje was, klonk het wel logisch dat ze kwamen kijken hoe het ging.

Cleo.
Ik had nog nooit iemand naar boven zien komen die zo vervelend was. In mijn ogen was Nefeli dat echt. Ze dacht meteen dat ze iets te zeggen had. Ik had ook niets te zeggen gehad? Alby had gevonden dat ik apart van de jongens had moeten slapen. Iets wat ik niet altijd even fijn had gevonden. Ik had het ook niet erg gevonden om bij de rest te slapen. Ik was al anders geweest en daardoor had ik me alleen nog maar meer anders gevonden. Nu vond ik het echt niet meer erg. Het was alleen maar een aparte plaats te hebben om te slapen. Newt had echt een bed nodig gehad een paar maanden geleden en toen was hij bij mij komen slapen. Iets wat gewoon zo was gebleven en echt niet alleen meer voor zijn been. Hij kon nu volgens mij gewoon weer buiten slapen op een iets minder comfortabeler plaats. Ik wilde echter niet meer hebben dat hij daar sliep? Ik had niets over hem te zeggen, maar als hij daar zou willen slapen, zou ik gewoon met hem mee gaan. Ik vond het alleen maar fijn om dicht tegen Newt aan te kruipen in de avond en volgens mij vond hij dat ook wel echt. We hadden het er wel eens over! We hadden het over alles, maar vooral over elkaar. We waren gek op elkaar. We hielden van elkaar! Dan mochten we toch ook wel dicht tegen elkaar aan kruipen. Als er dan een keer iets meer gebeurde, dan hoefde we er niet voor te zorgen dat we heel ergens anders waren. We hadden onze eigen kamer en daar zou echt niet zomaar iemand binnen komen lopen. Het gebeurde echt niet iedere avond. Maar soms wel en ik hoefde nou niet echt niet ineens iemand naast ons te hebben staan! Ik had ook totaal geen zin in Nefeli die ook ineens bij ons zou komen slapen. Sowieso niet in de kamer! Natuurlijk wilde ik dat niet hebben, dan waren we ook onze hele privacy kwijt? Iets wat we toch wel een beetje mochten hebben, vond ik dan! Ik zou daarbij helemaal gek van haar worden als ze te veel bij mij in de buurt zou zijn! Ik schudde met mijn hoofd, er waren geen andere meisjes. Het leek me toch behoorlijk duidelijk? Ik had het net nog gezegd. Toe nu was ik het enige meisje! Ze was toch niet doof? En ik praatte niet zo onduidelijk dat ze het niet kon begrijpen! "Nee geen andere meisje. Jij en ik." Het klonk vreselijk dat ik nu iets met haar gemeen had. Ik wilde helemaal niets gemeen hebben met een zeur! Dat wilde toch helemaal niemand en ik vond haar toch echt wel een zeur! Ze bleef maar doorgaan en doorgaan. Ik vertrok mijn gezicht even iets toen Chuck het had over Winston en de diertjes. Ik probeerde er zo min mogelijk over na te denken. Ik wist dat het zo was, maar ik hoefde er niet uitgebreid over te praten. Het was nou eenmaal zo, het was niet fijn, maar het negeren was gewoon beter. Daardoor kon ik de diertjes echt genoeg liefde geven! In ieder geval de liefde die ze verdienden! Ik rolde met mijn ogen toen Nefeli begon over het vlees en dat het goed voor je was. Dat wist ik ook nog wel. "Ik weet dat vlees belangrijk voor ons is. Dat betekent niet dat de diertjes helemaal geen liefde hoeven te hebben!" Als ze dat dacht, was dat echt belachelijk. Zo leek het wel. Ze was zo aan het hameren dat het belangrijk voor je was. Dat hoefde me niet op die manier te vertellen! Alsof ik iets belachelijks deed! Dat deed ik niet! Ik hield van die diertjes, ze verdienden gewoon liefde! Iets wat ze van mij wel kregen, ik had het altijd leuk met ze en volgens mij vonden zij het ook wel leuk?  

Alby.
Eén jaar geleden hadden we heel erg raar opgekeken toen er ineens een meisje naar boven was gekomen. We hadden allemaal niet geweten wat we met Cleo aan hadden gemoeten. Heel erg veel van de jongens hadden haar in het begin zelfs eng gevonden. Misschien had het vandaag een minder grote verrassing moeten zijn toen er weer een meisje naar boven kwam. Maar dat was het niet! Ik vond het echt heel erg vreemd, al was het ergens wel heel erg toevallig. We waren nu één jaar later. Precies twaalf maanden volgens mij. Misschien was het ook wel goed dat we er een meisje bij hadden. Cleo had ons wel laten zien dat meiden ook gewoon taken aan konden die de rest van ons ook deden. Het maakte echt niets uit! Het was misschien ook wel goed voor Cleo dat er nu een meisje bij was. Die begrepen elkaar misschien beter. Geen idee hoe dat ging. Het was wel duidelijk dat er wel wat dingen anders waren! Cleo had immers iedere maand de Bleeding en zo waren er nog wel meer dingen die anders waren. Dus misschien was dit allemaal maar goed. Er waren echter genoeg jongens die net toch niet zo hadden gereageerd als wenselijk was geweest. Het was wel duidelijk dat Nefeli zich echt ongemakkelijk had gevoeld door alle aandacht. Natuurlijk was het heel erg interessant om te zien! Maar ondertussen wist iedereen ook wel hoe en meisje er uit zag en dat er niet zoveel anders aan was. Dus ze moest maar gewoon rustig aan doen. Nefeli had echter wel heel opvallende ogen, die ook nog wel eens de reden konden zijn voor het feit dat de rest toch een beetje op had gekeken. Ik had toch wel even de tijd gehad om er goed na te kijken het was best apart? Twee verschillende kleuren ogen. De ene groen en de andere blauw. Het zag er echter niet echt eng uit of wat dan ook? Ik wist niet echt heel erg goed wat we met Nefeli aan moesten. We hoefden nu niet bedenken of we haar zouden laten werken of niet. Iets wat sowieso ging gebeuren. Cleo was heel erg goed in haar taken. Ze had er een paar op haar schouders genomen. Nefeli zou ook een taak vinden die echt bij haar paste, waar ze zich wat meer op haar gemak zou voelen. Ik had er net toch wel even voor moeten zorgen dat de jongens weer aan hun werk waren gegaan, maar dat was nu toch weer zo. Nu wilde ik toch wel echt kijken hoe het met Nefeli ging. Ze was weggerend en ze had zichzelf opgesloten in de Slammer. Zoiets hadden we nog nooit meegemaakt! Gelukkig hadden we haar er uit gekregen. Volgens mij vond ze de hoeveelheid jongens nou niet heel erg prettig! Iets wat ik ook wel kon begrijpen. We waren echter de reactie van Cleo gewend. Zij was het enige meisje, dus nou zouden we wel wat dingen gaan vergelijken, waarschijnlijk. Iets wat misschien vervelend was voor hen beiden, want ze leken qua uiterlijk echt helemaal niet op elkaar! "Ik vraag me echt af wat ze van plan zijn. Eén meisje per jaar?" zei ik tegen Newt. We hadden toch even de tijd om met elkaar te praten nu we richting de meiden liepen. Ik dacht er echt over na. We krijgen eerst een hele reeks jongen. Vervolgens één meisje, wat nu duidelijk geen vergissing was geweest. Weer elf jongens en nu weer een meisje. Ik snapte het niet! Volgens mij deed niemand dat, maar er moest wel een reden voor zijn. Ik moest lichtelijk glimmen toen we de meiden uiteindelijk bij de dieren vonden. Ik vond het typisch Cleo om Nefeli daar mee naar toe te nemen. Misschien zouden ze hier over een paar dagen wel samen met de diertjes aan het knuffelen zijn!  

Nefeli.

Volgens mij mocht Cleo me echt niet? Die indruk kreeg ik tenminste van haar! Dat terwijl ik in mijn ogen niet heel erg veel fout had gedaan! Ik stelde vragen, maar dat was toch een hele logische reactie? Ik wist helemaal niks! Ik wist niet waar ik was, waar ik vandaan kwam, wie al deze mensen waren en waarom ik hier was gekomen! Dan was het heel erg logisch dat ik gewoon geen idee had van wat er aan de hand was en dat ik daar duidelijkheid over wilde! Cleo leek het echter heel irritant te vinden! Ik snapte sowieso niet dat zij dit alles niet raar vond! Wij waren de enige twee meisjes tussen al die jongen! Ik wist niet hoeveel jongens er waren, maar ik had toch wel zeker meer dan tien jongens gezien toen ik uit de Box, zoals Cleo het had genoemd, was gekomen. Volgens mij was dat nog niet eens de helft van wat er hier allemaal rondliep! Dan was dat toch een hele rare verhouding? Waarom maar twee meisjes en zoveel jongens? Dat sloeg helemaal nergens op! Vrouwen waren ook heel erg belangrijk en in sommige punten waren ze gewoon beter dan mannen? Al was dat hier duidelijk niet zo! Anders hadden ze misschien ook wel meer meisjes gehad? Al had Cleo echt heel duidelijk gezegd dat we de enigen waren geweest. Zij was hier dus een tijdje alleen geweest, tot aan nu! Ik wist niet hoe lang dat precies was, maar het leek mij helemaal niks om hier als enige meisje te zijn! Zeker niet als die jongens dingen van me zouden willen! Ze hadden net al aan mijn lichaam gezeten en wie zei dat ze dat ook niet bij Cleo deden!? Misschien vonden ze dat wel heel erg normaal? Wat dus echt niet zo was! Ik keek naar de diertjes en ik haalde mijn schouders op. Ik snapte wel dat ze echt wat liefde nodig hadden. Ze hadden eten nodig, maar Cleo zei het alsof ze die dieren wilde vertroetelen en verwennen. Dat leek me gewoon heel erg veel tijdsverspilling? Je kon makkelijk iets anders doen terwijl je nu zoveel tijd verspeelde aan die dieren! Daar leek het in ieder geval wel op. Misschien was dat wel helemaal niet zo? Ik had geen idee. Misschien bracht Cleo ze ook alleen maar wat eten en drinken. Ze vatte het echter wel op alsof ik haar net had beledigd! Dat terwijl ik dat helemaal niet had gedaan! Ik had alleen maar gezegd dat vlees goed voor je was, maar dat was ook gewoon zo! Het was wetenschappelijk bewezen dat er stoffen in zaten die goed waren voor het lichaam! ‘Je hoeft je echt niet zo aangevallen te voelen hoor. Ik bedoelde er niks mee. Het is gewoon zo dat vlees goed voor je is, dat is alles.’ Ik snapte echt niet waarom ze er zo over deed! Het waren uiteindelijk maar dieren! Misschien waren ze wel schattig, maar het hielp niet echt om ze schattig te vinden terwijl ik ze straks op mijn bord zou moeten krijgen? Dan kon je er maar beter zoveel mogelijk afstand nemen van die beesten, toch? Dat leek mij in ieder geval het beste! ‘Hé Alby!’ riep Chuck plotseling. Volgens mij was hij heel erg blij dat Alby hier nu aan kwam, want hij leek het niet heel erg leuk te hebben met mij en Cleo. Dat was dus echt niet mijn schuld! Cleo was hier degene die raar reageerde op mij? Ik probeerde alleen maar zoveel mogelijk duidelijkheid voor mezelf te zoeken! Dat was echt geen misdaad! Ik had Cleo ook alleen maar gevraagd om er antwoord op te geven? Als ze dat niet wilde, dan hoefde ze dat ook niet te doen! Dat kon ze echter wel op een normale manier verwoorden! Ze hoefde echt niet zo bot en vreemd op me te reageren. Dat was echt helemaal nergens voor nodig! In mijn ogen in ieder geval niet!

Newt.

Geen van ons had nog verwacht dat we er een meisje bij zouden krijgen. We hadden gedacht dat Cleo gewoon was gekomen en dat het daarmee ook weer klaar mee was geweest! Het was immers zo geweest dat we al die jongens hadden gekregen na Cleo! Gewoon zoals het eerst ook was geweest! Daarom was het ook een grote verrassing geweest om er achter te komen dat we nu weer een meisje hadden gekregen! Eentje die duidelijk niet zo rustig had gereageerd als Cleo dat een jaar geleden had gedaan! Ze was rustig gebleven toen ik haar uit de Box had gehaald, maar toen was de hele situatie ook anders geweest! Toen had geen van de jongens haar er eigenlijk uit durven halen, maar nu hadden ze volgens mij niet kunnen wachten om in de Box te springen en haar er uit te halen! Ik kon nog wel begrijpen dat het heel veel was voor dat meisje! Het had je me juist wel goed geleken als Cleo met Nefeli, want zo heette ze, om zou gaan. Cleo was ook een meisje, dus die twee begrepen elkaar wel echt beter? Dat leek me in ieder geval wel zo! Toch had ik net al vanaf een afstandje kunnen zien dat Cleo het helemaal niks had gevonden! Ik wist niet precies waarom, want het had mij juist goed geleken dat er nu een meisje bij was gekomen! Iemand met wie ze zou kunnen praten en met wie ze misschien wel vriendinnen zou kunnen worden? Toch leek Cleo er niet heel erg blij mee te zijn dat ze nu Nefeli rond moest leiden en volgens mij werd het echt erger met de seconden! Ik kende Cleo, ik wist wanneer ze echt iets helemaal niks vond! Daarom had ik Alby maar opgehaald om te zeggen dat het me beter leek dat iemand anders verder zou gaan met de rondleiding, of dat hij Nefeli alvast wat dingen zou laten zien! Cleo was heel erg lief, maar als ze echt geïrriteerd was, was het niet heel leuk om bij haar in de buurt te zijn! Ik keek opzij naar Alby en ik haalde mijn schouders op. ‘Weet het niet, maar misschien is het een goed iets?’ Het was wel heel toevallig dat ze echt een jaar na Cleo was gekomen! Misschien dat we volgend jaar wel weer een meisje zouden krijgen? Ik wist niet of we dat wel zouden redden, maar oké. Nu waren we er wel zeker van dat er geen oplossing was. De Runners hadden zoveel gangen opnieuw bekeken, ze hadden geprobeerd om het allemaal op te lossen. Iets wat nu nog steeds niet wat gelukt en volgens mij zou het ook nooit lukken. Iets wat we niet aan de anderen hadden verteld, zelfs niet aan Cleo. Ze moesten toch een soort van hoop houden. Anders zou het helemaal mis gaan. Volgens mij bedoelde Alby daar vooral mee dat meer mensen het idee zouden krijgen wat ik ook had gehad. Iets wat niet echt fijn was om aan terug te denken! We liepen samen naar Cleo, Nefeli en Chuck toe en Chuck leek heel erg blij te zijn om ons te zien. Dat gaf me wel aan dat het niet heel erg goed ging. Dat was verder ook wel aan Cleo te zien! Haar gezicht stond niet heel erg vrolijk! Ik stak mijn hand uit naar Nefeli, die een beetje twijfelend er naar keek. ‘Newt,’ zei ik maar gewoon, om haar duidelijk te maken dat ik mezelf alleen maar voor wilde stellen. Niet meer dan dat! Nu had ik echter wel de kans om haar iets beter te bekijken en ik schrok toch wel een beetje van wat ik zag! Ze had twee kleuren ogen! Dat was wel heel erg speciaal? In mijn ogen in ieder geval wel, want ik had nog nooit zoiets gezien! Ze waren echt groen en blauw! Dat was toch wel heel erg vreemd om te zien! Maar blijkbaar was het dus wel mogelijk?

Cleo.
Ik was nu al helemaal klaar met haar, iets wat ik niet snel had met mensen. Er waren hier echt wel jongens die ik meer mocht dan anderen, maar ik had zoiets echt nog nooit gevoeld. Ik irriteerde me gewoon echt aan de dingen die Nefeli deed. De vragen die ze stelde, hoe ze hier rondliep. Vooral het feit dat ze dacht dat zij alles te zeggen had, terwijl ze dat echt niet had. Ik zag de bui nu al hangen, ze zou hier alles willen veranderen. Volgens mij maakte het haar helemaal niets uit dat ze niets te zeggen had. Ik hoopte dat Alby even goed met haar zou gaan praten. Dat hij uit zou leggen, dat hij de leider was en hij de dingen bepaalde en dat zij daar niet zomaar iets in had te brengen. Als we al iets wilden veranderen, dan moest er een vergadering zijn en dan zouden de Keepers bepalen wat er precies gebeurde. Heel erg makkelijk veranderde er hier niet iets. Het was al heel wat geweest dat ik bij de mappers was gekomen. Volgens mij had Alby dat toch echt wel in zijn eentje besloten. Ik snapte ook wel waarom hij had gedacht dat ik daar op mijn plaats was geweest. Toch had het helemaal nergens toe geholpen. Ik hoopte dat ik er zelf nog iets meer kon doen. Er kwamen de laatste tijd heel weinig nieuwe gangen bij, maar dat kwam waarschijnlijk omdat de Runners echt een heel eind moesten rennen tot de uiteinden van het doolhof! Ik probeerde in ieder geval iets vaker in de Mappingroom te zijn, zodat ik misschien toch iets meer van logica kon zien. Veel in kaart te brengen was er iedere dag echter niet! Dus ik moest gewoon wat andere dingen te doen hebben daar. Ik sloeg mijn armen over elkaar heen en keek naar Nefeli. Ik werd zo gek van haar! Nu begon ze ook nog zo de les te lezen. Ik wist ook wel dat vlees goed voor je was. Ons lichaam had het gewoon nodig. Ik at het ook wel gewoon! "Ja dat heb je heel erg goed duidelijk gemaakt. Ik begrijp het nu echt wel." Ze hoefde het niet maar te blijven herhalen! Ik snapte het! Ik was geen idioot! "En ik zei dat ze gewoon liefde verdienen en dat geef ik ze." Zij zag ze duidelijk als een paar hoopjes vlees, maar dat waren ze echt niet! Het waren echt lieverds! Er moest alles uit hun korte leven worden gehaald. Iets wat ik wel echt probeerde te doen! Het maakte me echt helemaal niets uit wat andere mensen daar van vonden! Helemaal niet wat zij hier van vond, ze was hier nog maar net! Ze had niets te zeggen. Ik keek om toen ik Chuck naar Alby hoorde riepen. Gelukkig kwamen Newt en Alby er aan, want ik had dit echt niet langer uit kunnen houden! Ik vond dit echt helemaal niets! Ik kon hier niet bij Nefeli blijven staan en doen alsof ik alles oké vond! Ze bleef maar zeuren over dingen! Ik rolde met mijn ogen toen Newt meteen zijn hand naar Nefeli uitstak. Hij hoefde haar echt geen hand te geven! Hij kon zijn naam ook wel zo zeggen. Ik had haar ook mijn naam gezegd zonder haar verder aan te raken. Verder was er ook nog eens duidelijk te zien dat hij toch wel iets te goed naar haar ogen keek. Ja ze had twee kleuren ogen, blijkbaar kon ze goed zien! Ik had ook niet als een idioot naar haar gestaard. Ik vond het in ieder geval niet zo leuk om te zien dat Newt dat wel deed. Ik vroeg me wel af wat hij hier deed samen met Alby. Ik hoopte gewoon dat Alby het over kwam nemen en dat ik me niet meer met Nefeli hoefde te bemoeien!

Alby.
Ergens had ik wel gedacht dat Cleo en Nefeli het eigenlijk meteen met elkaar hadden kunnen vinden. Ze hadden iets gemeen, een behoorlijk groot iets! Voor Cleo was het op sommige momenten niet heel erg makkelijk geweest dat ze het enige meisje was. Het hele gedoe met Steve en natuurlijk ook de Bleeding. In de begin hadden genoeg mensen haar ontweken. Daarom had ik echt gedacht dat ze het heel erg fijn had gevonden dat Nefeli er was. Ik was wel een beetje verbaasd toen Newt me net op was komen halen. Duidelijk omdat Cleo er behoorlijk de pest in had. Volgens Newt had ze er alles behalve vrolijk uit te zien en nu ik dichterbij kwam, was dat ook wel heel erg goed te zien! Het was best wel vreemd want normaal gesproken was Cleo behoorlijk vrolijk en enthousiast over de meeste dingen. Dit was behoorlijk groot, dus ik had echt gedacht dat het ook wel goed was gekomen. Dat ze het heel erg leuk had gevonden dat er nog een meisje was! We moesten er nu maar voor zorgen dat het beter wist, want Nefeli moest wel echt een goede rondleiding krijgen. Ik had sowieso nog met haar willen praten, dat deed ik met iedereen maar de eerste rondleiding deed de oude Greenie! In dit geval hadden we Cleo er bij gezet omdat Nefeli zich daar beter bij op haar gemak had geleken. Iets wat nu ook misschien niet meer zo was. Er was gewoon heel wat spanning te voelen! Het was niet echt zoals het hoorde! Ik kon het Cleo echter niet kwalijk nemen, het was haar tijd niet geweest om dit te doen. Chuck had dit moeten doen! Ik hoopte maar dat Nefeli zich al een beetje op haar gemak voelde. "He Chuck!" Hij leek het echt niet fijn te vinden om hier bij de meiden te zijn. Ik wat ik wel snapte. Cleo stond er alsof haar ogen ieder moment voor konden spugen en Nefeli leek nou ook niet meer heel erg vrolijk. Iets wat niet moest! Het moest juist iets zijn waarmee we de Greenie op gemak konden stellen! Ik kon haar beter even meenemen en haar zelf de dingen vertellen waar Cleo en Chuck nog niet aan toe waren gekomen. Misschien dat we zelfs een bed voor haar moesten gaan regelen. Cleo had binnen mogen slapen, omdat ze het enige meisje was geweest en ik had toch liever ook niet dat Nefeli meteen naast alle jongens zou gaan slapen. Ik wilde niet dat er weer zoiets zou gaan gebeuren als met Steve! Dat was namelijk echt vreselijke geweest. Hij had geweten dat het niet had gekund en toch had hij het gedaan. Ik had in het begin ook even niet geweten wat ik aan had gemoeten met de relatie van Cleo en Newt. Cleo was naar me toe gekomen en had het me duidelijk willen vertellen, maar ergens was het best wel vreemd om te weten? Zolang ze het zelf wilden, was het niet erg! "He Nefeli. Vindt je het goed als ik je zo nog even mee neem om wat dingen te vertellen?" Iets wat gewoon beter was. Ik was het niet van plan geweest om vandaag meteen te doen, maar nu zat er gewoon niet anders op. Ik wilde niet dat het uit de hand liep. Newt ook niet! Die twee meiden moesten gewoon even bij elkaar uit de buurt. Ondanks dat ik echt niet snapte waar dit ineens vandaan kwam! In mijn ogen had het alleen maar iets fijns moeten zijn voor beide meiden! Ik wist niet hoeveel vragen Nefeli had, dat was per Greenie anders. In sommige gevallen wilde ik het gewoon niet vertellen. Bij Chuck was het gewoon iets geweest wat ik niet had kunnen doen. Hij was al zo bang geweest! De eerste paar uur had hij volgens mij helemaal niets opgenomen. Sinds een weekje voelde hij zich pas echt een klein beetje op zijn gemak. Iets wat bij iedereen dus uiteindelijk wel kwam!

Nefeli.

Ik had echt niet iets heel ergs gezegd? Ik had alleen maar gezegd dat vlees goed voor ons was! Iets wat ook gewoon zo was! Dat wist Cleo ook wel, dus waarom deed ze dan zo aangebrand? Misschien vond ze het niet zo leuk dat de dieren dood gingen, maar die moesten nou eenmaal dood als ze er vlees van wilden maken! Dat was gewoon hoe het leven in elkaar zat en ik vond het echt dom dat ze dan zo reageerde? Zeker als ze het gewoon wist! Dan moest ze er niet op reageren alsof ik meteen alle dieren wilde vermoorden, want dat had ik nog nooit gezegd! Ik had niet eens iets gezegd wat daar op leek! ‘Dat hoorde ik, je hoeft het niet nog een keer te herhalen.’ Ik wist nu ook wel dat ze zoveel liefde kregen van Cleo als ze maar wilden, maar dat leek me nou echt niet goed! Waarschijnlijk knuffelde ze die beesten gewoon plat! Dat was toch ook niet gezond? Ik snapte echt niet wat ik Cleo had misdaan dat ze zo vervelend tegen me deed! Misschien was ze wel niet gewend om een ander meisje om zich heen te hebben en voelde ze zich bedreigd? Iets wat echt niet hoefde! Ik was hier niet om haar plek in te pikken! Waarom ik hier dan wel was, wist ik ook niet, maar ik zag er echt niks in om Cleo haar taak in te pikken of zoiets! Ik wilde echt niet de dieren verzorgen in plaats van haar! Misschien was ze daar wel bang voor en deed ze daarom zo? Ik had echt geen idee, maar ik vond het helemaal niks dat ze zo deed! Niet dat ik liever rond had gelopen met een jongen, maar ik had best alleen met Chuck willen zijn? Hij had wel iets schattigs, met zijn bolle wangen en krullen! Hij was in ieder geval beter geweest dan Cleo, want daardoor kreeg ik nou niet echt de beste indruk van dit alles! Als iedereen zo was als Cleo, dan zou het niet heel erg gezellig zijn hier! Ik keek naar de jongen die zichzelf voorstelde als Newt en nam voorzichtig zijn hand aan. Hij leek zich echt alleen maar voor te willen stellen en dat was al meer dan wat de andere jongens hadden gedaan? Eigenlijk minder, maar het was op een goede en normale manier! ‘Nefeli,’ zei ik, al had hij dat vast al wel door gehad. Alby stond naast hem en waarschijnlijk had hij hem ook wel verteld wie ik was! Het was echter wel lief dat hij zich wilde voorstellen. Nu Chuck had gezegd wat er met mijn ogen aan de hand was, snapte ik ook wel waarom Newt zijn ogen even gefixeerd waren op mijn gezicht. Het was niet normaal om te zien, dat kon ik ook nog wel begrijpen! Ik keek naar Alby en knikte meteen. ‘Ja hoor, prima.’ Het was alleen maar fijn om te horen dat ik nu niet meer met Cleo en Chuck moest rondlopen! Niet dat Chuck nou zo erg was. Hij was eigenlijk heel erg lief en schattig, maar Cleo was echt heel erg vervelend aan het doen! Ze voelde zich volgens mij echt heel erg aangevallen en bedreigd door me, maar dat was echt helemaal nergens voor nodig? Ik snapte echt niet waarom ze nou zo moest doen! Dus het was alleen maar goed dat ik nu met Alby weg kon! Ik wist niet waar hij me precies mee naar toe wilde nemen, maar ik vertrouwde Alby wel! Meer dan de rest in ieder geval. Zelfs meer dan Cleo! Het was gewoon duidelijk geweest dat hij vanaf het begin geen vreemde dingen in zijn hoofd had gehad. Hij wilde gewoon dat ik me hier welkom voelde. Ik snapte dan niet waarom hij Cleo had gestuurd, want ze was nou niet echt iemand door wie ik me welkom voelde!

Newt.

Het was gewoon duidelijk aan Cleo wanneer ze iets niet leuk vond! Juist omdat ik ook wist hoe ze was als ze zo vrolijk was! Dan glommen haar ogen en had ze de meest geweldige glimlach op haar gezicht. De glimlach waar ik echt dol op was! Nu was het wel duidelijk dat ze niet heel erg blij was met Nefeli! Ik wist niet precies waar het aan lag. Misschien vond ze het niet leuk dat er nog een meisje was, was ze bang dat dezelfde dingen met Nefeli zouden gebeuren. Of ze mocht haar gewoon niet! Je kon niet iedereen altijd even aardig vinden, maar het zou toch vreemd zijn als ze Nefeli niet leuk vond? Zeker omdat het een meisje was! Ze zouden elkaar juist moeten helpen en steunen, omdat ze hetzelfde waren! Iets wat misschien een beetje stom klonk, maar ik had juist gedacht dat het beter zou gaan nu er een nieuw meisje was! Niet dat het echt slecht was gegaan voor Cleo, maar meisjes hadden gewoon iets gemeen! Iets waardoor ze het goed met elkaar zouden moeten kunnen vinden. Iets wat dus niet zo was en ik wilde toch wel van Cleo horen wat er precies aan de hand was! Ik glimlachte toen Nefeli uiteindelijk mijn hand schudde. Ik snapte dat we een beetje voorzichtig met haar moesten zijn, zeker na wat er net was gebeurd! Ze was duidelijk bang geworden door al de jongens, wat ik wel kon begrijpen. Het was heel erg veel en daardoor was het ook best eng om hier opeens te zijn! Zeker tussen een groep jongens, die behoorlijk enthousiast waren geweest net! Dan kon ik me wel voorstellen dat ze het niet heel erg leuk vond om hier te zijn. Daarom had ik juist gedacht dat Cleo haar wel zou kunnen helpen! Ik keek opzij naar Alby en daarna nog even naar Nefeli, die het duidelijk niet erg vond dat Alby haar even mee zou nemen. Alby was ook echt wel te vertrouwen! Hij had Cleo al vanaf het begin willen beschermen en dat wilde hij nu weer, alleen dan voor Nefeli! Ik wist zeker dat hij die taak ook heel serieus zou nemen. Zeker omdat er toch iets aan de hand leek te zijn met haar. Niemand had toch zomaar twee verschillende kleuren ogen? Ik had er in ieder geval niets van gehoord, of geweten! Ik keek naar Cleo en Chuck en wenkte ze. ‘Kom, genoeg werk te doen.’ Ze konden gewoon weer verder met de taken die ze net ook hadden gedaan! Chuck was een Slopper geworden, puur omdat hij eigenlijk nog te jong was geweest voor de rest! Hij was sowieso niet geschikt geweest voor de Runners en ook niet sterk genoeg voor de Builders, dus we hadden iets anders voor hem moeten vinden. Slopper was uiteindelijk het beste voor hem geweest. Ik wist niet of hij het echt een leuke baan vond, maar het was wel hetgeen waar hij nodig was en hij deed het tenminste goed. Ik nam de hand van Cleo vast en nam haar even apart. Chuck liep toch wel door, hij wist wat hij moest doen. ‘Wat is er aan de hand? Je gezicht staat op bloody onweer. Dat terwijl een nieuw meisje juist fijn zou moeten zijn voor je.’ Dat was alleen maar iets goeds! Ze zou iemand hebben die haar zou begrijpen, iemand met wie ze echt vriendinnen zou kunnen worden! Al was dat duidelijk niet echt iets wat Cleo wilde, want ze leek Nefeli echt niks te vinden! Volgens mij had ze het al niet leuk gevonden dat ik even naar haar had gekeken, maar dat was toch wel logisch?! Ze zag er gewoon niet normaal uit! Daardoor trok dat gewoon de aandacht! Het was niet zo dat ik naar haar had gekeken omdat ik haar mooier vond dan Cleo, want dat was dus totaal niet zo! Niemand kwam over Cleo heen, op geen enkele manier!

Cleo.
Nu had ik het gedaan! Nu had ik ineens iets herhaald! Terwijl zij voor de tweede keer duidelijk had moeten maken, dat vlees oh zo goed voor je was! Zij had het vaker gezegd, dus ik had duidelijk gemaakt wat ik er van had gevonden. Ik wist dat vlees goed voor je was, ik had nooit iets anders gezegd en natuurlijk hadden we dat ook wel nodig. Ik ging er echt niet tegen in. Er werd hier vlees gegeten, ik at zelf ook gewoon vlees! Maar ik had Nefeli gewoon even duidelijk willen maken dat de dieren meer waren dan alleen maar vlees! Iets wat ze echt waren. Er waren misschien niet veel mensen die dat zagen, maar ze hielden hun mond er tenminste over! Zij moest meteen beginnen te zeuren dat het zo goed voor je was en dat de diertjes dus beter af waren als vlees dan als levende wezens. Het leek alsof ze wilde zeggen dat ze daar alleen maar nuttig voor waren! Iets wat mij behoorlijk boos maakte! De diertjes hadden ook allemaal gevoelens! En natuurlijk werden ze gehouden voor het vlees of voor de andere dingen die we konden gebruiken, maar dat betekende niet dat ze nutteloos waren! Ze zorgden ook voor andere dingen! Zoals de mest voor de tuinen, maar ook voor vermaak. Ik zat heel erg graag bij de diertjes! Ze hadden me meteen leuk gevonden, in tegenstelling tot heel wat mensen die hier in de Glade woonden. Nu ging dat allemaal heel erg goed, na een paar dagen was dat al wel goed geweest, maar toch! De diertjes had het echt niets uit gemaakt dat ik een meisje was geweest. Ze hadden het helemaal geweldig gevonden dat ik ze wat aandacht had gegeven en ik vond dat ook heel erg leuk om te doen. Het waren lieverds en zo wilde ik ze ook behandelen, het maakte me helemaal niets uit wat Nefeli daar precies van vond! Ze was hier nog maar een uurtje, ze kon niet bepalen wat er ging gebeuren en haar mening deed er voor mij ook vrij weinig toe! Ik was wel echt heel erg blij dat Alby en Newt er nu waren en dat Alby duidelijk verder ging met de rondleiding. Ik had het ook echt niet langer met haar vol kunnen houden, dan was er echt wel iets geknapt! Zeker als ze zo door was gegaan met het zeuren over dat rot vlees van haar. Ik liep met Newt mee, ik zou zo naar de Mappingroom gaan. Een plaats waar Newt niet meer mocht komen. Ik wist niet precies waarom, want hij wist genoeg van het doolhof en uiteindelijk kon het ons alleen maar helpen, maar Alby had het besloten. Het was wel jammer, want anders hadden we nog samen kunnen mappen. Ik miste hem nog steeds wel daar. Ondanks dat hij om de dag had gerend, waren die momenten wel gewoon heel erg leuk geweest. Mijn wenkbrauwen schoten omhoog door de woorden van Newt. Doordat Nefeli een meisje was, moest ik maar meteen vrienden met haar zijn. Zo kwam het in ieder geval over! Iets wat ik echt te belachelijk voor woorden vond. Hij werd toch ook niet beste vrienden met iedere jongen naar boven kwam! De een mocht hij meer dan de andere. Al leken andere mensen daar geen moeite mee te hebben, iedereen mocht Newt! "Mag der gewoon niet. Het boeit me niets of ze een bloody meisje is." Ik had me prima gered zonder een ander meisje! Ik had mijn eigen vrienden gemaakt en ik had niet het gevoel gehad dat ik iets had gemist? "Jij bent ook geen beste vrienden met iedere bloody jongen die naar boven komt." Het was gewoon zo! Het had me echt niets meer uitgemaakt dat er geen andere meiden waren! "Ze is vervelend. En ze zeurt." Ik haalde mijn schouders op. Dat was gewoon zo! Van mij mocht ze meteen weer weg!

Alby.
De spanning was gewoon om te snijden tussen Nefeli en Cleo. Iets wat ik echt niet had verwacht. Ik had juist gedacht dat het een goed idee was geweest om die twee samen neer te zetten. Ze hadden iets groters gemeen dan iemand maar iets met ze had! Dus ik echt gedacht dat het wel goed was gegaan, iets wat duidelijk niet het geval was. Chuck was alleen maar blij dat wij er waren en we er voor konden zorgen dat ze nu niet meer met elkaar konden kibbelen, iets wat we ze wel deden, ik had geen idee waarover precies. Daar wilde ik me ook echt niet meer bemoeien! Newt nam Cleo en Chuck mee, wat op het moment goed uit kwam, want dan was ik alleen met Nefeli en kon ik haar rustig wat dingen vertellen, wat wel nodig was. Het was aan haar gezicht te zien dat ze genoeg vragen had. Normaal gesproken was het nou niet heel erg fijn als een Greenie zoveel vragen had. Ergens was het alleen maar vervelend, want ze lieten me dan echt niet uitpraten. Ik zou zo van zelf wel zien wat Nefeli te vragen had en hoeveel ik daarvan zou beantwoorden. Het ging ook een beetje om de persoon zelf. We wilden niet te veel geheim laten, maar om meteen te vertellen dat we hier in het midden van een groot doolhof zaten, zonder dat we wisten hoe we er uit kwamen, kon er voor zorgen dat iemand echt vreselijk in paniek schoot. Het lag net een beetje aan de persoon en dat moest ik zo toch nog wel eventjes aftasten. Het lag er ook een beetje aan hoe Chuck en Cleo het hadden verteld. Als ze echt te duidelijk in dingen waren geweest, dan moest ik wel iets meer vertellen. Volgens mij kon ze Nefeli nu nog wel iets hebben. Ze was vooral geschrokken van de hoeveelheid jongens die om haar heen waren geweest. Iets wat ik wel snapte. Als ik had geweten dat er weer een meisje naar boven was gekomen en ze zo op haar hadden gereageerd, had ik daar wel iets aan gedaan. Voor haar was het natuurlijk behoorlijk heftig geweest! Het was behoorlijk eng om ineens zo’n grote groep jongens om je heen te hebben! "Ik neem aan dat Cleo en Chuck je de Homestead al hebben laten zien." Daar waren ze volgens mij net langs gelopen, dus dat zou wel. Misschien dat ze het nog niet van binnen had gezien, maar dat kwam nog wel. Het was hier niet heel erg groot, dus veel hoefden we niet te laten zien, maar het ging ook wel een beetje om het verhaaltje er omheen. Daarbij wilde ik toch wel weten of alles goed met haar ging. Ze had gewoon iets aan haar ogen wat anders was. Heel anders! Ze had twee verschillende kleuren! Iets wat ik nog nooit had gezien. Ik hoopte dat ze verder niets last van had. Misschien dat we zo nog even naar Jeff en Clint konden gaan, zodat zij even konden kijken of alles verder goed was met haar ogen! Of met andere dingen waarmee het te maken kon hebben. Ze kon zichzelf niet eens zien, dus misschien wist ze het nog niet. Al leek het me wel dat Cleo en Chuck daar iets over hadden gezegd. Ik wilde echter niet dat ze er meteen weer van schrok! "Loop maar mee." Zei ik, terwijl ik in de richting van de uitkijkpost liep. Daar kon ik haar wat andere dingen kunnen laten zien. We hadden hem nog niet heel erg lang. De Builders waren er een tijdje mee bezig geweest, maar het was uiteindelijk echt goed gelukt. Het was ook echt wel handig, zo had je toch echt overzicht over alles. Het was echt niet zo dat ik daar de hele dag stond om te kijken of iedereen zijn werk deed. Helemaal niet zelfs! Maar het kon wel! 

Nefeli.

Cleo had me niet rond willen leiden en nu was ze er tenminste van af! Ze mocht Alby wel dankbaar zijn. Ik eigenlijk ook, want op deze manier was het gewoon niet gegaan. Ze had mij niet begrepen en ik haar niet, of iets in die richting. Ik wist niet eens wat er precies aan de hand was geweest, maar ze had het echt niet leuk gevonden dat ik hier was geweest! Misschien was ze inderdaad gewoon boos dat ze nu niet meer het enigste meisje was hier en dat ze de jongens zou moeten delen, of iets anders. Het klonk wel logisch. Uiteindelijk maakte het ook niks uit. Ik was hier nu en als Cleo niet met me om wilde gaan, dan moest ze maar de andere kant op kijken? Zo makkelijk was het ook weer! Ik wilde straks nog wel even naar Chuck gaan om hem te bedanken. Hij had volgens mij toch wel zijn best willen doen. Het was alleen niet zo heel erg goed gegaan, doordat Cleo zo stom had gedaan. Hij had me echter wel een paar dingen verteld en antwoord gegeven op de vragen die ik had gesteld, dus daar wilde ik hem gewoon voor bedanken! Ik keek naar Alby en knikte. ‘Ja, dat hebben ze al gedaan. Cleo zei ook dat daar een paar mensen sliepen en ik vroeg me af of ik daar ook kan slapen?’ Ik wilde dat toch wel heel erg graag! Ze had ook gezegd dat de meesten buiten sliepen, maar ik wilde echt niet tussen al die jongens slapen! Dat was gewoon niet iets wat ik zag zitten! Zeker niet omdat ik had gezien hoe ze net hadden gedaan! Ze waren veel te enthousiast geweest en ik had liever niet dat ze ook zo waren terwijl ik lag te slapen! Dan wilde ik toch wel rustig liggen, zonder het idee te hebben dat er ieder moment iemand aan me kon zitten! Ik volgde Alby en keek nog eens goed om me heen. Volgens mij gingen we naar de uitkijkpost. Het was duidelijk dat hij zelf was gemaakt, maar het zou vast wel veilig zijn als Alby er echt op wilde? Daarbij zag hij er ook best wel veilig uit! Alles leek goed vast te zitten en hij bleef staan? Dat zei toch ook al wel heel wat? Sommige bouwvallen bleven namelijk niet eens staan! Dan was dit toch wel beter! ‘Cleo zei dat zij het enige meisje was, en dat ik pas de tweede ben. Weet jij waarom dat zo is?’ Volgens mij was Alby hier toch wel een beetje de leider! Die indruk kreeg ik in ieder geval van hem! Net had iedereen naar hem geluisterd en dat deed je toch ook alleen maar als het een leider was? Daarnaast leek het wel alsof hij wilde dat ik me hier een beetje thuis zou voelen. Dus dat was toch wel iemand die ik aan zag voor een leider! Als hij een leider was, wist hij vast ook wel meer van dit alles? Dat kon haast niet anders! Dan zou hij toch ook wel moeten weten war ik vandaan was gekomen en waarom ik nu hier was! Waarom Cleo niet meer het enige meisje was, maar wel al die tijd was geweest. Dat bleef ik toch echt het meest vreemde aan alles vinden! Meisjes hoorden toch niet in hun eentje in een grote groep met jongens? Ik kon me echt niet voorstellen dat zoiets goed zou gaan! Blijkbaar was het hier wel goed gegaan, maar dat was dan echt een hele grote uitzondering! Ik wilde ook nog steeds weten waarom ik hier was. Cleo had gezegd dat ik een taak zou krijgen, maar was dat dan het enige waarvoor ik hier was gekomen? Omdat ze iemand nodig hadden voor een bepaalde taak? Ik hoopte echt dat Alby wat meer zou kunnen vertellen over wat er aan de hand was, want van Cleo had ik echt geen duidelijke antwoorden gekregen!

Newt.

Ik had gewoon gedacht dat het fijn zou zijn voor Cleo om nog iemand te hebben die haar op meerdere vlakken zou begrijpen! Ik deed daar mijn best voor, maar op sommige momenten was ze gewoon echt een meisje en waren er dingen waar ik echt geen weet van had! Zoals de Bleeding! Cleo zei dat het echt heel erg veel pijn deed en dat leek me ook wel als er echt zoveel bloed uit iemand kwam, maar ik had gewoon geen idee van hoe dat was! Nefeli misschien wel! Dus dan zou dat fijn moeten zijn voor Cleo! Dan had ze iemand met wie ze er over kon praten zonder dat het misschien vies werd gevonden. Ik vond het nog steeds niet echt heel erg fris en ik praatte ook liever niet over het bloed dat uit Cleo haar lichaam kwam! Als ze daar dan over wilde praten, kon ze dat doen met Nefeli! Blijkbaar had ze daar geen behoefte aan, want ze had echt boos gekeken! Al vanaf het moment dat Alby voor had gesteld dat ze Nefeli rond had mogen leiden! Ik had gedacht dat het wel over zou gaan als ze eenmaal bezig zou zijn geweest, maar dat was duidelijk niet zo. Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek naar Cleo, die duidelijk niet heel erg blij was met wat ik net had gezegd, maar het was toch niet zo raar dat ik een vriendin voor haar wilde? Ik gunde het haar echt! Cleo leek het echter alles behalve leuk te vinden! ‘Good that,’ mompelde ik. Ze had ook wel gelijk. Ik was niet vrienden met iedere jongen die naar boven was gekomen in de twee jaar dat ik hier was geweest, maar dit was anders! Cleo en Nefeli waren de enige twee meisjes, dus daardoor was het gewoon wat logischer dat ze naar elkaar toe zouden trekken en met elkaar om zouden gaan! Cleo leek het echter alles behalve logisch te vinden en volgens mij wilden ze er ook echt niet aan denken! Dat hoefde ook niet, maar het had wel gekund? Het was echt geen raar idee geweest! Misschien dat ik iets te snel aan had genomen dat Cleo en Nefeli vriendinnen hadden kunnen worden, maar ik vond het niet slecht van me dat ik alleen maar had gewild dat Cleo een bloody vriendin er bij had gekregen. ‘Ze heeft gewoon veel vragen. Zat Greenie’s die zo reageren.’ Ik vond het wel logisch? Cleo zei misschien dat ze zeurde, maar waarschijnlijk wilde Nefeli gewoon zoveel mogelijk dingen weten! Dat was echt niet raar! Ze was hier naar boven gekomen zonder te weten wat er aan de hand was geweest! Het enige wat ze waarschijnlijk nog wist, was haar naam. Dat was echt doodeng en ik kon me voorstellen dat je dan opzoek ging naar duidelijkheid! Die duidelijkheid konden we haar voor een groot deel wel geven, maar ik wist niet of Cleo dat had gedaan. Zij had immers gevonden dat ze zeurde! ‘ Maar je hebt gelijk, sorry. Je hoeft haar inderdaad niet aardig te vinden.’ Daar had ze wel een punt en dat wilde ik ook niet ontkennen! Ze kon ook niet iedereen aardig vinden en misschien was het ook wel zo dat Cleo en Nefeli elkaar gewoon niet lagen. Ik liep naar Cleo toe en sloeg mijn armen om haar heen, zodat ik haar tegen me aan kon trekken. ‘Wil je terug naar de diertjes?’ Daar had ze volgens mij gezeten op het moment dat het alarm af was gegaan. Vaak werd ze er ook wel rustig van, dus ik wilde er best met haar heen om daar eventjes te zitten! Alby was nu bezig met Nefeli en dat was maar goed ook. Alby kon dit soort dingen gewoon. Hij was degene die dit soort dingen al vanaf het begin had gedaan en hij was ook wel degene die hier het meeste verstand van had. Hij kon Nefeli vast een beetje op haar gemak stellen. 

Cleo.
Ik vond niet dat Newt meteen aan had kunnen nemen dat we vriendinnen zouden worden. Nefeli was hier misschien net een uurtje, maar ik had er echt geen zin in. Ik wilde geen energie steken in een soort van band, die er toch niet zou komen. Volgens mij had zij zich ook dood geïrriteerd aan mij. Niet dat het mij iets uit maakte. Het ging er voor mij toch wel om wat ik voelde en of ik zin had om hier een vriendschap van te maken! Iets wat ik echt niet zag zitten. Er waren veel mensen die Gally misschien ook niet heel erg mochten, maar we waren toch wel vrienden geworden. Misschien mocht ook niet iedereen mij? Dat soort dingen kwamen voor! We waren met zoveel, dat je nooit iedereen kon mogen! Hoe aardig je ook was. Ergens leek het alsof Newt daar geen last van had, maar ik vond dat hij dat wel had. Er was ook vast wel iemand met wie hij het niet zo heel erg goed kon vinden! Dan mocht hij er niet vanuit gaan dat ik het wel met iedereen kon vinden! En alleen om zoiets stom als ons geslacht? Het maakte ondertussen echt niet meer uit dat ik een meisje was! Er waren wel wat dingen geweest die hadden laten zien dat ik anders was, maar volgens mij waren we daar toch echt wel overheen gestapt! Ik keek naar Newt, die het duidelijk niet zo heel erg leuk vond dat ik op die manier tegen hem praatte. Het was ook niet mijn bedoeling om gemeen tegen hem te doen, maar het was ook niet nodig geweest dat hij meteen van dingen uit was gegaan, terwijl die helemaal niet waar waren! Ik besloot zelf wel met wie ik bevriend wilde raken! Natuurlijk lag dat niet alleen bij mij, maar ook bij die andere, maar alsnog! Newt had daar niet veel mee te doen? Ik schudde mijn hoofd, hij was er niet bij geweest, dan kon hij niet doen alsof hij wist wat ze had gezegd! "Het waren niet alleen maar vragen." Mompelde ik. Ze had zoveel meer gezegd dan dat! "Ze deed echt heel erg betweterig!" Dat had ze echt gedaan! Ze wist amper iets, maar toch vond ze dat ze gelijk had. "Ze bleef er maar op hameren hoe goed vlees wel niet voor je was! Volgens mij vond ze het maar belachelijk dat ik de diertjes ook maar iets van aandacht wil geven! En ze was echt belachelijk toen ik haar vroeg of ze alles wel goed kon zien? Dat is een hele normale vraag, heb je die ogen gezien!" Ik had geen goed gevoel bij haar, ik vertrouwde haar niet! Dat moest toch ook kunnen? Het was echt niet zo dat ik haar het leven zuur wilde maken, maar op het moment werden we echt geen vriendinnen! Ik moest toch wel lichtelijk glimlachen toen Newt zijn armen om me heen sloeg. Knuffels van Newt waren altijd goed! Ze zorgden er gewoon voor dat ik me wat beter voelde. Ik sloeg mijn armen om zijn middel en legde mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. "Sorry, ik wilde niet boos tegen je doen." Dat was niet mijn bedoeling! Ik was ook helemaal niet boos op hem, maar wel over hoe Nefeli net met me om was gegaan! En misschien ook wel een beetje op het idee dat we een soort van vriendinnen moesten worden, omdat we allebei meiden waren. Iets wat natuurlijk helemaal niet hoefde! Ik vond dat helemaal niemand dat mij kon verplichten, zelfs Alby niet! Dan werd hij zelf maar mooi beste vriendinnetjes met haar! Ik haalde mijn schouders op. "Ik moet zo denk ik mappen." Ik had Minho en de rest net wel terug zien komen, wat betekende dat ik eigenlijk al te laat was. Ik had echter geen zin om daar nu meteen naar toe te gaan! Misschien waren ze zelf ook wel onder de indruk van het nieuws?

Alby.
Heel veel was er natuurlijk niet, maar het ging er wel om dat de Greenie een goede eerste indruk kreeg. We konden het niet hebben dat ze straks ineens het doolhof in rende omdat ze dacht dat ze daar veilig was. Iets wat het omgekeerde was! Ze had het net al op het lopen gezet, iets wat niet nog een keer moest gebeuren! We moesten hier iedereen veilige houden, dus ook de Greenie! Ik had in de tijd dat ik hier was, al heel veel dingen gezien. We hadden nu vierentwintig Greenies gehad! Ook toen ik nog een leider was, waren er heel wat verschillende dingen gebeurd. Iedereen reageerde anders. Het was al eens gebeurd dat ons de huid vol was gescholden, er waren mensen op de loop gegaan, zoals Nefeli. Er waren tranen geweest, maar er waren ook mensen geweest die behoorlijk rustig hadden gereageerd! Soms vroeg ik me wel af hoe ik zou hebben gereageerd als ik daar naar boven was gekomen. Alles behalve positief waarschijnlijk. We waren al heel erg geschrokken toen we ineens wakker waren geworden in de Glade. Niemand die we hadden gekend, niets wat we hadden geweten. Onze hersenen waren leeg geweest en we hadden het maar met elkaar moeten doen. De eerste weken waren een ramp geweest. Mensen die het doolhof in waren gelopen -waarvan we toen nog niet eens hadden geweten dat het een doolhof was-maar niet terug waren gekomen. Jongens die met elkaar op de vuist waren gegaan, soms om een reden, soms niet eens! Gelukkig was Nick naar voren gestapt als leider! Ik wilde van mezelf graag denken dat ik dingen toch wel wat anders deed dan Nick dat had gedaan. Niet dat hij een slechter leider was geweest! Helemaal niet zelfs! Er waren echter gewoon dingen in het begin geweest die we allemaal uit hadden moeten en op sommige momenten waren er beslissingen gemaakt die ik anders zou hebben gedaan? Het was vreselijk geweest toen Nick, de maand voordat Cleo hier was gekomen, geprobeerd had om door de openingen van de Box naar beneden te gaan. Dat had voor heel veel bloed en een half lichaam geleid. Sindsdien was ik eigenlijk leider en op dit soort momenten was ik daar wel blij mee? Dit meisje verdiende veiligheid, die ze duidelijk nog niet echt voelde. "Natuurlijk kan dat. Ik zal er zo voor zorgen dat ze er een bed voor je bij zetten." Ze kon makkelijk bij Cleo op de kamer slapen! Bij haar had ik er gewoon voor gezorgd dat ze ergens anders sliep en het was wel heel erg verstandig dat Nefeli datzelfde mocht doen! Dan was de kans dat er iets mis ging, wat kleiner. Ik schudde mijn hoofd op de vraag van Nefeli. "Wilde dat ik het wist." Dan was het allemaal misschien wat makkelijker geworden. "We kregen voor een heel jaar lang iedere maand een jongen naar boven gestuurd. Maand na maand, precies hetzelfde. Tot precies één jaar geleden." Ik vond het hele erg apart dat Nefeli precies één jaar na Cleo was gekomen. Dat was toch ook best vreemd? Het kon geen toeval zijn. Misschien kregen we nu ieder jaar een meisje? Ik wilde ook antwoorden hebben, maar als het zo door ging, dan hadden we dat pas volgend jaar! Ik vond het echt niet verkeerd om een meisje er bij te hebben, met Cleo was alles goed gegaan, dus met Nefeli zou dat vast ook zo zijn. We moesten het echter wel beter in de gaten houden. Er mocht niets gebeuren zoals dat met Steve was gegaan, al leek het me wel dat iedereen nu snapte dat er echt een flinke straf op zat! Ik liep verder naar de uitkijkpost en besloot om als eerste naar boven te klimmen. Ik wilde Nefeli niet het idee geven dat ik ergens naar keek terwijl ik dat niet hoorde te doen! Iets wat ik wel vanzelf zou doen, als ze boven me klom? Er was dan niet echt iets anders om naar te kijken!  

Nefeli.

Cleo had gezegd dat zij er niet over was gegaan, maar Alby wel? Dus ik kon het maar beter meteen aan hem vragen! Hij leek me iemand die wel zou begrijpen wat er net was gebeurd! Hij had niet voor niets gezorgd dat Cleo me rond had moeten leiden! Niet dat dat nou heel erg goed was gegaan, maar nou en! Hij had wel zijn best gedaan om er voor te zorgen dat ik me wat meer op mijn gemak had gevoeld en dat waardeerde ik wel? Ik hoopte dat hij ook echt wat zou kunnen regelen en dat ik gewoon binnen zou kunnen slapen. Daar zou ik me toch wel iets veiliger bij voelen! Als ik tussen de jongens zou liggen, dan zou ik waarschijnlijk geen oog dichtdoen! Dan zou ik constant opletten of er niet iemand te dichtbij kwam. Het was gewoon eng? Zeker als ik zou gaan slapen. Dan zou ik niet door hebben of er iemand aan me zou zitten en of ze iets zouden proberen, waar ik gewoon echt niet tegen kon! Ik wilde gewoon weten wat er gebeurde! Dat mocht toch ook wel? Zeker als het ging om mijn eigen lichaam! Ik zuchtte opgelucht toen Alby zei dat ze er een bed voor me neer zouden zetten. Dan zou ik in ieder geval binnen kunnen slapen! Dan zou ik me toch iets beter en veiliger voelen, waardoor ik vast iets beter zou slapen. ‘Dankjewel, dat waardeer ik echt.’ Dat mocht hij ook wel weten? Hij zou wel een heel bed voor mij daar neer moeten zetten! Dus ik vond het wel lief van hem! Hij wekte toch wel de indruk dat hij echt wilde dat ik het hier naar mijn zin zou hebben. Al wist ik nog steeds niet precies waar ik was. In de Glade, maar waar was dat?! Bij welk deel van de wereld hoorde dat in godsnaam? Ze hadden hier niet echt een andere taal. Meer een soort dialect waardoor ik goed moest luisteren naar wat er werd gezegd, maar met een beetje moeite werd het me wel duidelijk! Ik keek naar Alby en trok mijn wenkbrauwen op. Precies een jaar geleden hadden ze een meisje gekregen? Dat moest dan Cleo zijn! Dus het was geen toeval dat ik nu hier was? Als er echt een jaar tussen had gezeten, dan was het met opzet gegaan! ‘Dus het is een soort van patroon.’ Twee keer een verschijning was natuurlijk niet echt genoeg om een patroon te erkennen, maar ik vond wel dat het toevallig was dat er echt een jaar tussen had gezeten! Daar zat vast wel iets achter? Alby wist echter ook niet waarom het zo was! Iets wat me de indruk gaf dat hij misschien wel net zoveel wist als ik! Misschien iets meer, maar niet veel meer! Ik volgde hem naar de uitkijkpost en klom achter hem aan. Het was uiteindelijk nog best hoog! Ik had niet gedacht dat het echt zo hoog zou zijn! Ik klom op het laatste platform en keek om me heen. Ik had net al gedacht dat de Glade groot was geweest, maar nu was het me wel duidelijk dat het nog veel groter was! Vanuit hier was alles te zien! De Homestead, de Box in het midden, waar nu nog een paar jongens stonden om de dozen uit te lagen. Ik zag ook de dieren en iets wat op de tuinen moest lijken, aangezien er een hoop mensen bezig waren rondom de bomen en de struiken. Ik zuchtte en liep naar de railing toe, waar ik mijn armen op legde. Ik keek naar de muren om ons heen en hield mijn hoofd schuin. Ik had gehoopt dat ik er overheen kon kijken nu ik hier stond, maar dat kon net niet! ‘Alby… Wat zit er achter die muren en waarom mogen sommigen wel naar buiten en anderen niet?’ Daar was ik toch wel heel erg nieuwsgierig naar! Het bleef echt een vreemd verhaal! 

Newt.

Het was nooit leuk om te merken dat Cleo niet lekker in haar vel zat. Dan reageerde ze toch een beetje kortaf en dat was niet leuk voor mij! Natuurlijk had iedereen wel eens een rotdag. Die had ik ook nog steeds. Ik vond het alleen fijn als ze vrolijk was! Dan was ze gewoon zo leuk om te zien en dan werd ik zelf ook heel erg vrolijk van haar! Dus het was alleen maar iets goeds! Nu was het echter zo dat Nefeli haar echt had geïrriteerd, wat betekende dat Nefeli echt iets had gedaan waar Cleo het niet mee eens was geweest! Blijkbaar had ze heel erg veel vragen gesteld en had ze zich wat betweterig gedragen tegenover Cleo, maar ik kon me best voorstellen dat iedereen anders reageerde op het moment dat ze hier kwamen. Het opnemen voor Nefeli was nu ook niet het meest slimme om te doen, want dat zou Cleo niet heel erg leuk vinden, maar ik het ergens ook wel weer begrijpen! ‘Dat lijkt me wel vervelend.’ Als ze echt betweterig had gedaan, dan was het gewoon niet zo fijn om daar mee om te moeten gaan! Al snapte ik al wel snel wat er echt aan de hand was. Blijkbaar had Nefeli gezegd dat vlees goed voor je was. Iets wat het ook was, maar Cleo vond het niet fijn om er aan herinnerd te worden dat de dieren dood gingen en dat we ze ook echt aten. Ze hield echt van die beestjes! Ze was zelfs dol op hen! Dus ze vond het echt niks om te horen dat ze dood zouden gaan en dat het goed was om ze op te eten! Daarom was ze waarschijnlijk een beetje boos geworden! ‘Dan weten we in ieder geval dat ze geen Slopper hoeft te worden en jouw moet komen helpen met de dieren,’ zei ik glimlachend en ik plaatste een kus op haar voorhoofd. Dat was ook echt wel Cleo haar ding. Zelfs de rest van de Sloppers hielpen haar daar niet echt mee! Het was gewoon iets wat ze graag deed. Ik vond het ook heel erg leuk om te zien hoe ze er mee bezig was! Ze was zo voorzichtig met al die beestjes! Ze zorgde er echt heel erg goed voor en ze wilde ook echt graag dat de beestjes het goed hadden! ‘Clé, ze wist waarschijnlijk ook niet dat er iets aan de hand was met haar ogen.’ Niemand wist precies hoe hij of zij er uit zag! ‘Geeft niet. Ik snap dat je het niet zo leuk vond.’ Het was wel te begrijpen! Ik wreef zachtjes over haar rug en ging vervolgens door haar krullen. Dat was nog steeds iets wat ik heel erg leuk vond om te doen! Ik was dol op haar krullen! Ze waren gewoon leuk en springerig. Iets wat echt bij Cleo paste! Mijn gezicht betrok een beetje toen ze zei dat ze moest mappen. Het was wel logisch, want de Runners waren terug. Dus dan moest ze inderdaad die kant op om de jongens te helpen, maar het voelde gewoon niet fijn om te horen dat ze zo bezig was met het doolhof. Dat terwijl ik wist dat het eigenlijk verspeelde moeite was. We zouden toch geen oplossing meer vinden en ook Cleo zou er vanzelf achter komen dat er echt niks meer te mappen was. Dat elke gang van het doolhof al in kaart was gebracht en dat er gewoon geen manier was om hier weg te komen. Het was gewoon iets wat echt niet meer zou lukken en toch probeerde Cleo echt haar best te doen voor ons. Het was gewoon zonde dat ze er zo druk mee was, terwijl we er eigenlijk niets meer aan hadden! Ik legde mijn handen rond haar gezicht en gaf haar een kus. ‘Kunnen ze je niet een keer missen bij het mappen?’ vroeg ik zachtjes. Ik wilde gewoon zorgen dat ze zich wat beter zou voelen! We konden best even terug naar onze kamer om daar even te liggen en het over leuke dingen te hebben! De Runners zouden toch alleen maar vragen naar Nefeli!

Cleo.
Het was heel erg vervelend geweest! Ik had het helemaal niets gevonden dat Nefeli zo had gepraat. Ik had na één keer ook wel begrepen dat vlees belangrijk voor je was! Dat wist ik ook wel! Ze had het wel echt heel erg duidelijk willen maken en dat soort dingen deden mij gewoon heel erg veel pijn? Ik wilde niet weten hoe goed vlees wel niet voor je was. Zo klonk het alsof de diertjes alleen maar goed waren voor hun vlees! Terwijl ze dat echt niet waren! Ze waren echt heel erg lief! Ik vond het heerlijk om bij ze te kunnen zitten en ze eens goed te knuffelen. Als er ik aan kwam lopen, stonden ze al klaar of kwamen ze heel erg enthousiast aanrennen! Het was een fijn idee dat ze ook heel erg graag bij mij wilden zijn! Ik wilde ook echt wel zoveel mogelijk tijd met ze doorbrengen en dat probeerde ik ook echt wel, als ik klaar was met mijn andere taken. Volgens mij zou Alby het niet heel erg leuk vinden als ik echt de hele dag bij de diertjes zat, maar ik zorgde er ook echt wel voor dat ik de rest van de Sloppers mee hielp met de taken die er moest worden gedaan! "Ze komt niet in de buurt van de diertjes." Mompelde ik. Ik vond het geen fijn idee om haar bij de diertjes te laten. Als ze Slopper werd, dan deed ze maar wat andere taken! Ze gaf helemaal niets om de diertjes! Dan hoefde ze ze ook niet te komen knuffelen! Misschien moest ze maar mooi gewoon Slicer worden, daar zag ik haar wel voor aan! Winston kwam ook niet bij de diertjes om ze te knuffelen of met ze te praten. Ik vond het wel echt heel erg wanneer het weer zo ver was. Ik wist ook wel dat ik me niet te veel moest hechten aan de diertjes, maar dat ging vanzelf! Dus als ik wist dat hij één van hen op kwam halen, dan moest diegene daarvoor toch wel even nog goed knuffelen! Ik haalde mijn schouders op. "Ik vroeg het op een hele normale manier, omdat ik me het gewoon afvroeg en als het niet goed was gegaan dan had ik haar meegenomen naar Clint en Jeff." Ik had er helemaal niets mee bedoeld. Ik had ook wel begrepen dat ze haarzelf niet kon zien, dus haar ogen ook niet! Maar ik had een hele normale vraag gesteld, waar zij echt veel te heftig op had gereageerd! Ze was gewoon vervelend en het maakte me niets uit wat Newt daar van vond. Op het moment mocht ik haar niet en dat ging ik niet even voor hem veranderen! Gevoel kon je nou eenmaal niet veranderen! Het was gewoon zo! Ik haalde mijn schouders op. Ik wist niet of het zo’n goed idee was om het mappen te missen. Minho zou daar in ieder geval niet heel erg blij mee worden. Al werd het de laatste paar weken echt wel minder. Ik tekende het wel gewoon, maar ik had wel echt het gevoel dat ik telkens weer hetzelfde deed. "Ik denk dat het wel zou kunnen. Als ik toestemming heb van jou." Hij had best wel veel te zeggen? Alby was dan wel de leider, maar iedereen luisterde ook naar Newt als hij iets te zeggen had! Hij was ook wel echt de rechterhand van Alby en volgens mij was de bedoeling dat Newt dingen overnam als Alby daar even niet toe in staat was. Ik vond dat Alby dat op het moment niet was, want hij was veel te druk met Nefeli! Daarbij had hij mij bij haar neer gezet, dus door hem was ik nu chagrijnig! Dus op het moment had hij gewoon even pech! Nu zou ik ook echt niet meer gaan mappen. Als ik de keuze had, dan zou ik sowieso voor Newt kiezen en hij wilde duidelijk ook niet dat ik ging mappen!

Alby.
Voor mij was het ook wel een beetje logisch geweest dat Nefeli ook niet bij de rest van de jongens had hoeven slapen. Bij Cleo had ik al wel gewoon dingen voor me gezien die gewoon niet hadden gekund en uiteindelijk had ik jammer genoeg ook nog wel een beetje gelijk gekregen. Een eigen kamer was gewoon wat beter geweest, al had het ergens ook wel voor de ellende gezorgd. Steve had dat als de plaats gezien waar hij gewoon dingen had kunnen doen die hij had willen doen. Iets wat natuurlijk niet had gekund! Dat soort dingen konden gewoon niet en het was vreselijk dat hij had gedacht dat hij het wel had kunnen maken. Het ergste was nog wel dat ik hem echt het doolhof in had moeten sturen, maar dat was de regel geweest! Ergens was het daarom ook wel lastig geweest toen Cleo ineens naar me toe was gekomen met het nieuws over haar en Newt. Ik wist nog steeds niet helemaal of ik het wel zo’n goed idee vond, maar ik kon zien dat Newt echt gelukkiger was geworden, dus ik had het gewoon niet kunnen afkeuren? Als het maar geen effect had op hoe ze nu met Nefeli om zouden gaan. Ik zou er in ieder geval goed op gaan letten, de regels gelden nog steeds hetzelfde! Ze werd niet aangeraakt als ze dat zelf niet wilde en als het weer niet goed ging, dan zou ik ook echt wel weer maatregelen moeten treffen. "Geen dank." Ik vond het niet meer dan logisch dat we zoiets voor haar zouden regelen, ze moest zich hier ook fijn voelen. Ze was nu ook één van ons! En zo moest ze ook behandeld worden en daar ging ik toch wel een beetje voor zorgen! "Denk het. Denk dat het we het pas kunnen zeggen als het volgend jaar weer zo is." Dat was een jaar lang wachten, maar op het moment leek het toch wel een soort van patroon te worden. Nu konden we het echter over een jaar wel weer verwachten. Over een jaar zaten we hier sowieso nog. Er waren heel erg veel mensen die andere dingen dachten. Ik wilde gewoon dat ze de hoop bleven houden. Ik wist dat het ergens heel erg gemeen was, maar het was beter dat ze die hoop wel bleven houden. Ik wilde niet dat mensen hun koppen zouden gaan laten hangen, omdat ze hier zouden moeten blijven. Natuurlijk wilde ik hier ook heel erg graag uit, ik wilde ook weten wat er buiten deze muren was, maar die kans zat er gewoon niet meer in! Daarom moesten we hier maar ook het beste van maken? We hadden een goede plaats, hier waren we wel echt veilig. Ik vond het vreselijk om nog steeds een paar van de jongens het doolhof in moesten, zodat we de schijn op konden houden. Het was wel echt een vreselijke plaats! Ik ging naast Nefeli staan en legde mijn armen ook op de railing. Ik keek naar de muren, natuurlijk waren die haar opgevallen. Iedereen wilde uiteindelijk weten wat het precies was. Wat ik ook wel snapte. Ik bedacht me of Nefeli het aan zou kunnen als ik haar vertelde wat het precies was. Al wist ik eigenlijk wel zeker dat ze door zou gaan vragen totdat ze uiteindelijk wist wat het precies was. "Het is een doolhof." Zei ik zachtjes. Gelukkig kon ze er vanaf hier niet zomaar naar toe rennen. Iets wat ik ook nog wel eens had gezien toen iemand echt heel erg was geschrokken. "De muren gaan zo dicht. En het is niet goed als iemand er ’s nachts in blijft. Daarom hebben we alleen mensen die echt goed kunnen rennen, die daar naar binnen mogen." Ik hoopte dat het zo duidelijk was, maar dat ze zich niet meteen dood schrok! Het was gewoon iets raars om te horen, dat snapte ik ook wel. Toch moest ze wel duidelijkheid hebben?

Nefeli.

Er waren dus echt nooit meisjes geweest. Cleo was de eerste geweest, na een heel jaar. Blijkbaar was het wel normaal om iemand hier te krijgen. Er kwam elke maand één iemand naar boven en dat waren dus altijd jongens geweest, tot Cleo. Daarna waren het blijkbaar weer jongens geweest, totdat ik vandaag was gekomen. Precies een jaar later! Dat klonk toch wel als een patroon, al had Alby ook wel gelijk. Dat zouden we pas kunnen zeggen als het over een jaar weer zou gebeuren, maar ik wilde helemaal niet zo lang wachten? Ik wilde hier niet eens zo lang zijn! Alby was dan wel aardig en ik had nou ook niet een verkeerde indruk gekregen van Newt, maar dat betekende niet dat deze plek opeens goed was en ik hier voor de rest van mijn leven wilde blijven! Sterker nog, als het aan mij lag dan was ik al weg geweest. Er was alleen duidelijk niet echt een plek waar ik heen kon gaan. Het was niet toegestaan om naar buiten te gaan, wat daar buiten dan ook precies was. Ik kon het nu nog steeds niet zien, maar misschien dat ik het zo aan de Runners zou kunnen vragen. Die wisten het wel! Ik zuchtte en keek opzij naar Alby. Hij leek toch te twijfelen of hij het aan me kon vertellen, wat het dan ook precies was. Ik kon hem ook moeilijk ongelijk geven, want ik was nog maar net nieuw en Cleo had me duidelijk ook niet echt verteld wat er hier precies aan de hand was, laat staan dat ze me had vertrouwd! Al mocht ze me volgens mij gewoon niet. Dat waren toch wel twee verschillende dingen. Als ze me niet vertrouwde dan was dat prima, maar dan hoefde ze nog niet zo te doen! Gelukkig leek Alby me wel te vertrouwen, want hij gaf antwoord op mijn vraag! Het was echter niet het antwoord wat ik had verwacht. Al die muren, dat was een doolhof!? Betekende dat dan dat wij er middenin zaten? Daar leek het wel op, met de vier muren om ons heen! ‘Dus we zitten middenin een doolhof en het is daar zo gevaarlijk dat alleen de Runners naar binnen mogen, maar ze moeten weer terug zijn voordat de deuren dicht gaan? En elke maand wordt er iemand naar boven gestuurd? Waarom zou iemand dat in godsnaam doen!?’ Wat was dit nou weer voor een marteling?! Wie stuurde er nou mensen naar een plek waar het zo gevaarlijk was als hier! Het doolhof had deuren en die moesten dicht, anders zou het hier ook gevaarlijk worden! Dus het was wel degelijk zo erg dat er iets kon gebeuren met iedereen die hier was! De Runners leken echter wel naar buiten te mogen, want die konden het aan en konden weer op tijd terug zijn. ‘Dit is echt belachelijk. Gewoon onzin,’ mompelde ik en ik keek om me heen. We zaten hier gewoon vast! Als ze een uitgang hadden gevonden in het doolhof, dan waren we hier nu vast niet meer geweest? Dat leek me in ieder geval! Ik keek weer naar Alby en schudde kort mijn hoofd. ‘Ik snap echt niet waarom iemand dit zou doen. Ik bedoel, iemand moet mij toch naar boven hebben gestuurd? Ik ben zelf echt niet in dat ding gestapt! Dus iemand zou dat moeten hebben gedaan, dus die iemand is dan ook verantwoordelijk voor dit alles!’ Ik begreep echter alleen niet waarom! Wat had iemand er nou aan om hier een paar mensen te droppen? Ik snapte er echt helemaal niks van! Ik keek naar de mensen die beneden ons aan het werk waren en zuchtte. Ik legde mijn armen weer op de railing en staarde naar de uitgang van het doolhof, waar nog een paar jongens uit kwamen. Ik kwam iets overeind toen ik zag dat één van de jongens een behoorlijk rode arm had, duidelijk van het bloed. ‘Alby, iemand is gewond!’

Newt.

De diertjes waren echt het ding van Cleo. Zij was de enige die er ooit op was gekomen om wat beter voor ze te zorgen. Zij was degene die precies wist welk lammetje nu uit was gegroeid tot een schaap en ze wist nog steeds al hun namen. Het waren allemaal haar schatjes, zoals zij het noemde, en dat hadden we allemaal van haar geaccepteerd. We wisten dat we haar uit de buurt moesten houden van de Slicers en dat we beter niks over de dieren konden zeggen, omdat Cleo anders boos zou worden. Nefeli had dat niet geweten en ergens had ze ook wel een punt. Het was inderdaad goed voor ons en misschien hadden ze al die extra verzorging niet nodig, maar het bleef wel een taak van Cleo. Zij maakte zich nuttig door dat te doen en ik snapte dat Cleo die taak wilde beschermen. ‘Praat wel met Alby. Ze komt niet in de buurt van de dieren,’ verzekerde ik Cleo. Ik snapte dat ze de Greenie er niet bij wilde hebben en ik zou er ook wel proberen iets aan te doen. Alby en ik hadden wel vaker samen besloten waar een Greenie zou gaan werken en dat zouden we nu waarschijnlijk ook doen. We zouden haar gewoon ergens anders neer zetten en dan zouden we wel zien waar ze precies goed in was! Ik keek naar Cleo en zuchtte. ‘Je bedoelde het lief, dat weet ik. Zij had echter geen idee waar je het precies over had en ergens is het alleen maar goed dat we nu weten dat ze wel kan zien?’ Dan hoefden we daar in ieder geval geen rekening mee te houden als het ging om de verschillende taken die we hier hadden! Als ze niet goed zou kunnen zien, dan zouden veel taken al wel heel erg lastig worden. Ze zou sowieso geen Runner worden, dat zou Alby niet toelaten. Of ze nou wel of niet goed zou kunnen zien, dat zou gewoon niet mogen. Hij was soms best beschermend tegenover Cleo geweest en volgens mij wilde hij datzelfde nu ook doen voor Nefeli. ‘Je hebt toestemming om het mappen te missen,’ zei ik en ik kon het niet laten om te glimlachen. Minho zou het vast niet heel erg leuk vinden dat hij één iemand zou missen, maar hij zou het heus wel één dag zonder Cleo kunnen doen! Er was toch niet veel meer om te mappen, dus één mapper minder was ook echt geen ramp. Daarnaast wilde ik nu ook gewoon dat Cleo zich wat beter zou gaan voelen, op wat voor manier dan ook! Daar wilde ik nu vooral alles aan doen. Ze had toch geen zin in het mappen en ik wist wat er van Cleo kwam als ze geen zin had! Dan deed ze haar werk ook niet heel erg goed en daar had toch ook niemand wat aan? Dus eigenlijk deed ik Minho alleen maar een plezier! ‘Kom, dan zoeken we een rustig plekje op. Voordat de bloody Greenie weer begint te rennen en schreeuwen.’ Ik nam de hand van Cleo vast en trok haar zachtjes mee richting de Homestead. Ik keek nog even op naar de uitkijkpost, waar Alby de Greenie mee naar toe had genomen. Dat was iets wat hij wel vaker had gedaan sinds we dat ding hadden. Ik liep de Homestead binnen en liep naar onze kamer, waar ik de deur opende. Ik sloot de deur weer achter me toen we eenmaal beide binnen waren en ik sloeg mijn armen stevig om Cleo heen, waarna ik haar een kus gaf. We hadden nu wel wat behoefte aan wat tijd alleen? Ik was druk bezig geweest in de tuinen en ook Cleo was druk geweest met haar taken, dus we hadden elkaar vandaag niet heel erg vaak gezien! Niet dat het erg was, we konden heus wel zonder elkaar, maar het was toch wel fijn om bij elkaar te zijn.