Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

Het was maar goed dat ze besloten hadden een vrije dag te nemen, hij wist vrij zeker dat hij een training nooit overleefd was. Hoe laat het precies geweest was toen hij in slaap gevallen was, wist hij niet, maar een lange nachtrust had hij zeker niet gehad. Zelfs nu hij geen wekker had hoeven zetten, voelde hij zich nog extreem slaperig. Hij wreef even in zijn ogen en liet zijn blik toen naar Ivy glijden, zij leek in elk geval nog niet wakker te zijn.
Hij keek nog een hele tijd naar haar, maar besloot toen dat hij niet voor altijd zo kon blijven liggen. Vroeg of laat zou het team langs komen om haar uit te horen over haar broer, en hij had graag iets van kleren aan als dat zou gebeuren. Zo voorzichtig mogelijk stapte hij uit bed, waarna hij zijn kleren van het bureau pakte en in de badkamer verdween. Hij had expres al kleren hier achter gelaten, wetende dat hij toch bij Ivy zou slapen en de volgende dag liever in gewone kleren door het instituut wandelde dan dat hij in zijn pak naar zijn kamer moest om daar kleren op te halen.
Na een vlugge douche schoot hij in zijn kleren en liep terug de kamer in, waarna Baylor hem bijna verlangend aankeek. Het was bijna middag en het was niet de afspraak dat Suzan Baylor uit zou laten in de ochtend. Hoewel het niet zijn hond was, zou hij Ivy niet wakker maken om de hond uit te laten. Hij pakte de riem en lijnde Baylor aan, waarna hij de deur zo zacht mogelijk achter zich sloot en door het instituut naar buiten ging. Hij had verwacht wel iemand van het team tegen te komen, maar die ontmoeting bleef uit. Ze waren waarschijnlijk druk aan het trainen, of ze hadden besloten eens niet achter hen aan te komen.
Hij had waarschijnlijk een half uur gelopen toen hij besloot dat het tijd was om terug te gaan, hij liep langs de keuken om iets te eten mee te nemen. Hij wist dat Ivy niet van plan was naar buiten te gaan vandaag, ze had iets gezegd over series kijken, dus nam hij genoeg mee voor een lunch. Het was nog te vroeg voor iedereen om te lunchen en te laat om te ontbijten, dus druk was het niet. Ook op zijn weg terug kwam hij geen teamleden tegen, waardoor hij al vrij zeker was dat ze later langs zouden komen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte even en voelde met haar hand op de lege plaats naast zich. Haar wenkbrauwen fronsten zich om in een frons toen ze zijn warme lichaam niet naast zich voelde. Haar ogen vlogen open en ze beet op haar onderlip terwijl ze om haar heen keek. Ze snapte het onmiddellijk toen ze Baylor niet naast zich zag liggen. "Oh" mompelde ze even toen ze ook niet de leiband zag hangen aan de deur. Hij was gaan wandelen met hem, dat verklaarde alles. Hij had haar natuurlijk niet wakker gemaakt, wat natuurlijk mocht. Maar het was lief van hem om Baylor uit te laten. Ze wreef slaperig in haar ogen en liep naar de badkamer om vervolgens te douchen en iets aan te trekken. Ze smeet haar kleren van gisteren in de wasmand om daarna een zwart shirt en grijze jogging aan te trekken. "Oliver, Oliver, Oliver" mompelde ze even waarna ze haar haar kamde en nogmaals gaapte. Sjoe, dat was moe, ook al verwonderde het haar niet. Gisterenavond was, nou ja, vond zij toch, perfect. Ze had er van genoten. Een glimlachje verscheen op haar gezicht terwijl ze haar kamer even verluchtte en het bed opnieuw opmaakte. Haar teamleden moesten niet allemaal weten wat ze het hadden gedaan als ze vandaag kwamen vragen hoe het gisteren ging op het gala en de medaille uitreiking van haar broer dus zorgde ze er een beetje voor dat haar kamer proper was. Ze glimlachte even toen ze een hoopje van Olivers kledij nog op de grond zag liggen en smeet ze in de wasmand. Sloddervos. Ivy glimlachte vanzelf weer en deed vlug wat makeup op. Gelukkig hadden ze vrij genomen, ze kon zich niet inbeelden dat ze nu nog zou moeten trainen. Het was ook niet alsof ze zo vaak verlof namen, dus dat was geen probleem.

Account verwijderd

schreef:
Heel even aaide hij Baylor over zijn kopje, waarna hij de deur opende en achter Baylor aan naar binnen liep. Hij verloste de hond van de lijn en Baylor dartelde direct vrolijk door de kamer. Normaal gesproken sliep Baylor bij hen op bed, maar vanmorgen had hij de hond op de grond aangetroffen. Misschien had de hond wel bij hen geslapen, maar van het bed af gesprongen voor hij wakker was geworden. Ten slotte was het al bijna middag en werd Baylor normaal vrij vroeg uitgelaten. Vandaag was dus anders dan normaal voor het beestje, voor hen alle drie eigenlijk.
Kort keek hij door de kamer, Ivy was duidelijk weer wakker. Het bed was opgemaakt en enkele dingen waren van de grond gehaald. In elk geval was er geen enkel bewijs van gisteren te vinden, waardoor de rest van het team veilig binnen kon komen.
'Goedemorgen. Of goedemiddag, maar toen ik ging nog goedemorgen.' zei hij, toen hij Ivy aantrof in de badkamer, bezig met haar make-up. Ivy zag er ook nog mooi uit zonder make-up, sterker nog, hij zag vaak weinig verschil. Voor hen maakte het blijkbaar veel uit, maar mannen zagen het zelden. Of het moest een hele hoop zijn, dan konden zelfs zij er niet meer omheen. Hij sloeg zijn armen om haar middel en glimlachte even, het was een goede morgen. Hij had nergens spijt van in elk geval, hij had een goede nacht gehad. En hij was er niet op terug gekomen, hij had de nacht wel degelijk een stuk leuker gevonden dan het gala.
'De rest zal zo wel voor de deur staan, ik zag ze nergens in de gangen.' mompelde hij, terwijl hij haar kort bekeek. Er was nog iets waar hij niet op terug zou komen, Ivy was mooi. Met kleren was ze mooi en zonder kleren ook, er was niets aan haar wat hij niet mooi vond. Hij duwde een kus tegen haar lippen en vervolgens één tegen haar hals.
Een luid geklop tegen de deur deed hem op kijken, dat was de rest waarschijnlijk al. Hij kon hun luidruchtige stemmen al horen, ze leken enthousiast.

Account verwijderd

schreef:
Ivy had net haar tanden gepoetst en was nog de laatste beetjes makeup aan het aanbrengen toen ze de deur hoorde opengaan. "He" riep ze vanuut de badkamer als teken ter begroeting ze gluurde even om de deur en zag ze allebei binnenkomen. 'Dankje dat je Baylor hebt uitgelaten" zei ze met een glimlach. Oliver liep de badkamer binnen. "Ook goedemorgen" antwoordde ze met een lachje. "Leuke wandeling gehad?" Vroeg ze hem vrolijk. Ze had eindelijk eens uitgeslapen, meer tevreden kon ze niet zijn. Ze voelde zijn armen om haar middel en keek hem met een schuin hoofd vragend aan. "Geen spijt?" Vroeg ze met een opgelucht glimlachje. "Ik alleszins niet" voegde ze er nog aan toe. Het was leuk geweest. Baylor kwam de badkamer gerend en ze tilde de puppy op om hem vervolgens in haar armen te nemen. "He daar jongen, heb je flink gewandeld?" Ze aaide hem door de vacht op zijn kopje en drukte een kusje op zijn snoet. Baylor kefte even en ze zette hem weer neer. Ivys blik gleed langs haar heen naar haar bureau. "Je hebt lunch mee gebracht!" Riep ze grijnzend uit. Ze had er zelf nog niet aan gedacht. Ze drukte een kus terug en gaf hem een tik tegen zijn wang voor de kus op haar hals. "Je weet dat dat mijn zwakke plek is" lachte ze. Ivy maakte een protesterend geluidje toen ze het geklop hoorde en de luidruchtige stemmen op de gang. "Klaar voor vragen?" Ze lachte naar Oliver en maakt zich met tegenzin los. Ze liep naar de deur en deed hem open. Meteen werd ze overwelmd door haar team dat meteen naar binnen liep en ging zitten op alle plekken die vrij waren. Suzan aaide even Baylor en nam een plasticken botje om met hem te spelen. "En en en? Hoe was je avond?" Ivy lachte even om haar enthousiasme. 'Goed, het ging beter dan ik verwacht had, ik heb zolang ik me herinner met niemand ruzie gezocht en Oliver ook niet, dus" Ivy ging in kleermakerszit gaan zitten op het bureau en legde het eten even aan de kant. "Oh en ik heb de groetjes gedaan aan hem van jullie" voegde ze eraan toe. Ryan knikte even kort. "En komt hij terug naar het instituut?" Vroeg hij met een greintje nieuwsgierigheid. "Nou, dat weet ik zelf nog niet, ik heb het hem niet echt durven te vragen" gaf ze toe. Ivy haalde een hand door haar haren. "Oh, en waren er knappe vrouwen? Anders ga ik de volgende keer mee" grijnste Jason waardoor Ivy lachte. "Geloof me, zo'n gala is waarschijnlijk niet echt jouw ding, het moet er allemaal erg deftig en beleefd aan toe gaan" protesteerde ze waardoor Jason een vies gezicht trok. Elise keek met een glimlach naar haar. "Nou ja, dat snap ik wel, er waren veel belangrijke mensen en niemand heeft iemand nodig zoals Jason die hoogstwaarschijnlijk met elke vrouw zou flirten" sprak ze Jason tegen. Ivy lachte zachtjes. "Ik geef je gelijk" Derek grijnste naar Oliver. "En jij, heb jij je niet geamuseerd? Want toen we vanmorgen jullie eens wilden bezoeken, merkten we dat de deur vreemd genoeg op slot zat" vroeg Suzan aan Oliver. Ivys wangen kleurden rood en ze hoopte vurig dat het het team niet zou opvallen.

Account verwijderd

schreef:
'Spijt? Nee, zeker niet. Ik zou het zo over doen.' zei hij, voor hij achter Ivy aan liep. Hij zou het zo over doen, waarschijnlijk zou hij er na duizend keer nog geen spijt van hebben. Bovendien was er nog weinig wat ze niet gedeeld hadden nu, hij zou zo snel nergens op kunnen komen waar ze niets over wist. Dat was waarschijnlijk het voordeel van samen in een instituut wonen, geheimen waren moeilijk te bewaren. Hij zag dat in elk geval als een voordeel, geheimen binnen relaties waren zeker niet goed voor de relatie.
Hij luisterde naar de rest, naar alle vragen en antwoorden. Hij zat er gewoon stil bij, luisterend. Hij was op dit moment niet zo interessant, ten slotte ging het allemaal om haar broer. Dat ze niet wist of hij terug zou komen, verbaasde hem. Hij was er zo maar vanuit gegaan dat haar broer wel verteld had dat hij terug zou komen of juist niet terug zou komen. Ze zouden het vanzelf wel zien, maar hij wist vrij zeker dat haar broer niet opnieuw zou vertrekken zonder iets te zeggen.
'Ik heb me wel geamuseerd.' zei hij, terwijl hij naar Suzan keek. Hij lachte er niet bij, hij werd niet rood, hij keek gewoon serieus naar haar. Hij zag Ivy rood worden, waardoor hij een lach moest onderdrukken. Hij had zich geamuseerd, ook op het gala.
'En dat jullie weten dat de deur op slot zat, zegt alleen maar waarom die deur op slot zat. Ik had het niet overleefd als jullie hier vanmorgen vroeg binnen gewandeld waren hoor.' zei hij lachend, waarna hij tegen de muur leunde en naar Suzan keek. Zo makkelijk zou hij het nu ook weer niet voor haar maken, hij wist waar ze op doelde, maar zo makkelijk zou het niet zijn om hem zo ver te krijgen dat toe te geven. Bovendien loog hij niet, de deur zat wel degelijk op slot omdat hij niet had gewild dat ze binnen kwamen lopen en hij had het ook echt niet overleefd als ze vanmorgen binnen gestormd waren. Nou ja, wel overleefd, maar gelukkig was hij er zeker niet van geworden.
'Waarom wordt Ivy dan rood?' merkte Suzan lachend op, waarna alle blikken naar Ivy gleden.
'Ja, waarom rood en waarom niet blauw?' hij lachte even en ging toen zitten, waarna hij een van de broodjes pakte die hij meegenomen had en begon te eten, hij had ondertussen wel honger.

Account verwijderd

schreef:
"Hmmm, zo over doen klinkt goed" fluisterde ze nog met een lachje terug. Ze keek naarhaar team die gekukkig niets had gemerkt. Ivy gaf Oliver een pets toen ze zag dat hij moeite moest doen om zijn lach in te houden. Jackass. Ze lachte even. Wow, hij was goed in om de pot heen draaien. Maar ze kende zijn humeur 's ochtends, al was het deze ochtend toch iets anders gelopen. Ivy sloeg haar handen op haar wangen uit instinct toen iedereens blikken naar haar gleden. "Don't look at me" flapte ze eruit met een nerveus lachje. Arghh, wat was ze erg in dit. Ivy stak haar tong uit naar Oliver toen hij begon over dat kleurengedoe en stak haar hand uit voor een broodje. Ze nam er één met ham en kaas van hem en bedankte hem waarna ze een hapje nam. Hmm, ze was dol op lunch. "Wel, kom op het is te duidelijk, you guys had sex" Jason trok zijn wenkbrauwen op en grijnste breed. "Jase, hou je uit onze zaken" Ze wees waarschuwend met haar broodje naar hem. "Dus je ontkent niet?" Vroeg Suzan lachend. "Geen commentaar" antwoordde Ivy met een lach. Het was niet alsof ze het niet mochten weten, ze vond gewoon dat ze het niet zcht moesten weten. Zoiezo zouden ze hen niet meer met rust laten. "He, heb je je superspeed op hem gebruikt?" Pestte Jason haar. Ivy smeet haar broodje naar zijn hoofd, dat hij handig opving. "Guys, slow down, ik weet dat jullie echt wanhopig zijn naar een sexleven, maar laat har met rust" lachte Elise terwijl ze Ivy een medelevende blik gaf. Ondertussen zaten Ivy haar wangen nog steeds rood en had ze een appel genomen. "Dankje Elise" zei ze met een grijns. "Trouwens, moeten jullie niet trainen?" Vroeg Ivy hen met opgetrokken wenkbrauw. "Wel, als jullie vrij nemen mogen wij dat toch ook?" Vroeg Jason onschuldig. "Nou nee, jullie hebben al bijna al jullie verlofdagen opgebruikt dus jullie moeten straks maar eens mee naar de trainingsruimte" zei Ryan streng. Ivy zuchtte opgelucht en pakte Baylor op die een koekje zat pp te eten uit de lunch die Oliver had meegebracht. "Ja, guys, trainen jullie maar" citeerde ze Ryan terwijl ze met Baylor speelde en hem liet zitten op haar bureau. Jason rolde met zijn ogen en Derek wierp alleen een grijns naar Oliver.

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk was Ivy nog grappiger dan de rest, op een of andere manier leken de mannen liever haar te pesten dan hem. Daar had hij geen problemen mee, hoewel het waarschijnlijk moeilijker was om hem te pesten dan dat het was om haar te pesten, hij werd niet zo snel rood en hij kon zich vaak gemakkelijk uit situaties praten. Hij had al eerder verteld dat hij zich vrijwel overal doorheen blufte en dat mensen hem nog leken te geloven ook.
Hij luisterde slechts naar alle reacties, waarna hij vaak begon te lachen. Superspeed, hij moest toegeven dat hij er nog geen seconde bij na zou denken, Jason overduidelijk wel. Waarschijnlijk was Jason wel van het gebruiken van een gave, hoewel hij zich niet voor kon stellen dat zijn gave ook maar op enige manier handig zou zijn. Die van Jason ook niet, trouwens. Tenzij hij graag een dove vriendin wilde, dan zou het waarschijnlijk wel een leuke gave zijn om te hebben.
'Luister naar Ryan, jullie moeten gewoon gaan trainen.' zei hij lachend. Hij had nog geen enkele dag gebruikt, maar dat was waarschijnlijk omdat hij er nog niet lang genoeg was om ze te gebruiken. Of hij had gewoon nooit een goede reden gehad om ze te gebruiken, dat kon natuurlijk ook.
'Wacht maar tot jij een soortgelijk verhoor krijgt.' zei hij lachend tegen Derek, toen de man hem een grijns toewierp. Derek mocht dan genoeg zelfvertrouwen hebben, als het om Elise ging bleef hij altijd een eitje. De licht rode kleur op zijn wangen zei al genoeg en niet alleen tegen hem. Suzan en Jason keken bijna tegelijk op en staarde naar Derek, waarna een grijns op hun gezichten verscheen.
'Dat is waar ook, Elise en Derek zijn natuurlijk ook een ding nu. Hé Derek, draai jij je deur altijd op slot?' vroeg Suzan, waarna Jason zijn duim naar haar op stak. Jason en Suzan waren zeker de twee nieuwsgierigste van het team, ze wilden alles weten en alles zien. Dat werd maar weer bewezen doordat ze vanmorgen nog Ivy's kamer in hadden willen lopen, hij beloofde zichzelf voortaan de kamer maar altijd op slot te draaien.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte even en lachte toen ze Oliver dat hoorde zeggen tegen Derek. Dat was juist ook. "Ja, waarom zijn jullie zo geobsedeerd door Oliver en mij, stalk anders Derek en Elise" bracht ze Suzan en Jason op een idee. "Ivy?!'" protesteerde Elise luid. Ivy glimlachte onschuldig. "Sorry Elise, maar ik kan hun gestalk niet meer aan" grapte ze waarna ze Elise een vlugge knuffel gaf, als teken ter verzoening. Suzan keek enthousiast naar Oliver, Ivy, Elise en Derek. "Dus Olivy en Derise" Ze knikte zelfzeker en wierp hen een grote grijns toe. "Olivy?" lachte Ivy. Ze wisselde een blik uit met Ollie. "Hmmm, misschien moeten we t-shirts voor jullie laten drukken" stemde Jason plagerig ermee in. Ivy rolde met haar ogen. Nah, Oliver had geen shirt nodig. Ze glimlachte bij haar gedachten. Gelukkig kon niemand hier gedachten lezen, want dat zou nogal genant zijn geweest. Ryan stond op en klopte zijn broek af. "Derek, Jason en Suzan, als jullie over tien minuten niet klaar zijn met jullie om te kleden en niet in de trainingsruimte staan, dan mogen jullie morgen om 5 uur 's ochtends nog een paar toeren lopen rond het gebouw" gromde Ryan. Het werkte, zeer goed zelfs. "Okey okey, we're going" protesteerde Jason terwijl hij rechtsprong van het bed. Elise stond ook op en gaf Derek een stoot. "He, ik ga ook mee" zei ze nog vlug. Al gauw waren ze de kamer uit en Ryan gaf hen nog een grijns. "Veel plezier" lachte hij voordat hij de deur achter zich sloot. Ivy zuchtte luid en liet zich op het bed vallen. "Eindelijk rust" bracht ze uit met een lach. "Vertel me Oliver, waarom ben ik zo slecht in het me uit bepaalde situaties praten?" vroeg ze hem met een opgetrokken wenkbrauw. Ivy zette Baylor op het bed. "Zit" beveelde ze hem, waarna ze hem een hondensnoepje gaf omdat hij het goed deed. "Lig" Bijna onmiddellijk plofte de puppy neer op haar bed. "Goed zo, flinke jongen" kirde ze waarna ze hem nog een snoepje gaf. "En nu, val Ollie aan" Baylor keek haar aan met zijn tong uit zijn bek. Zijn ogen volgden haar hand met de snoepjes. Ze grijnste even. "Wel, ik had wel gedacht dat het niet zou werken" grapte ze waarna ze Baylor de rest van de hondensnoepjes liet opvreten.

Account verwijderd

schreef:
Hij wilde Derek en Elise niet voor de leeuwen gooien, maar het was wel tijd dat Jason en Suzan eens andere slachtoffers vonden. Het was niet per se vervelend, maar dat ze verplicht waren hun deur op slot te doen, ging toch wel een beetje ver. Bovendien waren Ivy en hij nou zo speciaal weer niet, ze deden niets dat Suzan of Jason niet zou kunnen doen. Als ze een relatie hadden ten minste. Maar de twee leken van iedereen te houden, ze leken zich nooit te binden aan één iemand.
'Niet iedereen kan geboren worden met het talent om zich overal doorheen te bluffen.' zei hij lachend. Hij keek even naar Ivy die naast hem op het bed was gevallen en druk bezig was met Baylor. Hij glimlachte even, ze leek nog niet uitgekeken op de hond. Ze straalde nog steeds als ze met het hondje bezig was, hoewel hij betwijfelde of dat ze dat zelf ook door had.
Hij lachte toen ze Baylor beval hem aan te vallen, alsof de hond dat ooit zou doen. Misschien als ze de hond alleen opgevoed had en hij haar intimideerde, maar nu zat dat er niet meer in. Hij had de hond waarschijnlijk al te veel aandacht geschonken. Ze mocht het altijd proberen, maar de kans dat hij het echt zou doen was vrij klein. Hij aaide de hond even over zijn kop en pakte nog een broodje uit de zak, waarna hij het broodje op at. Baylor keek geïnteresseerd naar het broodje, waardoor hij even lachte.
'Ik geef Jason en Suzan een uur voor een van hen weer langs komt met een of ander excuus.' zei hij, waarna hij weer naar Ivy keek. Hij leunde even naar haar toe om een kus tegen haar lippen te duwen.
'Dus, wil je nog steeds de hele dag naar je series kijken en in bed liggen?' vroeg hij, waarna hij zijn armen om haar heen sloeg en haar nogmaals bekeek. Een dag verlof betekende dat ze de hele dag geen verplichtingen hadden, in principe konden ze alles doen wat ze wilden vandaag.

Cute omfg

Account verwijderd

schreef:
Ivy gromde even en klopte zachtjes met haar hand op zijn borstkas. "Het is gewoon zo oneerlijk, ik wil ook dat talent hebben" protesteerde ze waarna ze even rolde op haar zij en hem aankeek. Baylor was aan het knabbelen op het kussen dat Oliver gebruikte om op te slapen, dus dat was haar probleem niet. Ze lachte zachtjes. De puppy keek aandachtig naar het broodje en sprong op Olivers schoot, om hem vervolgens weer smekend aan te kijken. "Tss, niet geven, hij gaat te dik worden" lachte ze. "Ik haat ze zo erg" grapte ze toen hij begon over Suzan en Jason. "Die twee lijken toch van gedrag veel te erg op elkaar, vind je ook niet?" Vroeg ze hem met een opgetrokken wenkbrauw. Ze ontving zijn kusje met plezier. Ze dacht even na. "Eigenlijk kunnen we even goed ergens naartoe, ik heb alleen geen idee waarnaartoe, behalve als je uren jurken voor me wilt uitkiezen in de stad" lachte ze plagerig. Nee, ze dacht niet dat Oliver dat zo gezellig zou vinden. "Waarom lenen we niet even Jason playstation en gaan we straks nog naar de stad om wat rond te hangen, dan kunnen we Baylor ook nog mee op wandel nemen" stelde ze voor met een glimlach. Ze wou wel genieten van deze dag, eens niets intensief doen en gewoon rustig aan. Ze leunde met haar hoofd tegen zijn schouder en gaapte even. "Hoe kan ik zelf nog zo moe zijn na zo lang uit te slapen" mopperde ze terwijl ze Baylor een zachte tik gaf tegen zijn snuit toen hij op Olivers hand begon te knagen.

Oh god, dat is zo schattig! Kan niet wachten tot Olivy later kinderen heeft

Account verwijderd

schreef:
Normaal gesproken sliep hij langer, hoewel hij normaal eerder op moest staan. Het was niet gebruikelijk voor hem om pas zo laat te gaan slapen, niet sinds hij hier zat en er hij een vrij druk rooster had waar hij zich aan moest houden. Normaal gesproken lag hij uren eerder in bed, had hij een hoop slaap om weer op krachten te komen. Hij gaapte dan ook meerdere malen.
'Ze zijn familie, natuurlijk lijken ze op elkaar. En ze kunnen zich allebei niet binden, hoewel ik denk dat ze dat wel willen.' zei hij, terwijl hij over de twee nadacht. Misschien moesten ze eens proberen zich wel aan iemand te binden, dan zouden ze zich niet zo druk bezig houden met hen en kon iedereen ongestoord doen wat ze zelf wilden doen. Het zou goed zijn voor iedereen, de afleiding die een relatie bezorgde. Het was best ontspannend om niet alleen te zijn en iemand te hebben die een beetje op je lette.
'Hoe graag ik je ook in jurken zie, ik denk niet dat ik dat uren volhoud. Bovendien vind ik waarschijnlijk elke jurk mooi staan en heb je nog niks aan mijn aanwezigheid.' zei hij, waarna hij heel even zijn ogen sloot. Waarschijnlijk zou hij gewoon weer opnieuw in slaap vallen als Ivy niet tegen hem begon te praten of Baylor niet over hem heen liep. Hij dacht even na over haar woorden, het was geen slecht plan. Eigenlijk maakte het hem vaak weinig uit wat ze gingen doen, hij zou zich toch wel vermaken in haar aanwezigheid. Ivy leek altijd energie te hebben en bovendien was ze gewoon leuk om bij in de buurt te zijn, en dat was niet eens omdat hij een relatie met haar had, ze was gewoon een leuk persoon in het algemeen.
'Prima, hoewel ik het gamen liever oversla. Ik denk dat het mijn hoofdpijn niet veel goeds zal doen als ik naar een beeldscherm kijk en daarnaast denk ik dat ik in slaap val als ik stil moet zitten.' zei hij, waarna hij zijn ogen opende en naar haar keek. Ivy leek er niet veel beter aan toe te zijn, gezien haar woorden en de manier waarop ze lag.
'Of we slapen nog even en gaan daarna naar de stad.' stelde hij voor. Hij streelde even door haar haar, waarschijnlijk zouden ze zich al een stuk beter voelen met nog een uur of twee slaap.

Je bericht wijzigen op telefoon is echt fugly ahahaha

Account verwijderd

schreef:
"He familie lijkt niet altijd op elkaar hoor" protesteerde ze. "Wel, ik heb geprobeerd Suzan over te halen om Jules een tweede kans te geven, en het is soort van gelukt" zei ze trots. "Jason daarintegen ben ik bang dat hij zich nooit kan binden aan iemand, hij verandert steeds van vriendin, het is gewoon te erg voor woorden" kreunde ze. Ze vond het best wel zielig voor de vrouwen die hij steeds versierde, maar ze snapte ook Jason wel. Het was gewoon moeilijk voor hem om echt iemand te vinden die hij graag zag. Ze pruillipte toen hij zei dat hij niet meewou jurken kiezen. "Ook niet als je mee in het pashokje mag?" Plaagde ze hem waarna ze een kus op zijn lippen plantte. Ze vroeg zich af of hij inderdaad bijna elke jurk zou mooi vinden. Waarschijnlijk wel. Ze kroop tegen Oliver aan en legde een arm op zijn borstkas. Ze deed haar ogen weer open en drukte nog een kus op zijn wang. "Hmm, is goed" stemde ze in. Ze keek ietswat bezorgd naar hem. "Maar heb je echt hoofdpijn, anders heb ik wel wat pijnstillers liggen in de badkamer, wil je dat ik ze voor je haal?" Vroeg ze bezorgd aan hem. Ze lachte zachtjes toen hij door haar haar streek en klemde zich lichtjes aan hem vast. Ze kreunde even toen Baylor natuurlijk weer op haar tenen begon te bijten."Maar volgens mij moet ik maar eens naar buiten met Baylor, hij ziet er zo vrolijk uit vandaag" Ze keek naar de puppy die haar zat aan te kijken met grote ogen. "Dan kan ik hem nog wat proberen te trainen" Zij ze terwijl ze half van het bed af rolde en daarna opstond. Ze grinnikte even toen ze zag dat Baylor bezig was met de veters uit Olivers schoenen te trekken en pakte hem op. "Stt, niet doen" zei ze met een grijns. Ze trok haar schoenen aan. "He, als je wilt mag je heus blijven liggen hoor, dan kan je nog wat slapen"

Stttt hahaha :"

Account verwijderd

schreef:
Nog een hele tijd bleef hij gewoon liggen, denkend over haar woorden. Hij kon een grijns niet bedwingen, maar hij gaf nog geen antwoord. Hij schudde slechts zijn hoofd toen ze vroeg of hij pijnstillers nodig had, zo erg was het nu ook weer niet. Het viel allemaal wel mee, maar naar een beeldscherm kijken zou het niet beter maken. Misschien konden ze een andere keer gamen, hij had niets tegen gamen zelf. Hoewel ze hem waarschijnlijk zou verslaan, hij was nooit een echte gamer geweest en was altijd drukker met andere dingen geweest.
Hij keek even naar haar toen ze op stond en keek vervolgens naar de hond, ze had gelijk, Baylor leek inderdaad vrolijker dan normaal vandaag. Hij liet zijn blik weer naar Ivy glijden en kwam toen maar overeind, waarna hij zijn veters maar weer goed in zijn schoenen duwde en ze vervolgens aan trok.
'Hoe graag ik ook zou willen slapen, ik denk niet dat ik nu het beeld van jou in een pashokje nog uit mijn hoofd krijg.' merkte hij op. Hij kwam overeind en keek naar de twee, waarna hij de deur voor hen openmaakte en weer achter hen sloot. Hij gaapte opnieuw, hij hoopte maar dat frisse lucht hem goed zou doen.
'Maar ik ga geen enkel pashokje in met jou, dat kan ik nog niet aan.' hij was waarschijnlijk nog te onder de indruk van haar. Hij kon er niets aan doen, uiteindelijk waren ze nog niet zo lang samen en had hij haar slechts één keer zonder haar normale outfit gezien. Het leek hem geen goed plan om dat zichzelf nu al aan te doen, hij zou het nog geen drie winkels volhouden zonder aan haar te zitten en daar waren ze in winkels echt niet blij mee.
'En over Jules gesproken, ik dacht dat ze iets had voor de taxichauffeur?' zei hij, waarna hij naar haar keek. Het was voor Suzan niet bijzonder dat ze meerdere aanbidders had, maar hij dacht dat ze best enthousiast was over de taxichauffeur. Misschien toch niet. Hij duwde een kus tegen haar wang en verstrengelde hun vingers. Voor Suzan was het dan misschien om zich te binden, voor hem. En hij voelde zich wel zeker over hun relatie, hij zag het niet als iets wat zo weer voorbij zou zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte even om de grijns op zijn gezicht. Ze keek hem aan toen hij zei dat hij geen pijnstillers nodig had. "Are you sure?" Ze haakte de leiband in Baylors halsbandje en lachte toen hij begln te springen tegen haar benen. Enthousiast beest. Ze lachte om Oliver toen hij vertelde overhet beeld van haar in een pashokje. "Komt ervan" plaagde ze hem waarna ze zijn jas van de deur pakte en hem aangaf. Zelf trok ze ook haar jas weer aan en drukte een kus als bedankje toen hij de deur voor haar opende en weer sloot. "Such a gentleman" Ze glimlachte even naar hem. Ze vond jet altijd fijn wanneer hij haar zo lief behandelde. Haar dag kon zo niet meer stuk. Ivy lachte om zijn gegaap. "Hmmm, misschien moeten we toch maar geen seks meer hebben, aangezien jij veel te uitgeput bent de volgde ochtend" grapte ze. Ze gniffelde even. "He, jij kan alles aan" verbeterde ze hem waarna zeeen blik op hem wierp en hem vrolijk een knuffel gaf. Ivy schudde haar hoofd. "Geen idee, ze heeft niets meer gezegd over die taxichauffeur" Ze fronste even. "Misschien was hij dan toch niet haar type" Ze haalde haar schouders kort op en keek naar hun verstrengelde vingers die ze even vrolijk heen en weer zwierde. "Maar ik weet wel wie MIJN type is" Ze glimlachte naar hem en liep naar buiten. Dichtbij was een park, misschien konden ze daar heen. Ivy keek naar de sneeuw die uit de lucht viel en lachte toen Baylor rond dartelde en hapte naar de vallende vlokjes. "Okey, nu krijgen we hem zeker niet naar binnen" lachte ze. Ze grijnste even en liep met Oliver door het park. Even plaatste ze haar hoofd op zijn schouder. "Dit is fijn" bemerkte ze.

Account verwijderd

schreef:
Hij kon er niet zo veel aan doen, behalve slapen dan. Vanavond zou hij wel op tijd gaan, hoewel bijna alles op tijd was als je het met gisteren vergeleek. Het zou hem weinig verbazen als hij al in slaap gevallen was voor Ivy ook maar de tijd had om om te kleden, tenzij de buitenlucht hem wel goed zou doen en hij weer wat energie zou krijgen.
'Ik denk dat ik dan toch liever uitgeput ben de volgende ochtend.' merkte hij op. In werkelijkheid was hij gewoon vermoeid omdat hij niet genoeg geslapen had, het had nog best een tijd geduurd voor hij in slaap gevallen was en vanmorgen was hij nog eerder wakker geworden dan zij. En hij was totaal geen ochtendmens dus dat zei wel wat.
'Bovendien denk ik niet dat dat ik in de afgelopen drie jaar ook maar met één vrouw geweest ben, dus jij mag me niet veroordelen.' zei hij lachend. Hij kon zich in elk geval geen enkele keer herinneren en hij had best een goed geheugen. Hij had er ook heel weinig interesse in gehad, op dat moment zat hij in een rouwperiode waar geen einde aan leek te komen en vrouwen waren de laatste dingen waar hij aan dacht. Niet eens de laatste, hij dacht er helemaal niet aan. Maar die tijd was nu voorbij, hij wilde niet voor altijd in een slechte periode zitten.
'Wacht maar tot hij een half uur rond gerend heeft, dan moet je hem waarschijnlijk naar huis dragen.' zei hij terwijl hij naar Baylor keek. Het was een puppy, die zou het niet zo geweldig lang volhouden. Hoewel het wel een puppy was die groeide kool, je kon Baylor bijna elke dag groter zien worden.
Hij keek een beetje rond door het park, af en toe zag hij mensen voorbij lopen, maar een echt druk park was het niet. Enkele hardlopers en wat mensen met honden, maar meer dan dat was er niet. Hij glimlachte even toen ze met haar hoofd tegen zijn schouder leunde. De buitenlucht deed hem goed, hij gaapte in elk geval niet meer elke vijf minuten en leek ook wat meer dingen op te nemen. Kort keek hij naar boven, naar de sneeuwvlokken die uit de lucht vielen en vervolgens keek hij naar dezelfde sneeuwvlokken die in Ivy's haar plakte. Je zag ze niet zo duidelijk, Ivy's haar was vrij licht en de sneeuw was niet heel veel witter.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld