schreef:
Op de seconde aan toe staat iedereen een half uur later klaar om te vertrekken. Sommige lopen nog met een blik erwten of bonen in zijn hand, maar de meeste hebben al gegeten. We lopen door een frisse wind, het is wel eens fijn als het wat koeler is buiten. Eigenlijk vraag ik mij af of we wel de juiste richting in lopen. We zijn er wel aldoor van uit gegaan, maar hoe weten we dat nou zo zeker?
"Brenda, ben jij hier in de buurt een beetje bekend?" Vraag ik.
Ze begint nogal te lachen en kijkt mij ongelovig aan.
"Ik zie een en al een woestijn, tot zo ver ben ik gekomen."
Werpt ze terug. Ik glimlach even, oké dat was misschien wel een beetje een domme vraag.
"Ik bedoel, voor dat alles...zanderig werd."
"Dat gebouw waar we hebben geslapen herken ik nog wel, dus ongeveer zou ik het je kunnen vertellen."
"Dus jij weet ook of we de goede richting in lopen, om naar de stad te gaan?"
Ze fronst even haar wenkbrauwen.
"Toen ik bij WICKED werkte heb ik inderdaad wel gezien wat hun uiteindelijke doel was. Naar welke stad de proefpersonen zouden moeten gaan. Ik denk dat we tijdelijk nog wel zo kunnen lopen, maar we zouden het wel meer in de gaten moeten gaan houden inderdaad. Misschien dat als we weer een gebouw tegen komen we beter even kunnen rondkijken voor een eventuele plattegrond van hoe het hiervoor was. Dan weten we of we niet teveel naar links of naar rechts zijn afgebogen."
Ik knik instemmend en loop rustig verder. Na een paar kilometer komt Minho naast mij lopen en legt zijn hand even op mijn schouder. "Wacht even." Zegt hij en we blijven staan. De rest loop langs ons heen en Minho blijft stil tot ze een stukje verderop zijn.
"Ik heb ondertussen wel vernomen dat je niemand vertrouwt en natuurlijk mij al helemaal niet," zegt hij grijnzend, "maar in hoeverre vertrouw je die twee?"
Hij werpt even een blik op beide meiden en kijkt mij weer aan. Als vanzelf zucht ik heel erg diep en neem even een andere houding aan. Vervolgens klak ik nog wat met mijn tong, kijk een beetje om mij heen en zet uiteindelijk mijn handen in mijn zij.
"Niet?" Vraag ik, maar ik weet dat dat een leugen is.
"Oké nee. Ik heb een bepaalde connectie met Malia. Ik kan niet beschrijven wat het is, maar om haar zomaar los te laten.. Dat kan ik niet. Niet dat ik gevoelens voor haar heb, zo moet je dat niet zien. Het is meer dat we, verbonden zijn door WICKED. Maar Brenda, ze doet zo haar best om te laten zien dat ze écht niet meer bij WICKED hoort. Ik wil haar een kans geven. Ook al roept Malia van alles en nog wat, wil ik Brenda zelf leren kennen zonder al die vooroordelen."
Minho knikt en kijkt even naar de groep die al verder van ons af komt. Wij beginnen op een rustig tempo achter hen aan te lopen.
"Dat heb ik ook wel, dat ik Brenda een kans wil geven. De rest van de groep is het daar ook mee eens, maar Malia.."
"Malia zit bij de groep en we gaan haar er niet zomaar uit gooien, zonder haar zouden we niet eens weten dat the right arm bestaat!"
"Rustig, shank! Weet je wel heel zeker dat je niks voor der voelt, gelijk in de verdediging."
Ik voel dat ik extreem aan het blozen ben dus kijk gauw even de andere kant uit.
"Ik wil alleen zeggen dat we allemaal gewoon twijfels hebben bij haar. Het is niet zo dat ik een totale afkeer heb, dat zeker niet. Ze heeft goede dingen voor ons gedaan, zorgde er voor dat we met haar tante in contact zijn gekomen én doet haar best jou in leven te houden."
Hij geeft mij even een zetje en lacht breed.
"Het is ook niet zo dat zij er wat aan kan doen dat haar moeder nou eenmaal voor WICKED werkt en zij daar ook toe verplicht werd, ze heeft haar eigen moeder eigenlijk gewoon verraden aan the right arm. Maar ze heeft gewoon iets wat ik niet geheel vertrouw. Misschien komt dat gewoon doordat ze twee persoonlijkheden had dat ik daardoor nog in de war ben, maar het voelt nog niet goed. Misschien, als we daadwerkelijk bij the right arm zijn, kunnen we allemaal opnieuw met haar beginnen."
Wat klinkt hij plots sympathiek. Hij zou de eerste zijn geweest die mij zou waarschuwen voor gevaar, maar nu zegt hij dat hij met een schone lei wil beginnen? Dat is iets wat ik niet van hém had verwacht. Ik knik en glimlach.
"Klinkt goed."
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.
16