ORPG ~ You Say Run! - Forum

ORPG ~ You Say Run!

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Minako was blij dat Kenjiro op het scherm werd getoond. Ze had een stukje van hoe hij vocht gezien en ze was onder de indruk geweest. Ze hoopte dat ze ook zo goed als hem zou kunnen worden.
Ze voelde haar wangen branden toen ze zichzelf op het grote scherm zag. Ze had het niet verwacht om zichzelf te zien. Ze grinnikte zacht. Ze kon niet wachten om dit alles aan haar ouders te vertellen en ze hoopte dat ze het genoeg had gedaan om toegelaten te worden.
Nadat er een paar leerlingen werden laten zien op het scherm begon de man weer te vertellen. Hij legde uit dat de uitslag thuis werd gestuurd en dat daarbij ook formulieren zouden zitten voor hun hero suit,die ze konden invullen en opsturen zodat een bedrijf een suit zou maken die zou voldoen aan de eisen van elke individuele student. Minako dacht na over de woorden van de man. Haar eigen hero suit, dat klonk goed!

Yoru keek weer naar Miyuki toen hij haar woorden hoorde en knikte. ‘Goed om te horen’, antwoordde hij. Zelf hoefde hij niet vroeg thuis te zijn, hij mocht dat zelf beslissen sinds hij toch alleen woonde. Veel zin om direct naar huis te gaan had hij toch niet dus wat rondhangen met Miyuki vond hij niet erg.
Yoru knikte nogmaals. ‘Het park klinkt goed’, zei hij. Hij zag hoe ze haar hoofd schuin hield en fronste licht. Hij had het eerder gezien. Hij had het iemand zien doen, jaren terug. De persoondie hij had zien doen was een collega en vriendin van zijn vader geweest, Himiko Toga. Hij had haar één of twee keer ontmoet toen zijn vader hem mee had genomen naar de hideout van de League. Zou ze misschien familie van haar zijn? Hij zou het haar kunnen vragen. Hij pakte zijn tas en sloeg het over zijn schouder. ‘Zullen we?’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Kenjiro:

Iedereen was inmiddels de zaal aan het verlaten. Rustig stond ik ook op en keek om naar haar. "Hmm, zin om ergens wat te drinken of ga je naar huis?" vroeg ik. Geen idee waarom ik dit vroeg, maar de korte tijd dat ik met haar was voelde gewoon goed vertrouwd. Rustig wachtte ik op haar antwoord terwijl ik ook d zaal uit liep, door de gangen naar buiten.
Nog voordat we naar buiten gingen, leek het of ik enkele bekende tegen kwam van mijn school, maar het het kon ook zijn dat ik het mij verbeelde. Ik schudde mijn hoofd en keek weer om naar haar. Had ze nou eigenlijk haar naam al verteld? Ik wist het even niet meer. "Hmm, Misschien een rare vraag, maar had je je naam al gezegd? Zo ja, dan ben ik doof geweest, sorry alvast daar voor." zei ik en lachte wat akward.

Miyuki:

"Mooi, snel weg hier voordat iedereen terug komt en het weer vol word." lachte ik en draaide mij om. Kort knikte ik en deed mijn tas ook even goed om waarna hij op was gestaan en begon te lopen. Samen liepen we de school uit. Kort keek ik om, het was vreemd om hier rond te lopen, en straks ook nog aan genomen te worden, als dat lukt tenminste. Al snel keek ik weer voor mij uit, maar toch keek ik, via mijn ooghoek, naar Yuro. Zelfs van de zijkant leek hij op iemand die mij vaag bekent voor kwam.
Snel schudde ik mijn hoofd en ging met mijn hand door mijn haar heen en daarna even over mijn arm. Oke, daar moest ik maar eens naar laten kijken als ik terug was thuis. Mijn moeder zou vast gaan flippen, maar als ik vertel dat het mijn eigen schuld was, zou ze hopelijk wat rustiger reageren.
Met zijn twee liepen we ondertussen over de straten richting het park. "Oke, heb nog best wel trek." zei ik toen ik een heerlijke geur rook en deze op snoof. Meteen begon ik te watertanden en keek om naar Yuro, "Wat denk je hier van, lekker een takoyaki scoren voor dat we verder gaan?" vroeg ik en wees naar een los staand kraampje langs weg.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Minako stond op om te vertrekken en keek naar Kenjiro toen ze zijn woorden hoorde. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze had geen plannen meer voor die dag en het leek haar leuk om iets samen te gaan doen met hem. Ze knikte daarom. 'Ik heb verder niets te doen, het lijkt me leuk om samen iets te gaan drinken', antwoordde ze. Ze kon het goed met Kenjiro vinden en het leek haar leuk om hem beter te leren kennen.
Ze liep met hem mee de zaal uit en sloeg haar rugzak over haar schouder. Ze keek op door zijn vragen en voelde haar wangen kleuren. Ze wist niet zeker of ze het hem al had verteld. 'Volgens mij niet',zei ze wat verlegen. 'Het spijt me, ik had het je eerder moeten vertellen', verontschuldigde ze zich voordat een kleine glimlach weer op haar gezicht verscheen. 'Mijn naam is Kaminari Minako', antwoordde ze.

Yoru grinnikte. Daar was hij mee eens. 'Laten we dan maar gauw gaan', antwoordde hij terwijl hij knikte. Hij liep met haar mee naar buiten toe en stak zijn handen in zijn zakken. Hij had niet verwacht dat hij tijdens het examen iemand zou ontmoeten waarmee hij het zou kunnen vinden maar hij kon niet zeggen dat hij daar niet blij mee was. Hij had nu iemand waar hij mee kon praten.
Hij dacht na over wat hij nog zou moeten doen. Hij moest in ieder geval nog wat boodschappen doen voordat hij naar huis ging. Verder zou hij waarschijnlijk ook nog wel de was doen.Hij redde zich best goed, alleen. Hij kon voor zichzelf zorgen en had zijn eigen plek.
Yoru liep met Miyuki mee naar het park. Hij rook de geur van eten en knikte toen hij haar woorden hoorde. 'Daar zeg ik geen nee tegen’, antwoordde hij met een kleine glimlach. Nu hij het eten had geroken begon hij best trek te krijgen, vooral na het harde werken tijdens de entrance exam. ’Ik trakteer’, zei hij tegen Miyuki terwijl hij naar het kraampje liep.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld