Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

TMRORPG// Are you going to be mad for ever?

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Hopelijk " zegt ze en begint achter Newt aan te rennen. Mijn tante zal hun nooit geloofd hebben aangezien ik er niet bij ben. Hopelijk is dat echt de stad en zijn we klaar met de reis. Daar zal voedsel zijn, drinken. Goede zorg voor ons allemaal.

Account verwijderd

schreef:
Zodra we bij de rand van de stad aankomen voel ik direct een andere sfeer. Vreemd en grauw. De stad ziet er extreem verlaten uit, de vervallen gebouwen ogen onbewoond en het is stil. Een flauwe wind giert tussen de gebouwe door en perst zich door de kapotte ramen. Met mijn voet schop ik tegen een steenje. Het enige geluid is het rollen van de steen die uiteindelijk stil komt tegen een veel groter stuk steen. Als de rest van de groep hier zou zijn zouden ze wel iets kenmerkends hebben achtergelaten, iets waaraan we konden herkennen dat ze hier zijn, maar ik kan tot nu toe nog niks ontdekken. Langzaam slenter ik verder en kijk mijn ogen uit. In de Glade heb ik altijd gedacht aan grote steden met veel leven en geluid. In mijn hoofd zag alles erg zo mooi en gaaf uit. De grote hoge gebouwen straalde gezag uit, zorgde er voor dat ik mij nietig voelde, maar tegelijk ook beschermd. Maar hier is dat niet het geval. Ik voel mij bekeken door misschien wel cranks die zich achter de ramen schuilhouden omdat zij niet naar buiten kunnen. Zij kunnen zich niet in dit licht begeven, niet in deze hitte. Ik voel mij juist onveilig en door de openheid van deze wegen jusit veel te groot voor deze stad. De nietigheid is nergens te bekennen. De stad is in een vreselijke staat en zorgt er niet voor gezelligheid, maar is het resultaat van een misslukking. De mensheid. De mensheid is altijd gedoemd te misslukken en had nooit een goed doel voor ogen gehad. De aarde is vernietigd door de mens, nu zijn de rollen omgedraaid. De mens wordt door de aarde vernietigd. Hij neemt zijn natuur terug, om een vreselijke manier. Maar als je het zo bekijkt is het ook wel eerlijk. Wij hebben de aarde afgenomen wat van hem was, wij zijn hem de baas geworden en hebben hem opgedragen alles te doen wat wij wilden.

Na een heleboel stratenblokken verder ben ik er nog niet wijzer op geworden en zou ik mij niet kunnen bedenken waar ze zich zouden hebben genesteld. "Ze zijn hier niet." zeg ik uiteindelijk met neergeslagen ogen. Ik weet het zeker, anders had ik hun aanwezigheid wel gevoelt en hadden ze ons allang al opgemerkt. De stad is groot maar ze zijn slim genoeg om aan de rand te blijven en zich niet in het diepe te gooien. Dan hoor ik iets. Eerst dacht ik dat Malia of ik tegen een steentje had getrapt, maar dan weet ik wel zeker dat dat niet het geval was. Ik ren een paar straten verder, enthousiast om mijn vrienden te begroeten. Een grote glimlach op mijn gezicht. Ik sprint snel de hoek om. Dan sta ik oog in oog met een paar honderd cranks.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Terwijl Newt doorsprintte keek Malia naar de muur waar ze voor stond. Ze veegde met haar hand het zand weg. Er stond geheim taal waar alleen haar tante en zij van wisten. " Malia als jij dit echt bent. Kom naar de bergen, daar zullen wij ons bevinden. We hebben 'je vrienden' als je er binnen één week niet bent doden we ze" las ze. Ze hoorden lawaai van de plek waar Newt naartoe was gegaan. Ze rende naar hem toe en zag het leger cranks staan. "Shit" mompelde ze in zichzelf en pakte het mes uit haar tas. "Get back, go run. I know where the right arm is" siste Malia en ging in strijd houding staan.

Account verwijderd

schreef:
Langzaam hink ik terug, maar langzaam worden we omsingeld door de cranks. Op de een of andere manier begon ik mij toch verbonden met hen te voelen. Sommige zagen er nog redelijk uit, andere waren al heel ver heen en zaten dicht bij hun dood. Ik slik moeizaam en kijk naar Malia die al klaar staat. Uiteindelijk stapt er een man uit de groep cranks en draait een rondje om zijn as. "Rustig vrienden, we zullen de twee eerlijk verdelen." zegt hij lachend en draait zich dan om naar mij. Hij kijkt me neerbuigend aan en kwat voor mijn voeten. "Wat moet dat hier?" vraagt hij schichtig en draait een rondje om mij heen. Hij heft zijn hand en twee cranks rennen op Malia af om haar te pakken. "Breng haar hier." zegt hij kalm. Ik wil naar haar toe rennen, maar de man houd mij tegen. "Laat haar los! Laat haar met rust!" schreeuw ik nu, maar de man verkoopt mij een harde klap. "Houd je toch gedeisd." mompelt hij. Een beetje duizelig van de klap blijf ik strak naar hem kijken. Ik rek mijn armen uit om even genoeg adem binnen te kunnen krijgen. De man fronst en pakt mijn shirt vast. Zonder er tegen in te kunnen gaan doet hij mijn shirt omhoog en bekijkt te wonden op mijn buik.
Vanaf dat moment wist ik dat hij wel interesse in mij begon te krijgen. Hij begon te praten over de Flair en de krachten daarvan. Over wat er met mij zou gaan gebeuren. Toen werd ik oog in oog gezet met mijn toekomst. Hij greep een van de slechtere cranks bij zijn keel en zette hem tegenover mij neer. Ik kijk diep in zijn ogen. Het enige wat ik zag was moordlust. Hij had honger en zou er alles aan doen om mij in stukken te kunnen scheuren. Er zat geen verdere emotie in. Ik word er naar van en krijg de neiging om mijn pistool te pakken en een kogel door mijn hoofd te jagen. Mijn hand beweegt al langzaam naar mijn zak, maar ik houd mij in. Dat kan ik niet doen, niet nu en niet hier. In de verte wordt iets geroepen. Iets met een J maar ik versta het niet helemaal correct. Uiteindelijk loopt er een crank nogal neerbuigend naar hem toe en fluistert iets. "Jorge we hebben informatie over de groep bij de bergen, ze zijn zwakker dan ze zich voordoen. We kunnen ze aan." Dan loopt hij weer weg. Jorge. De naam Jorge doet een belletje rinkelen, maar ik heb geen idee wat ik de naam aan kan koppelen. "Jorge. Jorge. Jorge." fluister ik in de hoop dat ik weer weet waar ik de naam eerder heb gehoord. "Brenda." fluister ik na een tijdje. Jorde richt zijn open direct op mij. "Wat zei je?" sist hij en grijpt me bij mijn kraag. "Brenda." zeg ik iets harder. Hij klemt zijn handen om mijn keel waardoor ik geen lucht meer binnen krijg. "Waar ken jij die naam van?" roept hij terwijl zijn gezicht rood aan loopt. Paniekerig graai ik om mij heen, in de angst te zullen sterven in zijn hand. Met beide handen pak ik zijn hand vast. Er komen nu vele vreemde geluiden uit mijn keel, dan laat hij mij op de grond vallen. Hij geeft mij een harde trap in mijn zij, precies op de wonden. "Waar ken jij haar van?" roept hij nogmaals. "Ze reisde met ons, onze wegen kruisde." fluister ik. "De bergen, de mensen bij de bergen. Zij zit daar bij. Mijn vrienden zitten daar bij." Dat lieg ik. Ik denk dat zij degene zijn die daar zitten, het kan toch niet anders? Zij hebben de cranks vast gezien en zijn toen de stad direct ontvlucht. Ze zullen wel op ons wachten, daar bij de bergen. Jorge recht zijn rug en zet zijn beide handen in zijn zij. "We gaan ons klaarmaken voor een tocht, een tocht naar de bergen. Daar zal een maaltijd op ons staan te wachten," dan richt hij zich op mij, "en zullen we ze stuk voor stuk vermorzelen." Je kunt de haat in zijn stem horen. Het dringt tot diep in mijn borstkas door.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Newt don't listen to them! You're stronger than they are!" Schreeuwde ik. Ik probeer me los te wurmen, ik keek even verschrikt naar Newt toen hij over de bergen begon. Waarom verraad hij ze nou? Ik kom los en ren naar de muur, waar ze het geheime bericht achtergelaten heeft,die ik kapot trap. Ik vind een boog met vele pijlen in een koker. Ik doe de band van mijn koker om mij heen. "I missed this" grijnsde ik. Vroeger was pijl en boog schieten iets wat ik graag deed. Het liet me powerful voelen. Ik ben er ook best goed in, ik mis bijna nooit een schot. Ik kijk naar mijn naam die in de boog gegraveerd staat. Deze had ik altijd bij mijn tante aangezien mijn moeder er zeer op tegen was dat ik een wapen beoefende. Typisch van mijn tante dat ze het achter heeft gelaten. Want alleen ik zou hiervan weten. Ik deed de speciale handschoen aan met een metale deeltje voor mijn vinger aan en pakte een pijl en deed deze bij mijn boog. Ik spande hem en het draadje kwam vlak naar mijn neus. "Get back! Leave him alone!" Riep ze en schoot de crank die Jonathan voor Newt heeft gezet in zijn hart. "Iedereen heel snel weg nu of jullie wacht het zelfde" riep ze. Ze pakte Newt vast bij zijn arm. "C'mon we have to go" zei ze en rende weg. Als ze op veilige afstand stonden keek ze naar Newt. "Waarom heb je ze veraden? The right arm. Nu moeten we sneller dan hun zijn of iedereen gaat eraan. Inclusief Minoh en Brenda. Mijn tante heeft een geheime boodschap achtergelaten op die muur. Ze hebben onze groep. Als we binnen 1 week niet in de bergen zijn waar zij zich bevinden zullen ze ze doden omdat ze onderdeel van WCKD zijn en gelogen hebben over mij" zei ik.

Account verwijderd

schreef:
Geschrokken kijk ik haar aan. "I didn't know they are with the right arm!" roep ik draai mij boos om. "How could I know? I thought he still cared about Brenda. I thought that when he knew Brenda was with them, he wouldn't hurt them. I thought we could make a deal." zeg ik wanhopig en kijk haar moedeloos aan. De groep cranks is nog steeds in beweging, een stuk achter ons maar zij zijn niet degene die slaap nodig hebben. Zij kunnen lange tijd door blijven lopen en blijkbaar zelfs in deze brandende zon. Wat heb ik gedaan?

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Malia pakte nog een pijl en schoot hun richting op "I said back of!" Riep ze. "I'm sorry, you couldn't know. I just was happy to know where tey are. I thought we would be done with this fight and now this" verontschuldigde ik me.

Account verwijderd

schreef:
Ik knik en we lopen stug door. De stad is extreem groot en het zal minstens twee dagen duren voordat we uit de stad zijn. We zullen ergens moeten overnachten, dat beangstigd mij om eerlijk te zijn. Na een lange wandeling heb ik toch echt wat rust nodig. Ik zie een nog redelijk intact gebouw en kijk even door de deuropening. Ik denk even aan de groep en aan Brenda. Het is vreemd dat je iemand zo kort kunt kennen en toch zo veel aan iemand kan blijven denken. Ik zie de wind met haar korte haren spelen en haar stem zeggen dat ik mij geen zorgen hoef te maken en alles goed komt. Ze is vriendelijk en beschermend. Ik geloof in haar onschuld, hoewel Malia nog erg veel problemen heeft om haar te kunnen vertrouwen.
Zodra we binnen zijn plof ik op de eerste de beste stoel neer en leun even naar achteren. Misschien zijn hier ook wel cranks, misschien ook niet. Ik weet niet meer waar ik bang voor moet zijn en waar niet. Ik ben nog banger voor de groep, wie weet wat de mensen van the right arm doen. Hoewel ze wel de tatoeages kunnen laten zien om aan te tonen dat we echt van WICKED zijn, maar ze vertrouwde ons nog steeds niet. Ze vertrouwde ons niet. Als we maar op tijd zijn. Als we maar op tijd zijn.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Ik loop achter Newt aan en ga ergens zitten. Ik leg mijn boog naast me neer. "Gosh, het eerste wat ik ga doen als we veilig zijn, is deze tattoos laten veranderen. Ik hoef niet op mijn lijf hun naam te hebben staan" mompelde ik. "Rust maar uit, ik hou de wacht " zei ik. Ik was niet echt moe, ik heb gister nacht dan ook wel niet geslapen maar alsnog.

Account verwijderd

schreef:
In mijn droom zie ik dat elke dag die we te laat zijn er een van onze vrienden vermoord wordt door de tante van Malia. Wanneer we aangekomen zijn bij de berg staat er een berg van lijken op ons te wachten die de toegangspoort naar haar tante zijn. Zodra we re onderdoor lopen valt er een lijk naar beneden voor mijn voeten. De dode levenloze ogen staren mijn aan. Zelfs in mijn droom word ik er misselijk van. We lopen verder en wanneer we haar tante zien draait die zich om terwijl ze van een van de lichamen aan het eten is. Die van Brenda.
Met een ruk schiet ik omhoog en hap ik naar adem. Het was een vreselijke droom en de angst om te laat te komen groeit alleen maar meer. Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven, maar volgens mij is de paniek van mij af te lezen. Een vlaag van misselijkheid giert door mij heen. Dan pas besef ik hoeveel honger en dorst ik wel niet heb. Mijn lichaam is zwak en alles begint zeer te doen. Mijn ogen hangen half dicht en ik kijk sloom om mij heen. Dit kan niet lang goed blijven gaan.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Ik kijk naar Newt die wakker schrikt. Ik leg mijn hand op zij birst "ssht" zei ik kalmerend. "You're having nightmares, haven't you? " zei ik en kijk hem aan. "Do you want to tak about it? It sometimes helps" zei ik rustig.

Account verwijderd

schreef:
De droom leek wel een visioen, iets wat echt staat te gebeuren als wij niet op tijd zullen zijn. En voor mijn gevoel zullen we ook daadwerkelijk niet op tijd zijn. De bergen zijn extreem ver weg, we hebben geen eten of drinken en de hitte slaat in als een bom op mijn vermoeidheid en energie. Malia daar in tegen ziet er een stuk beter uit. Ik weet niet hoe zij zich voelt, om eerlijk te zijn heb ik de laatste tijd niet gedacht aan haar gevoel en haar leven. Ik had het gevoel half dood te gaan en de rest dacht ik niet aan. Daar schaam ik mij nu voor.
"You should go alone. You can travel faster without me and in the end all they want is to see you. I'll come behind you, but slower." Ik wil nog zeggen dat ik de cranks zou kunnen afleiden, maar dat zou ze sowieso niet accepteren dus houd ik mijn mond verder.
"They will kill them, Malia. I've seen it. And your Aunt.. She needs a cure as hard as the other cranks need one." zeg ik zachtjes terug denkend aan de beelden dat ze Brenda aan stukken scheurde en op at als een beest. Ik slik en sla mijn ogen neer. Dat is niet iets wat ik met Malia zal gaan delen.
Ik weet bijna zeker dat Malia gaat zeggen dat ze mij niet achter laat omdat ik haar ook nooit heb achter gelaten, maar ik zal hier blijven zitten en mij gedragen als een klein kind al moet het, tot dat zij weg is. Dit is het punt dat onze paden zullen scheiden, maar we komen wel weer bij elkaar. Daar geloof ik in. Ik zal mij weer bij de groepen mengen, maar dat zal alleen een dag of twee later zijn.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"No way Newt, i told you already " zeg ik. Ik sta op, doe de koker weer om me heen en steek mijn hand uit. "Grab mij hand, i'm going to carry you, just like you caried me" zei ze en nam hem op haar rug. "No way i'm leaving you here" mompelde ze en begon te lopen. Op hoog tempo, het was zwaar maar ze moest even doorzetten. Ze moet bij de bergen aankomen voordat de cranks dat doen. Het zweet brak haar voorhoofd uit en ze had dorst maar ze bleef stevig doorstappen. Het lieft bereikt ze vandaag nog de bergen, al zal dat wel lastig worden.

Account verwijderd

schreef:
Zuchtend klim ik op haar rug. Ik voel mij nog zwakker dan ooit en schaam mij dood. "You shouldn't do this. You are faster on your own." mompel ik in haar oor. De cranks zijn al weer een heel stuk dichterbij, hoe zouden we op deze manier ooit sneller kunnen zijn? Hoe kunnen we dit ooit gaan redden? Hoe zouden we op tijd kunnen zijn? Hou vol Brenda. Dat schiet er door mijn hoofd.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Ik durft te wedden dat hij al die tijd dat hij met mij is alleen maar aan Brenda denkt. Hij vertrouwd haar wel meteen, terwijl zij juist de gene is die niet te vertrouwen is. Ze haat me nog steeds en ik wil wedden dat als we terug zijn dat ze weer een moordpoging op me probeerd te doen. Ziet hij dan nog steeds niet dat ik te vertrouwen ben? Kijk dan wat ik allemaal voor hem aan het doen ben. "Hold on tight, i'm gonna go faster. We have to be there by today" zei ze en begon te rennnen. Waar ze de kracht vandaan haalde geen idee. Newt heeft haar laten zien dat je door moet zetten, wat je zelf dan ook voelt. Al is dit haar einde. Ze moet die berg bereiken.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld