Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

TMRO☼ If we should die tonight, we should all

Demish
Internationale ster

Demish schreef:

Newt.
Moesten echt iets doen. Niet alleen aan Alby, want dat sprak voor zich, maar wel aan deze bloody situatie! Was echt niet meer veilig hier! Mensen werden overdag gestoken en Grievers kwamen steeds dichter bij de Glade. Zou vanzelf een dag komen waarop ze overdag opeens voor onze neus zouden staan en dan zouden we ze niet kunnen verslaan. Nu in ieder geval niet meer, want we hadden de ogen van Nefeli niet meer! Was misschien een wapen geweest, maar dat wapen was van korte duur geweest. Hadden er vrijwel niets aan gehad! Niet op lange termijn in ieder geval! Vond echt dat we hier over zouden moeten praten met iedereen, liefst ook met Alby. Die was veel beter in dit soort dingen. Moesten namelijk wel iets beslissen? Wist niet wat de meiden precies hadden gevonden in het doolhof en wat de andere Runners er van vonden, maar moesten het er maar over hebben. Als het een uitweg zou zijn, dan zouden we het moeten proberen? Want het was echt niet meer veilig in de Glade! Normaal was het goed geweest. Waren geen Grievers geweest, konden overdag rondlopen in het doolhof. Ging nu niet! Echt niet! Was gewoon niet meer mogelijk. De situatie werd alleen maar slechter en moest toegeven dat dat gebeurd was sinds Blaise en Nefeli in de Glade waren, maar kon me niet voorstellen dat zij er iets mee te maken hadden. Want waarom zou Nefeli dan opeens blind zijn? Dat sloeg ook bloody nergens op. Was echter wel een feit dat deze dingen opeens gebeurden sinds die twee er waren. Was ook geen toeval? Klonk misschien heel erg gemeen, maar was wel zo! Wilde dit gewoon met z’n allen bespreken, met de hele Glade! Al was dat iets voor later, want wilde ook eerst even met de keepers bij elkaar zitten. Dan zou Minho kunnen vertellen wat ze hadden gevonden in het doolhof en wat het precies betekende. Daarna zouden we met z’n allen kunnen zitten om te overleggen wat we zouden moeten doen. Vond wel dat we dit met z’n allen moesten doen, want Alby was nu niet aanspreekbaar en wilde ook niet meteen dat iedereen dacht dat ik de leider was! Want dat was ook niet zo? Was wel zijn rechterhand en dat betekende wel dat ik dit soort dingen nu moest regelen, maar meer dan dat was het niet! Zag mezelf niet als de nieuwe Alby! Ik keek naar de Runners, die alles goed leken te hebben begrepen en deden wat ik had gezegd dat ze moesten doen. Was een goed iets! Dat betekende tenminste dat ze me wel serieus namen en dat we hier over een paar minuten ook echt over zouden kunnen praten met iedereen! Ik keek naar Cleo, wie iets wilde doen. Waardeerde ik echt! Was ook hoe ze was! Ze was heel behulpzaam, maar wist niet of ze nu echt iets zou kunnen doen? Ze was geen keeper, dus ze mocht niet bij de Gathering zijn. Ze kon ook niet voor Alby zorgen, want ze was geen Medjack! Ze zou misschien wel even bij hem kunnen kijken, of hem in de gaten houden, maar dat was niet echt een taak? Wist echter ook niet zo goed wat ik haar anders moest laten doen, want wist dat ze sowieso iets wilde doen! ‘Als Nefeli niet naar de Gathering wil en Clint gaat, kan je samen met Jeff bij Alby blijven, als je wil.’ Wist anders ook niet zo heel erg goed wat Cleo zou moeten doen! Dus was lastig om nu iets te verzinnen! ‘Kan wel moeilijk zijn.’ Waarschijnlijk hadden ze het tegengif al wel aan Alby gegeven, maar dat betekende niet dat hij meteen zou gaan slapen en dat we niks meer zouden merken. Hij zou door de Changing gaan. Was ook niks! Sterker nog, leek me echt verschrikkelijk! Vanaf ons gezien leek het altijd alsof iemand langzaam gek werd. Was alles behalve prettig om te zien! Dus waarschijnlijk zou Cleo dat na een tijdje niet meer willen zien!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een paar daagjes later (:
---
Blaise.
De rust was weer een klein beetje teruggekeerd. Daar leek het in ieder geval wel op. Nadat Alby een paar dagen geleden, gestoken uit het doolhof was gekomen, had ik echt gedacht dat er iedere dag wat zou gebeuren. Gelukkig was dat niet waar. De Runners waren wel gewoon weer het doolhof ingegaan. De plaats die Nefeli en Cleo hadden gevonden, hadden ze toch wel moeten onderzoeken. Gelukkig ging het ook steeds beter met Nefeli. Gisteren had ze al weer een beetje kunnen zien. Ze had me wel proberen te vertellen wat het precies was geweest, maar het was volgens mij veel wazigs geweest. Ze had in ieder geval een klein beetje rond kunnen lopen. Vandaag ging het weer echt goed! Volgens mij kon ze echt weer alles zien! Wat natuurlijk heel erg fijn vond. Al was het echt heel erg vreemd dat haar zicht ineens weg was geweest en nu weer uit het niets weer terug was gekomen. Ik snapte er helemaal niets van en zelfs Nefeli leek er echt helemaal niets van te begrijpen. Misschien moesten we er ook niet te veel bij nadenken en moesten we juist alleen maar blij zijn dat het weer goed ging met haar! Toch was alles hier heel erg raar en daar wilden we toch over praten. Omdat Alby nog steeds niet heel erg veel kon, was Newt voor nu een soort van leider en hij had een half uurtje geleden een Gathering opgeroepen. Mede omdat ze volgens mij wilden praten over wat er precies in het doolhof was gevonden. Ik had geen idee of Cleo daar bij zou zijn of niet. Ik had echter wel geweten dat ik er bij had willen zijn? Nefeli en ik hadden het nu al een tijdje over de dingen die ons hier opvielen! Het werd tijd dat anderen daar ook iets van weten. Zeker als er zoveel veranderde hier. Dingen die allemaal niet hoorden te gebeuren. Daarom had ik net even met Newt gepraat en had ik hem kort uitgelegd dat ons echt dingen op waren gaan vallen en dat we die misschien moesten delen. In tegenstelling tot wat ik had gedacht, had hij er niet eens heel erg moeilijk over gedaan. Voor hem was het waarschijnlijk ook best wel moeilijk om ineens als leider naar voren te treden, zeker omdat hij en Alby volgens mij ook nog eens hele goede vrienden waren. Wat betekende dat hij dit allemaal maar moest doen, terwijl het duidelijk niet goed ging met Alby. Maar we hadden in ieder geval voor elkaar gekregen dat Nefeli en ik konden praten over wat ons op was gevallen. Ik zat nu nog eventjes met Nefeli in het gras. Ik was wel blij dat ze gewoon weer rond kon lopen! Ik was wel zoveel mogelijk bij haar geweest als ik had gekund. Heel erg veel mensen had ze niet bij zich willen hebben. Iets wat ik ook wel begreep. Het was best lastig om daar zo kwetsbaar te liggen en niet te weten wie er binnen kwam of wat er allemaal gebeurde. Op een gegeven moment was ze eigenlijk best we handig geworden in het niet zien. Ze had op een gegeven moment best wel goed zelf kunnen eten? Ik vond het best wel mooi om te zien, Nefeli was duidelijk niet iemand die snel op gaf. "Dus wat wil je ze allemaal vertellen?" Ik wist niet of we ze allemaal moesten vertellen. Ik had ook geen idee hoe het allemaal zou vallen? Ik kon nu al wel vertellen dat Gally het helemaal niets zou vinden als ik er ook bij zou zijn. "Echt alles?" Want het was nog maar net de vraag of ze ons zouden geloven? We waren hier allebei nog maar net. Nefeli nog net iets langer dan ik, maar ik wist haast wel zeker dat ze het niet leuk zouden vinden als we ineens van alles zouden vertellen wat er allemaal mis was met deze plaats!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Het was al vreemd geweest dat ik niets had kunnen zien, maar het was eigenlijk nog vreemder geweest dat mijn zicht de vorige dag opeens weer terug was gekomen! Het was toen vooral wazig geweest, maar ik had echt weer iets kunnen zien! Vandaag was mijn zicht helemaal terug gekomen, waar ik echt niks van begreep. Het lichaam was misschien sterk genoeg om zichzelf te helen, maar niet als het ging om blindheid? Dus ik snapte echt niet wat er was gebeurd, maar ik zag weer! Iets waar ik wel echt heel blij mee was, want ik had het niks gevonden om niets te zien. Ik had niet precies geweten wat er aan de hand was geweest, wat er om me heen gebeurde. Daarom was Blaise eigenlijk de enige geweest die constant bij me in de buurt was geweest. Chuck was wel een paar keer komen kijken, net zoals Minho, maar het had gewoon anders gevoeld? Ik had Blaise als enige echt vertrouwd, maar ik had ondertussen ook wel wat handigheid gekregen. Ik had immers gedacht dat ik er me hele leven mee rond had moeten lopen, wat dus niet zo was? Al waren er wel andere dingen waar ik me op dit moment zorgen om moest maken. Alby was gestoken! Ze hadden hem het tegengif gegeven en volgens mij ging het wel goed met hem, maar het was doodeng dat hij gestoken was? Alby was de leider! Dat hoorde niet? Newt had het volgens mij een beetje overgenomen. Dat was tenminste wat ik had gehoord. Newt had ook een Gathering willen houden over alles wat er was gebeurd en ik had het er al samen met Blaise over gehad, want we moesten nu wel onze bedenkingen uitspreken. Ik wist niet hoe het zou worden opgevat, maar we konden er niet mee rond blijven lopen. Dat ging niet. Niet nu er zoveel dingen waren gebeurd. Ik zuchtte en legde mijn hoofd tegen Blaise zijn schouder. ‘Ik denk dat het verstandig is als we alles vertellen wat we hebben besproken,’ zei ik zachtjes. Misschien dat Gally zou roepen dat we dit allemaal al hadden geweten, dat wij verantwoordelijk waren voor alle slechte dingen die waren gebeurd. Volgens mij was hij daar nog steeds van overtuigd, ondanks dat ik de afgelopen dagen op mijn bed had gezeten en helemaal niks had gedaan. Er was echt iets mis met dat joch, maar ik wilde niet naar de Gathering om daar ruzie te maken over wat onze bedoelingen waren. We wilden enkel onze bedenkingen delen en praten over wat we nu zouden moeten doen, want er moest echt iets gebeuren. Als zelfs Alby nu al gestoken was, dan moesten we er toch iets mee doen? ‘En als iemand het er niet mee eens is, of ons tegenspreekt, dan hoop ik dat Newt ingrijpt en ons in ieder geval ons woord laat doen.’ Iedereen zag Newt nu toch wel als de leider? Hij was dan ook de rechterhand van Alby, dus misschien was het logisch. Hij was wel één van de jongens die hier het langste was, net zoals Minho natuurlijk! Die had echter al genoeg waar hij zich zorgen om moest maken, want hij moest letten op de Runners en volgens mij was hij ook heel druk bezig geweest met de plek die Cleo en ik hadden gevonden. Ik zag dat er al aardig wat jongens richting de Homestead liepen, wat betekende dat wij ook wel zouden moeten gaan. Ik wist ook niet of ze allemaal al wisten dat ik weer kon zien, maar het was ook niet zo dat ik meteen naar iedereen was gerend om het te melden. De meeste belangrijke mensen wisten het! Blaise wist er van, net zoals Chuck en ook Minho wist het. Ik wilde het eigenlijk ook aan Alby vertellen, maar ik wist niet wat zijn toestand op dit moment was. Ik had dit ook nog niet meegemaakt? Dus zelfs ik wist niet hoe ik er mee om moest gaan! Ik keek opzij naar Blaise en nam zijn hand vast. ‘Ik denk dat we maar moeten gaan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Blaise.
Ik vond het heel erg fijn dat Nefeli weer kon zien! Ergens was het heel erg vreemd, het kon toch niet dat iemand ineens dat iemand blind raakte en vervolgens weer kon zien. Ik wist dan wel niet heel erg veel van dat soort medische dingen, dit klonk wel echt heel erg raar. Nefeli had het zelf ook best wel vreemd gevonden? Al was ze ook wel blij geweest! Natuurlijk was ze blij! Als ik ineens niet meer zou zien en dat vervolgens wel deed, zou ik daar wel echt heel erg van schrikken! Gelukkig was het nu allemaal goed. Als het daar om ging in ieder geval. Er waren zoveel andere dingen die echt niet klopten. Daar konden we nu dan wel over praten, maar ik vroeg me echt af hoe dat op werd genomen. Er waren vast mensen die naar ons zouden luisteren, maar Gally en de mensen die hij achter zich had staan, zouden dit echt niet leuk vinden. Die vonden echt helemaal niets leuk als het ging om mij en Nefeli ging. Ze vertrouwden ons gewoon niet en ik snapte echt niet waarom? We hadden niets anders gedaan als de rest! Nefeli en ik hadden er net zo weinig van begrepen als de rest toen we hier naar boven waren gekomen. Daar hadden we het ook wel over gehad. Ik was ergens wel nieuwsgierig geweest hoe Nefelli er op had gereageerd. Blijkbaar iets heftiger dan ik had gedaan, ze had zichzelf in de Slammer opgesloten! Ergens snapte ik het wel, want voor haar was het vooral heel erg eng geweest dat er alleen maar jongens om haar heen geweest! Ik knikte, ik was het ergens wel eens met Nefeli, al was het ergens ook wel eng om het allemaal te vertellen? We konden het er samen echt heel erg goed over hebben. Nu zouden we het iemand anders vertellen. Dit waren onze gedachten. Die niet allemaal heel erg positief waren over deze plek, terwijl de meeste mensen dit toch wel echt als hun huis zagen. Sommigen waren hier ook al iets van twee jaar. Natuurlijk gingen ze het zien als een soort van thuis. Ik wilde hier eigenlijk niet aan wennen, ondanks dat het uiteindelijk wel zou moeten. Het klopte hier allemaal niet! Echt helemaal niets! Ik snapte niet heel erg goed hoe het hier al die tijd al goed was gegaan. Sinds ik hier was, was er best wel veel ellende? Veel Grievers, mensen die dood gingen! Misschien dat mensen daarom wel dachten dat we er iets mee te maken had. Want blijkbaar was het sinds dat ik hier was? Ik had er echt niets mee te maken? Ik wilde juist dat ik er iets tegen kon doen! Het was echt niet zo dat ik iedereen dood wilde hebben. Als ik kon, dan zou ik iedereen hier uithalen. Ik wist niet hoe! Al leek het er wel op dat de meiden iets hadden gevonden waar ze wel verder mee konden komen! Misschien dat we daar vandaag achter zouden komen. Maar zelfs dat was heel erg vreemd? Vond ik in ieder geval! Dat juist zij twee het hadden kunnen vinden, terwijl er best veel mensen naar binnen waren geweest en ook rond hadden gelopen. Ze hadden het toch haast moeten zien?! Ik knikte "Laten we dat maar doen." Ik kwam overeind en stak mijn hand uit, zodat ik Nefeli overeind kon trekken. "Ik hoop dat ze gewoon rustig gaan luisteren en dat er niet meteen geroepen wordt dat we liegen." We logen niet! Daar ging het ook helemaal niet over? We zagen de dingen net eventjes anders. Er waren ons dingen opgevallen. We zouden echt niet meteen vertellen hoe het allemaal anders zou moeten. Het kon niet eens! Wij konden ook niet ineens zoiets als de lucht veranderen. Ik liep samen met Nefeli naar de Homestead, waar al wat aardig veel mensen waren. Het viel me toch wel meteen op dat Gally ons, waarschijnlijk mij, echt dodelijk aankeek. Nefeli moest hij hier ondertussen wel gewend zijn!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik snapte nog steeds niet wat Gally precies tegen ons had. Hij had mij al niet gemogen, maar Blaise deed echt helemaal niemand kwaad? Hij was echter al tijdens één van Blaise zijn eerste dagen door het lint gegaan en toen had ik Blaise moeten verzorgen! Ik vond het nog steeds niet kunnen en ik stond ook echt niet achter het geweld, maar juist daardoor hadden Blaise en ik elkaar leren kennen en daardoor was het leven hier wel een stuk dragelijker geworden. Want doordat ik Blaise had, kon ik over dingen praten. Dingen die ik niet aan anderen kwijt kon? Al helemaal niet aan Chuck! Dus dat ik nu iemand had met wie ik het wel kon bespreken, was alleen maar fijn. Ik keek op naar Blaise en knikte. Ik hoopte ook echt dat ze ons serieus zouden nemen. Gally en zijn hele clubje zouden ons waarschijnlijk niet eens uit laren praten, maar iedereen luisterde naar Newt? Misschien op een andere manier dan dat ze naar Alby luisterden, maar ze luisterden wel en dat was het belangrijkste? Toch? Dat leek mij tenminste! Ik nam de hand van Blaise aan en kwam overeind. Ik keek naar de tatoeages op zijn onderarm en glimlachte. We waren er nog steeds niet achter waarom die er stonden en of ze misschien ook iets te maken hadden met dit alles, net zoals mijn ogen, maar ergens had het wel iets. Het gaf hem iets mysterieus, ondanks dat ik heel wat had verteld over de planeten en hoe ze waren vernoemd naar Romeinse goden, maar ook wat ze betekenden en allerlei andere dingen die ik er over had geweten! Ergens had ik mezelf wel verbaasd met die kennis, maar ik was ook maar door blijven praten! Blaise was niet iemand die je zomaar stopte en op dat moment had het ook niet geleken alsof hij had gewild dat ik was gestopt met praten. Ik liep samen met Blaise de Homestead in en trok hem al mee richting mijn plek, wat bij de keepers was. We werden wel vreemd aangekeken, maar niemand zei er iets van. Het kon natuurlijk ook zo zijn dat ze zo keken omdat ik weer normaal rond kon lopen. Want ik was niet heel erg veel buiten geweest in de tijd dat ik last had gehad van mijn ogen! Ik bleef de hand van Blaise vasthouden, aangezien het toch wel een soort zekerheid gaf. Uiteindelijk zou ik hem los moeten laten, maar voor nu was het wel fijn. Ik keek naar de groep en volgens mij waren we compleet? Of bijna compleet! Al was dat niet aan mij om te zeggen, maar aan Newt. Dat was op dit moment ook degene waar iedereen naar keek. Iets wat blijkbaar voor hem het sein was om te beginnen. ‘Zijn hier omdat we wat belangrijke dingen moeten bespreken. Grievers lopen overdag rond en komen steeds dichter bij het doolhof, Alby is zelfs gestoken. Met de nieuwe informatie die we hebben, moeten we wat bedenken,’ zei Newt en ik knikte. Daar waren we het denk ik allemaal wel mee eens? Want we konden hier niet langer blijven. Was echt niet veilig! Niet als Alby was gestoken! Wie weet zouden er wel meer mensen worden gestoken! Dat was alles behalve goed! ‘Wil eerst het woord geven aan Nefeli en Blaise. Die hebben iets belangrijks te melden, volgens eigen zeggen,’ zei Newt en hij stapte opzij, wat betekende dat het nu aan ons de beurt was om iets te vertellen. Ik slikte toen ik de dodelijke blik van Gally zag. Hij was het er echt niet mee eens, maar hij had op dit moment pech! Ik trok Blaise een stukje naar voren en keek de groep rond. ‘Blaise en ik hebben onze bedenkingen over de Glade en het doolhof,’ begon ik en ik keek opzij naar hem. ‘We denken dat niet alleen het doolhof ons gevangen houdt, maar dat het slechts een deel is van de gevangenis is waar we in zitten.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Blaise.
Ik hoopte dat we het een beetje onder woorden konden brengen. Nefeli en ik hadden best een goede connectie, zeker als het ging om dit soort dingen. We konden heel goed praten. Wisten van elkaar dat we alles konden vertellen en deden dat ook wel gewoon? Ik vond het fijn om met haar te praten, juist omdat ze zo goed kon luisteren. Ze kon echter ook heel erg interessant vertellen? Ze had me genoeg vertelt over mijn tatoeages, waar ik best wel meer over wilde weten. Waar kwamen ze vandaan? En waarom had ik ze! Het was iets wat hier niet te zien was. Al die sterren, maar ook de maan en de zon niet! Iets wat echt niet klopte. Daar moesten we het onder andere over hebben. Was nu toch echt wel de tijd dat er echt iets over te zeggen was. Ik was wel benieuwd naar alles wat de rest te zeggen had. Ondanks dat er best ophef zou kunnen veroorzaken, was het beter voor ons allemaal. Zo lieten Nefeli en ik ook wel zien dat we dit echt meenden. We waren echt een deel van dit alles. Het was niet zo dat we iets van plan waren om dit alles naar beneden te halen! Juist niet, wij wilden ook veilig zijn! Hier uit komen, als dat mogelijk was in ieder geval. Er waren zoveel dingen die niet klopten! Ik keek rond, mensen keken me wel een beetje raar aan. Ik hoorde hier ook niet te staan. Dat wist ik ook wel! Maar Newt had besloten dat dit had gekund en voor nu was Newt toch wel eventjes de leider. Ondanks iedereen wel aangedaan was door de gebeurtenissen met Alby! Newt natuurlijk ook, omdat die twee volgens mij echt goed bevriend waren. Ik was hier een paar weekjes, maar ik zag wel een beetje hoe de onderlinge relaties hier waren? Ik voelde me best wel ongemakkelijk om nu ineens voor zoveel mensen te moeten praten. Ik wist niet of ik het gewend was, het voelde in ieder geval niet heel erg fijn. Het voelde alsof iedereen naar me keek en over me oordeelde. Dat deden ze volgens mij ook wel! Ik wilde er niet eens over nadenken wat ze precies dachten. We waren hier om te vertellen wat we dachten! Ik knikte op de woorden van Nefeli, was wel echt zo. We dachten dat we niet alleen gevangen zaten binnen het doolhof, maar dat de Glade ook van alles inhield! "Zoals jullie misschien al wel op is gevallen, is er hier geen zon, maar ook geen maan." Ik zei iets wat iedereen wel wist! Het was gewoon zo! Iedereen moest toch nog wel weten wat de zon en de maan waren en dat die hier niet waren. "Ik heb begrepen dat het hier nog nooit heeft geregeld. De lucht is grijs." Het leek alsof we ergens binnen zaten? Dat wilde ik hiermee vertellen en ik hoopte dat ze daar naar wilden luisteren! "Het lijkt alsof we hier binnen zitten. In een of ander gebouw." In mijn ogen was dat de enige manier om te verklaren dat het altijd maar grijs was? "Dat de Makers, het licht en donker maken." Want dat was het dan wel. Het was licht en het werd weer donker. Iedere dag rond dezelfde tijd! "Klunk!" Hoorde ik Gally roepen. Natuurlijk… Dat was te verwachten. Hij zou het ook een keer ergens mee een zijn. Ik wilde alleen maar vertellen wat wij hadden gedacht? Het was niet meteen zo dat het echt zo moest zijn. Het kon best anders zijn? Maar dit was wel hoe Nefeli en ik er over hadden gedacht. De meest logische redenatie! "Ze zijn echt jacked!" Ik zuchtte zachtjes. "Ik zeg niet meteen dat het echt zo is. Maar zo denken wij er over. Er kunnen nog andere redenen zijn." Ik wist eventjes niet meer waar ik naar moest kijken, dus praatte ik maar een beetje tegen Nefeli, omdat dat fijner voelde.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
We wisten allemaal wel dat er hier dingen waren die niet klopten? Alleen al dat er elke maand iemand naar boven werd gestuurd door de Makers, wie dat dan ook waren! Iemand stuurde ons hier naar boven, maar geen van ons wist wie. We wisten nauwelijks iets! Al onze herinneringen waren weggehaald, dat kon haast niet anders. Ik kon me niet herinneren wie mijn ouders waren, of mijn vrienden. Ik wist niet eens of ik wel naar school was gegaan! Het leek me van wel, want ik had een hoop medische kennis. Die moest ergens vandaan komen? Ik wist echter niet waarvan! Ik kon me niet herinneren dat ik in een lokaal had gezeten en dat iemand mij bepaalde dingen uit had gelegd. Ik kon het toch niet zomaar weten? Er moest een verklaring voor zijn! Ik gokte dat de Makers ons bepaalde dingen hadden laten herinneren, om zo een speciale groep te creëren. Misschien waren ze ons wel aan het observeren. Iets waar ik het ook wel met Blaise over had gehad. Het klonk eng, maar het was niet onlogisch? Zeker niet als je verder nadacht over de situatie waar we in zaten! We waren hier niet zomaar! Ik zuchtte toen Gally meteen op het verhaal van Blaise in ging door te roepen dat het klunk was! Het was geen klunk en we waren ook niet jacked! Echt niet! We zeiden ook niet dat het waar was, maar dit waren onze vermoedens en die wilden we uitspreken! Ik keek naar Blaise, wie duidelijk niet meer zo goed wist waar hij moest kijken. Waarschijnlijk door de dingen die Gally en zijn groep hadden geroepen, maar dit was nog lang niet alles wat we wilden bespreken. ‘Blaise heeft gelijk. Het hoeft niet waar te zijn, maar we willen jullie er wel over na laten denken. Elke maand komt een nieuw iemand naar boven, met geen enkele herinnering van waar hij precies vandaan komt. Dat betekend dat de Makers niet willen dat we het ons herinneren. Vervolgens zijn we op een plek waar geen blauwe lucht is, waar geen zon, maan of sterren te zien zijn en het regent er ook niet. Het is altijd dezelfde temperatuur en er zijn nooit wolken te zien. Het is altijd grijs, alsof er een groot, grijs plafond boven ons zit.’ Ik wilde voor nu alles opnoemen wat Blaise en ik hadden gezien en misschien dat het dan binnen zou komen bij de rest! ‘Ik ben zelf in het doolhof geweest en ook daar waren er vreemde dingen aan de hand. De plek die Cleo en ik hebben gevonden, dat leek haast een soort einde te zijn. Er was een klif en voor de rest was alles donker. Dat was haast onmogelijk, want het was nog dag en het hoorde dus licht te zijn. Het leek alsof het een ander gedeelte was. Alsof de Glade de ene kamer is en die plek de ander,’ legde ik uit. ‘Wilde het inderdaad ook over die plek hebben,’ zei Newt. ‘Runners hebben het bekeken en er is een soort doorgang. Mogelijk een uitgang. Dat betekend dat we een kans hebben om te ontsnappen. Als Nefeli en Blaise gelijk hebben, en we in een grote ruimte zitten, dan kan die doorgang wel eens onze vrijheid betekenen,’ zei Newt. Ik wist niet echt wat ik hoorde. Een uitgang? Hadden Cleo en ik echt een uitgang gevonden? Blijkbaar! En Newt leek ons te geloven? Het klonk ook wel logisch, zoals hij het nu zei! Dus misschien zouden we hier weg kunnen! Newt geloofde ons en hij kreeg de rest van de Glade vast ook wel mee? ‘Klunk! Je gelooft ze niet echt, toch Newt?’ vroeg Gally. ‘Als er één plek is waar we nog enigszins veilig is, dan is het hier. Ik zeg dat we hier moeten blijven en moeten zorgen dat er hier geen Grievers komen.’ Alsof dat nu zomaar kon! Grievers liepen overdag rond en als ze bij de deuren zouden komen, dan zouden we ze niet tegen kunnen houden! Ook niet met mijn ogen, als ze het nog deden! Dat wisten we niet eens!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Blaise.
Ik wist echt niet wat dit allemaal met elkaar te maken had, maar Nefeli en ik dachten echt dat het zo was dat we ergens binnen waren. Dat verklaarde echt heel erg veel dingen. Vooral de lucht en alles wat daar mee te maken had. Alsof we echt in een groot gebouw zaten en dat de Makers ons zo makkelijk in de gaten konden houden. Iedereen geloofde al wel dat iemand dit allemaal had gemaakt en elke maand iemand naar boven stuurde. Daar was ook haast geen andere verklaring voor? Zo moeilijk was dat niet te geloven, dan moest dit dat eigenlijk ook niet zijn? In mijn ogen in ieder geval! Iedereen wist dat er iets mis was met deze plaats. Ik zag het meteen, Nefeli had het gezien. Het leek echter alsof er mensen waren die het gewoon niet wilden zien? Gally in ieder geval! Al snapte ik helemaal niet hoe die jongen kon denken. Want ik was meteen wat van plan geweest, omdat ik het had kunnen vinden met Nefeli. Dat was echt niet logisch?! Natuurlijk was hij nu ook diegene wie de grootste mond had over dit alles! Hij had altijd wat te zeggen en ergens leek het me alsof hij had gewild dat hij de leider was geweest. Ergens was het maar goed dat het niet zo was, dan had alles het er heel erg anders uitgezien. Newt was nu even diegene die alles regelde en Gally had best wel op die plaats kunnen staan. Het was maar goed dat het niet zo was, want nu konden we in ieder geval een beetje met elkaar praten. Ondanks dat Gally zich er nu zelfs nog mee bemoeide. Newt had het nu zelfs over een uitgang. De Runners hadden blijkbaar wel echt iets gevonden op de plaats waar Nefeli en Cleo samen waren geweest! Gelukkig hadden ze het weer kunnen vinden, want het had geklonken alsof de plaats alleen maar was verschenen voor de meiden. Het was gelukkig niet meer weggegaan en als ze gelijk hadden, dan konden we misschien wel echt ontsnappen! Daar hoopte ik eigenlijk wel op? Ik vond deze plaats echt helemaal niets. We werden hier in de gaten gehouden, dat kon haast niet anders. Dan moesten we hier echt uit! Ik wilde gewoon weten wat hier buiten was. Het was raar dat we dat niet wisten! Ik keek naar Gally, die echt vond dat het hier veilig kon zijn. "Volgens mij is het hier echt niet veilig. Als de Grievers in de buurt komen, is alles gebeurd." Zo was gewoon! Als ze overdag in de richting van het doolhof liepen en ze kwamen naar buiten, dan waren we er allemaal geweest! Het was dan wel geen fijn idee dat we door het doolhof zouden moeten, om hier uit te komen, maar het was de enige optie! "Kan niet langer zo Gally. Is hier niet meer veilig, kunnen niets doen om het veiliger te maken." Zei Newt, wie het gelukkig met ons eens leek te zijn! "Kunnen hier over stemmen." Newt leek echt achter ons te staan? Iets wat ik wel echt heel erg fijn vond! Betekende misschien wel dat we hier uit zouden komen! Zouden wel eerst door het doolhof moete, maar was misschien nu wel weer iets wat kon, omdat Nefeli weer kon zien. Al wilde ik niet dat ze zich te veel in ging spannen, want misschien zou ze haar zicht dan weer kwijt raken. Iets wat niet de bedoeling was! "Newt bent je shucking verstand verloren! Kunnen hier niet over stemmen, moet niet een optie zijn! Kunnen dat doolhof niet zomaar in!" Waarom gaf die jongen gewoon niet op. "Dan blijf je achter?" Zei ik. "Als je niet mee wilt, dan is dat toch prima? Jouw eigen keuze, als de rest dat wel wil, dan kun hier best blijven." Hij moest gewoon zijn mond houden, dit niet helemaal verpesten! "Blaise." Ik keek even naar Newt, wie volgens mij wilde zeggen dat ik mijn mond even moest houden. Moest ik waarschijnlijk ook wel, want volgens mij moesten de Keepers uiteindelijk stemmen, iets wat ik natuurlijk niet was!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik snapte echt wel dat je niet iedereen aardig kon vinden. Dat was nou eenmaal zo, maar ik vond het wel belachelijk dat iemand mij en Blaise zomaar verdacht van allerlei dingen! Ze hadden mij al vreemd gevonden, vooral Gally dan, als tweede meisje. Eén meisje was al raar geweest, twee nog meer. Dan had ik mijn ogen ook nog eens tegen me, die anders waren dan anderen. Nu wisten we wel waarvoor en ergens zouden er heel blij mee moeten zijn, al wist ik natuurlijk nog niet of ze het nog deden. Het was hoe dan ook nuttig als het ging om de Grievers. Gally dacht echter dat ik bij de Makers hoorde! En volgens hem hoorde Blaise er ook bij. Alleen maar omdat we het goed met elkaar hadden kunnen vinden, maar dat zei toch helemaal niks? Blaise en ik waren vrienden, net zoals Cleo en Newt een relatie hadden en Gally weer bevriend was met zijn eigen vrienden! Dat soort dingen gebeurden gewoon? Ik had niet eens geweten wie Blaise was geweest, dus ik snapte echt niet hoe Gally bij dat idee was gekomen. Hij had jammer genoeg heel wat mensen kunnen overtuigen dat we inderdaad samenspanden tegen hen. Iets wat helemaal niet zo was! Ik sloeg mijn armen over elkaar en volgde het gesprek tussen Gally, Newt en Blaise. Newt leek het wel echt met ons eens te zijn? En blijkbaar was het echt een uitgang! Of in ieder geval een uitgang die het proberen waard was. Waarschijnlijk wisten ze niet waar we terecht zouden komen en ergens stond het idee me ook helemaal niet aan om zomaar in een gat te springen, zonder dat we wisten waar we uit zouden komen, maar als het een uitgang was, moeten we het maar proberen? Want hier was het ook niet veilig! Konden ook niks meer doen om het veiliger te maken. Zouden nooit genoeg hout of wat dan ook hebben om er voor te zorgen dat de Grievers hier niet naar binnen zouden kunnen. Want ze waren heel sterk! Dus dat zou gewoon niet lukken! Ik keek geschrokken naar Blaise, omdat ik niet had verwacht dat hij zou zeggen dat Gally dan maar gewoon hier zou moeten blijven. Hij had wel gelijk, maar het was er best bot uit gekomen! Al had hij wel echt een punt. Als Gally het hier veiliger vond, dan zou hij hier kunnen blijven. Niemand zei dat hij mee moest! ‘We gaan stemmen. Over twee dagen gaan we met de groep het doolhof in om hier uit te komen. Degene die mee willen, mogen mee. Als er jongens zijn die hier achter willen blijven, is dat hun eigen keuze. Iedereen die voor is, hand omhoog,’ zei Newt en hij stak zelf zijn hand op. Ik deed hetzelfde, net zoals Blaise en ik zag steeds meer handen omhoog gaan. Cleo en Chuck, Minho, Winston, Frypan en ook Zart waren voor. Op een gegeven moment leek het alsof alleen Gally zijn en clubje de enigen waren die hier wilden blijven. ‘Is dus besloten. Over twee dagen vertrekken we. In de tussentijd kunnen we voorbereidingen treffen,’ zei Newt. Ik knikte en liet mijn hand zakken. ‘Wat doen we met Alby?’ vroeg ik aan Newt. Alby was nog steeds niet wakker! Volgens de anderen kon dat echt ieder moment gebeuren, maar wat als hij binnen de twee dagen niet wakker zou worden? En wat als hij wakker zou worden, maar niet mee zou willen? Dat laatste kon ik me eigenlijk niet voorstellen, want Alby was altijd voor de veiligheid van de groep geweest en hij was ook al twee jaar opzoek naar een uitgang. ‘Wordt wel wakker. Kan me niet voorstellen dat hij dit wil missen,’ zei Newt. Ik knikte. Alby zou hier inderdaad bij willen zijn. Ik liep naar Blaise en sloeg mijn armen om hem heen. Niet iedereen had naar ons geluisterd, maar Newt wel en dat was op dit moment het belangrijkste geweest. Hij leek ons te geloven en dat was goed, want misschien had dat er wel voor gezorgd dat hij had besloten om hier weg te gaan. Iets was in mijn ogen een goede beslissing was geweest.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Blaise.
Ik probeerde me wel te bedenken hoe het leven er hier buiten uitzag. Al was het maar hoe de standaard dingen eruit zagen. Nefeli leek het wel te weten. In mijn hoofd zag ik gewoon heel erg veel witte muren. Voor de rest wist ik eigenlijk niet zo heel erg veel. Nefeli had het zelfs over dingen gehad, die mij niet eens heel erg bekend voor waren gekomen. Fietsen bijvoorbeeld! Ik had echt geen idee wat ik me daar precies bij voor moest stellen, ondanks dat ze het me wel uit had gelegd. Nefeli was eigenlijk best wel heel erg veel. Niet van vroeger, maar ze wist gewoon wel echt dingen! Haar medische kennis was al heel erg groot, wat heel erg veel op had geleverd hier. Vooral de andere mensen hadden er echt iets aan gehad. Ze had mij echt heel erg goed kunnen helpen. We moesten er wel rekening mee houden dat we haar ook nodig hadden als we eenmaal uit de doolhof kwamen! Er zouden waarschijnlijk best wel veel gewonden zijn. Al had ik Nefeli gewoon nodig om wie ze was. Ik wist niet wat ik moest verwachten van hierbuiten. Maar ik kon het me niet indenken dat we ineens uit elkaar zouden groeien, niet meer met elkaar konden praten. Ik zag Nefeli wel echt als een vriendin? De enige die ik hier eigenlijk echt had. Natuurlijk kon ik het ook goed vinden met Chuck en ik kon het ook wel vinden met anderen, maar Nefeli was diegene die ik echt vertrouwde? Nu hadden we de rest ook vertrouwd met de dingen de we hadden gevonden, maar ze leken het best wel te geloven! We zouden zelfs proberen om hier nu uit te gaan! Er gingen namelijk echt best wel veel handen omhoog! Iets wat goed was! Betekende dat we het echt zouden gaan proberen! Over twee dagen, iets wat nog best wel snel was! Iedereen leek het er wel mee eens te zijn. De meesten in ieder geval. Iedereen die achter Gally stond niet. Dan viel het me nog mee dat Cleo wel haar hand op had gestoken, maar dat had vast iets met Newt te maken. Leek dat de Gathering al weer over was! Ik kon het haast niet geloven dat we hier echt uit zouden proberen te komen. De meiden leken wel echt iets te hebben gevonden te hebben, waar we echt uit konden! Ik snapte ook wel dat het voor mij helemaal niets zo erg was als voor andere mensen. Ik was hier nog maar een paar weken. Er waren mensen die hier al jaren zaten. Iets wat natuurlijk al heftiger was. Ik gunde hen om hier ook uit te komen, want dit was echt geen goede plaatst! "Gathering is afgelopen. Keepers, stuur de rest aan met wat we mee moeten nemen." Er stonden al mensen op en liepen de ruimte uit. Ik stapte naar Nefeli toe. "Ik kan niet geloven dat ik dat gewoon heb gedaan zonder dat ik een klap kreeg." Mompelde ik. Misschien zou ik dat straks nog krijgen, al was ik niet van plan om terug te gaan naar de Builders. Er waren andere dingen die we konden doen! We moesten ons voorbereiden op het weggaan, dus ik hoefde niets te bouwen. Dat konden we toch niet meenemen? We moesten er gewoon voor zorgen dat we de zoveel mogelijk dingen hadden die we mee konden nemen. Medische dingen hadden we wel echt nodig. "Kan ik jou helpen met pakken?" Er zouden heel veel dingen gebeuren, wat betekende dat er echt gewonden zouden kunnen komen. Het doolhof was namelijk wel echt gevaarlijk. Nefeli had me er over verteld? En het had me nog enger geleken dan ik al had gedacht. Er waren ook wel echt heel erg veel Grievers op hen afgekomen? Ze hadden namelijk echt iets doorgehad en volgens mij hadden de Makers niet gewild dat ze daar achter waren gekomen! Iets wat toch wel was gebeurd! We hadden nu een uitgang gevonden!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Het was wel echt een verassing dat we nu ook echt zouden vertrekken uit de Glade! Ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan en daardoor stond ik ook nog wel een beetje perplex. Ik had enkel gedacht dat we dit zouden bespreken, maar blijkbaar was het net hetgeen wat Newt nodig had gehad om te bepalen dat we hier weg zouden moeten. Hij had gezegd dat Alby het er mee eens zou zijn en dat hoopte ik ook echt, want ik wist niet wat er zou gebeuren als Alby ook hier zou willen blijven! We hadden dan wel gestemd dat wie hier wilde blijven, mocht blijven, maar Alby was wel onze leider? Als hij hier wilde blijven, wist ik haast wel zeker dat er meer zouden zijn die hem zouden volgen. Voor nu waren het voornamelijk de Builders en Gally zelf die wilden blijven. Blaise was volgens mij de enige uit de groep die hier net zo graag weg wilde als ik, als de rest van ons. Al wist geen van ons wat ons te wachten zou staan als we eenmaal door die doorgang zouden gaan. Blaise en ik hadden het wel eens over de wereld hierbuiten gehad. Ondanks dat wij allemaal geen vaste herinneringen meer hadden, leek Blaise nog veel minder te weten! Als hij het over buiten had, dan had hij het over witte muren! Dat klonk niet goed? Ik had het ook wel eens over dingen als fietsen of zwemmen gehad, maar ook dat leek hij niet te kennen! Dat terwijl de meesten hier wel wisten wat een fiets was en hoe je die moest gebruiken. Niemand wist alleen wanneer ze een fiets voor het laatst hadden gebruikt, of met wie. Blaise had echter niet eens geweten wat het was! Dat bleef toch ook wel heel vreemd. ‘Newt staat blijkbaar aan onze kant,’ zei ik zachtjes en ik keek even naar de rest, die allemaal al op was gestaan. ‘Denk dat ze daarom niks hebben gedaan.’ We wisten allemaal wat voor straf er op geweld stond en Gally had al een keer in de Slammer gezeten omdat hij Blaise een klap had verkocht. Dat wilde hij vast niet nog een keer, dus daarom had hij zich misschien ook in gehouden. ‘Het was echter wel een goed idee van je.’ Dat vond ik echt! Als je echt niet met ons mee wilde, hoefde dat ook niet. Dan bleef je maar hier, maar hier was het alles behalve veilig. Op dit moment zat er nauwelijks verschil tussen het doolhof en de Glade zelf! ‘Als je dat wil, graag. We moeten veel meenemen.’ Ik wist niet of Jeff en Clint ook al bezig waren om dingen in te pakken, maar dat was wel hetgeen wat we nu moesten doen. Wij zeker! Cleo en ik waren zelf misschien niet heel erg gewond geraakt toen we in het doolhof hadden gezeten, maar er zouden wel mensen gewond kunnen raken en daar wilde ik toch wel wat spullen voor meenemen. Sowieso de laatste paar spuiten met het tegengif, mocht er iemand gestoken worden door een Griever. Ik wist immers niet of mijn ogen het nog zouden trekken, of ze het überhaupt nog wel zouden doen! Ik nam de hand van Blaise vast en nam hem mee naar het gedeelte van de Homestead waar we altijd zaten met de Medjacks. Clint en Jeff waren al bezig met het inpakken, waar ik blij mee was. ‘Kijk maar waar je ze kan helpen. Ik wil sowieso het tegengif, wat verband en de verbanddoos mee die we hebben gekregen.’ Die had bij mij in de Box gezeten! Alsof hij echt voor mij was bedoeld, maar ik was wel heel blij dat we die nu hadden! ‘Ik ga even bij Alby kijken, ik ben zo terug.’ Ik schoof het doek wat we op hadden gehangen een stukje opzij en liep naar Alby toe. Ik voelde met mijn vingers aan zijn voorhoofd, die eindelijk een beetje normaal aanvoelde. Hij wist niet eens wat er nu allemaal om hem heen gebeurde. Waarschijnlijk zou hij zich dood schrikken als hij het zou horen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De volgende dag (:
---
Cleo.Was echt een heel erg vreemd idee dat we hier morgen weg zouden gaan! Meer dan één jaar was dit mijn huis geweest. Had er altijd al wel over nagedacht wat hier allemaal buiten was. De dingen die ik me kon herinneren. Wist helemaal niets over mijn familie of vrienden, over wat ik hier voor had gedaan. Kon me echter wel dingen herinneren die ik ooit had gedaan! Kwam misschien wel weer terug? Konden weer dingen gaan doen die ik ooit had gedaan! Zwemmen of door bossen lopen. Hier kwam ik echt niet graag in het bos! Was niet de plaats waar we hoorden te zijn, waren mensen die dood waren gegaan! Keek ergens best wel uit naar wat hier allemaal buiten de muren zat! Moesten daarvoor nog best wel veel doen. Eén ding stond me niet echt aan. Of meerdere dingen eigenlijk. Moest ten eerste de diertjes achter laten. Konden niet mee door het doolhof en dat vond ik echt niet leuk! Was iets wat nog erger was! Gally wilde namelijk niet mee? Ik snapte niet waarom hij zo moeilijk deed! Had hem verteld wat ik had gezien in het doolhof en dat het echt niet iets was wat Nefeli invloed op had gehad! Was onze kans om hier uit te komen! Moest hij aanpakken! Deden we allemaal! Op een paar mensen na in ieder geval! Probeerde echt met hem te praten, wilde echter niet luisteren en dat vond ik echt vervelend? Als we hier uit kwamen, wilde ik dat juist met al mijn vrienden doen. Newt zou meegaan, had dit zelfs besloten! Was alleen maar beter geweest als Gally ook mee ging! Gelukkig ging het wel beter met Alby! Dat was dan wel weer een lichtpuntje, betekende namelijk dat hij morgen ook gewoon mee zou kunnen! Was gister tegen de avond wakker geworden. Was even samen met Newt bij hem geweest, maar had volgens mij zoveel mogelijk rust nodig. Was nu echter zo, dat hij naar me had gevraagd? Jeff was net bij me gekomen en het gevraagd of ik daar even naar toe wilde komen. Wist niet precies waarom? Waren natuurlijk wel vrienden en misschien wilde hij gewoon weten wat er allemaal was gebeurd. Geen idee eigenlijk! Daarom liep ik ook richting de Homestead. Keek om me heen, was veel veranderd in de Glade. Veel mensen waren druk bezig met voorbereidingen van morgen. Moest veel ingepakt worden. Al was Gally het met heel veel dingen niet eens. Zij moesten achterblijven, betekende dat ze ook dingen nodig hadden. Snapte ik ook wel. Was toch veel logischer geweest als ze mee waren gegaan? Konden alles meenemen. Alles ging niet, want was wel heel veel. Maar hadden al best wel veel rugzakjes staan. Frypan was bezig met eten wat hij mee zou kunnen nemen. Iedereen was gewoon echt druk! Was echt benieuwd wat er morgen zou gaan gebeuren. Voelde wel echt een knoop in mijn maag, was best wel zenuwacht. Zou weer het doolhof in moeten, nu met meerdere mensen. Wist echter hoe het daar was! Zou best kunnen dat we er niet met allemaal uitkwamen! Klopte even aan op de deur, om te laten weten dat ik er was. Opende de deur vervolgens en liep naar binnen. "Heee. Hoe voel je je?" Vroeg ik toen ik Alby nog in het bed zou liggen. Was waarschijnlijk niet fijn voor hem? "Wilde me spreken?" Was voor de rest rustig hier. Leek alsof Alby iedereen weg had gestuurd. Wilde misschien wel echt over iets serieus praten. Pakte een krukje en schoof hem naast het bed waar Alby op lag. Zag er al wel wat beter uit, alleen nog een beetje slapjes? Wist dat het heel erg zwaar was. Had bloed verloren, maar had de afgelopen volgens mij ook de meest vreselijke dingen mee moeten maken door een soort van dromen. Was in ieder geval wat er gebeurde als iemand gestoken was! Leek me echt vreselijk om door te maken!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Alby.
Wist niet wat beter was geweest. Vast zitten in de verschrikkelijke dromen of wakker worden en er achter komen dat de hele groep zou vertrekken uit de Glade. Waarschijnlijk dat laatste. De dromen die ik had gehad, waren geen dromen geweest. Enkel herinneringen die langzaam weer terug waren gekomen. Herinneringen waardoor ik nu wist hoe het leven buiten de Glade was. Was echt vreselijk! Wist niet precies hoe het daar allemaal was, maar wist wel dat het alles behalve veilig was! Er was veel hitte geweest en heel erg veel mensen waren in paniek geweest. Was ook nog iets anders geweest, een soort ziekte. Een ziekte die niet genezen kon worden, wat je ook probeerde. Waren echter ook mensen die immuun waren voor die ziekte en die dus niet besmet konden raken. Ik wist ook nog dat ik op een gegeven moment in een ruimte had gezeten met een paar anderen, waaronder Newt, Minho en nog een paar jongens die hier ook rondliepen. Er was een vrouw die ons uit had gelegd dat wij de toekomst waren, dat we iedereen zouden kunnen helpen. Dat wij voor een medicijn zouden kunnen zorgen. Daarom zaten we hier! We waren echter niet allemaal immuun geweest. Wist het niet van iedereen, maar iets wat me heel erg sterk bij stond was dat Newt niet immuun was voor de ziekte. Snapte niet helemaal hoe dat kon, want hij leek alles behalve ziek toen ik hem de vorige avond had gezien. Het idee stond me echter zo sterk bij dat het wel echt moest zijn! Misschien dat de Glade wel goed voor hem was, en alle anderen die eventueel ook die ziekte hadden. Als dat zo was, zou het mis gaan als ze de Glade uit zouden gaan. Misschien zou de ziekte dan wel toeslaan en dan zouden ze waarschijnlijk dood gaan. Dus het was beter als ze hier zouden blijven, of in ieder geval als Newt hier zou blijven! Wilde niet dat er iets met hem zou gebeuren? Misschien dat ik wel achter het idee had gestaan om weg te gaan als ik niet door de Changing was gegaan, maar dat was ik wel. Snapte dat het hier niet meer veilig was en volgens Newt was er nog veel meer aan de hand geweest. Nefeli had me wel geprobeerd uit te leggen wat er allemaal was gebeurd en wat haar bedenkingen waren geweest over deze plek, maar vond het allemaal behoorlijk vaag. Zeker omdat ik Nefeli ook had herkend uit mijn dromen. Ze had echter niet bij de groep gezeten waar ik bij had gezeten, dus wist ook niet meer wat ik van haar moest denken. Voelde me ook nog lang niet goed, dus misschien lag het daar wel aan. Wilde echter wel dat Newt hier zou blijven. De rest eigenlijk ook. Ik wist dat als ik Newt hier wilde houden, er maar één iemand was met wie ik hoefde te praten. Hij zou zelf namelijk niet naar me luisteren, maar Cleo wel. Zeker als het om de veiligheid van Newt zou gaan. Ik kwam overeind toen ik Cleo binnen zag komen en ik haalde mijn schouders op. ‘Gaat wel.’ Voelde me niet heel top. Vooral heel erg moe, maar dat was het dan ook. Ik knikte. Wilde haar inderdaad spreken. Ergens was het misschien heel gemeen om dit te doen, maar wist dat het alleen zo zou werken. 'Denk niet dat we uit de Glade weg moeten. Vooral Newt en een paar anderen niet,’ zei ik maar. Viel waarschijnlijk met de deur in huis, maar het plan was om de volgende dag al weg te gaan. Dat betekende dat ik ook snel zou moeten handelen. ‘Heb dingen gezien, Cleo. Dingen die niet goed zijn.’ Hoopte dat ze me serieus zou nemen. Iedereen was anders naar de Changing en misschien dacht ze wel dat ik ijlde, of dat ik dingen had verzonnen. Had ik echter niet. Wist heel zeker dat Newt in gevaar was en dat het alleen maar erger zou worden als hij mee zou gaan naar buiten!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Vond het een hele opluchting dat het goed ging met Alby. Had ook best gekund dat hij er nog niet bovenop was geweest en niet mee had gekund. Newt had gezegd dat hij dit niet had willen missen en leek wel echt te zijn alsof het zo was! Was maar goed ook, kon morgen mee. Moest nu zoveel mogelijk zijn krachten sparen, wat hij volgens mij niet heel erg leuk vond. Voor hem was het wel echt beter om gewoon in bed te blijven liggen! Moesten morgen wel door het doolhof kunnen komen. Met z’n allen, gingen we in ieder geval wel echt voor. Kans was groot dat we iemand zouden verliezen. Wilde ik echter helemaal niet aan denken? Dacht vooral aan alles wat hier buiten was. Had misschien wel familie, mensen die mij nog konden herinneren. Ergens hoopte ik daar wel op? Mijn ouders, misschien een zusje of een broertje, meerderen? Had echt geen idee hoe mijn familie eruit had gezien. Iedereen had een familie, dus ik ook! Mensen die mij misschien wel hadden gemist. Hoopte dat ik ze te zien kreeg, zij mij dingen bij konden vertellen. Hoopte echter nog meer op een toekomst die Newt en ik op konden bouwen. Hoefden niet meer bang te zijn voor Grievers, ons niet meer druk te maken over een doolhof dat iedere nacht weer veranderen. Een plaatst waar we gewoon rustig samen konden zijn. Echt even met zijn tweeën. Hadden hier dan wel onze eigen kamer, maar soms was het echt alsof we nooit alleen konden zijn. Was altijd wel een paar meter van ons af. Echt rust leek me wel fijn. Ook omdat we dan niet aan de dingen hoeven te denken die er hier allemaal aan de hand waren! We zouden altijd een band hebben met de rest en wist ook wel zeker dat we hen heel erg vaak zouden zien. Meesten in ieder geval. Gally blijkbaar niet, deed me echt pijn. Wilde hierna nog wel eventjes met hem praten. Alby was nu eventjes voorgegaan, had immers om mij gevraagd. Hetgeen waar hij over te praten was echter klunk? Klonk in ieder geval wel zo. Alsof hij niet wist waar hij het precies over had. Had dingen gezien, was normaal bij de Changing. Was niet fijn, wist ik ook wel. Had er verhalen van gehoord. Gally had niet echt willen vertellen wat het precies was geweest. Alby nu blijkbaar wel en was ook wel goed. Maar klonk echt heel erg fijn? Hij vond dat we niet weg moesten uit de Glade. Terwijl hij juist diegene was geweest die mensen door had laten zoeken. Was van de week zelf nog in het doolhof geweest om te kijken of er echt een uitgang was? "Komt dit ineens vandaan?" Had duidelijk dingen gezien, maar als hij me niet vertelde wat het precies was, kon ik hier ook niet mee! "Gaan hier weg Alby. Kunnen eindelijk een goed leven beginnen en natuurlijk kan Newt wel mee." Newt ging mee! Ik zou hem niet hier achterlaten! Als hij niet mee had gewild, dan was ik hier waarschijnlijk ook wel gebleven. Had er echter wel voor gezorgd dat we een tijd hadden waarop we weg zouden gaan! Morgen al! Zouden morgen gewoon naar een hele andere plaats kunnen. Had me er echt bij neergelegd, ondanks dat ik de diertjes en Gally heel erg zou gaan missen. Wilde ik ergens ook niet, maar was beter. Zeker omdat ik echt een nieuw leven wilde beginnen. Glade was echt niet erg geweest voor de tijd dat we hier waren. Begon echter alleen maar gevaarlijker te worden. Grievers dichtbij de Glade. Momenten waar niemand iets van snapte. "Moet misschien rennen en heeft hij wat moeite mee, maar als ik het kan kan hij het ook?" Newt had nog wel last met lopen, maar wist zeker dat het wel kon. Als dit daar om ging, sloeg het echt helemaal nergens op? Zou lukken! Was helemaal geen probleem? In mijn ogen niet! Alby haalde realiteit en klunk door elkaar!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Alby.
Wist dat het vaag klonk. Wist zelf niet eens hoe ik het precies moest uitleggen. Waren ook maar dingen die ik had gezien. Waren echter wel dingen die echt waren gebeurd! Wilde niet dat Cleo dacht dat ik dit allemaal verzon, of wat dan ook! Wist alleen niet hoe ik al die informatie op haar over moest brengen. Wilde haar ook niet laten schrikken? Al was dat nog het minst erge wat er zou kunnen gebeuren. Zou erger zijn als ze me aan zou zien voor één of andere shank die niets anders zei dan klunk! Wist echt wel waar ik het over had? Was misschien lastig uit te leggen, maar was echt waar! Wist heel zeker dat er in de buitenwereld iets was gebeurd. Iets wat echt niet goed was! Iets wat te maken had met die ziekte en volgens mij had Newt die ziekte! Wist het eigenlijk wel zeker, want zoiets kon ik me herinneren! Hij had hier nooit ziek geleken, dus misschien dat dit een soort veilige plek was. Eentje waar de ziekte hem niets zou kunnen doen. Des te meer redenen om hem hier te laten blijven! Wist echter dat ik Newt nooit zou kunnen overtuigen om hier te blijven. Hij wilde hier weg, maar al te graag. Had gezien hoe blij hij was geweest toen hij me had verteld dat er een uitgang was gevonden. Hij zou nooit naar me luisteren. Was misschien achterbaks om dit aan Cleo te vertellen, maar dit was de enige manier om er voor te zorgen dat Newt veilig zou zijn! ‘Cleo, ik meen het.’ Snapte dat ze het niet wilde geloven, ook omdat ik niet heel duidelijk was geweest in wat ik had gezien, maar volgens mij dacht ze nu al dat ik het allemaal bij elkaar verzon! Of in ieder geval dat het slechts dingen waren die ik had gezien. Wist echter wel dat ze echt waren! Was er echt van overtuigd! Ik schudde mijn hoofd toen ze zei dat Newt misschien wel moeite zou hebben met rennen, maar daar ging het me helemaal niet om! Wist heus wel dat die shank kon lopen als hij moest lopen. Hetzelfde gold voor rennen. Ik zuchtte en legde mijn hand tegen mijn voorhoofd. Wist echt niet hoe ik dit duidelijk uit moest leggen, maar ik moest proberen om het duidelijk te maken aan Cleo! Want anders zou Newt hier weg gaan en dan zou hij hoe dan ook dood gaan! ‘Ik herinner me weer dingen, Cleo,’ begon ik zachtjes. Het was moeilijk om er over te praten, maar het moest maar. ‘Er is iets gebeurd daar buiten. Iets waardoor heel veel mensen in paniek zijn geraakt, maar ook heel veel mensen zijn ziek geworden. Een paar zijn immuun en de meeste die immuun zijn, zitten hier in het doolhof,’ legde ik uit. ‘Er zitten hier alleen ook een paar die niet immuun zijn en weet zeker dat Newt er daar één van is.’ Wist het gewoon! Was een gevoel dat ik had, maar ik kon me ook herinneren dat er twee groepen waren geweest! Jongeren die immuun waren, en jongeren die niet immuun waren. En dan was er ook nog steeds het gedoe met Nefeli, wat ik niet helemaal snapte. Wilde daar nu ook helemaal niet over nadenken. Het ging nu namelijk om Newt en ik wilde echt dat hij hier zou blijven! Wist dat er al een groepje zou blijven, Gally en een paar anderen, en Newt zou daar makkelijk bij kunnen? Net zoals Cleo! ‘Ik ben bang dat als jullie naar buiten gaan, Newt ziek wordt en dood gaat. Want er is hoe dan ook geen medicijn voor de ziekte. Dat is de reden dat we hier zitten,’ legde ik uit aan Cleo. Hoopte echt dat ze hier wat mee deed! Moest haast wel, toch? Ze was verliefd op Newt, ze hield van dei jongen! Dan kon het niet anders dat zij ook wilde dat hij veilig was!

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld