Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
TMRORPG// Are you going to be mad for ever?
Account verwijderd




Het is misschien gemeen, maar ik wil toch één keer een grap met haar uithalen. Nou ja een grap, een prank. Het is heel gemeen en toch neig ik er naar. Verbaasd kijk ik haar aan en frons mijn wenkbrauwen. "Wat?" ik kijk even naar de dokter die mij nu niet begrijpend aan kijkt. "Wat is gelukt? Waar ben ik?" Een beetje paniekerig kijk ik om mij heen, dan nagel ik mijn blik vast op de dokter. "Uhh oh uh Malia." stottert hij. Hij is niet de beste acteur die er is, maar blijkbaar begrijpt hij het. "Hebben ze je niet gewaarschuwd?" zegt hij nu ernstig en legt zijn hand op haar onderrug. "Er is iets.. Er is tijdens de operatie iets fout gegaan. Het lijkt wel als een soort, een soort resetten. Hij weet wel dat hij ouder is geworden, hij weet wel in welke tijd we leven, maar hij kan zich nog steeds niks herinneren. Ditmaal echt niks. En we zijn er achter gekomen door middel van een testje dat het heel moeilijk is hem nieuwe dingen bij te brengen, zoals jouw naam bijvoorbeeld." Hij kijkt hier nu heel erg ernstig bij. Het is moeilijk om mijn glimlach te verbergen, maar ik doe mijn best. "Wat hebben jullie met mij gedaan?" vraag ik dan zacht. Dan krimp ik in elkaar, geen toneelspel meer. Mijn hoofd begint weer harder te bonken. Direct laat ik mijzelf weer in het kussen vallen en knijp mijn ogen stevig dicht om al het licht, al het beeld, van mij af te sluiten. Ik sluit mijn handen over mijn oren heen en wil niets meer toelaten in mijn hoofd. Alles doet zeer. Alles doet zoveel zeer.
Anoniem
Landelijke ster



"Wait are you messing with me, because if you are this really isn't funny" zei Malia verbaasd en onbegrijpelijk. Alles zou moeten gewerkt hebben dat weet ze zeker, volgens mij kon er niks mis gaan. In de tijd dat ze bij WCKD werkte wilde haar moeder dat ze dokter werd bij WCKD en deed dus een opleiding. Na ze die afgerond had moest ze echter de maze in vanwege het verraad. Malia stormde op hem af toen hij opeens in elkaar kromp. "Newt, calm down okay, it's going to be alright." zei ze waarna ze haar handen op zijn wangen legde. Wat konden ze aan deze hoofdpijn doen? Pijnstillers ofso. 
Account verwijderd




"I'm sorry, that wasn't funny." weet ik eruit te persen. Ik blijf nog steeds in dezelfde houding liggen en probeer de pijn uit mijn hoofd te persen, maar niks werkt. Uiteindelijk sla ik moedeloos in het rond en word een beetje knorrig van al het gedoe. Mijn lichaam is uitgeput door alles wat het doorstaan heeft. De Flare dat nog in mijn lichaam wemelt, de proeven in de Maze, de val waardoor mijn geheugen verdwenen was en dan nu nog deze ingreep in mijn hersenen. Daarnaast speelt mijn schuldgevoel ook nog eens een rol. Nu ik mij weer kan herinneren dat ik inderdaad wel eerder mensen en cranks heb vermoord, stapelt ook dat zich nog eens op. Het wordt mij allemaal weer teveel. Precies hetzelfde gevoel als toen in de Maze, als het moment dat ik mijzelf om het leven wilde brengen, precies dat gevoel wemelt weer in mij op.
Anoniem
Landelijke ster



"Wel how are you doing with all of the memory's?" vroeg ze en gebaarde naar de andere dat ze de tent moesten verlaten. "We can talk about them, I know it's to much to handle, but I'm here for you and we can talk about it. I thinks I've been trough most of the things you've been trought so maybe I can help" zei ze en liet zijn wangen los. Ze vroeg zich wel af hoe het nu tussen hun zat, nu hij weer alles weet.
Account verwijderd




"Uhmm.." zeg ik, met een nogal gebroken stem. Ik probeer langzaam wat rechter op te zitten, maar de pijn blijft door mij heen stromen. En de tranen stromen over mijn wangen. Het besef is er nu pas. Iedereen, mijn hele familie, allemaal dood. Mijn moeder aan de Flare, mijn vader door de mensen van WICKED. Hij was te gevaarlijk omdat hij wilde dat iedereen met de Flare gewoon dood moesten zijn. Nadat moeder was overleden. Hij vond mij een monster. Mijn zusje. De Flare. Mijn beste vriend. De Flare. Iedereen had de Flare en iedereen is dood. En dan alles in WICKED. Ik werd anders behandeld dan de andere jongens. Het was altijd naar. De proeven waren moeilijk en ik vond alles maar vreemd. Mijn lichaam suddert heen en weer. "I can't take this any longer."
Anoniem
Landelijke ster



"Sst Newt it's okay. And yes you can, I know. Do you know how many times I've been thinking about killing myself and also amost doing it. You're way stronger than I am. I maybe see like a normal person, but you don't want to know my feelings or thoughts. You just have to find that one thing that makes you wanna live, that keeps you alive" zei ze. Ze weet als geen ander hoe moeilijk dit allemaal is, haar familie leeft dan misschien nog wel, maar misschien is dat nog wel erger. Misschien is het zelf wel fijner als haar moeder gewoon dood zou zijn. 
Account verwijderd




Ik laat mijzelf een beetje tot rust komen, maar haar aankijken durf ik niet. Ik heb fouten gemaakt, fouten tegenover haar. "Why do you care so much? I'm terrible, I let you down in the moments you needed a friend." fluister ik. Ik kan het werkelijk waar niet begrijpen waarom ik zo verschrikkelijk heb gedaan. Als ik alles opnieuw had kunnen doen, had ik dat zeker gedaan. Maar helaas, je kunt het verleden niet veranderen en dus zal ik moeten aanvaarden wat ik heb gedaan. Ik heb een heleboel mensen teleurgesteld en een heleboel mensen kwaad gedaan. Dat had ik niet moeten doen. Ik ben onredelijk geweest. Niet alleen in de Maze, maar ook in de tijden daarvoor. Misschien mag ik wel heel erg blij zijn dat de andere hun herinneringen nog niet terug hebben, want ik heb wel eens dingen gezegd die een ander heel erg hebben gekwetst. "I want to see Minho." zeg ik uiteindelijk.
Anoniem
Landelijke ster



"Because I feel like we have a lot in common. And you couldn't  know, nobody did and it isn't  like you we're the only one who didn't  look after me. The others were much worse, you saved my life. A couple of times " antwoordde ze. Ze knikte en liep toen naar Mihno die ze haalde.
Account verwijderd




Toch voel ik mij rot over mijn gedrag. Het zou zoveel makkelijker zijn alles terug te draaien en opnieuw te doen. Stiekem verlang ik terug naar de Maze. Ik had daar vrienden, echte vrienden. In mijn leven hiervoor had ik niet heel veel mensen. Ik stond niet hoog in aanzien en was vaak maar het bijhangsel. Maar in de Maze heb ik toch veel leuke momenten gehad, had ik vrienden en konden we over alles fantaseren. Alles. We konden alles zelf bedenken. Wat voor knappe vriendin er op ons te wachten stond, daarbuiten en dat we milijonair waren en noem maar op. De grootste en gekste dromen kwamen voorbij. En het kampvuur. Ik mis het kampvuur. Alle verhalen en Alby. Alby ja ik mis ook Alby en iedereen die gestorven is.
"Newt." Hoor ik en ik kijk hem direct aan. "Minho." zeg ik grijnsend. We omhelzen elkaar even kort en glimlachen breed. "En, vertel. Wat voor knappe vriendin had je nou thuis wachten?" zegt hij met een brede glimlach. Daardoor moet ik lachen. Ik vertel hem over wat herinneringen en over hoe de wereld was. Wij hebben elkaar daarvoor nooit gekend, maar het voelt aan alsof ik hem moet vertellen hoe het was. Hij heeft geen herinneringen en verbeeldingen en daarom wil ik die van mij met hem delen. Daarna zegt hij dat hij niet zeker weet of hij zijn herinneringen wel terug wil. "Ik wil niet opnieuw hoeven rouwen om de mensen die ik ben verloren. Ik wil niet weten wat voor verschrikkingen er vooraf zijn gebeurd. De herinneringen die ik nu heb, zijn vreselijk maar die heb ik beleefd met de beste mensen."
Anoniem
Landelijke ster



Ze vond  het heel erg voor hem, alsof ze hem gedwongen had om zijn geheugen terug te geven. En dat hij er nu spijt van heeft en dat hij het niet aan kan, dat dat haar schuld  is. Ze had hem ook nooit moeten zoenen net voordat hij zijn geheugen  terug zou krijgen. 
Account verwijderd




"Wat jouw keuzen ook mag zijn, ik sta er achter." zeg ik en glimlach. Ik frons even mijn wenkbrauwen door de pijn, maar word nu al gek in dit bed. "Kan ik niet even naar buiten toe?" vraag ik en kijk naar Malia. Zij heeft veel kennis over dit soort situaties. Ik hoop dat ik er even uit zou mogen en al is het vlak bij de tent, dat ik de frisse lucht even kan inademen en naar de omgeving kan staren om mijn gedachten en herinneringen op een rijtje te zetten. Het is veel, veel om in een keer te moeten verwerken. En dat heeft tijd nodig.
Anoniem
Landelijke ster



"Ja natuurlijk, al zal ik wel met je mee gaan voor als we weer wat gebeurd. Frisse lucht zal misschien ook wel even goed voor je zijn" glimlachde ze en hielp hem overeind. Het was ook wel weer mooi om de band tussen Mihno en Newt weer te zien. Het was gewoon zo raar dat hij hem niet meer kende, ze zijn beste vrienden. Malia loopt met Newt naar buiten de tent. "Maar ik heb nog wel een vraag aan jou, wat deed je bij dat meertje en stond je al lang te kijken?" lachde ze.
Account verwijderd




Ik loop rood aan wanneer zij die vraag stelt. "Nee, ik was hartstikke bang dat jij woedend zou worden dat ik weg was gelopen." Lach ik en schud mijn hoofd. "Nee, ik was de snelste vluchtroute aan het zoeken."
Buiten de tent ga ik gelijk op de grond zitten. De zon valt op mijn gezicht, dat voelt fijn aan. Ik sluit even mijn ogen en geniet van dit moment. Voor even voelt alles normaal aan, alsof er niets aan de hand is er geen problemene zijn. Maar we weten allemaal dat dat niet zo is. Er zijn genoeg problemen die opgelost moeten worden en dan nog zullen wij nog geen rust kunnen vinden. "Al overleven we dit, al winnen we de strijd en vinden we een plek waar we kunnen leven, dan nog." ik schud mijn hoofd en staar naar de heldere lucht. Dan nog zal ik geen vrede kunnen vinden.
Anoniem
Landelijke ster



"Tuurlijk niet, iedereen verdiend ruimte en mag wel eens weg. Ik ben geen babysitter. Als jij weg wil is dat je eigen keus. Al zou ik het wel jammer vinden." Zei ze toen en ging naast hem zitten. "Dan wat? De enige reden dat ik deze stijd aanga, is om die tieners die daar nu nog zijn te bevrijden. Nieman verdiend om de dingen mee te maken die wij hebben gedaan. De tieners daar zouden vrij moeten zijn. Dat is niet dé weg naar de medicijn, ze martelen gewoon tieners" zei Malia. 
Account verwijderd




"Dat is ook iets wat ik zou willen bereiken, dat is het enige waar ik nog voor leef." De laatste zin zeg ik erg zacht, misschien hebben zij het niet eens gehoord. Misschien ben ik ook wel bang om dat doel te halen. Wanneer WICKED eenmaal verslagen is heb ik geen doel meer waar ik mij voor zou willen inzetten. Dan is het leven zoals het is en zal ik met een schuldgevoel en trauma moeten leven. Ik weet niet of ik dat nog wel zou kunnen, ik weet niet of ik dat wel zou kunnen overleven. Misschien is het maar het beste als het daarna niet meer lang duurt voor mij, gedoemd ben ik al.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste