Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Een vriendin zou goed zijn voor Jason, hoewel hij zijn vriendin waarschijnlijk niet de gelukkigste vrouw op aarde zou kunnen noemen. Jason was een prima vent, maar zijn vriendin zou geen moment rust hebben en de eeuwige grappen zouden op den duur vast ook minder grappig zijn. Misschien dat Jason anders was als er een vriendin in het spel was, maar hij wist vrij zeker dat Jason nooit zou veranderen.
'Oh, waar word ik nu weer voor gestraft?' vroeg hij lachend, toen hij op de grond lag. Hij leunde even op zijn onderarmen en keek naar haar. De vloer was vrij hard, maar het was niets wat hij nog niet eerder gevoeld had. Hij had wel eens op de vloer geslapen, hij zou heus niet gaan zeuren over hoe hard de vloer was.
'Dan ga ik maar gewoon inpakken hè, als je dan toch niet wilt dat ik hier ben.' hij duwde zichzelf overeind en liep naar de kast, waarna hij één van de sporttassen pakte die hij hier nog had staan en de shirts in zijn kast bekeek. Hij kon niet alles inpakken hier, vroeg of laat moest hij toch wel naar zijn eigen kamer om wat dingen op te halen. Hij greep een paar shirts van de schap, het maakte hem niet uit welke hij meenam. Uiteindelijk was er niets speciaals wat hij mee zou nemen, hij had niet eens iets speciaals. In tegenstelling tot vrouwen, hadden mannen vrij weinig in hun kast hangen. Een paar broeken, een paar shirts en wat truien, dat was het ongeveer wel. Vrouwen hadden alles. Jurken, rokken, broeken, leggings, shirts, truien, hemdjes en zo was er vast nog wel meer. Het was een stuk minder gemakkelijk inpakken voor hen. Hoewel hij zich niet kon voorstellen dat het ingewikkeld was om in te pakken voor een missie, een jurk of rok was nu niet direct handig.
Zijn telefoon ging en even keek hij verward naar het beeldscherm, waarna hij fronste en het bericht van Derek opende. Kort lachte hij, waarna hij op een stoel ging zitten en naar Ivy keek.
'Derek is ons zeer dankbaar dat we Jason naar hem en Elise gestuurd hebben.' legde hij uit. Jason wist van geen ophouden, het verbaasde hem niet eens dat hij Elise en Derek was gaan vervelen direct nadat hij hen verveeld had en het zou hem ook niets verbazen als Jason precies hetzelfde aan Derek en Elise vroeg als aan hen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en knikte terwijl ze haar lichaam evn opkrulde in een bolletje. "Omdat je Jason niet hebt weggestuurd" lachte ze. Zelf was ze te zacht om Jason direct weg te sturen, ze zou ziczelf gemeen vinden. Ivy pruillipte en staarde hem aan toen hij naar de kast liep en een sportzak nam. Hij smeet er van alles in. Ivy bleef hem aankijken en trok een wenkbrauw op. "Okey, dus je wilt nooit meer seks? Begrepen" speelde ze mee toen hij weg liep van haar. Ze hield ervan om hem te plagen. Ivy lachte even toen Oliver even niet oplette en een hoopje kledij in zijn zak wierp. Ze stond op en liep naar hem toe. Ze viste één van haar mooiere beha's uit de zak en hield haar hoofd schuin. "Ha, dus je wilt deze meenemen?" Vroeg ze met een grijns. Ze stak haar tong naar hem uit en zocht zelf een paar shirts uit voor de missie. Ze stak in een paar secondes alles klaar en ging weer op het bed liggen. Dat was makkelijk. "Hulp nodig?" Ze glimlachte breed naar Oliver en speelde even met het roze shirt dat ze nog vasthad. Ze glimlachte even en wierp hem een plagerig kushandje toe. "Ohhh zeg maar graag gedaan tegen Derek" lachte ze even. Ocharme. "En toch vind ik Olivy beter dan Delise of Juzan" grapte ze. Ze gaapte even en zette haar radio aan. "To see a marching band, pom pom pom pom pom" zong ze zachtjes mee met My Chemical Romance. Ze wierp Oliver even een steelse blik toe.

Account verwijderd

schreef:
Heel even keek hij met een lichte grijns naar haar, waarna hij zijn hoofd even schudde en verder ging met de kleren. Hij had Jason helemaal niet weg hoeven sturen, zo vervelend had ze hem nou ook weer niet gevonden. Ongemakkelijk misschien, maar niet vervelend.
'Ik dacht dat mannen erg waren, maar jij kunt er ook wat van, Ivy Winters.' mannen werden over het algemeen vaak gezien als degenen die constant bezig waren met seks, maar Ivy had het er misschien nog wel vaker over dan hij. Hij lachte even bij die gedachte en schudde zijn hoofd, waarna hij even verward naar haar keek toen ze iets uit de zak viste. Even keek hij verward naar de beha, waarna hij het ding uit haar handen pakte en terug in de tas gooide.
'Nee, ik denk dat ik het al wel moeilijk genoeg heb op missie en jij gaat het niet nog moeilijk voor me maken.' mopperde hij. Hij zag haar er nog wel voor aan om het hem flink moeilijk te maken en daar keek hij niet echt naar uit, hij vond het allemaal wel prima nu niemand iets had om hem mee te pesten. Ivy had er niet lang voor nodig om dat te veranderen en dat wisten ze allebei. Hoewel hij zich afvroeg of ze zoiets ook daadwerkelijk zou doen, ten slotte waren het grapjes en zou zoiets toch wel serieus zijn.
'En dan doet ze alsof het niet waar is als ik zeg dat ze niet zo onschuldig is als dat ze lijkt.' hij lachte even en ritste toen de tas dicht, waarna hij weer naar zijn telefoon keek. Derek had verder niets meer gestuurd, maar hij wist zeker dat Derek hem hierover nog wel zou spreken. Misschien moest Jason maar gewoon een vriendin zoeken en haar ervan overtuigen dat ze een trio wilde met Ryan, dan was dat in elk geval opgelost.
'Wij zijn straks Jason's enige slachtoffers op missie, bereid je maar voor.' hij glimlachte even en kwam toen weer overeind, waarna hij ook weer ging zitten. Hij wist eigenlijk niet zo goed wat hij wilde doen, hij had niets te doen en normaal gesproken lag hij dan op haar bed, maar nu wilde ze het bed voor haar alleen. De stoel was ook oké, alleen minder comfortabel.

Account verwijderd

schreef:
"He, kom op, zo erg ben ik nu ook weer niet, en I know you like it" grapte ze even. Ze drukte een kus op zijn wang en keek hem vrolijk aan. "En zei je nu net mijn volledige naam?" Voegde ze er lachend aan toe. Ze vond het op één of andere manier wel iets hebben als mensen haar volledige naam zeiden, yep, weer iets raars aan haar. Ivy lacht om zijn reactie en sloeg haar armen om hem heen. "Oh kom op, ik weet zeker dat je het aankunt" plaagde ze hem. "En trouwens, het is niet alsof ik het niet moeilijk ga hebben" protesteerde ze nog. Ivy grinnikte even om zijn blik en drukte nog een kusje op zijn lippen. "Ik ben ook enorm onschuldig" lachte ze. Ze pruillipte even en schudde haar hoofd. "Nee, wacht, ik denk dat ik mijn onschuldigheid door jou ben verloren" grapte ze. Ivy stak haar tong uit naar hem en zuchtte even toen hij haar vertelde over dat zij Jasons enige slachtoffers zouden zijn. "Oh juist ja, ik was helemaal vergeten dat Elise helemaal niet in ons team zit" klaagde ze. Ivy lachte toen Oliver nogal ongemakkelijk op een stoel ging zitten, en ze keek afwachtend naar hem. "Zit je goed?" Plaagde ze hem even. Ivy gaf hem een speels duwtje en bedacht zich dat ze evengoed die jurk kon passen nu ze zoveel tijd over hadden. Ze liep naar de kast en nam de jurk mee naar de badkamer. "Waag het niet me uit te lachen als hij me totaal niet past" waarschuwde Ivy Oliver. Ze liep de badkamer in en trok haar kleren uit. Het was niet de bedoeling dat je er een beha onder droeg, dat zag je meteen aan de décollete die vooraan liep. Ivy maakte even een geluidje en trok hem aan. Ze streek even met haar handen over de jurk en keek naar haar rug, natuurlijk was die ook weer net tot boven haar heupen helemaal naakt was. Ze kon hiermee niet naar Oliver... Hij moest maar naar haar komen.

Account verwijderd

schreef:
Hij zou niet zeggen dat hij het vervelend vond, want dat vond hij niet. Ze had in elk geval een goede timing, ze was niet zo op momenten dat dat niet gepast was. Dat ze zo snel van onzeker naar speels sprong, vond hij knap, maar niet vervelend. Het was ook wel een beetje Jason's schuld, de man wist van geen ophouden.
'Door mij? Jij hebt het er vaker over dan ik hoor.' merkte hij met een grijns op. Hij was niet volledig onschuldig, maar hij lokte ook zeker niets uit. Zij daarentegen, lokte hem maar al te graag uit. Oké, misschien had hij haar één keer uitgelokt, maar niet vaker dan dat.
'Heb ik je ooit uitgelachen dan?' hij keek even naar de jurk en glimlachte toen, waarna hij opnieuw overeind kwam en opnieuw door de kamer keek. Zijn blik gleed over de foto's, die hij voor de zoveelste keer bekeek. Er waren er een hoop van het team, ze waren een groot deel van haar leven. Zijn blik gleed weer naar de foto op het ijs, toen waren ze nog onschuldig geweest. Hij glimlachte even bij die gedachte en keek toen om naar de badkamer, maar de deur zat nog altijd dicht. Misschien paste ze hem wel niet, dat kon natuurlijk ook. Hij gaapte even en ging toen zitten.
'Hoe lang kan omkleden duren?' vroeg hij lachend, waarna hij weer overeind kwam en op de badkamerdeur klopte, hij wachtte even voor hij de deur opende, zo had ze genoeg tijd om af te maken waar ze mee bezig was voor hij binnen zou komen.
Hij leunde tegen de deuropening en fronste even, ze was omgekleed en ze was verder nergens mee bezig. Hij bekeek haar even en glimlachte toen, het zag er mooi uit. De rug was helemaal open en de split kon geen centimeter hoger meer zitten, maar het was wel mooi.
'Nope, die ga je dus mooi niet dragen naar ook maar een enkele gelegenheid. Dat kan mijn hart niet aan.' hij bekeek haar opnieuw. Als hij er zo over dacht, zouden andere mannen er zeker niet anders over denken. Het was mooi, maar ook ontzettend sexy en hoewel hij zelf een man was, vertrouwde hij heus niet alle andere mannen. Niet dat hij haar zo alleen zou laten lopen.

Account verwijderd

schreef:
"Okey, nou, ik geef het team de schuld dan" lachte ze even. Ivy keek naar de jurk en draaide een toertje in het rond. "Kom op, ik ben gewoon nerveus okey? Het is nu niet dat ik zo'n jurk elke dag draag en ik ben bang dat ik struikel" protesteerde ze toen ze Oliver door de deur hoorde vragen hoe lang het kon duren. Ze zag hem leunen tegen de deurpost en draaide haar hoofd glimlachend om naar hem. "Ha, wel, ik denk ook niet dat ik deze ga dragen op een gelegenheid met te veel mensen, ik wil niet te veel aandacht krijgen" Ze stond even kort op haar tenen en ging toen weer normaal gaan staan. Ze haatte het als ze te veel blikken op haar voelde, het liet haar gewoon te ongemakkelijk voelen. Ze liep naar Oliver toe en keek naar hem op terwijl ze op haar tenen stond voor een kus. "Ik heb maar aandacht nodig van één man, en die staat hier momenteel voor me" zei ze met een glimlach tegen hem. Ivy draaide een rondje en streek de plooien recht. "Wel, als ik echt eerlijk moet zijn...ik vind deze jurk soort van leuk?" Ze was zekf wel verbaasd over dat feit. Meestal hielde ze het best wel simpel, maar deze zwarte jurk vond ze wel iets hebben. Ivy bloosde even lichtjes en raapte haar broek van de vloer op. "Hmm,nmisschien draag ik hem wel een paar keer hier op deze kamer als ik er nergens mee naartoe ga" Ze haalde haar qchouders op en glimlachte naar Oliver. "He, maar ik zou nu wel zo vlug mogelijk uit deze jurk willen kruipen, dus als je even terug naar de slaapkamer gaat...desnoods draai je je om" grapte ze even terwijl ze haar jurk wat ophief zodat ze niet struikelde.

Account verwijderd

schreef:
Even fronste hij, waarna hij zijn schouders ophief. Hij bekeek haar opnieuw, waarna hij weer glimlachte. Dit was ook een reden voor hem om van haar te houden, één van de velen.
'En je zou wel een hoop aandacht krijgen.' merkte hij op. Hij zou het niemand kwalijk nemen, hijzelf zou waarschijnlijk ook alleen nog maar aandacht voor haar hebben. Net als de vorige keer, trouwens. Maar toen had hij zich nog wel redelijk afzijdig kunnen houden van haar reünie met haar broer, nu had hij daar geen reden meer voor. En zelfs als hij er een reden voor had, wist hij niet of hij het voor elkaar zou krijgen met die jurk.
'Twee, eigenlijk. Jared Leto won van mij.' misschien moest hij eens opzoeken wie dat eigenlijk was. Niet dat hij zich er zorgen over maakte, maar hij zou het wel leuk vinden om te zien wat Ivy nu zo leuk aan de man vond. Hij zou het wel een keer opzoeken als hij tijd had, alleen was en eraan dacht.
'Preutse.' hij grinnikte even en duwde een kus tegen haar lippen, waarna hij zich omdraaide en de badkamer weer verliet. Hij sloot de badkamerdeur achter zich en plofte naast Baylor op bed, waarna de hond met zijn hand begon te spelen en hij even lachte. Hij had respect voor wat Ivy wilde, dus hij had geen problemen met het omkleedgebeuren. Als zij dat liever alleen deed, was dat haar keuze. Hij ging liggen en Baylor sprong bovenop hem, waardoor hij opnieuw lachte en de hond voorzichtig weg duwde toen hij voor de zoveelste keer zijn gezicht af probeerde te likken. De hond leek een nieuwe poging te willen wagen, maar leek toen te besluiten dat toch maar niet te doen. Hij ging op zijn buik zitten en keek hem met een schuine kop aan.
'Ik wed dat je Ivy je al lang volgestopt had met snoepjes, hè?' mompelde hij even, terwijl hij de hond een aai gaf. Baylor was een lieve hond, hij had het beestje nog nooit iets verkeerd zien doen. Misschien kwam het wel door Ivy, nam de hond haar gedrag over.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om wat hij zei. "Hmm, misschien zorg ik er wel voor dat het een gelijkstand is tussen Jared Leto en jij" grapte ze. Ivy drukte een kus op zijn wang en duwde hem zachtjes de badkamer uit. Ze gaf hem een stoot toen hij zei dat ze preuts was. "Shut up" gromde ze even. Ze deed de deur voor hem dicht en kleedde zich onmiddellijk om in een gescheurde jeans en shirt. Ze zou toch liever voor deze look gaan dan de jurk. Ivy stak haar haar in een knotje en liep weer naar buiten. Ze glimlachte toen ze Oliver en Baylor zag spelen en hoorde wat hij zei. "Ik geef hem niet zoooo veel snoepjes, ik ben niet gek" ze keek hem waarschuwend aan en ging naast hem liggen. Ze verstopte even haar hoofd onder een deken en trok een gek gezicht. "Hmmmhmm" mompelde ze even verveeld. Ze keek toe hoe hij wat aan het dollen was met Baylor en nam haar camera van haar bureau. Ze hing de band om haar nek en nam geconcentreerd een foto van de twee. Een klein klik geluidje was te horen, waardoor Ollie het opmerkte. Ivy glimlachte even en keek naar het scherm. Ze vond de foto wel leuk, hij zag er zo relaxt uit. Ze keek even of Oliver naar haar aan het kijken was, en toen hij dat niet deed, draaide ze vlug haar camera om en nam een selfie waarbij ze een gekke bek trok. Ivy keek even naar de foto's die ze eerder nog had genomen. In de afgelopen maanden had ze ook al een reeksje foto's met Oliver, toen ze nog gewoon vrienden waren. Een glimlachje verscheen op haar gezicht en ze bekeek al foto's één voor één. Ze beet op haar onderlip en ging op de stoel bij haar bureau zitten. Ze draaide even een rustig rondje en haar blik gleed weer naar Ollie.

Account verwijderd

schreef:
'Dan weet ik toch niet waar hij al dat vet vandaan heeft.' grapte hij. Hij aaide Baylor even over zijn buik en keek toen naar Ivy. Baylor was niet echt dik, maar hij was zeker dikker dan aan het begin. Misschien moesten ze Baylor ook maar eens laten trainen, hij zou vast wel kunnen rennen op een loopband. Ze hadden er niet zo veel, Dante stimuleerde buiten rennen graag, maar er waren er wel een paar.
'Je zou een foto van Baylor op moeten hangen.' zei hij, waarna hij even naar Ivy keek. Het maakte hem niet uit dat ze foto's van hem maakte, het was niet alsof ze het kon misbruiken. Ze hadden al wel meer foto's, hoewel ze ze niet opgehangen had en hij ze ook nog niet gezien had. Misschien moest hij er een keer naar vragen, maar waarschijnlijk zou hij dat weer vergeten. Ivy hield van foto's, hij wat minder. Hij had gewoon geen echte mening over foto's, ze waren er nu eenmaal en dat vond hij niet erg.
'Hoe lang gaat die missie ook alweer duren? Ik heb niet echt opgelet.' hij plaatste Baylor naast hem op bed en steunde toen op zijn onderarmen om haar wat beter te kunnen bekijken. Hij hoopte maar dat het niet te lang duurde, hij keek er niet bepaald naar uit om met het hele team bij elkaar te slapen. Eerst had het hem weinig uitgemaakt, nu vond hij het toch wat vervelender. Misschien moest hij maar gewoon alleen gaan slapen, het zou de avonden waarschijnlijk wel makkelijker maken.
Toen zijn telefoon ging, fronste hij even. Zijn telefoon leek steeds vaker af te gaan en hij wist niet of dat nu echt positief was. Hij bekeek het bericht en kreunde even wat gefrustreerd, Jason had verschillende foto's gestuurd van vrouwen die op het instituut rondliepen.
'Red me.' zei hij, waarna hij zijn telefoon over de grond richting Ivy schoof en gaapte. Jason wilde hun relatie niet verpesten, maar hij zocht graag zijn grenzen op. Jason wilde maar al te graag bewijzen dat hij blind was, hoewel hij dat meteen al toegegeven had. Hij had Jason al verteld dat hij geen van hen zo aantrekkelijk vond als Ivy, maar dat leek niet helemaal binnen te komen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en gaf hem een por. "He, misschien voer jij hem wel stiekem snoepjes" lachte ze plagerig. "Dat zou nog wel eens iets voor jou zijn" voegde ze er lachend aan toe. Ze zag het al voor zich. Ze aaide Baylor op zijn buikje. Ze drukte nog een kus op zijn lippen en sloeg haar arm over Baylor en Ollie. "Ja, misschien moet ik wel eens een foto van Baylor ophangen" zei ze eerlijk. Ze liep naar haar kast en nam een polaroid cameraatje. Ze had wel een paar camera's liggen van vroeger, maar de polaroid vond ze nog altijd wel iets hebben. Ze glimlachte even en nam een foto van Baylor. Al meteen kwam er een foto uit de camera gerold. Ze wuifde er even mee en knikte tevreden. "Die ziet er goed uit" zei ze vrolijk. Ze nam een plakbandje en hing hem op aan de muur. Ze ging weer op het bed zitten en drukte een kus op zijn lippen. "He, ik wil ook wel nog een paar foto's met jou hoor" bemerkte ze. Ze glimlachte breed en drukte af. Ze trok even een paar rare bekken en legde de camera weer op het nachtkastje en luisterde naar wat Oliver zei. "Ik denk dat de missie normaal gezien rond de vijf dagen zal duren, niet meer dan een week, dat is zeker" ze knikte even en gaf hem een por. "Waarom? Heb je er geen zin in?" Vroeg ze ietswat bezorgd. Ze hoopte dat hij wel nog mee zou gaan, ze wou hem niet achterlaten hier. Ivy fronste toen zijn gsm ging en nam hem van hem aan. Ze maakte een geluidje bij het zien van al die foto's van vrouwen op het instituut en fronste haar wenkbrauwen. "Okey..." Mompelde ze even met een ongemakkelijk gevoel. Had Jason dan niet door dat dat haar niet echt hielp. Ze gaf de gsm terug aan Oliver en schudde haar hoofd. "Hij is echt ongelooflijk irritant bezig" Ze haalde een hand door haar haar en glimlachte kleintjes.

Account verwijderd

schreef:
Vijf dagen zou hij wel overleven, een week ook nog wel. Hij had er niet heel veel zin in en niet alleen omdat hij zichzelf een week lang zou moeten beheersen, maar hij wist dat het herinneringen terug zou brengen die hij liever niet opnieuw zag. Het was niet alsof hij het niet aan zou kunnen, maar hij keek er gewoon niet naar uit. Zijn tijd bij de bende was geen positieve tijd geweest en hij had dingen gedaan waar hij niet trots op was. Maar deze missie zou niet zo heftig zijn, zo ver zou het misschien niet eens komen. Hij had wel eens over ergere missies gehoord, hij had wel eens mensen gebroken terug zien komen.
'Niet echt. Maar het zal vast wel meevallen, geen zorgen.' hij glimlachte even bemoedigend. Het was niet alsof ze een bende op zouden doeken, er zouden misschien niet eens gewonden vallen. En al helemaal geen moord, daar was hij blij mee.
'Niet doen.' mompelde hij zacht, toen hij haar gezicht zag. Hij liet allebei zijn armen om haar heen glijden en duwde een kus tegen haar voorhoofd, waarna hij haar dichter naar zich toe trok en zacht door haar haren streelde. Het bleef Jason, Jason was nooit serieus en bedoelde niet dat Ivy niet mooi was. Hij wilde alleen maar duidelijk maken dat hij blind was, omdat hij nooit oog had voor iemand anders.
'Het maakt niet uit was Jason denkt, je blijft nog altijd de mooiste vrouw die ik ken. En de liefste, grappigste, aantrekkelijkste en nog zo veel meer. En ik vind dat ik de enige zou moeten zijn die dat denkt, ik deel niet graag.' hij glimlachte even naar haar. Het bleef Jason, hij zocht graag zijn grenzen op. Overigens ontkende Jason ook niet dat hij Ivy aantrekkelijk vond, hoewel hij zich afvroeg of Ivy dat ook wist. Hij maakte zich er geen zorgen over, er waren waarschijnlijk maar weinig mannen die haar niet aantrekkelijk vonden. Maar hij vond haar waarschijnlijk nog wel het aantrekkelijkst. Hij duwde zijn lippen weer tegen de hare. Jason had gelijk, straks zouden ze het druk hebben en hij wilde graag nog bij haar zijn zo lang hij dat kon.

Account verwijderd

schreef:
Ze was blij dat hij er toch wel een beetje vertrouwen in had. "Laat je niet te veel afleiden he?" Zei ze bezorgd. "Ik zou niet willen dat je iets overkomt" voegde ze eraan toe met een frons. Ze kon het niet ontkennen, ze was wel degelijk ongerust over hem. Het moest maar een fractie van een seconde zijn dat hij niet oplette, en dan zou ze allezn moeten terugkeren naar het instituut. Ze zou niet weten wat ze dan zou moeten doen. Ivy beet op haar onderlip. Ze liet haar zachtjes tegen hem aangetrokken en schudde haar hoofd. Ze glimlachte even. "He, het is niets hoor, I'm fine" Ze keek hem aan. Ze hadden er daarjuist nog over gepraat, en het was ook de bedoeling dat ze wat zou letten op haar onzekerheid. Dus was ze dit ook van plan. "Jason maakt me gewoon ongemakkelijk met dat hele 'kijk Ollie welke lekkere dingen er hier allemaal rondlopen' gedoe" gaf ze toe. Ze haalde jaar schouders zachtjes op. "Maar ik weet heus wel dat hij het niet slecht bedoelt, het is Jase" Ivy kroop tegen Oliver aan en genoot van het moment. Ze hield ervan om gewoon eens te knuffelen. Ze was stiekem best wel dol op knuffelen. Het gaf haar gewoon zo'n donzig, warm gevoel binnenin. Ze keek hem aan en bloosde even lichtjes. "En dat is dus waarom je het beste vriendje ooit bent" zei ze met een glimlach. Ze bleef gewoon tegen hem aan zitten. "Kan ik hier voor altijd blijven zitten?" Vroeg ze zachtjes. Ze glimlachte naar hem en al gauw verenigden hun lippen zich met elkaar. Ivy hield zich zwakjes vast aan zijn shirt en liet hem even los. "We hebben zo meteen wel eten, niet vergeten he? Abders hoor je vanavond alleen maar mijn knorrende maag" zei ze met een grijns om haar lippen. Ze stond rustig op en stak haar hand uit om Oliver recht te trekken.

Account verwijderd

schreef:
'Er overkomt me heus niets, Iv. En als het echt niet gaat, kan ik nog altijd gewoon mijn gave gebruiken en achter jullie aan lopen.' mompelde hij. Hij was vast wel erger gewend, hij kon het vast wel aan. En zijn gave zorgde er in elk geval voor dat hij veilig was als het niet ging, hoewel hij dat liever niet gebruikte om zichzelf veilig te stellen. Hij wilde bij hen zijn en hen helpen, niet achterblijven.
'Toch kunnen ze niet aan je tippen. Misschien denkt Jason van wel, maar ik niet.' hij glimlachte even. Hij kon het wel begrijpen, ze was al niet zo zeker en Jason hielp haar daar niet echt mee. Hij had zich waarschijnlijk ook wat ongemakkelijk gevoeld als Suzan haar allemaal foto's van mannen op het instituut stuurde, hoewel hij er niet onzeker van werd en er ook niet over zou zitten.
'Dat zullen we je maag maar niet aan doen.' hij glimlachte even en pakte haar hand, waarna hij overeind kwam en even rondkeek, ze hadden verder niets te doen. En hij moest toegeven dat hij ook honger begon te krijgen en hij niet de leukste was als hij lang honger had. In het begin was er niets aan de hand, maar na een paar uur was hij zo vrolijk niet meer.
Hij opende en sloot de deur weer voor Ivy en keek even door de gang, waarna ze op weg gingen naar de keuken. Onderweg kwamen ze de rest al tegen, waardoor het al snel gedaan was met de rust. Jason voegde zich als laatste bij hen, waardoor het laatste kleine beetje rust verdween. Derek keek hem even met een grijns aan en hij lachte, ze wisten wel waar Jason over aan het denken was. Hij keek even naar Ivy en glimlachte toen, haar aanwezigheid deed hem goed. Toen hij Joel ergens verderop zag lopen, besloot hij het volledig te negeren. Hij kneep wel even zacht in haar hand.
'Sorry.' mompelde hij. Hij had gewoon graag dat hij Joel's hoofd niet meer hoefde te zien, het zou het een stuk makkelijker voor hen maken.

Account verwijderd

schreef:
"Ja, want als je iets overkomt ga ik je vermoorden" dreigde ze. Ivy kuste zijn lippen nog een enkele keer en glimlachte naar hem. "Wel, maar jij hebt volgens mij een veel te groot beeld over mij, ik ben geen freaking godin Ollie" lachte ze even. "Come on, let's go" grijnste ze even. Ze gaf hem een lieflijke por toen hij de deur voor haar opendeed, en in feite ook voor Baylor, hij liet haar niet met rust. Niet dat ze dat zo erg vond. Ivy liep rustig met hem mee naar de eetzaal totdat ze Suzan als eerste tegenkwamen. "He Ivvvv, Ollie en Bay" Ivy lachte even om de manier dat Suzan haar naam uitsprak. "He Suze" Ze fronste even en nieuwsgierig keek ze haar vriendin aan. "Sorry dat ik het vraag Suzan, maar Jules?" Ze hield haar hoofd even vragend schuin zn Suzan grijnste breed. "Wel, voor het eerst in mijn leven zie ik een langere relatie wel nog zitten, heb je hem al gezien?" Grapte Suze. Ivy klopte zachtjes met haar hand op Olivers borstkas. "Wel, sorry hoor, mijn vriendje wint toch" grapte ze. Ze gingen gaan zitten aan tafel en Ivy fronste toen ze een kneepje in haar hand kreeg. Ze volgde zijn blik en voelde zichzelf lichtjes verstarren. Ze schudde haar hoofdnaar Oliver. "Geen sorry zeggen..." protesteerde ze even. Ze wendde haar blik af. "Hij is een laaggezonken douchebag" mompelde ze even. Ivy zette een glimlach op en nam een bord pasta aan dat Suzan had meegebracht voor haar. "Dankje" Ze nam een hapje en knikte goedkeurend. "Okey, dus guys, het plan is al wat uitgewerkt voor de missie, morgen herhalen we dit om 13:00, dus kunnen jullie eens uitslapen" Ryan knikte en Ivy wierp Oliver een glimlach toe. Het lee wel wat voor hem om de hele dag in bed te blijven, maar dat kon ze niet toelaten. "Ehmmm, wat dacht je ervan om nog eens te gaan zwemmen?" Jason hoorde het gesprek natuurlijk en stak zijn vuist in de lucht. "Nice! Goed idee Iv! He gasten, laten we gaan zwemmen morgenochtend, ik ken een meer en het is er geweldig" Ivy glimlachte lichtjes en Suzan knikte enthousiast. "Doen we, ga je mee Jules?" Jules knikte even en grijnste.

Account verwijderd

schreef:
Als hij niet beter geweten had, had hij gedacht dat Joel hem ontliep. Maar dat leek hem niets voor Joel, hoewel de man niet meer zo agressief uit de hoek kwam als die eerste keer. Maar goed ook, hij had niet gelogen toen hij gezegd had dat Joel een tijd niets meer kon zien als hij nogmaals zo naar Ivy keek. Hij was het beu, vroeg of laat zou de confrontatie er komen en hij was niet langer van plan zich daaruit te praten. Joel wilde op de vriendelijke manier niet leren dat Ivy niet langer van hem was, hij had het geprobeerd.
'Morgen, als in de 26ste?' vroeg hij, waarna hij even naar Ryan keek. Ryan keek even op zijn telefoon en knikte toen, waarna een zucht over zijn lippen gleed. Hij prikte in zijn eten, hij had geen honger meer. Hij duwde wel enkele happen naar binnen, maar dat deed hij alleen omdat hij wist dat hij anders vanavond honger zou krijgen. Het zou later vanavond wel weer gezonken zijn, hij schrok alleen een beetje van de datum.
'Misschien, ik kijk morgen wel.' hij glimlachte even naar Ivy en ging toen weer verder met zijn uit. Iedereen was vrij druk in gesprek en hij mengde zich er niet in, hij fronste slechts even toen Suzan met wilde armgebaren iets uit begon te leggen.
'Je hoeft niet mee, Oliver. Het is niet verplicht, gewoon iets voor je in je vrije tijd.' vertelde Ryan, waarna hij even bemoedigend glimlachte. Als leider van de groep, had Ryan de taak om op hen allemaal te letten en alles van hen te weten wat van belang was. Hij wist het wel, hij was alleen verrast dat Ryan het zich herinnerde. Het was niet alsof het ook maar een beetje van belang was voor de man.
'Oh kom op Ollie, je laat Ivy toch niet alleen gaan.' zei Suzan, met een brede glimlach op haar gezicht. Hij fronste opnieuw, maar reageerde verder niet. Ze zouden het morgen wel zien, het was niet alsof Ivy niets kon doen zonder hem of dat ze niet veilig was als hij er even niet. Ze kon zichzelf prima redden.
'Ik kijk morgen wel.' herhaalde hij, waarna hij even naar Suzan glimlachte. Hij moest de beslissing echter vandaag nemen, hij wist dat hij niet mee zou gaan als hij pas morgenochtend besloot.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld