Forum

Newt.

Wie weet zou Cleo dit ook wel bij de anderen kunnen doen als ze zouden zien dat mijn haar niet volledig verpest was? Het voelde tenminste niet of ze mijn haar verpestte! Al had ik geen idee of ik dat wel kon voelen. Ik voelde Cleo haar vingers door mijn haren gaan en zo nu en dan voelde ik dat ze het iets strakker vastpakte, omdat ze er een stukje van af moest knippen, maar soms had ik het idee dat ze er gewoon doorheen woelde, omdat ze dat nu kon. Het voelde nog niet eens zo heel erg, ondanks dat ik geen idee had wat ze precies deed. Misschien kwam dat ook wel omdat we aan het praten waren. We hadden het ergens over en dat leidde meer ook wel vanaf dat de schaar zo dichtbij was. Niet dat ik nou echt bang was voor een schaar, wie was dat nou wel? Dat was behoorlijk dom, het was maar een nutteloos ding. Al wist ik maar al te goed dat het ook heel handig kon zijn. Nu had Cleo er in ieder geval iets aan en ik hoopte dat dit ook goed voor haar uit zou pakken. Ik grinnikte toen ik haar het woord “shucks” hoorde zeggen. We hadden hier wat woorden die ze buiten het doolhof volgens mij niet kenden. Er waren altijd mensen die vroegen wat bepaalde woorden betekende, maar ze namen het vanzelf wel een keer over! Het was ons taaltje en voor ons was het eigenlijk zo goed als normaal! Cleo was hier nog maar net, dus het klonk heel grappig om haar te horen zeggen dat de rest shucks waren. Het klonk ook gewoon grappig omdat ze een meisje was en het zo anders klonk! ‘Dat zijn ze inderdaad. Een stelletje slintheads.’ Ik wist niet of ze dat woord al een keer eerder had gehoord, we hadden hier immers zoveel woorden! Vaak kregen we van de Greenie’s wel vragen over wat het allemaal betekende en waarom we het zo noemden, maar dat wisten wij eigenlijk ook niet? We zeiden het gewoon, dat was vanaf het begin al zo geweest en er was niet heel erg veel aan te veranderen! Het waren gewoon woorden die we voor elkaar gebruikte, om onze frustratie te uiten. Iets wat ook wel eens moest, toch? Het was in ieder geval heel normaal om te doen! ‘Dat doen ze vast wel. Alby laat je sowieso wel mappen, zou gek zijn als hij dat niet doet.’ Hij zou ook wel kunnen zien dat ze er talent voor had en het was niet zo dat Alby niet twist waar we mee bezig waren! Hij was ook het doolhof in gegaan! Aan het begin had iemand het moeten doen! Jammer genoeg was hij er nu vanaf, al was dat goed voor hem. Ik zou het echter ook niet erg vinden om er niet meer in te hoeven. Dan zou ik alleen niet meer met Cleo samen kunnen werken en dat was wel heel erg leuk om te doen? Net was het in ieder geval heel gezellig geweest, ondanks dat Minho ons niet echt had kunnen waarderen, maar Minho was zo nu en dan gewoon een beetje arrogant en behoorlijk aanwezig. Dat was niet erg, zo was hij gewoon en meestal lieten we hem maar.  ‘Fijn haar?’ Wat was in bloody hel fijn haar?! Misschien was het wel weer een meisjesding, dat wist ik niet, maar mijn haar was gewoon haar? Dat het te lang was geweest en dat ze het had willen knippen, had ik nog wel kunnen begrijpen, maar fijn haar? In mijn ogen was mijn haar gewoon haar, maar Cleo zou het wel weten. Ik opende voorzichtig mijn ogen, al zag ik natuurlijk niets. Cleo stond immers achter me! Al zag ik wel wat plukjes op de grond en op het bed liggen. Het leek best veel! Al had ik niet het idee dat ik niks meer op mijn hoofd had. 

Cleo.
Het leek nog best wel goed te gaan. Ik vond het best wel leuk om te doen ook! Het was heel erg anders dan het mapmaken wat ik net had gedaan. Dit ging vast niet een echte taak worden, maar als er meer jongens waren die hun haren geknipt wilden hebben, dan zou ik dat wel naast hetgeen doen wat ik toegewezen kreeg. Newt moest ook lachen omdat ik het woord gebruikte. Het had ook wel echt vreemd in de mond geklonken. Uiteindelijk kwam het wel. Dan gebruikte de woorden vast net zoals de jongens dat deden, die dachten er niet eens meer over na. Voor hen waren het gewone woorden, terwijl dat voor mij niet eens zo was. Ik had ze nog nooit eerder gehoord en ik kon ze ook niet helemaal plaatsen. Nu had ik ze echter al vaak genoeg gehoord om ongeveer te weten wat het betekende en wanneer ze werden gebruikt. "Slintheads." Zei ik zachtjes. Volgens mij had ik dat woord één keer gehoord. Shucks kwam veel vaker voor. Shuckface had ik ook al wel gehoord. Ze gebruikte het woord Shank ook best wel vaak, maar dat had een hele andere betekenis, leek mij. "Het zou leuk zijn als ik mag mappen." Zei ik glimlachend bij het idee. Ik had het heel erg leuk gevonden om te doen, veel beter dan in de tuinen gisteren. "Al lijkt het me niet iets waar ik de hele dag mee bezig kan zijn?" Volgens mij was dat niet mogelijk en zou het vooral om de tijd gaan waarop de Runners terug zou zijn. Wat betekende dat ik veel later zou moeten werken dan anderen. Ik zou het niet erg vinden om er dan nog iets bij te doen, als de rest dat nodig vond, deed ik dat zo. Er waren ook wel andere leuke dingen om te doen! Dit kon een taak worden, maar stiekem hoopte ik er toch wel een klein beetje op dat ik dan voor de diertjes kon zorgen! De dieren waren echt heel erg leuk! Ze hadden allemaal wel iets bijzonders. Vooral de geitjes en de schaapjes, maar ik vond de varkens en de koeien ook wel leuk! De kippen ook, al bleven die niet echt bij je zitten! Iets wat de rest wel deed! Vooral de kleine geitjes, die waren heel erg enthousiast! Daar voelde ik me echt bij me op mijn gemak! Ik had de meeste plukken nu wel bijgeknipt, waardoor ik er voor kon zorgen dat alles recht werd. Iets waar ik wel even geduld voor moest hebben. Ik wilde echt dat het goed kwam want ik wilde er niet voor zorgen dat Newt straks voor gek stond met zijn haar! Dat was niet eerlijk om te doen. "Ja fijn haar." zei ik lachend. Ik wist niet hoe je het anders moest maken. "Fijn, maar veel." Het was niet heel erg dicht en je kon je handen er heel erg goed doorheen halen! Ik haalde de laatste paar keer de schaar door zijn haar heen. Er kwam nu niet meer heel erg veel meer van af. Nu moest ik er alleen voor zorgen dat het netjes recht werd. Ik liep om het bed heen, zodat ik van de voorkant goed kon kijken hoe het stond. Volgens mij was het wel aardig. "Niet schrikken." Ik legde voorzichtig mijn vingers onder zijn kin zodat ik zijn hoofd iets op kon heffen en ik hem goed aan kon kijken. Ik haalde mijn hand door het beetje haar wat er over was gebleven op zijn voorhoofd en ging daar nog even met de schaar langs. "Ik vind dat ik het nog aardig kan?" Ik kon nou ook niet meteen zeggen dat ik het beste was hierin, maar ik vond het nog best wel aardig en het korte haar stond hem ook wel heel erg goed? Hij kon het in ieder geval goed hebben. 

Newt.

Het was gewoon grappig om haar het te horen zeggen! Het gebeurde vaak niet zo snel dat Greenie’s de woorden overnamen, niet binnen twee dagen in ieder geval! Niet dat het uitmaakte, het was juist wel leuk om te horen en ergens leek het er dan ook wel een beetje op dat ze zich thuis voelde, iets wat ik wel belangrijk vond om te weten! Ik wist niet of we hier ooit uit zouden komen. Als dat niet het geval was, dan kon ze hier maar beter het beste van maken en zich thuis voelen, want dit zou dan haar plek worden! ‘Heb je dat al gehoord?’ vroeg ik toen ze het woord herhaalde, ze zei het alsof ze niet heel erg goed wist wat het betekende, alsof ze nadacht over wat de betekenis precies was. ‘Het is een belediging, net als Shuck.’ Daar waren het in ieder geval woorden voor. Net als Shuckface, of shucking. Dat gebruikten we ook nog wel eens, maar het was toch vaak wel gewoon Shuck, of Shank. Al was Shank toch weer iets anders! Dat was iets vriendelijker, meer een bijnaam voor iedereen. Al klonken het niet als woorden die ik voor Cleo zou gebruiken. Het paste gewoon niet bij haar! Ik noemde haar nu misschien wel Greenie, maar dat kwam omdat ze ook een Greenie was! Het was echt niet iets gemeens, ze was nu gewoon de meest nieuwe Glader. Over een maand zou dat wel weer anders zijn, dan zou een ander wel weer komen. Ik probeerde iets naar achteren te kijken, wat natuurlijk voor geen meter ging. Cleo was nog bezig met mijn haar en ondanks dat het goed leek te gaan, wilde ik niet alsnog een schaar in mijn hoofd hebben! ‘Zou leuk zijn als je mocht mappen, maar je kan overdag andere dingen doen, als de Runners weg zijn. Misschien mag je wel bij je vriendjes zitten.’ De geitjes leken toch wel haar vriendjes te zijn. Ik had haar er net ook nog gevonden! Al leek ze alle dieren wel leuk te vinden. Voor mij hoefde dat niet zo. Als je een band kreeg met de dieren, dan was het alleen maar moeilijker om ze uiteindelijk weer op te eten. We hadden het echter wel nodig. De Box stuurde wel wat eten omhoog, maar het was lang niet genoeg voor ons allemaal en we moesten zelf voor de rest zorgen! Daarom verbouwden we ook groenten en fruit. Daar hadden we ooit spullen voor gekregen en Zart ging er heel erg goed mee om. We hadden in ieder geval groenten en fruit in overvloed. We hadden het in ieder geval niet slecht als het ging om eten! ‘Oké?’ Ik grinnikte, ik had geen idee wat het precies betekende, maar het klonk in ieder geval niet gemeen! Ze vond het fijn haar, dus misschien betekende dat wel dat ze er heel erg graag aan zat? Cleo leek na een tijdje klaar te zijn met de achterkant en ze kwam voor me staan, waardoor ik glimlachte. Ik sloeg echter wel snel mijn ogen neer, aangezien Cleo niet zo groot was en haar borsten best wel… Aanwezig waren. Het was niet echt iets waar ik naar hoorde te kijken, dus daarom keek ik weg. Niet dat het hielp, want Cleo tilde mijn kin al weer een stukje omhoog , omdat ze blijkbaar nog mijn haar bij mijn voorhoofd wilde knippen. Ik sloot mijn ogen maar weer, omdat die schaar bij mijn ogen gewoon niks was! ‘Ik denk dat je het ook wel goed kan?’ Al had ik geen idee hoe het er precies uit zag. Misschien was het wel helemaal niks, maar dat zou Cleo ook wel eerlijk zeggen? Ik ging er in ieder geval vanuit dat ze dat wel zou doen! Als ze zelf tevreden was over haar wek, dan ging ik er maar vanuit dat ze het ook echt kon en dat dit er goed uit zag!

Cleo.
Het was nog niet zo dat de woorden er echt in zaten en ik ze onbewust zou kunnen gebruiken, maar ik vond dat ik me toch wel een beetje aan moest passen aan alle dingen hier. Daar hoorden deze woorden ook bij! Iedereen sprak ze dus uiteindelijk zou ik dat ook wel gaan doen. Ergens klonk het heel erg grappig dat ik het nu al deed, helemaal omdat ik het nog helemaal niet gewend was. Newt had er ook om moeten lachen, het was wel duidelijk dat hij dat niet had gedaan om me uit te lachen, zo was hij gewoon niet! Ik kon me niet voorstellen dat hij me ooit uitlachte, dat hij dat überhaupt bij iemand deed. Volgens mij lag hij wel als één van de besten in de groep. Ik kon me niet voorstellen dat er iemand was die hem niet mocht? "Volgens mij wel." Maar ik had het nog niet echt kunnen plaatsen, maar nu Newt zei dat het ook een belediging was, werd het me al iets duidelijker. Het was alleen een woord dat je niet zo makkelijk kon zeggen. Shuck kwam gewoon heel erg makkelijk over je lippen heen. Misschien dat ze daarom het woord ook wel gebruikte. Slinthead was in mijn ogen iets onhandiger. Ik had al wel gemerkt dat ze hier hun zinnen ook echt heel anders opbouwden, alsof ze ieder moment haast hadden en dat ze maar snel moesten praten en daarom gewoon de helft van de woorden weglieten of inslikten. Newt was de enige die het woord bloody best wel vaak gebruikte, maar hij had ook een hele ander accent, als je dat zo wilde noemen in ieder geval. Volgens mij was het wel het goede woord, als had ik geen idee waar het precies vandaan kwam! "Ik zou het heel erg leuk vinden als ik de diertjes mag verzorgen!" Dat leek me echt geweldig. Ik had er heel weinig over te zeggen, maar Newt had het er nu ook over en misschien zou hij het ook wel aan Alby zeggen en hielden ze er wel rekening mee dat ik het heel erg leuk vond om bij te zitten? "Ik heb wat van het eten van Frypan gekregen wat niet meer goed was voor ons om te eten, de dieren vonden het echt geweldig." Natuurlijk kregen ze wel goed te eten, al was dat vooral afval van de velden. De bladen van planten bijvoorbeeld. Nu hadden ze ook echt stukken groente gekregen! En brood dat veel te taai was geweest om op te eten. De varkens hadden daar echt geen probleem mee geweest, terwijl wij er echt uren op hadden moeten kauwen! Als het dan toch werd gegooid, konden we het dan toch beter aan de dieren geven? Zij hadden ook eten nodig! En ze kregen toch al een beetje het afval. Ik probeerde zo voorzichtig mogelijk te knippen, het leek me namelijk best wel eng om een schaar zo dicht bij je gezicht te hebben. Helemaal omdat hij nu ook nog eens een beetje kon zien wat er precies gebeurde. Daarom dat Newt zijn ogen waarschijnlijk ook al snel weer dicht had gedaan. Ik had waarschijnlijk precies hetzelfde gedaan. "Het is toch wel jammer dat je het resultaat zelf niet kunt zien." Een leven zonder spiegel was best wel raar, volgens mij. Iets zei me dat het raar was. Dat het heel erg normaal was om even naar jezelf te kijken. Iets wat hier natuurlijk niet uitmaakte. Het maakte niets uit hoe je er precies uitzag, het ging er om dat je goed werkte, dat je zelf iets bijdroeg aan de samenleving en dat ging echt niet om je uiterlijk! Daarbij waren het allemaal jongens, ze hadden toch een beetje dezelfde dingen als het ging om uiterlijk, dus voor hen was het gewoon niet nodig geweest. Niet dat er nu een spiegel moest komen omdat ik er was. Het maakte me helemaal niets uit! Al zou ik op een gegeven moment vast nieuwsgierig worden naar hoe ik er precies uitzag? 

Newt.

In onze ogen maakten het niet uit wat de woorden waren die mensen buiten het doolhof gebruikten. In eerste instantie hadden we gedacht dat wij de enigen waren geweest die nog over waren geweest van alle mensen, maar we hadden al snel door gekregen dat er mensen waren die ons hier naar boven stuurden, die dit hele doolhof bestuurden en ons hier maar al te graag wilden houden. We wisten niet waarom ze het deden en of wie het waren, maar ze waren er en dat wisten we maar al te goed! Ooit hadden wij ook aan de andere kant van dit alles gestaan, hadden we ergens anders gewoond en hadden we waarschijnlijk ook hele andere woorden gebruikt, maar dat waren mensen die we ons niet eens meer herinnerden! We waren misschien wel heel anders geweest, maar wat maakte het nog uit? We wisten allemaal niet meer hoe we hiervoor waren geweest, waar we vandaan kwamen. Ik wist dat ik een ander accent had dan iedereen, maar we zaten nu allemaal hier. We waren samen en we moesten het allemaal met elkaar doen. De personen die we nu waren, waren veel belangrijker dan wat we misschien ooit waren geweest. Ik grinnikte om Cleo, die meteen weer enthousiast werd over de diertjes. ‘Natuurlijk, je bent zelf half schaap, met al die krullen.’ Het was niet gemeen bedoeld, echt niet! Ze leek gewoon een beetje op een schaap door al de krullen die ze had? Ze zat ook nog eens graag bij de diertjes! Het was niet zo dat ze er echt tussen zou passen en ze was gewoon een mens, maar ze was wel een beetje een schaapje en ik zei het echt niet omdat ik haar wilde pesten! Ik vond het juist heel erg leuk dat ze graag bij de dieren zat en dat ze zoveel krullen had? De krullen hoorden gewoon bij haar! Het paste ook gewoon bij haar, Cleo zonder krullen zou een beetje vreemd zijn? ‘We geven ze heel erg vaak restjes. Minder verspilling.’ Ze kregen ook wel gewoon voer, maar soms hield Frypan wel wat over en dan gaven we het vaak genoeg aan de dieren, anders zouden we het weg moeten gooien en wat hadden we daar nou aan? Niks! Dan zou het ergens in een bak blijven liggen en zou het alleen maar heel erg gaan stinken, dus dan konden de dieren het toch echt beter opeten! ‘Het is wel een goede plek voor je. Alby plaatst je er vast, Schaapje.’ Ze was een schaapje! Ze zou het ook vast niet erg vinden als ik haar zo zou noemen. Tenminste, ik hoopte dat ze het niet erg zou vinden en als ze het wel erg vond, dan zou ze me dat ook gewoon eerlijk moeten vertellen! Dan zou ik het niet meer tegen haar zeggen, maar Cleo leek me nou niet echt het soort persoon die er heel erg moeilijk over zou doen! ‘Ik vertrouw er op dat het goed is, dan maakt het niet uit of ik het kan zien of niet.’ Ik zou het kunnen voelen, maar daar hield het ook wel mee op. In eerste instantie had mijn haar me al niet eens zo heel erg veel geboeid, dus wat maakte het eigenlijk ook uit dat het wat korter was? Het zou misschien wel handiger zijn, daar had Cleo wel een punt gehad. Wie weet dat ze de rest ook wel zou kunnen knippen, als ze dat tenminste zouden willen. Wie weet hadden ze er wel helemaal geen zin in, omdat ze Cleo nog steeds zagen als iets raar. Ik had het immers al gedaan en er was niks gebeurd? Daarnaast kon ze de rest zo een beetje leren kennen en zij haar! Want je moest toch iets doen terwijl iemand aan je haar zat, dus dan kon je net zo goed met diegene praten over dingen! Al zouden ze hier dan wel eerst moeten zitten. 

Cleo.
Ik schoot in de lach toen Newt me een schaap noemde. Ik moest de schaar even van zijn hoofd wegtrekken, wat anders ging het niet goed. Dan zou ik helemaal schuin knippen en dat was niet de bedoeling! Het had heel erg grappig geklonken. Hoe hij ineens had gezegd dat ik tussen de diertjes paste omdat ik zelf ook een schaap was! Ik vond het helemaal niet vervelend klinken, ik vond het juist heel erg leuk? Schaapjes waren lief? Dus het was niet erg om met die dieren te worden vergeleken. Ik kon niet begrijpen dat iemand daar boos om kon worden, ik was er in ieder geval niet boos! Het was alleen maar leuk! Ik sloeg mijn hand even voor mijn mond omdat er ineens wel heel erg veel gelach uitkwam en ik moest ook ophouden! Ik moest immers het haar van Newt nog wel verder kunnen knippen en dat ging niet echt ik hier maar om moest blijven lachen. Het lachen ging over in wat gegiechel toen Newt me nog een keer schaapje noemde. Het klonk heel erg leuk! Hij had ook wel gelijk! Ik had krullen en schaapjes hadden ook een gekrulde vacht, dus eigenlijk was ik gewoon een schaapje. Helemaal omdat ik er graag bij zat, alsof dat echt mijn nieuwe vriendjes waren geworden. Het was gewoon heel erg fijn om daar te zitten? De dieren waren heel erg enthousiast omdat er eindelijk iemand met ze kwam knuffelen en ze een beetje aaide! Maar er ook voor zorgde dat ze geen vieze dingen meer in hun vacht hadden. Het was ook niet fijn als ze van alles in hun vacht hadden hangen? Ze mochten misschien niet zo lang leven, op een gegeven moment zouden ze eindigen als eten, maar dat betekende niet dat ze geen goed leven mochten hebben. Ze moesten juist ook een beetje verwend worden omdat ze uiteindelijk als eten eindigden! Ik zag er echt tegenop om een dag met de Slicers meer te moeten lopen. Ik vond het niet erg om het vlees te eten, maar ik hoefde niet zien hoe die arme diertjes werden vermoord! "Ik vind Schaapje veel leuker dan Greenie." Het klonk leuker! Ik wist dat iedereen hier Greenie werd genoemd als zij de laatste waren die naar boven waren gekomen, maar Schaapje was gewoon veel leuker! Niet dat iedereen me zo hoefde te noemen, maar ik had er geen problemen mee als Newt dat deed? Ik zag de rest er nou ook niet echt voor aan om me Schaapje te noemen? Ik pakte de schaar weer goed af en knipte de laatste plukjes recht af, waarna ik het ding op bed gooide. Ik woelde even met twee handen door het haar heen en keek naar het resultaat. Het stond heel erg anders, van behoorlijk lang naar heel wat korter, maar ik vond het echt heel erg goed gelukt. Het was heel erg fijn om mijn vingers er doorheen te halen? Zo anders dan mijn eigen haren! Ik ging nog even zachtjes door het haar, zodat ze uiteindelijk naar voren vielen en klein beetje op zijn voorhoofd. "Volgens mij is het wel goed zo." Ik haalde mijn handen over het bed heen, zodat ik de plukken haar daar vanaf kon schuiven en ging vervolgens zitten, zodat ik mijn armen even om Newt heen kon slaan. "Dankjewel dat ik dat mocht doen. Dat betekend heel erg veel voor me." Dat deed het echt! Haar knippen klonk misschien als iets heel stoms, maar voor mij was dat het niet! Hij had me vertrouwd, iets wat hier volgens mij op sommige momenten wel moeilijk kon zijn! We zaten midden in een doolhof! Toch moest je de rest van de mensen misschien wel vertrouwen, omdat je hier anders niet samen doorheen kwam. Er waren hier echter niet veel andere mensen die mij al vertrouwden, dus was dit gewoon heel wat? 

Newt.

Het was leuk om haar te horen lachen! Ze had een hele leuke lach en ze lachte eigenlijk om zoiets simpels! Het was niet eens een grapje geweest, maar Cleo vond het duidelijk leuk en daardoor moest ik zelf ook wel een beetje lachen? Het was ook zo aanstekelijk! Al moest ze wel een beetje oppassen met de schaar, maar ik vertrouwde Cleo er wel mee? Ze had tot nu toe niets raars gedaan en ik had niet het gevoel dat ze aan de ene kant veel meer weg had geknipt dan aan de andere kant! Ze was vast bijna klaar en daarom was het ook echt niet zo erg dat ze nu nog even wilde lachen. Dat klonk dan weer totaal niet als een schaap, maar ze as natuurlijk ook geen echt schaap! Alleen haar krullen deden me er een beetje aan denken, al waren haar krullen toch wel veel leuker en ook wel mooier dan die van een schaap? Dat haar was zo stug en er bleef van alles in plakken! Nu ging het haar van Cleo ook wel alle kanten op, maar het was altijd veel beter! Ze vond het gelukkig niet erg dat ik haar een Schaapje had genoemd, maar dat was ze ook wel een beetje! ‘Je bent wel een Greenie. Niks aan te doen.’ Dat was ze nou eenmaal! Ze was degene die als laatste naar boven was gekomen. Voor haar was Ben de Greenie geweest en over een paar weken zou er weer een nieuwe Greenie komen! ‘Maar misschien dat ik je een paar keer Schaapje kan noemen, als je dat zoveel leuker vind.’ Het was ook wel leuker, dacht ik. Greenie’s waren de nieuwe mensen, de mensen die alles nog zouden moeten leren. Cleo zag het niet als een belediging als ik haar Schaapje noemde en het ging eigenlijk alleen maar over haar krullen, dus ergens was het logisch dat ze dat een leukere naam vond? Het was jammer genoeg niet zo dat de anderen haar geen Greenie meer zouden noemen, want dat zouden ze gewoon doen! Dat was ze ook en er was niet echt een ontkomen aan. Cleo leek helemaal klaar te zijn met zijn haren, want ik voelde dat ze iets op het bed gooide. Ik opende mijn ogen en zag dat het de schaar was, dus dan zou ze wel klaar zijn. Al ging ze nog wel even met haar handen door mijn haren. Ik wist niet waar het precies voor nodig was, maar het voelde wel fijn? Ik glimlachte toen ze naast me kwam zitten en haar armen om me heen sloeg. Ik deed hetzelfde, al verplaatste ik al snel één hand naar mijn krullen en woelde ik er doorheen met mijn hand. ‘Geen dank, Schaapje.’ Ze leek het heel fijn te vinden dat ik dit voor haar had gedaan, maar misschien had ze het ook wel nodig gehad? Niemand leek een Greenie leuk te vinden aan het begin en nu het ook nog eens een meisje was, was het al niet heel erg veel beter. Er waren niet veel jongens die haar even aanspraken om te vragen hoe het met haar ging en hoe ze zich nu voelde. De meesten deden zelfs alsof ze er niet eens was, daarom vond ze het misschien ook wel fijn dat er nu iemand was die liet zien dat hij haar vertrouwde en dat het allemaal vanzelf wel weer goed zou komen. Dat laatste wist ik misschien niet zeker, want hier uit komen was nou niet iets wat echt mogelijk was, maar ze zou het hier misschien wel goed kunnen hebben. Ik liet haar los, al bleef ik wel met mijn hand door haar krullen gaan. Het voelde gewoon heel erg grappig? Ik kon ze rond mijn vingers draaien, maar soms kon ik er zelfs met een vinger in en was het gewoon één rechte krul? Het was in ieder geval een leuke bezigheid. ‘Je bent leuker dan een Schaapje, of in ieder geval je haar.’

Cleo.
Ik vond het wel een leuke naam. Schaapje! Ik snapte ook wel waar het vandaan kwam. Ik kon misschien niet zien hoe mijn krullen er precies uitzagen, maar ik wist wel dat het een beetje op de vacht leek van een schaap? Het was lang niet zo vervelend! Er bleef niet zoveel inhangen! Daar hoopte ik in ieder geval op. Ik kon niet voelen dat er echt iets in zat als ik er met mijn hand door heen ging, maar wie wist. Gelukkig hadden ze hier wel gewoon een douche, waardoor mijn haar ook gewoon schoon kon worden gemaakt! Volgens mij zat het daarna wel veel boller dan dat het nu zat, maar ze hadden hier ook wel een borstel van wat ik had gezien. Ik had het niet veel nodig, want dan ging het alleen maar meer in de war en zou ik een ontplofte schaap worden? Ik haalde mijn schouders op, ik zou nu ook niet ineens geen Greenie meer zijn, maar van mij mocht Newt me wel gewoon schaapje blijven noemen? "Je mag me Schaapje noemen." Hij mocht zelf weten of hij dat wilde of niet, misschien vond hij het wel vreemd om me vaker zo te noemen? Dat leek me niet, omdat hij er zelf op was gekomen! En nu was het toch een klein beetje een grapje tussen ons. Voor zover je het een grapje kon noemen. Het was in ieder geval geen vervelende naam om te horen. Dat vond ik Greenie ook niet zo. Iedereen werd zo genoemd als ze hier net waren. Het was alleen maar goed dat ik zo werd genoemd, want anders hadden ze me helemaal niet als hetzelfde gezien, dat terwijl ik dat wel was! Ik glimlachte toen ik de handen van Newt door mijn haren voelde gaan. Het voelde fijn, waardoor ik me weer wat beter voelde dat ik net toch wel veel door zijn haar heen was gegaan. Iets wat zo nog wel even moest, omdat er allemaal losse haartjes tussen zaten die hem zouden gaan kriebelen. Al kon hij ook wel even douchen, dat ging vast wel helpen? Hij moest het ook zelf weten. Het was in ieder geval fijn dat ik zijn haar had kunnen knippen! Het voelde echt goed dat hij me vertrouwde? "Meeeh." Zei ik zachtjes, waarna ik zachtjes moest lachen. Het was vast een stom iets om een schaap na te doen, maar ik vond grappig? Ik hoopte dat Newt het ook grappig vond, hij mocht me in ieder geval wel schaapje blijven noemen, want ik voelde me er niet slecht door. Het was juist leuk en als hij een beetje op een schaapje had geleken had ik hem misschien ook wel zo genoemd! Al sloeg het helemaal nergens op om dat nu alsnog te doen? Hij was geen schaapje! Ik mocht wel een schaapje zijn? Ik grinnikte zachtjes door de woorden. "Dan mag je mijn haartjes blijven aaien?" Als hij mijn haar leuker vond dan het vacht van de schapen, dan kon hij beter zachtjes zijn vingers door mijn haar heen halen. Ik vond het alleen maar fijn aanvoelen! Het had wel iets rustgevends. Ik kon me niet voorstellen dat zoiets niet fijn aan kon voelen? Ik kon gewoon zo blijven zitten, al moesten we zo wel naar Alby. Ik wist niet of ik ook echt mee moest, maar het leek me toch wel handig dat Alby echt te weten kwam dat ik behoorlijk goed was geweest in het mappen! Stiekem hoopte ik er echt op dat ik daar kon blijven werken, maar waarschijnlijk was het wel nodig om de rest van de taken ook eerst uit te voeren, helemaal omdat ik de helft van de dag iets anders zou moeten doen. "Moet ik zo mee naar Alby?" Vroeg ik maar gewoon. Newt wist veel beter wat beter was en wat ik beter niet kon doen? Hij was Alby ook al veel langer gewend. Misschien zat hij er niet op te wachten dat ik ineens mee zou komen?  

Newt.

Cleo was echt niet zo verkeerd als dat de anderen dachten. Ik snapte echt wel dat ze het raar vonden, maar het was maar een meisje? Zo erg was dat toch niet? Er waren meisjes buiten het doolhof geweest, nu was er ook eentje hier. Dat ze in bijna een jaar nog nooit een meisje omhoog hadden gestuurd, betekende niet dat er nooit één omhoog zou komen. Cleo was hier nu en ze zou hier ook gewoon blijven, dus het was beter om haar te leren kennen en haar een beetje wegwijs te maken, dan dat ik haar zou negeren en zou doen alsof ze er niet was. Ze was er wel en ze was ook nog eens heel erg leuk! Ze was niet zo moeilijk, ze luisterde naar de dingen die we van haar vroegen en ze dacht ook nog eens mee? Ze was niet bang om iets te vragen en als ze iets vond, dan zei ze dat ook! Dat was tenminste de indruk die ik van haar had gekregen in de afgelopen twee dagen. Ze was in ieder geval niet verschrikkelijk en ik hoopte dat ze het ook echt in zouden zien, want ik had het nu ook heel erg leuk met Cleo? ‘Dan ben je een Schaapje.’ Ze vond het niet erg als ik haar zo noemde? Ze wist ook wel dat ik het niet gemeen bedoelde. Ze had gewoon een hoop krullen en het deed me er een beetje aan denken? Als ze het erg had gevonden, had ze het waarschijnlijk wel tegen me gezegd. Ik hoopte in ieder geval dat ze dat zou doen, want deze plek was niets zonder de eerlijkheid die hier tegenover elkaar hadden. Problemen moesten worden opgelost en dat ging beter als ze eerlijk en open werden besproken, in plaats van dat we allemaal achter elkaars rug om dingen zouden roepen en misschien wel zouden vechten! Want dat was ook wel eens gebeurd en het liep niet altijd even goed af, jammer genoeg. Het was echter wel een goede waarschuwing voor de anderen. Ik schoot in de lach toen ze een schaap na probeerde te doen, iets wat ze zelfs ook heel erg grappig leek te vinden, maar wie zei dat je niet om jezelf kon lachen? Het had ook heel erg grappig geklonken, dus ik gaf haar geen ongelijk! ‘Een Schaapje dus, die een beetje misvormd… Wat schapen dan ook doen,’ zei ik lachend. Ik had geen idee wat schapen precies deden, maar ze maakten in ieder geval het geluid wat Cleo net had gemaakt en het had heel erg leuk geklonken! Ik bleef een beetje door haar krullen woelen, het was gewoon heel leuk om te doen en ze zei dat ik het mocht blijven doen? Dus ik deed haar ook niet pijn? Het kon best dat het pijn deed, ik had eigenlijk geen idee hoe het was om met heel lang haar rond te lopen en al helemaal niet met al die krullen! Cleo had er echter geen erg in en daardoor moest ik toch wel glimlachen. Het was leuk om aan haar krullen te zitten. ‘Nee, dat hoeft niet. Ik ga pas naar Alby na het eten. Jij mag lekker vriendjes maken met de andere schaapjes. Al hebben ze je vast al geaccepteerd.’ Ze wilde er vast nog graag even heen, dus ze hoefde niet echt mee naar Alby? Ik zou ook alleen maar de tekening laten zien en vertellen dat het goed ging tijdens het mappen. Dat was wat hij wilde horen? Meer was niet nodig, tenzij hij de ervaringen van Cleo wilde horen. Uiteindelijk zouden we haar toch plaatsen bij wat ze het beste kon en niet zozeer bij wat ze het leukste vond. Al vielen die dingen meestal niet echt samen. Als je iets niet leuk vond, dan deed je immers ook niet echt je best er voor. Zeker als je wist dat er nog andere taken aan kwamen. 

Cleo.
Zo erg was het niet, helemaal niet als iedereen zich uiteindelijk zo zou gaan gedragen als Newt dat deed. Dat was van niet iedereen te verwachten, niemand was hetzelfde, dus er was niemand die precies hetzelfde kon reageren als Newt dat deed. Toch hoopte ik dat ik iets meer werd geaccepteerd over een paar dagen. Misschien hadden ze het ook wel nodig dat ik een keer met hen meewerkte? Volgens mij had Zart gisteren ook wel gezien dat ik niets verkeerd in gedachten had. Al had hij me ook niet echt heel erg veel willen laten doen. Een beetje zoals Minho vandaag was geweest. Ik had net wel echt wat gedaan, maar hij had het niet heel erg leuk gevonden. Uiteindelijk kwam het wel, hoopte ik. En anders had ik Newt en Alby nog? Dat was al iets, dan was ik nog niet helemaal niet alleen. Maar het ging vast niet gebeuren? We moesten aan elkaar wennen. Ik moest net zoveel wennen als zij dat deden. Ik haalde mijn schouders op. "Ik moet nog een beetje oefenen op mijn schapentaal. Het is nog een beetje roestig?" Dit sloeg nergens op! Maar dat maakte het juist wel een beetje grappig. Het was niet echt logisch om, om jezelf te lachen, maar toch deed ik dat wel een beetje. Ik vond het best wel grappig? Het had ook wel iets. "Ik ben al vriendjes met de schaapjes, maar ik denk dat ik wel even naar ze toe ga voordat we gaan eten? Moet je nog iets doen?" Ik had geen idee, want hij was veel meer dan alleen maar Runner. Hij hielp Alby ook nog eens heel erg goed met dingen? Misschien waren zijn taken als leider wel te veel geworden of was hij niet vanaf het begin een leider geweest, dat kon ook nog? Dat dit allemaal een beetje nieuw voor hem was en dat Newt hem daarom ook hielp? Ik had er eigenlijk nog niet naar gevraagd, maar het was ook wel een klein beetje een pijnpuntje leek me, als er echt iets aan de hand was geweest waarom Newt mee hielp nu. Het kon ook gewoon dat hij het leuk vond? Daarbij was Newt iets makkelijker dan Alby, in ieder geval met de meeste mensen hier. Ik mocht Alby ook echt wel, maar dat kwam ook wel omdat hij me echt de kans had gegeven en hij niet aan het meisjes ding had gedacht. Ik liet Newt los, zodat ik op kon staan. Ik pakte schaar, zodat ik straks geen pijn zou hebben, omdat ik mezelf op het bed liet vallen en ik verkeerd terecht kwam. Ik wilde Jeff en Clint ook niet meteen tot last zijn, zeker niet ergens op de avond. Ik had hier niet echt besef van de tijd, mede omdat de zon hier niet scheen! Iets wat me eigenlijk vanmiddag pas op was gevallen. Het kon best dat de zon tegen werd gehouden door het doolhof. Ik wist het niet! Het was heel erg raar dat er geen zon was, maar het werd dan wel weer donker. Ik had de Runners wel gezien met een horloge, iets wat Newt ook om had. Ik kon er altijd even op kijken om te weten hoe laat het was, maar wat had ik daar eigenlijk aan? Ik wist ook niet precies hoe laat we gisteren hadden gegeten en hoe laat ik was gaan slapen. "Ik wil je ook wel voorstellen aan de vriendjes?" Van mij mocht hij best mee, al vond hij het niet heel erg leuk. Net zoals de rest hier. Waarschijnlijk te bang om te veel gehecht te worden. Ik legde de schaar neer op het kastje dat er stond en wachtte totdat Newt ook op was gestaan, voordat ik naar buiten liep. Hij mocht zelf kiezen of hij mee ging naar de diertjes, maar ik wilde er even naar toe. Hij zou waarschijnlijk eerst naar Alby moeten, zoals ik net dacht? 

Newt.

Ik keek naar Cleo en ik schudde met opgetrokken wenkbrauwen mijn hoofd. ‘Ik weet niet wat het was, maar ik denk dat ik je niet heb begrepen, de schapen denk ik ook niet.’ Het was een beetje een onzin-gesprek, maar wat maakte dat uit? Dat soort gesprekken hadden we hier niet vaak. We probeerden het vaak genoeg leuk te maken door een soort feest te houden, met vuur en muziek en dat soort dingen, maar het bleef toch een soort gevangenis. Een plek waar sommigen van ons al een hele tijd zaten en misschien wel nooit meer uit zouden komen. Daarom was dit soort onzin ergens wel fijn. Gewoon praten over iets wat helemaal niet kon. Natuurlijk kon Cleo niet met schapen praten en ze zouden haar ook nooit verstaan, maar wat maakte het uit? Ik kon er om lachen en ze leek het zelf ook heel erg leuk te vinden, daar ging het toch ook een beetje om? Ze bleef gewoon een Schaapje, met al die krullen! Ze paste er wel een beetje tussen, al was ze natuurlijk gewoon een mens en zo hoorden we haar ook te behandelen! Iets wat ik wel deed en ik hoopte dat de rest het voorbeeld zou volgen! ‘Natuurlijk moet jij er heen,’ zei ik lachend. Ze wilde er gewoon graag heen! Ze hoefde er waarschijnlijk niks te doen, maar ze vond het gewoon leuk om daar te zitten. Daar was helemaal niets mis mee, natuurlijk niet. Iedereen had hier wel een plekje waar ze soms even heen gingen en voor Cleo was dat bij de dieren? ‘Ik hoef niks meer te doen, voor zover ik weet.’ Ik wist in ieder geval niet dat ik nog iets zou moeten doen? Als dat wel het geval zou zijn, dan zou Alby wel naar me toe komen om me dat te vertellen, maar meestal hadden we na het rennen en het mappen wel even pauze van alles, wat ook echt wel nodig was. Het was vermoeiend om te doen, ondanks dat Cleo had gezegd dat er niets te zien was. Ik was echt wel kapot. ‘Oh, heb je ze echt bloody namen gegeven?’ vroeg ik, quasi-geërgerd. Het klonk alsof ze hen namen had gegeven, anders kon ze je ook niet voorstellen? Wij hadden ze nooit namen gegeven. Het waren gewoon dieren die we op een gegeven moment op ons bord kregen, dan wilde je echt niet denken aan Pluisje of Snuf, die op je bord lag? Namen geven maakte het alleen nog maar moeilijker! Al was het wel iets voor Cleo om te doen. Ik zag haar al wel tussen iedereen zitten om ze een naam te geven. Ze had immers ook al tegen die beesten gepraat! Alsof het leek alsof ze haar wel konden begrijpen, en zij hen! ‘Maar je mag me wel voorstellen aan je vriendjes.’ Ik had nu niks te doen? Ik wist dat er eten voor me klaar stond bij Frypan, maar dat kon ik straks ook wel ophalen? Als ik dat nu zou doen, dan zouden de dieren het waarschijnlijk alleen maar voor mijn neus wegkapen en dat was niet de bedoeling! Het was immers mijn eten! Het was misschien niet het beste eten wat je kon krijgen, maar het bleef eten en het smaakte ook nog eens goed? Natuurlijk had iemand moeten koken en dat was Frypan geweest. Net zoals dat iemand ook voor de zieken had moeten zorgen. Jeff en Clint wisten lang niet alles van hun baan, maar iemand moest het doen en voor elf maanden was dat genoeg geweest? Als er maar iemand was die een andere Glader kon verzorgen, dan was het goed. We hadden aan het begin gewoon mensen nodig gehad en niemand had precies geweten wat hij of zij nou echt kon betekenen voor de Glade, maar dit was nou eenmaal het systeem en ik was blij dat het nu werkte, want het was ook wel eens anders gegaan en daar hadden we wel wat slachtoffers aan over gehouden. 

Cleo.
"Dat komt omdat je geen schaaps begrijpt, misschien was het wel schaaps, maar dat begrijp je niet, dus je kunt ook niet zeggen dat de schapen het niet verstaan." Zei ik lachend, terwijl ik even met mijn vinger in zijn arm porde, gewoon om de woorden een beetje meer kracht bij te zetten. Natuurlijk was het geen schaaps en dit hele gesprek sloeg nergens op, maar ging dat daar niet om? Dat je af en toe ook een beetje kon lachen. Dat leek me hier wel nodig! Het was hele erg serieus allemaal en dat snapte ik ook wel, er moesten dingen gebeuren, maar af en toe moest er ook een beetje tijd zijn voor gelach! Ik was alleen maar blij dat ik Newt dan een beetje aan het lachen kon brengen? "Sorry?" Ik haalde mijn schouders op, ja ik had ze namen gegeven? Zo erg was dat nou ook weer niet. "Ik ben niet bereid om ze ‘het-eten-van-volgende-week’ of ‘de-kleine-meid-van-het-eten-van-gisteren.’ te noemen. Dus ja ik heb ze namen gegeven." Ik haalde mijn schouders op. Ik vond het niet zo erg. Ik kon me er wel overheen zetten dat ze op moest worden gegeten. Dat gebeurde toch. Maar daarvoor moesten ze gewoon goed behandeld worden. "Ze worden toch opgegeten, dat weet ik ook wel en dat is oké, maar het is ons eten en ik vind dat ze daarom een goed leven verdienen voordat ze uiteindelijk op ons bord belanden." Namen hoorde daar bij! Kriebels achter de oren en goed eten ook! Alles hoorde daar dan gewoon bij en het maakte me niet heel erg veel uit wat andere mensen daar van vonden, misschien vonden de jongens wel typisch iets voor een meisje, maar dan was dat maar zo? Ik zou het toch wel blijven doen! Ik snapte ook wel dat Newt niet echt boos was, maar hij leek het ook niet echt te begrijpen. Dat mocht! Maar ik wilde ze namen geven, dus ik deed dat gewon? "Ze zijn heel erg lief." Newt zou in ieder geval mee gaan en waarschijnlijk zou ik als enige op de grond gaan zitten om ze goed te begroeten, maar dat maakte niets uit? Ik liep samen met Newt de trappen af, om vervolgens naar de buiten te gaan. We moesten de hele Glade oversteken om uiteindelijk bij de diertjes te kunnen komen. Niet dat je daar heel erg lang mee bezig was, maar toch! In de overtocht kwamen we genoeg andere gladers tegen, de meesten keken weg toen ze mij zagen, alsof ik een of andere rare ziekte had die ze niet wilden oplopen. Iets wat ook echt zouden kunnen ze me aankeken… Eén iemand leek het echter niet echt uit te maken. Iemand van wie ik de naam jammer genoeg al snel had geleerd: Gally. Hij had me immers in de Slammer willen gooien omdat ik een meisje was! Hij leek echter niet zo geïnteresseerd in mij te zijn, maar meer in Newt, die hier natuurlijk met een nieuw kapsel rondliep. "Hé Shank, wat is er met de klunk op je hoofd gebeurd?" vroeg hij lachend, waarna een paar andere mensen ook moesten lachen. Ik wist niet hoe hij het bedoelde, misschien vond hij het een vooruitgang? Het lange had Newt ook leuk gestaan, maar het korte had ook wel iets? Het was in ieder geval handig. Vervolgens keek Gally toch in mijn richting. "Weer de schaap uithangen?" Ik rolde met mijn ogen, als Newt het zei was het leuk, maar bij Gally was het wat minder leuk. Hij bedoelde het vast grappig, maar dit keer kon ik er niet echt om lachen. Toch was ik niet van plan om me op de kop te laten zetten en misschien moest de rest dat ook wel zien. "Ja en nu je het zegt, we hebben eigenlijk nog een extra ezel nodig, ga je mee?" Ik zette een paar stappen naar hem toe en pakte zijn arm vast met de intentie hem mee te kunnen trekken naar de dierenverblijven. Gelukkig konden de mensen om ons heen er best wel om lachen? Wat betekende dat ze echt wel op me hadden gelet, ondanks dat ze misschien hadden gedaan alsof ik er niet was. 

Newt.

‘Doe ik niet, maar ik weet zeker dat dat geen schaaps was!’ Dat was het gewoon niet! Ze had misschien een schaap nagedaan, maar meer dan dat was het ook niet geweest! Ik wist haast wel zeker dat de schapen haar niet zouden verstaan, maar wat maakte het ook uit? Cleo was gewoon heel vrolijk en ze maakte graag grapjes. Grapjes waar ik wel om mee kon lachen? Zelfs als het alleen maar ging over schapen! Ergens was het ook alleen maar lief dat ze die beestjes een beetje wilden vertroetelen. Wij deden het niet! Geen van ons had er echt bij gezeten om ze te knuffelen met ze te praten. Daar werden ze misschien niet echt veel beter van, maar als Cleo het graag wilde doen, dan zouden we haar niet tegenhouden? Het mappen was iets wat ze alleen kon doen als de Runners weer terug waren, dus ze zou nog iets anders moeten doen en als zij de hele dag bij die beesten wilde zitten, dan zou ik haar in ieder geval niet tegenhouden! De rest waarschijnlijk ook niet. Alby leek haar wel leuk te vinden en de rest negeerde Cleo zo ongeveer. ‘Zeg me wel dat je wat origineler bent geweest dan Witje? Als je al namen hebt bedacht, bedenk dan wel goede namen,’ zei ik lachend. Ik had geen idee hoe ze de schapen had genoemd, we hadden nog veel meer dieren! Ook varkens en zelfs twee koeien? Dus wie weet had ze die ook wel allemaal namen gegeven. Dan was ze in ieder geval heel creatief, want het waren toch aardig wat beesten bij elkaar. Het was wel typisch iets voor Cleo, ondanks dat ik haar nog helemaal niet lang kende. Ik zag haar wel tussen alle dieren zitten, terwijl ze aan hen vertelde wat hun namen waren en waarom het dan zo was. Ik liep met Cleo mee naar buiten en volgde haar maar naar de dieren, die aan de andere kant van de Glade stonden. Zo nu en dan leek het behoorlijk klein, maar het was eigenlijk heel erg groot en op dit soort kleine momenten besefte ik me dat wel! Ik zag Gally al naar ons kijken en niet veel later kwam de eerste opmerking al uit zijn mond. Ik voelde aan mijn haren en haalde mijn schouders op. ‘Cleo heeft ze geknipt. Misschien kan ze ook wel wat doen aan jouw wenkbrauwen?’ Gally had gewoon vreemde wenkbrauwen. Dat vonden we allemaal? Daarbij kon hij die grapjes ook wel hebben. Of niet, maar hij wist dat hij me weinig zou kunnen doen! Alby was nu de leider en ik hielp hem zo vaak dat het niet slim was als Gally door zou gaan en dat wist hij! Ik wilde op Gally in gaan toen hij Cleo een schaap noemde, want hij bedoelde het duidelijk niet zoals ik het bedoelde, maar Cleo had haar eigen mond al opengetrokken. Ze noemde Gally zelfs een ezel! Iets waardoor niet alleen ik, maar ook de anderen heel hard moesten lachen. Gally leek niet zo goed te weten wat hij nu moest zeggen, maar hij trok al snel zijn arm terug uit die van Cleo. ‘Niet slecht, Greenie,’ mompelde hij, waarna hij Cleo even aankeek. Ik grijnsde en sloeg mijn armen over elkaar. Ik had al wel gedacht dat Cleo het hier makkelijk vol zou houden, maar dat had ze nu nog wel even goed bewezen! Ik zag Gally nog naar mij kijken, volgens mij naar mijn haren, want hij ging daarna zelf door zijn eigen haar. ‘Misschien dat je een paar anderen ook kan knippen?’ stelde hij voor. Ik schudde lachend mijn hoofd en legde mijn handen op de schouders van Cleo. ‘Misschien later, we gaan nu de schaap uithangen. Eet smakelijk, Gally.’ Ik duwde Cleo al een stukje naar voren, zodat we door konden lopen. Als ze de haren van de rest nog wilde knippen, mocht ze dat best doen. Dat hoefde nu echter nog niet!

Cleo.
Iedereen verdiende het om te lachen. Het was iets natuurlijks volgens mij. Het hoorde gewoon bij het leven. Het zorgde er voor dat je gewoon eventjes niet meer aan de ernstige dingen hoefde te denken. Dat terwijl het hier behoorlijk ernstig was. We zaten midden in een verdomd doolhof! Wie had dat ooit bedacht! Er waren iets van makers of wat dan ook. Er waren mensen die dit hadden gemaakt? Wie bedacht dat nou weer?! Wie kwam in godsnaam op het idee om mensen zoiets aan te doen?! Het waren dan wel heel erg rare mensen! Daar hoefden we alleen niet de hele dag door over na te denken. Newt moest al heel erg veel nadenken over de dingen die hij deed. De wegen van het doolhof, maar ook hoe hij samen met Alby dingen in goede banen kon leiden. Dan was het toch alleen maar fijn dat hij even kon lachen? "Witje? Dat is toch geen naam! Dat is een zielige naam om te geven, ik wil niet dat ze gepest worden door elkaar?" zei ik lachend. Het leek alsof we het hier echt heel erg serieus over hadden, maar zo serieus was het niet. Totaal niet zelfs! Ik zou normaal wel heel erg serieus kunnen doen, dat moest ook wel als ik in de maproom werkte? Maar nu hoefde het even niet, nu hoefde ik niet meer te werken en kon ik ook gewoon even zorgen dat iemand anders het fijn had. Newt leek het wel heel erg leuk te vinden, want hij moest er wel om lachen! Lachen was heel erg goed! Nu moest ik ook lachen om de opmerking van Newt! Gally had best wel opvallende wenkbrauwen? Dus ik snapte wel waar die opmerking vandaan was gekomen en het viel me nog behoorlijk mee dat hij er niet heel erg veel op uit deed. Hij leek niet eens een beetje boos te worden. Misschien was hij nog niet zo erg als ik dacht. Al bleef ik wel onthouden dat hij me eerst in de Slammer had willen gooien en dat was niet zo heel erg aardig om te doen! Het viel me ook nog eens heel erg mee dat hij zelfs tegenover mij niet boos werd, want was één ding om zijn wenkbrauwen belachelijk te maken, maar hem een ezel noemen was ergens nog veel gemener om te doen? Al had hij mijn schaap willen noemen om me belachelijk te maken! Dat lukte niet! Echt niet! Ik vond het juist heel erg leuk om te horen, niet op die manier, maar wel op de manier van Newt en ik vond dat hij dat echt wel vaker mocht zeggen. Ik haalde mijn schouders op. Gelukkig had Gally nu ook wel door dat hij me niet zo makkelijk kon irriteren, of wat hij ook had willen proberen. Misschien had hij wel verwacht dat ik huilend weg zou rennen omdat hij een beetje gemeen tegen me was geweest? Echt niet! Dat ging echt niet gebeuren. Ik knikte "Natuurlijk. Hebben we het nog wel over." Gally leek het ook een behoorlijk goed idee te vinden dat ik meer mensen knipte! Dat hoefde nu ook niet meteen. Newt vond ook dat we eerst naar de schaapjes konden en dat kon ook makkelijk! Ik liep naar de diertjes waar ik eerst netjes voor het hek wachtte, omdat ze wel eerst moesten weten dat ik er was! Zoals ik al wel verwachtte kwam er meteen beweging, met iedereen die hier kwam staan gebeurde dat wel omdat ze dachten dat ze eten kregen. "Hé meisje." Zei ik zachtjes tegen één van de schaapjes die naar met toe was komen lopen, samen met een paar andere diertjes natuurlijk. "Dit is Newt, je kent hem vast al wel, ik denk dat hij je al wel een keer eten heeft gegeten." Ik knikte even naar Newt, ten teken dat hij ook door zijn knieën moest, want anders kon hij geen kennis maken. "Dit is Marshmallow." Newt moest ook wel weten hoe ze heette! 

Newt.

Ik wist toch ook niet hoe je een schaap zou moeten noemen?! Waarom zou je een schaap überhaupt een naam geven? Cleo zei dat ze dat gewoon had willen doen, misschien kreeg ze er dan wel een beter gevoel over. Dat de beestjes nog met liefde werden behandeld. Het was heus niet zo dat wij ze slecht behandelden? Ze kregen genoeg eten en drinken. Iets wat ook wel moest, anders hadden we helemaal niks om te eten! Cleo had ze echter namen gegeven. Als zij er blij van werd, dan zou ze dat maar moeten doen. Ik zou ze denk ik niet zo snel aanspreken met hun namen, maar als Cleo het wel deed, zou ik ook niet echt raar opkijken? De rest misschien wel, maar dan zou ze hen waarschijnlijk net zo snel stil kunnen krijgen als dat ze bij Gally had gedaan! Hij had vaak een grote mond en hij wist dat hij heel wat anderen hier aan zou kunnen door zijn lichaamsbouw, maar die jongen was niet altijd even slim. Hij was sterk, maar daar hield het eigenlijk wel een beetje mee op? Niet dat ik niet blij was dat hij er was, want in sommige gevallen was hij heel nuttig en hij was de keeper van de Builders. Zij hadden immers voor de Homestead gezorgd en alles er omheen! Dus we waren ze meer dan dankbaar! Het gaf hem echter niet het recht om Cleo zo slecht te behandelen. Cleo had gelukkig haar mond opengetrokken en nu leek hij haar in ieder geval wat meer te respecteren dan net? Dus dat was een goed iets! En als hij er mee instemde dat ze nog wel wat meer haren zou kunnen knippen, dan zou het ook wel meevallen met de klunk op mijn hoofd.  Ik grijnsde nog even naar Gally, die ons nog in de gaten leek te houden. Ik werd echter al snel afgeleid door Cleo, die tegen het schaap begon te praten. Aan haar blik was duidelijk te zien dat ze wilde dat ik er bij kwam zitten, dus ik ging netjes door mijn knieën. Ik moest wel lachen om haar beschrijving van me. Ik had geen idee of dat schaap mensen kon herkennen, maar ik was hier wel eens langs gelopen? Ik had alleen nooit de aandacht gegeven die Cleo nu wel aan die beesten gaf! ‘Zo slecht ben ik toch ook weer niet?’ vroeg ik lachend. ‘En ze leeft nog, dus ik heb haar helemaal niet opgegeten!’ Nog niet! Uiteindelijk zou ze toch echt dood moeten, maar we hadden hier nog zoveel meer mensen en elke maand kwam er weer één iemand bij! Dus wat moesten we anders? We moesten gewoon eten hebben en dit was de enige manier, want met de spullen uit de Box zouden we het echt niet redden en niemand werd blij van alleen maar groente fruit! Dat hadden we ook wel, maar er waren genoeg jongens die toch echt wat vlees konden gebruiken en wij, als Runners, al helemaal! We hadden gewoon eten en drinken nodig waarmee we ons goed zouden kunnen voeden, anders zouden we het geen minuut uithouden in het doolhof! We hadden onze energie nodig! ‘Marshmallow? Je hebt een schaap Marshmallow genoemd?’ vroeg ik lachend. ‘Wat is een bloody Marshmallow?’ Ik kende het woord, maar ik had echt geen idee wat het precies voor moest stellen? Misschien was het ook wel wit en pluizig, net als het schaap? Ik had geen idee! Cleo leek hoe dan ook echt dikke vriendjes te zijn met het schaap, ze zat het beest zo ongeveer te knuffelen. Ik stak mijn hand voorzichtig uit en aaide door de vacht van het schaap, wat totaal niet voelde als de krullen van Cleo, maar dat had ik eigenlijk ook niet verwacht. Ik had eigenlijk geen idee wat ik dan wel precies had verwacht! ‘Je bent nog niet zo heel slecht,’ zei ik tegen het schaap.