schreef:
Erg lang hoefde hij gelukkig niet te wachten, hij wist hoe sommige vrouwen waren, ze deden eeuwen over omkleden. Er zou vast een reden zijn waarom ze daar zo lang voor nodig hadden, maar die reden was voor hem onbekend. Ooit had zijn vriendin verteld dat het iets te maken had met make-up, maar hij had niet de tijd genomen om daarnaar te luisteren, nog voor ze het kon uitleggen, had hij al gezegd dat ze geen make-up hoefde te dragen. Ze had naar hem gekeken alsof hij gek was, maar was er niet op door gegaan.
'Ik kan niet geloven dat je het nu al vervelend vind, ik heb je nog niet eens een opdracht gegeven.' lachte hij, waarna hij naar haar keek. Het deel waar ze in het bad stapte was niet diep, ze kon er gewoon staan. Het deel waar hij zwom, was nu nog te diep voor haar. Hij zwom naar het ondiepere deel en ging toen staan, waarna hij haar kort bestudeerde. 21 jaar en ze kon niet zwemmen, hij geloofde niet dat dat zonder reden was. Hij zou er echter niet naar vragen, ze zou het hem wel vertellen als ze dat wilde. Hij leunde tegen de rand van het zwembad terwijl hij een glimlach op zijn gezicht toverde, hij ging er niet vanuit dat het een moeilijke opgave zou zijn om haar te leren zwemmen. Bovendien was hij vast niet de vervelendste leraar om te hebben, hij was best een aardige leraar.
'Oké, je haat zwemmen. Maar we kunnen er gewoon weer een deal van maken, jij doet één uur je best, wat wil je daarvoor terug?' ze maakten regelmatig deals. Sinds de eerste avond, stelde hij regelmatige deals voor. Het was een makkelijke manier om iemand ervan te overtuigen om iets te doen wat ze eigenlijk niet wilden. Ivy had duidelijk iets tegen zwemmen, dus kon hij er alleen maar iets tegenover zetten om haar zo ver te krijgen het toch te proberen.
Hij duwde zich rustig af van de kant en dobberde door het water, uiteindelijk zou hij haar niet dwingen om te zwemmen. Hij zou haar niet dwingen om het water in te komen, hij zou haar alleen helpen als ze die keuze zelf zou maken. Dus wachtte hij geduldig.