Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

Orgp >> met Taylorswift333

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Lyz:
Als het weer school was en ik al in het lokaal zat merkte ik na even dat Jayden langs me wou komen zitten. "Ja tuurlijk, kom maar zitten." grinnik ik dan even en moest denken aan het feit dat Mer op hem verliefd was. Eigenlijk vond ik het best schattig zo liefde op het eerste zicht. Ik vroeg me alleen af hoe het met Mer ging, wat was er eigenlijk aan de hand?

America:
Ik lag nog in mijn bed want ik had wel veel gehoest. Mijn keel deed er zeer van. Ik wist ook dat ik wel moest op staan, anders konden we niet naar het ziekenhuis en konden we niet weten wat er met me scheelde. Ik stapte dan maar met moeite uit bed en zorgde dat ik klaar was om naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal daar mochten we direct naar de dokter die me behandelde. "Je weet dat we extra onderzoeken hebben gedaan?" vroeg hij en mam en ik knikten. "Goed, nou, we hebben de resultaten. Je hebt een zeldzame ziekte, je kan beter worden America. Alleen kan dat nog heel lang duren aangezien er wel medicatie is maar die niet snel werkt en deze ziekte juist voor verbetering weer erger lijkt te worden. Het is dan van belang dat je de medicatie blijft nemen, hoe lang die terugval ook is. Het is ook beter als je de medicatie tot een maand na je ziekte gebruikt om zeker niet te hervallen." zei hij dan en ik knikte, net als mam. Zij was net als ik al blij dat we nu wisten wat er gaande was.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

De les duurde zo lang.. We hadden geschiedenis en als er 1 vak was wat ik niet kon uitstaan was het geschiedenis. En dan kon ik de helft nog niet eens verstaan. Maar ik merkte wel dat nu ik hier was mijn Engels er steeds meer op vooruit ging. Na een poosje was de leraar eindelijk klaar met praten. Ik zuchtte en ik draaide me om naar Lyz. "Zijn de lessen hier altijd zo saai?" Ze lachte even. "Heb je trouwens nog wat gehoord van America?" "Zou ze niet vandaag wat weten over uitslagen?"

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Lyz:
Ik grinnikte even als hij vroeg of de lessen altijd zo saai waren. "Jammer genoeg wel ja." zei ik daarom. "Mer zou me een sms sturen als ze uit het ziekenhuis komt met nieuws." zei ik dan, na even was het pauze en kreeg ik inderdaad van Mer een bericht.

Hey Lyz,
Ze weten eindelijk wat ik heb, ik ga medicatie krijgen, alleen zal het nog een hele tijd duren voor ik genezen ben.

Ik had het idee dat Jayden nu best ook wel bezorgd was. "Wel, ze weten wat ze heeft, ze krijgt medicatie maar genezen zit er voor nu nog niet in." zei ik dan tegen hem zodat hij het weet. Ik vond het best jammer want Mer was mijn beste vriendin en ik miste haar best tijdens de les. Ik wist dat ik na de lessen naar haar toe zou gaan. "Heb je zin om straks mee te gaan met mij naar America?" vroeg ik dan aan Jayden.

America:
Toen we de medicatie hadden en we thuis waren stuurde ik meteen naar Lyz zodat ze niet te veel zich druk zou maken. Het was alleszins niets dodelijks ofzo dus daar konden we al blij om zijn. Nu moest ik verder rusten van mam. Na een paar uurtjes nam ik mijn cursussen op bed en begon te studeren, ik had toch iets nodig om te doen. Maar na een paar uur studeren voelde ik mezelf weer moe worden dus legde ik me neer in bed en viel in slaap waardoor ik niet merkte dat mam twee anderen had binnen gelaten in mijn kamer.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

In de pauze vertelde Lyz me dat ze een sms had gehad van America. Ze wisten wat ze had, en ze zou kunnen genezen. Maar het zou heel lang duren voordat ze zou kunnen genezen. Ik was bezorgd maar ik was blij voor haar dat ze tenminste nog zou kunnen genezen. Maar ik wou ook graag een keer met haar iets doen. Gewoon ergens wat eten, naar het strand, naar een parkje.. Zou ze dat in een rolstoel kunnen? Ik zou het haar maar een keer vragen. En ik moest haar nummer nog hebben, anders moest Lyz alles doorgeven.

Lyz vroeg of ik meeging naar America. "Ja graag!" "Ik overleg het wel even met de andere jongens." Ik liep naar het groepje jongens toe waarmee ik naar Canada was gekomen en vroeg of het goed was dat ik niet met ze mee zou lopen. "Naar dat vriendinnetje van je bedoel je?". Ik wist dat ze dat zouden zeggen. In de aula keken een paar mensen ons groepje aan aangezien de jongens noch al hard praatten. Ik grinnikte maar een beetje. "Dat is ze niet, dat had ik al gezegd, zei ik wat zachter. Lyz had blijkbaar de eerste zin gehoord want ik zag haar lachen.

Ik stuurde mijn gastgezin even een berichtje. Ik zou als ik thuis was wel uitleggen wat er aan de hand was. Ik kon natuurlijk niet elke dag later komen. Daarna liep ik met Lyz naar buiten en we gingen naar America's huis. Haar moeder liet ons binnen. Ze zou zich vast afvragen wat ik hier toch voor de 2de keer kwam doen. We liepen de trap op naar boven, naar America's kamer en liepen haar kamer binnen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Lyz:
Ik zag als we haar kamer binnen kwamen dat Mer lag te slapen. Ik ging naast haar op het bed zitten waardoor ze wakker werd.

America:
Ik werd wakker van beweging op mijn bed en opende mijn ogen en zag Lyz en Jayden. Jayden! Een spontane glimlach vormde zich om mijn lippen. "Mer, alsjeblieft, ik ben er ook nog hoor." zei Lyz nu met een knipoog en ik porde haar. "Hey Lyz." zei ik dan en keek weer naar Jayden. "Hey Jayden." zei ik dan. Ik voelde me nog een beetje moe maar het ging wel. Ik ging wat recht zitten en meteen nam Lyz een borstel waarmee ze mijn haar begon te borstelen, het was niet nodig maar ik wist dat Lyz gewoon wat voor me wou doen. "Hoe waren de lessen?" vroeg ik, eigenlijk aan hen beide. We praatten wat en al snel moest Lyz weer weg maar Jayden was er nog. Ergens wist ik dat Lyz helemaal nergens naartoe moest.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

Ik was blij om weer met haar te praten. Het was gewoon vertrouwd. Lyz ging weg. Ik had wel een beetje door dat ze niet zomaar weg moest, net zoals de vorige keer. Ze wou ons blijkbaar gewoon even alleen laten. America en ik praatten een beetje over wat ze vandaag had gehoord van de uitslagen. Toen vond ik dat het maar tijd was om haar nummer te vragen. "Ehm, America." "Wat is je nummer?" "Ik zou je graag een berichtje willen sturen om nog een keer af te spreken."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
America:
Het was gewoon fijn om met hem te praten, ik kon niet anders dan toch een beetje glimlachen als ik met hem sprak. We praatten ook wat over wat ik had, ik had er nog nooit van gehoord maar dat was dus normaal. Als hij mijn nummer vroeg keek ik verbaasd op. In mijn hoofd vroeg ik me af of hij me misschien leuk vond, maar meteen toen hij zei dat hij nog een keer wou afspreken wist ik dat hij bedoelde zoals nu. Ik knikte dan en nam mijn gsm van mijn nachtkastje en gaf hem die. "Dan moet ik je nummer natuurlijk ook wel hebben." grinnik ik dan en als hij zijn gsm neemt neem ik die van hem over met een zachte grinnik en zet mijn nummer er in waarna ik zijn gsm terug geef aan hem.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

Ik was blij dat ze haar nummer wou geven. Nu kon ik haar ook berichtjes sturen. Ik hoopte dat we nog vaak zouden afspreken deze 3 weken. Ik wou er nu al niet aan denken dat ik over 3 weken weer terug moest naar huis. Ik wist niet of ik haar dan ooit nog zou zien. Je ging niet zomaar even naar Canada en al helemaal niet als het geen familie of vriendin van je was..

Ik zat me te bedenken waar we de volgende keer zouden kunnen afspreken. Ik hoopte dat dat deze week nog zou kunnen. "America, kan je eigenlijk naar buiten?" "Of desnoods met een rolstoel?" Ik bedoel, het lijkt me niet leuk om de hele dag binnen te zitten en ik kan wel met je mee gaan naar buiten."
Als het zou kunnen zouden we de volgende keer als we misschien zouden afspreken naar buiten kunnen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
America:
Ik wist dat dit maar een uitwisselingsprogramma was en dat hij dus ook weer terug moest. Als hij vroeg of ik naar buiten kon keek ik op. Ik denk het wel, naar buiten kon ik wel. Ik zag alleen sterk op tegen een rolstoel maar wandelen kon ik even volhouden maar daarna begin ik te hoesten dus het moest maar. Ik wou namelijk graag met hem mee naar buiten. "Dat zou fijn zijn." zei ik dan met een kleine glimlach. Ik had niet door dat ik zijn hand vast had genomen maar toch had ik dat gedaan en ik moet toegeven dat ik het geheel niet erg vond, in tegendeel zelfs. "Kun je niet gewoon hier blijven in Canada?" floepte er toen bij mij uit maar meteen hield ik mijn mond weer. Jezus, dat heb ik dan weer. Ik moet weer eens zeggen wat ik denk.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

Het was fijn dat America even mee naar buiten kon. Ik was wel een beetje bezorgd of ze dan niet te veel moest hoesten maar ze wou niet in een rolstoel. Ik hoopte dat ze het even vol zou kunnen houden want ik vond het fijn om met haar buiten te zijn. Het was toch wat leuker dan in een wat donkere kamer. Ze pakte mijn hand vast en ik was even verbaasd dat ze dat deed. En toen ze ook nog vroeg of ik niet in Canada kon blijven was ik vooral verbaasd. Hoezo vroeg ze dat? Ik voelde me wat warmer worden. Was er dan toch iets van hoop? "Als het aan mij zou liggen wel." zei ik en ik lachte even naar haar. "Het is dat ik in Nederland weer naar school moet en me moet gaan voorbereiden op de examens."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
America:
Ik was al blij dat ik even een reden had om naar buiten te gaan, en ik was niet alleen dus zou mam er niets op tegen hebben. Ik wist trouwens ook dat mam hem wel een aardige jongen vond, dat had ze namelijk gisteren gezegd, Lyz had haar namelijk verteld dat hij bezorgd om me was en ze wist natuurlijk al wie hij was. Ik bloosde even om het feit dat ik dat echt had gevraagd. Ik glimlachte even naar hem en knikte als hij dat zei over school en examens. "Zolang je maar genoeg brieven schrijft." grinnik ik zachtjes. Ik had een beetje pijn in mijn borstkast maar ik liet niets blijken.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

Ik glimlachte even toen ze zei dat ik genoeg brieven moest schrijven. Het was fijn dat als ik naar huis zou gaan, ze in ieder geval op die manier contact wou houden, ook al was het vriendschappelijk bedoeld. "Dat zal ik zeker doen." zei ik.
Ik keek even naar America om te kijken of ze het nog wel vol kon houden. Ze liep wat anders dan dat ze net liep. Zou ze pijn hebben? Ik hield haar hand wat steviger vast. "America, heb je pijn?" "Als je het niet kan volhouden moet je het zeggen hoor." "We kunnen hier ook even gaan zitten."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Mer:

Ik glimlachte als hij zei dat hij zeker wel brieven zou schrijven. Hoe anders moest ik van hem horen, berichten over de oceaan waren zelfs nog duurder dan brieven over de oceaan. Het is ook persoonlijker, zo voelt het toch. Ik voelde hoe hij na even mijn hand steviger vast had en dat dan vroeg. Ik had pijn ja maar ik wou niets zeggen. Ik wilde me altijd groot houden, dat was altijd al zo geweest. Ik schudde dat ik geen pijn had maar ik wist dat als ik nu zou praten een kuch me zou verraden. Maar ik wist dat hij me niet zomaar geloofde. "Het gaat." zei ik maar kuchte toen toch en slikte. Het kuchen deed pijn, het ademen zelf niet. Het is gewoon door het vaak hoesten dat ik pijn kreeg als ik ademde. Ik keek naar Jayden.

Account verwijderd

schreef:
Jayden:

Ik kon haar niet zomaar geloven. Ik zag dat ze wel pijn had. En toen ze zei dat het ging kuchte ze. "Kom ga even zitten." Ik wees naar een bankje en we lieten ons zakken op het bankje. We keken uit over een meertje en het uitzicht was erg mooi. Ik wou dat we hier heel lang konden blijven zitten. Maar ik was zo dom om niet op de tijd te kijken en eigenlijk moest ik al bijna thuis zijn. Op tijd zijn ging ik al niet meer halen. "Ik moet eigenlijk al bijna thuis zijn.." zei ik. "Zullen we naar je huis lopen?" Ze knikte en ik nam haar bij de arm zodat ze minder pijn had.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Mer:

Na even gingen we toch maar zitten aan een bankje aangezien ik wel degelijk pijn had en dat amper kon verbergen. We keken zo uit over een mooi meertje en eerlijk had ik het gevoel alsof ik zo mijn hoofd op zijn schouder kon leggen en hier gewoon voor eeuwig kon blijven zitten. Alleen deed ik dat niet. Ik had het best wel gewild natuurlijk. Dan merkte ik dat hij zei dat hij naar huis moest en zonder het te beseffen pruilde ik een beetje.Ik had hem graag bij me, dat was normaal. Ik knikte dan als hij vroeg of we naar mijn huis zouden lopen. Hij was echt wel lief voor me dus liep ik met hem mee maar onderweg moest ik toch wel even kuchen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld