schreef:
Als er iets was wat hij haar niet kwalijk kon nemen, was het ongeduldig zijn. Voor iemand die zo snel was als zij, was het niet gek dat ze ongeduldig werd. Hij zou ontzettend ongeduldig zijn als hij dezelfde gave had gehad, de wereld zou veel te langzaam voor hem zijn. Wat dan weer niet snel ging, was haar verouderingsproces, dat leek een normale snelheid te hebben.
'Misschien?' hij lachte even. Hij kon het zich nog herinneren, dat was het voordeel van niet drinken. Hij kon zich herinneren dat hij onder de indruk was geweest, dat hij haar bewonderde, dat deed hij nu nog steeds. Haar innerlijk was mooi, haar uiterlijk ook.
'Dat zou ik ook opnieuw doen, zo vaak ik kon. Maar we kunnen dat al een soort van opnieuw doen, hoewel het dan niet meer de eerste keer zou zijn.' hij keek even naar haar en glimlachte toen. Hij maakte er geen geheim van dat hij graag bij haar was, op welke manier dan ook. Ze vielen bovendien reuze mee, hoewel ze wel altijd bij elkaar te vinden waren en er geen half uur voorbij ging waarin ze elkaar geen kus gaven. Ze zaten nog altijd in de eerste paar weken van hun relatie, dat mocht in die tijd.
'Nee, ik denk dat het maar tien minuten waren voor ik ook in slaap viel.' vertelde hij. Maar het waren tien goede minuten geweest, het was het begin van een positieve periode geweest. Hij had zich hier wel goed gevoeld, maar vanaf dat moment had hij zich compleet gevoeld. Zo voelde hij zichzelf nog steeds, alsof de leegte verdwenen was.
Zijn blik gleed weer naar Ivy toen ze hem vertelde dat ze van hem hield, sinds hij haar verteld had dat hij van haar hield, leek zij het ook graag te zeggen. Hij vond het wel lief, het was een soort bevestiging. Hij hield ook van haar, hij hield van alles wat zij was. Hij had haar nog niet eens een kwart verteld van wat hij allemaal hield, er waren zo veel kleine dingen waarvan hij hield. Hij was blij met hen, met hen samen. Kort raakte hij haar wang aan, waarna hij zijn lippen zacht tegen de hare duwde.