Varamyr schreef:
''And what are you going to do about it, huh?'' Het was overduidelijk dat ze smachtte naar een recidive van gisteravond' gebeurtenis, maar in tegenstelling tot Jack, had ze geen moeite met het zichzelf weerhouden van haar geslachtsleven. De verschijnende beelden en woorden waren pure leedvermaak, meer niet.
Doordacht bekeek ze de blik van Jack toen zijn sarcastische uitspraak ten horen werd gebracht. Waarom ze dat deed, was onduidelijk, maar waarschijnlijk wilde ze uit zijn blik opmaken of hij echt sarcastisch was of dat hij zich inderdaad beledigd voelde. Ze zag niets, niettemin. ''You didn't deserve a ten, because you weren't that rough enough.'' Hierna trok ze twee wenkbrauwen op. 'Once you go Jack, you never go back,' zette haar aan tot nadenken. ''Is that so?'' murmelde ze.
''You're damn evil!'' Ze bulderde van het lachen, zich het hele gebeuren van haar ouders proberend voor te stellen. Ze kon hun reactie enigszins begrijpen; zij zou het namelijk ook niet bepaald fijn hebben gevonden als ze van het minnespel in haar auto afwist. Een auto was heilig, daar had je gewoon geen seks. ''I never knew you were that bad,'' grinnikte ze in haar gedachtes.''But, just so you know, there'll be no sex in my car.''
''I did do a lot of bad things,'' vertelde ze hem. Hierna bleef ze stil. Ze weerhield zich van enige uitspraken die haar belachelijk zouden maken, maar dat ging niet al te onopmerkelijk. Haar zenuwachtigheid uitte zich in milde vorm waarbij zweten, evenals trillingen als de volgende symptomen aangetoond konden worden. Ze ontkwam niet aan de trillingen in haar handen en het huidvocht dat net nog niet zichtbaar was, enkel en alleen omdat ze zich te veel inspande. Het onzichtbaar maken en houden van haar gedachtes kostte te veel moeite en voor ze het wist, speelde de terugflits zich af in haar hoofd. Verscheidene keren werd een getint en gespierd bovenlichaam in beeld gebracht waarbij nog net niet het hoofd openbaar werd gesteld, want de inbrenging van zijn identiteit, werd verstoord door de opkomst van haar impulsiviteit. Met gebruikmaking van een dreun tegen de rechterweerszijde van de tafel’ houten omhulsel waarbij haar elle boog volop geraakt werd, bewoog een pijnscheut zich voort in haar lichaam tot het haar hersenen raakte. De pijn die hierbij voortkwam, verminderde automatisch haar zenuwachtigheid en zorgde ervoor dat ze zich op iets anders gefocust had dan de terugblikken op haar verleden. Ze voelde zich vernederd, wellicht zelfs lafhartig, maar tevens draafde een gevoel van opluchting door haar lichaam, want hoewel hij bij logisch nadenken in staat was om te weten dat de beminde een bekende van hem was, werd de terugflits wél voor een groot deel door haar ontmanteld. Doch realiseerde ze zich dat haar schaamte nergens voor nodig was en het zelfs in haar tegendeel begon te werken. Haar geheel onverwachtste actie van daarnet, beeldde haar af alsof ze achterdochtig was en ze enkel kon genieten van andermans verborgen feiten. Haar ‘mysterie’ mocht dan wel verder gaan dan de zijne; het gaf haar niet het recht om te mogen zwijgen over haar eigen vertrouwelijke informatie. Wat had ze daarbij überhaupt nog te verliezen? Een zucht rolde over haar lippen, terwijl ze terneergeslagen naar achteren leunde en in tijden weer een blik wierp op Jack’s façade. Ze had zich nu wel beseft dat haar handelswijze zinloos en ondienstig was, waardoor ze al gauw bereid was om een antwoord te geven. Dat was ze hem tenslotte verschuldigd. ‘’I’ve been trough a lot of emotional breakdowns. I tried to forget every memory about the past by drinking all of my problems away, but I’ve never succeeded.’’ Het gevoel van schaamte was niet in zijn geheel verloren. Wél was het verminderd en zo ook haar nerveuze trekjes lieten nauwelijks meer sporen achter. ‘’There was one night wherein my brother took care of me and he was so kind and assistant, ..’’
How you like it, throw me on the bed
Show me how, to love you the right way, hey
When you're runnin', and I just can't take no more
You go even harder and we end up on the floor