Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

TMRO☼ If we should die tonight, we should all

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Ik had haar geslagen! Als er iets was wat je nooit, maar dan ook nooit, hoorde te doen, dan was dat slaan! Wist zelf niet eens meer waarom ik het had gedaan, wat er in me op was gekomen dat ik had gedacht dat het een goed idee was geweest om Cleo te slaan! Was het niet! Alles behalve zelfs! Had haar nooit mogen slaan en vond het echt heel erg dat het zo ver had moeten komen! Dit was de hele reden dat ik haar weg had willen hebben! Was mezelf niet meer, zou mezelf ook niet meer worden. Besefte me nu wel wat ik had gedaan, maar wist niet hoe lang dat zou duren. Misschien dat het over een paar minuten wel weer anders zou zijn en wie weet wat ik Cleo dan aan zou doen! Was al bang geweest dat ik de anderen uiteindelijk aan zou vallen, maar had vooral gedacht dat het pas zou gebeuren als ik verder heen zou zijn. Al was ik misschien al wel zieker dan dat ik dacht! Wist het echt niet, maar durfde nu niet meer bij Cleo in de buurt te komen. Wilde haar niet nog een keer slaan. Vertrouwde mezelf ook echt niet! Volgens Cleo ging het wel, maar kon wel zien dat het niet ging! Haar pols was al rood en haar kaak ook, wat betekende dat ze beide straks blauw zouden worden en dat was mijn schuld! Ik was degene die dat had veroorzaakt en ergens wilde ik niets anders doen dan sorry zeggen, maar Cleo deed net alsof het niets was! Alsof ik haar net niet had geslagen, terwijl dat wel was gebeurd! Was ernstig en dat moest ze ook inzien! Al was ze nog niet overeind gekomen. Ze was op de grond blijven zitten en ze keek met zulke zielige ogen naar me op dat ik niet wist wat ik moest zeggen of doen. Cleo had dit niet verdiend, maar ik had ook nooit gewild dat ze in mijn buurt zou blijven! Ze had mee moeten gaan met de rest! Al was dit toch echt mijn bloody eigen schuld. Lag niet aan haar, ondanks dat ze misschien eigenwijs was geweest en niet naar me had geluisterd. Ik was degene die haar had geslagen en voelde me er echt heel erg rot over! Wist nu gewoon niet wat ik nu moest doen! ‘Dit was dus precies waarom ik niet wilde dat je hier bleef,’ zei ik zachtjes. Het was echt gevaarlijk, dat moest ze nu toch ook wel snappen? Ze had misschien niet naar Nefeli willen luisteren, maar Nefeli was wel degene die er het meeste van af wist? Ze had ons allemaal al gewaarschuwd over wat er zou kunnen gebeuren nu ik ziek was, en volgens haar zou de ziekte alleen maar sneller gaan doordat WICKED het zolang had geprobeerd tegen te gaan. Iets wat me ook niet goed leek. ‘Cleo, het spijt me echt heel erg,’ zei ik zachtjes. Ik vond het echt heel erg dat ik haar had geslapen! Ik durfde haar nu alleen niet in mijn armen te nemen en haar te troosten, want was bang dat ik straks nog een keer zoiets zou doen! Wilde ik niet! Wilde niet nog een keer Cleo pijn doen, verdiende ze niet! Wist wel dat ze het goed bedoelde, snapte het ook wel. Wilde echter niet dat als ik straks dood was, ik Cleo met me mee zou nemen door alles wat ik haar aan had gedaan. Nu waren het misschien een klap en een duw geweest, maar kon nog tien keer zo erg worden. Wist niet wat ik deed als ik mezelf kwijtraakte! Nu had ik Cleo nog wel herkend, maar misschien zou ik op een gegeven moment wel niet meer weten wie ze was! Maakte het niet veel beter! Daarom was het belangrijk dat ze weg zou gaan. Dat was beter voor haar en ook beter voor mij! Ik zuchtte en ging op de grond zitten, al probeerde ik de afstand tussen mij en Cleo te bewaren. Wilde haar echt geen pijn meer doen. ‘Misschien moet je me straks maar ergens opsluiten,’ mompelde ik. Dan kon ik haar in ieder geval geen pijn meer doen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Natuurlijk deed het wel pijn, kon ik ook echt niet ontkennen. Had nooit verwacht dat zoiets kon gebeuren. Kon ik wel echt aan zien dat er ook echt een andere kant aan Newt zat die nu naar boven kwam. Daardoor was het gekomen dat ik nu Newt weer echt te zien kreeg. Was ik echt heel erg blij mee. Had geweten dat hij er nog had gezeten. Was nog steeds mijn Newt, was ziek en kwam af en toe naar voren. Zijn eigen kant kwam echter ook naar voren, wat betekende dat ik hier niet voor niet was gebleven. Had vast nog wel een tijdje pijn aan mijn wang en ook aan mijn pols, maar vond het niet erg, niet als er nog maar een paar momenten als deze konden zijn. Wisten niet wat er ging gebeuren. Hoopte echt op een medicijn, maar kon best dat we dat niet op tijd zouden krijgen. Dan waren dit de laatste paar momenten die we hadden. Wilde de mooie dingen koesteren. Zou altijd goed aan Newt blijven denken. De dingen die hij net had gehad, had hij niet gedaan omdat hij dat wilde. Was gebeurd door de Flare. Was nu sterk genoeg om daar tegen te vechten en zichzelf boven te stellen, wat ook wel heel erg knap. "Wil niet ergens anders zijn dan bij jou?" Haalde mijn schouders op. Was wel echt zo, maakte me niets uit hoe hij was. Juist als het niet goed met hem ging wilde ik zoveel mogelijk bij hem zijn. Voor hem zorgen. Was ergens wel vervelend dat hij dat zelf niet wilde. Of leek te willen door de Flare. Was allemaal behoorlijk dubbel en snapte het gewoon niet helemaal! "Geeft niet." Fluisterde ik zachtjes. Ik wilde niet dat hij zich schuldig zou gaan voelen, dan wilde hij helemaal niet meer bij me in de buurt zijn. Was niet de bedoeling. Wilde nu juist nog tijd samen. "Weet dat je het niet wilde." Was de Flare! Kon hij ook niets aan doen. Die shucking ziekte zat in zijn hoofd en kwam er misschien nooit meer uit. Voor mij was dat ook wel echt heel erg zwaar. Wist dat ik hier niet hoefde te blijven, Newt wilde het ergens niet eens. Wilde het echter wel, wist ook welke kant daar dan aan zat. Newt zou achteruit gaan, misschien wel zo ver dat hij helemaal niemand zou herkennen. Had de hoop dat hij mij nog een hele tijd zou herkennen, zou weten wat er was gebeurd tussen ons. Hielp volgens mij wel echt heel erg, kon hij terug naar dat soort momenten. Had dat misschien nu ook wel gedaan? Ergens wilde ik graag weten wat er allemaal door zijn hoofd heen gaan. Was niet heel erg makkelijk om dat te vragen, zou er waarschijnlijk ook niet echt antwoord op krijgen. Snapte dat hij daar niet over wilde praten? Zat in zijn hoofd en voelde misschien wel heel erg raar. Voelde zich misschien zelfs slecht. Wist het niet! Nefeli had er ook niet heel erg veel over kunnen vertellen! Niet over wat er door het hoofd heen ging. Had genoeg andere dingen verteld, was ik wel echt dankbaar voor. Had echter ook gevonden dat ik hier gewoon weg moest gaan. Kon ze makkelijk zeggen, maar had het ook niet gedaan als Blaise ziek was geweest! Geen idee wat er tussen hen was, volgens mij hadden die twee een relatie. Dan liet je echt niet ineens iemand achter! Schoof voorzichtig wat naar voren, zodat ik de hand van Newt vast kon nemen. Schudde mijn hoofd. "Kan je niet zomaar opsluiten." Zei ik zachtjes. Zou hij niet meer weg gaan, dat was fijn. Maar opgesloten zitten was vreselijk. Hadden we beiden vaker meegemaakt, was niet makkelijk! Kon je zo al gek van worden, beetje raar op reageren. In zijn situatie kon dat dan alleen nog maar heftiger zijn? Kneep zachtjes in de hand van Newt, was blij dat hij nu echt eventjes zichzelf was. Misschien wel eventjes konden praten of gewoon rustig bij elkaar konden zijn. Geen geschreeuw was wel fijn!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Nefeli had wel echt gelijk gehad. Op een gegeven moment had ik mezelf gewoon niet meer in de hand. Ik had nooit gedacht dat ik Cleo zou slaan en ik vond het ook echt heel erg dat ik het had gedaan. Cleo was juist zo lief voor me geweest, altijd al. Ik was dol op haar en dat maakte dit alles alleen nog maar moeilijker. Ik wilde gewoon dat Cleo me zou herinneren aan de goede dingen en niet aan dit? Dit was verschrikkelijk en ik vond het maar niks dat ik straks zo erg heen zou zijn en dat Cleo me daar aan zou herinneren. Ik trok mijn benen op en sloeg mijn armen er omheen, terwijl ik naar Cleo keek. Natuurlijk wilde ze nergens anders zijn dan bij mij, maar snapte ze dan niet dat dit gevaarlijk voor haar was? Was heel gevaarlijk! Had haar geslagen en geduwd en wie zei dat het niet nog een keer zou gebeuren? Volgens mij kon ik echt zo omslaan. Ik had het zelf niet eens door, daardoor wist ik ook niet wat ik precies aan het doen was! Misschien wel een beetje, maar ik had het zelf niet in de hand en dat maakte het niet makkelijker! ‘Maar het is niet goed voor je om hier te zijn,’ zei ik zachtjes. Het was echt niet goed voor haar. Snapte niet dat ze dat zelf ook niet inzag. Wilde nu niet meteen weer tegen haar schreeuwen, maar het zat me wel dwars dat ze het gewoon niet inzag. ‘Het geeft wel, Cleo. Wil je geen pijn doen.’ Wilde ik echt niet! Cleo betekende heel erg veel voor me en had haar nooit op die manier aan willen raken. Had niet gewild dat ik haar had geslagen en snapte het ook echt niet van mezelf, maar het was nu wel gebeurd en dat moest Cleo ook begrijpen! Ze moest snappen dat dit nog vaker zou kunnen gebeuren en dat het niet goed was als ze hier in de buurt zou blijven! ‘Wilde het misschien niet, maar betekend niet dat het nooit meer gaat gebeuren. Kan straks zo weer gebeuren en wil ik echt niet. Wil niet dat het nog een keer gebeurd.’ Daarom was het beter als ze op deze afstand zou blijven zitten, of als ze weg zou gaan. Laatste zou nu niet meer lukken. Zou de groep nooit meer in kunnen halen, dus ze moest hier wel blijven. Vond echter wel dat ze haar afstand moest bewaren, iets wat ik zelf ook probeerde te doen door van haar af te zitten. Cleo leek er echter anders over te denken, want ze kwam mijn kant op en ze had ook mijn hand vast genomen. Heel even twijfelde ik of ik hem weg zou trekken, want wilde gewoon niet dat ik straks opeens weer boos zou worden en dat ik dan weer uit zou halen, of wat dan ook! Kon allemaal gebeuren en wilde gewoon niet dat Cleo nog meer pijn zou krijgen. Ik draaide haar pols voorzichtig iets bij en streek met mijn duim over de rode, gevoelige plek waar ze op was gevallen. Was mijn schuld. Ik had haar geduwd en ze had zich geprobeerd op te vangen. Was niet helemaal goed gegaan en nu had ze pijn door mij! ‘Zou je moeten doen,’ mompelde ik zacht. Ik draaide haar arm naar haar toe, zodat ze goed kon zien wat er mee was gebeurd. ‘Komt door mij. Wilde het misschien niet doen, was misschien de Flare, maar is wel gebeurd. Kan je niet als een excuus gebruiken. Straks wordt het misschien wel erger.’ Hadden hier ook wapens! Wie weet zou ik een wapen pakken en Cleo op die manier pijn doen als ze me zou irriteren! ‘Denk dat het beter is als je je afstand probeert te bewaren.’ Wilde haar gewoon echt geen pijn meer doen! Was gewoon niet hoe ik was, hoe wij waren! Snapte ook echt niet dat ik dat had gedaan, maar was wel gebeurd en dat moesten we ook beseffen! Iets wat zij niet deed, maar moest ze wel doen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Wilde niet dat hij zich te veel zorgen ging maken over wat er kon gebeuren. Nefeli had gezegd dat het sneller zou gaan als hij zich druk zou maken, over veel dingen na moest denken. Was iets in zijn hoofd en had daar blijkbaar wel invloed op. Was wel een beetje vaag allemaal. Had daar ook helemaal geen verstand van. Wilde er ergens ook helemaal geen verstand van hebben, was allemaal best wel eng om dat soort dingen te horen, laat staan dat ik precies wist wat er gebeurde. Hoefde niet. Ondanks dat het ook niet fijn was om hem gewoon te zien op deze manier, terwijl ik helemaal niets kon doen. Wilde zo graag helpen, iets doen wat het beter zou maken. Kon ik echter niet. Was niets aan te doen, niet totdat we een medicijn hadden. Was stom geweest om van WICKED weg te gaan. Waren op zoek geweest naar een medicijn. Op deze manier zou het alleen maar moeilijker worden om daar aan te komen? Had me misschien op moeten offeren om te kijken of ze in mijn hoofd hadden kunnen kijken wat ze voor het medicijn moesten doen. Voelde me echt schuldig over nu. Had er echt wel iets aan kunnen doen, maar was meegegaan. Was echt shucking egoïstisch geweest! Had Newt gewoon kunnen helpen! WICKED had Newt kunnen helpen, hadden hem beter kunnen maken en dit misschien wel kunnen onderdrukken. Voelde nu wel echt als mijn schuld! Zag Newt misschien ook wel zo, waar hij ook echt wel boos om mocht zijn! Nu ik er zo over dacht, was ik er zelf ook best wel boos om? "Weet ik." Zei ik zachtjes, hopelijk zacht genoeg zodat hij het niet kon horen. Ik snapte ook wel dat het niet het beste was om hier nu te zijn. Misschien gebeurde er in de stad wel iets, zouden ze naar een nieuwe plek kunnen komen waar iedereen rustig kon leven. Konden we hier nu echt niet. Misschien gebeurde er iets tussen mij en Newt. Flare was net ook naar boven gekomen en zou waarschijnlijk nog wel een keer gaan gebeuren. Betekende niet dat ik hier weg wilde. "Maar of het goed is of niet. Wil gewoon bij je zijn, zolang het nog kan." Wist niet wat er ging gebeuren, misschien ging hij wel dood? Wilde ik niet, maar kans was er wel. Betekende niet dat ik nu niet meer bij hem kon zijn. Vond dat ik nog bij hem kon zijn! Was nu helemaal zichzelf, dit soort momenten waren er gewoon en die zouden er ook wel gewoon blijven. Vond het rot dat hij zichzelf zag als iemand bij wie ik niet kon zijn! Kon prima. Ging toch goed nu? "Weet ik. Weet dat je me geen pijn wilt doen." Van net was ook niet de bedoeling geweest, was gewoon zo gekomen, nam het hem niet kwalijk? Misschien gebeurde het wel niet meer. Wist nu hoe het was, hoe het op het volgende moment voelde voor hem. Wilde dit niet, wist hij nu maar al te goed, dus wist het misschien straks ook wel weer? Hoopte het wel? Natuurlijk was dit niet fijn. Newt had mij pijn gedaan, maar niet bewust. Had dit gewild. Kwam een pijnlijk geluidje over mijn lippen heen toen Newt mijn pols aanraakte. Wilde het tegen gaan, anders zou hij echt willen dat ik weg ging, of hem weg zou stoppen. Wilde ik echt niet! "Nu is het goed." Fluisterde ik. Was nu goed, nu was hij zichzelf. Had zelfs spijt van wat hij had gedaan? Schudde mijn hoofd, wilde echt geen afstand nemen. Was vreselijk, niet nodig! "Alsjeblieft." Mompelde ik. "Ik wil geen afstand nemen." Niet nu! Nog niet! Als er een tijd kwam dat hij er niet meer was, moest ik daar vrede mee hebben, accepteren dat het zo was. Hoefde nu echter nog niet. Was hier nog. Was nog zichzelf. Daar wilde ik zoveel mogelijk van genieten, zo lang het nog kon!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Vond het gewoon vervelend dat ze niet eens leek te willen snappen waar ik vandaan kwam! Cleo was misschien een stuk kleiner en minder sterk dan dat ik was, maar als zij degene zou zijn die ziek zou zijn en zij zou mij pijn proberen te doen, dan zou ik ook niet bij haar in de buurt willen blijven!? Misschien dat ik haar ook niet alleen weg zou laten gaan, maar ik zou wel snappen als ze mij ook niet in de buurt zou willen hebben! Ik wilde gewoon niet dat er nog een kans zou bestaan dat ik Cleo pijn zou doen! Wilde het echt niet! Wist alleen niet wat ik er aan moest doen om Cleo te overtuigen dat ze bij me uit de buurt moest blijven! Alsof haar pols en gezicht nog niet erg genoeg waren! Had er echt heel erg spijt van, zeker nu ik het van dichterbij kon zien. Het was echt rood en dat kwam door mij! Ik was degene die dat had gedaan en Cleo leek dat niet eens te beseffen. Kon de Flare wel de schuld geven, was het misschien ook wel, maar was ook deels mijn eigen schuld! Was zelf degene die het had gedaan en Cleo moest dat snappen! ‘Maar dit is niet hoe je mij straks moet herinneren. Wil niet dat ik dood ben en dat het laatste wat ik deed, was jou slaan,’ mompelde ik. Snapte ze dat dan niet? Vond het echt vervelend dat ik haar pijn had gedaan! Straks zou het zo erg worden dat ik niet eens meer zou kunnen stoppen! Misschien dat iemand anders er dan wel een einde aan zou maken voor mij, omdat ze Cleo wilden beschermen. Hoopte dat ze dat zouden doen. Dat ze niet te lang zouden wachten, want wie weet wat er zou kunnen gebeuren! ‘Maar heb je wel pijn gedaan, Cleo. Niet eens een klein beetje. Gewoon echt heel erg. Kan je niet begrijpen hoe erg ik dat vind?!’ Ze deed misschien alsof het nu allemaal goed was, maar was niet goed! Had iets gedaan wat echt niet kon en vond niet dat Cleo dat goed kon praten! Hoorde ze ook helemaal niet goed te praten. Moest gewoon snappen dat dit echt iets ergs was en dat het nog een keer zou kunnen gebeuren! Snapte niet waarom ze dat niet in wilde zien. Iedereen zag dat in! ‘Het is niet goed, Cleo!’ zei ik gefrustreerd. Ze snapte het gewoon echt niet! Had haar pols alleen maar aan hoeven raken en ze had het al pijnlijk gevonden. Dat was niet goed! Was verschrikkelijk dat ik dat had gedaan! Ze leek het echt niet te snappen. Misschien deed ze het wel expres. Misschien wilde ze gewoon niet geloven dat deze kant van mij er nu ook was, maar hij was er wel en dat moest ze gewoon inzien! Wist niet hoe ik het haar in moest laten zien, maar op de één of andere manier moest ze het toch leren te begrijpen! ‘Maar die afstand hebben we nodig! Jij wil het misschien niet, maar ik wel! Wil gewoon niet dat dit nog een keer gebeurd, dat ik je nog een keer zo erg pijn doe dat je misschien niet meer overeind komt!’ zei ik tegen haar. Ik kwam overeind en liep weer van Cleo weg. Kon gewoon niet rustig blijven zitten als ze zo deed! Ze frustreerde me echt en het leek alsof ik het bloed sneller kon voelen stromen door mijn lichaam. Cleo moest het gewoon snappen! Wilde dat ze het snapte, want dan zou ze tenminste naar me luisteren! Ik legde mijn handen tegen mijn hoofd en kneep mijn ogen dicht. Merkte dat het weer de verkeerde kant op ging. Voelde het haast aan komen! ‘Cleo, moet echt weg.’ Moest gewoon weg! Als ze mij niet ergens op wilde sluiten, moest ze dat voor haarzelf doen zodat ik haar niet nog een keer zou kunnen slaan! Desnoods ging ze even naar buiten! Als ze maar even weg zou gaan! Al zou ze vast niet luisteren, deed ze al de hele tijd niet!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Twee daagjes later?
---
Cleo.
Kon er niet meer omheen, werd iedere dag erger. Paar dagen geleden had Newt best wel veel goede momenten gehad, in ieder geval ten opzichte van hoe het nu ging. Was steeds minder vaak zichzelf. Zag hem daar in ieder geval nog wel. Kon in zijn ogen zien dat mijn Newt daar nog zat. Daarom had ik hem ook niet op kunnen sluiten. Was wat hij heel erg graag wilde of dat ik zelf ergens zou gaan zitten waar hij niet zomaar bij kon. Was niet waarom ik hier was gebleven! Bleef hier voor hem! Dan was het shucking belachelijk om gewoon weg te gaan. Newt wilde me wel echt graag weg hebben, op sommige momenten dank. Volgens mij vond hij het ergens ook wel fijn dat ik er was, als het goed ging in ieder geval. Dan kon ik dichter bij hem komen en er ook voor zorgen dat hij gewoon at. Natuurlijk had ik er wel eens wat over te horen gekregen dat ik hem niet hoefde te voeren. Iets wat ik echt niet deed! Wilde dat hij at, genoeg om gewoon nog door te blijven vechten. Kon echt zien dat de Flare echt van alles deed met zijn hoofd, maar ook wel met zijn lichaam. Moest wel echt blijven eten! Ondanks dat het eten niet zo goed was als dat van Frypan en het ook langzaam opraakte. Vroeg me echt af hoe het ging in de stad. Misschien waren ze daar blijven slapen, hadden ze wel echt iets gevonden. Was al wel een paar daagjes sinds ik ze voor het laatst had gezien. Misschien was het ergens ook wel beter dat ze eventjes niet terug zouden komen. Nefeli zou toch alleen maar roepen dat ze had gezegd dat het geen goed idee was dat ik hier was gebleven. Zag het zelf niet zo. Vond het nog steeds een goed idee. Wilde er voor Newt zijn, wilde hier echt blijven! Wist echter ook hoe ik eruit zag. Had nooit gedacht dat Newt me echt pijn zou kunnen doen. Was ook niet echt Newt, was de Flare die dat deed. Die zei dat ik een vijand was en zo ver mogelijk weg moest. Had daardoor toch wel wat blauwe plekken, zelfs mijn lip was niet meer zoals het hoorde. Ontweek nu ook gewoon de spiegel, was echt niet helemaal blauw, maar was niet fijn om te zien. Als ik er naar keek dan voelde ik echt geen wrok tegenover Newt. Wist dat hij er niets aan kon doen. Toch waren de momenten waarop het niet goed ging, heel erg vervelend. Kroop ik ook wel een beetje in elkaar. Wist niet of het uit angst was of dat ik wist dat het pijn zou gaan doen. Stonden nu weer op zo’n punt. Hadden het net nog wel rustig kunnen hebben over de rest. Dat het toch wel een tijdje duurde voordat ze terug kwamen. Totdat Newt ineens weer boos was geworden omdat ik niet mee was gegaan. Wilde nog steeds dat ik weg ging. Kon nu niet zomaar weg gaan? Ik wist niet eens waar naar toe! Newt had weer geschreeuwd dat hij weg had willen gaan en had hem niet weg willen laten gaan. Wist ondertussen ook wel waar hij naar toe wilde. In sommige steden hadden ze speciale plaatsen voor Cranks. Iets waar Newt dus naar toe wilde gaan. Hoorde daar niet! Was geen Crank! Zag hem niet zo als de mensen die we in de Scorch hadden gezien. Op sommige momenten wilde hij daar echt veel te graag heen. Waar ik hem echt in tegen probeerde te horen. Probeerde nu wel zoveel mogelijk om het geschreeuw uit te bannen. Wilde er niet naar horen. Wist dat niet Newt niet was die praatte. Hij zou niet van die lelijke dingen over mij zeggen, tegen mij. Had me geprobeerd helemaal de grond in te boren en soms deden de woorden echt pijn. Nu hoorde ik ze nu, helemaal omdat ik had gezien hoe zijn vuisten waren gebald, wat eigenlijk alleen maar fysieke pijn kon betekenen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Gally.
Kon niet geloven dat ik de groep had gevonden, of wat er nog over was geweest van de groep. Was verbaasd geweest om hen opeens voor me te zien, al waren zij net zo verbaasd geweest om mij te zien. Hadden allemaal gedacht dat ik dood was geweest. Had ook een hele tijd gedacht dat ik dood zou gaan, toen ik op de vloer van WICKED had gelegen. Toen ze echter de groep daar weg hadden gehaald, hadden ze mij er ook weggehaald en weer opgelapt. Hadden me voor WICKED willen laten werken, in het geheim natuurlijk. Rest van de groep had gedacht dat ik dood was geweest en dat idee hadden ze in tact willen houden. Had echter niets voor WICKED willen betekenen, op geen enkele manier. Toen ik eenmaal mijn geheugen terug had gehad en sterk genoeg was geweest om te vluchten, had ik dat geprobeerd. WICKED had me echter altijd weten te stoppen, tot er een groep binnen was gekomen en me had verteld dat als ik me zo gek mogelijk zou gedragen, ze me uiteindelijk naar de stad zouden sturen omdat ik toch de Flare zou hebben. Iets wat was gelukt. Sindsdien hoorde ik bij de groep die de informatie met me had gedeeld. We noemden onszelf de Right Arm en we hadden plannen om WICKED over te nemen. Het was één grote schuking-organisatie en ze worden geen reet uit. Daarnaast wisten we van hun plannen, bijvoorbeeld dat er nog steeds doolhoven waren die langzaam weer gevuld werden met mensen. Ook wisten we dat er wel degelijk een medicijn in de maak was, maar dat het nog zo’n ruwe versie was dat ze niet wisten wat het precies zou doen. Ik had de groep uitgelegd dat ik echt spijt had van alle acties in de Glade, vooral tegenover Nefeli en Blaise. Ik had ook mijn excuses aangeboden voor de dood van Chuck, al wist ik dat mijn woorden het nooit helemaal goed zouden maken. Ze hadden mijn excuses geaccepteerd, al hadden Nefeli en Blaise niet heel erg veel tegen me gezegd. Het was me wel opgevallen dat de groep kleiner was geworden. Minho, Frypan, Blaise en Nefeli waren de enigen geweest die ik had gezien. Had gedacht dat Cleo en Newt dood waren geweest, maar blijkbaar waren ze in een Berg geweest! Eentje die nu al in zicht was. Was namelijk meegegaan met de groep. Waren plannen om WICKED aan te vallen. Niet alleen wij, maar ook de rest van de Right Arm. Wist nog niet precies wanneer, daar zouden we berichten over krijgen. Wel had Minho me verteld dat Newt niet immuun was voor de Flare, wat betekende dat hij ziek was. Wist niet hoe het er aan toe ging met hem, of met Cleo. Was heel gevaarlijk om bij Cranks in de buurt te zijn, zelfs als het Newt was! Kwamen aan bij de Berg en ik hoorde iemand gillen, waardoor al mijn zintuigen op scherp kwamen te staan. Die gil kon alleen maar van Cleo zijn! ‘Maak die deur open!’ zei ik tegen de man die al de hele tijd mee was met de groep. Was zijn naam vergeten, maar maakte op dit moment niet uit! Toen de Berg ook maar een klein beetje open ging, rende ik op het gegil af. ‘Cleo?!’ Had wel vaker Cranks aan zien vallen en was echt geen mooi plaatje om te zien! Wist niet hoe ver Newt al was, maar hij zou van alles met Cleo kunnen doen! Ik rende verder de Berg in en zag het lange, dunne lichaam van Newt boven op Cleo. Wist niet hoe snel ik die kant op moest rennen. Was niet de enige, want Minho was er ook en hij trok Newt al van Cleo af, waardoor ik Cleo zo snel mogelijk omhoog kon trekken en haar in mijn armen kon sluiten. ‘Alles oké? Heeft hij je pijn gedaan?’ vroeg ik aan haar, terwijl ik vanuit mijn ooghoeken Minho en Newt in de gaten hield. ‘Minho, houdt hem vast! Blaise, help hem!’ Newt probeerde uit alle macht los te komen en dat mocht niet gebeuren! Was misschien maar één Crank, maar hij zou veel schade kunnen veroorzaken!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Was misschien wel zo dat ik hier beter weg had kunnen gaan. Als ik die keuze nog een keer had, zou ik hem alsnog niet maken? Waren geen fijne dagen geweest! Totaal niet zelfs, hadden elkaar echter wel nodig. Had niet willen weten wat er met Newt was gebeurd als hij hier alleen was gebleven. Had heel erg veel frustratie, wat natuurlijk vervelend was. Kon het in ieder geval nog op mij uit. Beter dan dat hij dat op zichzelf deed? Als we bij elkaar uit de buurt waren, was ik al bang dat hij iets zou doen. Moest echter wel slapen, iets wat niet in één bed ging. Wilde Newt echt niet, iets wat ik jammer vond. Al was het ergens wel logisch. Wilde ook niet ineens wakker worden omdat Newt boos was omdat ik naast hem lag. Gebeurde gewoon veel te vaak dat hij me ineens als een soort van vijand zag. Was misschien een beetje raar dat te zeggen. Hij had gewoon niet zo goed door wat er precies was! Volgens mij wist hij op sommige momenten niet eens meer waar we waren. Toch waren er ook wel fijne momenten geweest. Ondanks dat Newt echt heel erg bang was om me pijn te doen. Op die momenten deed hij dat niet. Konden we echt eventjes met elkaar zitten. Gebeurde niet zo heel erg veel meer? Probeerde echt groot te blijven, maar ging nu gewoon niet meer. Wist wat er ging gebeuren, hoe erg de pijn op sommige momenten was. Waren toch best wel veel tranen geweest. Wilde niet dat Newt dat zag, wist wel zeker dat hij dan behoorlijk wat zou gaan zeggen. Zijn woorden waren soms echt heel erg gemeen. Deed misschien nog wel meer pijn dan alle klappen? Slaakte een gil door de klap die ergens uit het niets leek te komen. Soms leek het echt lang te duren? Leek Newt een tijdje twijfelend voor mij te staan. Natuurlijk hoopte ik dan dat zijn eigen kant naar boven kwam en dat de Flare even niets meer deed. Schrok echter nog meer van de stem die ik hoorde. Gally! Was een pijnlijke klap geweest, maar toch niet zo hard dat ik niet meer leefde? Gally was dood gegaan! Kon dan toch alleen maar zo zijn dat ik ook dood was. Dat we samen dood waren?! Was de enige oplossing! Voelde ineens een paar armen om me heen, werd op mijn voeten geholpen. Voelde dingen. Deed pijn! Had pijn! Opende mijn ogen en keek recht in het gezicht van Gally! Was echt Gally! "Gally." Fluisterde ik zachtjes. Kon echt niet geloven dat hij hier was! Kon hier niet zijn! Kon toch ook niet dood zijn? Dood zijn deed geen pijn. In ieder geval van wat ik wist? Was echt heel erg raar! Keek toch echt in zijn gezicht. Had mij gevraagd of alles oké was. Had als Gally geklonken! Voelde als Gally! Was niet echt een knuffelaar geweest, maar had af en toe wel even mijn armen om hem heen geslagen? Keek om naar Newt die dingen aan het roepen was. Blaise en Minho hadden hem vast! Waren hier allemaal! Was raar. Kon alleen maar naar Gally kijken. "Je leeft." Zei ik zachtjes. Dit was zo raar. Kon niet! Echt niet! "Ik leef ook toch? Of zijn we allebei dood?" Mompelde ik. Ik sloeg mijn armen zo goed mogelijk om hem heen en legde mijn hoofd tegen hem aan. Was volgens mij echt. Gally was hier! Betekende dat hij niet dood was gegaan! Maar had hem daar echt zien liggen? Was een speer door zijn schouder heen gegaan, maar was genoeg bloed bij vanaf gekomen. Had daar door op de grond gelegen! Nefeli en ik hadden er behoorlijk wat ruzie om gehad. Chuck was immers die dag ook dood gegaan, door wat Gally had gedaan. Had geroepen dat Gally het dan ook had verdiend, was echt niet zo! Maar was hier nu ineens! Kon ik niet eens geloven! Kon toch niet?!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Gally.
Snapte dat ik dingen had gedaan die echt niet hadden gekund. Was voornamelijk door WICKED gekomen. Alles wat ze hadden kunnen doen om te zien hoe de groep op bepaalde situaties reageerde, hadden ze geprobeerd. De dood van Chuck was zelfs een Variabele geweest. Iets wat nooit had mogen gebeuren en ik had oprecht mijn excuses aan iedereen aangeboden, maar vooral aan Nefeli en Blaise. Zij waren we de enigen geweest die hem echt hadden behandeld als een deel van de groep en ik had het ze ook echt niet kwalijk genomen als ze nog steeds boos op me waren geweest. Misschien juist wel bozer, omdat ik het had overleefd en hij niet. Ik had heel erg veel dingen gezegd en gedaan die niet hadden gekund, maar ik probeerde het echt beter te maken! WICKED was nergens goed voor en daarom probeerde ik, samen met de Right Arm, WICKED neer te halen. Hadden verschillende plannen en gokte dat het met de hulp van de groep wel zou lukken, maar er waren dingen waar we rekening mee moesten houden. Dit vooral! Ze hadden Cleo nooit alleen mogen laten met Newt. Wist hoe erg de Flare kon zijn en wist ook dat als Newt eenmaal te ver heen zou zijn, hij Cleo niet meer zou herkennen en enkel zou doen wat de Flare hem liet doen. Hield Cleo goed tegen me aan, terwijl Blaise en Minho probeerden om Newt op de grond te houden. Leek me dat die twee jongens het wel moesten winnen van iemand zoals Newt, zeker omdat hij ziek was en afgezwakt moest zijn. Ik hoorde Cleo mijn naam zeggen en knikte. Ik leefde inderdaad. Snapte dat het vreemd voor haar was om mij opeens zomaar te zien, maar was alleen maar goed dat ik er nu was! ‘Je leeft nog,’ verzekerde ik haar. Ze was niet dood. Blijkbaar dacht ze van wel en misschien was dat ook wel logisch, omdat ze dacht dat ik ook dood was, maar ergens was het wel erg dat ze dacht dat ze dood had kunnen zijn door Newt! Dat moest haar toch wel in laten zien dat dit echt niet goed voor haar was geweest! ‘Zorg dat hij ergens wordt geplaatst waar hij geen van ons pijn kan doen!’ zei ik tegen Minho. Dat ze daar niet eerder aan hadden gedacht! Nu had Cleo een hoop klappen op moeten vangen! Had me heus wel eens afgevraagd of ze het had gehaald, of ze in WICKED was geweest of misschien wel ergens anders. Nu stond ze hier in mijn armen, maar het was niet goed om haar te zien. Ze zat echt onder de blauwe plekken en volgens mij had ze heel erg pijn! Dat hield haar echter niet tegen om haar armen zo goed mogelijk om me heen te slaan. ‘Kom,’ zei ik zachtjes en ik nam haar voorzichtig mee naar een rustigere plek in de Berg. ‘Weet je zeker dat alles goed gaat? Moet ik iets voor je pakken, of Nefeli halen?’ Was misschien nooit echt aardig tegen haar geweest, maar besefte me nu wel hoeveel geluk iedereen met haar had gehad. Zonder haar waren er waarschijnlijk een hoop verwondingen geweest die ze niet hadden kunnen verbinden, en ze was natuurlijk het wapen tegen de Grievers geweest. Wist ook wel dat ze voor WICKED had gewerkt, maar ze was nu hier? Was niet bij WICKED om mee te helpen aan een medicijn, net zoals dat Blaise daar ook niet was. Waren beide hier, met hun vrienden. Ik stopte met lopen en ging vervolgens op de grond zitten. ‘Hadden je nooit alleen ogen laten met Newt.’ Konden we nu ook weinig aan doen, want was allemaal al gebeurd, maar hadden ze gewoon nooit mogen doen. Wist wel dat het haar keuze was geweest, maar Minho had in moeten zien dat er iemand bij haar had moeten blijven, of dat ze mee had gemoeten! Newt was echt gevaarlijk en hij was niet zomaar te stoppen, zelfs niet door iemand waar hij heel erg veel om gaf! Was wel duidelijk te zien aan Cleo.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
WICKED had gezegd dat ze van alles hadden kunnen doen, ons dingen kunnen laten dingen. Was misschien ook wel zo geweest met Gally! Was hier nu ineens! Waren allebei hier. Iets wat echt niet zomaar kon? In mijn ogen in ieder geval niet! Net was ik hier in mijn eentje geweest met Newt. Nu waren er ineens heel wat meer mensen. Gally, maar ook iedereen die hier hoorde te zijn. Hadden misschien wel een oplossing. Zouden niet terug zijn gekomen als ze helemaal niets hadden gehad! Gally was iets! Had hem ergens ook wel een beetje nodig gehad. De afgelopen dagen had ik aan heel wat dingen kunnen denken? De Glade was daar een van geweest, daar mee toch ook wel Gally, maar ook de diertjes. Miste die plaats echt heel erg, daar was alles goed geweest. Ik was ook wel weer op de gedachten van Alby gekomen. Hij had gezegd dat we daar niet weg hadden moeten gaan omdat Newt ziek was geweest. Iets waar ik toen niet naar had geluisterd, misschien had ik dat wel moeten doen. Ik wist niet hoe het met de Flare ging als we daar waren gebleven, maar we hadden in ieder geval meer kunnen genieten van de tijd. Newt was best druk geweest met zijn gedachten. Niet alleen in de Scorch, maar ook hier gewoon? Hij was de hele dag bezig met het denken. Iets wat volgens Nefeli niet had geholpen, het maakte het alleen nog maar erger. Ik wilde niet dat het erger werd! Had echt naar Alby moeten luisteren, hadden daar moeten blijven. Maakte mij echt niets uit wat beter voor mij was. Dit was ook niet goed, vond het vreselijk om Newt op deze manier te zien! Ik herkende hem op deze manier echt amper, al wist ik wel dat hij er nog was! Al snapte ik nog steeds niet wat hier nu aan de hand was. Gally stond ineens voor me. Hij zei dat ik nog leefde, wat betekende dat hij ook nog leefde! Iets wat ik echt niet snapte? Toch was het echt zo! Iets wat ik echt heel erg raar vond, maar ik was er ook echt heel erg blij mee! "Jij leeft ook nog." Fluisterde ik zachtjes. Dit was echt iets heel erg raars? Als iemand dood was en ineens weer leefde? Zoiets moest toch niet eens kunnen. Ik zuchtte zachtjes toen Gally, Newt duidelijk ergens anders wilde hebben. Iets wat ik zelf niet heel erg fijn vond. Ik had Newt het liefst zo dicht mogelijk bij me, want voordat we het wisten zou hij weg gaan. Ik wist niet of hij nog steeds van plan was om naar de plaats te gaan waar alle Cranks waren. Ik hoopte het niet! Dat was geen plaats voor Newt! Hij mocht dan wel de Flare hebben, maar dat betekende niet dat hij daar op zijn plek was. Heel veel Cranks bij elkaar waren gewoon niet veilig! Ik wilde hem daar echt niet tussen hebben? Dan had ik hem het liefst hier, het maakte me ook echt niet zoveel uit hoeveel pijn het voor mij deed? Liep met Gally mee, waar ik voorzichtig ging zitten. "Ja gaat wel goed." Probeerde te glimlachen, om te laten zien dat het echt wel ging. Ging ook! Had pijn, maar ik vond het veel belangrijker dat Gally hier nu was! Dit was echt vreemd en ik wilde echt weten wat er was gebeurd? "Nee hoeft niet." Nefeli zou me alleen maar vertellen dat ze gelijk had gehad. Iets wat ze ook wel had, dat hoefde ze echter er niet in te wrijven? "Wilde het zelf." Minho en ik hadden besloten dat ik hier zou blijven. Iets wat ik wel fijner had gevonden! Hij was nodig geweest om de groep een beetje te leiden. "Kunnen ze verder niets aan doen." De rest had niet de schuld! Had het echt zelf willen doen, was dus hier ook gebleven!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Gally.
‘Zal het je allemaal uitleggen, beloofd.’ Snapte dat het vreemd was dat ik opeens voor haar stond en haar had geholpen. Cleo had tot op een paar minuten geleden gedacht dat ik dood was geweest en dat was ik nu opeens niet meer. Was ook vreemd. De rest had me ook aangekeken alsof ik uit de dood was herrezen en niemand had precies geweten wat ze hadden moeten zeggen. WICKED had gewild dat ik was blijven leven en zo hadden het altijd al bedoeld. Had er zelf niet echt iets aan kunnen doen. Misschien dat ik achteraf wel dood had willen zijn. Nu moest ik leven met het feit dat ik Chuck had gedood, ondanks dat het nooit mijn intentie was geweest om dat jochie iets aan te doen. Was wel gebeurd en kon daar niet omheen. Ik keek toe hoe Cleo ging zitten en schudde mijn hoofd toen ze zei dat het goed ging. Het ging echt niet goed! Was aan alles te zien. De blauwe plekken op haar huid, de manier waarop haar ogen stonden. Volgens mij was ze ook nog eens heel erg moe en misschien zelfs nog wel bang, omdat ze ondertussen wist van Newt hoe onvoorspelbaar hij kon zijn. ‘Hoeft niet te liegen. Weet dat het niet gaat. Hoeft Newt al helemaal niet te beschermen.’ Volgens mij deed ze dat wel. Volgens mij wilde ze het idee scheppen dat ondanks dat Newt ziek was, het goed met hem ging en dat hij hier wel doorheen zou komen. Iets wat hoe dan ook niet zou gaan gebeuren. Zou al helemaal niet geloven dat Newt nog altijd zichzelf was. De Flare at juist alles van een persoonlijkheid weg. Dat deed het gewoon! Iets wat Cleo niet leek te snappen, of misschien wel niet wilde snappen. ‘Hadden je niet alleen moeten laten, ook niet omdat je het zelf wilde,’ hield ik vol. Was echt het domste geweest wat ze hadden kunnen doen! Had ook behoorlijk geschrokken gereageerd toen Minho me had verteld dat Cleo bij Newt was geweest. Nefeli had wel gezegd dat ze hadden geprobeerd om het uit Cleo haar hoofd te praten, maar dat het niet had gewerkt. Zelfs niet toen Nefeli had verteld wat er allemaal kon gebeuren. Had precies geklonken als Cleo. Was altijd al dol op Newt geweest en had letterlijk alles voor hem gedaan, maar nu moest ze echt inzien dat dit niet goed was. Dat Newt haar pijn had gedaan en dat hij het zo weer zou kunnen doen. Had geluk dat het voornamelijk blauwe plekken waren, al was aan elke beweging te zien dat ze ergens pijn had. Wist niet hoe erg het was geweest, maar was vast niet vrolijk en gezellig geweest in de tijd dat de groep weg was geweest. ‘Cleo, hij is echt gevaarlijk. Kijk nou eens naar jezelf,’ zei ik zacht. Vond het echt naar om der zo te zien! Gaf wel om Cleo! Aan het begin had ik me misschien vreemd gedragen tegenover haar, maar waren wel vrienden geworden. Hadden zelfs een paar grappen uitgehaald met Nefeli omdat we haar beide echt totaal niet hadden gemogen! Daarbij had ik ook echt wel eens aan haar gedacht, zelfs toen ik hier had gezeten. Had willen weten hoe het met haar was gegaan. Wist het nu wel, maar vond het echt niet fijn! Vond het verschrikkelijk om haar zo te zien. Hoorde er niet zo uit te zien? Zeker niet door Newt zijn toedoen! ‘Snap dat je om hem geeft en dat je wil dat hij beter wordt, maar dat gaat niet gebeuren. Hoe langer we hem hier houden, hoe gevaarlijker het voor iedereen gaat worden.’ Niet alleen voor haar! Zij was degene die hier in haar eentje met hem was geweest, maar nu zouden we er allemaal bij zijn en dat zou het misschien nog wel erger maken. Wisten immers niet hoe Newt op bepaalde dingen zou reageren! Hij reageerde al niet meer goed op Cleo, dus waar zou hij dan nog wel op reageren als zichzelf zijnde? Waarschijnlijk helemaal niemand!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Er was gewoon heel erg veel gebeurd, niet alleen met ons, maar ook met Gally. Wist niet precies wat er allemaal was gebeurd en hoe hij hier was gekomen. Hadden behoorlijk lang moeten vliegen om hier te komen. Waren nog wel naar een paar andere steden geweest. Maar Denver had volgens Jorge het beste geleken, waren dus hier naar toe gekomen. Vond het nog steeds best wel een vreemde keuze. Werd alleen nog maar vreemder nu ik me bedacht dat Gally hier de hele tijd was geweest. Tuurlijk had ik er wel over gedacht wat er was gebeurd als Jorge nog steeds voor WICKED werkte. Gally deed dat sowieso niet, was te vertrouwen. Maar was het dan niet heel erg toevallig dat hij hier nu ineens was. Kon best zijn dat het weer die stomme variabelen waren. Kon ook best zo zijn dat de ziekte die Newt had gekregen dat ook was? Had heel erg veel tijd gehad om na te denken over al dat soort dingen. Kon allemaal zo zijn! WICKED kon ons nog makkelijk in de gaten houden? Kijken wat er in onze hoofden om ging. Misschien bij Nefeli en Frypan niet of juist weer wel, zij hadden immers hun geheugen terug. Al hadden ze echt van alles kunnen doen met hun hoofd. Wist het gewoon echt niet meer! Had me ook vooral zorgen gemaakt over Newt, wat niet zo heel erg gek was? Haalde mijn schouders op "Doet misschien pijn, maar had hem niet alleen kunnen laten." Was het wel waard geweest, hadden hem nooit weer gezien als we hem alleen hadden gelaten. Dan was hij niet meer hier geweest op het moment dat we terug waren gekomen. Was hij bij heel veel Cranks geweest, had hij niet eens overleefd! Zoiets was echt heel erg zwaar! Waren allemaal mensen die veel verder heen waren, hem aan zouden vallen? Mocht gewoon niet gebeuren? Dan maakte het me echt niet zoveel uit hoeveel pijn ik had gekregen. Mijn lichaam deed nog steeds behoorlijk pijn en zou ook nog wel een paar dagen zo zijn. Haalde mijn schouders op. "Als we hem alleen hadden gelaten was hij hier weg gegaan. Wilde naar Crank plaats." Wist vast wel wat het was, als hij in ieder geval al een tijdje was geweest. Snapte nog steeds niet wat hij hier precies deed! Juist hier! Echt zo toevallig dat de rest hem dan had gevonden! "Valt best mee. Newt zit daar nog binnen. Zien hem, komt vaak genoeg nog naar boven." Zei ik zachtjes. Newt was er nog, was belachelijk om hem op te geven omdat hij af en toe de Flare zo in zijn hoofd had zitten dat hij niet meer wist wat er was gebeurd. Kon hij ook niets aan doen. Wist dat hij me geen pijn wilde doen. Stond soms gewoon op de verkeerde plaats. Zei soms de verkeerde dingen, wist ik ook wel. Was echter wel moeilijk om mijn mond te houden. Wilde hem gewoon laten weten dat ik hier was en niet zomaar weg zou gaan. "Kunnen hem hier niet weg laten gaan, Gally." Vond Minho ook! Was blij dat ik hem nog achter me had staan. Minho had behoorlijk wat te zeggen, gelukkig maar! "Hier is hij tenminste nog veilig. Buiten niet." Wilde niet eens weten wat er met hem ging gebeuren. Kwam ik ook niet achter! Zou gewoon hier blijven. Zou hem hier echt niet weg laten gaan! Niemand zou hem zomaar buiten zetten! Daar moest Minho het ook mee eens zijn! "Komt een oplossing. Weet niet wat en wanneer, hoop dat Newt het nog mee kan maken, maar moet ooit een oplossing komen." Kon gewoon niet anders. Als WICKED het niet had, dan had iemand anders het wel! Waren vast meer mensen die er mee bezig waren en daarvoor geen mensen open hoefden te snijden of iets raars moeten doen met het hoofd! Klopte gewoon niet! Maar moesten wel echt iets vinden voor Newt! Moest iets zijn!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Gally.
Cleo leek echt niet te snappen wat er aan de hand was. Newt was degene die dit allemaal had veroorzaakt! Ze was echt verschrikkelijk verliefd op die jongen en dat was op dit moment heel erg gevaarlijk voor haar! Ze leek niet echt te snappen wat Newt allemaal kon doen en wat hij tot nu toe al had gedaan. Misschien was het wel zo dat ze hem niet alleen had willen laten, maar snapte ze dan nu nog steeds niet dat het echt gevaarlijk voor haar was geweest?! Had haar pijn gedaan, op verschillende plekken! Het leek mij toch duidelijk! Cleo leek het echter echt niet te begrijpen. ‘Maar kijk nou wat er gebeurd is,’ mompelde ik. Vond het echt vervelend dat ze het niet leek te snappen! Ze zei wel dat het pijn deed en dat was al iets, maar ze leek nog steeds te denken dat het een goed idee was geweest dat ze bij Newt was gebleven. Snapte niet hoe ze dat kon denken terwijl ze hier met blauwe plekken voor me zat! De blauwe plekken waren echt super duidelijk en was echt wel te zien dat ze pijn deden! Hoe kon ze dan denken dat het oké was dat Newt dat had gedaan?! ‘Misschien is het wel beter voor hem om daar naar toe te gaan.’ Misschien was het echt wel beter? Ik kende de plekken. Was niet altijd prettig daar, maar er zaten daar mensen die elkaar begrepen en misschien had Newt daar ook wel behoefte aan. Hij had in ieder geval aangegeven dat hij daar naar toe had willen gaan. Cleo had hem in dat geval moeten gaan. Waarschijnlijk was Newt alleen maar bozer geworden op Cleo omdat ze hem niet had laten gaan. Kon best dat hij zich daarom alleen nog maar meer op haar af had gereageerd! Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Natuurlijk hield ze zich vast aan de momenten waarop ze Newt wel had gezien, waarop hij niet een verschrikkelijk persoon werd door de Flare. Snapte dat ze daar aan wilde denken, dat ze dat als de echte Newt zag, maar uiteindelijk zou die Newt gaan verdwijnen. Ze zou er steeds minder van zien, daarnaast wist ik zeker dat haar “vaak” iets heel anders betekende dan de mijne. Misschien gebeurde het lang niet elke dag dat ze Newt echt zag, ondanks dat ze dat vast wel wilde. ‘Je kan je niet aan die momenten blijven vasthouden, Cleo. Er komt een moment waarop er niks meer van Newt over is.’ Die zou vroeg of laat komen en eigenlijk wilde ik niet dat iemand anders dat zou zien, zeker Cleo niet. Ze leek dat echter niet te snappen. ‘Maar jij bent niet veilig. Geen van ons is veilig met hem in de buurt.’ Iets wat Newt vast ook wel snapte, zeker als hij zelf al weg had willen gaan. Cleo had haarzelf in gevaar gebracht door bij hem in de buurt te blijven en nu was het voor ons ook gevaarlijk om hier te zijn! Ik zuchtte en keek naar Cleo. Ze leek echt te hopen dat Newt weer beter zou worden, dat er iets zou zijn waardoor Newt het zou kunnen redden. Misschien dat er ook wel iets was, maar ik had het idee dat als ik dat nu aan haar zou vertellen, ze Newt nooit op zou geven en een deel van haar moest dat wel doen. Ze moest in ieder geval inzien dat dit niet meer zo door kon gaan, dat Newt bij haar uit de buurt moest blijven en zij bij hem. ‘Ik denk dat het voor nu beter is als je bij Newt uit de buurt blijft. Misschien kunnen we hem hier houden, maar moet niet meer bij Newt in de buurt komen.’ Was echt niet goed voor haar! Zou het gewoon niet laten gebeuren, hoe eigenwijs zij zich misschien ook zou gedragen. Zou haar niet meer lukken om nog bij Newt in de buurt te komen, wat ze ook zou proberen. Was iets wat ik voor haar moest doen, ondanks dat ze het zelf niet wilde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Deden allemaal alsof ik dom was! Nefeli was de eerste geweest die duidelijk had gemaakt dat ik hier niet had moeten blijven. Had niet naar der geluisterd. Wist zelf wel wat goed voor me was. Frypan en Blaise waren er ook tegen geweest, nog niet te spreken van Jorge die me belachelijk had gemaakt met zijn woorden. Kon aan Gally ook maar al te goed zien dat hij het geen goed idee vond dat ik hier was gebleven. Had het zelf gewild en gelukkig stond er één iemand achter me. Wist zelf ook wel dat het niet echt het beste idee ooit was geweest en dat ik nu toch behoorlijk wat pijn had. Had Newt hier toch niet alleen kunnen laten? Zeker nu ik wist wat hij allemaal was gedaan. Was heel erg blij dat Gally hier nu was, maar vond het niet fijn dat hij me aan keek alsof ik de stomste keuze ooit had gemaakt. "Weet het." Zag er niet uit en deed ook echt wel pijn, dat zou ik niet kunnen ontkennen. Wilde echter dat het ging. Dat het wel oké was. Was het ook wel, naast een beetje pijn had ik niet heel erg veel last van andere dingen? Had echter nog zoveel meer pijn gehad als ik mee was gegaan. Had ik niet geweten wat er met Newt aan de hand was geweest. Had ieder moment de laatste kunnen zijn. Nu wist ik in ieder geval hoe het met hem ging. Kon ik hem nog tegen houden als hij zelf iets raars van plan was geweest. Wat sinds gisteren echt op sommige momenten in zijn hoofd was gekomen. Wilde het uit zijn hoofd halen, wist niet wat er precies zat, maar snapte dat het echt heel erg vervelend voor hem was? Ik begon met mijn hoofd te schudden toen Gally zei dat het misschien beter voor Newt was om toch naar de Crank plaats te gaan. Iets wat echt niet zo was. "Newt hoort daar niet. Niemand hoort daar." Ze hoorden de mensen niet bij elkaar te zetten. Bij sommige was de Flare vast net zo ver als bij de mensen in de Scorch, wat betekende dat ze echt een gevaar waren voor andere. "Weet niet hoe die plaats eruit ziet, maar kan alleen maar vreselijk zijn. Hebben een kort lontje, ene nog meer dan de andere. Zou daar echt maar een paar dagen nog leven." Schudde mijn hoofd, zou ik niet laten gebeuren. Newt zou hier niet weg gaan, in ieder geval niet om daar dan maar naar toe te gaan. Hoorde hij niet! Mocht hij niet horen en zou hij ook nooit komen. Niet als het aan mij lag in ieder geval. Zou ik wel meegaan. "Dat moment is nu nog niet." Trok mijn benen op, ondanks dat het pijn deed en sloeg mijn armen er om heen. "Weet dat ik op een gegeven moment waarschijnlijk afscheid van hem moet nemen, als we geen medicijn krijgen, maar voor mij is dat nog niet nu." Zo lang ik Newt daar nog in zag, zou ik hem niet zomaar opgeven en zelfs al zou hij helemaal veranderen wist ik nog niet of ik het dan wel kon. Was Newt! Hielden van elkaar, was het toch niet mogelijk om diegene dan gewoon maar echter te laten en aan zijn lot over te laten. Als hij niet meer zou leven, verdiende hij in ieder geval een goed afscheid. Hadden in de Glade ook een plaats gehad voor dat soort dingen! Wilde er alleen niet aan denken dat Newt dood zou gaan! Mocht niet gebeuren! We moesten blijven vechten, zodat hij ook zou blijven vechten? "Ik weet het." Ik voelde wat tranen opkomen in mijn nodig. Natuurlijk waren we niet veilig bij hem in de buurt, dat wist ik ook wel. Wilde ook niet dat de rest pijn zou hebben? "Is gewoon moeilijk." Was allemaal heel erg moeilijk. Vond het echt niet leuk toen Gally zei dat ik niet meer bij Newt in de buurt mocht komen. Betekende echter wel dat Newt zou blijven. Was wel dubbel. "Kan niet zomaar bij hem wegblijven?" Wilde ik helemaal niet!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Gally.
‘Snap dat je nu nog geen afscheid van hem wil nemen. Misschien wel nooit.’ Cleo en Newt waren vanaf het begin al onafscheidelijk geweest. Iedereen had het maar vreemd gevonden dat er opeens een meisje was geweest en niemand had er iets van begrepen. Geen van ons had haar echt vertrouwd en dan was er natuurlijk ook nog het gedoe geweest met Cleo en de shuck die het blijkbaar niet in zijn broek had kunnen houden. Newt was altijd voor Cleo opgekomen, tegenover wie dan ook. Hij had voor haar rechten gevochten en hij was echt haar maatje geworden. Was uiteindelijk meer van gekomen. Iets wat we allemaal wel hadden kunnen zien aan die twee. Hadden altijd elkaars hand vastgehouden, Newt was vaak bij Cleo gaan zitten bij de diertjes en soms hadden ze gewoon ergens samen gezeten, met hun armen rond elkaars lichaam. Natuurlijk was het dan moeilijk om daar allemaal afscheid van te nemen, maar die Newt was ergens al lang weg? Het was niet meer dezelfde Newt die Cleo in de Glade had ontmoet. Iets wat moeilijk was voor Cleo om te beseffen, maar ze moest toch echt een keer afscheid van hem nemen. ‘Dat moment is er echter al geweest. Heeft Newt zelf aangegeven.’ Hij had immers niet gewild dat er iemand bij hem in de buurt zou komen. Had zelfs weg willen gaan! Snapte het moeilijk was voor Cleo, maar ze kreeg zelfs tranen in haar ogen! Wilde ook niet dat Cleo zou gaan huilen! Wist ook niet echt hoe ik daar mee om moest gaan, maar snapte wel dat ze het allemaal moeilijk vond! Ze leek in ieder geval in te zien dat Newt niet goed voor haar was en dat het echt niet meer veilig was! Was het ook niet! Hij kon echt doordraaien, nog wel meer dan nu. Al was het nu al veel te ver gegaan, want hij had Cleo pijn gedaan en dat kon echt niet! Snapte dat ze een soort loyaliteit naar hem toe had en dat ze echt van hem hield, maar moest gewoon snappen dat dit nu anders was. Dat het nooit meer hetzelfde zou zijn! Zuchtte en sloeg mijn armen zo voorzichtig mogelijk om haar heen, zodat ik haar tegen me aan kon trekken. ‘Weet dat het moeilijk is,’ zei ik zachtjes. Ik legde haar hoofd tegen mijn schouder en aaide zachtjes door haar krullen. ‘Maar Newt is voor een groot deel al weg en hoe minder er van hem overblijft, hoe gevaarlijker het voor ons wordt. Op een gegeven moment moeten we hem achterlaten, zeker als hij dat ook van ons vraagt.’ Had wel van Minho begrepen dat Newt had gevraagd om hem alleen te laten, dat hij niet bij de rest had willen zijn. Had ook verteld dat Cleo en Newt ruzie hadden gehad, omdat Cleo wel had willen blijven. Newt had dus echt niet gewild dat er nog iemand in de buurt was geweest. Misschien ook wel omdat hij dan weg had kunnen gaan, maar snapte ergens wel dat hij niet bij de rest wilde zijn? Newt was wel iemand die anderen geen pijn wilde doen en hij besefte zich vast ook wel dat het wel zou kunnen gebeuren. Kon me ook voorstellen dat het daarom lastig was voor Cleo om boos op hem te zijn. ‘Maar Cleo, er is geen oplossing. Als er al een oplossing zou zijn, dan zou die ongelooflijk gevaarlijk zijn voor Newt en voor ons.’ Wilde haar nu nog niet meteen vertellen dat er misschien wel iets was. Dan zou ze alle hoop weer bij elkaar verzamelen en zou ze weer naar Newt toe willen. Iets wat nu echt niet goed voor haar was! Wist niet wat we zouden doen met Newt, maar kwamen vanzelf wel tot een oplossing. Lag er ook aan wat Newt wilde. Al wisten we eigenlijk al wel wat Newt wilde, maar wist niet wat de anderen daar van vonden. Minho was ook bevriend met Newt en hij leek toch de leider te zijn. Misschien dat we vanavond of morgen maar over alles zouden moeten praten met de rest, zodat we zouden kunnen overleggen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld