Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

7 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ts naar de date!
Yeey!

Ivy kamde haar haren en deed haar makeup aan. Gewoon de basics plus wat eyeliner en mascara. Haar lievelingslippenstift liet ze aan de kant. Hij was bordeauxrood en mat. Maar ze wou het niet te overdreven maken, dus ging ze voor een simpele nude tint. Waarom deed ze zelfs zo haar best? Het was niet alsof Oliver echt graag met haar op date wou gaan. Het was allemaal voor Derek en Elise. Hij wou hen, net als haar gewoon samen brengen en een vriendelijke daad verrichten voor hun teammate. Ze moest wel zeggen, het was echt al een tijd geleden dat ze nog uit was geweest als in een date. Éen van haar vorige vriendjes hield nooit echt van dubbeldates, hij had het liever alleen met hun twee. Hij en Ivy waren drie jaar en een half samen geweest voordat hij verhuisde naar Alaska om daar zijn project als biowetenschapper voort te zetten. Geen haat gevoelens, het was gewoon gebeurd en ze voelden het niet meer voor elkaar. Ze had hem al een hele tijd niet gezien. Hoe zou hij eruit zien, hoe maakte hij het, had jij iemand gevonden met wie hij zijn leven kon delen? Ivy deed haar zwarte trui aan en jeansbroek. En waar lag die verdomde donkergroen-blauw geruite sjaal ook alweer? Ze smeet alles overhoop in haar kast totdat ze dit ene kledingsstuk vond. Het was best koud buiten en ze wou liever niet bevriezen op de ijspiste. Stiekem was Ivy echt wel aan het stressen voor de dubbeldate. Wat nou als er iets verkeerds gebeurde en de vriendschap tussen haar...tussen Elise en Derek gewoon verdween. Was dat het waard? Ja, misschien had Elise wel gevoelens voor Derek maar was ze te nerveus om het Derek te zeggen. Misschien dacht ze dat Derek te goed was voor haar. Ivy schudde haar hoofd en dezd haar veterlaarsjes aan. Dit was gewoon te belachelijk voor woorden. Waarmee was ze zelfs bezig? Ze deed haar jas aan en keek nog even vlug in de spiegel. Ze grimaste. Ze kon niet geloven dat ze dit zou doen. Ze hoorde een klopje op de deur. Dat zou vast Oliver zijn.. "He" Suzan grijnsde breed. "Heeeee Ivy" Ondeugend keek ze haar aan. "Zin in de date?" Ivy rolde even met haar ogen. "Het is een dubbeldate Suzan, go away" gromde ze. Ze deed de deur dicht. Al heel de ochtend was haar vriendin haar aan het overwelmen met vragen over wat ze gingen doen en glimlachten de andere teammates nogal mysterieus naar haar. Wat wisten zij dat Ivy niet wist?

Account verwijderd

schreef:
Hoewel ieder ander nerveus zou zijn geweest, was hij verrassend kalm. Ivy had gelijk, hij had inderdaad veel zelfvertrouwen. Hij maakte zich geen zorgen om de date omdat hij wist dat het goed zou komen, hij kende Ivy nu lang genoeg om te weten dat het goed zou komen. Zelfs als hij iets stoms zou zeggen, zou Ivy hem daar niet belachelijk om maken. Of ja, dat zou ze wel doen, maar niet op een vervelende manier. Hij greep naar zijn jas en keek kort door zijn kamer, die overigens nog altijd vrij leeg was. Hij had geen persoonlijke spullen mee, er was slechts één foto te vinden op zijn kamer en dat was een foto van zijn vriendin. Of ja, vriendin was het nu natuurlijk niet meer te noemen. Hij kon het niet over zijn hart krijgen om die foto weg te doen, het was een van de weinige dingen die hij nog van haar had.
Hij sloot de deur van zijn kamer en ging op weg naar Ivy, Derek en Elise zouden zich bij en voegen in de centrale gang. Heel even vroeg hij zich af of het voor hen ongemakkelijk zou zijn, ten slotte kende de twee elkaar nog niet zo goed en gingen ze niet op date omdat ze dachten dat ze goede vrienden zouden zijn.
'Hé Oliver. Al een beetje zin in de date?' riep Suzan vrolijk door de gang. Hij lachte, Suzan leek altijd zo opgewekt als het ging om hem en Ivy.
'Waarom doen jullie alles toch zo rustig aan? Ik dacht echt dat het de eerste avond al raak zou zijn.' klaagde Suzan. Over zijn teamleden hoefde hij zich in elk geval niet druk te maken, ze stonden duidelijk achter alles wat hij zou doen. Niet dat dat altijd zo'n voordeel was, ze deden allemaal alsof Ivy en hij al eeuwen samen waren.
'Tot vanavond, Suzan.' zei hij lachend. Hij liep langs haar de gang op en klopte aan bij Ivy's deur. Hij leunde tegen de deurpost en keek de gang in, Suzan was verdwenen. Hij kon nu al vertellen dat Suzan Ivy vanavond helemaal uit zou horen, ze was de typische vriendin die dat zou doen. Hij kon het haar niet kwalijk nemen, hij zou ook benieuwd zijn als het ging om Ivy en een andere man. Oké, misschien ook niet. Waarschijnlijk zou hij er niets van willen weten en zou hij het onderwerp vermijden, maar dat kwam alleen maar omdat hij haar niet graag zag met een ander. Een gedachte waar hij overigens een hekel aan had, hij was niet samen met Ivy. Aan de andere kant, ze zou wel met hem op date gaan, dus misschien was het wel mogelijk.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gromde geergerd en ging aan de slag met alle foto's aan de muur van haar team weer recht te hangen. Ze had het graag zo. Ze vond het fijn om voor het slapengaan alle foto's weer eens te bekijken en te verdrinken in de herinneringen. Okey, dat klonk ongelooflijk melig. Ivy schudde haar hoofd even en gromde geirriteerd toen ze een klop op haar deur hoorde. "Suz, ik meen het serieus, als je nog één keer aanklopt, zorg ik er persoonlijk voor dat je morgenochtend met een kaal hoofd rondloopt" dreigde ze terwijl ze de deur openzwaaide. Ze schrok een seconde maar glimlachte breed toen ze zag wie er stond. "Oh hey Suzan" grapte ze terwijl ze Oliver een por gaf. "Zin in de dubbeldate?" Vroeg ze hem met een grijns. Zij alleszins wel. "Denk je dat alles goed gaat lopen?" Vroeg Ivy met een bedenkelijke blik. "Zouden we hem nog tips moeten geven, Derek?" Het voelde alsof ze moest zorgen voor een jongere broer die geen date wist te scoren voor de prom op school, zo erg was het. "Trouwens, gok eens welke dag het is?" Ze grijnsde breed. Volgens haar wist hij het ook wel. Ze zwom nu al een week elke dag een uur en ze was er stiekem best wel trots op. Ze was nog niet zeker dat ze enorm snel een leven kon redden, maar ze kon alvast ervoor zorgen dat niemand haar moest redden in het water. De lessen waren best wel geweldig geweest met Oliver, en het ging sneller dan verwacht. Misschien deed zewel nog eens alslf ze het zwemmen verleerd was. Dat zou helpen... Ivy glimlachte even en liep met hem mee naar de centrale gang. "He, daar zijn jullie" Derek glimlachte even onwennig en stond nogal stijfjes naast Elise. "He Elise" ze glimlachte even en gaf Elise een vlugge knuffel en draaide zich naar Derek die ze ook een knuffel gaf om vervolgens "ontspan" in zijn oor te fluisteren. Misschien hielp het haar ook wel wat. Ze keek even vrolijk naar de rest. "Let's go"

Account verwijderd

schreef:
'Ik denk dat ik vanavond maar eens in een andere vorm slaap, ik heb graag nog haar op mijn hoofd als ik morgen wakker word.' merkte hij lachend op. Hij was daartoe in staat, hij kon gaan slapen terwijl zijn gave hem beschermde. Het was echter geen comfortabele manier van slapen, het voelde erg onwennig en hij deed het liever niet. Bij een noodgeval kon het natuurlijk wel, maar hij deed het liever niet.
'Weet je zeker dat Derek niet je verloren broer is? Relax, het komt heus wel goed.' zei hij bemoedigend. Zij leek nerveuzer dan hij, maar hij kon het niet met zekerheid zeggen. Ze leek nerveus, maar het was niet zo duidelijk dat hij het zeker wist. Waarschijnlijk was ze gewoon een beetje nerveus voor Derek, Derek ging uiteindelijk met de vrouw waar hij niet eens tegen durfde te praten. Natuurlijk vielen de blikken naar elkaar wel op, maar het had erg lang geduurd voor ze ook daadwerkelijk een gesprek hadden gehad. Je had Derek's hoofd moeten zien toen hij terug kwam, hij had nog nooit iemand zo zien stralen na het praten met een vrouw.
'We gaan morgen een puppy halen, beloofd.' morgen zou ze waarschijnlijk de liefde van haar leven vinden, ze keek er al tijden naar uit. Hij kon niet geloven dat iemand zo erg van puppy's kon houden, maar hij vond het wel schattig. Hij keek graag naar haar als ze weer eens een heel verhaal ophing over puppy's, ze leek zo blij.
Hij liep mee naar de gang en keek naar Elise en Derek, de twee waren waarschijnlijk precies het tegenovergestelde van hen, ze stonden een beetje stijfjes naast elkaar en erg vrolijk zagen ze er ook niet uit. Hij klopte Derek even bemoedigend op zijn rug en liep toen mee naar buiten, op weg naar de schaatsbaan.
De schaatsbaan was niet erg ver, het was slechts tien minuten met de taxi. Tegenwoordig namen ze vaker de taxi, sinds hij die toch vaak betaalde. Hij wist niet wat hij anders met zijn geld moest, bovendien was dit een goede reden om een taxi te nemen. De baan was ook niet zo druk, waardoor het makkelijker zou zijn om een gesprek te voeren. Hij was echter niet van plan om tussen Elise en Derek in te zitten, uiteindelijk moest Derek het toch echt zelf doen.
'Laten we maar gaan dan.' zei hij, toen hij zijn schaatsen goed dicht had zitten. Hij stapte de baan op en leunde tegen de rand, wachtend op de rest.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaf hem een brede glimlach. "Super" Ze stapte in de taxi en moest haar lach inhouden toen ze merkte dat Elise half op Dereks schoot ging zitten waardoor hij er met een rood hoofd bijzat en een hand ongemakkelijk door zijn haar haalde . Ze sloeg haar hand voor haar mond en gniffelde zachtjes. Derek wierp haar een blik toe. "Sorry" zei ze onschuldig. Ze kon er niets aan doen, het wasgewoon zo lief om te zien. De auto startte en ze reden weg van het instituut. Het was niet zo ver, en eenmaal ze er waren sprong Ivy half uit de taxi. "Ik schotgun de leukste schaatsen" Ze ging naar de man aan de balie en vroeg om een maatje 37 waarna ze op een bankje ging zitten en haar schaatsen begon aan te trekken. Ze trok de veters goed aan, ze haatte het wanneer ze moest stoppen met schaatsen om haar veters van haar schaatsen weer eens goed aan te spannen. "Ollie, kan je eigenlijk goed schaatsen?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze stond op en leunde tegen het muurtje van de baan aan om haar evenwicht te bewaren. Haar blik gleed toch nog even naar Derek en Elise. Ze moest toegeven, ze voelde zich toch nog onzeker naast Elise. Ze zag eruit als een model, wie zou zich nu niet bedreigd voelen door haar? Ze snapte wel waarom mannen zich aangetrokken voelden door de vrouw. Ze schudde vlug de gedachte uit haar hoofd. Telkens wanneer ze zo dacht, liet ze zichzelf slecht voelen. Ze haalde vlug een hand door haar haren en deed haar wollen handschoenen aan. Ze hield wel van schaatsen, het gaf haar een leuk gevoel. En gelukkig was het ook niet te druk, anders moesten ze steeds de anderen ontwijken. Ze wachtte geduldig op Derek en Elise en grijnsde breed naar Oliver. "Wedden dat je tenminste 3 keer valt" plaagde ze hem terwijl ze even wat bibberde en naast hem ging schaatsen. Het ijs was van goede kwaliteit, amper putten...nou ja, dat dacht ze toch. Haar ene voet bleef steken en ze kon zich net vastgrijpen aan Olivers arm om niet op de grond te glijden. "Oeps" lachte ze, haar wangen een beetje rood van de kou. Oh god, hopelijk was er ergens een kraampje met warme chocomelk met marshmellows.

Account verwijderd

schreef:
Ivy had gelijk gehad, Derek en Elise zouden prima bij elkaar passen. In elk geval qua uiterlijk, Derek was de typisch sportschool man en Elise paste prima in het plaatje van een model of iets dergelijks. Hij moest toegeven dat hij de wereld van modellen niet echt bij hield, maar hij wist wel dat knappe mensen voornamelijk met andere knappe mensen gingen. Ivy had gezegd dat Derek niet lelijk was, Elise was ook niet lelijk. Zijn type was het niet, maar het was overduidelijk wel Derek's type. Hij grijnsde even toen hij de twee zag zitten, hij twijfelde er niet aan dat dit niet hun enige date zou worden. Hoewel Derek er nogal ongemakkelijk bij stond, hadden de twee duidelijk alleen maar oog voor elkaar.
'Als ik zou zeggen dat ik goed kan schaatsen, krijg ik dan te horen dat ik in alles goed ben?' zei hij lachend. Ivy leek daadwerkelijk van mening te zijn dat hij overal goed in was. Dat was niet waar, hij scoorde gewoon gemiddeld op vrijwel alles. Er was niets waar hij echt slecht in was, op troosten na dan, maar er was ook niet echt iets waar hij in uitblonk. Hij was gewoon een gemiddeld persoon en daar had hij geen problemen mee.
'Wedden dat het alle drie de keren jouw schuld is.' lang hoefde hij zijn theorie niet vast te houden, al snel viel Ivy en hield ze haarzelf overeind aan zijn arm.
'Ik heb genoten van het zwemmen hoor, maar ik ga je niet leren schaatsen. Straks moet ik je nog twee puppy's geven.' hij lachte even en sloeg zijn arm om haar heen. Ze stonden al stil, dus hij hoefde in elk geval niet bang te zijn dat hij zijn evenwicht zou verliezen omdat Ivy een tweede keer zou struikelen. Niet dat hij het vervelend zou vinden, tot iedereens verrassing had hij nooit echt gegeven om blunders. Iedereen maakte ze, het was niet alsof hij er iets aan kon doen.
'Heb je al bedacht wat voor puppy je wilt?' hij glimlachte even. Er waren zo veel soorten, het zou zo veel gemakkelijker zijn als ze wist welke soort ze het liefst wilde hebben. Hij kon alleen maar hopen dat het niet zo'n klein hondje zou zijn, hij had het niet zo op kleine hondjes. Het had geen reden, maar hij had altijd meer gehad voor grotere honden.

Account verwijderd

schreef:
"Yep, waarschijnlijk wel" grinnikte Ivy toen hij vroeg of hij te horen zou krijgen dat hij in alles goed was. "Kom op, je moet toegeven, het lijkt alsof je in niets slecht bent" zei ze eerlijk waarna ze letterlijk zijn arm aan het knuffelen was om overeind te blijven. Het was gewoon waar. "Tot nu toe heb ik nog niet de kans gehad om je uit te lachen" pruillipte ze. "Misschien" lachte ze. Het kon inderdaad wel haar schuld zijn dat hij zou vallen. Dat was waarschijnlijk wel een grote kans. Ze lachte en keek hem aan. "Ohhh, krijg ik twee puppy's?" grapte ze waarna ze hem even porde in zijn zij. "Zo erg in schaatsen ben ik nu ook weer niet" protesteerde ze. Ze liet haar gedachten even rondwervelen in haar hoofd. "Wil jij geen puppy? Je ziet er me wel uit als een hondenliefhebber" zei ze eerlijk. Ze glimlachte toen hij zijn arm om haar heen sloeg. Ze dacht even na. "Hmmm, ik wil wel graag een husky, of een labrador, of misschien een golden retriever...maar geen chihuahua, ik ben bang dat ik dat beestje perongeluk schop ofzo" Ze grinnikte even en keek hem aan. "Wandel je dan elke ochtend mee?" vroeg ze met een lachje. Ze schoot in de lach toen ze vanuit haar ooghoeken Derek zag struikelen en een eindje weg glijden op het ijs. "Wel, dat zag er leuk uit" Ze keek naar Oliver. "Denk je dat er nog een tweede date komt? Voor Elise en Derek I mean" glimlachte ze terwijl ze een kleine pirouette probeerde te draaien. "Hoe kan het nu dat jij in alles goed bent en ik de lompheid zelf?" lachte ze terwijl ze haar haren weer wegstreek uit haar gezicht. Ze liet haar blik even gaan over de kraampjes aan de kant van de ijsbaan. Er waren wel leuke dingen. Teddyberen, van die kleine glazen sneeuwbollen met een leuk landschap erin, eten, en heel veel lichtjes. Ivy schaatste weer naar Oliver toe en gaf hem een por. "Kom op, val Ollie" grapte ze.

Account verwijderd

schreef:
'Ik houd wel van honden, maar ik ben er niet verantwoordelijk genoeg voor. Ik weet zeker dat ik vergeet de hond uit te laten of vergeet te voeren, bovendien houdt Dante me behoorlijk druk bezig.' Dante liet iedereen werken, maar hij had het gevoel dat hij nog net iets meer moest doen. Waarom was voor hem een raadsel, maar hij vroeg er nooit naar.
'Ik weet zeker dat er een tweede date komt. Derek is dol op haar en als ik Elise naar hem zie kijken, weet ik vrij zeker dat ze net zo dol op hem is.' hij keek even naar de twee. Het was zo overduidelijk dat het bijna lachwekkend was, alleen Derek leek het niet door te hebben.
Hij lachte toen Ivy hem vertelde dat hij moest vallen, hij zou niet vallen. Hij had een prima evenwichtsgevoel en bovendien had hij vroeger regelmatig geschaatst, de kans dat hij onderuit zou gaan, was klein. Hij sloeg zijn armen om haar heen en glimlachte.
'Als ik nu val, ga jij met me mee.' hij keek nogmaals opzij Derek en Elise. Hoewel ze eigenlijk op date gingen om de twee eens in contact te brengen, leken Elise en Derek minder met elkaar bezig te zijn dan zij. Misschien was dat omdat ze elkaar gewoon nog niet zo goed kenden, misschien omdat Ivy en hij elkaar wel goed kende.
'Ik geef Derek een uur voor hij het lef heeft haar te zoenen. Ik geef haar een half uur, maar ik weet zeker dat ze gaat wachten tot hij het doet.' hij kon dat soort dingen vrij goed inschatten. Derek was minder zeker van zichzelf dan Elise op dit moment, dat was duidelijk. Het was best vreemd om te zien, normaal gesproken was Derek zo zeker van zichzelf.
Hij had Ivy nog altijd niet losgelaten en hij glimlachte even naar haar, hij vond het altijd leuk om bij haar te zijn. Het kwam dan ook regelmatig voor dat hij Ivy tegenkwam en zijn arm om haar heen sloeg of iets dergelijks, het was waarschijnlijk zijn manier van laten merken dat hij haar wel degelijk leuk vond.
'Dus, nog wat laatste wensen voor ik ga vallen en jou met me mee trek?' vroeg hij, terwijl hij haar kort bekeek. Hoewel Elise mooi was, was Ivy mooier.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even. "Snap ik wel" zei ze toen hij haar uitlegde dat hij helemaal geen tijd had ervoor. "Yep, ik ben zeker dat Elise hem gewoon aanbidt" Ze keek met een glimlach naar hen. "En als ze tegen vanavond niet samen zijn vermoord ik Derek" gromde ze er nog bij. Elise vond hem gewoon geweldig, dat kon je meteen zien. Als Derek nu gewoon nog het lef had om dat tegen haar te zeggen... "Nee, ik val niet mee" protesteerde ze lachend. "Nah, ik denk dat Derek haar pas zoent tegen het einde van de dag, hij is er nu nog lang niet klaar voor" zei ze met een kleine grimas. "Elise ziet eruit alsof ze hem echter nu al kan zoenen" lachte ze toen ze de blik van Elise zag. Keek zij ook zo naar Oliver? Oh Jezus, stop met zo raar te denken Ivy. Ivy lachte even en schudde haar hoofd. "Wel, niet doodgaan lijkt me een mooie wens" lachte ze waarna ze weer bijna uitgleed. Ze greep Olivers arm om haar overeind te houden, maar op één of andere manier lukte het minder goed dan de vorige keer en gleden ze allebei uit. Ivy slaakte een piep en viel half op Oliver. Verward keek ze naar hem en schoot in de lach. "Sorry, blijkbaar is mijn evenwicht ook niet zo perfect" Ze leunde met haar ellebogen op zijn borstkas en grijnste breed naar hem. "Eerlijk gezegd lig ik hier best goed" plaagde ze hem terwijl ze zich rechttrok aan het muurtje en haar hand naar Oliver uitstak. "Waag het niet om me terug op de grond te trekken" dreigde ze terwijl ze haar haar uit haar ogen wegblies en glimlachte naar hem. Ze kon dit elke dag wel doen. Het schaatsen, niet het vallen op Oliver. Ook al zou ze dit niet zo erg vinden.

Account verwijderd

schreef:
'Nee, een uur. Als Derek zich eenmaal op zijn gemak voelt, gaat het zo gebeuren.' hij was er vrij zeker van, Derek leek hem niet de soort man die er eeuwen over zou doen. Aan de andere kant, dat was hij ook niet en je moest hem nu zien. Ze hadden elkaar al weken geleden ontmoet en hoewel hij talloze keren had gedacht aan hen samen, kwam daar nooit iets van.
Hij kon zijn lach niet bedwingen toen Ivy haar evenwicht verloor en ze allebei op het ijs terecht kwamen, hij was in elk geval één keer gevallen. Nog twee keer te gaan. Zijn theorie was nog niet in gevaar gebracht, hij viel inderdaad door Ivy. En als hij nog eens zou vallen, zou dat ongetwijfeld weer haar schuld zijn.
Hij kwam iets overeind en pakte haar hand, waarna hij haar toch weer terug trok.
'Iv, je bent me echt alleen maar op ideeën door te zeggen wat ik niet moet doen.' lachte hij, terwijl hij naar haar keek. Hij kwam eigenlijk zelden zo dichtbij als nu. Ze zwommen wel samen en ze trainden soms samen, maar er was altijd een soort gepaste afstand tussen hen. Misschien deed hij dat wel expres, het was gewoon gemakkelijker.
'Weet je nog dat ik zei dat je vrij intimiderend bent? Dit is zo'n moment.' zei hij, terwijl hij haar bekeek. Ze was echt intimiderend, elke vrouw had hij al lang gezoend in de afgelopen paar weken, maar bij Ivy had hij het nog geen enkele keer geprobeerd. Hoewel hij zelfvertrouwen genoeg had, leek dat een beetje te vervagen door haar aanwezigheid. Hij had het nog niet echt toegegeven, maar ze intimideerde hem ook een beetje en dat was waarschijnlijk de reden dat hij het niet deed.
'Maar goed, zei jij niet dat jullie van zelfvertrouwen houden?' dat had ze gezegd, hij was er zeker van. Hij vergat niet wat ze zei, hij lette wel degelijk op. En daarom besloot hij het er maar gewoon op te wagen, het kon hoogstens gruwelijk fout gaan. Verkeerde gedachte. Hij duwde gedachte weg en kuste haar, was zijn zelfvertrouwen misschien toch nog ergens goed voor. Hij had er weken voor nodig had om de moed ervoor te verzamelen, Derek was er niets bij. Zelfs als Ivy gelijk had, had Derek er weken korter over gedaan dan hij.

Account verwijderd

schreef:
"Maar tegen dat Derek zich echt op zijn gemak voelt..." protesteerde ze. "Nah, ik denk dat het nog eventjes duurt" sprak ze hem tegen. Toen Ivy weer opstond voelde ze plotseling Olivers hand die haar terugtrok naar beneden. "Ollie!" Lachte ze waarna ze hem een tik tegen zijn kin gaf. "Wees niet zo'n pestkop" glimlachte ze. Ze ontmoette zijn ogen en besefte toen pas hoe dicht ze bij elkaar waren verwijderd. Ze trok zich echter niet terug. Ze vond Olivers gezicht best wel fascinerend, met die geweldige, strakke kaaklijnen en die prachtige ogen. Ze werd verstoord uit haar gedachten en trok een raar gezicht. "Ik ben niet intimiderend" sprak ze hem tegen. Arghhh...waarom deed hij haar dit aan. Ze beet even op haar onderlip. Hij wist gewoon steeds de juiste dingen te zeggen op het juiste moment. "Ja, ik denk dat ik dat inderdaad heb gezegd.." begon Ivy te zeggen, toen zijn lippen de hare raakten. Ze glimlachte even tegen zijn mond aan en kuste hem terug terwijl ze haar ene arm om zijn nek legde. Ze liet even zijn lippen los en keek hem aan. "He, moest dat nu zo lang duren?" Pruillipte ze terwijl ze haar lippen terug op de zijne drukte. Shit, Oliver kon er wat van. Haar wangen kleuren lichtjes rood.

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk had hij op dat moment tienduizend excuses kunnen bedenken als ze er niet in meeging, maar dat was niet het geval. Dat scheelde hem weer behoorlijk wat excuses en waarschijnlijk ook een beetje een gebroken hart. Dat zou hij natuurlijk niet zeggen, maar hij dacht er wel heel even aan. Maar ze zoende hem terug en hij kon een glimlach niet bedwingen.
'Nee, waarschijnlijk niet.' zei hij grijnzend. Hij kuste haar opnieuw, hij had het eerlijk moeten doen. Nu had hij weken gewacht op iets wat hij zo veel eerder had kunnen doen. Hij wist nu al dat hij dit zo veel vaker zou doen, hij hield nu al van haar lippen.
De kus kon echter niet eeuwig doorgaan en hij keek even naar haar toen lippen los liet.
'Ik moet zeggen dat het wel een beetje koud wordt op deze manier.' het ijs was niet zo warm als dat je hoopte. Hij duwde zichzelf overeind en trok ook haar weer overeind.
'Suzan aan de telefoon.' Derek en Elise waren naar hen toe geschaatst en hij keek even een beetje verward naar de telefoon, wat moest hij nu weer met Suzan aan de telefoon? Het antwoord overviel hem al snel, Derek had Suzan gebeld. Natuurlijk had Suzan die opdracht aan Derek gegeven. Hij pakte de telefoon van Derek en hield het ding bij zijn oor.
'Ik dacht bijna dat ik je moest dwingen om het te doen! Jezus jullie draaien er al weken omheen, waarom moest het nu zo lang duren? Nou geef me Ivy, ik heb wat dingen tegen haar te zeggen.' commandeerde Suzan, waarna hij even lachte. Typisch Suzan. Maar ze had gelijk, het had lang geduurd.
'Suzan wil je graag spreken.' vertelde hij, waarna hij de telefoon aan haar gaf en nog snel een kus stal. Hij glimlachte even en keek naar Derek. Derek stond er niet meer zo ongemakkelijk bij als in het begin, Elise's aanwezigheid leek hem minder nerveus te maken dan in het begin.
'Ik weet dat ik er eeuwen over deed, maar doe dat jezelf niet aan, Der.' mompelde hij terwijl hij langs Derek op schaatste. Hij klopte hem kort op zijn rug en wachtte toen tot Suzan en Ivy klaar waren met hun gesprek.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte even. "Lafaard" plaagde ze terwijl ze nog een korte kus terug gaf op zijn lippen. Ze glimlachte en liet zich omhoog trekken. "Nou ja, had je anders verwacht dat het wat warmer zou zijn als we letterlijk op ijs zaten?" lachte ze. Ze fronste toen ze Derek eenmaal zag aanlopen. "Wat? Waarom belt Suzan, is er een noodgeval?" vroeg ze verward. Derek kon amper nog zijn lach nog inhouden. Ohoh, wat had ze gedaan? Ze probeerde subtiel mee te luisteren wat Suzan allemaal zei tegen Oliver maar natuurlijk verstond ze er geen woord van. Haar wenkbrauw ging omhoog terwijl ze geduldig wachtte. "Suzan wil je spreken" Ivy trok een raar gezicht en nam de telefoon over. Ze lachte om de kus die hij haar nog snel gaf. "Don't leave me" lachte ze terwijl ze nog vlug even zijn pols aanraakte. "Ja, Suzy?" Haar hoofd ging een beetje schuin. "Iv! Gefeliciteerd met je nieuwe grote liefde" hoorde ze de aan de andere kant bijna aan de andere kant roepen. Ze lachte even "Dankje" gniffelde ze. "Damn it, dat duurde lang, en ik moet het nog de rest van het team vertellen" ratelde Suzan aan de andere kant waardoor ze met haar ogen draaide. "Oh, en de foto's die Derek heeft doorgestuurd zijn zo schattig!" voegde ze er nog aan toe. Ivy haar blik vloog naar Derek die bijna ineenkromp. "Foto's?" Ze trok een wenkbrauw op naar hem. "Wel, Suzan zei dat ik ervoor moest zorgen dat er foto's werden genomen van jullie eerste kus dus heb ik dat maar gedaan" Zijn stem klonk onschuldig. "Arghhh" gromde Ivy even waarna er glimlachje op haar gezicht verscheen. Ze hield de telefoon weer tegen haar oor. "Veel succes met hem, en zorg dat hij niets verkeerds doet, anders vermoord ik hem" Ivy lachte even en knikte. "Wel, ik ga dan maar eens verder schaatsen, voordat ik val" Ze hoorde Suzan een geluidje maken. "Sure, tot vanavond" hoorde ze waarna ze afdrukte en terugschaatste naar Derek en hem de telefoon gaf. "He, stalker, hier heb je je telefoon terug" lachte ze. Ze keek naar Oliver. "En ik moest zeggen van Suzan dat ze je zou vermoorden als je iets verkeerd deed" Ze trok een onschuldig gezicht.

Account verwijderd

schreef:
Misschien had Ivy gelijk, misschien niet. Hij kon Derek momenteel niet zo goed peilen, hij wist niet of hij zich nu op zijn gemak voelde of niet. Elise voelde zich in elk geval wel op haar gemak, ze hing rond Derek alsof het haar vriend al was. Hij durfde te wedden dat Derek daar geen problemen mee had, maar Derek voelde zich er misschien wat ongemakkelijk bij.
Hij keek naar Ivy terwijl ze belde, het had echt lang geduurd en het had niet gehoeven. Aan de andere kant, afwijzing was ook altijd een optie geweest. Hij was altijd goed geweest in mensen peilen, maar Ivy kon hij niet zo goed peilen. Hij wist nooit of dat ze iets nou puur vriendschappelijk bedoelde of niet en ergens wist hij zeker dat voor hem hetzelfde gold. Hij had nooit overduidelijk met haar geflirt, in dat geval was hij subtiel. En zij ook, lomp was ze zeker niet. In elk geval had hij de goede beslissing genomen, hij kon zich niet voorstellen dat dit nog weken aan de gang zou blijven.
'Is dat zo? En hoe definieert zij verkeerd dan?' hij glimlachte. Hij kon niets beloven, maar hij ging er niet vanuit dat hij haar expres iets aan zou doen. Hij kuste haar niet om met haar te spelen, dat deed je als puber misschien, maar nu niet meer. Als hij het deed, dan had hij daar een hele goede reden voor. En hij had het niemand verteld, maar Ivy had hij sinds de eerste dag al aantrekkelijk gevonden.
'Ik zal eraan denken.' zei hij, waarna hij naar Derek keek. Met diezelfde blik als altijd keek hij naar hen, de blik waarmee iedereen naar hen keek. Hij besefte nu pas waarom iedereen zo naar hen keek, Suzan had het hem net verteld. Ze draaiden er omheen en de enige die het niet door hadden waren zijzelf.
'Tijd voor een pauze?' stelde hij voor, terwijl hij zijn blik kort over de drie liet glijden. Het ijs was vrij koud geweest en hij was wel toe aan iets warms. En met iets warms bedoelde hij iets te drinken of eten, niet Ivy. Niet dat hij Ivy niet dichtbij zich zou houden. Elise en Derek stemde in, waarna hij naar Ivy keek.

Account verwijderd

schreef:
Ivy moest toegeven, ze was best wel nerveus geweest. Ja, ze wist het eigenlijk al weken dat ze een zwak voor hem had, maar ze durfde het zelf niet echt te bekennen. Ze dacht dat het hun vriendschap zou verpesten, maar nu had hij die gedachten wel verdreven, of nou ja, weggekust. "Hmmm, weet je wat heel verkeerd is? Mij terug laten vallen op het ijs" zei ze met een opgetrokken wenkbrauw waarna ze even haar handen in haar zakken stak om ze op te warmen. Ivy glimlachte even kort naar Derek en Elise. Was iedereen van het team gewoon aan het wachten tegen dat Oliver en Ivy samen waren, net zoals zij nu precies hetzelfde deden met hen? Ivy dacht even na. Dat verklaarde veel... Al die geheimzinnige lachjes en blikken, en subtiele opmerkingen die ze maakten over hen. En hoe kon zij dat in godsnaam zelfs niet merken? Ivy keek even op toen Oliver vroeg of ze een pauze zouden nemen. "Sure, laten we iets warms eten of drinken" stelde ze voor waarna ze naar de uitgang schaatste en haar gewone schoenen weer aandeed. Ze sprong even op en neer. "Stabiele grond" zuchtte ze opgelucht waarna ze vrolijk naar de rest keek. Ze was nog nooit zo blij geweest om een harde grond. "Er zijn wel een paar kraampjes, wat willen jullie?" vroeg Ivy aan de groep. Derek grijnste breed. "Als jij trakteert neem ik alles" zei hij met een brede grijns. Ivy gaf hem een por. "Nah, ik trakteer voor iedereen behalve jou, aangezien je veel maar ook altijd veel te veel besteld" protesteerde ze. Ze keek even om haar heen. "Wafels, pizza, chocomelk, taartjes,.." somde ze op. "Genoeg keuze"

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld