schreef:
'Als ik op zou scheppen, zou ik nu echt al lang geen shirt meer aan hebben.' lachte hij. Het zou een typische actie voor Jason zijn, daar was hij vrij zeker van. Sterker nog, hij wist zeker dat Jason zijn shirt uit zou trekken op het moment dat hij het er met een vrouw over had, hij imponeerde vrouwen maar al te graag.
Natuurlijk zou hij niet stoppen met trainen, het zou niet bepaald goed voor het team zijn. Ze zouden het ook wel zonder hem redden, maar het was toch niet handig als hij met kippenkracht aan kwam zetten. Bovendien wist hij ook wel dat Ivy stiekem dol was op hoe eruit zag.
'Dat is het, ja.' antwoordde hij, waarna hij even glimlachte. Hij vond het leuk als ze zong, ze zou het vaker moeten doen. Ze zong goed, het was niet alsof ze niet kon zingen en het daarom maar nooit deed. Zelfs als ze het niet zou kunnen, had hij het graag gehoord. Zo lang zij er plezier uit haalde, haalde hij er ook plezier uit.
'Ik kwam hier aan op de vierde.' zijn leven was zeer positief veranderd sinds hij hier aangekomen was, dus tegenwoordig zou het dat noemen als zijn geluksgetal. Hij had nooit echt een geluksgetal gehad, maar vanaf dit moment was het vier. Het was best een goede reden. Sinds hij hier was, was hij gelukkiger dan hij in de afgelopen paar jaar geweest was.
Hij knikte even toen ze haar antwoorden gaf, hij zou het onthouden. Het was bijna lente, dus haar favoriete seizoen zou weer bijna beginnen. Hij luisterde vervolgens naar haar vragen en fronste, haar vragen waren een stuk moeilijker om te beantwoorden dan de zijne. Hij draaide zich op zijn rug en sloeg zijn armen over elkaar, hij keek een tijd naar het plafond voor hij op een antwoord kwam.
'Een huis. En ik wil graag eens een bruiloft meemaken, ik wil niet dood gaan zonder dat ik getrouwd ben' zei hij toen. Hij keek even opzij en glimlachte toen, maar hij merkte al snel dat hij weinig vragen in zijn hoofd had. Het was moeilijk om simpele vragen te bedenken, normaal hadden ze het over hele serieuze dingen.
'Als je een gave uit mocht kiezen, welke zou je dan kiezen?' hij had er meer dan eens over nagedacht, maar hij zag de voor- en nadelen van alle gaven. Er was geen gave die er voor hem bovenuit stak, hoewel hij zeer waarschijnlijk zijn eigen gave niet zou kiezen.
'En ik denk dat ik voor nu geen vragen meer heb, misschien kom ik zo wel weer op een paar vragen.' gaf hij toe. Hij wilde niet dezelfde vragen stellen als zij deed, maar hij kon ook niet op nieuwe komen.