Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

TMRO☼ If we should die tonight, we should all

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Dit kon best een bijwerking zijn van het medicijn. Kon ook best dat dat WICKED het er bewust had ingestopt. Ze hadden vast niet willen hebben dat mensen wisten wat ze hadden gedaan. Zeker niet als ze nog veel verder hadden moeten gaan voor het medicijn. Geen idee wat ze nog hadden moeten doen, maar dit leek de Flare toch wel behoorlijk tegen te houden of op te lossen. Wisten niet wat er ging gebeuren de komende tijd, maar voor nu ging alles goed met Newt, was er wel heel erg blij mee. Was zo lang geleden dat ik hem op deze manier had gezien. Gezond. Zag misschien nog genoeg wondjes en ging nog een hele tijd duren voordat die weg waren. Was bij mij ook wel echt zo. Blauwe plekken waren ondertussen wel weg, maar had ook wel andere wonden gehad, die niet zomaar weggingen. Die tijd was nu zover achter ons, leek wel zo te zijn! Knikte, was volgens mij wel echt een virus geweest. Sommigen waren immuun andere niet. Lizzy was wel immuun geweest, volgens mij dan, want ze had er niet als iemand uitgezien die de Flare had gehad! Lag dus niet aan families! Gewoon aan de persoon zelf. Volgens mij was het best wel random wie het had of niet. WICKED had dat vast allemaal onderzocht. Maakte mij ook helemaal niets uit. Was gewoon shucking rot dat Newt daar door heen had moeten gaan en dat ik het ook mee had moeten makken. Was niet fijn om hem zo ver naar beneden te zien vallen. Kwam er nu wel weer bovenop! Ging nu wel heel erg goed volgens mij? Wist niet of Nefeli nog kon kijken of het weg was of niet. Kwam morgen wel gewoon. Slapen was ook heel erg belangrijk. Leek me in ieder geval niet dat hij straks ineens wakker zou worden en iemand anders zou aanvallen. Was rustig. In zijn ogen had ik gewoon heel erg veel rust gezien, wat heel erg fijn was. Voelde hoe Newt zijn hand terug trok, wat echt heel erg vervelend voelde! Deed gewoon echt heel erg veel pijn! Kende me niet meer! Echt gewoon helemaal niet meer! Had duidelijk ook niet echt meer een gevoel bij mij. Newt en Lizzy gingen allebei goed liggen om proberen te slapen. Stond zo voorzichtig mogelijk op en liep weg. Wilde hier gewoon niet meer blijven zitten. Kon ik gewoon echt even niet. Liep iets verder van iedereen af en ging daar rustig zitten. Trok mijn benen op en sloeg mijn armen er om heen. Toen kwamen de tranen pas echt. Had ze net zo goed mogelijk in kunnen houden. Had ik wel moeten doen. Wilde niet dat Newt zich schuldig voelde. Kon er ook niet heel erg veel aan doen dat hij niet meer wist wie ik was? Wilde daarbij niet dat Lizzy zich zorgen ging maken. Was een heel erg lief meisje en wilde haar ook niet aan het huilen maken. Bleef er echt behoorlijk sterk bij. Vond ik heel erg knap. Kon het zelf echt niet meer! Hadden zoveel doorstaan. Zelfs op zijn slechts had Newt me nog herkend! Nu had hij niet eens mijn hand vast willen houden! Kon de tranen gewoon echt niet meer tegen houden. Was echt vreselijk dat dit was gebeurd! Had niet mogen gebeuren! Niet met Newt! Werd gewoon allemaal steeds oneerlijker! Alsof de Flare nog niet erg genoeg was geweest, moest er nu ook nog even voor worden gezorgd dat hij niets meer wist. Voor hem was het vast vervelend, maar wist niet of het vervelender was dan weten wat er was gebeurd. Wat hij had gedaan. Hoe hij was geweest. Gunde het hem ook niet dat hij dat wist. Was gewoon niet iets wat hij graag wilde te weten leek mij. Had net al best raar gevonden dat ik het over de Flare had gehad.

Blaise.
Er waren blijkbaar echt dingen die ik gewoon niet wist! Zwemmen was iets waar ik nog nooit van had gehoord! Iets wat heel erg raar was. Gelukkig wist Nefeli wel waar ze het over had en wilde ze er rustig over te praten. Ze vond het niet gek dat ik het niet wist! Ondanks dat het iets heel erg normaal was volgens mij. In mijn ogen klonk het nog steeds een beetje eng. Je deed het echt in het water, je moest bewegen in het water en daardoor moest je wel echt vooruit komen. Nefeli had het zelfs over onder water zwemmen! Wat mij echt heel erg eng klonk! "Kan dat zomaar?" Ik wist niet of je zomaar onder het water kon. Het leek me van niet! Dan kreeg je toch helemaal geen lucht meer. Daar was geen lucht! Ik vond het wel heel erg lief dat Nefeli zei dat ze het me wel wilde leren. Iets wat ik heel erg lief vond! Ik had geen idee of ik het wel echt wilde, maar aan de andere kant, Nefeli leek het ook niet eng te vinden. "Misschien is dat wel een keer leuk om te doen?" vroeg ik zachtjes. Ik wilde het wel proberen? Ik was ergens wel heel erg benieuwd. Ondanks dat ik het ook wel een beetje eng vond. Nefeli leek wel echt te kunnen zwemmen. Als we echt tijd hadden hier hadden konden we dat soort dingen makkelijk doen. Nefeli en ik hadden niet echt de tijd gehad om leuke dingen samen gedaan. Niet in WICKED en zeker niet daarna. We hadden wel kleine spelletjes gedaan als ik naar haar verhalen luisterde, maar dat waren hele kleine momenten geweest vroeger. Nu konden we wel echt meer tijd samen doorbrengen en daar had ik echt heel erg veel zin in! Als dit allemaal goed ging, veilig was, waren er echt wel momenten waarop we rust hadden. Dan konden we alles vergeten, leuke dingen doen. Maar ook wel denken aan mensen zoals Chuck. We hadden hem hierin verloren. Dan was een plekje wel heel erg fijn. Het bracht Chuck niet terug, maar het gaf ons juist een plaats waar we aan hem konden denken! Iets wat heel erg belangrijk was. Ik wilde hem nooit vergeten. Het was een klein jochie dat de tijd in de Glade toch iets beter had kunnen maken door zijn best slechte grappen. Hij had echt een groot hart gehad. Zijn vriendschap met Nefeli was iets heel erg moois geweest, maar ergens vond ik het ook wel heel erg fijn dat er dan een plaatsje zo zijn waar we gewoon rustig aan hem konden denken. Anderen mensen hoefden er niet eens wat van te weten. Nefeli hadden in de Glade wel echt beste met hem gekund. Ik kon het me haast niet voorstellen dat ik Chuck had ontmoet en daarna gewoon door was gegaan met het bouwen van het doolhof. Ik wist sowieso niet waarom ik dat had gedaan. Misschien onder dwang van mijn ouders. "Dat klinkt heel erg mooi." Het was heel erg simpel, maar heel erg veel konden we er ook niet aan doen. Zijn naam was al iets. Gewoon iets wat aan hem deed denken. "Ik ben zo blij dat ik jou niet kwijt ben geraakt in deze tijd." Iets wat ook makkelijk had gekund. Ze hadden ons misschien wat beschermd in de Scorch. Al zag ik dat zelf niet echt zo. WICKED vond vast dat ze alles goed hadden gedaan. Iets wat echt niet zo was. Het was een rot organisatie! Was er nu niet eens meer! "Ik hoop echt dat we hier echt iets kunnen opbouwen. Dat we samen kunnen blijven." Daar hoopte ik echt op! Zonder Nefeli was ik niet eens hier geweest! En ik vond dat we het wel echt hadden verdiend om rustig verder te leven! Ik gaf Nefeli nog een kus op haar wang. "Gelukkig kunnen worden." Zei ik nog zachtjes.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De volgende ochtend (:
~
Newt.
Ondanks alles had ik toch best goed geslapen. Was niet nog een keer wakker geworden en toen ik uiteindelijk mijn ogen had geopend, was de zon al op was geweest en hadden er een stuk minder mensen om me heen gelegen. Lizzy had nog wel geslapen, maar Cleo was nergens te bekennen geweest. Had daardoor ook niet zo goed geweten wat ik had moeten doen. Had niet geweten of ik zomaar naar iemand toe had kunnen lopen en had Lizzy ook niet wakker willen maken. Gelukkig was Cleo al snel weer terug gekomen. Ze had een paar soorten fruit in haar handen gehad en had voorgesteld om even ergens samen te gaan zitten, zodat we rustig zouden kunnen praten over alles. Iets waar ik eigenlijk alleen maar mee in had kunnen stemmen. We waren echter niet weg gegaan voordat Cleo ook wat fruit bij Lizzy achter had gelaten. We hadden samen een plekje gezocht, een beetje uit het zicht van de anderen. Had al wel een paar mensen rond zien lopen, wie volgens mij allemaal druk in de weer waren geweest met van alles en nog wat. Cleo en ik zaten nu tegenover elkaar, met het fruit in het midden. Ik herkende wel een aantal stukken fruit en daarom had ik maar gewoon een appel gepakt, waar ik mijn tanden in had gezet. Cleo had verteld dat als ze eenmaal bezig zouden zijn, en iemand genaamd Frypan een manier had gevonden om eten te maken, we wel meer dan fruit zouden kunnen eten. Ik vond het niet eens erg om nu te ontbijten met fruit. De appel smaakte prima en ergens had ik ook wel hele erge honger, dus op dit moment vond ik ieder eten al wel goed. Al zaten we hier natuurlijk niet om met z’n tweetjes fruit te eten. Cleo had gezegd dat ze had willen praten, wat vast betekende dat ze uit zou leggen wat er allemaal was gebeurd. Daar hoopte ik in ieder geval op. Ze had me nog wel gevraagd hoe ik me had gevoeld, maar voelde me in principe wel goed? Had niet het idee dat ik ziek was, maar dat moest ik misschien wel zijn? Snapte het echt niet, daarom hoopte ik dat Cleo ook snel alles uit zou leggen. Zij wist volgens mij een stuk beter wat er aan de hand was! Ik nam een hap uit de appel en keek afwachtend naar Cleo. Volgens mij wist ze niet zo goed hoe ze moest beginnen. Kreeg in ieder geval de indruk dat ze aan het nadenken was, zoekend naar woorden. Wist eigenlijk ook niet wat ik aan haar zou kunnen vragen. Had het idee dat elke vraag vreemd over zou komen. Misschien was dat ook wel zo. Daarnaast had ik ook het idee dat Cleo best breekbaar was. Zo zag ze er wel een beetje uit. Ze leek ook moe, maar ik kon me natuurlijk vergissen. Ik kende haar pas net! ‘Misschien moet je bij het begin beginnen?’ stelde ik zachtjes voor. Wist natuurlijk niet wat het begin misschien was, maar leek me het makkelijkste voor haar om daar te beginnen en zo het verhaal verder uit te leggen. Al wist ik dus wel dat er een soort virus was geweest. Eentje die de Flare heette en volgens mij had ik daar ook last ven gehad, maar had nu niet het idee dat ik ziek was! Volgens mij ging alles heel erg goed met me, maar misschien deed dat virus juist wel zoiets. Cleo had het ook over de hersenen gehad en misschien kon dat virus wel zorgen dat ik dacht dat alles goed met me ging, terwijl dat niet zo was. ‘Misschien we elkaar hebben leren kennen?’ Volgens mij kende Cleo me namelijk wel. Dat moest toch ergens door komen? Hadden elkaar vast een keer ontmoet! Ik wist het niet meer, maar Cleo vast wel. Zou me vast ook wel kunnen vertellen wat er precies tussen ons was gebeurd en waardoor we elkaar hadden leren kennen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Echt geslapen had ik niet. Had een tijdje in mijn eentje gezeten. Op een gegeven moment was ik wel een beetje afgekoeld, maar toen was het al weer licht geweest. Minho was in mijn richting gekomen en hadden even gepraat over Newt. Had het helemaal niets gevonden dat hij niets had geweten. Was het liefst naar Newt toe gegaan, maar had gezegd dat hij had moeten slapen! Tegen de tijd dat Newt wakker was geweest, had ik er voor gezorgd dat ik zo snel mogelijk naar hem toe was gegaan. Wist hoe Minho was en kon best wel heftig reageren in dit soort dingen. Had hij ook gedaan toen we hadden gehoord dat Newt ziek was geweest. Was gewoon heel wat geschreeuw geweest dat het niet zo had mogen zijn! Kon er ook heel erg weinig aan doen dat Newt niets wist. Met geschreeuw ging hij er echt niet voor zorgen dat er ineens heel wat terug kwam in zijn hoofd! Juist niet! Moesten er juist rustig over hebben. Iets wat ik graag had willen doen. Ondanks dat het echt wel heel erg moeilijk was geweest vannacht. Deed me echt heel erg veel pijn dat hij niets meer wist. Mij niet kon herinneren. Ons niet. Kon hij ook niet veel aan doen! Misschien dat als ik met hem praatte, hij er wel een gedachten bij zouden krijgen. Hij zich misschien langzaam iets kunnen herinneren. Had wat ontbijt gehaald, wat voor nu nog uit fruit bestond. Waren hier zoveel bomen waar fruit aan groeide. Was echt heel erg veel! Konden hier echt heel erg goed leven. Had de diertjes net ook nog gezien! Waren zulke lieverds! Hadden een beetje op de diertjes in de Glade geleken. Vond het zo leuk om ze te zien! Hoopte dat ik daar weer mee zou kunnen werken. Moesten hier vast ook weer taken verdelen! Had daar wel de voorkeur toe. Pakte een peer en nam er een hap van. Was echt heel erg lekker! Waren hier echter niet gekomen om te eten! Ondanks dat het goed was om weer iets vers te hebben. Heel anders dan het eten dat we op hadden moeten waren in de Berg. Zelfs Frypan had er niet heel erg veel van kon maken. Keek naar Newt en knikte. Beginnen bij het begin was heel erg logisch, maar was een beetje lastig! Newt en ik hadden een heel ander begin dan hij en zijn zusje. Zij kon meer vertellen over wat er vroeger was gebeurd, als hij dat wilde weten. "Ken alleen ons begin. Weet zelf ook niet echt wat daarvoor was gebeurd." Had er niet voor gekozen om mijn geheugen terug te nemen, dus wist niet eens of we elkaar daarvoor hadden leren kennen! Newt gaf ook wel aan dat ik aan moest geven hoe we elkaar hadden leren kennen. "Klinkt allemaal heel erg raar. Is ook heel erg raar." Was gewoon zo! Was een heel raar verhaal! Snapte best wel als hij het niet helemaal wilde geloven. "Hebben elkaar leren kennen op een hele rare plaats. Was een organisatie. WICKED. Namen kinderen mee." Zei ik zachtjes. Was in ieder geval wat ik er van had begrepen! Nefeli had er wel iets meer van geweten en ze had er wel wat over gepraat. "Wisten onze geheugens en stopten ons één voor één in een lift, elke maand eentje, kwam op een plaats die omringt werd door grote muren. Achter die muren was een doolhof met vreselijke wezens." Was een beetje zoals het was. Newt was samen met een wat grotere groep als eerste in het doolhof geweest. "Jij was er al, toen ze me naar boven stuurden. Wist helemaal niets meer, zoals jij nu een beetje hebt." Was echt wel echt te vergelijken. Bij mij was het bewust geweest, bij Newt niet! Wisten niet waar dit vandaan kwam. Kwam wel door het medicijn, maar hadden geen idee of er iets zou gaan veranderen! "Je hebt me echt heel erg geholpen daar." Wilde nu toch wel hetzelfde doen voor hem!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Ik keek naar het andere fruit wat er nog lag. Wist niet waar Cleo het vandaan had gehaald, maar leek me dat het wel goed zat. Was gewoon fruit, toch? Hing vast hier ergens aan de bomen, of groeide aan een struik. De appel smaakte in ieder geval wel lekker en hoe meer happen ik er van nam, hoe meer ik me ook begon te beseffen dat ik echt honger had. Daarom pakte ik, toen ik mijn appel op had, ook een peer en nam ik daar een hap van. Ondertussen keek ik naar Cleo, die na leek te denken over hoe ze alles ging vertellen. Ze had zelf gezegd dat het echt heel erg veel was geweest. Dat er dus veel was gebeurd. Dan was het vast ook niet makkelijk om zomaar ergens te beginnen. Ik knikte. ‘Ons begin is oké.’ Al vond ik het wel een beetje vreemd klinken. Ze had het niet over mij apart, of over haar. Het ging echt over ons. Ik wist niet zo goed wat dat betekende? Misschien bedoelde ze er wel niets mee, maar het kon ook zo zijn dat het echt over ons zou gaan. Dat er een ons was geweest! Ik wist gewoon niet hoe ik tegen dit soort dingen aan moest kijken, maar het leek me het beste als ik Cleo gewoon zou laten vertellen wat ze wilde vertellen, en dat ik er daarna pas op zou reageren. Al was dit duidelijk nog wel het minst erge waar ik me zorgen om moest maken. Blijkbaar was er een soort organisatie geweest die kinderen had ontvoerd, hun geheugens had gewist en vervolgens in een soort lift naar één of andere plek hadden gestuurd?! Blijkbaar hoorde ik ook bij die groep kinderen, want Cleo had gezegd dat ik er al was geweest voor haar! Ik kon me daar echt niks meer van herinneren?! Leek me dat ik dat toch wel zou moeten weten! Zoiets vergat je toch niet? Een plek met muren er omheen, vreselijke monsters, een organisatie die zomaar kinderen meenam. Dat waren niet dingen die je hoorde te vergeten! Het verhaal leek steeds echter te worden, totdat Cleo zei dat ik haar had geholpen. Ik wist niet hoe ik haar had geholpen, zeker niet in zo’n plek. ‘Dus…,’ ik moest even nadenken over de naam die Cleo net had gebruikt voor de organisatie, ‘WICKED heeft kinderen meegenomen, ons dus, en ons naar een andere plek gebracht, zonder dat we wisten wie we waren?’ Cleo had gezegd dat het net zo was geweest als wat ik nu had, wat betekende dat niemand had geweten wie hij of zij was geweest! Dat was niet goed? Totaal niet! Snapte niet hoe iemand dat kon laten gebeuren. Hoorde toch niet? Ging om kinderen! ‘Hoe lang hebben we daar gezeten?’ Klonk alsof het heel lang geleden was! Waren nu ook niet meer op die plek, volgens mij. Zag immers nergens muren! Leek ook niet alsof er opeens een monster op ons af zou kunnen komen, dus leek me dat we nu ergens anders waren! Cleo praatte er echter over alsof het al jaren gebeurd was. Misschien was dat ook wel zo? Ik wist het echt niet meer! Iets wat ik op dit moment heel erg vervelend vond, want zo kon ik niet echt met haar mee praten! Ik kon alleen maar vragen stellen en misschien vond ze dat wel heel vervelend! Ik zou me in ieder geval best voor kunnen stellen dat het na een tijdje vervelend zou worden, maar op dit moment kon ik niet echt anders. ‘Hoe heb ik je dan geholpen?’ Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar. Hoe had ik haar kunnen helpen, terwijl ze zelf niks meer had geweten? Was toch vreemd! Al leek ze het wel echt te menen. Was iets aan de manier waarop ze het had gezegd. Alsof het echt heel erg veel voor haar betekende. Dan wilde ik ook wel weten wat ik dan precies had gedaan! Als Cleo het tenminste wilde vertellen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Als ik Newt was geweest, had ik ook heel erg veel vragen gehad. Had niet gedacht dat dit een bijwerking kon zijn van het medicijn, al was dit zoveel beter dan hele andere dingen! Leek namelijk wel echt beter! Alsof hij niet meer ziek was! Was goed! Ondanks dat ik dit wel echt heel erg vervelend vond. Vond het niet fijn dat Newt niet wist wie ik was! Maar zou nooit boos op hem worden. Minho had er niet zo heel erg goed op gereageerd en was ook echt bang dat hij boos zou worden als hij Newt zou zien. Kon geen geschreeuw gebruiken! Snapte maar al te goed dat het gewoon heel erg moeilijk was! Hadden we allemaal gehad! Hadden allemaal niet meer geweten waar we waren geweest, wie zelfs niet! Newt wist zijn naam niet. De naam die Lizzy had gebruikt niet, maar ook niet gewoon Newt! Was helemaal niets naar boven gekomen, wat in de Glade was gebeurd. Bij de meesten zelfs al in de Box! Had mijn naam in ieder geval geweten. Had in ieder geval gedacht dat het mijn naam was! Was niet zo! Hadden allemaal een andere naam gehad. Geen idee wat die van mij was. Iets wat vreemd was, maar vond het wel goed zo. Vond Cleo wel een goede naam. Probeerde te peilen hoe het met Newt ging. Was een heel raar verhaal! Wist ik zelf ook wel! Had zelf niet eens echt een beeld van wat er was gebeurd! Waren zoveel gebeurd waarvan we gewoon niets van hadden geweten. Nefeli en Blaise hadden er iets meer verstand van, maar hoefde ook niet alles te weten. Was nu blij dat we hier waren en ook wel konden blijven! Was volgens mij best wel veilig. Was de eerste plaats waar het rustig voelde, alsof alles goed was. Alles behalve Newt! "Toen ik kwam, zat jij er samen met heel wat anderen, al een jaar." Was echt een lange tijd. "Hebben er daarna nog meer dan een jaar gezeten." Nefeli was één jaar na mij gekomen, daarna was Blaise er nog geweest en toen hadden we er nog een paar weken gezeten! Dus uiteindelijk was het iets meer dan twee jaar? Voor hem en de rest die er in het begin al waren geweest. Wist zelf niet eens heel erg goed wanneer Frypan er was geweest, volgens mij ook wel ergens aan het begin? Maakte ook niet zo heel erg veel uit voor het verhaal! Newt wilde weten hoe hij had geholpen, wat voor mij toch wel een mooie gedachten was. Waren gewoon heel erg naar elkaar toegegroeid toen dat alles was gebeurd! "Was het eerste meisje. Waren een jaar lang alleen maar jongens naar boven gekomen. Toen kwam ik ineens en iedereen vond het raar." Hadden gewoon helemaal niets van me willen weten. Waren best wel vervelend tegenover me geweest. Ben had me niet eens rond willen leiden?! Alleen maar omdat ik een meisje was! Was best wel belachelijk? Vond ik zelf in ieder geval. Uiteindelijk was het wel goed gekomen, maar dat had wel een tijdje geduurd. Newt had echt heel erg geholpen! "Glade was ook niet echt de makkelijkste plaats om te wonen. Hebt me alles laten zien en heb er voor gezorgd dat ik me op mijn gemak voelde." Was gewoon heel erg fijn geweest. Hoopte dat ik het nu ook een beetje voor hem kon doen? Was ook best wel belangrijk om te weten of hij zich hier een beetje op zijn gemak voelde. Was een mooie plaats. Kon hem niet echt een rondleiding geven. Had zelf ook niet eens echt iets gezien? De bomen, de zee, maar niet heel erg veel meer dingen! Zag er allemaal wel heel erg mooi uit! Eten was ook heel erg lekker! Zou straks wel richting de zee gaan, om mezelf een beetje te wassen. Hadden we ook niet echt in de Berg kunnen doen! Hadden ook niet echt kleding gehad. Misschien had iemand schone kleding meegenomen vanuit WICKED. Had geen idee?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Vond het wel echt heel vreemd. Waarom wilde een organisatie kinderen kidnappen? Want volgens mij hadden ze dat gewoon gedaan. Hadden kinderen meegenomen en ergens anders naar toegebracht zonder de ouders. Leek me dat die ouders daar geen toestemming voor hadden gegeven! Kon het alleen niet met alle zekerheid zeggen, want wist niet eens meer wie mijn ouders waren! Vond ik wel heel vreemd, en eigenlijk ook best wel eng! Vond het allemaal best eng klinken, maar ik probeerde zo rustig mogelijk naar Cleo te luisteren. Zag namelijk wel dat het echt niet makkelijk voor haar was om dit aan me te vertellen! Was vast iets gebeurd. Wist zelf ook niet precies wat, maar was vast iets waardoor ze het moeilijk vond om dit alles te vertellen. Klonk ook allemaal wel heel vreemd. Waarom hadden ze ons nodig gehad? Waar hadden ze ons naar toe gebracht en waarom hadden we daar verplicht moeten zitten? Had echt heel veel vragen, maar hoopte dat Cleo haar verhaal zo zou vertellen dat ik geen vragen meer zou hoeven te stellen. Ik schrok wel toen Cleo zei dat ik daar in totaal iets meer dan twee jaar had gezeten. Twee jaar! Wist er helemaal niets meer van! Iets wat op die plek wel normaal was geweest, maar nu was er volgens mij niemand anders die ook dit had. Dus was wel echt iets met mij gebeurd. Misschien was het daar wel gebeurd, maar wist het dus echt niet meer! ‘Heb daar twee jaar gezeten…’ herhaalde ik de woorden van Cleo. Vond het echt een vreemd idee. Had er dus al een hele tijd gezeten voordat Cleo er was geweest! Blijkbaar was ze het enige meisje geweest, wat ik niet snapte. Had Lizzy ook ontmoet? Was die er dan later bij gekomen? Misschien wel! Volgens Cleo was ze daar het enige meisje geweest, tussen blijkbaar allemaal jongens. Iets wat de jongens volgens haar niet zo goed op hadden gevat. Blijkbaar had ik er niet vreemd of anders over gedaan. Had haar zelfs geholpen door haar alles te laten zien! Wist niet of dat ook mijn taak was geweest of niet, maar door Cleo had ik het idee dat er niet heel erg veel anderen waren geweest die met haar om hadden willen gaan, of iets aan haar hadden willen laten zien. ‘Dus de Glade is de plek waar we waren?’ Was vast de naam van de plek waar we hadden gezeten. Waar ik twee jaar had gezeten! Vond het raar. Wat had ik dan voor die twee jaar gedaan? Kon wel aan mezelf werken dat ik niet heel jong was! Was in ieder geval wel zeventien, misschien wel achttien of ouder. Dus had toch nog een heel leven voor die twee jaar gehad?! Kon niet zomaar weg zijn! Al kon ik dat ook niet aan Cleo vragen. Wist van niks, had ze al aangegeven. Wist alleen vanaf het moment dat ze mij had leren kennen, was eigenlijk al heel wat. Kreeg door haar verhaal wel het idee dat we vrienden waren geweest. Had haar geholpen, maar volgens mij was het daar niet bij opgehouden. ‘En wij waren vrienden?’ Kon eigenlijk ook niet anders. Had haar geholpen, wat misschien nog niet betekende dat we vrienden waren, maar ze had wel naast me geslapen. Had geleken alsof ze heel blij was geweest toen ik wakker was geworden, al had ze het duidelijk niet fijn gevonden dat ik niets meer had geweten. Dus kon eigenlijk niet anders dat we vrienden waren! Cleo leek me ook wel aardig. Had daar gisteravond niet echt over kunnen oordelen, was ook echt midden in de nacht geweest volgens mij, maar nu had ik wel het idee dat ik kon zeggen wat ik van haar vond. Herkende haar niet, maar leerde haar nu wel kennen. Leek me wel een aardig meisje en ze wilde me duidelijk helpen. ‘Zijn Lizzy en ik ook vrienden?’ vroeg ik, omdat Lizzy ook naast me had gelegen. Als Cleo een vriendin van me was, dan was Lizzy dat misschien ook wel?

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Dit verhaal was gewoon echt shucking raar. Was ergens niet eens echt te geloven! Was toch raar om te horen dat iemand kinderen had meegenomen en die in een doolhof hadden gezeten. Was volgens mij wel meer gebeurd, maar wist ik zelf ook niet meer omdat ik mijn geheugen niet terug had. Vond het voor nu wel goed zo. Misschien dat ik ooit spijt zou krijgen van die keuze. Was namelijk wel ergens benieuwd naar mijn familie. Mijn ouders in ieder geval. Moest ouders hebben. Had geen idee of ik een broer of zus had. Lizzy had wel haar geheugen terug genomen, wist precies wie Newt was? Was wel heel erg mooi, zag gewoon dat ze heel veel om hem gaf en zo blij was dat alles nog goed met hem ging. Wist ook niet wie zij was, was ook wel heel erg vervelend, maar kon hij gewoon niets aan doen. Konden hem helemaal niets kwalijk nemen. Was al lang blij dat het zo goed met hem leek te gaan! Wilde hem ieder verhaal vertellen wat hij maar wilde weten. Alles wat er was gebeurd, ondanks dat het wel een hele tijd zou gaan duren. Had ik er wel voor over. Konden nu gewoon praten. Was geen schreeuw, kwamen geen klappen. Alles was goed. Voelde me zoals ik altijd bij Newt had gevoeld, hoopte dat hij dat gevoel zelf ook een beetje had! Dat hij zich op zijn gemak voelde en hij gewoon dingen durfde te vragen. Deed hij wel, aar was toch vooral om het verhaal echt te begrijpen. "Twee jaar." Fluisterde ik. Glade was een vreselijke plaats geweest! Wist niet of het waar was, maar Newt ergens in de afgelopen weken geroepen dat hij zelf een einde had willen maken aan zijn leven en hij daarom ergens op was geklommen en toen had gesprongen. Was wel heel erg gewond geweest en was geen Grieversteek geweest. Maar wist gewoon niet of het de Flare was geweest die voor hem had gepraat of dat Newt echt helder was geweest. Wist hij nu natuurlijk ook niet meer en was ook niet echt iets waar ik meteen antwoord op wilde hebben. Deed heel erg pijn om te weten? Ging nu niet om wat ik moest weten, maar wat Newt moest weten! Wilde hem laten weten wat er was gebeurd! "Hebben daarvoor volgens mij ook nog bij WICKED gezeten. Kan ik je niet heel veel over vertellen, weet het niet meer." Zei ik zachtjes. Was gewoon echt vervelend om niet alles meer te weten? Ik wist genoeg, Newt wist helemaal niets meer! Zelfs zijn naam niet! Ik knikte "Ja, klinkt misschien als een hele vreselijke plaats, maar viel best wel mee. Konden er goed leven. Niets in vergelijking met deze plaats." Hier was het zo mooi! De zee was echt geweldig, maar het bos ook en de dieren leken echt heel erg gezond! Kon misschien ook wel dat wij dan echt gezond zouden kunnen leven? Keek even naar het fruit wat voor ons lag, zodat ik Newt niet aan hoefde te kijken. Wist niet echt wat ik hem wel en wat ik hem niet kon vertellen. Wilde hem niet meteen afschrikken door te zeggen dat we samen waren geweest. Wilde echter ook niet tegen hem liegen? "Zijn vrienden." Zei ik zachtjes. Waren ook echt wel vrienden! Had Newt altijd als een vriend gezien, maar was ook gewoon heel wat meer voor mij? Besloot om het daar maar bij te laten, omdat Newt ook al begon over Lizzy! Was al behoorlijk heftig om door te hebben dat ze zijn zusje was. "Mochten in WICKED kiezen of we onze geheugen terug wilden, heb er voor gekozen om dat niet te doen. Vertrouwde hen niet. Lizzy heeft dat wel gedaan." Wist dat ik het nu ineens heel ergens anders over had. "Lizzy is je zusje. Herkende je toen ze je zag." Had het in het begin een beetje raar gevonden, maar was echt heel erg lief! "Zaten niet samen met haar in de Glade, was er blijkbaar nog een."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Waren al zoveel dingen die Cleo had genoemd. Probeerde alles te onthouden. Hoopte ergens ook dat ik een woord herkende, dat ik snapte wat er precies werd verteld en dat het me ergens aan deed denken. Was nu echter nog niet gebeurd. Herkende niks, kwam niks bij me terug. Wat wel zou moeten. Was twee jaar in de Glade geweest. Twee jaar! Zou daar toch wel herinneringen aan moeten hebben. Zou ook moeten weten wie Cleo precies was. Wist het echter niet! Vond het zelf heel vervelend, maar leek er niks aan te kunnen doen. Kon niet opeens mijn geheugen terug krijgen, ondanks dat ik dat wel graag wilde. Wilde wel weten waar dit allemaal over ging, vooral omdat het zo serieus was. Was niet zomaar iets. Waren echt veel dingen gebeurd en zou ze waarschijnlijk een stuk beter begrijpen als ik ook echt zou weten waar het over ging. Kon me nu niet eens een beeld schetsen bij WICKED, maar was vast alles behalve goed. Kon niet anders als het ging om een organisatie die kinderen zomaar meenam. ‘Dus we zaten in WICKED en in de Glade?’ Probeerde het echt allemaal te begrijpen. Was gewoon heel erg veel! WICKED, de Glade. Dit. Wist niet eens waar we nu waren. Volgens mij was dit niet de Glade. Cleo had er immers over gepraat alsof het al heel lang geleden was, waardoor het haast niet kon dat het al een hele tijd geleden was. Maakte het echter wel moeilijk om alles te begrijpen, om te snappen wat er precies aan de hand was. Ik at het laatste beetje van de peer op en veegde vervolgens mijn handen af aan de broek die ik aan had. Zaten wel meer vlekken op. Volgens mij ook bloed. Wist nog steeds niet wat het verhaal was van de Flare en wat ik daar mee te maken had. Moest echter ook niet verwachten dat Cleo alles in één keer aan me kon vertellen. Was voor mij veel om allemaal te bevatten, maar was voor haar vast ook heel veel om alles weer op te moeten halen en te vertellen. Glimlachte toen Cleo zei dat we vrienden waren.‘Is een fijn idee dat ik hier in ieder geval een vriend heb.’ Had verder nog niet echt andere mensen gesproken. Eigenlijk alleen Cleo en Lizzy. Dat was eigenlijk alleen vannacht geweest, want Lizzy had net nog geslapen en daardoor had ik niet meer met haar kunnen praten. Cleo was toen ook al naar me toe gekomen, dus had verder met niemand anders gepraat. Misschien liepen hier nog wel meer van mijn vrienden rond. Cleo had gezegd dat ik daar al een jaar had gezeten voordat Cleo er bij was gekomen. Waren dus ook anderen geweest. Misschien had ik daar dus wel echt meer vrienden gehad. Fronste toen Cleo het opeens weer had over de organisatie die dit alles had gedaan, of in ieder geval alles wat Cleo tot nu toe had benoemd. Snapte niet helemaal waarom ze er over begon. Blijkbaar hadden we ons geheugen terug kunnen krijgen. Cleo had het niet gedaan. Ik ook niet? Of wel! Al wist ik nu helemaal niets meer, dus ik had geen idee of ik dat mee had gemaakt. Wat ze echter daarna zei, kwam toch behoorlijk binnen. Lizzy had alles weer geweten, had me zelfs herkend. Lizzy was mijn zusje! Wilde er niet eens aan twijfelen. Waarom zou Cleo hier over liegen? ‘Ik… Heb een zusje?’ Ergens voelde ik me nu heel schuldig tegenover Lizzy! Was mijn zusje! Wist het niet eens meer! Hoe vervelend moest dat wel niet voor haar zijn? Had mij wel herkend. Was zelfs naar me toe gekomen en had geprobeerd om voor te zorgen, maar ik had haar niet eens herkend! Was vast niet makkelijk voor haar. Moest straks toch wel met haar praten dan! In ieder geval zeggen dat Cleo me had verteld dat ze mijn zusje was! Was toch wel belangrijk! ‘Dit is echt allemaal bloody veel om opeens te weten,’ mompelde ik. Echt te veel om allemaal in één keer te beseffen en in me op te nemen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Kon hem gewoon niet vertellen dat we een relatie hadden. Waren al zoveel dingen die hij moest verwerken, kon hem dan niet gaan vertellen dat hij een relatie had met iemand die hij niet kende. Voor hem moest al dat vertrouwen er weer komen! Zou zelf ook zijn geflipt als Newt me de eerste dag in de Glade zou hebben verteld dat we een relatie hadden. Vond het ergens zelf wel fijn om te weten hoe het een beetje moest zijn. Bij mij was het normaal geweest, iedereen had het gehad. Bij Newt niet, maar lag volgens mij wel echt aan het medicijn of de Flare had zijn brein op de een of andere manier zo aangetast dat zijn herinneren er niet meer waren. Wist niet precies en misschien moest hij wel langs Nefeli zodat zij kon kijken wat er allemaal aan de hand was. Had haar net zo snel niet gezien en was ook niet heel erg dringend, dus liet haar maar eventjes? Voor nu was dit ook best wel goed. Newt leek me echt te vertrouwen, wat ik wel echt heel erg fijn vond! "WICKED had de Glade gemaakt, was daar gewoon bij." Klonk heel erg raar! "Maar zaten eerst in WICKED, hebben ons in de Glade gezet, laten zijn we nog een tijdje bij WICKED geweest." Ik wilde het niet te moeilijk maken! Hadden ook maar een half verhaal nu! Wist niets over Grievers, had geen idee over de Scorch. Maar voor nu vond ik dit ook wel genoeg. Merkte gewoon dat het heel erg veel was. Glimlachte toen Newt zei dat hij blij was dat hij mij had! "Zijn nog wel meer van je vrienden hier. Zou straks kijken of we Minho en Frypan kunnen vinden. Ben alleen bang dat Minho niet zo heel erg goed reageert op dit alles." Newt had er misschien ook wel meer aan als hij iets meer bekende gezichten zag. Misschien dat er onbewust toch iets was blijven zitten? Moesten hem niet te veel dwingen om weer dingen te laten weten. Was bang dat Minho daar echt wel rot over zou gaan doen! Moest zich maar mooi inhouden! Zou het hem wel zeggen! Ik knikte, snapte dat het voor Newt rot moest zijn om te weten dat hij een zusje had. Helemaal omdat hij haar niet had herkend! Was voor haar heel erg vervelend geweest! Wist ook wel dat Newt daar niet heel erg veel aan kon doen. Lizzy was heel erg lief! Snapte dat soort dingen echt wel! "Als je wil, kunnen we zo wel naar haar opzoek?" stelde ik zachtjes voor. Leek me wel zo fijn voor Newt? Dat hij zijn zusje even kon zien? "Maak je geen zorgen. Snapt dat je er niets aan kan doen dat je haar niet herkent." Wilde niet dat hij zich zorgen maakte. Ik vond het ook niet erg? Fijn was anders, maar kon er helemaal niets aan doen! "Hoeven nu niet verder te praten, kunnen elke dag iets bespreken als je wil?" Leek me wel beter. Ineens hoorde ik mijn naam, waardoor ik op keek. Lizzy kwam onze kant opgerend, gevolgd door een jongen met donkere krullen. "Cleo!" Bracht ze nog een keer uit. Ik snapte niet heel erg goed wat de ophef was. "Ik kwam Kylen net tegen en hij vroeg me of ik in WICKED had gezeten en toen vroeg hij naar zijn zus!" Ik keek haar even verwonderd aan. Blijkbaar had Kylen een zus die in WICKED had gezeten. "Beschreef jou!" Keek verbaasd naar de jongen die Lizzy net Kylen had genoemd. "Jayde." Zei hij zachtjes, terwijl hij naar voren stapte. Waardoor ik daarna even naar Newt keek. Wist nu hoe hij zich moest voelen. Een beetje in ieder geval! Was mijn broertje! Ik stond voorzichtig op en liep naar de jongen toen. Ondanks dat ik hem niet eens echt herkende, wist ik wel dat Lizzy gelijk had! Leek op mij! Hadden een andere kleur haar, maar leek echt op mij! Sloeg mijn armen zo goed mogelijk om hem heen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Newt.
Was echt allemaal heel veel. Al vond ik het nu eigenlijk het belangrijkste dat ik een zusje had! Lizzy was mijn zusje! Had dat eigenlijk niet gedacht, had er ook helemaal niet bij stil gestaan. Had haar vannacht niet echt kunnen bekijken en ook vanochtend had ik niet echt naar haar gekeken, maar blijkbaar was ze wel mijn zusje! Cleo zei dat en als Cleo een vriendin van me was, wat ze wel leek te zijn, dan moest ik haar daar toch in vertrouwen? Zeker als Lizzy nog wel wist dat ik haar broer was! ‘Ja, wil denk ik wel graag naar haar toe,’ zei ik bedenkelijk. Wilde haar in ieder geval laten weten dat Cleo het aan me had verteld. Misschien dat Lizzy dan wel kon vertellen wat er voor WICKED allemaal was gebeurd. Cleo wist dat niet, maar als Lizzy mijn zusje was, dan hoorde ze dat toch wel te weten? Haalde enkel mijn schouders op toen ze zei dat ik me geen zorgen moest maken. Lizzy kon dan wel begrijpen dat ik niets meer wist, maar was vast niet fijn voor haar. Wat als ze zo blij naar ons toe was gekomen omdat ze me had herkend, maar ik helemaal niets meer van haar had geweten? Moest vast rot zijn! ‘Hoor het wel te weten. Hoor ook te weten dat we vrienden zijn.’ Vond dat ik me daar best wel schuldig over mocht voelen. Misschien wilde Cleo niet dat ik me schuldig zou voelen, ook omdat ik er niks aan zou kunnen doen, maar ik voelde me er best wel schuldig om. Wist niet eens meer dat ik een zusje had, wie mijn vrienden waren. Was voor mij vreemd, maar voor hen was het vooral heel erg naar! Zij waren degenen die er mee om moesten gaan dat ik het niet wist, die alle herinneringen nog wel hadden. Bleek dat we Lizzy niet meer hoefden te zoeken, want ze kwam al onze kant op rennen met nog een jongen achter haar aan. Had ook krullen, net zoals Cleo en hun huid had een beetje dezelfde, getinte kleur. Toen Lizzy eenmaal bij ons was, legde ze uit dat de jongen het broertje van Cleo was, al noemde hij haar geen Cleo. Cleo stond zonder twijfel op en gaf de jongen een knuffel. Misschien herinnerde ze haar broertje wel? Of niet? Wist het niet, maar ze leek er geen moment aan te twijfelen. Ik keek naar Lizzy en kwam overeind, zodat ik naar haar toe kon lopen. Ik sloeg mijn armen om haar heen en probeerde me te beseffen dat ik nu mijn zusje in mijn armen had. Dat dit meisje mijn zusje was. ‘Newt?’ vroeg ze zachtjes. Waarschijnlijk snapte ze niet zo heel erg goed wat er aan de hand was. Wist het zelf eigenlijk ook niet eens, maar dit was mijn zusje en dat betekende dat ik een stukje van mijn verleden had gevonden! Dat ze me misschien wel zou kunnen helpen! ‘Cleo heeft het me verteld,’ zei ik. Ging er vanuit dat ze dan wel snapte wat ik bedoelde. Voelde al snel haar armen ook om mij heen, wat wel aangaf dat ze me snapte. Had het idee dat we een hele tijd zo stonden, net zoals dat Cleo en haar broertje ook zo stonden. Had ze in ieder geval nog niet zien bewegen, maar Lizzy en ik hadden zelf ook nog niet bewogen. Probeerde haar ook een beetje in me op te nemen. Dat ze net iets kleiner was dan ik, maar leek ook veel sterker te zijn. ‘We moeten een keer samen praten.’ Vond echt dat we dat een keer moesten doen. Lizzy wist vast nog veel meer te vertellen dan Cleo, ook van vroeger. Van voor WICKED. Dus daar wilde ik wel meer over horen! ‘Alles op z’n tijd, echt,’ fluisterde Lizzy terug, terwijl ze haar armen beter om me heen sloeg. ‘Heb je gemist.’ Ik knikte. Ondanks dat ik haar misschien niet echt had kunnen missen, was ik wel blij dat ik op dit moment mijn zusje in mijn armen had.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Ik kon haast niet geloven dat ik een broertje had! Dit was precies wat Newt moest voelen! Het was ineens zo boem. Was heel erg raar om me te bedenken dat de jongen die er had gestaan mijn broertje was! Als ik hem tegen was gekomen, had ik hem niet eens herkend! Geloofde hem echter wel! Wist gewoon dat het mijn broertje was, voelde zo! Wist zelf ook wel hoe ik er uit zag en leek gewoon op mij. Voelde ook gewoon zo! Was ergens wel heel erg schrikken, maar was echt ook heel erg blij hiermee! Was mijn broertje! Had me wel bij mijn, waarschijnlijk, echte naam genoemd. Wist precies wat ik was! Vroeg me wel af wat er met hem was gebeurd? Had volgens mij niet in een Glade gezeten, maar was wel in WICKED geweest, anders was hij hier nu niet! Maakte ook niets uit. Verhaal kwam straks wel. Wilde hem nu zo graag even vast houden. Trok hem daarom ook zo dicht mogelijk tegen mij aan. Kon aan zijn gezicht zien dat hij wel jonger was dan mij, maar betekende niet dat hij ook kleiner was dan ik was! Was langer! "Kylen?" vroeg ik zachtjes, om zeker te weten of ik zijn naam goed had gehoord. Vond het echt een leuke naam. Hadden allemaal een bepaalde naam gekregen. Waren vernoemd naar belangrijke mensen. Kylen klonk heel erg anders! Paste ergens wel bij hem. "Heb je zo gemist." Zei hij zachtjes. Wilde hetzelfde zeggen, maar kon ik gewoon niet! Kon hem niet herinneren! Vond ik echt heel erg? Wilde weten wat er was gebeurd! Hoe het vroeger was geweest. Voelde alsof we echt een goede band hadden. Diep van binnen voelde het in ieder geval zo! Voelde me wel slecht dat ik helemaal niets over hem wist. Wilde zoveel dingen vragen, maar zou hem alleen maar pijn doen. "Hoe lang is het geleden?" vroeg ik zachtjes. Dat was het enige wat ik wilde weten. "Meer dan tien jaar?" vroeg hij zachtjes. Vond ik wel heel erg veel! Was dan wel echt heel knap dat hij precies wist hoe ik er uit zag? "Zat niet in WICKED he?" vroeg ik zachtjes. Zag er niet uit alsof hij daar heel erg lang had gezeten. "Laatste paar maanden pas." Zei ik zachtjes. Leek het wel heel erg moeilijk te vinden. Snapte natuurlijk niets van dit alles! "Hebben ons geheugen gewist. Sorry dat ik je niet meteen herken." Fluisterde ik tegen hem. Trok hem alleen nog iets dichter naar me toe. Snapte dat het echt heel erg moeilijk was! Vond het zelf ook heel erg raar! Wist gewoon niet wat ik moest doen. "Geeft niet." Hoorde wel aan zijn stem dat het wel een klein beetje gaf. Snapte ik ook wel! Vond het zelf ook echt erg dat dit allemaal gebeurde! Maar had nu wel een broertje! Had al die tijd een broertje gehad en was zo blij dat hij nog leefde en hij hier was! Kon me vertellen wat er was gebeurd vroeger. Hoe we samen waren geweest en hoe onze ouders waren. Leek me niet dat die hier waren. Waren veel jongere mensen. Alleen de mensen van de Right Arm waren wat ouder en misschien een paar van de mensen die uit WICKED waren gered. Keek even om naar Newt, die Lizzy dicht tegen zich aan had getrokken. Vond het echt heel erg lief om te zien. Lizzy verdiende het om haar broer echt vast te kunnen houden. Had ze al willen doen, maar had gewoon niet geweten wie ze was geweest. Nu wel! Zag er echt heel erg lief uit! Hadden elkaar ook een hele tijd niet gezien! Meer dan twee jaar! Al had Lizzy wel gezegd dat ze elkaar voor die tijd elkaar eigenlijk nooit hadden mogen zien. Soms had ze hem van ver weg gezien. WICKED had ze gewoon uit elkaar gehouden! Wat echt heel erg was!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De volgende dag (:
~
Nefeli.
Volgens mij was iedereen nog een beetje zijn plekje aan het zoeken, maar tevens ook anderen mensen. Voor zover ik mee had gekregen, had Cleo een broertje gehad en Newt een zusje. Beide hadden hun geheugen niet terug gehad, dus ze hadden het niet eens geweten. Ik had mijn geheugen wel terug en ik was vrijwel zeker dat er bij mij ook niet opeens een broertje of zusje op zou duiken, maar dat was niet erg. Ik had Blaise en daar was ik heel erg blij mee. We konden hier samen verder gaan, iets wat iedereen eigenlijk deed. De vorige dag hadden we ons vooral gericht op het bouwen van een soort van schuilplaats, zodat we in ieder geval droog zouden zitten als het eens zou regenen. Er was een groep geweest die opzoek was gegaan naar eten. Ik was hier gebleven, omdat er hier en daar toch wat mensen gewond waren geraakt. Iets wat natuurlijk alles behalve goed was! Daarom had ik hen vooral geprobeerd te helpen. Het goede nieuws was dat het medicijn had gewerkt. Newt leek niet meer ziek te zijn, van wat ik van Cleo had begrepen. Ze was gisteravond echter wel naar me toe gekomen om te vragen of ik hem wilde controleren, om er zeker van te zijn dat er echt niks meer met hem aan de hand was. Ik had hier geen dure apparatuur, dus ik zou niet veel kunnen doen, maar ik had Cleo wel beloofd om hem even na te kijken. Daarnaast was er nog wel iets vreemds aan de hand. Newt was zijn geheugen kwijt. Volgens Cleo had hij echt niks meer geweten en was er ook nog niks terug gekomen, ondanks de verhalen die ze aan hem had verteld. Dat was wel een beetje zorgelijk, maar wie weet was het een bijwerking van het medicijn geweest. WICKED had het nog niet zo kunnen perfectioneren dat het enkel de Flare weg zou jagen. Ergens mocht Newt al blij zijn dat hij nog steeds leefde en dat de Flare nier meer in zijn hoofd spookte. Newt en Cleo waren net deze kant op gekomen en ik had Newt op een boomstam laten zitten die Minho en een paar anderen vanochtend om hadden gehakt. Ik had de spullen die ik nog had gehad naast me neer gelegd en ik zag Newt er iets angstigs naar kijken. ‘Geen zorgen, ik ga niks raars doen,’ verzekerde ik hem. ‘Cleo heeft uitgelegd waarom je hier bent, toch?’ vroeg ik voor de zekerheid. Ik zag hem knikken, wat ik opvatte als een ja. Ik snapte wel dat hij niet zo spraakzaam was. Voor hem was dit alles nieuw. Hij moest ons maar geloven, maar hij leek Cleo wel echt te vertrouwen. Iets wat al een goed begin was. Ik knielde naast Newt neer en bekeek de wonden op zijn arm. Volgens mij had hij dat zelf gedaan, als een soort uiting van zijn frustratie. Ze leken echter wel goed te helen en ik kon zien dat het oude wonden waren, dus dat was al een goed iets. ‘Heb je nog ergens last van? Hoofdpijn?’ vroeg ik aan Newt, maar die schudde zijn hoofd. ‘En je hebt in de laatste paar uur ook geen irrationele woede of angst gevoeld?’ checkte ik, maar opnieuw schudde Newt zijn hoofd. Ik legde mijn hand op zijn voorhoofd om te controleren of hij geen koorts had, maar volgens mij was Newt helemaal in orde. ‘Volgens mij heeft het medicijn echt gewerkt,’ zei ik tegen hem en Cleo. Het was alleen jammer van zijn geheugen. ‘En mijn herinneringen? Cleo zei dat je ze misschien terug kon halen?’ vroeg Newt. Ik wierp een blik op Cleo. Ik wist helemaal niet of ik dat kon? Ik had dan wel herinneringen weg kunnen halen, maar ik wist niet of ik die van Newt nog terug zou kunnen brengen. Was een heel moeilijk proces! Dan zou ik hem moeten opereren, opzoek moeten gaan naar de implantaat die WICKED bij hem had geplaatst toen hij daar aan was gekomen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Waren hier al zoveel dingen gebeurd, terwijl we hier net waren! Had mijn broertje gevonden! Of hij had mij gevonden, door Lizzy! Kon haast niet geloven dat ik een broertje had! Kylen was wel echt een hele lieve jongen en hadden heel erg veel gepraat over wat er was gebeurd. Waren nu wel een klein beetje een klein groepje met z’n vieren. Newt wist nog steeds niets. Was niets naar boven gekomen. Was niet erg, wilde hem best dingen vertellen en Lizzy deed dat volgens mij ook wel. Minho had ook geprobeerd met Newt te praten, was echter helemaal niet zo goed gegaan, wat ik wel had verwacht! Ging gewoon niet helemaal zoals hij wilde. Hadden ook veel meegemaakt en was voor hem ook moeilijk geweest om Newt helemaal afgetakeld te zien. Nu hij weer beter was, wist hij niets meer. Was ook oneerlijk, maar kon hij toch ook helemaal niets aan doen? Voor hem was het ook heel erg vervelend dat hij echt helemaal niets meer wist? Konden hem helpen met de dingen die er waren gebeurd, maar moest zelf bepalen wat hij daar van vond. Was wel een beetje eng? Want wist gewoon niet wat hij zou gaan vinden van alles, misschien zou hij wel ineens een andere mening over iedereen krijgen dan dat hij vroeger had. Zagen we vanzelf wel. Vond het nu veel belangrijker dat hij zich beter voelde! Dat hij beter was! Daarom had ik aan Nefeli gevraagd of ze even na kon kijken hoe het allemaal ging? Daarbij hadden ze in WICKED wel echt herinneringen terug kunnen halen, wat betekende dat zij dat misschien ook wel kon doen? Zij had daar ook blijkbaar gewerkt en wist er wel meer van? Dus misschien had ze er wel iets aan kunnen doen. Zoiets had ik wel bij Newt laten vallen! Had hem ook niet het idee willen geven dat hij nooit meer iets zou weten! Snapte dat zoiets heel erg vervelend was. Als ik nu de keuze had gehad om mijn geheugen terug te krijgen, had ik dat ook wel gedaan? Ik kon luisteren naar de verhalen van Kylen, maar ik kon me er niet echt iets bij voorstellen. We waren behoorlijk jong geweest toen ze ons op hadden willen halen omdat we immuun waren. Had blijkbaar doorgehad wat er aan de hand was geweest en had Kylen ergens opgesloten. Had daardoor niet met WICKED mee gemoeten. Had het echter ook niet heel erg makkelijk gehad. Had blijkbaar telkens moeten vluchten van Cranks! Had er nog niet alles over verteld, maar was ergens wel blij dat hij niet vast had gezeten in een doolhof vast met Grievers en dat er allemaal trucjes waren gedaan met zijn hoofd! Had het niet fijn gehad, maar gelukkig konden we hier nu samen zijn! Ik glimlachte toen Nefeli zei dat het medicijn had gewerkt! Het had gewerkt! Wat betekende dat de Flare weg was! Had ik al wel een beetje aan Newt zijn gedrag gezien, maar had het niet echt zeker geweten? Wist het nooit! In het begin hadden we ook niet echt gezien dat hij de Flare had gehad? Was wel echt heel erg rustiger geworden en kon ook wel aan zijn ogen zien dat het beter ging. Maar was nu echt weg! Volgens Nefeli ook! Zag dat Nefeli naar me keek toen Newt vroeg naar zijn herinneringen. Kon niet heel erg veel doen dan haar smekend aankijken. Wilde ergens wel dat Newt zijn herinneringen terug kreeg, maar vooral omdat hij dat zelf heel erg graag wilde? Vond het volgens mij echt vervelen dat hij niet heel erg veel wist. Snapte dat hij wilde weten wie zijn zusje was en wie ik was misschien ook wel. Hoopte dat Nefeli er iets aan kon doen, misschien dat ze het bij mij ook wel iets kon proberen? Al was het bij mij wat minder dringend! Wist nog genoeg dingen! Had het niet nodig? Newt wilde het wel echt en hoopte dat het ging?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nefeli.
Ik snapte dat het heel erg moeilijk was voor Newt om helemaal niets meer te weten. Vooral omdat iedereen wel probeerde om hem dingen te laten herinneren. Minho was heel erg gesteld op Newt en hij had het heel lastig gevonden toen Newt er zo slecht aan toe was geweest. Nu hij weer beter was, had Minho natuurlijk meteen naar zijn vriend toe gewild, zodat ze samen weer alles zouden kunnen verkennen. Iets wat ze in de Glade ook hadden gedaan. Newt had hem echter niet herkend en dat was niet heel erg goed gevallen bij Minho, iets wat begrijpelijk was. Voor Newt was het ook echt niet makkelijk. Hij had ook nog eens een zusje, en natuurlijk ook Cleo. Ik was al blij dat die twee wel rustig met hem leken te doen, want volgens mij was dat wel wat Newt nu nodig had. Ik wist echter niks van dit medicijn en daardoor kon ik ook niet met zekerheid zeggen of zijn herinneringen nog terug zouden komen. Ik vermoedde dat het medicijn zijn hele hoofd leeg had gehaald, letterlijk. Dat het ook de implantaat in zijn hoofd had gereset, waardoor Newt nu helemaal niks meer wist. Ik wist echter niet of ik dat handmatig zou kunnen veranderen! Ik zuchtte toen Cleo smekend naar me keek. Ik wist dat ze graag wilde dat Newt zijn herinneringen terug zou krijgen, dat hij haar zou herinneren. Ik snapte wel dat het lastig was? Blaise herinnerde zich ook niks van ons verleden samen, maar ergens was ik blij dat hij het zich niet herinnerde. Hij wist echter nog wel alles van onze tijd samen in de Glade. Dat was Newt ook kwijt, dus het was wel anders. Het was dan ook niet meer dan logisch dat Cleo heel graag wilde dat Newt haar weer zou herinneren. ‘Ik weet niet of ik het echt kan doen,’ bekende ik. Volgens mij was Newt wel teleurgesteld. Ik hoefde niet eens naar Cleo te kijken om te weten dat ze nog tien keer zo teleurgesteld was als Newt. Ik wilde echter wel uitleggen wat ik dacht! ‘WICKED heeft bij ons allemaal, rond het moment van aankomst, iets in onze hoofden geplant. Een soort apparaatje waardoor ze ons in de gaten konden houden, onze acties konden analyseren en beïnvloeden,’ legde ik uit. ‘Dat apparaatje zorgt dus ook voor de controle van de herinneringen. Het is ook gebruikt toen jullie de Glade in zijn gestuurd.’ Het erge was dat ik daar aan mee had geholpen, maar het was meer geweest dan alleen dat kleine apparaatje. Er had van alles vast gezeten aan de voorbereiding voor het doolhof. ‘Ik denk dat het medicijn dat apparaatje heeft gereset, waardoor de herinneringen zijn verdwenen. Ik weet waar het zit en ik kan eventueel kijken of ik er iets aan kan doen, maar ik weet niet of ik het ook zodanig met de hand kan bedienen dat je je herinneringen weer terug krijgt.’ Het was een risico? Het zou maar een kleine ingreep zijn en als Cleo niet mee stond te kijken over mijn schouder, zou het vast goed gaan, maar ik wilde geen hoop geven dat Newt zijn geheugen weer terug zou krijgen! Ik wist namelijk echt niet of dat kon! Ik zag Newt bedenkelijk voor zich uit staren. Ergens was ik wel blij met dat beeld. Dat was de Newt die ik kende? Rustig, bedachtzaam. Aan Newt kon je altijd zien wanneer hij echt aan het nadenken was. Hij draaide zich om naar Cleo. ‘Wat denk jij?’ vroeg hij aan haar. Ik wist niet of Cleo nou echt de beste persoon was om dit te vragen, want waarschijnlijk zou ze zeggen dat we het zouden kunnen proberen. Al was het me wel duidelijk dat hij haar echt vertrouwde, ondanks dat hij niet precies wist wie ze was. Hij vertrouwde haar genoeg om haar mening te willen weten. Al wist ik dat Cleo zou zeggen dat ze het wilde proberen, want ze wilde haar Newt terug. Als Newt het ook zou willen, dan zou ik het best willen proberen! Ik wist alleen niet of het ook echt zou gaan lukken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Cleo.
Ik was ergens ook wel heel erg benieuwd naar mijn ouders? Kylen wist er wel iets van, hij wist immers ook hoe ik was geweest vroeger, maar hij had er ook niet heel erg veel over willen praten nog. Snapte het wel! Was nu veel belangrijker dat we elkaar leerden kennen en misschien had hij het wel heel erg moeilijk gehad? Wist niet precies wat er allemaal was gebeurd. Kwam uiteindelijk ook wel. Was blij dat ik nu wist dat ik een broertje had. Hem af en toe even dicht tegen me aan kon trekken. Hadden we allebei namelijk wel nodig. Was gewoon heel erg veel gebeurd. Snapte dat Newt er nog niet aan toe was om te knuffelen. Begon me wel steeds meer te vertrouwen, volgens mij. Geloofde in ieder geval dat we vrienden waren en vertelde eerlijk wat hij ergens van vond. Dat hij iets te veel vond! Was ook wel belangrijk, want dan moest ik gewoon stoppen met de verhalen. Waren ook wel echt heel erg heftig? Was zoveel! Kon het soms zelf haast niet geloven wat er allemaal was gebeurd?! Was toch ook raar! Was een heel raar verhaal. Wist niet of ik het wel had geloofd als ik het had verteld. Newt hield zich wel echt heel erg groot. Het was niet heel erg makkelijk dat hij niet wist wie hij was, laat staan dat hij wist wie wij waren. Toch probeerde hij wel echt zijn best te doen om naar onze verhalen te luisteren en geloofde hij het wel. Iets wat ik best wel knap vond? Ik had het ook begrepen als hij er helemaal niets had willen horen. Dat hij er niets van had willen geloven! Want het was gewoon echt heel erg raar. Ik was wel blij dat hij wel gewoon luisterde en mij ook wel een beetje probeerde te leren kennen? Al snapte ik ook wel dat Lizzy een klein beetje voor ging. Ik wilde Kylen ook echt heel erg graag leren kennen en het liefst zoveel mogelijk tijd met hem doorbrengen. Ging echter niet tussen die twee kiezen. Konden met z’n vieren zitten. Had al wel gezien dat Lizzy en Kylen het ook goed konden vinden. Als ik met Newt in gesprek was, waren die twee ook wel over dingen aan het praten en er werd ook echt wel gelachen! Het was wel goed om vrienden te hebben! En als we hier zouden kunnen blijven, was dat al helemaal belangrijk. Iedereen had mensen nodig! Luisterde naar wat Nefeli te zeggen had. Het had over een apparaatje, wat ergens best wel heel erg raar klonk! Aan de andere best logisch. Had zelf niet echt een idee gehad over hoe ze anders voor elkaar hadden gekregen dat we helemaal niets meer wisten. Kan er in ieder geval naar kijken en uiteindelijk misschien wel zorgen dat er weer herinneringen terug kwamen? Zou echt kunnen lukken?! Hoopte er wel op! Al kon Newt er niets aan doen als het niet gebeurde? Newt vroeg wat ik er van vond, waardoor ik even door mijn benen ging, zodat ik op gelijk hoogte was. "Denk dat je het beste kunt proberen?" Als we het niet probeerden dan zou het nooit gaan werken?! Moest alleen zelf weten wat hij wilde? Als hij het niet wilde, moest hij het niet doen. "Grote kans dat het helpt. Maar moet het zelf weten. Moet het niet doen, als het niet goed voelt." Kon best begrijpen dat het best eng was? Wist helemaal niet wie Nefeli was? En wat ze kon doen? Was wel echt goed in de Med-Jack dingen, had dat daarom ook mogen doen! Newt keek even naar Nefeli en vervolgens zag ik zijn ogen weer. "Doe het." Zei hij. Waardoor ik toch wel moest glimlachen. Hij zou misschien zijn geheugen wel terug krijgen! Dat was echt een groot iets! Al hoopte ik dan ook echt wel dat hij zich Lizzy zou herinneren? Dat verdiende ze echt!

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld