Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
'Je bent ook niet gehandicapt, maar je mag niet te veel lopen.' zei hij. Haar been was wel genezen, maar waarschijnlijk nog zwak. Hij wist niet hoe het hele genezingsproces in zijn werk ging, tot voor kort had hij ze nog nooit echt gezien, hij had altijd naar het ziekenhuis gemoeten als er iets aan de hand was. En normale mensen werden niet genezen, zij moesten gewoon in het gips of ze ondergingen een operatie, de healers waren er slechts voor uitzonderlijke gevallen zoals die van Ivy. Dat was ook niet heel gek, het was erg vermoeiend en er was iets mis met veel te veel mensen om ze allemaal te genezen.
'Bijna half twee.' hij wierp een vlugge blik op de wekker in knikte toen, bijna half twee. Hij liet zijn armen om haar middel glijden en beantwoordde haar kus, dit was waarschijnlijk alles waar hij die week naar verlangd had. Het was goed om haar weer in zijn armen te hebben.
'Morgenavond, geloof ik.' zei hij. Hij wist het niet meer helemaal zeker, Ryan had het hem verteld tijdens de missie, maar hij was nog altijd een klein beetje gedesoriënteerd door zijn slaapgebrek en verstoorde ritme. Voor hem voelde het nu ook nog als vroeg in de ochtend, maar dat was het niet.
'We kunnen altijd naar binnen gaan, die certificaat ophalen en er dan weer vandoor gaan.' mompelde hij. Hij had geen zin in een feest, hij lag veel liever de hele avond met Ivy op bed. Bovendien zouden ze dit weekend ook nog weggaan, dus voor hem gold hoe eerder hoe beter.
'Ik denk niet dat je de deur uit zou komen met die jurk.' zei hij, waarna hij even lachte. Normaal gesproken zat hij al graag aan haar als ze een jurk droeg, maar dat zou nu alleen nog maar erger zijn, hij betwijfelde of dat hij het zelfs lang genoeg vol zou houden voor hen om op het feest te raken.
'Ben je van plan weg te gaan?' vroeg hij, toen ze voor haar kledingkast stond en wat kleding uit de kast trok. Ivy had een vrij volle kast, al helemaal nu zijn kleding ook in haar kast lag. Dat ze hem graag kuste, vond hij helemaal niet erg. Hij deed het ook graag, nu al helemaal. Het zou waarschijnlijk wel een paar dagen duren voor het gemis uit zijn systeem was, maar hij had niet het gevoel dat ze dat heel erg zou vinden.
''Kunnen we niet hier blijven?' vroeg hij, waarna hij een kus tegen haar wang, hals en schouder drukte. Hij had nog helemaal geen zin om de kamer te verlaten en weer bij de rest te moeten zitten, dat betekende dat hij zich moest gedragen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy zuchttte even. "Half twee?" Ze keek even verbaasd. "God damn, wat hebben we lang geslapen" mompelde ze. Het was niet erg, voor één keer had het gemogen. Ze moesten wel nog steeds terug in hun gewone ritme zien te komen, en dat zou wel nog even kunnen duren. Ze gaapte even en keek naar Oliver met een glimlach. Ze liet even haar vingers lopen over zijn hals en sleutelbeenderen. "Argh, ik wil echt niet naar dat feest, kunnen we niet slapen?" Mompelde ze met een gepikeerde frons op haar gezicht. Ze wisten allebei dat het niet veel goeds zou doen. Ivy lachte en gaf hem een por. "Okey, dat doen we, Oliver, je plan is geniaal" grapte ze. "Alleen vrees ik dat Jason dan nogal begint te flippen en hij ons de volgende ochtend helemaal niet meer met rust laat" mompelde Ivy met een pruillip. Ze nam toch haar mintgroene trui en trok zijn roze shirt uit. "Ha, okey, dan ga ik wel naakt" mompelde ze even met een brede grijns. Ze kleedde haar om en keek hem aan. Ze bloosde even bij zijn kussen, ze was bijna vergeten hoe die voelden. Okey, niet waar, dat zou ze nooit vergeten. Maar ze had ze gemist. "Ik ga gewoon nog even een koffie gaan halen in de Starbucks hier dichtbij, zin om mee te gaan?" Ze trok een wenkbrauw op naar hem en stond op de punten van haar tenen om hem een kus te geven. "Maar ik ben nu niet meteen van plan veel te wandelen vandaag" zei ze met een glimlachje. Ze zou haar wat inhouden, ze wou liever niet meer naar het ziekenhuis gaan en geopereerd worden, ook al zou ze verdoofd worden. Ze prutste even aan Olivers haar en verstrengelde haar vingers met de zijne.

Account verwijderd

schreef:
Ze hadden inderdaad lang geslapen, maar dat vond hij helemaal niet erg. Sterker nog, hij had er van genoten. Nou ja, toen hij wakker geworden was in elk geval. Het was de eerste keer dat hij zonder hoofdpijn wakker werd en ook de eerste keer dat hij zich niet voelde alsof hij elk moment weer om kon vallen. Missies waren vermoeiender dan hij dacht, maar hij vroeg zich af of dat ook zo geweest was als Ivy er niet geweest was. Ten slotte had hij het grootste deel besteedt aan zijn zorgen over haar, die uiteindelijk ook niet onterecht waren.
'Niet als we er een lang weekend van maken en we er de volgende dag niet zijn.' stelde hij voor. Wat hem betreft konden ze een hele week weg, een hele maand zelfs, hij maakte zich niet zo druk over de trainingen die ze zouden missen. Het betekende wel iets voor hem, maar hij voelde zich niet genoodzaakt elke training bij te wonen, ten slotte was hij altijd meer bezig met de anderen dan met hemzelf.
'En daarnaast heeft Jason beloofd dat hij ons de komende dagen met rust zou laten.' zei hij. Hij wist niet wat die belofte precies waard was, maar hij hoopte dat Jason zich gewoon aan zijn woord zou houden. Jason's grappen waren waarschijnlijk wel het laatste waar hij behoefte aan had.
'Ik denk dat je dan al helemaal de kamer niet meer uit komt.' gaf hij toe. Ze leek er niet langer moeite mee te hebben in zijn bijzijn, hoewel hij niet veranderd was. Hij deed echter meer zijn best om er gewoon niet naar te kijken, dat was gemakkelijker voor hem. Toen ze weer begon te praten, keek hij weer naar haar.
'Ik denk dat ik niet aan de koffie ga beginnen, maar ik loop wel mee, Baylor moet toch uit.' zei hij toen, waarna hij naar kleren zocht en zich omkleedde. Ze hadden natuurlijk Baylor nog en hoe graag hij ook gewoon in bed wilde blijven, moest de hond toch uitgelaten worden.
'Ik vind het schattig dat je altijd begint te blozen.' merkte hij nog op, voor hij de deur voor haar opende. Hij had er niet direct heel veel zin in om weer rond te lopen, maar hij had er ook niet echt iets op tegen. Zo lang hij met Ivy was, zou hij zich in elk geval niet vervelen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte breed en sprong bijna op hem toen hij dat zei. "Ik vind het een prima idee" zei ze vrolijk. Ze drukte een kus op zijn lippen en draaide een rondje. Het was al bijna lente, dus in feite was het niet te koud om naar het strand te gaan ofzo. "Wat als we nu een week ofzo op vakantie gaan? Dan kunnen we wat verder reizen" Ze stak haar haar in een staartje. Se had er nu al zin in. Hopelijk vond Oliver het nog goed. Ivy glimlachte breed en keek hem aan. "Oeh, naar waar gaan we? We gaan toch naar een toffe plek he?" Vroeg se enthousiast. Ze maakte even een raar sprongetje en grijnste. "Wel, we zijn pas zeker dat Jason ons niet gaat storen als we weg zijn" hintte ze. Ze grijnste even naar hem en trok hem zachtjes aan zijn t-shirt naar haar toe, waarna ze een kus op zijn lippen drukte. Één van haar plagerige kusjes, die nog korter dan een seconde waren. Ze wist dat hij er best wel gek van werd, ook al zou hij dat niet zeggen tegen haar. Ivy glimlachte en gaf hem een por. "Hmmmm, misschien niet" zei ze met een lach. Ze was veel te vrolijk dat ze weer bij Oliver was, en ze kon er niets aan doen. Ze knikte even en keek naar de hond die nog steeds aan het slapen was. Ze glimlachte en gaf hem een por. "Jij vent schattig" protesteerde ze. Ze floot op haar vingers en Baylor keek meteen op, waarna hij van het bed sprong. "Flinke jongen" Ze knikte even en deed haar jas en schoenen aan, waarna ze naar buiten liepen. Ivy moest nog waf wennen aan het lopen, ze was het nog niet helemaal gewend om weer te lopen. Ze liepen naar de Starbucks en Ivy bestelde haar koffie. "Wil je zeker niets? Ook geen muffin?" Vroeg ze aan hem met een frons. Ze trok even een gezicht.

Account verwijderd

schreef:
'We kunnen ook een week op vakantie gaan, als je dat liever wilt.' zei hij, waarna hij knikte. Waar ze heen gingen kon hem dan weer niet zo veel schelen, hij gaf nog altijd zeer weinig om luxe. Hij was blij als hij Ivy bij zich had en ergens zat waar het ook daadwerkelijk bewoonbaar was, verder kon het hem niet zo heel veel schelen.
'Ik heb geleerd dat vrouwen over het algemeen veel beter zijn in het uitzoeken van vakanties dan mannen. Dus ik laat jou beslissen waar we heen gaan. Zo lang we maar niet te lang hoeven reizen, dat heb ik een beetje gehad na gisteren.' gaf hij toe. Hij was daarnaast waarschijnlijk ook nog niet in staat lang te reizen, sinds hij met een slaapgebrek zat. Een paar uur hield hij wel vol, maar zeker geen volle dag. Hij kon wel slapen in de verschillende voertuigen, maar het was nooit een echte diepe slaap, waardoor hij zich daarna vaak niet veel beter voelde.
Haar kus was te kort, dat deed ze hem wel vaker aan. Het was waarschijnlijk toch het nadeel van haar gave, ze was te snel voor hem. Hij vond het niet vervelend dat ze het deed, maar hij vond het altijd te kort en hij wilde altijd meer. Daar hadden ze nu echter geen tijd voor, ze zouden al koffie gaan halen. Hij gaapte even en schudde zijn hoofd toen Ivy hem vertelde dat hij schattig was, dat vond ze niet echt. Niet dat hij wist in elk geval, ze zei het nooit.
'Iedereen weet dat je mij niet schattig vind, Iv.' merkte hij op, waarna hij lachte en de deur achter hen sloot. Zijn blik gleed even naar Baylor, die vrolijk om hen heen liep terwijl ze richting de koffiezaak liepen. Hij had het er nooit op gehad, wat hem betreft was het te duur en de koffie vond hij ook niet zo speciaal. Hij zou Ivy echter niet tegen houden, ze moest drinken wat ze lekker vond.
'Nee, zeker weten.' merkte hij op, hij had er geen zin in. Zijn blik gleed even door de zaak, verschillende jonge mensen met laptops genoten van hun koffie, dat was vaak wel wat er binnen liep. Zijn blik gleed weer terug naar Ivy. Hij glimlachte even lichtjes.
'Wil je hier blijven zitten of wil je terug?' vroeg hij. Er waren genoeg plaatsen voor hen om te zitten, maar ze kon het ook onderweg op drinken, het was waar wat ze het liefst had. Onbewust keek hij naar haar been, hij had zichzelf er al meerdere malen op betrapt tijdens het lopen, hij wilde er zeker van zijn dat het goed ging.

Account verwijderd

schreef:
Ivy dacht even na. "Een week he?" Herhaalde ze waarna ze een hand door haar haren haalde. "Argh, je weet dat ik zo slecht ben in kiezen" gromde ze. Ivy dacht even na en beet op haar onderlip. "Als we nu gewoon eens een bungalow huren aan het strand?" Vroeg ze nieuwsgierig. Hetwas er warm en ze zouden er lui kunnen zijn. Gewoon wat in een hangmat liggen, wandelen, al van die dingen. Ze gaf hem een por. "Wat wil jij?" Ze kon het toch niet laten om het hem te vragen. "Ik ga heus niet alleen kiezen, jouw mening stelt ook weer voor en het is òns weekend?" Ze trok een pruillipje en glimlachte. Het zou haar niet lukken om alleen te kiezen, dat wist ze. Ze had Oliver nodig. Ivy likte even over haar onderlip en lachte. "Oh jawel, je bent heel erg cute" verbeterde ze hem. Ivy glimlachte en prikte zachtjes met haar vinger in de kuiltjes in zijn wangen. "Zie je? Super cute" plaagde ze hem. Ze keek even om haar heen in het koffiezaakje. Het was misschien wel duur, maar ze was er dol op. De mensen waren er altijd super vriendelijk en vroegen altijd hoe het met haar ging. Ze was nogal een vaste klant. Ook al moest ze toegeven dat ze toch,og liever naar die kleine, onbekende winkeltjes ging. Maar Satrbucks was nu eenmaal één van de dichtsbijzijnde plaatsen bij het instituut. Ze bestelde haar koffie en betaalde waarna ze nog even naar de bediende aan de kassa zwaaide. Hij heette Quinten, als ze het zich goed herinnerde. Hij was hier een jobstudent. Ivy gaf Oliver een waarschuwende blik. "Oliver Marrek, ik kan nu eenmaal niet kiezen" Ze drukte een kus op zijn wang. "Laten we anders naar het park gaan" stelde ze voor. "Dan kan Baylor nog wat lopen en wij zitten" lachte ze. Ze wist heus wel dat Oliver nog moe was, daarom zou ze het rustig houden. Ze deed haar jas wat beter aan en keek hem aan. "Behalve als je naar huis wilt, ik heb er geen probleem mee als je dat wilt hoor" Ze nam een slok en keek naar de stalletjes aan de kant van de straat en snuffelde nieuwsgierig rond.

Account verwijderd

schreef:
Hij knikte, een week was de bedoeling. Hij zou zeker niet klagen, hij vond het heerlijk om niet te hoeven trainen en de hele dag rustig aan te doen, hij kon de trainingen regelmatig missen als kiespijn. De trainingen waren niet direct vervelend, maar ze verveelden hem vaak.
'Een bungalow aan het strand is prima.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Het kon hem daadwerkelijk niets schelen, hij vond het strand prima, hij vond ijs en sneeuw ook prima. Mensen leken dat vaak niet te begrijpen, dat hij zo weinig nodig had om gelukkig te zijn. Maar toch was het zo, hij had nooit echt iets extra's nodig gehad.
'Iv, ik wil alleen bij jou zijn, verder kan het me echt niet zo veel schelen.' hij keek nogmaals om zich heen en liet toen zijn blik naar buiten glijden, lente zat eraan te komen. Hij zag de knoppen al aan de bomen, hoewel alles nog kaal was, zou daar binnenkort verandering in komen. Hij hield wel van de lente, maar hij had ook niets tegen de winter. In de winter lag hij graag in bed. Hij had eens overnacht in een hotel dat een raam als wand had, waardoor je het bos om het hotel in keek. Het had die paar dagen gesneeuwd en hij had uren naar buiten gekeken, waarna hij altijd ontzettend rustig uit bed kwam of juist in slaap viel. Sneeuw vond hij rustgevend.
'Je kan wel kiezen, je wilt alleen zeker weten dat ik het ook leuk vind omdat je niet wil dat ik iets doe waar ik niets aan vind.' merkte hij op. Ten slotte had ze ook gekozen voor het park, maar zei ze vervolgens weer dat ze ook naar huis konden gaan als hij dat liever wilde. Hij schudde zijn hoofd en glimlachte toen ze nieuwsgierig rondkeek. Het was een vrouwending, dat rond kijken. Hij keek even naar Baylor, maar de hond deed nooit iets verkeerd en snuffelde gewoon wat rond.
'Maar we blijven niet te lang, dat is niet goed voor je been.' hij had liever niet dat ze haar been nu al te veel gebruikte en het nog eens moest laten genezen, dan kon hij haar pret maar beter bederven en haar behoeden voor problemen. Hij bekeek haar terwijl ze nieuwsgierig om haar heen keek, het was lief.
'Je bent echt een enorme flirt, maar ik kan me niet herinneren dat je ooit zo naar mij toe was.' zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij had genoeg gehoord om te weten dat ze er goed in was, maar hij kon zich niet herinneren dat ze ooit zo met hem geflirt had.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte en gaf hem een knuffel. "Okey, het strand wordt het dus...wanneer vertrekken we?" Ze trok een wenkbrauw op en glimlachte. Ze bloosde weer en keek hem aan. "Hmmmm, ik wil ook bij jou zijn, een vakantie zonder jou zou ook maar niets zijn" Ivy wiebelde even met hun handen en ze liepen door. "En dan kunnen we zonnen en wandelen en, ohhh fuck, er is water bij het strand he?" Ze kon haarzelf wel voor het hoofd slaan. Er was een freaking zee. "Ah ja, jij beschermt me wel he?" Ze glimlachte naar hem. "He mister swimteacher?" Ze herinnerde zich nog perfect alle zwemlessen die ze had gehad van hem, ze zou het heus wel overleven, hopelijk. Ivy zuchtte even en knikte. "Ja, misschien wel, maar je weet dat ik om je geef" zei ze met een glimlach. "En ik wil inderdaad niet dat je dingen doet die je niet leuk vindt, dat zou nogal egoïstisch zijn, denk je niet?" Ze lachte even en keek naar een stalletje met handgemaakte oorbellen. Er zat niet bepaald iets in dat ze leuk vond, maar het vrouwtje dat er zat, keek haar nogal smekend aan" Ze keek verlegen verder en kocht een paar afschuwelijke kralen oorbellen, waarna ze het geld gaf aan de vrouw, plus wat extra. Ze ontmoette zijn blik en keek hem aan. "Okey, dat is foed" zei ze met een pruillip. Argh, stom been. Ivy keek hem verbaasd aan. "Ik? Een flirt?" Ze trokhaar wenkbrauwen op. "Ehmmm" mompelde ze even verbaasd.

Account verwijderd

schreef:
'We kunnen na het feest gaan als we op tijd vertrekken, of de ochtend daarna, als je dat liever hebt. Het ligt er denk ik ook een beetje aan wanneer je het kunt boeken, maar zo snel mogelijk in elk geval.' het liefst had hij geen training voor ze zouden vertrekken, daar had hij momenteel helemaal geen trek in. Hij was heus wel in staat wat te doen, maar hij had er wel een beetje genoeg van. Dat zou vanzelf wel weer komen, maar hij had gewoon een paar dagen rust nodig voor hij over de zorgen en stress van de afgelopen dagen heen zou zijn.
'Je mag ook gewoon de hele dag zonnen hoor, daar kijk ik ook graag naar.' merkte hij op, waarna hij even glimlachte. Hij kon zich niet voorstellen dat hij het saai zou vinden om haar de hele dag in bikini te zien liggen, het zou hem waarschijnlijk de hele dag kunnen vermaken.
'Nee, soms moet je dingen doen, ondanks dat je ze niet leuk vind.' hij vond het ook niet leuk om op missie te gaan, na deze missie al helemaal niet meer, maar hij zou het toch wel doen. Het was nu eenmaal een deel van zijn baan, voor hoe lang dat zou duren in elk geval. Hij zette alleen maar door omdat hij iets recht te zetten had, maar hij wist zeker dat hij vertrokken was als hij niet zo veel verkeerde dingen gedaan had.
Hij bekeek haar kort terwijl ze naar de verschillende oorbellen keek, waarna ze een paar kocht en de vrouw te veel betaalde. Ze was niet enthousiast, ze kwam over als elk normaal mens als ze iets kochten dat ze oké vonden. Dat betekende dus dat Ivy helemaal geen fan was van de oorbellen. Ivy was een goed mens, dit soort dingen lieten zien dat ze dat was. Hij kon het niet laten om een kus tegen haar wang te drukken en lachte even toen ze hem verbaasd aankeek.
'Ja, jij.' zei hij lachend. Ze was een flirt, ze kon er in elk geval prima een spelen. Het zat dus wel een beetje in haar, hoewel hij niet vond dat ze dat nu echt was in het dagelijks leven. Hij kon zich niet herinneren dat ze dat ooit bij hem gedaan had, maar misschien was hij er ook gewoon te blind voor geweest.
'Is het erg dat ik nu alweer uit kijk naar vanavond?' hij was niet zo vermoeid dat hij in slaap zou vallen, maar hij keek er wel naar uit om in bed te liggen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy stopte de oorbellen in een zakje en daarna in haar handtas. Misschien vond Suzan ze wel mooi, je wist maar nooit. Of Elise of Erin? Ah ja,en anders stopte ze ze wel in de onderkant van haar kast. Ivy keek hem geamuseerd aan. "Ik weet dat je dat niet erg zou vinden" lachte ze, waarna ze hem een speelse glimlach gaf. "Ik zou het ook niet erg vinden om jou de hele dag rond te zien lopen in je zwembroek" Ze dacht even na. "Ik denk dat net achter het feest wel een goed moment is" Ivy glimlachte en paste even een sjaal, die ze toch maar teruglegde. Waarom zou ze nog een sjaal nodig hebben in de lente? Ze kreeg het nogal vlug warm. Ivy fronste even en sloeg haar armen even over elkaar. "Ik ga niet akkoord, nou ja, soms moet je inderdaad iets doen dat je niet zo leuk vindt, maar in je vrije tijd niet, en zeker niet wat betreft een relatie" Ze haalde een hand door haar haren. "Als jij iets niet wilt, vind ik dat ik daar rekening mee moet houden" berispte ze hem. Ivy aarzelde even maar hield haar mond. Ze was van plan hem te zeggen dat ze graag nog een paar maanden zou willen werken in het instituut en dan een normaal leven zou willen beginnen, maar ze was er nog niet helemaal zeker van. Wat als ze een verkeerde keuze zou maken? Ze kon niet zeggen dat het onbelangrijk was. Het zou de rest van haar leven bepalen. Van hùn leven. Ivy trok een gezicht en beet op haar onderlip. Ze gaapte even kort en keek hem aan met een glimlach toen hij een kus op haar wang drukte. "Heb je je ouders eigenlijk al gebeld? Om ze te laten weten dat je okey bent?" Vroeg Ivy hem. Zijn moeder was vast aan het panikeren. Ivy keek hem aan en bloosde lichtjes. "Ik ben heus geen flirt" protesteerde ze lachend. "Tell me, Oliver Marrek, geef me redenen waarom ik volgens jou een flirt zou zijn" Ze stak haar tong uit en dronk het restje koffie uit haar beker, waarna ze die wegsmeet en Baylor bekeek. "Nah, dat is perfect normaal voor jouw doen slaapkopje van me" plaagde ze hem. Ze keek hem even ondeugend aan en stak haar tong nogmaals uit.

Account verwijderd

schreef:
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze hem vertelde dat ze wel wist dat hij dat niet erg vond en dat ze het ook niet erg vond om hem rond te zien lopen in zijn zwembroek. Hij had nooit verborgen dat hij haar graag zag, op welke manier dan ook en andersom ook niet.
'Dan gaan we na het feest.' besloot hij. Ze waren toch niet van plan lang te blijven en sinds ze Jason toch niet zouden zien nadat ze er vroeg vandoor gegaan waren, maakte het ook niets uit. Misschien zou Jason hem een paar grappen sturen via zijn telefoon, misschien zou hij zelfs bellen in de tijd dat ze weg waren, maar dat maakte hem niet zo veel uit. Dat viel allemaal te negeren.
'In een relatie moet je soms ook dingen doen die je liever niet doet. Afgelopen missie was daar denk ik een voorbeeld van. Maar niet in je vrije tijd, inderdaad.' stemde hij in. Hij zou haar nooit iets laten doen wat ze niet wilde doen, tenzij het echt niet anders kon. Maar er moest toch wel behoorlijk wat aan de hand zijn wilde hij haar dwingen iets te doen, dan was het waarschijnlijk wel iets levensbedreigend.
'Nee, maar ik heb ze wel een bericht gestuurd toen ik thuis kwam.' zei hij. Het was maar een kort bericht geweest en hij was veel te vermoeid geweest om ze te bellen, maar ze wisten in elk geval dat ze terug waren en dat er niets met hem aan de hand was. Hij had ze niets verteld over Ivy, daar was hij te moe voor geweest en bovendien was ze heelhuids met hem mee naar huis gekomen, dus had het ook geen prioriteit gehad op dat moment.
'Ik kan niet letterlijk citeren.' klaagde hij. Ze had een week lang geflirt, maar toch kon hij zich niets meer voor de geest halen, waarschijnlijk omdat hij dat eigenlijk ook niet wilde.
'Is het ook normaal als ik nu ook naar bed wil? Maar niet om te slapen.' zei hij, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde en zijn armen om haar heen liet glijden. Hij had niet ontkend dat hij haar gemist had de afgelopen week, dat had hij wel gedaan. Zelfs nu hij bij haar was, leek dat gevoel niet helemaal te zijn verdwenen, alsof hij haar elk moment opnieuw kwijt kon raken. Waarschijnlijk moest hij gewoon nog wennen aan het feit dat ze er weer was, maar het betekende wel dat hij tot dan de constante neiging had om dichtbij haar te zijn, om zichzelf ervan te verzekeren dat ze er nog was.

Account verwijderd

schreef:
"Na het feest wordt het dus" zei Ivy met een grijns. Ze gaf hem een kus en raakte zijn wang even aan met haar vingers. Ze zocht even verder en stopte bij een kraampje met horloges. "Come on, die zou echt leuk bij je staan" Ze wees naar een simpel horloge met metalen rand en zwart klokje met zilveren cijfers en wijzers. Ze keek hem nieuwsgierig aan. "Wat vind je ervan?" Vroeg ze terwijl ze nog wat verderkeek. "Ik vind hem wel iets hebben" voegde ze eraan toe. Het stond hem wel. Ze knikte even en luisterde naar wat hij haar zei. "Ehe" Ze maakte even een geluidje en keek hem aan met een glimlach om haar mondhoeken. Ze fronstr even en slikte, waarna zeop haar onderlip bijt. Zou ze het hem vertellen? Oliver begon alweer over zijn ouders en Ivy knikte tevreden. "Goed zo, straks denken ze nog dat ik niet goed genoeg voor je zorg" Ze aarzelde even. "Alhoewel jij meer voor mij zorgt" gaf ze eerlijk toe. Ze glimlachte naar hem en gaf hem een pets. "Ik ben geen flirt" concludeerde ze uit zijn praatjes. Ze lachte even om hem en sloeg haar armen om zijn nek. "Hmmmm, misschien is dat inderdaad wel wat vreemder" gaf ze toe. Ze drukte haar lippen zachtjes op de mijne. "Al moet ik je wel.bijstaan, ik zou dat ook wel willen" Ze glimlachte speels en gaf hem een por. "Maar oh, wat jammer dat we niet thuis zijn en ik mojn superspeed niet kan gebruikdn" Onschuldig keek ze hem aan en lachte even zachtjes. Ze nam Baylor in haar armen, aangezien haar hond er op één of andere manier in geslaagd was om de vijf seconden te struikelen. Ze woelde even door zijn vachtje en keek naar Oliver. "Gaan we naar huis? Ik heb nog steeds slaap" gaf ze schaapachtig toe. Het was nog niet helemaal weggeebd, haar vermoeidheid. Het zou nog wel verdwijnen na even.

Account verwijderd

schreef:
Hij keek er naar uit om op vakantie te gaan, om zich even niet druk te hoeven maken over het instituut en de missies en de trainingen. Hij moest toegeven dat het zwaarder was dan hij gehoopt had, hoewel het nog altijd oké was als je het vergeleek met de afgelopen jaren. Daar had hij echter een stuk meer voor het zeggen gehad dan hier, waardoor hij zichzelf regelmatig wat vrije tijd schonk. Dat anderen het daar niet mee eens waren, had hem niets kunnen schelen. Het was niet alsof hij daar nu echt vrienden had, dus schonk hij ook zeer weinig tijd aan de mensen om hem heen.
'Ik ben mijn horloge verloren tijdens de missie, denk ik.' gaf hij toe. Hij had niet direct vervanging nodig, hij kon nog altijd op zijn telefoon kijken. Bovendien wist hij dat Ivy er direct een zou kopen als hij verder niets meer zei.
'Maar ik heb er niet echt een nodig.' vervolgde hij. Hij had zijn horloge lang gehad en het was gewoonte geworden om het ding om te doen, maar het was nu ook weer niet alsof hij hem echt nodig had.
'Ik denk dat ze zich daar niet eens druk over maken, ze maken zich al druk over of ik wel goed voor jou zorg.' zei hij bedenkelijk. Ze waren een beetje traditioneel wat dat betreft, ze vonden dat de man voor de vrouw hoorde te zorgen en dat de vrouw de man ook weinig aan kon doen. In werkelijkheid kwam het ook voor dat de vrouw de man mishandelde, hoewel je dat natuurlijk een stuk minder hoorde en dat bij hen helemaal het geval niet was.
'Jij haalt te veel plezier in het plagen.' mopperde hij. Hij knikte direct toen ze vroeg of ze naar huis gingen. Hij wierp af en toe nog steeds een blik op haar been, maar ze leek geen moeite te hebben met lopen, dus ging hij er vanuit dat het allemaal wel goed zat. Zo lang hadden ze ook niet gelopen, het was helemaal geen grote afstand. Ze waren dan ook zo weer terug. Baylor leek het wel naar zijn zin gehad te hebben in haar armen, je zag het gewoon aan de hond. Hij trok zijn jas weer uit en gooide hem over de kapstok, waarna hij zijn schoenen ook uittrok. Ze hadden een tijd buiten gespendeerd, wat hem betreft was dat wel weer genoeg voor een dag.

Account verwijderd

schreef:
Ivy kocht het horloge toch toen Oliver even bezig was met Baylor en liet het in haar zak glijden. Ze zou het hem nog niet direct geven, maar als er zich een gelegenheid ofzo voordeed. Hoe kon hij zelfs zijn horloge verliezen op missie? Hopelijk was zijn horloge iet de duur geweest. Al moest ze toegeven dat die aan het kraampje, dat wel was. Maar het maakte haar niet uit. Was dat de invloed die Oliver op haar had? Geld maakte voor hem ook nooit uit. Yep, het was zeker Olivers invloed op haar. Hmmm, hij veranderde haar. Ivy glimlachte. "Wel, jij zorgt prima voor me" Ze drukte een kus op zijn lippen en aaide Baylor even, die haar slaperig aankeek. Die had ook al zijn energie opgebruikt. Het was waar, Oliver zorgde enorm goed voor haar. "He Ollie, je weet toch dat je niet altijd met me mòèt omgaan he?" Ze voelde zich best wel schuldig, alsof ze hem verplichtte bij haar te blijven. Ze vond het gewoon geweldig om bij hem te zijn. Ze voelde zich goed. Ze lachte om het feit dat hij mopperde en ook direct knikte toen ze vroeg of ze naar huis gingen. Dat was duidelijk. Maar ze moest hem gelijk geven, ze zat liever binnen, lui te zijn. Ivy keek hem aan en lachte even toen ze opmerkte dat hij naar haar been keek. "He had finnneeee" protesteerde ze. "Behalve als je perse me wilt dragen, dat mag ook altijd" glimlachte ze. Ze kwamen aan. Ivy volgde zijn voorbeeld en trok haar schoenen en jas af. Ze gaapte even en zette Baylor neer op de grond. "Zie je, we kunnen niet elke dag in mijn kamer blijven, straks denken de mensen dat we niet meer leven" zei ze lachend om zijn gezicht van opluchting. Ze liep naar hem toe en stond op haar tenen om hem goed aan te kunnen kijken. Ze glimlachte en drukte een paar enkele kusjes op zijn lippen. "He daar, alles goed?" Ivy gaf hem een speelse tik tegen zijn achterwerk en ging weer normaal staan.

Account verwijderd

schreef:
Het was belangrijk voor hem dat ze vond dat hij goed voor haar zorgde, hij wilde graag dat ze gelukkig was in hun relatie. Hij was gelukkig in hun relatie, hij wilde graag dat zij dat ook was. Een glimlach verscheen dus op zijn gezicht toen ze hem vertelde dat hij dat wel deed. Er waren een hoop relaties die niet goed waren voor één van de twee, zo'n relatie wilde hij niet.
'Maar ik ga graag om met mijn vriendin.' zei hij. Hij was graag in haar buurt, hij praatte graag tegen haar en hij had nog niet één keer gemerkt dat hij wat afstand van haar wilde. Hij zag haar vrijwel de hele dag en de uren dat hij haar zo nu en dan niet zag, vond hij niet leuker dan de uren dat hij haar wel zag. Ivy was een erg leuk persoon om bij te zijn, relatie of niet. Dat vond de rest van het team ook, daar was hij wel zeker van.
'Ik denk niet dat mensen zouden denken dat we niet meer leven, we gaan heus nog wel eens eten.' zei hij lachend. Ze zouden het vast niet zo raar vinden dat ze weinig buiten kwamen na de missie, iedereen was vermoeid als ze terug kwamen. Vaak herkende je de mensen die op missie gegaan waren direct, ze zagen er een stuk vermoeider uit dan de rest.
'Nu wel.' antwoordde hij. Hij voelde zich weer goed nu ze bij hem was. Hij liet zijn vingers langs haar wang glijden en schudde lachend zijn hoofd toen ze hem een tik gaf. Ivy was wel vaker speels, hij vond het nooit erg. Hij verstrengelde hun vingers en ging zitten, waarna hij haar zag op zijn schoot trok en even glimlachte.
'Maar ik wacht al dagen op het moment dat ik weer in staat ben om je te kussen.' gaf hij toe. De eerste twee dagen was het niet zo erg geweest, maar daarna was hij haar toch echt op elk vlak gaan missen. Hij duwde een kus tegen haar lippen en streek haar haar even opzij, waarna hij een kus net onder haar oor duwde. Zacht duwde hij haar trui van haar schouder, waarna hij diverse kusjes langs haar hals naar beneden tegen haar schouder duwde. Al dagen wilde hij dat weer doen, hij miste het. Hij vond het leuk om haar te kussen, het liefst kuste hij elke centimeter van haar lichaam als ze daar tijd voor hadden.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld