Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
'Is dat verkeerd? Maar als ik dat niet gedaan had, had je ook geen kus gekregen.' ooit wel, maar niet op dat moment. Hij ging er vanuit dat het dan alsnog een keer gebeurd was, maar later. En nu hij het eenmaal gedaan had, wenste hij dat hij het eerder gedaan had. Helaas kon hij die verloren tijd niet terugdraaien, maar hij kon het wel inhalen. Nou ja, als Ivy het daar mee eens was. Ze hadden het er niet echt over gehad, Derek was er bijna direct tussen gesprongen en hoewel hij zich totaal niet ongemakkelijk voelde, vond hij dat ze het er misschien toch over moesten hebben.
Toen ook Ivy met zijn plan instemde, gingen ze terug. Het voelde altijd een beetje raar om na het schaatsen weer op normale schoenen te lopen, maar voor Ivy was het een opluchting. Hij grijnsde even, met haar gave kon ze het misschien gewoon beter vinden met stabiele grond. Ijs was ook stabiel, maar haar gave kon er niets mee en ook zij leek zich gewoon in het algemeen beter te voelen op de vaste goed.
'Volgens mij is het een ding dat vrouwen niet betalen op de eerste date. Mocht je dat echt heel erg vinden, dan beloof ik dat jij de volgende keer mag betalen, misschien.' het waren ongeschreven regels die zelfs een man die nooit echt gedatet had kende. Hij duwde een kus tegen haar wang.
'Als jullie nu ergens gaan zitten, dan halen Derek en ik het wel. Wat willen jullie hebben?' hij keek even naar de twee, het was in elk geval het uitgelezen moment om met Derek te praten over zijn date. Over Ivy en hem had het team het duidelijk al langer dan vandaag, nu werd het tijd om met Derek te praten over Elise.
'Ik wil graag een wafel.' zei Elise, waarna ze even naar hen glimlachte. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Derek wel grijnzen, de man mocht dan één blok spieren zijn, van binnen was er niets kwaads. Hij vroeg zich af waarom Derek nooit echt een relatie gehad had, het was niet alsof er iets mis met hem was. Hoewel, misschien toch wel. Hij herinnerde zich de laatste avond wel, Derek had een reden voor zijn drankgebruik. Hij had het er nooit meer over gehad en Derek had het hem ook nooit verteld. Het hoefde er natuurlijk niets mee te maken te hebben, maar Derek hield iets achter.

Account verwijderd

schreef:
"Hmmm, ik denk er wel nog even over na of het verkeerd was van je om dat te doen" grapte ze waarna ze hem een lieve glimlach schonk. Tuurlijk was het niet verkeerd, het was lief en schattig en ... Ivy glimlachte vanzelf bij deze gedachten. Ze hield haar hoofd schuin en trok onschuldig haar wenkbrauw op. "Is dat dan een regel? Wel, misschien begin ik wel een nieuwe regel" zei ze met een lachje. "En volgende keer betaal ik gegarandeerd, geen gemaar" zei ze met een zelfzeker gezicht. Ze vond het niet fijn wanneer iemand steeds voor haar betaalde, het voelde alsof ze die persoon dan alleen gebruikte voor het geld. "Sure, wij gaan wel naar die bank bij die treurwilg daar" zei ze terwijl ze Elises arm vastnam. "Doe voor mij ook maar een warme wafel". Ze drukte een vlug kusje op zijn lippen en glimlachte. "Terugkomen he?" Ze glimlachte even en liep toen samen met Elise naar het bankje. "He, Ivy, denk je dat Derek me wel leuk vindt?" Vroeg Elise opeens waardoor Ivy opkeek. "Ja, tuurlijk, heb je hem nog niet zien kijken naar je? En hij praat ook constant over je in het team, alleen maar goede dingen, don't worry" Ivy keek naar Elise. "Hij is gewoon een beetje, social awkward, Oliver zou nu zeggen dat Derek wordt geintimideerd door je" lachte ze. Elise trok een raar gezicht. "Geintimideerd?" Mimede ze haar na. Ivy knikte even en grijnste. "Yep, geloof me, ik vond het ook raar klinken de eerste keer dat hij het zei, en ik wen er nu nog niet aan" lachte ze vrolijk. "Maar dus, het komrt erop neer dat ik zeker ben dat Derek dol op je is" vatte ze samen waarna haar blik gleed naar de richting waar Derek en Oliver waren verdwenen.

Account verwijderd

schreef:
Over het betalen zouden ze het een andere keer wel hebben, als er iets was waar hij weinig om gaf, was het geld. Nog nooit had hij om geld gegeven, materie was voor hem belangrijker. Hoewel de meeste mensen zouden zeggen dat je daar niet aan kon komen zonder geld, bleef geld onbelangrijk.
'Komt eraan.' hij keek kort naar Derek en samen liepen ze tussen de kraampjes door. Derek was verrassend stil, waardoor hij zich afvroeg wat Derek dwars zat. Hij zou er niet naar vragen, Derek zou er zelf mee wil komen.
'Ik denk niet dat ze me ziet zitten. Als ik bij haar ben weet ik gewoon niet wat ik moet zeggen.' mopperde Derek, terwijl ze in de rij stonden voor de wafelkraam.
'Ze ziet er al sinds het begin van de avond uit alsof ze wilt dat je haar zoent. En dat zijn Ivy's woorden, niet die van mij. Ivy heeft daar meer verstand van dan wij. Ik begrijp alleen niet waarom de grote zelfverzekerde spierbundel ineens niet meer zo zelfverzekerd is. Je wilt het, zij wilt het. Waarom doe je het niet gewoon?' hij keek niet naar Derek toen hij dat zei, het was hun beurt om te bestellen. Ze gingen voor vijf wafels, Derek wilde er twee. Hem maakte het verder weinig uit en hij betaalde. Derek betaalde ook regelmatig, maar deze date was zijn idee geweest, hij vond het logisch dat hij zou betalen.
'Ik weet gewoon niet wanneer.' kort hief hij zijn wenkbrauw op, Derek was niet zo ver als het ging om vrouwen. Misschien was dat de reden dat Derek nooit een echte relatie gehad had.
'Bovendien zitten jullie er nu ook bij, dan kan ik het al helemaal niet maken.' keek hij ooit wel eens naar films? Of dates in het algemeen, dubbeldates in het speciaal?
'Ik zoen Ivy, jij Elise. Ben je ooit eens op dubbeldate geweest? Dat is hoe het werkt. Nou ja, als je haar leuk vindt dan. Het is jouw keuze, maar als je haar echt zo leuk vindt, kun je het beter maar direct doen. En ik spreek uit ervaring.' want ja, hij had er weken over gedaan en dat moest Derek zichzelf niet aan doen. Ze liepen naar de bank waar Elise en Ivy naartoe gelopen waren en hij ging naast Ivy zitten. Hij zag Derek even ongemakkelijk kijken, waarna hij naast Elise ging zitten.
'Derek wil het, hij ziet alleen geen goed moment.' mompelde hij richting Ivy terwijl hij naar de twee keek.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek naar Elise. "Straks laten Oliver en ik je wel even alleen zitten met shy boy over there, dan kunnen jullie wel wat praten" stelde ze voor. "Sure.." Met een lachje keek Elise haar aan. "Dus jij en Oliver hadden nooit eerder gekust? Dat verbaast me wel, aangezien jullie constant bij elkaar waren en je direct zag dat er chemie tussen jullie twee was" Ivy kleurde rood. Waren zij nu de enigen die het nog niet door hadden? Blijkbaar wel. "Wel, we hebben nog wel wat tijd in te halen" lachte ze terwijl ze haar benen optrok op het bankje. "Joel zal er niet echt blij om zijn he?" Elise keek haar aan met een bezorgd gezicht en Ivy zuchtte. "Nou, nee, dat zal hij niet zijn, maar Joel is geen deel meer van mijn leven dus heeft hij er niets over te zeggen" protesteerde ze. Joel was de man met wie ze maar drie maanden een relatie had gehad, maar hij behandelde haar als zijn bezit en was nogal snel jaloers en gedroeg zich constant enorm bossy. Dus had ze uiteindelijk het toch aangedurfd om hem te dumpen, en natuurlijk had ze een heel erg kwade reactie gekregen, die ze wel had verwacht. Het ergste was dat Joel ook in het instituut zat. Hij had de gave om iemand tijdelijk te verlammen voor ongeveer een kwartier. Ze had altijd iets luguber eraan gevonden, het was gewoon een eng idee. Vast zitten in je lichaam maar niets kunnen doen. Ze zag ondertussen al de mannen aanlopen en nam de wafel aan. "Dankje" Ivy fronste toen ze Oliver dat hoorde mompelen en ze knikte kort. "Maar Elise wilt het wel, misschien moeten we hen een momentje gunnen en hun laten praten" fluisterde ze zachtjes waarna ze hem aankeek en een vragend gezicht trok. "I mean, we kunnen weinig doen, het is nog steeds Dereks crush"

Account verwijderd

schreef:
Als Derek anders geweest was, had hij hem en Ivy nog wel in hun situatie kunnen projecteren. Maar hij was nooit zo onzeker geworden, hij had het over een hele andere boeg gegooid. Derek was onzeker en hij was voor de vriendschap gegaan, wat erger was wist hij niet. Onzeker zijn zou echt nooit echt een optie voor hem geweest zijn, het lag niet in zijn natuur. Bovendien had hij direct al geweten dat hij liever een vriendschap met Ivy had dan helemaal niets.
'Als Derek op een onderwerp kan komen.' en dat was waarschijnlijk zijn grootste probleem, dat kon Derek niet. Normaal gesproken was het geen probleem, vandaag was het een drama. Hij was blij dat dat met Ivy nooit een probleem was geweest, hij sprak haar soms uren op een dag en ongemakkelijke stiltes waren nooit ergens te bekennen. Het waren ook serieuze gesprekken geweest, het was niet alsof dat soort gesprekken ineens niet meer voor kwamen als je geïnteresseerd in iemand was.
'Iv en ik gaan naar de kraampjes kijken.' verkondigde hij. Met iets beters kon hij niet komen, er was niet veel meer te doen. Het was schaatsen of naar kraampjes kijken, dat eerste hadden ze al gedaan. Bovendien gaf het niet alleen Elise en Derek de gelegenheid om eens echt te praten, maar ook hem en Ivy de kans om te praten.
Hij keek nog kort naar de twee naar het bankje voor ze verdwenen tussen de kraampjes. Er was genoeg te doen naast schaatsen, je kon in elk geval een hoop eten en een hoop kopen. En hij was van plan iets te kopen, hij wilde een aandenken hebben aan vandaag. Hij was die soort vriend, ja. Hij was de soort vriend die graag je hand vasthield in het openbaar en hij was de soort vriend die er nog geen seconde over na zou denken wat anderen precies van hen vonden. Hij was niet de persoon om dingen geheim te houden, als hij het deed, dan wilde hij het goed doen.
'Hoe vreselijk ik het ook altijd vind om ernaar te vragen, waar staan we nu?' hij keek naar haar terwijl hij fronste. Hij kon geen gewone vrienden zijn na vandaag, hij zou het niet volhouden. Voor de kus misschien wel, maar nu kon hij niet meer terug. Leuk was het niet om naar te vragen, maar hij had het liever meteen duidelijk.

Account verwijderd

schreef:
Ivy stond een tikkeltje opgelucht op toen Oliver voorstelde om naar de kraampjes te gaan kijken. "We zien jullie straks wel weer" glimlachte ze waarna ze samen met Oliver wegliep. "Fjew, nooit gedacht dat je vrienden helpen aan een lief te geraken zo moeilijk en stresserend was" zei ze eerlijk. Suzan moest ze nooit helpen. Haar relaties waren altijd maar van heel erg korte duur, je kon het niet echt relaties noemen maar meer flirts. Vaak vroeg ze zich af of ze niet nood had aan een lange relatie. Blijkbaar niet. Ryan had soms wel advies nodig, maar dat was meer voor geschenktips voor zijn vriendin op dat moment. Ze vond het wel fijn om haar advies te geven, ook al was ze nu ook weer niet een pro in relaties. Op één of andere manier trok ze vaak de verkeerde mensen aan. Maar het was nu niet dat Ivy viel op die badboy types. Ze had liever een vriend die gewoon zichzelf was, op een goede manier. Zoals Olli. Ivy liet haar ogen langs de kraampjes dwalen. Er was nog veel te doen, van die ringetjes gooien op staven, schieten op doelen, basket, en natuurlijk de typische winkeltjes. Ze draaide zich om naar Oliver toen hij haar aansprak. Ze zag het wel aankomen. Ivys wangen kleurden rood en ze friemelde even kort aan haar haar. "Oh god, ik haat die vraag" lachte ze even mt een bibberig lachje. Ze ontmoette zijn ogen. "Wel, I mean, als, I guess...ehmmm, ik denk dat we nu in een echte relatie zitten, als in een vriendje-vriendinnetje relatie, behalve als jij dat niet wilt hoor, dan heb ik niets gezegd en vergeten we dit, alhoewel ik echt wel een relatie wil met je, maar als jij niet.." stamelde ze, haar wangen vuurrood.

Account verwijderd

schreef:
Ivy's gezichtsuitdrukking was bijna grappig, als ze het niet zo vervelend had gevonden. Het was ook een vervelende vraag, maar hij had geen andere keuze dan het gewoon vragen. Hij wilde wel op dezelfde lijn als zij zitten om misverstanden te voorkomen, het zou nog veel vervelender zijn als zij een ander idee had dan hij.
Ze was best schattig als ze stamelde en rood werd, hij kon er niets aan doen. De manier waarop ze sprak was schattig, alsof ze bang was voor een soort afwijzing en toch geloofde dat hij dat niet zou doen. Hij glimlachte even terwijl hij beide armen om haar middel liet glijden. Het was voor hem makkelijker, hij had de vraag gesteld. Als hij in haar situatie gestaan had, had hij zich in ook niet veel gemakkelijker gevoeld.
'Normaal zou ik zeggen dat ik niet aan relaties doe op een eerste date. Maar eigenlijk voelt dit als de dertigste date en ben ik de sukkel die dertig dates nodig had om de moed te vinden iets te doen.' hij had al zo veel uren met Ivy alleen gespendeerd, iedereen had het aan kunnen zien voor een date. Misschien waren het ook wel een soort dates, maar hij had haar gewoon nooit gezoend. Ze hadden uren samen gezwommen, uren samen buiten gebracht en uren lang andere dingen gedaan samen. Het waren geen officiële dates zoals deze geweest, maar ze telden.
'Ik had je nooit gezoend als ik dat niet wilde. Maar ik moet je waarschuwen, ik ben er niet geheimzinnig over. Wat betekent dat ik niet in het openbaar ga verbergen dat we samen zijn. Ik weet hoeveel mannen dat doen, daar ben ik niet één van.' hij keek naar haar, hij ging niet voor halve relaties. Mannen die niet in het openbaar wilde laten blijken dat ze samen waren met de ander, waren wat hem betreft niet in goede relatie.
'Zoals nu. Ik geloof dat we wat tijd in te halen hebben.' mompelde hij, voordat hij opnieuw zijn lippen tegen de hare duwde.

Account verwijderd

schreef:
Ivy durfde eindelijk adem te halen toen hij zijn armen om haar middel liet glijden. Opgelucht blies ze wat lucht uit. Waarom was ze zo awkward in dot soot dingen? Maar betekende dit dat het goed was? Ze luisterde naar wat hij zei en glimlachte. "Wel, dit voelt gewoon als de eerste officiële date" zei ze eerlijk. Het voelde best wel natuurlijk, alhoewel ze natuurlijk vanmorgen super nerveus was geweest en nu pas besefte dat dat echt zijn schuld was geweest. "En je bent geen sukkel, helemaal niet" Ze raakte even zijn mondhoek aan en glimlachte verlegen. Hij zou nooit een sukkel zijn. Voor haar was hij gewoon goddelijk, haar eigen god. Op dit moment mochten andere vrouwen best wel jaloers zijn op haar. "Well, I don't mind at all" Zei ze eerlijk. Ze vond het super dat hij het niet erg vond om het verborgen te houden. Ze was echter wel een beetje stiekem nerveus ervoor. Zouden anderen denken dat hij te goed voor haar was, dat hij iemand anders verdiende? Want dat dacht zij wel af en toe. Ze wist niet of ze dit haarzelf wijsmaakte gewoon omdat ze bang was of omdat ze onzeker was, maar ze deed het soms wel. Ivy keek weer naar Oliver en glimlachte. "Hmm, denk ik ook" Ze beantwoordde zijn kus terwijl haar ene arm langzaam om zijn nek gleed en haar andere in zijn haren belandde. Plagerig beet ze zachtjes op zijn onderlip, gewoon om even met hem te dollen en zijn reactie te kunnen waarnemen. Ze liet haar nagel voorzichtjes langs zijn wang glijden. Ja, volgens haar kon het hiermee wel werken. Het kon werken met Oliver.

Account verwijderd

schreef:
Voor haar was hij geen sukkel, voor zichzelf misschien een beetje. Hoewel het misschien goed was geweest dat ze er zo lang mee gewacht hadden, hij had in elk geval genoeg tijd gehad om uit te zoeken wat hij nu eigenlijk precies wilde. Hij had de tijd gehad om haar te leren kennen, om te weten waar ze van hield en waarvan niet. Dit opende nieuwe deuren tot dingen die hij nog niet wist, maar de basis was er. Je zou kunnen zeggen dat ze er gewoon in gesprongen waren, maar in werkelijkheid waren ze er al weken mee bezig. Ze wisten het zelf alleen niet.
Hij lachte even toen ze op zijn onderlip beet, zoiets kon ze terug verwachten. Niet nu, er zouden nog genoeg kussen komen de komende tijd als het aan hem lag. Hij was niet eens per se aanhankelijk, maar hij was graag bij de persoon waar hij ook daadwerkelijk om gaf. Hij zou haar graag kussen en hij zou haar graag vast houden en haar hand vasthouden, het was gewoon wie hij was. Je had mensen die daar niet zo'n fan van waren, maar hij wel. Hij voelde zich er beter door, minder alleen. En leuk of niet, de afgelopen drie jaar was hij best wel op zichzelf aangewezen geweest.
Hij liet haar lippen pas na een hele tijd los, waarna hij een grijns op zijn gezicht verscheen. Hij was naar het instituut gekomen met niets, hij was alleen en hij had een enorm schuldgevoel. Een paar weken later was alles zo anders, zo veel beter. Hij had het nooit kunnen verwachten.
'Ik denk dat het hem dan eindelijk gelukt is.' zei hij, terwijl hij kort achterom keek. Elise en Derek zaten wel heel erg dichtbij elkaar. Als ze nog niet gezoend hadden, dan zou dat elk moment gebeuren. Je zag de verandering, hij zat rechter en zelfs van een afstand kon je zien dat de onzekerheid verdwenen was.
'Het lijkt erop dat deze date in elk geval een succes was. Misschien moeten we vaker mensen meenemen op dubbeldate.' zei hij lachend, waarna hij opnieuw een kus tegen haar lippen duwde. Daar zou hij voorlopig geen genoeg van krijgen, hij deed het met alle plezier.
'Misschien moeten we zo terug gaan, ik denk dat jij nog een heel kruisverhoor voor de boeg hebt.' Suzan zou niet stoppen voor ze alle details had en bovendien waren ze al drie uur weg. Hij had er geen problemen mee, maar de rest van het team zat hen waarschijnlijk al op te wachten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om de grijns op zijn gezicht. Het was wel schattig om te zien. Ze kon hier wel makkelijk aan wennen. Ze verstrengelde haar vingers met zijn vingers en leunde even met haar hoofd tegen zijn schouder aan. "Volgens mij moeten we dit vaker doen" glimlachte ze. Ze volgde zijn blik en liet zijn hand los om hem een highfive te geven. "En we vormen gewoon een supergoed team" Ze grijnste breed. "Ohhh, kijk ze nu, ze zijn zo schattig" Ivy glimlachte en keek hem aan. "Deze date is zeker een succes" stemde ze toe. "Wel, we kunnen altijd Suzan meenemen, maar ik vrees dat ze ons dan constant zal storen" lachte ze. Suzan mee op dubbeldate, dat liep gegarandeerd niet goed af. Ze kon het al voor zich zien. Ze zou waarschijnlijk constant kirren hoe schattig ze wel waren en hen plagen omdat ze zo lang gewacht hadden. Ze stond op haar tippen om zijn kus in ontvangst te nemen. Ze luisterde naar hem en knikte. "Ja, dat denk ik ook, bescherm je me dan?" lachte ze waarna ze zijn hand weer vastnam. "Al hoewel ik er aan twijfel of je me kan beschermen voor haar" grinnikte ze even. "En ik denk dat je zelf ook wel ondervraagt zal worden door de rest van het team" voegde ze eraan toe. Zeker weten zelfs, Jason bemoeide zich zelf ook constant met de relaties van zijn zijn zus haar beste vriendin. Ze keek nog even om zich heen. "Wil jij nog ergens naartoe?" vroeg ze terwijl ze toch nog eens nieuwsgierig haar blik op het schietkraam liet vallen. Dat komt ervan als je altijd al leert schieten in het instituut. Ivy nam nog een hapje van haar wafel.

Account verwijderd

schreef:
Een echte verrassing was het niet, Elise en Derek waren vanaf moment één al duidelijk dol op elkaar. Zelfs toen ze nog geen echt gesprek hadden gehad, keken ze al op een bepaalde manier naar elkaar. Misschien waren ze wel eerder samen geweest als Derek het lef gehad had om met haar te praten, maar daar hoefde ze zich nu niet langer druk om te maken.
'Is dat zo? Ik zag Suzan altijd meer als de vrouw die de hele avond niet van haar date af kon blijven.' vertelde hij. Suzan was geliefd bij mannen, hij had nog geen dag nodig gehad om dat te zien. Hij kon zich zijn eerste avond hier nog wel herinneren, ze waren bijna bovenop haar gesprongen. Suzan leek het niet erg te vinden, ze leek wel te genieten van de aandacht die haar geschonken werd.
'Nou, ik kan nog altijd door ze heen lopen en jij bent al in je kamer voor ze door hebben dat je er bent. Ik denk dat we het wel overleven.' in principe hoefde ze niets te vertellen als ze dat niet wilden, maar hij wist dat Ivy er niet echt een probleem mee had. Ivy hield van Suzan. En zijn verhoor zou toch iets anders zijn dan dat van Ivy, mannen hadden geen behoefte aan alle details. Ze vroegen gewoon hoe het was en wilde de belangrijkste informatie weten, maar dan hield het ook wel op. Ze hoefde niet te weten hoe alles precies ging.
'Nee, want dat is niet eerlijk, Iv. Wij zijn getraind in deze dingen, we zouden alles wat er te winnen valt kunnen winnen.' zei hij terwijl hij keek naar het kraampje waar zij naar keek. Schieten, gooien en alles wat je hier nog meer kon vinden, was voor hen een eitje.
'Als je iets wilt hebben dan koop ik het wel voor je. Maar volgens mij heb je nog een puppy te goed.' hij glimlachte even en trok haar toen zachtjes mee terug naar Elise en Derek. Morgen zouden ze naar het asiel gaan en hoewel hij haar nu wel kende, wist hij niets anders dan een puppy dat haar blij zou maken.
'Tijd om terug te gaan.' vertelde hij Elise en Derek. Hij besloot niets te zeggen over de manier waarop ze zaten, want ze zagen er allebei een beetje betrapt bij. Niet dat het een schande was, maar ze keken naar hen alsof ze hen hadden betrapt. Elise bloosde en Derek keek een beetje ongemakkelijk naar de grond.

Account verwijderd

schreef:
Ivy schudde haar hoofd. "Nee, Suzan is in het begin constant bezig met haar date, maar na eventjes is ze die persoon wel beu, ze haat te serieuze relaties, al heeft ze er stiekem wel nood aan." Legde ze uit. Ze wist dit uit ervaring met Joel. Ze zou zeggen mooie tijden, maar dat was het niet. Het liefst van al zou ze dit uit haar geheugen bannen. Ze lachte even. "Goeie tactiek" grinnikte ze waarna ze haar sjaal wat beter om haar hals wikkelde en het servetje in de vuilbak smeet. Ze zag het al voor zich, Ollie die gewoon door de mensen geen liep, dood normaal. Ze kon er niet aan doen, er verscheen een klein pruillipje op haar gezicht. 'Echt niet?" Ze keek hem zielig aan en glimlachte toen. "Maar you're right, het zou niet eerlijk zijn voor de anderen" stemde ze toe. Ze schudde haar hoofd. "Ik moet heus niets hebben" protesteerde ze. Ze glimlachte en hield haar gezicht een beetje schuin. "Behalve die puppy natuurlijk" Ze keek hem vrolijk aan. Ze had er wel zin in. Waarschijnlijk zou ze de hele avond nog zitten peikeren over een naam. Ivy glimlachte toen ze Derek en Elise zag zitten. Betrapt... "Come on you guys" grinnikte ze waarna ze braafjes wachtte en samen met het groepje de straat opliep en een taxi riep. Ze gaf het adres en vijftien minuten later waren ze weer thuis. Ze stapten uit en gingen naar binnen. Ietswat schichtig ging Ivy naar binnen. Hmm, waar was Suzan? Ze verwachtte nog steeds dat kruisverhoor. "Ivvyyyyy" Ivy zuchtte even. 'Arghhh" protesteerde ze toen ze Suzan snel zag komen aangelopen. "Oh he Oliver, hoe was jullie date?" Suzan keek hen onschuldig aan waardoor Ivy haar wenkbrauw optrok. "Okey, ja, ik weet het al, Derek heeft me alle details doorgestuurd" ratelde ze door. "Derek!" Ivy wierp hem een blik toe en sloeg haar armen over elkaar. "Waarom moet je zelf naar haar luisteren?" Vroeg ze met een kort lachje. "Wel, ze kan letterlijk iemand elektrokuteren" antwoordde Derek, met een 'vergeef me' blik op zijn gezicht. "Sure"

Account verwijderd

schreef:
Suzan leek zo onschuldig, maar dat was ze niet. Hij lachte toen ze vertelde dat Derek haar alles al verteld had, het was een typische actie voor haar. Zelden had hij iemand ontmoet zo nieuwsgierig als zij. Hij kon Derek's positie begrijpen, maar hij ging er niet vanuit dat Suzan hem echt een schok zou geven.
'Er zijn vast genoeg dingen die je nog niet weet.' hij lachte even en keek toen naar Ivy.
'Succes. Als ik je vandaag niet meer zie, morgenochtend om negen uur gaan we naar het asiel, niet vergeten.' hij duwde een kus tegen haar lippen en glimlachte even naar Suzan. Hij hoefde niet bij het kruisverhoor te zijn, dat was iets tussen Ivy en Suzan. Ondertussen had hij wel geleerd dat meidenpraat niets voor hem was en hij meed het liever dan dat hij erbij zou zitten. Derek leek hetzelfde idee te hebben, want ook hij nam direct afscheid van Elise, waarna hij er vandoor ging. Het was negen uur in de avond, het was geen rare tijd om te vertrekken. Bovendien was het geen gewone date, ten slotte woonden ze allemaal al een soort van samen.
Hij liep door de gang op weg naar zijn kamer, Ryan of Jason kwam hij niet tegen. Dat was wat mannen ook anders maakte dan vrouwen, ze gingen je niet opwachten. Ze zouden het wel vragen als ze hem tegen zouden komen, het was niet groot genoeg om er iemand voor op te wachten. Hij duwde de deur van zijn kamer open en sloot de deur weer achter zich. Hij grijnsde even, in elk geval was de avond geslaagd. Morgen had hij weer een lange dag te gaan en hoewel hij het niet erg vond om naar het asiel te gaan, wist hij dat er een hoop tijd in zou zitten.
Hij keek kort door zijn kamer, nog altijd leeg. Gezellig was het niet te noemen, maar daar maakte hij zich niet zo druk over. Hij liep door naar de badkamer en besloot een douche te nemen, de kou was niet volledig uit zijn lichaam getrokken. Het was leuk geweest, maar ook zeker koud.

Account verwijderd

schreef:
"Dankje, en hoe zou ik dat zelfs ooit kunnen vergeten?" Ze glimlachte even toen hij haar een korte kus gaf. Ze hield van de affectie die hij toonde, ze voelde zich er beter door, minder alleen. En hij was een schat. "Slaapzacht" zei ze nog voordat ze zich naar Suzan toe wendde die haar natuurlijk stond aan te staren met de grootste grijns op haar gezicht. "Jullie guys passen zo goed!" Riep ze luidop uit waardoor Ivy lachte. "Hmmm, je hebt Derek en Elise dan nog niet gezien" ze keek even naar Elise die glimlachte. "Wel, Derek is een regelrechte hunk, dus dat is geen probleem" lachte die. Suzan spring enthousiast op en neer. "Laten we naar de relaxruimte gaan, ik heb geen zin om te blijven rechtstaan" zei ze voordat ze de twee meetrok naar de ruimte. Ivy liet zich ploffen in de zetel en deed haar schoenen af. Haar benen trok ze op op de zetel. "He, Ivy, ik heb nog iets voor je" Suzan haalde een kadertje uit haar tas en overhandigde het haar. Onder het glas zat een foto van Oliver en haar, glimlachend naar elkaar op het ijs. "Suzan!" riep ze lachend uit. "Ik kan niet geloven dat je dit hebt gedaan" gromde ze waarna ze de foto tegen zichzelf aanklemde. "Maar het is wel lief" glimlachte ze. Het was best wel een mooie foto. Olivers glimlach was gewoon te mooi. Ivy keek naar Suzan en gaf haar een snelle knuffel. "Wel, ik heb er ook één voor Oliver, en ik ga hem straks geven als ik langs zijn kamer passeer" grinnikte ze. "Whut?" Ivy trok een wenkbrauw op. "Hebben jij en Derek nu eigenlijk gezoent Lise?" Elise lachte even en haalde haar schouders op. "Uiteindelijk wel ja, gelukkig" Ze glimlachte. "Wel, dit was zeker een geslaagde dubbeldate" lachte Ivy waarna ze even op haar gsm keek. "Ik ga straks wel naar mijn kamer, ik wil nog douchen en morgen gaan Ollie en ik nog naar het dierenasiel voor een pup" Blij keek ze voor haar uit. "Ohhh, schattig" Elise gaf haar een por waardoor Ivy even een rare beweging maakte. "Niet doen, ik heb kietels" lachte ze. Ze keek er nu al naar uit.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

Het geblaf van honden kwam hen tegemoet op het moment dat hij de deur voor hen opende. Het was een vrij groot asiel, geen asiel waar maar een stuk of vijftien honden en tien katten te vinden waren. Nee, dit was een enorm gebouw. Ze hadden het gebouwd omdat er steeds meer zwerfhonden en katten waren, maar er geen plaats was om alle beestjes op te vangen, dat had hij in elk geval op de site gelezen.
'Hoi! Ik denk dat jullie hier komen om één van onze dieren te adopteren.' begroette een vrouw hen vrolijk. Hij besloot Ivy het woord maar te laten doen, ten slotte wist zij beter wat ze wilde dan hij. Hij keek slechts een beetje rond, het zag er allemaal best goed uit.
'Ik waarschuw je alvast, jullie zeggen altijd wel dat jullie de hond niet uitlaten. Maar uiteindelijk zijn jullie degene die 's nachts het bed uit geduwd worden om de hond uit te laten.' de vrouw keek hem met een brede glimlach aan. Ze zagen er blijkbaar uit als een stel dat samen woonde. Hij glimlachte slechts naar de vrouw, Ivy zou hem helemaal zijn bed niet uit duwen, voorlopig in elk geval niet. Het zou haar meer moeite kosten om bij zijn kamer te komen dan dat het moeite zou kosten om de hond uit te laten.
'Nou, volg mij maar. We hebben momenteel een hele hoop pups, geen idee waar ze toch allemaal vandaan komen.' ze liepen achter de vrouw aan, diverse honden blafte naar hen. Het was geen agressieve blaf, meer de soort blaf die je aandacht trok en ervoor zorgde dat je hem of haar mee zou nemen. Achterin kwamen ze aan bij de puppy's. De vrouw had gelijk, ze hadden er een hoop. Hij zag ze in alle soorten in maten, meer dan hij ooit gezien had.
'Dan laat ik jullie maar even alleen. Roep me maar als jullie er een uitgekozen hebben of er een vast willen houden.' riep de vrouw vrolijk, waarna ze een stuk terug liep en bezig ging met de honden.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld