Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hij vond het wel leuk om onschuldig te doen. In de meeste gevallen was hij ook onschuldig. Nou ja, regelmatig. Gisteren niet, maar hij hoefde ook niet altijd onschuldig te zijn. Ivy was ook verre van onschuldig, dus vond hij niet dat hij dan altijd de onschuldige uit moest hangen. Ze zouden wel zien wie vanavond onschuldig was en wie niet.
'En dan vergeef ik je en is mijn extreme vermoeidheid nog een stukje extremer.' lachte hij. Hij was helemaal niet extreem vermoeid, maar hij kon niet ontkennen dat hij een stuk vermoeider was dan de gemiddelde mens. Dat zou wel weer bijtrekken, maar wat wilde je dan ook na enkele jaren met net te weinig slaap? En dan ook nog een missie waarop hij sowieso maar een heel vreemde tijd van slapen gehad had. Hij vroeg zich af hoe dat bij Ivy zat, had ze goed geslapen? Ze had er wel vermoeid uitgezien.
'Omdat je me heel erg aantrekkelijk en lief vindt.' vertelde hij haar. Hij schudde even zijn hoofd toen ze hem vertelde dat hij misschien nog wel vreemder was dan dat zij was. Hij was in elk geval een stuk minder onzeker, dat was zeker. Hij wilde het gewoon leuk hebben met Ivy en het maakte hem vrij weinig uit wat de mensen op straat daarvan vonden. Hij had heus wel zijn fatsoensnormen, hij zou echt niets uithalen wat eigenlijk ongepast was op straat, maar verder kon het hem weinig schelen.
'Is dat zo? En hoe ben je van plan dat te doen dan? Want we weten allebei dat ik maar een minuut nodig heb om in slaap te vallen.' hij was een snelle slaper. Al helemaal als hij vermoeid was. Hoewel het vast niet onmogelijk voor haar was om hem wakker te houden.
'Jammer dat je die jurk van Jason niet meegenomen hebt, ik denk dat dat wel genoeg geweest was.' grapte hij. Hij had haar de jurk maar één keer zien dragen, maar hij kon zich nog precies herinneren hoe het eruit gezien had. Hij mopperde even zachtjes toen ze hem vertelde dat hij geen kus meer kreeg en liep toen achter haar aan naar binnen. Zijn blik gleed even naar de man die binnen stond en Ivy bij haar naam aansprak. Even was hij verward, maar al gauw begreep hij de situatie. Hij glimlachte even.
'Ivy hier.' antwoordde hij, waarna hij even naar Ivy keek. Hij was benieuwd of dat Ivy haar idee nu wel zou gaan vertellen, want toen ze met het idee kwam, had ze het hem niet willen vertellen. Ze had haar wel de plaatsen verteld waarover ze twijfelde, maar veel meer dan dat had ze hem niet verteld. Hij ging op een van de stoelen zitten en keek nieuwsgierig naar de twee, hoewel hij betwijfelde of dat Ivy het in zijn bijzijn zou vertellen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en knikte. "Die extreme vermoeidheid is het heus wel waard" gniffelde ze even. Ze porde hem in zijn zij en keek hem geamuseerd aan. Zij zou anders met plezier haar slaap even willen opgeven. Ze stak haar haren in een staart en prutste even aan de oorbellen in haar oren toen ze merkte dat het slotje er niet goed op zat. Ivy rolde even met haar ogen toen hij zei dat ze hem heel erg aantrekkelijk en lief vond. "Okey, dat is waar, maar ik doe alsof het niet zo is vanaf nu" gromde ze even. "Vooral omdat je me zo vaak plaagt" Ze lachte om zijn fake gekwetste blik en gaf hem een por. "Okey okey..." gniffelde ze even. Ze dacht even na. "Daar heb je een punt, en ik snap niet hoe je dat kunt, volgens mij is er echt iets mis met je" plaagde ze hem. "Oh, en daar komt het feit nog bij je dat je snurkt als je diep slaapt" lachte Ivy. Het was wel waar, maar ze ergerde zich er totaal niet aan. En snurken kon je het nu niet echt bepaald noemen. Het was meer bepaald iets luider ademen. Het was wel schattig, nu ze erover nadacht. "Maar ik ben blij dat je goed slaapt in mijn bed" lachte Ivy. Het zou niet erg handig zijn mocht hij dat niet doen. En Ivy zelf sliep veel beter sinds ze niet meer alleen moest slapen. Ze wist niet zeker waar het aan lag, maar bij Oliver slapen, was duizenden keren beter dan alleen. Ze rolde lachend met haar ogen toen hij begon over de jurk. "Ik heb nog steeds genoeg leuke setjes lingerie mee, als je het waagt me uit te dagen" gromde ze even. Ivy lachte om zijn gemopper. "Je denkt toch niet dat je me zo makkelijk kunt overhalen om je weer een kus te geven, dacht het niet" plaagde ze hem. Sean knikte even vriendelijk toen Oliver zei dat zij degene was die een tatoeage nam. "Oh Sean, dit is trouwens mijn vriend Oliver, ook al zitten we momenteel zo'n beetje in een enorme ruzie" grapte ze even, waarna ze grijnzend keek naar Oliver. Sean knikte even en maakte een gebaar met zijn hand. "Nice to meet ya Oliver" Ze keek hoe hij ging zitten op een stoel en focuste zich weer op de beste vriend van haar broer. "Oh, ik wist niet dat jij het type was voor een tattoo Iv?" Ivy lachte even zachtjes en haalde haar schouders op. "Nou ja, dat ben ik wel, ik heb er al eentje" gaf ze toe. Sean keek haar nieuwsgierig aan. "Wow, dus je bent niet meer het kleine, onschuldige meisje dat je vroeger was he?" Ivy keek Oliver dreigend aan toen hij een lachend geluidje maakte en trok een dreigende wenkbrauw op. Hij wist maar al te goed dat ze dat niet was, maar ze weigerde hem dat te laten vertellen aan Sean. "Maar dus, waar zou je graag je tatoeage hebben en wat wil je precies?" Ze grijnste vrolijk en stak haar tong uit naar Oliver. "Laten we naar daar gaan, aangezien die vreemde man daar op die stoel niet mag weten wat ik ga laten zetten" grapte ze, waarna ze een stuk papier aannam van Sean en een perfecte schets maakte van wat ze wou. "Ik dacht misschien aan een plaatsje net onder mijn nek?" vroeg Ivy met een kleine glimlach. Ze keek Sean vragend aan. Hij was de expert, ze zou hem wel laten beslissen. De man knikte even. "Ja, ziet er goed uit, moet zeker wel lukken" Ivy grijnste breed toen hij dat zei en keek nog even over haar schouder. "Oh, kijk niet zo naar me en kom hier, volgens mij mag je wel al zien wat ik wil" plaagde ze Oliver. Ze trok even een gek gezicht. Okey, het begon stiekem wel moeilijk te worden om hem geen kus te geven, hij was gewoon te aantrekkelijk.

Account verwijderd

schreef:
'Hmhm, dat geloof ik zo.' gaf hij toe. Maar het was toch een komisch idee dat hij ervoor naar de dokter moest. Als Ivy de werkelijke reden was voor zijn vermoeidheid, zou hij dat toch niet aan de huisarts vertellen. Wat voor verhaal hij dan op zou hangen wist hij niet, maar hij zou wel ergens op komen. Niet dat hij verwachtte echt extreem vermoeid te zijn, het was maar één nachtje. Misschien moesten ze morgen een dag op het strand doorbrengen, dan zou hij daar een beetje kunnen slapen.
'Er is niets mis met mij. Ik heb gewoon al een paar jaar niet meer genoeg geslapen.' klaagde hij. En hij was ook gewoon een snelle slaper, altijd al geweest ook. Als kind had hij ook nooit lang nodig gehad, hoewel een minuut toen ook wel heel snel geweest was.
'Ik slaap heel goed in jouw bed.' stemde hij met haar in. Maar dat lag niet aan haar bed, het lag aan haar. Zijn bed zou in principe niet anders moeten zijn, maar toch sliep hij zo veel beter als Ivy bij hem lag. Het was warmer en een stuk aangenamer om iemand bij je te hebben. Hij zou niet direct veiliger zeggen, maar hij voelde zich er wel zekerder door. Zekerder over zijn leven en zekerder over zichzelf. Hij werd rustiger wakker als zij nog naast hem lag. Hij voelde zich dan niet langer alleen.
'Leuker dan de jurk? Ik weet niet of dat kan hoor.' lachte hij. Hij had ook niet echt op haar spullen gelet toen ze uitgepakt had, dus hij kon zich er voor nu nog maar weinig bij voorstellen. Hij zou er waarschijnlijk snel genoeg achter komen. En anders kon hij altijd zelf kijken, dan was hij in elk geval voorbereid. Hij lachte even om Ivy's opmerking en schudde zijn hoofd toen, het viel allemaal wel mee. Ivy plaagde hem, waardoor hij een beetje zielig begon te kijken. Hij kon het niet helpen dat hij een geluidje maakte toen Sean vertelde dat Ivy zo onschuldig was. Ze zouden haar eens echt moeten kennen. Hij luisterde nieuwsgierig naar de twee, waarna hij even zijn hoofd schudde toen Ivy vertelde dat ze misschien ergens anders moesten gaan zitten. Hij wilde het graag weten. Toen ze hem vertelde dat hij wel mocht kijken, kwam hij ook al vrij snel overeind. Hij liep naar de twee toe en keek even naar de tekening, het was mooi.
'Heb je ook een reden voor die tatoeage of vind je hem gewoon mooi?' vroeg hij. Het was ook een mooie tatoeage, dat sowieso. Hij wist zeker dat het haar mooi zou staan. Maar voor haar andere tatoeage had ze ook een goede reden gehad, misschien gold dat voor deze ook wel. Niet iedereen liet tatoeages zetten zonder daar echt bij na te denken zoals hij.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gniffelde even. "Ehe, en dat is zo normaal" ging Ivy akkoord met een lachje toen hij zei dat hij al een paar jaar niet meer genoeg had geslapen. "Weet je, dat is de reden dat je een vampier moet worden, veel minder slaap heb je dan nodig" grapte ze. Ivy lachte en gaf hem een por. "Nu hoor je te zeggen dat het niet door mijn bed komt, maar door de geweldige vrouw naast je die je helemaal niet wakker houdt" pruillipte ze, waarna al snel weer de glimlach op haar gezicht sloop. Ze gaapte even lichtjes en keek hem vrolijk aan. "Oh kom op, er zijn wel dingen leuker dan die jurk..." Ze aarzelde even met een grijns. "Toch?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze maakte even een geluidje. "Waarom heeft Jason me ook alweer die jurk gegeven? Misschien moet ik het maar eens doneren aan iemand" gromde ze even. Ivy knikte met rode wangen toen hij vroeg of ze een reden had om hem te laten zetten. "Misschien..." zei ze met een blos en een glimlach. Maar ze was nu niet direct van plan het te zeggen, hij zou haar zo uitlachen. Ze hield haar hoofd even uit en fronste. "Wat vind je ervan?" vroeg ze met een frons. Vond hij het wel mooi? Ze hoopte van wel, wat ze was er stiekem wel dol op. Sean bekeek even de tekening en legde er een kalkpapiertje op om de omtrek mooi over te tekenen met een stiftje. "Okey, I think dat we wel kunnen beginnen, volg me maar naar achteren" Sean duwde de deur open en legde een nieuw vel papier over ligbank waar ze zou op moeten liggen. "Even voor de duidelijkheid, het doet wel een beetje meer pijn net onder je nek" gaf Sean toe, waardoor Ivy haar hoofd schudde. "Maakt niets uit, ik kan er heus wel tegen" protesteerde ze even. "Waarom blijft iedereen telkens denken dat ik zo broos ben?" klaagde ze even. Sean rolde met zijn ogen. "Is ze altijd zo? Hoe kan je overleven met haar?" vroeg hij aan Oliver, waardoor Ivy een geluidje maakte. "Je weet toch dat ik hier alles kan horen he, ik sta vlak bij je" gromde ze terwijl ze haar haar in een knotje stak en op haar buik ging liggen. "Oh ja sweety, dat weet ik" plaagde Sean haar even. "Ik haat jullie, allebei" gromde ze even voordat Sean het velletje papier op haar huid legde om het patroon er op te tekenen.

Account verwijderd

schreef:
Het was inderdaad niet normaal dat hij zo lang zo weinig geslapen had, maar wat in hun leven was wel normaal? Ze hadden een gave, ze leefden op een instituut en allebei hadden ze al zo veel verlies gekend dat het bijna indrukwekkend was dat ze het niet constant op elkaar projecteerden. Soms deed hij het wel, op slechte dagen. Maar op die slechte dagen viel het nog altijd mee, hun relatie was vrij succesvol tot noch toe.
'Laat het maar weten als je weer eens een vampier tegenkomt.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Als het echt mogelijk was, zou dat vast wel zijn voordelen hebben. Een ochtendhumeur zou hij in elk geval niet meer hebben.
'Ik denk dat we allebei wel weten dat ik alleen maar goed slaap omdat jij er bent.' merkte hij met een frons op. Hij had dat al wel vrij duidelijk gemaakt, toch? Hij wist niet meer zeker of hij het gezegd had, maar hij geloofde van wel. Zonder Ivy was haar bed niet beter dan het zijne, het was dan gewoon een bed. Met haar erbij was het zo veel beter, met haar erbij was alles beter.
'Natuurlijk.' verzekerde hij haar. Hij vond Ivy in het algemeen ook heel erg leuk, ze had niet direct iets nodig om er net zo leuk uit te zien. Wat hem betreft hoefde ze helemaal niets te dragen, hoewel vandaag wel weer duidelijk was geworden hoe hij daarop reageerde. Dan viel de jurk toch weer mee.
Hij fronste even toen ze rood werd en het hem niet vertelde, maar hij besloot er niet op door te gaan. Ze had nog alle tijd om het hem te vertellen, hij wilde niet doordrammen.
'Ik vind het mooi.' verzekerde hij haar. Het was mooi en elegant, het paste perfect bij Ivy. Hij hoopte dat ze er geen spijt van zou krijgen omdat ze het in een soort van opwelling deed, maar hij ging er niet vanuit, het was gewoon erg mooi. Hij liet zijn vingers even door haar haren glijden en glimlachte toen bemoedigend. Hij liep achter de twee aan en keek kort om zich heen, het was een typische kamer vol met ontwerpen. Hij keek er even naar, maar keek eer op toen Sean en Ivy in gesprek gingen.
'Het is verrassend gemakkelijk.' gaf hij toe. Ivy was niet veeleisend en ze was erg lief, hij had nooit moeite met haar aanwezigheid. Hij keek even naar Ivy en Sean, waarna hij ging zitten. Dit zou waarschijnlijk nog wel even duurde. Het was geen kleine tatoeage, dus een uur rekende hij er wel voor.
'Hoewel ze me vandaag alleen nog maar verteld heeft dat ze me haat.' lachte hij. Hij wist wel dat het niet serieus was, dus hij vond het niet erg. Hij keek toe hoe Sean aan de tatoeage begon, hij kon zich zijn tatoeages nog herinneren. Nou ja, zijn tweede in elk geval.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gniffelde even. "Sure, doe ik, wie weet, misschien is Sean wel een vampier?" Ze keek subtiel even naar de man die onschuldig zijn handen in de lucht hield. "Sorry, guilty" grapte die, waarna hij alle naalden goed reinigde. "Oh fuck, fuck, fuck, ik was de naalden vergeten" kreunde Ivy even. De eerste keer was ze bijna flauwgevallen, geweldig. Hoe kon ze in godsnaam vergeten dat tattoëren naalden inhield? Ivy gromde even. "Oh kom op Winters, je gaat me nu toch niet vertellen dat je je terugtrekt?" vroeg Sean haar lachend. Ivy zuchtte even en sloot haar ogen. "Doe nu maar" gromde ze even. Ivy glimlachte even speels. "Ja, ik weet het, maar ik vind het nog steeds leuk om je het te horen zeggen" plaagde ze hem met een grijns. Ivy wiebelde even met haar wenkbrauwen toen hij zei dat het mooi was en zuchtte opgelucht. "Ik begon me al zorgen te maken" gaf ze toe. Ze glimlachte toen hij een hand door haar haren haalde en trok een lachend gezicht toen hij zei dat het verassen gemakkelijk was. "He" protesteerde ze even. "Waarom 'verassend' gemakkelijk?" Ze trok een wenkbrauw op en maakte een geluidje toen ze het koele metaal voelde op haar huid. Het prikte, maar echt pijn doen deed het nu niet. Ze was al erger gewend. "Dus, blijven jullie hier lang?" vroeg Sean hen met een glimlachje. Ivy moest moeite doen om haar schouders niet op te halen. "Een weekje maar, maar het is nog steeds een week waar we van zullen genieten" zei Ivy vrolijk. Ze negeerde de prikjes en beet even op haar onderlip. "Trouwens, hoe gaat het nog met je broer?" vroeg hij haar terwijl hij rustig door ging. "Ik heb gehoord dat zijn missie goed is gelopen, geloof me, ik dacht ook dat hij dood was" Ivy maakte even een geluidje. "Niet praten daarover please, ik zou die tijd liefst uit mijn hoofd bannen" mompelde ze even. Sean knikte even, wat ze niet kon zien, maar ze wist het wel. "Dus, hoe lang zijn jullie twee nu al samen?"

Account verwijderd

schreef:
Oliver schoot in de lach toen ze begon te klagen over de naalden, daar had ze niet over nagedacht? Hij schudde zijn hoofd even en keek geamuseerd naar de twee. Hij wist wel dat ze een hekel had aan naalden, al helemaal sinds de missie. Hij had het gezien voor de missie, maar ook na de missie toen ze geopereerd had moeten worden. Toch leek het haar niet tegen te houden om de tatoeage te laten zetten. Hij glimlachte bij die gedachte, ze was in elk geval wel een doorzetter.
'Typisch.' lachte hij. Hij zou het zo vaak zeggen als ze zelf wilde als ze dat fijn vond. Het zou toch nooit veranderen, hij sliep maar al te graag naast Ivy en ze mocht het weten. Hij draaide een plukje haar tussen zijn vingers en hij schudde zijn hoofd toen ze hem vertelde dat ze zich al zorgen begon te maken, hij vond het wel degelijk mooi.
'Maar ik wil nog steeds weten waarom je voor die tatoeage gekozen hebt.' waarschuwde hij haar, hij zou het ongetwijfeld nog een paar keer vragen als ze het hem niet vertelde. Het zou voor altijd een deel van haar zijn en hij wist graag alles van haar. Hij wist graag alles wat hij kon weten over haar. Hij kende het verhaal achter haar ene tatoeage, maar nog niet achter deze. Hij zou ook elk verhaal achter elk litteken kennen, hoewel hij nog geen litteken op haar lichaam gevonden had. Misschien zou het nog komen, hij had nog niet elke centimeter onderzocht.
'Normaal gesproken is het niet zo makkelijk om zo veel tijd met iemand door te brengen.' zei hij. Meestal raakte je geïrriteerd als je heel veel tijd met iemand doorbracht, maar niet met Ivy. Hij had zich niet één keer aan haar geïrriteerd. Hij luisterde naar Ivy en Sean en fronste even toen de man over haar broer begon, hij wist niet zeker of Ivy er al overheen was, ze hadden het er nog niet over gehad. Bij Sean's vraag fronste hij even, hij had er niet één keer bij nagedacht hoe lang ze al iets hadden. Het voelde altijd zo lang. Maar hij dacht wel terug.
'Bijna twee maanden.' antwoordde hij. Ze moesten de twee maanden misschien maar vieren, ze hadden de eerste maand niet gevierd. Hij was er ook niet echt mee bezig geweest, maar dat betekende niet dat hij het er nu niet mee bezig hoefde te zijn. Hij wilde het op zijn minst één keer vieren, dat moesten ze ook eens gedaan hebben. Hij keek even naar de naald die elke keer weer in Ivy's rug verdween. Hij kwam overeind om even te kijken, het zag er ook mooi uit op haar rug.

Account verwijderd

schreef:
Ivy wiebelde even lichtjes met haar voeten maar bewoog verder niet, ze wou het liefst wel rechte lijnen hebben ja. Ze grijnste even toen hij zei dat het typisch was voor haar. "He, sorry hoor dat ik graag hoor dat mijn enorm sexy vriend van me houdt" klaagde Ivy even met een lachje. Ze maakte even een geluidje toen de naald dichtbij haar nek kwam. "Gevoelige nek?" Vroeg Sean haar grijnzend. Ivy gniffelde even en haar blik gleed naar Oliver. "Nogal ja" Ze grijnste even naar hem en sloot haar ogen even om haar te proberen te concentreren. Lang duurde dat echter niet. "Ollie..." klaagde ze even toen hij zei dat ze hem wel moest uitleggen voor wat de tatoeage stond. "Goed, ik vertel het straks wel, maar je moet beloven dat je me niet gaat uitlachen" mompelde ze even. Sean grinnikte even. "Nu maken jullie me ook wel nieuwsgierig" grapte die. Ivy rolde met haar ogen. "Nee Sean, jou vertel ik niets" lachte Ivy even. "Had ik ook niet verwacht" gaf hij lachend toe terwijl hij bepaalde lijnen wat dikker maakte en de puntjes boven en onder de bloem mooi afwerkte. "Ik moet toegeven dat ik het wel een leuk ontwerp vind" gaf Sean toe. "You mind als ik er straks een foto van neem?" Ivy schudde haar hoofd. "Nee, geen probleem" zei ze met een glimlachje. Sean knikte even. "Geen zorgen, het blijft uniek en ik zweer dat ik niemand anders dezelfde geef, maar ik wil Al wel eens pesten en zeggen dat ik zijn kleine zusje heb getatoeerd" Ivy gniffelde even."Oh come on, hoe oud ben je? 4?" Sean grijnste even en ging rustig verder. "Oeh, true, het is nog moeilijker als het iemand is die Jason heet" grapte Ivy toen Oliver zei dat het moeilijk was om lange tijd met iemand om te gaan. "Maar ik geef je gelijk, het is inderdaad soms wel lastig en ik kan niet klagen bij jou" gaf ze toe. "Nou ja, je bent niet vervelend en ik vind het leuk om bij je te zijn" zei ze met een glimlach. Ivy grimaste even toen ze Sean de naald eens zag schoonmaken en trok een pruillip. "Moest je nu echt nadenken?" Klaagde ze toen Oliver zei dat het bijna twee maanden was. "Over drie dagen zijn we twee maanden samen" zei Ivy terwijl ze haar hoofd op haar armen legde. Sean maakte een verbaasd geluidje. "Verdorie, nog maar twee maanden? Dan maak ik nog een kans" Ivy schoot in de lach. "Nee sorry, bezet" Sean grinnikte even. "Nee, maar jullie zien eruit alsof jullie al heel erg lang samen zijn" gaf hij toe. Ivy glimlachte even. "Geloof me, je bent niet de enige die dat zegt" lachte ze zachtjes. Sean keek even van Oliver naar haar. "Wel, jullie passen wel bij elkaar" Ivy gniffelde even. "Wel dankje Sean, geweldig dat we je zegen hebben" grapte ze. Ze hoorde Oliver opstaan. "Hoe ziet het eruit?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze kon het zelf nog niet echt zien. Na een uurtje was alles wel gedaan en veegde Sean haar rug wat schoon, waarna hij er een snelle foto van trok en ontsmette. "Zo, ik denk dat dat wel alles is, behalve als je vriend hier nog een tweede wil laten zetten?" Ivy schudde haar hoofd. "I don't think so" zei ze met een glimlachje naar Oliver, waarna ze rechtstond en haar even uitrekte. "Hoeveel moet ik je betalen?" Sean schudde zijn hoofd. "Je bent een jeugdvriendin, die moeten niets betalen" grijnste hij. Ivy keek hem verbaasd aan en schudde haar hoofd. "Wat is hrt toch met mannen die me niet laten betalen?" Kreunde ze even, waarna ze even keek in de spiegel naar haar rug. "Dankje, je bent een geweldige tattoo-artist" Sean grijnste even. "Weet ik, genieten jullie twee maar van een goede vakantie"

Account verwijderd

schreef:
Hij wist wel dat Ivy het leuk vond als hij haar vertelde dat hij van haar hield. Hij zei het echter niet zo regelmatig. Als hij het zei, wilde hij niet dat ze eraan twijfelde omdat hij het zo vaak zei. Hij wilde niet dat ze dacht dat het iets was wat hij gemakkelijk uitsprak, want dat was niet zo. Vroeger wel, maar tegenwoordig was hij een stuk voorzichtiger. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze het over haar nek hadden, daar kon hij nog wel over meepraten. Hij vond het wel leuk dat Ivy een gevoelige nek had, het was leuk om haar daarmee te plagen.
'Waarom zou ik je uitlachen?' vroeg hij met een frons. Natuurlijk zou hij haar niet uitlachen, een tatoeage was serieus. Die tatoeage betekende iets voor haar. Als het iets voor haar betekende, zou het ook voor hem iets betekenen. Zelfs als het maar een vreemde betekenis had, zou hij daarachter staan. Hij glimlachte even.
'Praat niet over Jason. Ik was net aan het genieten van mijn tijd zonder die eindeloze grappen.' mopperde hij. Ze zouden de volle laag krijgen als ze thuis waren, maar daar moesten ze dan maar even mee dealen. Waarschijnlijk zou de man tegen die tijd wel weten wat er gebeurd was met Jules en een vakantie als deze leverde natuurlijk ook heel wat grappen op. Geen onterechte grappen waarschijnlijk.
'Dat komt goed uit. Dan kunnen we die avond gebruiken voor onze date.' besloot hij. Hij had ondertussen al wel een beetje bedacht wat hij wilde. Het zou helemaal niet zo uitgebreid zijn, maar dat was hier ook niet nodig. Ze waren al op vakantie, het hoefde geen heus spektakel te worden.
'Het is mooi.' verzekerde hij haar. Het begin was prima, de man was geen slechte artiest. Hij ging weer zitten en keek toen om zich heen, wachtend tot Sean klaar zou zijn met Ivy. Hij bedacht zich dat Ivy er waarschijnlijk wel even last van zou hebben, vandaag zou ze in elk geval niet op haar rug kunnen liggen.
'Nee, ik was het niet van plan.' misschien ooit, maar zeker niet vandaag. Hij bestudeerde Ivy's tatoeage, het zag er mooi uit. De rest zou het waarschijnlijk ook snel genoeg zien, zij zouden waarschijnlijk ook benieuwd zijn naar het verhaal. Hij lachte even toen Ivy klaagde over het feit dat mannen haar niet lieten betalen, dat klopte inderdaad. Hij knikte even naar Sean en toen verlieten ze de shop.
'Ben je van plan nu te vertellen over je tatoeage, of moet ik nog even geduld hebben?' vroeg hij, waarna hij zijn hand in de hare liet glijden. Hij kon het niet helpen dat hij nieuwsgierig was, al helemaal niet sinds ze er ook zo mysterieus over deed. Hij duwde een kus tegen haar wang en keek even door de straat. Er waren maar enkele mensen op straat en er was niemand dichtbij genoeg om haar verhaal te kunnen horen.

Account verwijderd

schreef:
"I don't know, gewoon..." mopperde ze even met een frons op haar gezicht. Ze was benieuwd wat hij er zou van vinden. Waarschijnlijk zou Ivy sprakeloos staan als het bleek dat hij het maar een belachelijk idee vond. Dan was alles best wel voor niets. Wacht even, had ze nu stress om een tatoeage? Het antwoord was dus ja. Ivy maakte een geluidje en keek hem aan. Wel, in elk geval vond zij het wel leuk, dat zou wel een troost zijn als hij het niets vond hebben. Ivy schoot in de lach om Oliver die wat mopperde. "Rustig aan, stiekem vind je hem niet zo erg" plaagde ze Oliver. Ze grijnste even en keek hem geamuseerd aan. Sinds hij op het instituut was, had Oliver er toch wel een paar goede vrienden bij, wat totaal logisch was, Oliver was een persoon dat je gewoon niet makkelijk kon haten. Ivy glimlachte even en trok een pruillip. "Mag ik nog steeds niet weten wat die date precies inhoud? Ik sterf van de nieuwsgierigheid" gromde Ivy even. Ze vond het gewoon allemaal enorm spannend. Het was nog steeds hun eerste echte officiële date en ze wist niet wat Oliver had uitgedacht voor hen. Maar ze was er zeker van dat het wel iets leuks zou zijn. En waarschijnlijk rustig. Ze kende hem al goed genoeg om dat te weten. Ivy liep naar de balie en vulde nog wat papieren in als bewijsje dat de tatoeage hier was gezet bij een artiest met officieel certificaat en ze kreeg nog wat papieren zelf mee. "En he, als jullie iets zoeken hier in de stad, spring maar binnen of bel eens, ik probeer wel te help en" Ivy glimlachte even dankbaar en ze liepen de winkel uit. Ivy lachte even toen ze de winkel uitliepen en hij direct begon over de betekenis ervan. Ze trok even een wenkbrauw op toen hij een kus op haar wang drukte. "Wie heeft gezegd dat je een kus op mijn wang mocht drukken? Ik ben nog steeds heel erg gekwetst omdat je me zo vaak plaagt en schattig noemt" grapte Ivy even waarna ze over haar rode wangen wreef en kuchte. Haar vingers verstrengelden zich met de zijne en ze toonde hem haar rug. "Dus, zie je die bolletjes?" Ze glimlachte even. "Die staan voor het team, 1 voor elke persoon van mijn familie" Ze haalde even een hand door haar haren. "Jij, Suze, Jase, Ryan, Derek en mezelf, zes" legde ze uit. "Gewoon, omdat jullie altijd bij me zouden zijn, waar ik ook naartoe ga, wat er ook zou gebeuren" Ze haalde haar schouders lichtjes op. Geen goed idee, het voelde nog wat vreemd aan. "En de bloem..." Ze slikte even. "Wel, het is een lelie, en lelies staan voor rust en stabiliteit" Ze aarzelde en beet kort op haar lip. "Het leven dat ik nu leid...met jou...en zo verder zou willen leiden" Haar wangen kleurden vuurrood en ze keek naar de opeens zo interessante punten van haar schoenen. "Dus ja, de lelie staat wel voor jou"

Account verwijderd

schreef:
Direct schudde hij zijn hoofd toen Ivy hem vroeg of hij nog steeds niets over de date ging vertellen, dat zou hij niet doen. Hij wilde dat het een verrassing was en dat ze ervan genoot, dus zonder dat ze zich voor kon bereiden en ze al kon bedenken wat ze allemaal konden doen. Nee, hij wilde dat het een verrassing bleef. Ze kon al wel ongeveer raden wat ze wel en niet zouden doen, maar in elk geval zou ze het nooit zeker weten.
Sean was een aardige man, misschien konden ze het hem vragen als ze iets wilden doen, maar ze niet wisten wat. Misschien kon hij de man ook naar wat dingen vragen voor hun date, mocht dat nodig zijn. Niet dat hij dacht dat het nodig was, hij vertrouwde Suzan volledig. Suzan was een echte romanticus en hoewel hij vast ook wel een beetje romantisch was, was zij dat toch een stuk sterker. Hij had nog niet gekeken wat ze hem meegegeven had, maar ze kende zijn idee en hij twijfelde geen seconde aan haar kunnen.
'Vergeef me alsjeblieft.' hij wilde haar graag kussen. Ze hield het nu toch al wel even vol en hoewel zij het misschien wel volhield, vond hij het lastiger. Hij hield van haar lippen, hij hield van het bij haar zijn. En het maakte het hem een stuk moeilijker als hij niet in staat was haar te kussen.
Hij luisterde naar haar verhaal zonder haar te onderbreken. Hij vond de betekenis van de punten erg mooi, zij waren haar familie. Hij vond het mooi dat ze zo veel om iedereen gaf, dat ze allemaal zo veel voor haar betekenden. Hij raakte de tatoeage niet aan, maar hij wist dat hij er niet vanaf zou kunnen blijven als het genezen was. Toen ze verder ging, keek hij naar haar. Haar wangen waren rood en ze staarde naar haar schoenen. Hij luisterde en bleef toen even stil. Hij wilde het allemaal. Huisje, boompje, beestje, al die dingen. Maar niet alleen hij, zij ook. Een enorme glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij liet haar hand gaan en duwde toen zachtjes haar gezicht omhoog zodat hij naar haar kon kijken. Hij drukte zijn lippen tegen de hare en liet zijn armen om haar middel glijden, waarna hij haar van de straat tilde. Hij gaf er even niet om dat ze hem verbood haar te kussen, momenteel wilde hij niet anders. En dus deed hij dat ook, hij kuste haar lippen meerdere keren voor hij in staat was iets te zeggen.
'Ik denk dat we terug moeten naar ons huisje, de komende paar uur ga ik niets anders meer doen.' mompelde hij, waarna hij haar lippen opnieuw zacht kuste. Hij wilde zo graag bij haar zijn en hoewel ze hem zo vaak verteld had dat ze ook bij hem wilde zijn, maakte dit het allemaal zo echt. Misschien was geluk wel voor hem weggelegd. Hij liet haar lippen gaan en liet zijn hand opnieuw in de hare glijden, waarna hij richting de auto begon te lopen. Momenteel wilde hij alleen nog maar terug naar het huisje waar hij haar ongestoord opnieuw en opnieuw en opnieuw kon kussen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy pruillipte even toen hij zei dat ze niets mocht weten. "Pleaseeeee?" Ze keek hel zielig aan. Ze zou gek worden als ze het niet te weten kwam. "Staat het ergens in een brochure?" Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze in een boekje keek. "Oh god, ik moet het echt weten" kreunde ze even, waarna ze nogmaals pruillipte. Ivy gniffelde even toen Oliver haar zowat smeekte om hem te vergeven en gaf hem een tik. "Ha, geef je op?" Plaagde ze hem. "Goed, want ik denk niet dat ik het nog veel langer kan volhouden, je kijkt gewoon soms veel te lief voor je uit" gromde Ivy. Ze hield ervan om Oliver te kussen, het was leuk. En waarom zou ze het niet doen als ze het kon, mocht en hij het ook graag wou. Ivy fronste even toen hij haar hand liet gaan, maar glimlachte toen ze de brede grijns op zijn gezicht zag. Gelukkig, ze zou bijna een paniekaanval krijgen als hij het haatte. "Dus ik denk dat dat betekent dat je het wel degelijk een leuke betekenis vindt hebben?" Vroeg Ivy met een glimlach. Ze lachte zachtjes toen hij haar van de straat tilde en kuste hem terug, met een paar korte tussenpozen. Het kon haar even niet schelen dat sommige voorbijgangers nogal vreemd naar hen keken. "Ik dacht dat je het belachelijk zou hebben gevonden" mompelde ze even, waarna ze weer op de grond terechtkwam en hun vingers weer verstrengelde. Ivy gniffelde even toen Oliver zei dat ze terug moesten naar het huisje. "Oh, ik ga niet protesteren" mompelde ze even, waarna ze al snel op de passagiersstoel terechtkwam en grijnzend naar Oliver keek en nog een kus op zijn lippen drukte voordat ze vetrokken. Ze moest toegeven dat ze amper haar ogen van hem af kon houden tijdens de rit naar hun huis. Hij was leuk om naar te kijken, en de gedachte dat hij net had gezegd dat hij haar steeds opnieuw wilde kussen, maakte haar wat verlegen.

Account verwijderd

schreef:
Opnieuw schudde hij zijn hoofd. Hij had de date ook nog niet helemaal voorbereid, maar hij was wel van plan dat vandaag of morgen nog te doen. Hij wilde niet voor verrassingen komen te staan waardoor het ineens niet meer door kon gaan. Niet dat hij dat verwachtte, de date zou niet ver van huis plaats vinden. Als het daten hen beviel konden ze nog altijd een tweede date plannen waarop ze wel iets actiefs zouden gaan doen.
'Je ziet het vanzelf wel, Iv.' lachte hij. Hij was over het algemeen altijd de persoon die de touwtjes graag in handen had, maar dit keer was Ivy de persoon die daarnaar verlangde. Dat betekende echter niet dat hij het haar ging vertellen, het was leuker als ze het niet wist.
Al sinds de eerste keer dat hij haar een kus gegeven had, was hij er dol op. Toen was hij er dol op geweest omdat hij er zo lang op gewacht had en nu was hij er dol op omdat hij graag affectie voor haar toonde. Daarnaast voelde hij zich er gewoon gelukkiger door, waardoor hij er geen genoeg van kon krijgen. Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vertelde dat ze dacht dat hij het belachelijk zou vinden.
'Helemaal niet.' verzekerde hij haar, waarna hij opnieuw glimlachte en opnieuw een kus tegen haar lippen duwde. De komende uren wilde hij ook niet veel anders doen dan dat. Hij had altijd rust en stabiliteit nodig gehad, maar hij had het jaren niet gehad. Nu hij bij Ivy was, keerde zijn rust terug en voelde hij zich vrij stabiel. Hij wist dat de gevoelens in het begin van de relatie altijd het sterkst waren, maar hij kon zich niet voorstellen dat het ooit zou veranderen. Alles wat ze nodig hadden voor een succesvolle relatie was aanwezig.
De auto hadden ze al vrij snel bereikt. Nu wist hij de weg. Het was bijna moeilijk voor hem om zijn volledige aandacht op de weg te richten, al helemaal sinds hij Ivy vrijwel constant zijn kant op zag kijken. Niet dat hij het erg vond als ze naar hem keek, maar het was wel een grote afleiding. Hun bestemming was echter niet zo ver en al snel zag hij het huisje staan. Een kleine glimlach verscheen rond zijn gezicht, hij kon het niet helpen dat hij zich goed voelde. Het voelde alsof hem jaren iets ontnomen was en hij het nu na al die jaren pas weer terugkreeg. Het was alsof alles eindelijk weer op zijn plaats viel nadat hij jaren in de knoop gezeten had.
Hij kon het niet laten om nog vlug een kus tegen haar lippen te duwen voor ze de auto uitstapten en hij de deur van het slot haalde. Ze waren helemaal niet zo lang weggeweest, net twee uur, maar daar kon hij zich niet druk over maken. Ze konden een andere keer nog terug. Maar niet nu hij Ivy niet met rust kon laten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek hem met een grom aan. "Oh kom op, dit is zo niet eerlijk" mompelde ze even met een pruillip. "Humpf" mompelde ze er nog bij. Ivy lachte even en gaf hem een por. "Nou, als je ik vanavond vermoord heb ik een goede reden" zei ze luchtig, waarna ze de zonnebril op haar neus wat beter zette en haar armen even uitstrekte in de auto. Ivy glimlachte even toen hij zei dat hij het helemaal niet belachelijk vond. "Okey, want het was deze tatoeage of je naam op mijn kont" grapte ze even. Ze lachte toen hij zijn lippen weer proefde en drukte een kus terug. "Ben ik nu niet het coolste vriendinnetje van heel de wereld?" Grapte ze even, waarna ze nog een paar aparte kussen drukte op zijn lippen. De weg was niet lang, en ze waren er vrij vlug. Ivy schoot in de lach toen hij Ivy nog een kus gaf net voor ze uitstapte en ze naar binnen liepen. Ze sloeg haar armen om zijn nek. "He, misschien moet ik elke keer wel een nieuwe tattoo laten zetten, als je me telkens blijft kussen" grapte ze, waarna ze hem even losliet en de huissleutels op de tafel legde. Ivy lachte even en draaide een rondje. "Je vrolijkheid maakt mij veel te vrolijk Ollie" gniffelde ze even, terwijl ze haar schoenen aan de kant schopte en de koelkast opentrok. "Maar aangezien jij niet kon wachten tegen dat we klaar waren met wandelen om me te kussen, moet ik straks wel koken" zei Ivy terwijl ze haar vuist even vrolijk in de lucht stak. Ze vond het wel fijn om te koken. Ze keek nieuwsgierig naar wat er allemaal in de koelkast zat. Ja, ze zou wel iets kunnen maken. Ze grijnste even naar Oliver en ging zitten op het kookeiland in het midden van de keuken. "Vertel eens, waarom wou je ook alweer zo graag naar huis?" Ze glimlachte even en trok hem zachtjes dichter aan de kraag van zijn shirt.

Account verwijderd

schreef:
'Maar jij gaat me vanavond niet vermoorden in mijn slaap, want dan kun je me nooit meer de hele nacht wakker houden.' lachte hij. Ze had hem overigens nog nooit de hele nacht wakker gehouden, maar vandaag hadden ze er op een hoop over gegrapt. Misschien zouden ze ook daadwerkelijk de hele nacht wakker blijven, hij zou het vanzelf wel zien. Wat het ook zou worden, hij kon voorspellen dat hij het niet vervelend zou vinden.
Hij maakte niet echt grapjes over haar tatoeage, maar dat zou waarschijnlijk wel weer komen als hij er overheen was. Dat was hij voor nu nog niet, momenteel was hij bijna verzonken in zeer positieve gevoelens. Dat betekende niet dat hij ook grapjes maakte, want hij bleef desondanks wel serieus over haar tatoeage. Hij vond het een mooie betekenis. Het was niet te duidelijk, het was niet zo direct als een naam, maar uiteindelijk betekende het wel wat. En hij hield ervan. Hij lachte even toen Ivy hem vroeg of ze nu het coolste vriendinnetje was, zij was duidelijk wel in een grappig humeur. Dat vond hij niet erg, het was hem wel opgevallen hoe ongelofelijk ongemakkelijk ze zich gevoeld had en hij vond het fijn dat dat nu niet meer zo was.
'Nee, één is genoeg.' verzekerde hij haar. Waarschijnlijk zou hij zich elke keer als hij het zag wel weer goed voelen, wat in zijn geval dus best wel regelmatig was. Hij glimlachte bij die gedachte, eigenlijk had hij maar ontzettend veel geluk met haar. Dat zijn vrolijkheid haar aanstak, was ook duidelijk. Hij lachte even zachtjes om Ivy toen ze naar de koelkast keek. Dat was waar, nu moesten ze wel koken. Maar zij vond het duidelijk niet zo erg, waardoor hij zich daar niet schuldig over voelde.
'Wil je dat graag nog een keer horen?' vroeg hij met een grijns. Ivy had er altijd het handje van hem om hem dingen te laten herhalen. Andersom ging dat een stuk minder gemakkelijk, maar hij kon zich al haar woorden nog prima herinneren. Hij liet zijn vingers over haar benen lopen en liet ze toen bij haar heupen rusten, waarna hij haar zachtjes naar hem toe trok.
'Omdat ik de komende paar uur alleen maar wil besteden aan het opnieuw en opnieuw kussen van je lippen.' zei hij, waarna hij haar nog iets dichter naar zich toe trok en zijn lippen tegen de hare duwde. Hij wilde haar de komende paar uur niet loslaten. Hij wilde gewoon bij haar zijn en opnieuw en opnieuw duidelijk maken dat hij ook bij haar wilde zijn. Want uiteindelijk was dat wat hij wilde. Hij wilde geen korte relatie, hij wilde geen einde aan een relatie, hij wilde gewoon al zijn tijd met Ivy doorbrengen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld