Forum

Newt.

Het was iets? Het was niet veel, maar het was in ieder geval iets en blijkbaar was dit ook hetgeen waar we het mee zouden moeten doen! Ik had echt gehoopt op iets van medicijnen, want Cleo had ook heel erg veel pijn en dat vond ik echt verschrikkelijk! Ik vond het maar niks dat ze ergens last van had en het liefste wilde ik dat ook zo snel mogelijk voor haar oplossen, maar ik wist nu ook wel dat het duidelijk niet kon. Anders hadden ze ons wel iets gegeven waardoor Celo er geen last meer van zou hebben! We hadden in ieder geval iets gekregen! Ik wist niet of het echt zou gaan werken. Het was meer om het bloed op te vangen, maar dat leek me gewoon heel smerig? Het was ook smerig. Alleen het idee al dat er bloed uit Cleo kwam! Dat was gewoon vies! Dan zou ze het ook nog eens op moeten vangen, maar wat deed je er dan mee? Ik wilde het eigenlijk niet eens weten! Cleo leek het ook niet echt een geweldig idee te vinden, aan haar toon te horen. ‘Jup,’ mompelde ik bevestigend. Ze snapte nu waarschijnlijk ook waarom ik er vies naar had gekeken, maar het was ook een vies iets en ik wilde er gewoon liever niet aan de denken, maar dat was behoorlijk lastig! Ik was constant bij Cleo geweest! Iets wat ik heel erg fijn vond, want het was wel Cleo, maar om steeds een rode vlek te zien of te weten dat er bloed in de buurt was en dat het uit Cleo kwam, was ook niet heel erg fijn? Sterker nog, het was gewoon een beetje eng! Al leek Cleo nou ook weer niet dood te gaan, tot nu toe in ieder geval nog niet! Ik schudde mijn hoofd en keek nog eens naar de spullen in de doos. Het was inderdaad geen speelgoed en ik snapte ook niet echt dat ze daar speelgoed in konden zien, maar het waren gewoon een stelletje Shucks die niet heel erg goed wisten hoe ze ergens mee om moesten gaan, of iets moesten lezen. Er had gewoon een bloody briefje bij gezeten! Er had op gestaan dat het voor Cleo was geweest, dus ze hadden het zo deze kant op kunnen sturen! Ik had er niet eens heen gehoeven als ze gewoon hun ogen hadden gebruikt! Ik glimlachte om Cleo toen ik me besefte dat ze steeds meer begon te praten zoals ieder ander hier. Het voelde gewoon vertrouwd. Het sleet er vanzelf een beetje in, maar nu hoorde k het op de één of andere manier beter dan in de afgelopen dagen, ondanks dat ze het toen misschien ook wel had gezegd.  ‘Probeer het maar? Ik wacht wel buiten.’ Als ze dit wilde proberen, dan moest ze dat maar gewoon doen. Ik hoefde er in ieder geval niet bij te zijn om het te zien! Daarom kwam ik ook overeind en liep ik de kamer uit, waarna ik de deur achter me sloot en maar wachtte tot Cleo me weer zou roepen. Ik had geen idee of ze er meteen iets van zou merken. Waarschijnlijk niet? Het leek me in ieder geval niet dat het zou zorgen voor minder pijn! Dat was echter wel iets wat ik had gewild voor Cleo, maar blijkbaar waren de Creators het daar niet mee eens geweest. Ze hadden echter wel iets gestuurd, maar ik wist niet of dat nou zo geruststellend was. Zeker niet als ze wisten wat er aan de hand was, want dat betekende haast wel dat ze ons in de gaten hielden. Anders konden ze dat soort dingen toch helemaal niet weten!? Ze stuurden die dingen niet zomaar naar boven, dat deden ze omdat ze mee hadden gekregen dat Cleo zich slecht voelde en dit hele idee deed mij weer slecht voelen. We zaten al opgesloten en nu werden we ook nog eens in de gaten gehouden!

Een paar weekjes later (:

---

Cleo.
Ik was beter! Ik kon het haast niet geloven, maar ik was echt beter! De spullen die naar boven waren gestuurd hadden geholpen tegen het bloed dat overal had gelegen. Het had het tegen gehouden, niet gestopt, maar opgevangen. Heel erg schoon was het niet geweest, maar uiteindelijk had het volgens mij wel geholpen. Het was nog ongeveer één weekje echt over geweest en nu ging alles weer goed. Ik kon weer gewoon door mijn eigen werkzaamheden. Ik had de Greenie misschien niet rond kunnen leiden, maar ik had hem wel wat beter leren kennen. Hij was inderdaad niet zo heel erg uit geweest. Zijn naam was Ian en volgens mij was hij ondertussen wel een klein beetje gewend. Het was niet heel erg makkelijk aan het begin. Ondanks dat ik het ook niet heel erg moeilijk had gehad. Ik voelde me hier echt op mijn plaats en ik was zo blij dat ik hier nog steeds zoveel van kon genieten. Dat ik hier nog mocht zijn! Ik had echt mijn eigen plekje en daar was ik heel erg blij mee. Het was misschien veel hetzelfde, maar voor mij maakte het niets uit. Op de een of andere manier was het toch iedere dag weer anders door de mensen met wie ik was, maar ook door de verschillende dingen die ik schoon moest maken. En natuurlijk de diertjes. Ik wist nu haast wel zeker dat één van de geitjes kindjes kreeg. Ze kreeg een steeds bollere buik. Dus ik had een beetje mijn zin doorgedrukt en duidelijk gemaakt dat ze haar niet af mochten maken. Er kwamen juist nieuwe diertjes bij en daar moest iedereen heel erg blij mee zijn! Ik was er blij mee. Jammer genoeg had ik zo niet zoveel tijd meer om naar ze toe te gaan. Ik moest mappen, iets wat ook leuk was, zeker omdat ik Newt dan weer zou zien. Hij was de hele dag weg geweest en ik vond het gewoon fijn als hij weer terug kwam! Nu was ik echter nog bezig met het haar van Steve. Het was al wel bijna klaar. Daarom ging ik nog even door zijn haar heen om de laatste paar haartjes er uit te laten vallen en te kijken of alles goed recht was. "Volgens mij is het zo wel goed." Ik knikte, ten teken dat ik er zeker over was. Het was zo goed. Ik probeerde wel een beetje wat verschillenden dingen te doen zodat niet iedereen met hetzelfde kapsel werd, maar dat ging vanzelf wel, want iedereen had natuurlijk verschillend haar. Ik liep naar het tafeltje waar ik mijn spulletjes bewaarde. Ik had niet veel, een schaar en natuurlijk nog de dingen die ik had moeten gebruiken toen het hele gebeuren met het bloed zich voor had gedaan. "Bedankt Cleo." Ik draaide me om "Graag gedaan." Steve stond wel ineens heel erg dicht bij. Iets wat ik niet had verwacht, waardoor ik een klein beetje terugdeinsde. Het was best eng als iemand ineens zo dicht bij je stond als je het niet verwachtte. Hij kwam nog iets dichterbij, wat ik best wel vreemd vond. Ik kende hem niet zo heel erg goed, hij was een Builder en ik sprak hem eigen niet zo heel vaak? "Kom op je vind het toch niet erg om iemand dicht in buurt te hebben." Nou ik vond dit niet heel erg fijn, maar ik wist niet hoe ik dat moest zeggen. Ik wilde hem ook niet meteen beledigen. Daarbij was hij toch wel wat groter dan ik was, wat best intimiderend was. Ik voelde me in ieder geval niet op mijn gemak. Dat werd niet veel beter toen ik zijn handen ineens op mijn lichaam voelde. De ene vond zijn weg naar mijn kont en andere ander naar mijn borst. Iets wat niet hoorde. "Niet doen." Maakte ik hem dan ook duidelijk. Ik wilde dit niet en dat moest hij ook maar mooi begrijpen! Ik raakte ook niet ineens iemand aan! Zeker niet op zo’n manier.  

Newt.

Voor een paar dagen had ik echt gedacht dat het niet goed zou gaan met Cleo. Dat er gewoon geen mogelijkheid was dat we iets aan haar situatie hadden kunnen veranderen, maar het was veranderd! Na een paar dagen had ze aangegeven dat ze zich wel weer wat beter had gevoeld en dat het bloed af was genomen. Dat laatste was natuurlijk heel erg goed nieuws geweest! Na een tijdje was het zelfs weer helemaal weg geweest, alsof er niks aan de hand was geweest! Volgens mij had het bij elkaar een weekje geduurd, maar daarna was Cleo weer gewoon Cleo geweest! Ze had weer vrolijk rondgelopen en ze had haar taken weer gedaan. Ze was naar de dieren geweest, ze had hier en daar wat haren bijgeknipt die al weer waren gegroeid, ze was gewoon weer Cleo! Iets waar ikzelf toch wel heel erg blij mee was, want ik had het helemaal niks gevonden om haar maar een beetje te zien zitten of liggen. Ik vond Cleo juist zo leuk omdat ze lekker actief was! Omdat ze iedereen kon laten lachen met haar eigen lach en omdat ze aan dingen dacht die misschien niet helemaal op zijn plaats waren, maar wel heel erg leuk! Dat hoorde gewoon allemaal bij Cleo en ik was blij dat het nu weer allemaal goed met haar ging! Sterker nog, ze had al haar taken weer op zich genomen en dat betekende dat we zouden gaan mappen! Vandaag was één van de dagen waarop ik het doolhof in was gegaan en we waren nu onderweg naar de Glade, zodat we op tijd weer binnen zouden zijn. Als de deuren zouden sluiten, dan zouden we hier vast zitten en we wisten maar al te goed dat we dat niet zouden overleven. Gelukkig zag ik de deuren al, samen met al het groen in de Glade. Ik volgde Minho en de anderen de Glade in en stopte langzaam met rennen. Ik keek achterom naar het doolhof en haalde diep adem. Soms was het zo vreemd dat we daar vandaan kwamen, dat we daar rond hadden gerend en behoorlijk wat dingen hadden moeten doen om de weg weer terug te vinden, maar we waren er weer! Ik keek om me heen, omdat ik verwachtte om Cleo te zien! Ze wachtte altijd op me! Natuurlijk kon ze ook al in de mappingroom zitten, maar meestal stond ze wel te wachten. Vaak zelfs met iets te eten en te drinken. Niet alleen voor mij, maar voor ons allemaal! Het zou ook wel heel gemeen zijn als ze alleen voor mij wat te eten zou pakken en de rest het zelf zou moeten laten halen. We deden dit wel allemaal, dus we verdienden ook allemaal iets. ‘Waar is Cleo?’ vroeg ik aan niemand in het bijzonder. De jongens wisten natuurlijk ook niet waar ze was, want zij waren ook de hele dag in het doolhof geweest! ‘Waarschijnlijk al aan het mappen, kom op,’ hoorde ik  Minho zeggen en hij trok me al mee richting de kamer waar we zouden gaan mappen. Waarschijnlijk had hij gelijk en ze was ze daar inderdaad. Ze wist hoe laat we ongeveer terug waren! Dus jet kon toch niet anders dat ze daar op ons, of vooral mij, aan het wachten was? Toen we daar echter aan kwamen, was de kamer nog volledig leeg. Dat betekende dat Cleo er ook niet was! Ze was niet hier, ze had buiten niet op me gewacht en ik had haar zo snel ook niet bij de dieren gezien! Dus waar was ze dan? ‘Ik ga Cleo zoeken.’ Ik legde mijn rugzak aan de kant en liep weer terug naar buiten. Ik liep eerst nog maar naar de dieren, om er zeker van te zijn dat ze daar echt niet was! Soms zat ze op de grond en had ze alle diertjes om haar heen, dus dan zag je haar niet! Het werd me echter al snel duidelijk dat ze hier ook echt niet was. 

Cleo.
Volgens mij had Ian ook echt wel zijn plaatsje gevonden. In het begin had hij het wel heel erg eng gevonden. Toen hij mij voor het eerst had gezien, had ik de verbazing in zijn ogen kunnen zien, maar ondertussen was hij er ook al wel aan gewend. Ondanks dat hij net zoals iedereen wel vragen had. Hoe kwam er dat er maar één meisje was? We wisten het ook niet precies. Misschien dat ze een vergissing hadden gemaakt. We hadden gedacht dat er nu misschien voor een jaar alleen maar meiden zouden komen, zoals er eerst een jaar alleen maar jongens waren. Dat was niet zo! Ik snapte het niet, niemand snapte het. Maar het was niet erg om het enige meisje te zijn. Ik was nu ook niet anders gewend! Ik deed hier gewoon mee zoals ieder andere en iedereen leek me te respecteren. Dat had ik in ieder geval gedacht, want Steve vond dat hij me zo aan kon raken, zonder dat ik het echt wilde. Ik raakte ook geen mensen aan als ze dat niet wilde hebben! Ergens ging dit er niet om dat ik een meisje was. Je raakte nooit iemand anders uit als het duidelijk was dat diegene zich daar niet fijn bij voelde! Toch was het wel duidelijk dat hij deze handelingen vooral deed omdat ik een meisje was, omdat hij ze op rondingen legde die een jongen die niet had. Het voelde niet fijn! Totaal niet zelfs. Ik wilde niet dat hij me aanraakte, maar hij leek ook niet echt te reageren op het feit dat hij het niet moest doen. Daarom legde ik mijn hand om zijn pols heen, zodat ik zijn hand van mijn borst af kon halen. Die vond ik wel het ergste! Het was een deel van mijn lichaam, daar hoorde hij niet zo mee om te gaan! Het maakte me niets uit dat hij het zelf niet had en misschien wilde voelen hoe het voelde. Dat hoorde toch niet? Nee?! Alby had het behoorlijk duidelijk gemaakt dat niemand me aan mocht raken. Ik probeerde zijn hand weg te trekken. "Steve, ik wil dit niet." Maakte ik hem duidelijk, zodat hij echt van me af zou blijven! Als ik hoorde dat iemand iets wilde, dan zou ik daar meteen mee ophouden! Het enige wat hij deed was mijn arm vast pakken, zodat hij die van zijn arm af kon halen en het tegen de muur achter mij te drukken. Het deed pijn! Het was niet alleen niet meer fijn, maar hij was ook gewoon heel erg hardhandig, waardoor ik mijn gezicht vertrok van de pijn. "Kom op Cleo. Je vindt het ook niet erg als Newt je aanraakt." Dat was anders! Heel erg anders! Ik vond het niet erg als Newt me aanraakte, maar dat kwam omdat ik hem vertrouwde en hij zou me nooit op zo’n manier aanraken! Dit was heel erg anders dan een knuffel of handen vast houden. Dit voelde vernederend, het was pijnlijk en ik wilde dat het ophield. Ik zag het gezicht van Steve alleen maar dichter bij het mijne kwam, waardoor ik meteen mijn gezicht wegdraaide. Ik wilde niet dat hij me aanraakte en helemaal niet dat zijn lippen uiteindelijk de mijne raakte. Ik deed echt mijn best om los proberen te komen. Ik had echter maar een hand en ik had lang niet zoveel kracht als hij. Hij was een Builder! "Houd op." Hij moest echt ophouden. Nu! Ik voelde me hier echt niet fijn bij. Dit was de eerste keer dat ik echt merkte dat ik anders was als de rest en Steve probeerde daar misbruik van te maken. Het werd helemaal erg toen ik zijn koude vingers over mijn buik voelde gaan. Ze waren onder mijn shirt! Dat was helemaal niet oké. Hij liet mijn gevangen arm wel los, maar alleen maar zodat hij mijn gezicht bij kon draaien. "Als je nou gewoon een beetje meewerkt dan is het allemaal veel makkelijker en misschien ook wat minder pijnlijk." Door die woorden kreeg ik echt tranen in mijn ogen. Ik wilde niet meewerken, maar ik kon echt geen enkele kant op!  

Newt.

Cleo moest hier toch ergens zijn!? Ik snapte ook wel dat ze niet altijd op me kon wachten. Soms was ze nog druk bezig geweest met andere dingen, maar om de één of andere reden was ze dan altijd wel in de buurt geweest en dan was ze toch zo snel mogelijk naar me toe gekomen om me een knuffel te geven. Ik wist eigenlijk niet zo goed waarom ze dat deed. Misschien omdat ze blij was om me weer te zien. Ik was ook blij om haar te zien! Ik was altijd blij als Cleo, met al haar krullen, op me af kwam rennen om me goed te knuffelen. Het was fijn om haar dicht tegen me aan te hebben en me weer te beseffen dat ik een dag in het doolhof had overleefd en dat ik er de volgende dag, als het goed was, niet meer in hoefde. Dat soort momentjes waren echt heel erg fijn, zeker als je een hele dag had gerend! Stiekem had ik er vandaag ook op gehoopt en nu ze er niet was, voelde dat gewoon alles behalve fijn! Sterker nog, ik wilde dat ze er graag was, maar ik kon haar echt nergens vinden! Ze zat ook niet tussen de diertjes op de grond, waar ze eigenlijk wel zou moeten zitten als ze nog niet bezig was met het mappen, dus ik snapte het echt niet! Ik liep maar naar de tracking-hoes, misschien dat ze daar was om Zart te helpen. Of ze was bij Frypan om wat restjes van het voor te bereiden eten naar buiten te brengen, maar dan zou ze ook weer snel naar de dieren gaan! Het was gewoon vreemd dat ik haar helemaal nergens kon vinden! ‘Heeft één van jullie Cleo misschien gezien?’ vroeg ik aan een groepje die bezig waren met het plukken van wat bessen. Ze schudden allemaal hun hoofd, wat betekende dat ze Cleo dus niet hadden gezien! Ik zuchtte en liep maar weer terug. Misschien dat Cleo ondertussen al wel bij de mappingroom was. Ik zag Gally lopen, hij wist misschien wel waar ze was! Gally en Cleo waren ook vrienden,  best wel goede vrienden zelfs! Dus misschien was hij wel iets met haar aan het doen, of wist hij waar ze was! ‘Gally! Heb je Cleo gezien?’ vroeg ik terwijl ik naar hem toe rende. Ik zag hem bedenkelijk om zich heen kijken en opeens leek hij het weer te weten. ‘Ze is Steve zijn haren aan het knippen, al een tijdje eigenlijk.’ Hij haalde zijn schouders op en liep weer verder, omdat hij de vraag had beantwoord en duidelijk niet heel erg veel zin had om nog verder te praten. Ik wist in ieder geval waar Cleo was! Ze was gewoon in de Homestead, bezig met Steve zijn haren! Ik liep naar de Homestead en gokte dat ze gewoon op haar kamer was, want daar knipte ze meestal de haren van iedereen. Ik opende de deur en toen ik zag wat er in de kamer afspeelde, voelde ik de woede mijn lichaam met een grote snelheid overnemen. ‘Hé!’ riep ik uit en ik rende naar Steve toe, waarna ik hem hard naar achteren trok en ik hem op de grond gooide. Hij zat aan Cleo! Hij zat aan haar, echt aan haar! Dat mocht hij niet doen en dat wist hij zelf ook maar al te goed! Cleo leek het ook alles behalve leuk te vinden, dus hij moest gewoon met zijn poten van haar afblijven. ‘Je raakt haar niet aan, hoor je me?!’ Ik haalde uit met mijn vuist, die belandde op zijn wang. Ik haalde opnieuw uit en met mijn andere hand pakte ik het wapen van mijn rug, dat ik op hem richtte. Als het aan mij lag, dan verdiende hij dit en nog veel meer! ‘Als je haar nog één keer aanraakt, bloody slinthead die je bent, dan zorg ik er voor dat je niet eens meer handen hebt om haar aan te raken!’ 

Cleo.
Tot nu toe had ik echt niet het gevoel gehad dat ik anders was geweest. Natuurlijk kon iedereen zien dat ik een meisje was, maar toch hadden ze ook wel snel begrepen dat ik gewoon hetzelfde moest worden behandeld. Ik zag het nu nog niet zo voor me dat er jongens waren die elkaar op deze manier aanraakte, omdat ze vonden dat het kon! Het hoorde gewoon niet! Ik wilde dit niet en volgens mij had ik dat heel erg goed duidelijk gemaakt. Hij deed er echter helemaal niets aan, hij plaatste zijn handen maar waar hij wilde en het was wel duidelijk dat hij precies hetzelfde met zijn lippen wilde doen. Ik deed echt mijn weg om me weg te draaien, maar ook om los te komen! Om hier weg te komen. Ergens leek ik vast te zijn genageld aan de grond. Alsof ik geen kant op kon! Ik kon ook geen kant op en het voelde niet goed! Het was stom om hier te staan huilen, maar dat was wel wat ik aan het doen was. Ik wilde dit niet. Ik wilde niets met Steve te maken hebben. Ik had net zijn haren geknipt en daar had het bij moeten blijven! Misschien af en toe een gesprek, maar ik had ook niet echt de behoefte gehad om vaker bij hem te zijn. Het was belachelijk dat hij over Newt was begonnen! Newt mocht me wel aanraken, dat vnd ik helemaal niet erg, maar hij respecteerde me alleen! Daarbij waren een paar armen die voorzichtig om je heen werden geslagen iets heel anders als dit! Het maakte ook niets uit, als ik zei dat ik iets niet wilde, dan wilde ik het niet en wie diegene ook was, hij moest het maar mooi accepteren! Dat deed iedereen, als iemand dat tegen mij zei, zou ik gewoon stoppen met hetgeen wat ik deed. Het maakte niet zoveel uit wat het precies was! Echt niet! Hier moesten we rekening met elkaar houden en dat deed Steve totaal niet! Hij hield geen rekening met mij. Ik had mijn ogen al dicht gedaan, omdat ik dit echt niet meer aan wilde zien en ik de kans op had gegeven om vrij te kunnen komen. Mijn ogen schoten weer open toen ik Newt hoorde. Newt was hier! Gelukkig! Ik wist dat het af was gelopen en dat was alleen maar goed. Gelukkig maar, als hij later was gekomen of niet, dan was het echt heel erg geworden! Er waren nu al zoveel dingen gebeurd die ik niet had gewild. Ik wist niet echt waar ik moest kijken, ik kon überhaupt niet heel erg goed zien omdat mijn blik werd vertroebeld door de tranen die er in stonden. Steve lag op de grond en Newt leek het niet genoeg te vinden, want er werd ook nog een flinke klap gegeven. Ergens verdiende hij het, hij verdiende het om even pijn te hebben. Maar ik wist ook dat het niet gewaardeerd werd als iemand een ander pijn deed hier en dat er wel eens nare dingen konden gebeuren als dat wel werd gedaan. Ik kon echter niet van de plaats afkwamen waar ik stond. Ik kon echt niets! Zo voelde het in ieder geval. Ik zag dat Newt zijn hakmes erbij pakte. Dat was het volgens mij? Maar die had hij hier niet nodig! Hij wilde Steve vast niet echt heel erg pijn doen, dat wist ik zeker. "Newt." Zei ik zachtjes. Ik wilde niet dat hij iets deed wat haar hij spijt van kreeg. Al was ik zo blij dat hij hier was! Hij had er voor gezorgd dat Steve van me af was. Iets waardoor ik eigenlijk rustiger had moeten worden, maar hierdoor kwamen de tranen pas echt! Ik kon haast niet geloven wat er net was gebeurd! En ik was zo blij dat ik het niet verder door had moeten maken! 

Newt.

Dit was echt het ergste wat iemand kon doen! Alby had vanaf het begin duidelijk gemaakt dat niemand aan Cleo had mogen zitten, echt helemaal niemand! Dit was dus precies waarom! Cleo had dit niet gewild! Ze had daar verstijfd gestaan en volgens mij was ze zelfs aan het huilen geweest! Steve had het echter niet uit gemaakt en hij was waarschijnlijk gewoon door gegaan als ik hem niet weg had getrokken. Wie weet wat er dan had kunnen gebeuren! Alby had heel duidelijk gemaakt dat er een straf op zou staan als hij er ooit achter zou komen dat iemand Cleo aan zou raken, maar ik wist wel zeker dat die straf helemaal niks zou zijn in vergelijking met wat ik hem aan zou kunnen doen! Hij verdiende het om in elkaar te worden geslagen en nog zoveel meer dan dat! Cleo was wel mijn Schaapje! Ze was misschien niet mijn vriendin, maar wel mijn Schaapje en ik wilde niet dat iemand haar op die manier aanraakte! Zeker niet als zij dat ook niet wilde en volgens mij was het net heel duidelijk geweest dat ze dat niet had gewild! ‘Shank, kom op. We hadden het alleen maar gezellig samen. Gewoon een klein foutje, dat is alles,’ hoorde ik Steve zeggen en hij duwde mijn hakmes voorzichtig aan de kant, maar ik wees het net zo makkelijk zijn kant op en ik zette de punt in zijn hals. ‘Dat was geen foutje.’ Dat was het echt niet! Hij had gewoon naar bed gewild met Cleo! Hij had haar eigenlijk willen verkrachten! Als zij er iets op tegen had gehad en hij was door gegaan, dan was dat verkrachting! Tenminste, ik dacht dat dat het was en het zou verschrikkelijk zijn als dat met Cleo zou zijn gebeurd! Ik hoorde Cleo mijn naam zeggen, wat ik op dit moment niet kon hebben. Ze zou juist blij moeten zijn dat ik deze Shuck van haar af had getrokken en er voor had gezorgd dat hij nu helemaal niks zou kunnen doen! ‘Slim it, Cleo. Dit is tussen mij en deze Slinthead,’ siste ik. Ik was nog lang niet klaar met hem en het liefst gaf ik hem nog een paar klappen. Dat verdiende hij! Hij had gewoon van Cleo af moeten blijven! Plotseling zag ik Alby naar binnen rennen, samen met nog een paar anderen. ‘Haal hem van Steve af!’ hoorde ik Alby roepen en voor ik het wist, werd ik naar achteren getrokken door twee van de andere builders. Ik probeerde tegen te stribbelen zodat ik los zou kunnen komen. Ik wilde niet dat Steve er mee weg zou komen. Hij verdiende het om straf te krijgen voor wat hij had gedaan! ‘Newt, je weet dat we dit soort dingen niet doen,’ zei Alby. Alsof het mijn schuld was! Ja, ik had misschien een andere Glader pijn gedaan, maar dit was veel belangrijker dan die stomme regel van Alby! Dit ging om Cleo! Cleo had misbruikt kunnen worden als ik niet op tijd naar binnen was gegaan om haar te zoeken! ‘Hij zat aan Cleo! Deed alleen maar ik bloody moest doen om er voor te zorgen dat hij haar niks deed! Je kunt me daarvoor niet straffen!’ riep ik naar Alby. Iets wat hem van gedachten leek te veranderen, want ik zag zijn gezicht veranderen en het was heel duidelijk dat hij niet blij was met wat ik net had gezegd. Hij draaide zich om naar Steve, wie ondertussen weer recht overeind stond en zichzelf leek te controleren op andere wonden, terwijl ik hem echt niet zo hard had geraakt! ‘Steve,’ zei Alby kalm, al was hij volgens mij alles behalve kalm. ‘Vergaderruimte, nu. Gally, zorg dat de andere keepers ook komen.’ Alby keek naar achteren en ik slikte toen zijn blik de mijne kruiste. ‘Newt, jij blijft bij Cleo.’ Ik knikte en ik voelde de griep van de andere builders, waaronder Gally, langzaam verdwijnen. 

Cleo.
Mijn benen trilden onder mijn lichaam en het was echt moeilijk om de tranen te stoppen. Het was vreemd om me te bedenken wat er net was gebeurd, wat er allemaal nog had kunnen gebeuren als Newt niet naar binnen was gekomen. Ik was echt niet sterk genoeg geweest voor Steve, hij had kunnen doen wat hij maar had gewild. Dingen die ik allemaal niet had gewild! Vreselijke dingen, met mijn lichaam! Het lichaam waar ik de baas over was en ik van mocht zeggen wat er mocht gebeuren en wat niet. Alles had ik ook niet in de hand, ik wist ook niet precies hoe het kwam dat ik een paar weken geleden nog zo had gebloed. Dat was ook niet hetgeen wat ik graag had gewild, maar toch was dat wel gebeurd. Daar had echter niemand iets mee te maken! Hiermee wel! Steve had zijn handen thuis moeten houden, iets wat hij duidelijk niet had gewild. Ik snapte echt niet hoe hij door had kunnen gaan ondanks dat ik had gezegd dat ik het niet had gewild! Maar ik snapte ook totaal niet wat er voor me gebeurde. Ik was Newt echt dankbaar dat hij op tijd naar me was komen zoeken, iets wat ik eigenlijk wel had kunnen verwachten. Normaal stond ik altijd op hem te wachten als hij uit het doolhof kwam, nu had ik dat niet gedaan. Het was logisch dat hij me was komen zoeken. Hij had Steve van me af weten te krijgen, maar dit was ergens best wel eng! Ik wist niet precies wat er door het hoofd van Newt ging, maar het was wel duidelijk dat hij echt wilde dat Steve boette voor wat hij had gedaan. Dat vond ik ook, maar hij hoefde niet dood! Niet dat ik hem graag nog in mijn buurt had, wat hier sowieso het geval was omdat we gewoon op een kleine ruimte met z’n allen leefden. Dit was zo’n rare situatie! Newt snauwde gewoon naar me, als er iets was wat ik op het moment verdiende was het dat wel! Maar ik wist ook niet meer wat ik moest doen! Naar hem toelopen om hem van Steve af te halen? Ergens wilde ik dat niet! Er werd gelukkig al voor me gekozen. Er kwamen een paar jongens binnen lopen! Waaronder Alby. Gelukkig was Alby er! Hij wist gewoon wat hij moest doen? Niet dat deze situatie zich eerder voor had gedaan, maar oké. Toch leek hij zelfs hier best kalm mee om te kunnen gaan. Voordat ik het echt door had was er al weer rust in de kamer. Op mij en Newt na, was er niemand meer. Alles flitste nog voor mijn ogen en ik snapte echt niet meer wat er allemaal was gebeurd. Steve had het een klein foutje genoemd. Ik had hem toch geen aanleiding geven om zoiets te doen? Ik had hem niet op verkeerde gedachten gebracht toch? Ik wist het echt niet! Als het een foutje was, kon dat aan beide kanten liggen en nu snapte ik er helemaal niets meer van. Het enige wat ik wel snapte was dat ik me vreselijk voelde. Alsof ik overal nog de handen voelden die er een paar minuten geleden echt nog hadden gezeten. Ik wilde niet meer op deze plaats staan, ik had me er net zo gevangen gevoeld! Daarom liep ik naar mijn bed, dat nog onder de haren lag, maar dat maakte me nu niets uit. Ik ging er voorzichtig opzetten en liet mijn gezicht in mijn handen zakken. Ik wist dat Newt er nog was, maar op het moment kon ik daar gewoon even geen aandacht aan besteden. Ik moest laten bezinken wat er net was gebeurd, iets wat heel erg moeilijk ging omdat de tranen maar bleven komen. Ik wilde dit niet! Ik had het helemaal niet gewild! Dat had ik duidelijk gemaakt toch? Was het duidelijk genoeg geweest? Misschien wel niet! 

Newt.

Wat er ook zou gebeuren met Steve, er moest wel een goede straf op komen! Hij verdiende het niet eens om een paar dagen in de Slammer te zitten, dat was niet erg genoeg voor wat hij had gedaan! Hij had Cleo aangeraakt! Hij had nog meer kunnen doen als ik niet binnen was gekomen! Cleo was veel kleiner dan Steve en waarschijnlijk was ze ook lang niet zo sterk geweest, want Steve was wel een builder en dat betekende dat hij vaak bezig was met dingen optillen, waardoor hij zijn spieren wel trainde! Cleo deed dat soort dingen niet, dus ze was echt weerloos geweest tegenover Steve! Als ik niet naar binnen was gegaan om haar te zoeken, dan had het nog veel erger kunnen aflopen dan nu! Ik snapte echt niet waarom hij dat soort dingen met Cleo wilde doen! In ieder geval niet op die manier! Ik snapte dat hij Cleo mooi vond, dat was ze ook! Ze was heel erg mooi, met haar sprankelende, bruine ogen en haar lieve lach, maar er was nog veel meer dan dat! En als je iemand mooi vond, dook je toch ook niet zomaar op diegene? Ik deed dat toch ook niet! Cleo en ik knuffelden elkaar heel erg vaak, maar dat was toch wel iets heel anders dan wat Steve net had geprobeerd! Zoiets zou ik niet eens willen proberen, in ieder geval niet als Cleo het er niet mee eens was! Ze had dit duidelijk ook niet gewild en ik vond het echt heel erg dat die bloody Shuck niet naar haar had geluisterd! Ze was net zoals ons gewoon een Glader en dat betekende dat ze gewoon dezelfde rechten had! Dat niemand haar zomaar aan mocht raken en dat niemand iets tegen haar wil in mocht doen! Ik zuchtte toen iedereen weg was en ik draaide me om naar Cleo, wie op het bed ging zitten. Volgens mij was ze er echt heel erg door aangedaan! Ze was overstuur door wat er was gebeurd! Dat begreep ik ook wel, het was ook niet iets waar je blij mee hoorde te zijn! Ik kon me niet voorstellen dat het bij mij zou gebeuren, maar ik snapte dat dit echt heel lastig was voor Cleo en dat ze zich heel erg gebruikt voelde, en misschien ook wel heel erg machteloos. Ze had helemaal niks kunnen beginnen tegen Steve! ‘Hé, kom eens hier,’ fluisterde ik zacht en ik ging naast haar op het bed zitten. Ik sloeg mijn armen stevig om haar heen, maar schrok toen ik merkte dat ook Cleo haar schouders omhoog gingen. Ze moest niet bang zijn voor me, totaal niet! Ik zou haar nooit pijn doen! Nu al helemaal niet! Ik had net gezien wat er hier was gebeurd en waar het heen had kunnen gaan! ‘Het komt allemaal goed, Cleo. Alby zorgt er vast voor dat hij een gepaste straf krijgt, je weet hoe hij over dit soort dingen denkt. Als ze hem al in de Slammer gooien, dan ziet hij de eerste paar weken vast geen zonlicht meer.’ Al was ik het er niet mee eens als hij in de Slammer zou worden gegooid. Ik wilde een veel ergere straf en ik hoopte daar ook echt op! Ik trok Cleo stevig tegen me aan en aaide zachtjes door haar krullen. Ik hoopte echt dat ze wist dat ik ook helemaal niks zou doen! Natuurlijk niet! Ze was dan wel Cleo en ik was echt dol op haar, maar ik zou haar nooit zomaar aanraken en al helemaal niet op een manier die ze zelf niet wilde! ‘Als je liever alleen wil zijn, of als je iets nodig hebt, dan moet je dat tegen me zeggen, oké?’ Ik wilde nu zo goed mogelijk voor haar zorgen! Alby had me niet voor niets hier alleen gelaten om voor haar te zorgen, dus dat moest ik ook serieus nemen!

Cleo.
Ik snapte het echt niet! Ik had toch duidelijk aangegeven dat ik het niet had gewild? Het was niet een klein foutje toch? Volgens mij in ieder geval niet. Tenzij ik niet hard genoeg had gepraat, maar dan alsnog, aan mijn gezicht was volgens mij ook wel gezien geweest dat ik het totaal niet leuk had gevonden! Ik had het niet gewild, echt niet! Ik vertrouwde de jongens hier echt wel! Daarom had ik ook echt nooit gedacht dat zoiets zou gebeuren! Er waren wel eerder een paar armen om me heen geslagen en we moesten elkaar ook wel eens een zetje geven als we iets aan het schoonmaken waren, maar dit was heel erg anders geweest. De rest had niet geprobeerd aan te raken op plekken waarop ik het niet had gewild. Alby had vanaf het begin al gezegd dat ik niet aangeraakt moest worden. We wisten allemaal wel wat die regel precies betekende. Niet aangeraakt worden op een manier die ik niet wilde. Newt raakte me vaak genoeg aan? Ik had ook genoeg mijn armen om hem heen, dus daar zat echt geen probleem! Wat er net was gebeurd, was dat echter wel. Ergens hoopte ik wel dat Steve er voor gestraft werd? Hij had uiteindelijk iets gedaan wat niet had gemogen. Hij had me ergens ook pijn gedaan, dus eigenlijk had hij twee regels overtreden. Gelukkig leek Alby het gedoe met Newt te laten gaan. Hij had hem immers niet meegevraagd, dat terwijl hij ook één van de regels had overtreden. Hij had Steve behoorlijk veel pijn gedaan. Maar hij had het wel gedaan om mij te helpen! Niet om iets anders?! Als Alby daar iets mee wilde doen, dan zou ik toch wel proberen duidelijk te maken dat het alleen maar iets was om mij te helpen! Ik voelde de armen van Newt om me heen, ik wist dat hij het was, maar ik kon de schrik gewoon niet onderdrukken. Ik wist ook wel dat hij niets zou doen wat ik niet wilde, op het moment voelde armen echter gewoon raar. Ze moesten troostend zijn, maar ergens was het gewoon eng! Ik knikte voorzichtig. Ik wist dat de kans groot was dat Steve in de Slammer terecht zou komen. Over een tijdje was hij er dan weer uit en wat dan? Dan was er echt niet ineens het besef dat hij iets slechts had gedaan, dat had hij net ook niet gehad! Zelfs niet toen ik aan het huilen was geweest! Ik kon toch niet meer naar hem kijken op deze manier. Niet dat ik wilde dat er iets anders gebeurde, ik wilde niets ergs op mijn geweten heb, ook al was het indirect! Het was iets waar ik aan moest wennen, maar als het echt een paar weken waren, dan gebeurde dat vast wel. Ik schrok een beetje toen Newt het had over weggaan. Hij mocht niet weg! Hij moest hier blijven! Ik wilde niet dat hij weg ging. Daarom keek ik ook op en schudde ik mijn hoofd. "Nee, blijf hier, alsjeblieft?" Misschien wilde hij kijken hoe het ging nu alle Keepers bij elkaar waren geroepen, maar dat kwamen we later ook wel te weten. Ik wilde hier nu niet alleen zijn! Daarom sloeg ik mijn armen ook om zijn middel heen, dan kon hij ook niet heel erg makkelijk weg. Ik wist nog niet echt wat ik van zijn armen moest vinden. Ergens waren ze heel erg fijn. Helemaal als ik me bedacht dat hij toch niets zou doen. Het was Newt! Newt deed niets wat ik niet wilde! Daarbij had hij me net geholpen! Als hij me niet was komen zoeken dan was er nog zoveel meer gebeurd. "Dankjewel." Volgens mij wilden we er allebei niet aan denken wat er allemaal had kunnen gebeuren als hij niet naar me was komen zoeken, maar gelukkig hoefde dat ook niet, het was niet gebeurd! 

Newt.

Als ik nu bij de rest van de keepers zou zitten, dan zou ik mee kunnen bepalen in de straf van Steve. Ik had net wel gezien wat hier was gebeurd! Ik had gezien waar zijn handen hadden gezeten en hoe bang Cleo wel niet had gekeken! Als er iemand was die precies zou kunnen oordelen over wat er met hem zou moeten gebeuren, dan was ik dat! Ik wilde Cleo echter ook niet alleen laten en Alby had ook heel duidelijk gemaakt dat ik hier had moeten blijven om te zorgen dat Cleo een beetje rust kreeg. Toch wilde ik heel graag een goede straf voor Steve bedenken, want wie weet wat de anderen zouden doen? Misschien namen ze dit wel niet zo serieus! Zij hadden niet gezien wat er net was gebeurd, dus misschien dachten ze wel dat ik had overdreven en zouden ze hem alleen maar in de Slammer gooien, waar we dus helemaal niks aan zouden hebben! Twee dagen zonder eten of drinken zouden er niet voor zorgen dat hij Cleo nooit meer aan zou raken! Als het aan mij lag, zouden we hem uit de buurt van haar moeten houden en dat zou op geen andere manier kunnen dan hem in het doolhof te zetten! Ik wist dat het echt een hele erge straf was, maar volgens mij was Cleo echt doodsbang! Ze was zelfs geschrokken van mijn knuffel, terwijl ik haar heel erg vaak een knuffel gaf. Dan was het toch wel duidelijk dat dit haar echt wat had gedaan? Daar moest die jongen voor boeten! Cleo moest dit ook nog eens verwerken en dat zou ook niet gaan als hij constant rond zou lopen en in de buurt zou zijn! Wie weet zou hij het gewoon weer opnieuw proberen en dat moesten we echt niet hebben! Ik kon nu niet voorstellen om hem te verbannen naar het doolhof, maar ik hoopte dat Alby dat wel zou doen. Alby had vanaf het begin toch ook al gezegd dat helemaal niemand aan Cleo had mogen komen? Dus hij moest dit ook echt serieus nemen, in mijn ogen tenminste! Steve moest gewoon weg, dat zou beter zijn! Het was jammer voor hem en ook voor de Builders, want zij zouden iemand verliezen, maar hij had iets gedaan wat gewoon echt niet had gekund en dat moest hij ook weten! Met een paar dagen in de Slammer zou hij echt niet tot dat besef komen! ‘Ik blijf hier,’ zei ik zachtjes tegen Cleo. Ik ging beter op het bed zitten en trok haar tussen mijn benen, zodat ze een beetje tegen me aan kon leunen. Zelf leunde ik met mijn rug tegen de muur, zodat ik ook nog een beetje steun had. Ik snapte wel dat Cleo wilde dat ik hier bleef. Ik zou ook niet alleen willen zijn als er zoiets was gebeurd. Ik kon me niet voorstellen dat het ooit zou gebeuren tussen jongens, of misschien wel een jongen en een meisje, maar het was vast heel erg vervelend. Dat was nu aan Cleo te zien! Ze was echt heel erg van slag en ik wilde dat gewoon omdraaien. Ik wist niet precies hoe, maar als zij wilde dat ik hier zou blijven, dan zou ik bij haar blijven! Ze moest me gewoon vertellen wat ze nodig had en dan zou ik dat wel voor haar regelen. Ik wist niet zo goed waar haar bedankje voor was, waarschijnlijk omdat ik op tijd binnen was gekomen en haar had gered van wat er dan ook zou zijn gebeurd tussen haar en Steve. ‘Ik wilde gewoon mijn Schaapje zoeken, omdat ik haar wel nodig heb om te mappen,’ zei ik zachtjes en ik begroef mijn gezicht in haar krullen, zodat ik haar geur even op kon snuiven. Cleo was echt mijn Schaapje, vooral door al haar krullen, en ik was er nog steeds heel erg gek op! Haar haren waren echt één van de leukste dingen aan haar. 

Cleo.
Ik wilde niet dat Newt hier zomaar weg ging! Ik wilde er niet eens aan denken dat hij ineens weg kwam en ineens weer iemand binnen kwam die zoiets wilde doen. Natuurlijk zouden ze dat niet doen, dat wist ik ook wel, maar dit had ik ook niet aan zien komen? Ik had gewoon de haren van Steve willen knippen zoals ik dat normaal gesproken bij iedereen deed. Er was nooit iets anders gebeurd dan dat en nu was dat toch ineens zo geweest. Het was alsof zijn handen nog steeds op mijn lichaam lagen. Alsof ze net in mijn huid gebrand waren geweest. Het voelde nog steeds zo zwaar op mijn huid. Ik wilde niet dat het zo voelde, maar ik kon er ook niet heel erg veel aan doen. Ik kon het gevoel niet uitzetten. De dingen die door mijn hoofd heen gingen! Gelukkig was Newt hier en ondanks dat zijn aanrakingen op het moment heel erg onnatuurlijk aanvoelden, wist ik ook wel dat hij helemaal niets zou doen dat ik niet wilde. Toch had ik dat ook gedacht van alle anderen! Steve en ik waren misschien niet zo close geweest, zo vaak had ik hem niet eens echt gesproken, maar hij had het gewoon normaal gevonden om dit te doen! Het was niet normaal! Het was toch een soort van pijn doen, niet letterlijk op die manier, maar het voelde diep van binnen wel echt heel erg pijnlijk! Ik voelde hoe Newt ons beiden wat verplaatste zodat ik uiteindelijk tussen zijn benen in zat. Ik liet me naar achteren leunen zodat ik goed tegen hem aanzat. Ik wilde hier nu ook niet weg, maar misschien moest dat zo wel. Alby moest misschien wel van mij horen wat er was gebeurd, of van Newt. Voor hetzelfde geld riep Steve nu dat ik hem uit had gedaagd en dat ik had gezegd dat ik het allemaal wel goed vond? Dat had ik niet gedaan! Totaal niet! Maar het waren nu zijn woorden waar ze naar luisteren. Ik had niets te zeggen en Newt ook niet. Hij had gezien dat ik het niet had gewild! Ik had het echt vreselijk gevonden en ergens hoopte ik er nu toch ook wel op dat de Keepers dat ook zouden geloven. Gally in ieder geval wel leek me? Ik wist het verder echt niet! Ik had geen idee wat ik moest verwachten. Ik veegde even langs mijn gezicht om mijn vochtige wangen op te drogen. Ik werd nu wel iets rustiger! "Wat denk je dat er met hem gebeurd?" vroeg ik zachtjes, terwijl ik zijn handen voorzichtig vastpakte. Ik wist het echt niet! Newt had net wel iets gezegd over een Slammer en misschien had hij daar wel gelijk in. Hij had er wel echt meer verstand van. Hij had best wel veel te zeggen? Hij kende Alby ook veel beter dan ik dat deed, maar het was niet alleen aan Alby, maar ook aan de Keepers, die misschien nu waarschijnlijk aan het praten waren over wat er precies was gebeurd. Ik kwam wat verder overeind toen Newt begon over het mappen! Ik moest mappen! Dat was ik even helemaal vergeten! "We moeten gaan mappen!" Dat was mijn taak en ik wilde niet dat ze weer een dag zonder me moesten. Ze hadden laatst ook al een paar dagen zonder mij gemoeten. Minho en Newt waren er nu al niet en nu was er ik er ook al niet! Mijn hoofd stond er misschien niet naar om te mappen, maar het was iets wat moest gebeuren! Misschien dat ze vandaag juist dingen hadden gezien die er voor konden zorgen dat we hier uiteindelijk uit kwamen! Als we het niet in kaart zouden brengen kregen we dat misschien niet voor elkaar! Dus we zouden daar haast wel naar toe moeten! Ik had er totaal geen zin in, maar Newt moest daar ook zijn, wat betekende dat ik niet alleen hoefde te zijn. Ergens wilde ik ook niet meer alleen zijn? 

Newt.

Ik hoopte dat ze snel tot een beslissing zouden komen. Dat ze snel zouden beslissen dat dit niet kon en dat Steve echt een erge straf moest krijgen. In mijn ogen moest dat in ieder geval wel! Ik wist zeker dat ze rest er ook zo over dacht, al was niet iedereen hier geweest en ze hadden lang niet allemaal meegekregen wat er precies was gebeurd, maar ik vond dat ze gewoon moesten zeggen dat Steve iets heel ergs verdiende! Dit was een regel geweest! Al vanaf het begin was het duidelijk geweest dat niemand Cleo aan had mogen raken, vooral niet als ze het zelf ook niet wilde! Alby had wel tegen mij gezegd dat als Cleo het niet erg had gevonden, het ook niet erg was, maar dit was wel erg! Cleo vond dit echt verschrikkelijk en voor mijn gevoel was ze nog steeds aan het trillen in mijn armen! Ik wilde haar weer zien lachen en weer vrolijk zien, juist na alles wat er was gebeurd! Jammer genoeg leek dat niet meer te kunnen en dat begreep ik ook wel, maar ik was dol op mijn vrolijke Schaapje! Ik vond het heerlijk om haar te zien lachen en dat was ook wat ik haar had willen zien doen, toen ik uit het doolhof was gekomen! Ik had Cleo willen zien staan, met haar armen al gespreid voor een knuffel. Ik had haar willen horen zeggen dat ze blij was geweest dat ik er weer was en dat we dan zouden gaan mappen, maar nu was dit aan de hand en dat was echt verschrikkelijk! Het was bloody verschrikkelijk dat dit was gebeurd! Ik zuchtte en ik haalde mijn schouders op. Ik wist ook niet wat er met hem zou gebeuren, maar ik hoopte echt dat het iets heel ergs was. ‘Geen idee, maar hij verdient het om weg te rotten in het doolhof, als het aan mij ligt.’ Ik wist niet of Cleo er van zou schrikken dat ik zoiets zei, maar ik wist wel zeker dat zij ook niet meer wilde dat Steve in de buurt zou zijn? Ik zou dat al niet eens willen! Hij had aan Cleo gezeten en wie zei dat hij het niet nog een keer zou doen? Als hij alleen maar een paar dagen in de Slammer zou zitten, dan zou hij er totaal niet van leren! Dan zou hij het gewoon weer opnieuw doen, wetend dat niemand hem echt heel erg zou straffen! Hij verdiende het om het doolhof in te worden gestuurd en daar nooit meer uit te komen. Dat was in ieder geval één ding wat zeker was! Al was het ergens misschien nog niet zo slecht om hier weg te zijn. Kijk nou naar wat er net was gebeurd! Dat was echt heel erg en wie weet zouden er meer van dit soort dingen gebeuren! Cleo zou niet meer vrolijk zijn en dan zou alles gewoon minder leuk zijn hier! ‘Wat? Nee, we gaan nu niet mappen!’ Wat dacht Cleo wel niet?! We konden nu toch niet gaan mappen! Ze was er zo erg aan toe, dan konden we toch niet bezig gaan met die domme wegen en paden die we hadden berend vandaag? Dat ging ik echt niet doen, niet nu ze er zo erg aan toe was! ‘Minho is toch bij Alby en ik denk niet dat de anderen er nu ook mee bezig zijn. Doe het vanavond wel in mijn eentje, maak je geen zorgen.’ Ze moest zich echt geen zorgen maken over dit soort dingen! Ik zou het vanavond wel in mijn eentje doen, misschien pas als Cleo zou slapen. Ik wilde er nu gewoon voor haar zijn en dan konden we dit later wel een keer doen. Misschien dat ik het morgen weer zou rennen en dan zou ik het morgen wel in kaart brengen! Dat kon toch ook wel? Cleo was veel belangrijker!

Cleo.
Ik was best wel bang voor wat er precies ging gebeuren. Als Steve gewoon rond mocht blijven lopen zonder gestraft te worden, dan zag de rest vast ook wel dat het niet erg was om iets te doen wat eigenlijk niet mocht. Niet dat ik ze niet vertrouwde, dat had ik in ieder geval totaal geen reden voor gehad. Ze hadden me gewoon gezien zoals zij ook waren geweest. Ik was ook wel een beetje anders, dat wist ik ook wel, maar dat had helemaal niets hoeven te betekenen. Dat had het niet gedaan! Niet nadat ik eenmaal op was genomen. Straks dachten ze dat ze echt van alles konden niet. Niet alleen bij mij, maar ook bij anderen! Pijn doen was ook een heel belangrijk iets! Newt had net ook wel iets gedaan wat hij ook niet had mogen doen en wat nou als hij daar problemen mee kreeg? Dat mocht niet! Hij had alleen maar iets gedaan om mij te helpen! Ik was heel erg blij dat het was gebeurd! Ik wilde niet eens weten wat er anders was gebeurd. Ik schrok van de woorden die Newt zei. Ze klonken wel echt heel erg hard. Ergens hoopte ik er stiekem wel op dat ik hem nooit meer hoefde te zien, maar het klonk meteen zo heftig om hem weg te hebben! Om hem in het doolhof te gooien. Er kon echt van alles gebeuren! Er waren daar echt monsters, die weet ik veel wat konden doen. Ik vond dat best wel een eng idee. Dan zorgde ik toch wel een beetje voor zijn dood! Dat wilde ik ook niet meteen op mijn geweten hebben! "Klinkt zo eng." Zei ik zachtjes. Ik zou vreselijk bang zijn om dat doolhof in te gaan, helemaal in de avond. Want volgens mij was dat het hele idee! Er werden mensen wel echt verbannen als ze iets hadden gedaan wat echt niet had gekund. Dit kon ook niet! In mijn ogen in ieder geval niet! Ik had in ieder geval echt helemaal niets gevonden! "Vraag me af of hij niet van alles verzint." Ik wilde niet naar Steve kijken, maar ik was heel erg bang dat ze Steve helemaal verkeerd begrepen! Dat hij zei dat ik hem uit had gedaagd of het allemaal maar prima had gevonden totdat Newt naar binnen was gekomen. Het was niet zo! Echt niet! En de woorden die hij had gezegd hadden alles eigenlijk alleen nog maar erger gemaakt. Bij Newt had ik het niet erg gevonden als hij me aan had geraakt, maar dat was heel erg anders! Newt raakte me nu ook aan en daar was helemaal niets vervelends aan! Het waren armen die voorzichtig om me heen lagen en handen die af en toe door mijn krullen heel gleden! Maar dit was zo anders geweest! Ik vond niet dat zoiets had gemogen! Helemaal niet zelfs! Toch was het wel gebeurd en ik vond het echt helemaal niets! "Maar we moeten mappen." Mompelde ik. Dat was toch wel echt onze taak. Ik wilde het niet doen, maar het moest wel! Ik liet me weer voorzichtig naar achteren glijden, zodat ik weer tegen Newt aan zat. "Je hoeft het niet alleen te doen." Het was mijn taak en Newt had al een tijdje best wel veel voor me gedaan? Toen ik in bed had gelegen was hij echt iedere dag naar de diertjes geweest, alleen omdat ik dat niet had gekund! Ik sloot mijn ogen en zuchtte zachtjes. Ik wilde dat dit over was! Maar zoiets ging niet over, het was pas net gebeurd en ik had echt het gevoel alsof Steve hier nog ergens was? Gelukkig was Newt er, dus als hij binnen zou komen, waar het ook voor was, zelfs als het om zijn excuses aan te bieden, was Newt er om er voor te zorgen dat hij niets kon doen! Ik wist nu niet eens wat ik zou moeten doen met excuses! 

Newt.

Het doolhof was ook eng. Het was niet een plek waar je graag kwam, zeker niet in de avond. Dan veranderde het! De muren verschoven. Steegjes die klein en nauw waren, konden veranderen naar brede, hoge straten! Er konden nieuwe bruggen ontstaan, of nieuwe paden. Het was echt verschrikkelijk en als je niet wist wat waar gebeurde, en wanneer, dan kwam je zo tussen een muur! Het was echt wel eens gebeurd en het was niet prettig geweest om al die klunk van een overgebleven lichaam te zien! Sterker nog, het was echt verschrikkelijk geweest. Ik vond echter wel dat Steve het verdiende om ook zo te eindigen. Hij moest gewoon naar het doolhof en meemaken hoe bang hij Cleo had gemaakt met zijn acties! Het was misschien een verschrikkelijk iets om te eisen, en misschien was het dan ook maar goed dat ik er nu niet bij was, maar hij verdiende het wel en in mijn ogen verdiende hij het ook echt! Ik hoopte dat Alby ook zoiets zou zeggen, net zoals de anderen. Ze moesten toch ook wel snappen dat dit echt niet kon! Dat hij een hele belangrijke regel had verbroken! ‘Hij verdient het,’ mompelde ik, hoe eng het dan ook was. Hij hoorde daar gewoon te zitten en uiteindelijk dood te gaan door de Grievers die daar rondliepen! Hij verdiende nog iets veel ergers dan dat! Hij had aan Cleo gezeten en dat was echt iets waar ik boos om kon worden! Het was wel mijn Schaapje en ik had goed op haar willen letten! Ik had haar al vanaf de eerste dag willen helpen en daar had ik me ook geprobeerd om aan te houden, maar het leek de laatste tijd steeds slechter te gaan! Er was dat gedoe geweest met de Bleeding, zo hadden we het maar genoemd, en nu had ik haar ook nog eens niet kunnen beschermen tegen Steve! Misschien nog wel een klein beetje, maar niet genoeg! Steve had al wel aan haar gezeten en daardoor was het al te ver gegaan! ‘Als hij dingen verzint en er daardoor mee weg komt, dan zorg ik er wel voor dat hij alsnog in het bloody doolhof beland.’ Dat zou ik gewoon doen! Het maakte me dan echt niet uit dat Alby me in de Slammer zou kunnen gooien omdat ik dan iemand anders het doolhof in had geduwd. Steve verdiende het en Alby wist dat ook wel! Hij wist heel goed dat dit echt een erge situatie aan was en daar iets aan moest doen! ‘Het maakt niet uit als ik het in mijn eentje moet doen, echt niet.’ Cleo moest gewoon rusten! Er klonk geklop op de deur en niet veel later zag ik Alby om de hoek van de deur verschijnen, met een behoorlijk strak gezicht. Aan zijn ogen was het echter duidelijk te zien dat er iets ging gebeuren wat niet leuk was. ‘We hebben een besluit genomen. We brengen hem naar de deuren.’ Dat betekende dat ze hem echt zouden verbannen! Dat was wat ik had gewild! Ik voelde me echter niet heel blij nu. Ik had ook niet verwacht dat ik vrolijk rond zou springen en rennen omdat hij weg zou worden gestuurd, maar ik had verwacht dat het beter zou voelen dan dit! ‘Wil je gaan kijken?’ vroeg ik aan Cleo. Ze hoefde niet te gaan kijken wat er zou gaan gebeuren, want het zou alles behalve leuk worden. We hadden maar een paar mensen het doolhof in gestuurd en dat was echt erg geweest. Soms waren ze zo gek geworden door de Grievers dat we geen andere keuze hadden gehad. Dan hadden we ook nog eens meer moeite moeten doen, want iemand die was gestoken door een Griever, was echt losgeslagen! Al wist ik zeker dat ook Steve zijn best zou doen om hier te blijven. Als het aan mij lag, zou ik hem persoonlijk naar binnen duwen.