schreef:
Ivy maakte een protesterend geluidje. "Kom op, je stelt me teleur, deed je het niet een heel, heel klein beetje voor mij?" Vroeg ze met hoopvolle blik. Dat was een teleurstelling... Ook niet ergens diep in zijn hart had hij aan haar gedacht? Ivy gromde even. "Je bent blind, ik toonde wel degelijk belangstelling, maar ik was half bang dat je nog steeds met Adelaide in je hoofd zou zitten en aan de andere kant was ik bang dat je me zou afwijzen" Het was de waarheid, ze had heel lang met zijn verloofde in haar hoofd gezeten. Ze wist nooit zeker of hij wel klaar was voor een nieuwe relatie. En eerlijk, zij wist het ook nog niet zeker van haarzelf. Ze wou hem eerst volledig vertrouwen voordat ze opnieuw startte. Ze sloeg haar armen over elkaar heen en een frons verscheen op haar gezicht. "Jij hebt ook nooit interesse in mij getoond" mokte Ivy met een pruillipje. Ze glimlachte toen hij een kus op haar wang drukte en duwde hem weer omver. "Nee, ik ben kwaad op je" klaagde ze met een lichte grijns die ze toch niet kon bedwingen. Ze keek hem aan en maakte een geluidje. "You bet" daagde ze hem uit toen hij zei dat hij heus nog wel eens een pak zou dragen. "Want anders draag ik ook nooit meer een jurk" lachte ze, waarna ze een kus op zijn lippen drukte en haar hoofd tegen zijn schouder aanlegde. Zelfs als ze gewoon stonden, was Ivy toch nog een stuk kleiner dan Oliver. Nou ja, behalve als ze haar pumps aandeed, dan was het verschil wat minder klein. Ze gniffelde even toen hij fronste. "Ja ja, je hebt gelijk, betekent dat dat we minder moeten kussen?" Plaagde ze hem. Ze wist het zeker, haar zou het nooit lukken om een hele wandeling van hem af te blijven. Ze knikte even toen hij zei dat hij toch hoopte dat hij een goede papa zou zijn. Dat zou hij, geen enkele twijfel. Ze herinnerde zich nog hoe hij dat kleine kindje had geholpen in het pretpark waar ze naartoe gingen op haar verjaardag. Het was ongelooflijk lief geweest, hoe hij zo met het jongetje was omgegaan. Ivy lachte even en liet haar hond op zijn borstkas liggen. "Oh ik weet heus wel dat je je best kunt doen" glimlachte ze, waarna ze even haar lippen op de zijne drukte. "Nah, ik heb er niet echt veel last van, ik heb nog steeds een paar pijnstillers op van mijn been en ik heb net een healende pil genomen, dus ik denk dat het wel heel erg snel kan genezen" zei ze vrolijk. Ivy glimlachte en voelde zijn vingers over haar bovenbeen glijden. Ivy keek hem aan. "Ik ben blij dat Alistair je nog mag, hij kan soms nogal de overbezorgde broer uithangen, wat totaal niet nodig is, ik kan perfect voor mezelf zorgen" verdedigde ze haarzelf.