Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.
ORPGaccountjex schreef:
Lydia was zodanig geschrokken van Davids reactie dat ze geen idee had wat ze erop moest antwoorden. Zo was ze David helemaal niet gewend, hij was altijd ontzettend lief en zorgzaam, maar nu... Nu leek hij plotseling een compleet andere persoonlijkheid te hebben, alsof ze het ergste ooit had gezegd, terwijl ze alleen maar vroeg wat er aan de hand was. Ze zei dan ook niets meer tijdens de rest van de autorit, wat kon ze zeggen om hem rustiger te krijgen, nou helemaal niets. Ze wist niet hoe ze om moest gaan met een boze David, ze was het niet gewend van hem.
Toen ze aankwamen bij de parkeergarage, schrok ze doordat David redelijk boos uitstapte, haar deur openzwierde en zo tegen Lydia uitvloog. "Stop alsjeblieft David, je maakt me bang," zei ze iets zachter dan normaal omdat ze ook echt bang van hem was op dit moment. "Sorry," zei ze uiteindelijk op hetgeen wat ze in de auto zei, ook al had ze volgens haarzelf niets verkeerd gezegd. Hij vloog uit tegen haar, niet andersom. Enkele tranen begonnen op te komen in haar ogen, ook al deed ze haar best om die tegen te houden. Lydia hoopte dat de aantal mensen die wat stonden te kijken snel doorliepen, ze had namelijk geen zin dat iedereen met hun "ruzie" kon meegenieten.
Lydia was zodanig geschrokken van Davids reactie dat ze geen idee had wat ze erop moest antwoorden. Zo was ze David helemaal niet gewend, hij was altijd ontzettend lief en zorgzaam, maar nu... Nu leek hij plotseling een compleet andere persoonlijkheid te hebben, alsof ze het ergste ooit had gezegd, terwijl ze alleen maar vroeg wat er aan de hand was. Ze zei dan ook niets meer tijdens de rest van de autorit, wat kon ze zeggen om hem rustiger te krijgen, nou helemaal niets. Ze wist niet hoe ze om moest gaan met een boze David, ze was het niet gewend van hem.
Toen ze aankwamen bij de parkeergarage, schrok ze doordat David redelijk boos uitstapte, haar deur openzwierde en zo tegen Lydia uitvloog. "Stop alsjeblieft David, je maakt me bang," zei ze iets zachter dan normaal omdat ze ook echt bang van hem was op dit moment. "Sorry," zei ze uiteindelijk op hetgeen wat ze in de auto zei, ook al had ze volgens haarzelf niets verkeerd gezegd. Hij vloog uit tegen haar, niet andersom. Enkele tranen begonnen op te komen in haar ogen, ook al deed ze haar best om die tegen te houden. Lydia hoopte dat de aantal mensen die wat stonden te kijken snel doorliepen, ze had namelijk geen zin dat iedereen met hun "ruzie" kon meegenieten.
12