Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

Bijo To Sono Yokai ft. Ceres

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Tomoe:

Ik had al door dat ze niet meer luisterde, maar reageerde daar niet op en ging dus rustig verder, tot zij zelf weer wakker werd en keek haar aan. "Eh.." zei ik toen ze wat vroeg en keek dan naar het eten. Snel knikte ik en slikte het beetje door wat ik net in mijn mond had. "Ja, het is heerlijk, het is een tijd geleden dat ik zo gegeten heb." zei ik dan en zette het terug op tafel neer omdat ik genoeg had. Kort glimlachte ik, maar deze verdween snel weer als ik iets op merkte buiten. Maar al snel verdween het weer en richtte ik mij tot Mei. Haar ogen zag ik een andere kant op gaan en hoorde dan wat ze zei. "Laat? Het is nog geen middag." zei ik terwijl ik naar buiten keek richting de zon. Al snel keek ik weer naar Mei en knikte dan maar. Dan begon ik de spullen wat bij elkaar te rapen zodat zij het weer mee kon nemen. Zelf stond ik dan op en klopte even mijn kimono af. Op één of andere manier had ik weer eens zin om wat mensen op te jagen. Nadat Mei ook was op gestaan, hoorde ik nog één vraag en dacht na. Wilde ik wel dat ze kwam? Een gevoel zei van wel, maar een ander gevoel weer niet. "Ja." zei ik dan. Wat zei ik nou, dit was niet de bedoeling, maar nu kon ik niet meer terug. "Ja, morgen." zei ik.

Anoniem
Youtube ster

Ceres schreef:
Mei

Mei voelde zich opgelaten en haar ogen straalden uit blijdschap. ''Dat is dan besloten!'' Zei ze enthousiast, en boog voor hem. ''Dan zie ik u morgen, Tomoe.'' Zij liep naar buiten en toen zij bij de deurpost stond keek zij eventjes achterom en zwaaide naar hem. Daarna liep zij verder, naar huis. Toen zij eenmaal thuiskwam zat ze op een kussen, achter de spiegel. Wat zij niet had verwacht was het feit dat zij begon te blozen. Ze verstopte haar gezicht achter haar handen en begon hevig met haar hoofd te schudden. Daarna maakte zij zich klaar om naar bed te gaan. Zij besloot om wat vroeger een dutje te doen sinds de reis naar Tomoe en terug best vermoeiend was.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:

Tomoe:

De dag was snel gegaan waardoor ik zelf even gedesoriënteerd was. Nadat Mei weg was gegaan, was het al snel donker geworden. Zelf was ik een eindje gaan wandelen en had mijn gedachten op nul gezet waardoor ik niet echt wist waar ik heen ging. Mijn gedachten gingen uiteindelijk naar Mei, ze was zo aardig, en niet bang. De meeste zouden weg gerend zijn. Een zucht kwam over mijn lippen en keek even voor mij uit om te zien waar ik beland was.
De vlakte waar ik was, had een meer in het midden. Meteen kwamen er herinneringen naar boven die ik snel weg schudde. Voor aan lange tijd had ik deze niet gehad, maar nu ik Mei gezien heb kwamen ze langzaam terug. Mei leek zo op haar, op Nanami, echt tot de details. Mijn ogen sloot ik terwijl ik mijzelf op mijn knieën liet zakken, zou Mei een afstammeling zijn van haar? Een reïncarnatie? Zoveel vragen dwaalde door mijn hoofd waardoor ik niet door had dat er nog een andere yokai in mijn buurt was gekomen. Tot ik zijn lach hoorde en mijn ogen opende. Zijn lach deed mijn oren pijn doen en kneep één oog dicht. "Zo zo zo, wie hebben we hier." zei hij tussen het lachen door. "Dat is een tijd geleden Tomoe." zei hij en liep op mij af met een grote grijns op zijn gezicht. "Moka." zei ik en stond op, klopte mijn kimono af en keek hem aan. "Wat doe jij hier? Je bent verbannen om hier te komen." zei ik terwijl hij rond mij en liep en ik hem volgde met mijn ogen tot hij achter mij stond. "Oh dat, nee, dat is al over." zei hij, ik geloofde het niet en draaide mij rustig om. "Ik heb hier geen zin in" zei ik dan en begon maar terug te lopen, maar een paar tellen later voelde ik zijn lemmet van zijn katana tegen mijn keel zitten. "Loop niet weg van mij, we hebben nog veel uit te vechten." zei hij. "Hmmm, is dat zo?" zei ik en keek hem aan. "Volgens mij is dat era's geleden afgehandeld." zei ik en lachte even. Zijn humeur werd er niet beter op en drukte zijn lemmet steviger tegen mijn keel aan.

Anoniem
Youtube ster

Ceres schreef:
Mei

Mei werd wakker gemaakt door haar moeder. ''Mei? Mei!!'' fluisterde haar moeder. Mei kreunde, en opende haar ogen. ''Hmm.. wat is er, oka-san?'' vroeg ze zacht. ''Wij komen fruit tekort omdat alles meegaat naar onze reis, en sinds jij de enige bent die in het bos durft-..''. Mei vond dit vreemd. ''Heb ik hen niet bewezen dat ik altijd levend terugkom?''. Mei's gedachten sloegen op hol tot ze haar moeder weer hoorde praten. ''-Wat ik probeer te zeggen is.. je vader en ik gaan op een hele lange reis voor 2 maanden, en wij nemen de rest van de familie mee. Maar wij hebben iemand nodig om op te passen. En sinds jij vaak naar het bos toegaat.. misschien is er fruit? Wij smeken om jouw toestemming, Mei.'' Haar moeder's stem klonk wanhopig, dus Mei kon niets anders doen dan het toe te staan. ''Nou.. ik kan Tomoe vragen om fruit..'' Dacht ze hardop, waarop haar moeder reageerde. ''Wie is Tomoe? Heeft hij eer?'' Waarop Mei antwoordde ''H-HUH? O-oh, gewoon, een vriend van mij van.. l-lang... g-geleden. Ja.''. Haar moeder kreeg een seintje van haar vader, en ze stond op. Zij bedankte Mei en boog voor haar, en zij ging zo snel mogelijk heen. Mei wachtte eventjes tot zij weg waren, en daarna maakte zij zich klaar voor het bos. Tijdens de reis naar Tomoe was het maanlicht nog steeds heel helder te zien. Mei werd heel vroeg wakker gemaakt. Ze nam het haar moeder echter niet kwalijk, zij kon er niks aan doen. Eindelijk kwam zij aan bij Tomoe's huis. Maar, wie is die schaduw die hem bij de keel grijpt?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Tomoe:

Moka hielt stevig zijn lemmet tegen mijn keel aan en keek mij hierbij ook strak aan. "Zoals wat? Het is over, je hebt verloren." zei ik rustig terug, maar dan viel er wat in mijn ooghoek op en keek die kant uit wat ik niet had moeten doen. Tussen de bomen stond Mei, wat deed ze eigenlijk hier? Terwijl ik haar kant op keek, voelde ik de greep losser worden en merkte ook dat Moka Mei haar kant op keek. Zijn grijns werd weer breder en was binnen enkele seconde bij Mei en hielt haar gelijk vast. "Zo zo, je hebt al weer een mens." zei hij terwijl die voor kort om haar heen liep, maar al snel zijn schaduw haar vast hielt. "Laat haar los, ze heeft hier niets mee te maken." zei ik en trok mijn katana. Weer begon hij te lachen. "Kijk eens aan, het is echt je mens." lachte hij luid. Het begon pijn aan mijn oren te doen en legde die wat platter. Ook kneep ik één oog dicht en schudde mijn hoofd. "Laat haar los." zei ik nog een keer en hielt mijn katana nog niet in de aanslag, eerst wilde ik weten wat hij nou precies wilde.
Er kwam een best koude windvlaag voorbij wat mij deed rillen, dit vertoonde niets goeds. "Ik laat haar gaan, als jij onze afspraak na gaat." zei hij, hier op reageerde ik met een afzet om hem te grijpen, maar voordat ik iets kon doen was hij verdween, samen met Mei in een zwarte wolk van mist. Hierbij werd de wint nog sterker en leek het om mij heen anders te worden. Het leek alsof de tijd stil stond. Kwaad gooide ik foxfire naar de plek waar hij daarnet nog stond en gromde hard. Mijn hart voelde ik sneller beginnen te kloppen en mijn huid voelde ik optrekken. Hij had mij nu zeker kwaad gemaakt. "Ik krijg je wel Moka!" gromde ik en keek rond terwijl mijn ogen bijna vuur spuwde. "Ik kom je halen Mei, ik beloof het." zei ik terwijl ik op mijn knieën zakte om er achter te komen waar heen was verdwenen.

Anoniem
Youtube ster

Ceres schreef:
Mei

Bewegingloos staarde zij naar de schaduw. Gedachten raceten door haar hoofd. Het leek alsof de schaduw Tomoe heel erg lastig aan het vallen was, maar toen ik zag dat de schaduw een soortgelijke uiterlijk had wist ik het wel zeker. Mei kreeg de rillingen toen de Yokai haar kant opkeek. Op een gegeven moment probeerde zij keihard weg te rennen, maar werd tegengehouden door een schaduw. Ze slaakte een zachte gil dat ook werd tegengehouden door de schaduw die haar iets te stevig beetnam. Hulpeloos keek mei naar Tomoe, die heldhaftig Mei probeerde te redden. Ik schrok even toen de Yokai mij ''echt je mens'' noemde. ''Echt je mens..? Je mens? Hoe bedoel je, ''echt je mens?'' Dacht Mei, en keek de Yokai verward aan. Mei durfde niets te zeggen, want dit had wel haar dood kunnen zijn. Voor zij het wist kwam er plotseling een koude windvlaag, en de hele omgeving was totaal veranderd. ''W-Waar.. Z-zij-'' De woorden kwamen niet zo goed uit haar mond. Mei is nog nooit zo doodsbang geweest. ''Misschien hebben mijn ouders gelijk..'' Dacht Mei.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Tomoe:

Na een lange tijd op de plek gezeten te hebben waar Mei verdween, stond ik uiteindelijk op. Waarschijnlijk had hij haar mee genomen naar onze wereld, daar zou ze het niet lang volhouden. Een zucht kwam over mijn lippen, ik moest haar snel halen. Alleen een klein probleem was dat ik mijzelf verbannen had van de yokai wereld. Dit zou nog een leuk dingetje worden, want ik wist niet hoe het zou gaan lopen. Er kon veel gebeuren als ik die wereld weer in stapte.
Toch besloot ik nu maar te gaan. Zo snel ik kon, liep ik richting de poort, maar hoe dichter bij ik kwam, hoe kouder het werd en de omgeving veranderde. Het was zeker een lange tijd geleden dat ik hier ben geweest. Era's terug zelfs. Zo rustig mogelijk liep ik verder tot ik aan de poort kwam, daar bleef ik even voor staan tot ik uiteindelijk mijn hand uit stak. Ik voelde hoe de duistere energie tussen de palen van de poort hing. Snel trok ik mijn hand terug en haalde diep adem. Nooit had ik gedacht om ooit weer terug de yokai wereld in te gaan. Mijn handen balde ik tot vuisten en nam de eerste stap door de poort heen. De energie voelde ik door mij heen gaan, maar al snel voelde ik dat het niet goed ging en wilde terug maar door de energie werd ik verder door de poort trokken de yokai wereld in.
Met een schok kwam ik bij en keek ik om mij heen. Hoe lang was ik buiten westen geweest? Met mijn hand ging ik naar mijn hoofd en kneep even mijn ogen dicht. Geweldig, hoofdpijn. Een grom kwam over mijn lippen door de pijn. Maar toen ik mijn ogen opende, merkte ik dat er iets niet goed was. Snel kwam ik over eind en klopte mijn kleding af. Op één of andere manier voelde het goed om terug te zijn. Ik schudde mijn hoofd ruw en ging met mijn hand door mijn haren heen. Iets was niet echt pluis hier, waarom voelde het goed om terug te zijn, en waarom lag ik eigenlijk in het bordeel? De poort lag een stuk verder dan hier. "Ah, Tomoe-san, je bent weer wakker. Dat was een lange tijd geleden." hoorde ik iemand zeggen en keek gelijk om. Meteen keek ik recht in de ogen van Mooe. "Eh, blijkbaar." zei ik en haalde even diep adem. "Ik heb wat eten voor je mee genomen." zei ze daarna en zette een dienblad naast mij neer. Dan merkte ik via mijn ooghoek op dat de andere dames om het hoekje keken van de shoji. Ze begonnen te giechelen als ik hun kant op keek. "Bedankt." zei ik, maar honger had ik eigenlijk niet. "Mooe, mag ik wat vragen." zei ik terwijl ik wel naar de sake greep en deze aan mijn mond zette. Zo dit had ik wel gemist. "Maar natuurlijk." zei ze met een glimlach. "Hoe ben ik hier gekomen?" vroeg ik. Al snel begon ze te lachen. "Je bent hier al een paar dagen." zei ze en stond op. "Ik laat je wel even alleen, roep maar als je wat nodig hebt." zei ze. Terwijl ze dat zei, verslikte ik mij zowat in de sake en keek haar aan. Een paar dagen? Dat kon niet goed zijn. Ik schoot meteen op en haastte mij naar buiten. "Tomoe-san, waarom zo'n haast?" vroeg Mooe. Ik gaf er geen antwoord op en rende het bordeel uit. Mei, ik moest Mei vinden, zeker als ik hier al een paar dagen was.

Anoniem
Youtube ster

Ceres schreef:
Mei

Mei werd langzaam wakker en het eerste wat zij voelde was een hevige windlaag in haar gezicht. Ze dacht dat ze misschien haar raam nog open had staan tot ze volledig wakker werd. Het leek alsof zij aan het vallen was, maar iets beklemde haar buik. Ze keek naar beneden en zag een arm. Toen wist ze het weer. Ze is ontvoerd door een Yokai, en vlak erna flauwgevallen. Mei begon de naam van Tomoe te gillen, waarop de Yokai zei: ''Gil maar wat je wilt Minako want die Tomoe van je hoort jou toch niet.''. ''Mei. Ik heet Mei.'' Verbeterde ze, maar de Yokai grinnikte. ''Probeer je weer je identiteit van ons te veranderen? Ik trap hier niet meer in hoor.''. Mei was in de war, en het begon haar te irriteren. Ze besloot zich er niet meer op te gaan reageren. Ze zuchtte. ''Laat me gaan.'' Zei Mei streng. ''Nope.'' Beantwoorde de Yokai, waarop Mei vroeg: ''Waarom niet?''. ''Jij went donders goed waarom!! Doe niet alsof je dom bent Minako!!'' Zei de Yokai fel, en Mei gaf haar moed op. Op een gegeven moment raakten zij de grond en de Yokai sloot haar op in een magische bol. ''Handig.'' Zei Mei sarcastich. ''Veel plezier met neuspeuteren.'' Zei de Yokai en hij ging heen. Mei, die vol zorgen opgesloten zat, werd achtergelaten.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Tomoe:

Nadat ik buiten was, keek ik meteen rond. Mijn ogen sloot ik even, maar al snel opende ik deze weer. De laatste keer dat ik hier was, zag het er totaal anders uit. "Tomoe-san, je bent je haori* vergeten." hoorde ik Mooe zeggen. Ik draaide mij om en al snel gingen mijn ogen richting de haori. Deze had ik al een lange tijd niet meer gezien. Wacht, dat kon niet, was ik terug de tijd in gestuurd? De haori nam ik maar aan, bedankte haar en trok deze aan omdat het altijd wat kouder was dan binnen.
Mooe was weer naar binnen gegaan, en ik begon te lopen. Terwijl ik rustig liep, merkte ik een geluid op en spitste gelijk mijn oren. Even was het weer stil, maar al snel hoorde ik het weer, maar later hoorde ik helemaal niets meer. Mijn schouders haalde ik op en begon verder te lopen, maar een vreemd gevoel voelde ik in mij opkomen en alles om mij heen leek anders te worden. Ook mijn gevoel begon anders te worden, heel mijn denken veranderde hoe meer in de yokai wereld door liep.

Hoe lang ik gelopen had wist ik niet, maar het voelde gewoon goed om weer hier te zijn. Een kleine grijns kwam op mijn gezicht. Even schudde ik mijn hoofd terwijl ik mijn ogen had gesloten, als ik mijn ogen weer had geopend had ik een totaal andere blik. De blik die, voordat ik echt verlieft werd op een mens, had en gemene grappen uit haalde.
Even spitste ik mijn oren en merkte een hoge stem op, een stem wat hier totaal niet hoorde, meteen draaide ik mij om en grijnsde. Mako had weer eens iemand mee genomen. Met een grijs verdween ik van de plek waar ik stond in foxfire. Niet veel later verscheen ik in een kersenboom die in de buurt van de twee stond en keek naar beneden. "Dus Mako, je hebt weer eens iemand mee genomen van boven om mee te spelen?" grijsde ik terwijl ik een tak vast pakte om de kersen die er aan zaten, er af te pakken. Ze smaakte niet als in de mensen wereld, maar wat maakte het uit, ik had trek.

*kimono jas

Anoniem
Youtube ster

Ceres schreef:
Mei

--WIP--

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld